กระทู้เกือบทั้งหมดเกี่ยวข้องกับปาณีทั้งสิ้น พูดว่า: ตอนแรกก็คิดว่าปา เป็นแค่นางมารร้าย คิดไม่ถึงว่าจะหน้าด้านด้วย

ปาณีมองดูโพสต์บนมือถือ สมควรที่จะ โกรธเป็นอย่างยิ่ง แต่เธอกลับหัวเราะขึ้นมาอย่าง อดไม่อยู่

เธอพอจะเดาออกว่าโพสต์เหล่านี้มาจาก ใคร เธอกดเข้าไปดูข้อมูลของแต่ละคนและพบว่า เป็นโพสต์ปกป้องนลินทั้งนั้น แค่ดูก็รู้ว่าเป็นแฟน คลิบไร้สมองของนลิน

ในบรรดาคนที่ปาณีรู้จัก มีเพียงทีนาร์ เท่านั้นที่เป็นอย่างนี้

ในเมื่อเธออยากเอาเรื่องนี้ออกมาพูด ก็เล่น กับเธอเสียหน่อยละกัน!

จังหวะแบบนี้ ตอนนี้คนทั้งออฟฟิศของเธอ ทั้งชั้นก็เล่นสิ่งนี้เช่นกัน เรื่องมีหรือจะไปไม่ถึง พวกเธอ?

แต่ปาณีกลับไม่รีบร้อนที่จะโต้กลับ

ในสายตาเธอทีนาร์เป็นแค่คนโง่งมคนหนึ่ง เท่านั้น ตอนนี้ที่เธอสงสัยมากกว่ากลับเป็น ปฏิกิริยาตอบกลับของนลิน

เลิกงานแล้ว ปาณีที่เตรียมตัวกลับบ้านในทีแรกกลับได้รับโทรศัพท์จากนกันต์ให้ไปทานข้าว ด้วยกัน เธอจึงออกไปทันที

เมื่อไปถึง พบว่าชยรพกับโมรีก็อยู่ด้วยเช่น

ปาณีเห็นคนอยู่มากมาย จึงเกิดสงสัยขึ้นมา “พวกเธออยู่นี่หมดเลยหรอ!

ชยรพตอนนี้เราเปิดประชุม หารือกันอยู่ว่าจะรับมือลินคนนั้นยังไง จะ มองดูเธอถูกรังแกได้ยังไงกัน ใช่ไม่ใช่?”

เขาถือเรื่องนี้เป็นจริงเป็นจริงยิ่งกว่าใคร ปกป้องผู้หญิงของลุงของเขาถือเป็นหน้าที่ที่เขา ต้องรับผิดชอบ

ปาณียิ้มขึ้นอย่างอดไม่ได้ เธอเอ่ยขึ้น ขอบคุณนะ

มองปาณี “พี่ ไม่เป็นอะไรใช่ไหม? ได้ยินชยรพเล่า ผมอดเป็นห่วงพี่ไม่ได้

เขารู้ดีว่าปาณีไม่ใช่พวกที่ชอบปลุกปั่นผู้อื่น แถมนลินคนนี้ ถึงแม้เขาไม่เคยเจอมาก่อนแต่ก็ได้ ยินชยรพเอ่ยถึง รู้ว่าไม่ใช่ผู้หญิงที่จะรับมือได้ ง่ายๆ

กลัวว่าพี่สาวของเขาจะถูกแกล้ง!

โมรีก็เอ่ยขึ้นอยู่ด้านข้าง “ฉันว่านะปาณี ครั้งนี้เธอหาเรื่องใส่ตัวเข้าแล้ว สาดน้ำใส่นลิน แบบนี้ หล่อนยิ่งมีโอกาสมาจัดการเธอ”
เธอคิดว่าการกระทําของปาณีในครั้งนี้ ไม่ ค่อยมีเหตุผลเท่าไหร่นัก

ปาณีมองดูคนเหล่านี้ที่เป็นกังวลแทนตัวเอง “ไม่เป็นไร เธอจะทำอะไรฉันได้? อย่างมากพวก ในมหาลัยพวกนั้นก็แค่พูดไม่ดีลับหลังฉัน อันที่ จริงฉันเคยชินมาตั้งนานแล้วด้วย

ตั้งแต่เรื่องที่เธอกับคุณอาแต่งงานถูกแพร่ ออกไป มีคนมากมายนับไม่ถ้วนคอยพูดจาไม่ดี ลับหลังเธอทั้งวัน

ยิ่งไปกว่านั้น เทียบกับครั้งที่เธอโดนสาด โคลนใส่บนอินเตอร์เน็ตแล้ว ครั้งนี้ยังถือว่าเล็ก น้อยยิ่งกว่า ผ่านเรื่องพวกนี้มาแล้ว ตอนนี้เธอไม่รู้ สีกว่ามีอะไรให้กลัว

ปาณีด้านนึงทานข้าว ด้านนึงนั่งฟังพวกเขา หารือกันว่าจะรับมือกับนลินยังไง ให้ความรู้สึก สนุกสนานไม่น้อย

ตอนนี้ธามนิธิดีขึ้นแล้ว นลินจึงคิดอยาก กลับมา แต่ทุกคนล้วนไม่ใช่คนโง่ แน่นอนว่าไม่มี ทางยอมรับได้

ซยรพยกแก้วขึ้นและพูดอย่างขุ่นเคืองว่า

“วางใจเถอะ พวกเรายืนอยู่ข้างเธอ ในมหาลัย ฉัน ไม่ยอมให้ใครมารังแกเธอแน่ มา พวกเรามาดื่ม ร่วมกันสักแก้ว”

มองดูชยรพที่ผดุงความยุติธรรมอย่างนี้