ธามนิธิกลัวเธออยู่คนเดียวแล้วเบื่อเลย เอางานทุกอย่างไปทําในห้องแทน เพื่อที่จะสะดวกในการเดินทางนภันต์ก็ย้าย

ออกมาจากโรงเรียนแล้วไปเช่าห้องที่ข้างนอก

วันนี้ฝนสิริมาหาเธอแล้วเอาของมาฝากเธอ แถมยังทําอาหารให้เขาอีก

เธอเห็นนภันต์ที่พึ่งกลับมาจากข้างนอก “วันนี้เธอไปหาพี่สาวแกหรือไง?” “อือ” นภันต์ยกถ้วยขึ้น “ใช่สีพี่เขยผมหาย

ดีแล้ว”

นภันต์รู้ว่าคุณแม่ไม่พอใจเรื่องที่ธามนิธินั่ง เก้าอี้เข็น

มักจะเอาเรื่องนี้ออกมาพูดบ่อยๆและรู้สึกว่า ปาณีแต่งงานกับธามนิธิทำให้ตัวเองโดนคนอื่น นินทาไม่น้อย

ตอนนี้รู้เรื่องที่ธามนิธิยืนได้แล้วอย่างแรกก็ คือต้องมาบอกแม่ก่อน

หวังว่าคุณแม่ไม่ต้องเอาเรื่องนี้ไปว่าปาณี

อีก

ฝนสิริมองนภัสต์อย่างไม่เข้าใจ “หาย แล้ว?”
ในความทรงจําแค่คนทีนั่งบนเก้าอี้ เข็นไม่เคยคิดว่าเขาจะลุกขึ้นยืนได้

“ใช่ตอนนี้เขาลุกขึ้นยืนได้แล้วไม่ต้องเก้าอี้ เข็นอีกแล้ว” นภันต์พูดไปด้วยแล้วตากกับข้าวให้ ตัวเองด้วย

ตั้งแต่ปาณีแต่งงานจนถึงตอนนี้ก็ไม่ค่อยได้ เจอกันฝนเท่าไหร่

ถึงแม้เธอจะให้เงินฝนสิริประจําแต่ขนาดวัน ตรุษจีนเธอก็ไม่ได้กลับเมืองชลธีดูแม่เธอเองเลย

เพราะบาดแผลที่ฝนสิริทำไว้กับเธอและอด ติที่มีต่อธามนิธิมันก็ไม่เคยน้อยลงเช่นกัน

แต่ตอนนี้พอได้ยินว่าธามนิธิลุกขึ้นยืนได้ แล้วในใจของฝนสิริตื่นเต้นยิ่งกว่าใคร

เธอรีบ เอาโทรศัพท์แกมาฉันจะโทรหาพี่ สาว”

นภันต์ ” ผมไม่อยากรับโทรศัพท์แม่หรอก “ยังไงเธอก็เป็นลูกสาวฉันเร็วหน่อย” ตอนนี้ ฝนสิริดูเหมือนรีบร้อนมาก

โดนปาณีบล็อกเบอร์เลยโทรหาปาณีไม่ติด ก็เลยต้องใช้ของนภันต์

ตอนนี้กินข้าวเย็นกับธามนิธิก็รับ

สาย

เธอเห็นเป็นนกันต่โทรมาเลยรับแต่ว่ากลับเป็นเสียงของฝนสิริ ด้งออกมา “ปาณี..

มีครึ่งปีทีไม่เคยโทรคุยกันแต่พอตอนนี้ ได้ยินเสียงของฝนสิริก็รู้สึกมันอ่อนโยนเหลือเกิน

ต้องรู้ว่าตอนนั้นที่ปาณีเอาเงินให้เขาสอง พันหยวนก็ยังไม่เคยได้ฟังคำดีๆจากปากเขาเลย

ปาณีถามด้วยความเย็นชา “มีอะไร?”

“ไม่มีอะไร” ฝนสิริ วเราะราวกับกลับไป เป็นคุณแม่ที่ดีในความทรงจำของปาณี “ฉัน ได้ยินจากนภันต์ว่าธามนิธิหายดีแล้วงั้นหรอ?”

” ปาณีฟังถึงตรงนี้ก็รู้ทันทีว่าเหตุผลที่ ทำให้ผ่นสิริแสดงท่าทีเปลี่ยนไปแบบนี้

เธอหัวเราะ “อย่าเรียกเหมือนสนิทกันเพราะ พวกเธอไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น”

ปาณียังจำได้ชัดว่าตอนแต่งงานพวกญาติ พี่น้องก็หัวเราะที่เธอแต่งงานกับคุณอาที่นั่งเก้าอี้ เข็ม

และแม่เธอเพราะความคิดของคนพวกนั้น

เลยรังเกียจคุณอา

หลังจากนั้นก็พูดคำหยาบต่อหน้าเธอไม่ น้อย

ตอนนี้ได้ยินว่าธามนิธิหายดีก็มาทําสนิท สนมกันอีกทําให้ปาณีรู้สึกตลกชะมัดเลย ฝนสิริพูดด้วยดีๆ “ปาณีเป็นแม่เองที่เมื่อ