พอเห็นธามนิธิ เธอก็พูดยิ้มๆว่า “พี่ธาม มาทาน ข้าวที่นี่หรือคะ ! บังเอิญจัง”

มีคนยืนอยู่ข้างๆรามนิธิหลายคน ทุกคนในนั้น ส่วนรู้จักเกศรา จึงทักทายเธอว่า “คุณหนูเณศรา”

ทุกคนรู้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างพ่อของเ ศรากับตระกูลวิสิทธิ์เวช ดังนั้น จึงมีท่าทีที่ดีต่อเณ ครา

เณศรายิ้มทักทาย สายตามองไปที่ธามนิธิ

เธอมองออกว่ารามนิธิไม่ชอบเธอนัก เพราะ เธอเคยรังแกมามาก่อนหน้านี้

เณศรายิ้มอย่างเอาใจ “พี่ธาม เมื่อกี้ฉันเห็น ปาณีก็มาทานข้าวที่ร้านนี้ด้วย”

พอได้ยินชื่อของปาณี ธามนิธิก็เงยหน้าขึ้น จ้องไปที่เณศรา

เณศราเห็นปฏิกิริยาของธามนิธิแล้ว ดูเหมือน เขายังไม่รู้เรื่องนี้

จึงรู้สึกว่านี่เป็นโอกาสอันงาม

เธอเอ่ยขึ้นว่า “ปาณีนั่งอยู่ที่ห้องโถงใหญ่ อยากจะไปดูให้เห็นกับตาหน่อยไหมคะ?”

ไวยาตย์เห็นสถานการณ์แบบนี้ จึงให้คนพา ประธานบริษัทคนอื่นออกไปก่อน ส่วนตัวเขายังอยู่ กับธามนิธิ
รามา มอง เกศรา “เธอตั้งใจมาหาฉันโดย เฉพาะ เพียงเพื่อจะบอกฉันว่า ปากมาทานข้าวที่นี่?” เข้ามาที่แห่งนี้ได้ ปาณิก็ย่อมมาได้

เห็นท่าทีของเกศราแล้ว มีจุดประสงค์อย่าง อื่นเป็นแน่

เกศราพูดยิ้มๆว่า “ฉันเพิ่งไปห้องน้ำ ผ่านมา ทาง พอดีคะ จริงด้วย ฉันยังเห็นปาณีอยู่กับผู้ชาย คนหนึ่ง ไม่รู้ว่าเป็นใคร เธอเป็นภรรยาของพี่ ฉันก็ไม่ อยากพูดมากนัก แต่ว่า ในเมื่อพี่ก็อยู่ที่นี่ด้วย ไปดู เสียหน่อยก็น่าจะดีนะคะ !”

ธามนิธิจ้องไปที่หน้าของเณศรา สีหน้าเปลี่ยน เป็นคําคล้า

เณศราเดินนําหน้าไป ไม่ช้าก็ถึงบริเวณที่ ปาณีกับธีระนั่งทานข้าวอยู่ด้วยกัน

เณศราเห็นท่าทางของปาณีที่ยังไม่รู้ตัวว่าถูก รามนิธิเห็นเธอเข้าแล้ว ก็ยิ้มขึ้นที่มุมปาก

ลองธามนิธิมาเห็นเธออยู่กับผู้ชายคนอื่นแบบ นี้แล้ว ก็ตั้งตารอดูฉากจบของปาณีได้เลย

ในสายตาของเณศราแล้ว ธามนิธิเป็นผู้ชายที่ วิเศษมากคนหนึ่ง

ตอนที่ยังอยู่ที่กระทรวง เขาเป็นที่หนึ่งในทุก เรื่อง เมื่อเทียบกับเมธชนันบุตรชายของนายพล นรเทพแล้ว ยังได้รับการชื่นชมมากกว่าเสียอีก เหนือ กว่าเมธชนันในทุกด้าน

ตอนหลังที่เขาออกมาช่วยดูแลกิจการของตระกูล เลยทําให้ขอ ที่คลุกคลีอยู่กับธุรกิจมานาน หลายปีถึงกับโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ

นอกจากเรื่องที่เขาเดินไม่ได้แล้ว ไม่ว่าเรื่อง อะไร เขาก็เก่งไปซะทุกเรื่อง

ดังนั้น เธอจึงไม่ชอบใจอย่างแรง เห็นปาณิ

คว้าเขาไปง่ายดายอย่างนี้

ทั้งยังทนไม่ได้ เห็นปาณี เข้ากันได้ดีกับบ้าน สิทธิเวช

ในขณะนั้น ปาณีกำลังถือขนมปังสัปปะรดมอง ดูอย่างครุ่นคิด คิดอยู่ว่าจะเอาขนมปังสัปปะรด เหลือห่อใส่ถุงกลับบ้านดีหรือเปล่า พลันก็รู้สึกเย็น วาบที่ด้านหลัง ธีระที่กําลังทานข้าวอยู่ ก็หยุดทาน เช่นกัน

ปาณีหันไปมอง ก็เห็นธามนิธิปรากฏตัวที่ด้าน หลังเธอ รู้สึกอึ้งเล็กน้อย ฮึ คุณอามาอยู่นี่ได้ยังไง กัน?

เมื่อเจอธามนิธิ เธอยังไม่ได้วางขนมปังสัปปะ รดลง ใบหน้าจึงโดนขนมปังบังไว้ครึ่งหนึ่ง พลัน สายตาก็เหลือบไปเห็นเณศราที่อยู่ด้านข้าง ที่กำลัง ทําท่ารอดูฉากสนุกๆของเธออยู่

ปาณีรู้สึกว่า สถานการณ์ที่อยู่ตรงหน้า ดู แปลกๆ

ไวยาตย์ที่คอยติดตามธามนิธิตลอด พอได้ยิน เณศราพูดว่าปาณีนัดพบกับผู้ชายคนอื่นที่นี่ ก็ตกใจ แทบแย่ กลัวจะเกิดฉากชิงรักหักสวาทขึ้นมาจริงๆ
เขาก็คิดเหมือนกันว่าตอนนี้ปาณีเรียนจบแล้ว เหมือนนก โบยบินลงไปทําเรื่องเสื่อมเสียเข้าสักวัน

แต่พอมาเห็นแล้ว จึงถอนหายใจเฮือกใหญ่ นั่นมันธีระ นา?

หากเป็นผู้ชายคนอื่น อาจเป็นอย่างที่คิดได้ แต่กับธีระไม่เหมือนกัน ตั้งแต่แรกที่เขาเข้าบริษัท ไว ยาตย์เองที่เป็นคนสัมภาษณ์เขา อีกอย่าง เขายังเป็น เพื่อนกับไวยาตย์ สนิทสนมกันเป็นอย่างดีอีกด้วย