เธอก็รู้จักรระมานาน แต่ยังไม่เคยทานข้าว ด้วยกัน ก อ ตอนนี้ได้ทํางานร่วมกัน เลี้ยงข้าวธีระ เป็นการสมควรแล้ว

ทั้งยังจะได้พูดคุยเรื่องงานกับธีระได้สะดวก

ขึ้น

ธีระรู้เรื่องงานอย่างดี ปาณีพบว่า การได้ สนทนากับเขา ทําให้เข้าใจการทํางานด้านสื่อมาก ขึ้น ลึกซึ้งขึ้นกว่าเดิม

นลินกับเณศราวันนี้ก็มาทานข้าวด้วยเช่นกัน

พอทั้งสองเดินเข้าประตูร้านมา ก็พบว่าปาณี อยู่กับผู้ชายคนหนึ่งในร้าน

ธีระเป็นคนหน้าตาไม่เลว แต่ถ้าเทียบกับ คนในแวดวงที่หน้าตาหล่อสวยกันทุกคนแล้ว เขาก็ ดูธรรมดาไปเลย จึงค่อนข้างถ่อมเนื้อถ่อมตัว

ไม่นานนักเณศราก็เห็นพวกเขา จึงรีบฉุดแขน ของนลิน “เธอดูโน่นสิใช่ปาณีหรือเปล่า? ถึงกับกล้า นัดพบผู้ชายที่นี่ด้วย”

“.….……. นลินมองตามไป ก็เห็นปาณีพูดคุยอยู่กับ ธีระ ทั้งสองคุยกันอย่างออกรสชาติ

ก่อนนี้เธอบอกว่าไม่ได้ชอบธามนิธิ ส่วนปาณี กลับแสดงออกว่ารักธามนิธิอย่างไม่มีวัน เปลี่ยนแปลง

หรือว่าตอนนี้ เธอเริ่มรู้สึกรังเกียจธามนิธิแล้วหรือ?

ก็น่าจะเป็นอย่างนั้น !!

มีผู้หญิงคนไหนบ้าง จะยอมทนอยู่กับผู้ชายที่ นั่งรถเข็นไปตลอดชีวิต?

ทาปาณีคงจะหูตาสว่างแล้ว นลินรู้สึกชอบใจ ยิ่งนัก พูดกับเณศราว่า “เราไปทานข้าวกันเถอะ” ความหมายที่อยากบอกเณศราคือ อย่าได้ยุ่ง เรื่องของชาวบ้าน

ความที่เณศราเป็นคนตรงๆจึงถามว่า “ได้ยัง ไงกัน? เขาแต่งกับธามนิธิไปแล้ว ยังกล้ามานั่งคุยกับ ผู้ชายในนี้อีก ! ทำแบบนี้ไม่ถูกนี่”

“เณศรา” นลินพูดขึ้น “เธอจะไปต่อว่าคนอื่น แบบนี้ไม่ค่อยดีนัก

ฉันแค่ไม่ชอบใจที่เห็นผู้หญิงคนนั้นแต่งงา นกับธามนิธิ ธามนิธิเป็นของเธอมาแต่ทีแรกนี่ !”

เณศราพูดพลาง ก็หยิบมือถือขึ้นมา ถ่ายรูป ไปสองใบ

นสินเห็นเณศราดื้อดึงแบบนั้นแล้ว ก็คร้านที่จะ

พูด

สองคนหาที่นั่งได้แล้ว นลินก็สั่งอาหาร พนักงานบริการคนหนึ่งเดินมา พอเห็นเงินเข้า ก็ ถามอย่างนึกไม่ถึงว่า “อ๊ะ คุณหนูนลิน ไม่เจอกันนาน เลยค่ะ”

นลินโตขึ้นเป็นหญิงสาวหน้าตาสะสวย ทั้งยัง มารยาทงาม ไปเข้าที่ร้านไหน พนักงานในร้านแค่เห็นเธอครั้งเดียวก็จําเธอได้แล้ว

ถึงแม้อีกฝ่ายจะเป็นแค่พนักงานบริการ แต่ นลินก็มีมารยาทด้วยอย่างมาก เธอเงยหน้าขึ้น พร้อมกับเผยรอยยิ้มตอบ

พนักงานบริการพูดว่า “คุณไม่ได้มาเสียนาน

เลยนะคะ ! จริงสิ วันนี้คุณธามนิธิก็มาทานอาหารที่

ร้านด้วยค่ะ”

ความสัมพันธ์ของนลินกับธามนิธิสมัยก่อนที่ อยู่ด้วยกันโดยไม่ได้แต่งงานกัน มีคนมากมายที่รั เรื่องนี้

มีหรือที่ตอนนี้ทุกคนซึ่งรู้แล้วว่าธามนิธิ แต่งงานแล้ว จะไม่จับเอาความสัมพันธ์ระหว่างเธอ กับเขาขึ้นมาพูดถึง

พอได้ยินชื่อธามนิธิ นลินก็อึ้งไปเล็กน้อย สีหน้าไม่ค่อยดีนัก

เธอรู้สึกเกลียดคนที่คอยเอาตัวเธอกับธามนิธิ มาเกี่ยวข้องกันตลอด

เธอไม่พูดอะไร กลับเป็นเณศราที่นั่งข้างๆ พอได้ยินว่าธามนิธิก็อยู่ด้วย จึงรีบถามอย่างดีใจว่า “จริงหรือ? บังเอิญจริงๆเลย

“นั่นสิคะ ! มากับคนที่หน้ากลมๆด้วยกัน และ ยังมีเจ้าของบริษัทหลายคนก็อยู่ด้วย” พนักงาน บริการคุ้นเคยกับทุกคน จึงบอกอย่างไม่ปิดบัง

เณศราเกิดรู้สึกทนไม่ไหวขึ้นมา “พวกเขาอยู่ ที่ไหนกัน?”
ไม่นึกว่ารามป์ ก็อยู่ที่นี้ด้วย ช่างบังเอิญเสีย

จริง

ถ้าเขารู้ว่าปรณีมาทานข้าวที่นี่กับผู้ชายคนอื่น ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นตามมา?

พอคิดถึงตรงนี้ เณศราก็รอดูฉากนี้อย่างยิ่ง

พนักงานบริการบอกว่า “อยู่ที่ห้องด้านโน้นค่ะ”

พวกธามนิธิทานข้าวเสร็จแล้ว เดินออกมา พอดี ก็เจอเณศราที่กำลังเดินมาหา