ตอนที่ 356

“ว้าว!” สายตานักกินอย่างปาณีเต็มไปด้วยแสงสว่าง มี ความสุขจริงๆเลย

วันนี้ตอนอยู่ในโรงอาหารของมหาลัยทานไปนิดเดียว แล้วยังอ้วกอีก ตอนนี้กระเพาะโล่งไปหมด

พอเห็นท่าทางเช่นนี้ของเธอ ใบหน้าของฐิติพรก็เต็มไป ด้วยรอยยิ้มที่มีความสุข ปาณีน่ารักมากจริงๆ ทำให้อดไม่ ได้ที่อยากจะเอาของอร่อยที่สุดบนโลกนี้มาให้เธอ

แม่บ้านที่รับผิดชอบในการทำอาหารยืนดูปาอยู่ข้างๆก็ ยิ้มไปด้วย พูดว่า “ทุกครั้งที่เห็นคุณปาทานอาหาร ที่ทำให้ น้าเจริญอาหารไปด้วย

ฐิติพรหัวเราะ “ใช่สิ!

ปาณีรู้สึกเขินเล็กน้อยที่ถูกพวกเขาชมอย่างนี้ “พวกคุณ กำลังหัวเราะเยาะที่หนูกินเยอะใช่ไหมคะ?”

“ที่ไหนกัน?” ฐิติพรยิ้มพูดว่า “ขอแค่เธอชอบกิน ทุกครั้งที่ กลับมาบ้านก็จะให้แม่บ้านเตรียมไว้ให้

“เดี๋ยวจะอ้วนเอานะคะ”

“ผู้หญิงต้องอ้วนๆ ถึงจะสวย
เป็นคำตอบที่เหมือนแม่แท้ๆจริงๆ

“จันวิภาเดินเข้ามา “ปากลับมาแล้วหรือจะ

“พี่คะ” ปาทักทายเธอพร้อมกับรอยยิ้ม

จนวิภานั่งลงข้างๆ โต๊ะอาหาร มองไปยังอาหารที่วางเต็ม โต๊ะ พูดว่า “แม่หนูนรักปาณีจริงๆ! หนูรู้ว่าตำแหน่งของหนู ในใจแม่สู้ปาณีไม่ได้แล้วนะคะ รู้ว่าปาณีจะกลับมา เตรีม ของกินให้เธอตั้งแต่เช้าเลย

ปากยิ้มมุมปาก รู้ว่าทุกคนในบ้านดีกับเธอมาก

เธอไปล้างไม้ล้างมือ จากนั้นก็เริ่มทานอาหาร

เพียงแต่ว่า ปาณีที่ปกติจะเจริญอาหารแต่วันนี้กลับทานไป นิดเดียว รู้สึกท้องไส้ปั่นป่วนไปหมด

เธอปิดปากของตัวเองไว้แล้วรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ เพราะ ว่าในกระเพาะไม่มีอาหารใดๆเลย อ้วกไปตั้งนานก็ไม่ได้อ้วก อะไรออกมา

จนวิภามองไปยังเธอ “เป็นอะไรไปจ้ะ?”

ปาณีสีหน้าซีดเซียว ไม่ค่อยสบายค่ะ”

“เด็กโง่ ไม่สบายทําไมไม่บอกล่ะ?” ฐิติพรสั่งแม่บ้านที่อยู่ ข้างๆ “รีบตามหมอมาเร็ว

จันวิภามองไปยังปาณีที่กลับมานั่งที่เดิม แม้ของอร่อยจะกองเต็มโต๊ะ แต่ตอนนี้ปากลับไม่อยากกินอะไรเลย วันนี้ เธอกินอะไรไม่ลงจริงๆ

เธอต้องปาณีไม่หยุด ทันใดนั้นก็นึกขึ้นได้ว่า “ปาณี เธอคง

ไม่ได้ท้องใช่ไหม?

ปาณีอึ้งไปสักพัก แม้กระทั่งพี่ก็ยังพูดแบบนี้ หรือว่าเธอจะ

ท้องจริงๆ?

“ประจําเดือนมาหรือยัง?” จันวิภาถาม “ยังค่ะ” ปาณีพูด “แต่ว่าประจำเดือนหนูมาไม่ปกติอยู่

แล้ว”

ฐิติพรที่นั่งอยู่ข้าง ฟังแล้วรู้สึกสงสัย “ท้อง?”

ท้องได้ยังไง? ธามนิธิเป็นหมันไม่ใช่หรอ?

แต่ว่า ดูท่าทางของปากแล้ว ความสัมพันธ์ของเธอกับธา

มนิธิดูไม่เลวเลยทีเดียว

ถ้าเป็นแบบนี้ ธามนิธิก็ไม่ได้เป็นหมันน่ะสิ

คำว่าท้อง ทิ่มแทงใจปาณีอย่างหนัก ทำให้เธอรู้สึก กระวนกระวายใจมาก

โดยเฉพาะสีหน้าที่ดีใจของจันวิภากับฐิติพรนั้น ทำให้ ปาณียิ่งรู้สึกกังวลใจ

แม้เธอจะแต่งงานแล้ว แต่ยังไม่อยากมีลูก
ถ้าหากท้องตอนนี้จริง เธอจะทำยังไงดี?

ปาณีพูด่า “แม่คะ พี่คะ หนูกลับไปพักผ่อนที่ห้องก่อนนะ

คะ”

“จ้ะๆๆ” ฐิติพรพูดอย่างตื่นเต้น “ไม่สบายก็ไปนอนพักผ่อน ก่อนนะ เดี๋ยวรอหมอมาแล้วแม่จะให้ขึ้นไปดูที่ห้อง

ปานกลับมาที่ห้อง นอนลงบนเตียง วันนี้ทรมานมากจริงๆ เธอนอนมอเพดาน จู่ๆ ก็รู้สึกกังวลมาก

ถ้าหาก ในท้องของเธอมีเด็กจริงๆ เธอจะทำยังไงดี? แม่และพี่รอคอยหลานขนาดนี้

ธามนิธิยังไม่เลิกงาน ก็ได้รับสายจากจั่นวิภา “ธามนิธิ”