My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม

ตอนที่335



ตอนที่335

ที่แท้ การที่เธอแต่งงานกับธามนิธิ ในสายตาของนลิน คือความไร้ สติ ไม่รักตัวเอง ถึงขนาดยอมขายช่วงเวลาในวัยเยาว์ให้กับเขา

ปาณีอดยิ้มมุมปากขึ้นมาไม่ได้ เธอคิดว่านี่ออกจะน่าเยาะเย้ยไป

หน่อย

ปาณีอยู่กับธามนิธิ ถึงแม้ตอนแรกจะเป็นเพราะเงิน การที่นลิ้นพูด แบบนี้ เธอกลับไม่คิดโมโห และไม่คิดว่าตนเองทำอะไรผิด

แต่ว่า ไม่ว่านลินจะพูดอะไรยังไง ก็ไม่ควรพูดว่าคุณอาที่บาดเจ็บอยู่ เป็นคนไม่มีอะไรดี

เพราะถึงยังไงคุณอาในตอนแรก ก็เป็นคนที่เธออยากจะแต่งงาน

ด้วย

ชยรพยืนอยู่ข้างๆเวทัส มองดูนลิ้นที่พัวพันอยู่กับปาณีนานสองนาน ก่อนเอ่ยขึ้นมาว่า “ผู้หญิงคนนั้นคิดจะทำไร? เห็นตามพัวพันกับปาณี อย่างไม่ลดละ

เวทัสพูด “คงจะเป็นพวกมีประสาทเสียหล่ะมั้ง”

“เข้าไปช่วยปาณีดีไหม” ชยรพเป็นกังวลเล็กน้อย

นลินเมื่อเทียบกับพวกเขาใช่คนที่จะรับมือได้ง่ายๆ เกรงว่าปาณีจะ เสียเปรียบ

ไม่ว่าอย่างไร เธอก็ชีวิตอยู่มาก่อนปาณีตั้งหลายปี ตอนที่ปราณียัง อยู่แค่ประถม นลินก็ขึ้นมัธยมปลายแล้ว ถ้าหากเธออยากรงแกปาณี ขึ้นมาจริงๆ ปาณีไหนเลยจะใช่คู่ต่อสู้

แค่มองดูพวกเขาพูดคุยกันอยู่ครู่หนึ่ง สมองของชยรพก็เต็มไปด้วย กลอุบายของผู้หญิงสองคนที่กำลังแย่งผู้ชายกัน เวกัสไม่ได้แสดงท่าที่ตอบสนองอะไร และเดินออกไปจากตรงนั้น ชยรพมองด้านหลังของเวทัส เขายังรู้สึกไม่วางใจ จึงโทรศัพท์บอ กกับธามนิธิ

ธามนิธิที่ตอนนี้กำลังเซ็นเอกสารอยู่บนโต๊ะและรับสายจากชยรพ “คุณนิธิ นลินตอนนี้เอาแต่พัวพันกับปาณีอยู่ไม่เลิก คุณทำอะไร หน่อยเถอะ”

ชยรพเพิ่งจะพูดจบยังไม่ทันได้ยินเสียงตอนกลับ โทรศัพท์ก็ถูกตัด ไปเสียแล้ว

ชยรพมองดูโทรศัพท์อยู่ครู่หนึ่ง ดูทีมที่อไปนิดหน่อย คุณนิธิ ออกจะเย็นชาไปหน่อยแล้ว!

เมื่อปาณิกลับมาถึงบ้าน น้าลำมุงก็เตรียมอาหารค่ำไว้เรียบร้อยแล้ว ธามนิธิยังไม่กลับมา เหลือเพียงปาณีกับเวทัสอยู่แค่สองคน ปาณีถามน้าลำมุง “วันนี้คุณอาไม่กลับมาทานข้าวหรือคะ?

น้าลำมุงยิ้มตอบ วันนี้เขาไปโรงพยายามตรวจร่างกาย กลับมาช้า

หน่อยจ้ะ” “อย่างนี้นี่เอง”ปาณีตอบรับ ธามนิธิต้องไปอยู่เสมอเพื่อ ตรวจเช็คร่างกาย

เพียงแต่ พอเขาไม่กลับมาทานข้าว เธอกลับคิดถึงเขาอยู่สักหน่อย

ปาณีนั่งทานข้าวอย่างเงียบๆ ไม่ได้พูดอะไร เวทัสมองเห็นว่าน้าลำ มุงเดินออกแล้ว จึงพูดขึ้น “วันนี้ ฉันเห็นเธอทานข้าวด้วยกันกับนลิน”

ปาณีมองไปยังเวทัสและพูด “” เธอก็คิดไม่ถึงเช่นกัน ว่านลินจะปรากฏตัวขึ้น

เวทัสไม่อยากยุ่งเรื่องของเธอ แต่ก็เกรงว่าเธอจะถูกนลินทำให้เสีย เปรียบ “อยู่ให้ห่างจากเธอหน่อย จะได้ไม้ต้องเสียเปรียบให้เขาแบบ ไม่รู้ตัว!” “ฉันรู้แล้ว”

“เธอรู้อะไร?”เวทัสพูด “เธอไม่ใช่คนโง่ๆอย่างทีนาร์หรือติรยาหรอ

นะ”

การที่บ้านมีสุวรรณ์สามารถตั้งตัวขึ้นมาในเมืองชยุต นลินได้เป็นคู่ หมั้นของธามนิธิ อีกทั้งยังกล้าทิ้งธามนิธิลง ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นเพราะ บ้านของพวกเขามีคนหนุนหลัง

ขนาดเวทัส ที่เป็นญาติเป็นหลานของธามนิธิ ยังไม่มีวิธีที่จะรับมือที่ ดีกว่านี้

นอกจากนี้ ผู้หญิงคนนั้นยังมีจิตใจลึกล้ำ ขนาดธามนิธิในตอนแรก ยังโดนเธอหลอกได้เสียสนิท ยิ่งไม่ต้องพูดถึงปาณี

ดังนั้น เขาจึงเป็นกังวลว่าปาณิจะไม่ระวังและถูกนลินเอาเปรียบ

นลินมองที่เวทัสอย่าไม่เชื่อตนเอง “นี่เธอ….เป็นห่วงฉันหรือ”

ไม่รู้ใครกันที่วันๆเอามาแต่แย่งคุณอากับเธอ!

“ฉันไม่เป็นห่วงเธอเสียเมื่อไหร่?” สีหน้าของเวทัสเข้มขึ้นมา ที่เขาย้ายมาอยู่ที่นี่ ไม่ใช่เป็นเพราะว่าเธอไม่สบายทำให้เขาเป็น กังวลหรอกหรือ!


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ