ตอนที่306

“พี่คะ” ทั้งใบหน้าของปาณีแดงไปหมด “ฉัน….นันไม่ได้ตั้งใจจะ หลอกพี่นะคะ

แต่ในสถานการณ์ตอนนั้นนอกจากจะทำเป็นไม่รู้จักกับเวทัสเธอก็

ไม่รู้ว่าต้องทำอะไรแล้ว?

จะให้ไปพูดต่อหน้าทุกคนว่าเธอเป็นแฟนเก่าของเวทัสมันก็ไม่ดี! จันวิภาเห็นท่าทางตื่นเต้นของปาณี “แต่ว่าเธอหลอกฉันไปแล้ว”

“ฉัน…” ปาณีรู้สึกใจตัวเองเต้นเร็วมาก ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอหน้าพี่ สาวก็ดีกับเธอมาตลอดเธอไม่อยากโดนใครเกลียดและไม่อยากให้คนใน ครอบครัวของคุณอาเกลียดเธอด้วย

แต่เรื่องของเธอและเวทัส ..ก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงจริงๆ

ปาณีจับมือตัวเองอย่างกระวนกระวายใจแต่อยู่ๆก็ได้ยินเสียง หัวเราะของจันวิภา เขามองเธอ “ฉันแค่ล้อเล่นกับเธอเอง เธอจะตื่นเต้น ทำไม?”

“…” แค่ล้อเล่น?

ปาณีมองจันวิภาอย่างไม่อยากจะเชื่อนี่เขาไม่โกรธหรอ? จันวิภา “ก่อนหน้านี้ที่ฉันไม่ได้คุยกับเธอก็เป็นเพราะฉันไม่ได้ใส่ใจ

เรื่องนี้อยู่แล้วและฉันก็ไปสั่งสอนติรยาเรียบร้อย คราวหลังถ้าเขารังแก เธออีกเธอก็มาบอกฉันเลยนะ”

ปาณีมองจันวิกา “แล้วเรื่องของฉันกับเวทัส.”

“มันเป็นแค่อดีต” เสียงของจันวิภาอ่อนโยนจนไม่เหมือนจริง เขายัง ไม่ได้ฟังที่ปาณีอธิบายจบก็เลือกที่จะเชื่อปาณี “เวทัสบอกกับฉันแล้ว ตอนนั้นเขาไม่รู้เรื่องเองเลยพลาดเธอไป เสียเธอไปนั่นเป็นความเสียหาย องเขา ฉันก็ไปบอกกับเขาแล้วว่าให้ปล่อยวางได้ละแล้วไม่ต้องมารบก วนเธออีก”

ปาณีฟังที่เขาพูดจบก็ไม่รู้จะตอบกลับไปยังไง จันวิภาลุกขึ้น “ฉันจะไปเตรียมอาหารเย็นแล้ว เธอไปพักก่อนเลย เดียวตอนจะกินข้าวแล้วไปเรียก” “ฉันช่วยพี่ค่ะ” ปาณีลุกขึ้นยืนตาม

อีก

อาหารเป็นวันนี้เพราะมีจันวิภามาร่วมด้วยบรรยากาศเลยดูอบอุ่นไป เวทัสไม่หาเรื่องปาณีเหมือนเมื่อก่อนและปาณีก็ไม่ได้เถียงเขาด้วย

จันวิภาตักน้ำซุปให้ปาณี “ปาณีกินเยอะหน่อย เธอผอมเกินไปแล้ว”

“ขอบคุณพี่นะคะ” ปาณียกน้ำซุปมา

ที่จริงช่วงนี้เธออ้วนขึ้นเยอะแล้วแต่นี่เป็นซุปที่พี่สาวทำเองกับมือ เมื่อกี้ตอนอยู่ในครัวเธอก็อยากลองชิมดูแล้ว

พอตักให้ปาณีเสร็จ จันวิภาก็ไม่สนใจสองคนที่เหลืออีก เวทัส “แม่ครับ ผมก็จะเอาน้ำซุป”

“เอาเองสิ”

“นี่ผมยังเป็นเบบี้ของแม่หรือเปล่าครับเนี่ย?” นี่เป็นลูกชายแท้มาตั้ง กี่ปียังไม่เท่ากับปาณีที่พึ่งแต่งเข้ามาไม่กี่เดือน

จันวิภามองเขาอย่างเหยียดๆ “ไม่ใช่ เธอไม่ชอบให้แม่เรียกเธอแบบ

นั้นไม่ใช่หรอ?”

ปาณีมองจันวิภาที่อยู่ข้างๆแล้วตักน้ำซุปให้ธามนิธี “คุณอากินเยอะ หน่อยนะคะ”

นี่สำหรับเวทัสแล้วเหมือนกับขุดหลุมให้ตัวเอง

เวทัสไม่ใช่พวกที่ยอมแพ้ง่ายๆเขาเลยเปลี่ยนเป้าหมายเป็นธามนิธิ แทน “คุณน้าครับ ผมอยากกินน้ำซุป”

รามนิธิมองเขาถึงแม้สายตาอาจจะเป็นชาแต่ก็ยังตักน้ำซุปให้โดยดี

ปาณี “.”

นี่….มันไม่ยุติธรรม

เมื่อกี้ตอนอยู่ชั้นบนเวทัสทำอะไรให้คุณอาหรือเปล่า? ต้องรู้ว่าปกติคุณอาแทบจะไม่สนใจเขาเลยนะ โดยเฉพาะตอนที่เวทัสกินน้ำซุปอยู่ยังพูดเรื่อยๆอีกว่า “อร่อย” ทำให้คนอยากดีเขาตายไปเลย!

จันวิภาถาม ปาณีได้ข่าวมาว่าน้องชายเธออยู่ทีมแข่งเดียวกับเวท

สหรอ?”