ตอนที่274

เมื่อกี้ตอนอยู่ข้างในเขายังช่วยเธออยู่ไม่ใช่หรือไง?

“ฉันทำไม?”

เวทัสมองปาณีและไม่เข้าใจว่าเธอคิดอะไรกันแน่ “เธอ รู้ไหมเนี่ยถ้ามีเรื่องตบตีกันอาจจะโดนไล่ออก?”

ปาณีก้มหัวลงมองเงาตัวเองบนพื้น “ฉันรู้”

“ถ้าอย่างงั้นแล้วยังเป็นคนเริ่มทำอขาอีก?” เวทัสบอก “เมื่อก่อนเธอจะไม่ทำเรื่องอะไรแบบนี้” เธอเป็นเด็กดีที่เชื่อฟังเรื่องที่แหกกฎโรงเรียนเธอจะไม่

เคยทำ

แต่ไม่คิดว่าวันนี้ปาณียังไปตีเขาต่อหน้าคนเยอะแยะ แบบนั้น นี่เธอไม่กลัวตายหรือไง

คำพูดของเวทัสทุกให้ปาณีอึ้งใช่สิ! เมื่อก่อนเธอจะไม่ ทำเรื่องแบบนี้

แม้แต่ตัวเธอเองยังไม่อยากจะเชื่อว่าในสถานการณ์ แบบนั้นเธอยังกล้าไปทำโศธินอีก

หรือว่าเธอบ้าไปแล้วจริง!

ทั้งๆที่เป็นโอกาสไม่ง่ายเลยกว่าเธอจะได้มันมาแต่ พอได้ยินเขาด่าธามนิธิเธออดไม่ไหวจริงๆ

เป็นเด็กดีเชื่อฟังมานานหลายปีปาณีไม่คิดว่ามีจะวัน

หนึ่งตัวเองก็ไปตบคนอื่นแบบนี้
ปาณิชะงักไปสักแป๊บ “เขามาทำเกินไปก่อนจะให้ฉัน ทนไปอีกได้ไง”

พอได้ยินที่เธอพูดเวทัสก็ยิ้มอย่างประชด

ปาณีมองยิ้มแปลกๆของเวทัสแล้วอึ้ง “เธอโมโหขนาด นี้เป็นเพราะเขานินทาคุณน้า?”

ตอนงานวันฉลองชาติจีนปาณีได้ที่หนึ่ง ติรยาเพราะ อิจฉาเลยไปกระจายข่าวว่าปาณีแย่งแฟนเพื่อน….แต่ก็ไม่ เคยเห็นปาณีโกรธ

ปาณีเป็นคนที่มีความอดทนเพราะเธอไม่มีที่พึ่งพา ใน โลกนี้ถ้าตอนเธอไม่มีอะไรเหลือแล้วนอกจากอดทนแล้ว ยังจะทำอะไรได้อีก?

ก็เลยเวลาเจอปัญหาอะไรเธอก็มักจะปลอบใจตัวเอง แล้วเมินเรื่องที่ทำให้เธอไม่ดีใจไม่ให้มีผลกระทบต่อ อารมณ์ตัวเอง

เหมือนเรื่องที่ไปตบเขาวันนี้มันเป็นสิ่งที่เธอไม่เคยทำ มาก่อน

ปาณีมองเขามีความรู้สึกแบบโดนเขาพูดถูกแล้ว

สายตาตกใจของเธอและหลังจากที่ได้ยินเวทัสพูดเธอ ก็ตกใจอีก ทำให้เวทัสรู้สึกตลก

เธอมองปาณีอย่างเศร้า “เธอไม่เคยรักฉันขนาดนี้มา

ก่อน” เขารู้สึกได้ชัดเจนเลยว่า : ตัวเองในอดีตและตอนนี้ ของธามนิธิในใจเธอมันห่างกันขนาดไหน
ในใจก็รู้สึกไม่เท่าเทียมกันเพราะตัวเองก็ชอบเธอ

ขนาดนี้

แต่เธอ….ไม่เคยเอาเขามาอยู่ในใจสักครั้ง

ปาณีมองเวทัสแต่ไม่ได้ตอบ

เมื่อก่อนเธอรู้สึกตัวเองรักเวทัสมาก

แต่พอตอนนี้กลับมานึกตัวเองในตอนนั้นยังไม่เลยว่า รักคืออะไร?

เป็นความบังเอิญที่ทำให้ใจเต้นชอบผู้ชายคนหนึ่งก็คิด ว่าจะอยู่กับเขาทั้งชาติ

เป็นพวกเขาเองที่เข้าใจผิดว่าชอบเป็นรัก

ถ้ามันเป็นความรักจริงๆแล้วจะมาเลิกกันเพราะความ เข้าใจผิดเล็กน้อยได้ยังไงกัน

ปาณีถอดหายใจ “เวทัสเรื่องอดีตก็ให้มันผ่านไปเถอะ วันนี้ขอบคุณที่เธอช่วยฉันด้วยนะ”

พอเขาทำหน้าเศร้าแบบนี้ทำเอาเธอทำไม่ถูกเลยว่า

ต้องสู้หน้ายังไง

เวทัสก้มหัวลง “ฉันรู้ว่าตอนนั้นฉันไม่ดีเอง เป็นฉันเอง ที่เข้าใจเธอผิด เป็นฉันเองที่ไปหลงเชื่อติรยาเลยทำให้ เลิกกับเธอ แต่ว่า…ฉันแค่อยากถามเธอว่าหลังจากที่ ได้ยินพวกเขาหัวเราะเยาะเธอแต่งงานกับคุณน้า เธอเคย รู้สึกเสียใจกับสิ่งที่เลือกไหม?”