ตอนที่ 158 ปล่อยข่าวอื้อฉาวสุดช็อก(3)

หยูเจอหนุนเพิ่งกลับจากส่งคุณหญิงหลันถึงที่ประเทศ M พอลง จากเครื่องบิน เพิ่งจะเปิดมือถือ ข่าวแรกที่ขึ้นแนะนำเป็นข่าว เกี่ยวกับไป๋เย่นิ่ง

เขาเลื่อนจอดูรูปแต่ละรูปนั้นทำให้สีหน้าเขาเปลี่ยนไป

“ไม่ต้องกลับไปบ้านฉัน ไปบ้านพี่ชายฉันแทน” หยูเจ๋อ หนันเอ่ยสั่งคนขับรถด้านหน้า

“ครับ คุณชายรอง” คนขับรถรับคำแล้วรีบเปลี่ยนเส้นทาง

ทันที

รถเก๋งคันดำมาถึงทำเนียบรองประธานาธิบดีอย่าง รวดเร็วเมื่อถูกเร่งตลอดเวลา ยังไม่ทันจอดดี ร่างสูงของชาย หนุ่มก็ลงจากรถทันที

คนรับใช้เห็นเขามาแต่แรกแล้วจึงเปิดประตูที่มีรูปปั้นทอง

ยืนองอาจไว้อย่างนั้น

“คุณชายรอง” เอ่ยทักอย่างนอบน้อม

หยูเจ๋อหนันไม่ทันเปลี่ยนรองเท้าก็เดินเข้าไปทั้งอย่างนั้น

“พี่ล่ะ”
“คุณชายอยู่ชั้นบน ในห้องของคุณจึงครับ”

พอหยูเนื้อหนันได้ยินอย่างนั้นก็รีบเดินขึ้นชั้นบนทันที พ่อ

บ้านรีบก้าวไปขวางทางไว้ “คุณชายรอง ตอนนี้คุณชายอยู่ใน

ห้องของคุณจึง ทั้งสองคนยังนอนอยู่ คุณจะรบกวนไม่ได้นะ ครับ” “หลีกไป!” หยูเจ๋อหนันไม่เคยโมโหขนาดนี้มาก่อน เขา ตะคอกไล่พ่อบ้าน จากนั้นก็เดินตรงขึ้นชั้นบน

หนึ่งนาทีหลังจากนั้น ประตูห้องนอนก็ถูกหยูเจ๋อหนัน กระชากเปิดออกจากด้านนอก

ทันทีที่ห้องนี้ถูกเปิดออก กลิ่นหอมก็ปะทะเข้าจมูก เป็นก ลิ่นหอมของดอกไม้สด จึงอชอบดอกกุหลาบสีรุ้งมาก แต่ใน ประเทศ S ดันไม่มี หยูเจ๋อเหยาจ้างคนสวนจากต่างประเทศมา ปลูกดอกกุหลาบสีรุ้งที่สวนดอกไม้ด้านหลังโดยเฉพาะ ห้อง ของเธอเห็นสวนดอกไม้นั่นได้พอดิบพอดี บานหน้าต่างถูกเปิด ออก กลิ่นหอมจากด้านนอกจึงลอยเข้ามา

หยูเจ๋อเหยาความรู้สึกไวอยู่แล้ว ยามมีเสียงเท้าเดินตรง บันได เขาก็ตื่นแล้ว เขาลืมตาขมวดคิ้วมองไปทางประตูแวบ หนึ่ง

“พี่ ผมมาหาพี่” หยูเจ๋อหนันยืนอยู่ตรงประตู ไม่ได้เดิน เข้าไป สีหน้าแปลกไปจากปกติ

“ปิดประตู รออยู่ข้างนอกนั่นแหละ!” สีหน้าหยูเจ๋อเหยาก็ดู ไม่ดีนัก ในอ้อมอกมีหญิงสาวที่หลับใหลอยู่ ปกติเธอมักตื่นง่าย“คุณชายอยู่ชั้นบน ในห้องของคุณจึงครับ”

พอหยูเนื้อหนันได้ยินอย่างนั้นก็รีบเดินขึ้นชั้นบนทันที พ่อ

บ้านรีบก้าวไปขวางทางไว้ “คุณชายรอง ตอนนี้คุณชายอยู่ใน

ห้องของคุณจึง ทั้งสองคนยังนอนอยู่ คุณจะรบกวนไม่ได้นะ ครับ” “หลีกไป!” หยูเจ๋อหนันไม่เคยโมโหขนาดนี้มาก่อน เขา ตะคอกไล่พ่อบ้าน จากนั้นก็เดินตรงขึ้นชั้นบน

หนึ่งนาทีหลังจากนั้น ประตูห้องนอนก็ถูกหยูเจ๋อหนัน กระชากเปิดออกจากด้านนอก

ทันทีที่ห้องนี้ถูกเปิดออก กลิ่นหอมก็ปะทะเข้าจมูก เป็นก ลิ่นหอมของดอกไม้สด จึงอชอบดอกกุหลาบสีรุ้งมาก แต่ใน ประเทศ S ดันไม่มี หยูเจ๋อเหยาจ้างคนสวนจากต่างประเทศมา ปลูกดอกกุหลาบสีรุ้งที่สวนดอกไม้ด้านหลังโดยเฉพาะ ห้อง ของเธอเห็นสวนดอกไม้นั่นได้พอดิบพอดี บานหน้าต่างถูกเปิด ออก กลิ่นหอมจากด้านนอกจึงลอยเข้ามา

หยูเจ๋อเหยาความรู้สึกไวอยู่แล้ว ยามมีเสียงเท้าเดินตรง บันได เขาก็ตื่นแล้ว เขาลืมตาขมวดคิ้วมองไปทางประตูแวบ หนึ่ง

“พี่ ผมมาหาพี่” หยูเจ๋อหนันยืนอยู่ตรงประตู ไม่ได้เดิน เข้าไป สีหน้าแปลกไปจากปกติ

“ปิดประตู รออยู่ข้างนอกนั่นแหละ!” สีหน้าหยูเจ๋อเหยาก็ดู ไม่ดีนัก ในอ้อมอกมีหญิงสาวที่หลับใหลอยู่ ปกติเธอมักตื่นง่าย
“เช้าตรู่แบบนี้วิ่งมาอารมณ์เสียอะไรที่นี่” หยูเจ๋อเหยากลับ ไปล้างหน้าล้างตาที่ห้องนอนของตัวเอง เทียบกับท่าทีลนลานข องหยูเจ๋อหนันแล้ว เขากลับสงบนิ่ง ท่าทางเหมือนอารมณ์ดี

“พี่ พี่ต้องการทำอะไรกันแน่!?” หยูเจ๋อหนันเอ่ยถามจาบ

จ้วง

“ดูไม่ออกเหรอ ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวไง” หยูเจ๋อ เหยาหยิบผ้าขนหนูสีขาวขึ้นเช็ดหน้าเบาๆ ไม่ได้หันมามองเขา เพียงแต่ตนเองที่สะท้อนอยู่ในกระจก สีหน้านิ่งขึ้นจนยากจะ คาดเดาความคิด “ครั้งนี้ถึงจะทำอะไรกับอำนาจไปเย่นิ่งไม่ได้ แต่ภาพลักษณ์ในใจประชาชนของเขา ไม่ได้เหมือนเดิมง่ายๆ หรอก อีกอย่างข่าวแบบนี้พอจะให้สื่อเล่นเป็นประเด็นสักเดือน หนึ่งได้ หลังหนึ่งเดือนภาพลักษณ์ที่เขาสร้างมาก็จะพังทลาย แต่ว่านี่แค่ระลอกแรก ระลอกสองก็คือสถานการณ์แบบนี้ แค่ จัดงานหมั้น คิดว่าตระกูลซึ่งจะรักษาหน้าไว้ได้เหรอ

“ความหมายของพี่คือ…ตระกูลซึ่งจะบังคับให้เขาแต่งงา นกับซ่งเหวยอีทันที

“ตามที่รู้จักซึ่งถั่วเหยา เขาอุตส่าห์จับจุดอ่อนได้ ทำไมจะ ยอมเสียโอกาสดีๆ แบบนี้ไปล่ะ” หยูเจ๋อเหยาเหลือบมองห เจอหนุนแวบหนึ่ง “พอเขาสองคนแต่งงานกัน โอกาสของนาย กับเซียซิงเฉินก็มาถึงแล้ว

“พี่ทำเพื่อแค่นี้เหรอ แต่พี่รู้ไหมว่าพี่ทำอย่างนี้มันทำให้ชิง เฉินตกอยู่ในอันตราย! ถ้ามีข้อมูลหลุดออกไป ชีวิตของเธอก็จะถูกเปิดเผย พี่จะให้เธอใช้ชีวิตต่อไปยังไง จะอยู่กับคนอื่นยัง ไง?! ถ้าคุณหญิงรู้เข้าว่าพี่ทำร้ายลูกสาวที่ท่านตามหาอย่าง ยากลำบากแบบนี้ ท่านจะต้องโกรธมากแน่ๆ!” ปกติหนูเจอ หนันมีท่าทางขี้เล่นจนชินไปแล้ว นานๆ ทีถึงได้ระเบิดอารมณ์ เช่นนี้ และไม่บ่อยนักที่จะใช้น้ำเสียงแบบนี้กับพี่ชายที่เขา เคารพรัก หยูเจ๋อเหยาวางผ้าขนหนูในมือลง มองเขาอีกทีสองที นิ่งไปชั่วครู่ถึงได้เอ่ยเหน็บ “ยังจีบไม่ติดด้วยซ้ำแต่นายกลับ ถลำลึกไปก่อนเอง นี่ไม่ใช่เรื่องดีนะ”

“รู้ไหมทำไมตอนนั้นคุณพ่อถึงไม่ให้นายเข้ามาในวงการ นี้? ก็เพราะนายใจอ่อนเกินไป ไม่เด็ดขาด! แบบนี้คนเจ็บไม่ช้า ก็เร็วก็คือนาย ไม่อย่างนั้นก็คือคนใกล้ชิดรอบข้างของนาย เอง!” น้ำเสียงหยูเจ๋อเหยาหนักแน่น

หยูเจ๋อหนันแค่นหัวเราะ มองเขา “พี่ ถ้าอย่างนั้นผมขอ ถามพี่หน่อย ถ้าตอนนี้เปลี่ยนเป็นพี่ มีคนทำร้ายพี่จึงอวอย่างที่ พี่ทำกับซิงเฉิน พี่จะทำยังไงล่ะ

หยูเจ๋อเหยานิ่งงันไปเพียงครู่ เหมือนข้อสมมตินี้ได้แตะขีด ความอดทนของเขา เขาหลุบตามอง แววตาวาวโรจน์ จากนั้น ไม่เอ่ยอะไรพลางเดินออกจากห้องน้ำ ขณะที่เดินสวนไหล่กับหมู เจอหนุน เขาก็พูดเสียงต่ำขึ้นมา “ถ้ามีคนกล้าแตะต้องเธอ ฉัน จะทำให้มันตายอย่างอนาถแน่!!

ตะวันตกดิน
แสงอาทิตย์ตอนพลบค่ำกลายเป็นสีทองอร่าม สาดส่องไป ทั่วพื้นดิน พระราชวังไปยภายใต้แสงอาทิตย์ตกดิน ยิ่งดูส่อง ประกายงดงาม

โดยปกติที่นี่จะเงียบสงบ ไม่มีผู้ใดกล้าส่งเสียงดัง แต่ว่า ในตอนนี้ที่นี่กลับเต็มไปด้วยเสียงจอแจ รถราหลากหลายยี่ห้อ จอดแล้วจอดอีกเป็นแถวๆ ขวางกั้นเส้นทางด้านหน้าจนแทบไป ไหนไม่ได้ เหล่านักข่าวจากหลายสื่อล้วนแบกกล้องใหญ่น้อย รออยู่หน้าประตู ประชาชนก็ยืนออเพื่อมุงดูอยู่ตรงประตู

ทันใดนั้น ประตูของวังก็ถูกคนเปิดออกจากด้านในช้าๆ ในสถานการณ์ผู้คนรุมเร้า ร่างสูงใหญ่ของชายหนุ่มก็เดินออก มาพร้อมกับแสงอาทิตย์สีทอง เผชิญหน้ากับสถานการณ์เช่นนี้ ชายหนุ่มไม่ได้มีท่าที่ร้อนรนแต่อย่างใด กลับเผยรอยยิ้ม งดงามออกมา ก้มหัวทักทายประชาชนและสื่อมวลชนอย่างสง่า แล้วก้าวเดินไปข้างหน้า

แต่ว่าเหล่านักข่าวไม่มีทางปล่อยโอกาสอันดีนี้ไปแน่นอน รุมสาดคำถามดุเดือดใส่ชายหนุ่มอย่างไม่ปรานี

“ท่านประธานาธิบดี รบกวนท่านช่วยอธิบายหน่อยว่าข่าว อื้อฉาวครั้งนี้เป็นความจริงไหม

“ฝ่ายหญิงในข่าวไม่ใช่คุณซึ่งเหวย ที่กำลังจะหมั้นกับ ท่าน ไม่ทราบว่าท่านถูกฝ่ายหญิงข่มขู่หรือเปล่า”