ตอนที่ 350 รู้ความลับอันสำคัญเข้า (2)

เห็นสภาพนั้นแล้วทุกคนต่างก็เงียบสงัดลง คุณหญิงไปยิ่งกลัว มากเข้าไปอีก “หลานรักของฉัน เกิดอะไรขึ้นกันแน่? อยู่ดีๆ ทําไมถึงเป็นลมหมดสติ

ไปชิงรั่งมองไปทางหลันถึง หลันถึงเองก็ประสานสายตา กับเขาแวบหนึ่ง ทั้งสองมองหน้ากันแต่ไม่พูดอะไร เธอลุกขึ้น ค่อยๆ เดินเข้าไปใกล้พวกเขา

ขณะนี้ฟู่เฉินกำลังพูดคุยกับทีมรักษาอยู่ข้างๆ เมื่อเห็น พวกเขาเดินมาก็รีบละทิ้งทุกอย่างสาวเท้าเดินไป

“เกิดอะไรขึ้นกันแน่?” ไปเย่ง โอบเชียซิงเฉิน ลูบหลังที่

สั่นเทาของเธอเป็นเชิงปลอบโยน

“ตับของเด็กเกิดปัญหานิดหน่อย” เฉินกล่าวทั้งน้ำ เสียงและสีหน้าที่หนักอึ้ง

คุณหญิงไปหายใจสะดุด มือจับคุณท่านข้างๆ ไว้ ปากสั่น ไม่อาจพูดอะไรออกมาได้ แค่ได้ยินเฉินกล่าวต่อว่า “คงต้อง รีบเปลี่ยนตับ พวกคุณทุกคนต้องทำใจไว้

คุณหญิงไปรู้สึกแข้งขาอ่อนแรงแล้วสะอื้นขึ้นทันที “ต้าไป ที่น่าสงสารของฉัน เขายังเด็กขนาดนี้จะทนการผ่าตัดใหญ่ แบบนี้ได้ยังไง?”
เซี่ยซิงเฉินยิ่งปวดใจเสียยิ่งกว่า ความจริงเซียต้าไปเคย เกิดอาการอาเจียนหลายครั้ง เพราะคราวก่อนที่ทานน่องไก่จน ต้องเข้ารับการตรวจที่โรงพยาบาลและบอกเพียงว่ากระเพาะ อ่อนไหวมาก เซียซิงเฉินจึงคิดว่าเป็นปัญหากระเพาะมาโดย ตลอด พาเขาไปโรงพยาบาลก็ไม่เคยคิดตรวจร่างกายอย่าง ละเอียดสักครั้ง

ไม่คิดว่าอาการอาเจียนทั้งหลายมีสาเหตุมาจากตับ

ไปเยฉิงเองก็มีสีหน้าหนักอึ้ง “แล้วตับสำรอง….

“ตับสำรอง…” เฉินกล่าว “สำหรับเด็กแล้วเราแนะนำ ” ให้ปลูกถ่ายตับจากญาติซึ่งโอกาสที่จะเข้ากันมีมากกว่า เด็ก จะไม่ทรมานมาก แต่ตอนนี้ตับสำรองที่มีอยู่อาจจะไม่เข้ากับต้า ไป ฉะนั้นผมแนะนำให้พวกคุณทุกคนไปตรวจเพื่อเทียบดู รอ ผลของต้าไปออกมาคร่าวๆ ก็จะได้จัดการทันที

“ได้ เราจะไปเดี๋ยวนี้ค่ะ” เซี่ยซิงเฉินเปิดปากพูด

จากนั้นผู้อาวุโสทั้งสี่คนต่างก็พูดขึ้นเป็นเสียงเดียว “เราก็ ไปด้วย!”

“พวกท่านอย่าไปเลย ดูแลสุขภาพตัวเองให้ดีก็พอ” ไป เย่นิ่งมองเซี่ยซิงเฉินแวบหนึ่งแล้วพูดกับเฉิน “เธอก็ไม่ได้ กรุ๊ปเลือดเธอค่อนข้างพิเศษเลยเข้ารับการผ่าตัดแบบนี้ไม่ได้ ฉันไปกับนายเอง”

เขาในฐานะผู้ชายไม่มีทางปล่อยให้ผู้หญิงของเขาต้องไปเสี่ยง

ส่วนเซียซิงเฉินกลับไม่ยอมให้เขาไป

การผ่าตัดปลูกถ่ายตับไม่ใช่การผ่าตัดเล็กๆ มีความชุ่ม เสียง เธอไม่อยากให้คนที่สำคัญที่สุดทั้งสองต้องแบกรับความ เสี่ยงแบบนี้

“คุณหมอฟู ให้ฉันไปเถอะค่ะ! ร่างกายฉันแข็งแรงมาก!

ฟู่เฉินสายศีรษะ “พวกคุณไม่ต้องแย่งกันหรอก ไม่ได้ทั้ง สองคนนั่นแหละ”

ไปเย่ฉิงขมวดคิ้ว

คุณหมอฟูอธิบาย “กรุ๊ปเลือดคุณเซียค่อนข้างพิเศษ ทาง โรงพยาบาลไม่มีทางให้เธอมาปลูกถ่ายตับอยู่แล้ว ส่วนคุณ ตอนอายุแปดขวบเคยตับอักเสบ ก็หมดสิทธิ์ไป

เซียซิงเฉินทำหน้าผิดหวัง แล้วลูกชายสุดที่รักของเธอจะ ทําอย่างไรดี?

“ยังมีเรานะ!” คุณหญิงไปพูดเสียงดังลั่นอย่างไม่กังวล อะไร “เธออย่าเห็นว่าฉันอายุเยอะนะ แต่ฉันร่างกายแข็งแรงมา ตลอด คุณท่านเองก็เหมือนกัน ใช่ไหม? คุณคะ!”

“อืม ผ่าตัดตับไปนิดหน่อย ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว! คุณท่าน ทุบอกเบาๆ

หลันถึงถอนหายใจแล้วกล่าวอย่างน่าเสียดาย เสียดายฉันมีโรคประจำตัว…

มีใจอยากช่วยแต่กลับไม่สามารถทำได้

ฟู่เฉินกวาดมองผู้ใหญ่ทั้งสี่คน “คุณท่านไปกับคุณหญิง อายุของพวกท่านไม่ผ่านเกณฑ์ การปลูกถ่ายตับต้องอายุต่ำ กว่า 60 ปี ส่วนคุณหญิงหลันถึง คุณกับคุณเซียมีกรุ๊ปเลือด พิเศษ ทางโรงพยาบาลไม่มีทางให้พวกคุณเข้าการผ่าตัด แน่นอน ฉะนั้นคนที่ผ่านเกณฑ์ในตอนนี้

ไปชิงรั่งรีบก้าวขึ้นหน้าหนึ่งก้าว “ในเมื่อฉันผ่านเกณฑ์ จะ มัวรออะไรอีก

ฟู่เฉินหยักหน้ารับและไม่ชักช้า “ถ้าอย่างนั้นคุณท่านรอง ไป ตามผมมาเลย!

เซียซิงเฉินหันมองคนที่ผมเปลี่ยนเป็นสีขาวแล้วแวบหนึ่ง พอคิดว่าอายุขนาดนี้แล้วยังต้องเจออะไรที่เสี่ยงไม่น้อย ก็อด ปวดใจไม่ได้ เผลอเดินตามไปหนึ่งก้าวแล้วอ้าปากกล่าว แต่ ว่าร่างกายท่านจะรับไหวเหรอคะ?”

คงเป็นเพราะสายเลือดเดียวกันสินะ! จึงไม่มีทางปิดบัง ความรู้สึกในใจได้

ไปชิงสั่งชะงักปลายเท้า หมุนตัวกลับมาแล้วมองลูกสาวที่ อยู่ใกล้ตนอย่างตื้นตัน

เมื่อครู่…ประโยคนั้น เป็นห่วงใช่ไหม? เป็นห่วงจริงๆ

เซี่ยซิงเฉินถูกสายตานั่นมองจนเริ่มอึดอัด มือที่กุมมือไปเย่นิ่งไว้บีบแน่น เขาโอบไหล่เธอไว้ด้วยแขนข้างหนึ่งแล้ว ปริปากพูด “คุณอา ถึงอาจะยังไม่ 60 แต่หลายปีมานี้อยู่ใน An…”

“เรื่องนี้พวกเธอสบายใจได้ คราวก่อนฉันเคยมาตรวจ สุขภาพที่เปียซือหยวนแล้วไม่มีปัญหาอะไร ระบบร่างกาย ทำงานปกติดี ดีที่ก่อนหน้าฉันไม่ค่อยดื่มเหล้าอยู่แล้ว

“ทุกคนสบายใจได้ ถ้ามีปัญหาอะไรหลังการตรวจเดี๋ยวก็รู้ เอง อีกอย่างต้องรอตรวจดูว่ากรุ๊ปเลือดเข้ากันหรือเปล่า เชิญ ท่านตามผมมาเลย!” หลังเฉินกล่าวปลอบโยนทุกคนก็เดิน นำไปชิงสั่งไป หลันถึงยืนนิ่งอยู่กับที่ เป็นเพราะความห่วงมือจึง กำแน่นไว้ที่อก แต่สุดท้ายก็แค่ขยับปากไปมาจนกระทั่งแผ่น หลังนั่นหายไปก็ไม่ได้พูดอะไร

ด้วยความเป็นผู้หญิงเหมือนกัน คุณหญิงไปตาไวย่อมเห็น ท่าทีเล็กน้อยนี้

ตบบ่าเธอเบาๆ เป็นเชิงปลอบโยน “คุณก็อย่ากังวลมาก เลย คุณหมอบอกแล้วว่าจะทำการตรวจทั้งหมด ถ้าร่างกาย รับไม่ไหวก็ไม่ฝืนทํา ถึงตอนนั้น….

คุณหญิงไปถอนหายใจยาวทั้งดวงตาที่แดง “ถึงตอน นั้นก็ต้องหาตับจากที่อื่นแล้ว…ก็ไม่รู้ว่าหลานชายสุดที่รักของ ฉันจะรอไหวหรือเปล่า

เธอพูดไปก็ซับน้ำที่หางตาไป
หลันถึงยื่นผ้าเช็ดหน้า ให้เธอ รอตัวเอง ใจสงบลงแล้วถึง หันกลับมาปลอบคุณหญิงไป “คุณก็อย่าเศร้าเลย เด็กมีบุญ วาสนา มีคนรักมากมายขนาดนี้ต้องไม่เป็นอะไรแน่ๆ

เซี่ยต้าไปถูกส่งเข้าห้องพักผู้ป่วย พวกผู้ใหญ่ก็รีบเดิน

เข้าไปทันที

เซี่ยซิงเฉินเจ็บปวดใจเหลือเกิน กลัวว่าสภาพน้ำตานอง

หน้าของตนจะทำให้เด็กตกใจจึงไม่ได้รีบเร่งเข้าไป

ไปเย่งกอดเธออยู่ตลอด มือใหญ่ตบหลังเธอเบาๆ ด้วย ท่าทางที่อ่อนโยนอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน เธอโอบแขนคล้อง คอเขา เพราะมีเขาอยู่ หัวใจที่ไม่สงบถึงได้ค่อยๆ สงบลง

“เชื่อผม ผมไม่มีทางให้ลูกเป็นอะไรไปแน่ๆ” เขาโน้มตัว เล็กน้อยพลางแนบปากชิดริมหูเธอ ทุกคำพูดมีพลังที่ทำให้ใจ สงบได้

เธอตอบรับเสียงเบาพร้อมพยักหน้า

ไปเย่นิ่งสั่งการทุกอย่างไว้เรียบร้อยแล้ว “คุณเข้าไปเฝ้า ลูก ผมจะไปดูทางฝั่งคุณอา โอเคไหม?”

“โอเคค่ะ”

เธอลุกขึ้นยืน

นิ้วยาวของเขาปาดน้ำตาตรงหางตาเธอ จากนั้นก็เอ่ย “บอกต้าไปว่าเดี๋ยวผมจะไปหาเขา
กรอบตาเซียซิงเฉินเปียกชุ่มอีกครั้ง มือจับนิ้วมือเขาแน่น “ต้าไปรักคุณมากๆๆ เลยนะ ถ้าเป็นไปได้อยากให้คุณอยู่เป็น เพื่อนเขามากๆ ได้ไหม? เขาจะกล้าหาญมากกว่านี้

สีหน้าของเขาฉายแววจริงจัง “ผมรู้

ความจริงความรักที่เขามีต่อลูก ไม่มีทางน้อยไปกว่าที่เธอ

มีต่อลูก

เพียงแต่รักของพ่อมักเข้มงวดและไม่แสดงออกเท่ารักของแม่