ตอนที่ 194 งานแต่งงานของ ประธานาธิบดี (3)

“ไม่มีทาง! คุณพ่อไม่มีทางทำเรื่องแบบนี้กับท่าน ประธานาธิบดี!” ซึ่งเหวยไม่ยอมเชื่อ พลางเอ่ยพึมพำ เห็นไป เย่นิ่งเดินเข้ามาจึงเผลอจับมือเขาไว้ “เฉิง คุณต้องเชื่อคุณพ่อ นะ คุณเป็นลูกเขยของท่าน ท่านไม่มีทางทำเรื่องแบบนี้แน่

ลูกเขย?

ไปเฉิงสีหน้าเย็นซาเล็กน้อย เหลือบมองเธอนิ่งๆ แวบ หนึ่ง ปัดมือเธอที่วางไว้บนแขนตนออก หันหน้าไปสั่ง “เห ลิ่งเฟย ให้คนไปส่งคุณซึ่งกับคุณหญิงส่งกลับไป

ท่าที่เย็นชายังไม่ว่า แต่คำเรียก “คุณซง” กับ “คุณหญิงซ่ง ไม่ใช่คำเรียกที่คนในครอบครัวเดียวกันจึงมี ซึ่งเหวย ใจหายวาบ ถ้าอย่างนั้นความหมายของเขา

คือ…

“เฉิง งานแต่งงานของเรา…

“คุณซ่ง เชิญครับ!” เหลิ่งเฟยเอ่ยปากตัดบทซ่งเหวย เธอ มองไปเฉิงอีกครั้ง เห็นเพียงสีหน้าเย็นชาห่างเหิน

เธอเข้าใจทันทีว่า “เซอร์ไพรส์” เมื่อครูที่เขาว่านั้นหมายถึง อะไร ไม่เร็วไปหนึ่งวันหรือช้าไปหนึ่งวัน ในวันแต่งงานกลับมีทีมงานสืบสวนพิเศษปรากฏอยู่ตรงนี้พอดิบพอดี

ทุกอย่างไม่มีทางเป็นเพียงความบังเอิญง่ายๆ แน่

แปลว่า….งานแต่งงานนี้ ความจริงก็อยู่ในแผนของเขา แล้ว?

ภายในงานวุ่นวายมาก งานแต่งงานที่แสนโรแมนติก กลับกลายเป็นสนามรบระหว่างผู้ชายในพริบตาเดียว ซึ่งเหวย อีและเหมยหลิวหลีไม่ควรอยู่นานมากกว่านี้ จึงเดินออกไปตาม ลูกน้องของไปเยถึง พร้อมนักข่าวที่ติดตามไปถามเรื่องงาน แต่งงาน ถูกขวางเอาไว้

ไม่รู้เริ่มตั้งแต่เมื่อใด ทหารคุ้มกันถูกสั่งให้กระจายตัวไป อีกทางเงียบๆ สื่อมวลชนไร้การขัดขวาง รุมเร้าห้อมล้อม เหมือนดั่งฝูงผึ้ง

“คุณซ่ง คุณหยู ไม่ทราบว่าเรื่องดักฟังครั้งนี้เป็นความจริง ไหม?”

“การกระทำดักฟังข้อมูลแบบนี้มันต่ำมาก แถมยังผิดกฎ รัฐธรรมนูญ ไม่ทราบว่าในฐานะรองประธานาธิบดี พวกท่าน ควรให้คำอธิบายแก่ประชาชน ในเรื่องนี้อย่างไรดี?

“ทั้งสองท่านรู้สึกว่าการดักฟังที่ผิดกฎหมายแบบนี้เป็นวิธี การสำคัญให้ได้มาซึ่งอำนาจทางการเมืองรึเปล่า? ทั้งสองท่าน อยู่ในตำแหน่งสูงทางการเมือง ต่างก็ท้าท้ายกฎหมาย รัฐธรรมนูญ ถ้าอย่างนั้น พวกเราเหล่าประชาชนยังจะเชื่อมั่น ผู้นำอย่างพวกคุณได้ไหม?”
“ความเป็นส่วนตัวของเหล่าประชาชนอย่างพวกเรามี โอกาสถูกคนมีอำนาจตำแหน่งสูงอย่างพวกท่านดักฟังใช้ ไหม?”

“คุณซ่ง แล้วงานแต่งงานของลูกสาวคุณกับท่าน ประธานาธิบดียังจะมีอยู่ไหม?

คำถามของสื่อมวลชน แต่ละคำถามยิ่งแหลมคมขึ้นเรื่อยๆ ดุจมีดดาบ

เห็นชัดว่าส่งถั่วเหยาไม่คาดคิดว่าเรื่องนี้จะแดงขึ้นมา เห็น ได้ชัดว่าถูกทำให้พลาดท่า ไม่สนใจกล้องอีกต่อไป ตวาดเสียง ดังพร้อมชี้นิ้วใส่นักข่าวและสื่อมวลชน หยูเจ๋อเหยาแม้จะอายุ ยังน้อย แต่กลับข่มอารมณ์ไว้ได้ ต่อให้ข้างในจะมืดมนเพียงใด แต่สีหน้ายังคงไม่เผยให้เห็นแม้แต่นิด ตอบกลับอย่างใจเย็น “เรื่องนี้ยังไม่ถูกสืบสวนให้ชัดเจน พวกเราไม่ขอตอบอะไร ชั่วคราว แต่ว่าผมให้คำมั่นต่อทุกคนตรงนี้ว่าจะให้ความร่วม มือกับกรรมการสืบสวนอย่างเต็มที่ อีกทั้งจะไม่ทำการใดๆ ที่ ขัดขวางการสืบสวนในครั้งนี้ด้วยครับ!”

อัยการต้องการพาทั้งสองคนไป จึงไปขอคำอนุญาตจาก ท่านประธานาธิบดี งานราชการก็ควรจัดการตามกระบวนการ ไป๋เย่นิ่งไม่มีคำพูดใด ๆ พยักหน้าปล่อยให้พารอง ประธานาธิบดีทั้งสองคนไป
งานแต่งงานไม่ถูกดำเนินให้จบ ยังไม่ทันเป็นไปตามขั้น ตอนปกติก็เกิดเรื่องอื้อฉาวเช่นนี้ขึ้น ในฐานะบุคคลผู้เป็น ศูนย์กลางของเหตุการณ์นี้ ไปเย่นิ่งนอกจากแสดงท่าที่ตกตะลึง ต่อหน้าสื่อมวลชนแล้ว ก็แสดงท่าที่ผิดหวังอย่างถึงที่สุดต่อ การกระทำเยี่ยงนี้ของรองประธานาธิบดีทั้งสองคน

มีคนรับผิดชอบจัดการสถานที่ มีคนรับผิดชอบรับมือ สื่อมวลชน ไปเยถึงขึ้นรถไปยังตึกทำงานของประธานาธิบดี ทันที พบปะกับรัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรมเกี่ยวกับเรื่อง การดักฟัง ในครั้งนี้

จากนั้นข่าวอื้อฉาวเรื่องดักฟังก็เหมือนระเบิดที่กระจายไป ทั่วสำนักข่าวทั่วประเทศไปจนถึงทั่วโลกอย่างรวดเร็ว เกิดการ วิพากษ์วิจารณ์ไปทั่ว ปฏิกิริยาของสาธารณชนเหมือนภูเขาไฟที่ ระเบิด อีเมลและโทรศัพท์ประท้วงเหมือนหิมะที่ปกคลุมไปทั่ว ฟ้าดิน วิจารณ์รองประธานาธิบดีทั้งสองคนจนถึงเรื่องของศีล ธรรม เกิดการด่าทอมากมายบนอินเทอร์เน็ต เรื่อง สาวบน รถ ของท่านประธานาธิบดีหลายวันก่อนพลันถูกผู้คนหลงลืม จนหมดสิ้น ทุกความสนใจเพ่งไปที่ข่าวอื้อฉาวเรื่องการดักฟัง

ทุกคนล้วนทอดถอนใจ ตอนนั้นไม่ได้เลือกรอง ประธานาธิบดีสองคนนี้ให้เป็นผู้นำสูงสุดของเหล่าประชาชน เป็นการกระทำที่ถูกต้องแล้ว ยิ่งกว่านั้นยังมีคนกล่าวว่าซึ่งเหวย ไม่มีสิทธิ์ในตำแหน่งสตรีหมายเลขหนึ่งแล้ว

เมื่อหัวข้อเกี่ยวกับ “สตรีหมายเลขหนึ่ง ออกมาก็ได้รับ การสนับสนุนจากประชาชนทันที ยอดกดถูกใจมากกว่าหลายแสน ฉะนั้นเมื่อตอนบ่ายไปเฉิงหาเวลาว่างรับสัมภาษณ์จาก สื่อมวลชน ขณะที่นักข่าวเอ่ยถามถึงเรื่อง “สตรีหมายเลขหนึ่ง เขาก็ตอบเพียงว่า ให้เป็นไปตามที่ประชาชนว่า

– จัดการเรื่องราวเหล่านี้เสร็จ ก็ให้รัฐสภาจัดตั้งทีมสอบสวน พิเศษสำหรับเรื่องนี้โดยเฉพาะ จนกระทั่งเวลาตีสองเรื่องราว ทุกอย่างถึงจบลงเสียที ไปเย่งเหนื่อยล้าสายตัวแทบขาด นั่ง อยู่บนโซฟาภายในตึกทำงานของพระราชวังไปยว หลับตาลง จนเผลอหลับไปทันที ละครในวันนี้ถือว่าจบได้ดี ตอนนี้ได้แต่รอ ผลตรวจสอบ แต่ว่ากำกับเองแสดงเอง มันเหนื่อยมากจริงๆ

เลขาในกะนี้เห็นเขาอยู่ในห้องทำงานตลอด คิดว่าเขายุ่ง อยู่ จึงชงชาเข้าไปให้ ในเวลานั้นเองที่เหลิงเฟยเดินออกมาจาก ห้องทํางาน โบกมือไปมา เลขาก็เข้าใจทันที

“ปรับอุณหภูมิในห้องทำงานให้เป็น 25 องศา ถ้าพรุ่งนี้ ท่านประธานาธิบดีไม่ออกมาก็อย่ารบกวนเขา” เหลิงเฟยเอ่ย สั่ง

“ค่ะ” เลขารับค่า

กลางดึก ด้านนอกสำนักงานสวบสวน ขบวนรถของตระ กูลหยูและซ่งล้วนจอดรออยู่ข้างนอก หนูเจ๋อหนันนั่งอยู่ในรถ สักครู่แล้วดูเวลา จากนั้นก็มองประตูสำนักงานสอบสวนอีกครั้ง คิ้วยังคงขมวดแน่น

ในที่สุดก็หมดความอดทน เดินลงจากรถแล้วปิดประตูกระแทก เตะที่ล้อรถหนักๆ ไปที่ เขาอารมณ์เสีย

ไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้

หากบอกว่าทุกคนประเมินไปเฉิงต่ำเกินไป ความจริงนั้น ไม่ใช่ ภายในใจทุกคนรู้ดี ไปเย่นิ่งไม่ใช่คนที่สามารถให้ใคร บังคับควบคุมได้ ครั้งนี้ถูกตระกูลซึ่งบีบบังคับให้ยินยอม แต่งงาน ความจริงในใจทุกคนต่างก็สงสัย แต่ไม่คิดว่าเจ้า กลับใช้วิธีนี้ แก้แค้นตระกูลเขากับตระกูลซึ่งในครั้งเดียวไม่พอ แม้แต่ข่าวอื้อฉาวอย่างเรื่องชู้สาวในรถของเขาก่อนหน้านี้ก็ถูก ชะล้างไม่เหลือ ห้ามแต่งงานกับซึ่งเหวยอีกลายเป็นความ ต้องการของเหล่าประชาชน ไม่จำเป็นต้องแบกคำด่าว่าเป็น ผู้ชายที่ล้อเล่นกับความรัก

ใจประชาชนก็เอนมาทางเขาแล้ว หากตอนนี้มีการเลือก ประธานาธิบดี โอกาสได้คะแนนเสียงของเขาแม้ไม่ถึง 90 เปอร์เซ็นต์ก็น่าจะเกิน 80 เปอร์เซ็นต์

การกระทำครั้งนี้ ยิงปืนนัดเดียวได้นกหลายตัวอย่างไม่ ต้องสงสัย! ร้ายกาจจริงๆ!

ไม่รู้ว่ารอไปนานเท่าไร เมื่อฟ้าใกล้สว่าง ถึงมีกลุ่มคนเดิน ออกมาจากข้างใน คนที่เดินออกมาก่อนคือหมูเจ๋อเหยา

“พี่!” เพียงแวบเดียวหยูเจ๋อหนันก็เห็นเขา พลางก้าวเท้า ไปหา อยู่ข้างในนั้นมาตลอดคืน ใบหน้าหมูเจ๋อเหยาเผยให้ เห็นหนวดเคราจางๆ ทั้งสีหน้าเหนื่อยล้าเต็มที่ ดวงตาเริ่มมี เส้นเลือดฝาด
“บอกแล้วว่าให้รออยู่บ้านก็พอ” หยูเจ๋อเหยาเดินลงบันได เขายังคงสุขุมอย่างเคย บนใบหน้าไม่ได้เผยสีหน้าอะไร มากมาย

“เกิดเรื่องใหญ่แบบนี้จะรออยู่ที่บ้านได้เหรอ? พี่จึงอ มานะ”

จิ่งอวี้?

สองพยางค์นี้ทำให้ใบหน้าไร้อารมณ์อยู่เสมอของชาย หนุ่มเพิ่มความอบอุ่นขึ้นมาเล็กน้อย ใต้บันได ประตูรถคันที่ สามถูกเปิดออก หญิงสาวที่สวมเพียงเสื้อบางๆ ลงมาจากรถ