ตอนที่ 295 ความรู้สึกรัก (3)

เซี่ยซิงเฉินแอบสงสัยจึงเดินไปอย่างอดไม่ได้

หลังอวิ๋นตวนวางไม่ลงหลี่หมิงก็เงยหน้า “ชิงเฉิน เธอจะ ลองไหม?”

“ใช่ๆ เธอก็ลองหน่อยสิ!” อวิ๋นตวนพูดต่อ

เซี่ยซิงเฉินซะงักไปชั่วครู่เพราะไม่คิดว่าพวกเธอจะเอ่ย ชวนตัวเอง เธอเพิ่งอยู่ที่นี่ได้ไม่กี่วันหากไม่นับเวลาทำงาน ก็ น้อยนักที่จะมีปฏิสัมพันธ์กับพวกเธอ เดิมที่เธอคิดว่าพวกเธอจะ เป็นคนที่เข้าหายากเสียอีก

ขณะที่เธอยังชะงักค้าง ตัวก็ถูกอวนดันให้นั่งลงเก้าอี้ “มา ซิงเฉิน เธอดึงไฟขึ้นมาใบหนึ่ง จะดูสักหน่อยว่ายัยนี่พูดมั่ว เปล่า!”

“ดึงเลยซิงเฉิน เธอมีแฟนหรือยัง?” หลี่หมิงถาม

นึกถึงผู้ชายคนนั้นหัวใจของเซี่ยซิงเฉินก็อ่อนยวบ ใบหน้า เผยรอยยิ้มขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้

เห็นท่าทางที่เต็มไปด้วยความรักของเธอ อวิ๋นตวน ปาก ทำเสียงอย่างอิจฉา “ดูสีหน้านี่สิ แปลว่ามีแฟนแล้วใช่ไหม? ซึ่งเฉิน แฟนของเธอทำงานอะไรเหรอ?”
“เฮ้ อย่าบอกนะ!” หลี่หมิงเคาะนิ้วลงบนไฟบนโต๊ะ “ดึงไฟ ให้ฉันดูให้ละเอียดก่อนว่าแฟนเธอเป็นคนแบบไหน?

เชียว

เซียซิงเฉินเองก็เริ่มสนใจ อยากดูว่าแม่นขนาดไหนกัน

ลูบคลำไปมาจนท้ายสุดก็ดึงไม่ออกมาหนึ่งใบแล้ววางไว้ ตรงหน้าหลี่หมิง หลี่หมิงเปิดขึ้นดู “King! ราชา

หัวใจของเซียซิงเฉินกระตุกอย่างตกใจ ไม่รู้ว่าเป็นความ บังเอิญหรือแม่นจริง

“ราชาหมายถึงอะไร?” อวิ๋นตวนพูดติดตลกส่งๆ ไม่ได้ หมายถึงท่านประธานาธิบดีของเราสินะ?”

ไม่รอให้เซียซิงเฉินเอ่ยปากหลี่หมิงก็ชิงอธิบายก่อน

“แม้ไม่ใช่ท่านประธานาธิบดี ก็ต้องเป็นคนที่โดดเด่นมาก เป็นผู้นำในแวดวงการงาน หลี่หมิงให้เซียซิงเฉินสุ่มไฟอีกหนึ่ง ใบ เธอก็ดึงไม่ตามคำสั่ง หลี่หมิงมองก็พูดอย่างตกใจ “ชิงเฉิน แฟนของเธอทำงานราชการเหรอ?”

“นี่ก็ดูออกเหรอ?” เซี่ยซิงเฉินรู้สึกมหัศจรรย์ใจมากจนเริ่ม สนุกมากขึ้นเรื่อยๆ

อนตวนถาม “แม่นจริงอะ?

เชียซิงเฉินหยักหน้า อวิ๋นสวนรีบพูดต่อ “เอ๋ ถ้าแม่นขนาด นั้น เธอก็ลองทำนายอนาคตของเธอกับแฟนหน่อยสิ! เธอบอก ว่ารู้อดีตยันปัจจุบันและทำนายอนาคตได้ไม่ใช่หรือไง?
“ไม่มีปัญหา! สุ่มไฟเลย ไฟหลักกับไม่รอง

เซี่ยซิงเฉินหลับตาแล้วสุ่มไพ่ออกมาสองใบ ไฟหลักถูก พลิกกลับเป็นภาพยมทูตสีดำขลับ หลี่หมิงตกใจแล้วมองเธอ แวบหนึ่ง จากนั้นก็ค่อยๆ เปิดไฟรองออก

ผลปรากฏว่า…

ชั่วขณะที่ไม่รองถูกเปิดออก สีหน้าหลี่หมิงก็เปลี่ยนไป จู่ๆ บรรยากาศครื้นเครงเมื่อครู่ก็เงียบลงทันใด แถมยังอึดอัดอยู่ เล็กน้อย แม้จะดูไพ่ไม่เป็นแต่เซียซิงเฉินก็พอจะเดาบางอย่าง ได้

อนตวนกลับรวบเก็บไพ่ “ไม่ต้องดูแล้ว หลี่หมิงเธอก็แค่ แม่หมอหลอกคน เป็นคำลวงหมดเลย!

หลี่หมิงเก็บไฟไปปากก็บ่นอุบอิบไป “ฉันดูแม่นจะตาย

ไม่ใช่ค่าลวงสักหน่อย

เซี่ยซิงเฉินฉุดมือหลี่หมิงไว้ หลี่หมิงเงยหน้ามองเธอ

“เธออธิบายให้ฉันฟังหน่อยสิ” เซี่ยซิงเฉินยิ้มมองเธอเล็ก น้อย “ไม่เป็นไร มีอะไรก็พูดตามนั้น เธอดูแม่นมากเลยไม่ใช่เห รอ?”

หลี่หมิงมองเธออย่างกังวลแวบหนึ่ง “เธอจะฟังจริงเหรอ?

“อืม อยากลองฟังดู

หลี่หมิงนั่งลงอีกครั้ง เซี่ยซิงเฉินก็นั่งลงตรงข้ามเธอ หลี่หมิงเงียบไปครู่หนึ่งก่อนเอ่ยปากช้าๆ “ไพ่หลักบอกว่า…ความ สัมพันธ์ของพวกเธอจะไม่เกิดผลดี ตอกหนามบนมุมซ้ายหมาย ถึงอุปสรรคของพวกเธอในอนาคต จะถูกหนามตอก ส่วน หัวใจที่แตกสลายบนมุมขวา หมายถึงหากพวกเธอนั้นต้นจะอยู่ ด้วยกันก็จะทำให้คนที่พวกเธอรักมากมายเสียใจ

มือของเชียซิงเฉินแน่นวางไว้บนโต๊ะกลมเล็กๆ

ลมที่พัดผ่านพลางเปิดไฟรองให้หงายขึ้น เธอชี้นิ้ว แล้ว อันนี้หมายถึงอะไร?

หลี่หมิงเงียบไปชั่วขณะก่อนจะเอ่ยปาก “ไพ่ใบนี้บอกว่า… ถ้า…ถ้าเธออยู่กับแฟนเธอตลอดเวลา จะทำให้เขาเสียชื่อเสียง เส้นทางอนาคตที่งดงามของเขาก็ถูกทำลายให้สูญสิ้น พูด ง่ายๆ ก็คือ…อาจทำให้เขาไม่เหลืออะไรเลย

เซี่ยซิงเฉินหายใจติดขัดไปพักใหญ่ นั่งอยู่ตรงนั้นจนเริ่ม หายใจคล่อง

ทั้งที่เธอไม่เชื่อเรื่องพวกนี้แท้ๆ แต่ไม่รู้ทำไมตอนนี้พอได้ ยินหลี่หมิงพูดก็รู้สึกอัดอั้นตรงหน้าอกอย่างบอกไม่ถูก

“พอแล้ว พอแล้ว เธอหยุดพูดเหลวไหลสักที” อวิ๋นตวน มองสีหน้าเซียซิงเฉินแวบหนึ่งก่อนจะลอบส่งสายตาให้หลี่หมิง ไปขยิบหนึ่ง

หลี่หมิงยิ้มแหยแล้วตบมือเธอไปที “ความจริงฉันก็เพิ่ง เรียนมา ไม่รู้อธิบายถูกรึเปล่า แต่ว่าเรื่องแบบนี้ถ้าเชื่อก็เชื่อไม่เชื่อก็ไม่มีอะไร ซิงเฉิน อย่าคิดมากนะ ถือเป็นเกมเกมหนึ่ง

เซียซิงเฉินฉีกยิ้มกล่าว “ฉันรู้

จากนั้นก็สายศีรษะ “ฉันไม่เชื่อหรอก

ทั้งที่ปากบอกไม่เชื่อ แต่ความรู้สึกโหวงเหวงในใจที่พลุ่ง พล่านนี่มันอะไรกัน ตัวเองเป็นอะไรกันแน่?

หลี่หมิงและอนตวนเก็บไฟกระดาษเสร็จก็เรียกเสียซิงเฉิน เข้าไปพร้อมกัน เธอบอกว่าอยากอยู่ตากลมอีกสักพักจึงนั่งอยู่ ตรงระเบียงเพียงลำพัง

ลมหนาวพัดผ่านจนทำให้เธอเริ่มหนาว กระชับเสื้อกัน หนาวตัวใหญ่บนกาย พร้อมกับคำพูดของหลี่หมิงเมื่อครู่ดังขึ้น ซ้ำไปซ้ำมา ในหัว

ความสัมพันธ์ของพวกเธอ ยังไงก็ไม่เกิดผลดี…..

ถ้าเธออยู่กับแฟนเธอตลอดเวลา จะทำให้เขาเสียชื่อเสียง เส้นทางอนาคตที่งดงามก็จะถูกทำลายให้สูญสิ้น….

เขาจะไม่หลงเหลืออะไรอีก…

เซียซิงเฉินขมวดคิ้วแน่น พลางนึกถึงฝันเมื่อคืน คล้ายกับ ในหัวใจมีเส้นเอ็นบางๆ กำลังยึดตรึงจนทำให้เธอเจ็บ

คิดถึงเขาขึ้นมาทันที เป็นความรู้สึกที่คิดถึงมาก เธอควักโทรศัพท์มือถือขึ้นมาแล้วลุกขึ้นเดินไปตรงมุมของ ระเบียง กดโทรออกไปยังเบอร์ที่คุ้นเคย
รอเสียงรอสายดังขึ้นครั้งอีกฝ่ายถึงรับสาย

“ฮัลโหล”

ชั่วขณะที่เสียงเขาดังขึ้น เซี่ยซิงเฉินก็อุ่นใจมากขึ้น เธอ

เอ่ยปาก “ฉันเองค่ะ”

“โทรมาหาผมตอนนี้ มีเรื่องอะไรเหรอ?”

“เปล่าค่ะ” เซียซิงเฉินส่ายหน้า ทอดสายตามองไปที่ห่าง ไกลสายตา คอยดูเด็กน้อยที่กำลังเล่นอย่างสนุกสนาน โดยที่ ไม่ต้องมีเรื่องให้กังวลอยู่บนสนามไปยว เธอเผยยิ้มบางเบา แค่คิดถึงคุณขึ้นมากะทันหัน อยากได้ยินเสียงคุณ…

สิ้นประโยค เธอที่อยู่ฝั่งนี้ก็หน้าแดงทันที จากนั้นถึงรู้สึก ตัวว่าคำพูดบอกรักตรงๆ แบบนี้ ต่อให้ถูกคั่นด้วยสัญญาคลื่น เธอยังคงรู้สึกลำบากใจที่จะพูดมันออกมา

แต่ทุกคำพูดที่กล่าวออกไปกลับเป็นความในใจอย่าง แท้จริง

“…” ไปเย่นิ่งที่อยู่อีกฝั่งเงียบไปชั่วครู่ เพียงแค่ได้ยินเสียง หายใจที่เริ่มไม่ราบเรียบเหมือนเมื่อครู่เท่านั้น

เซี่ยซิงเฉินเพิ่งรู้สึกตัวว่าตัวเองอุกอาจเกินไป จนเริ่ม ลําบากใจและไม่รอให้เขาได้เปล่งเสียง เธอชิงตัดหน้าเสียก่อน

“งั้นฉันวางสายนะคะ คุณทำงานเถอะสิ้นเสียงกำลังจะวางสายได้ยินเพียงเขาเอ่ยชื่อตนด้วยเสียงทุ้มต่ำ “ซิงเฉิน”
“หม?” หัวใจเธอสั่นไหว มือที่กำลังจะกดวางสายหดกลับ เป็นเหมือนเดิมทันที แนบโทรศัพท์ชิดหูอีกครั้ง แค่รู้สึกว่า ซึ่ง เฉิน” ที่ขานออกจากปากของเขานั้นช่างน่าใจสั่นเหลือเกิน