ตอนที่ 86 ผู้หญิงชอบให้ง้อ (2)

เซียซิงเฉินนิ่งอึ้งไปพักใหญ่ ก่อนจะได้สติเมื่อได้ยินเสียงของ เขาดังมาจากในลิฟท์ “มัวยืนอึ้งอยู่ทำไม?”

เธอจึงอุ้มลูกเดินเข้าไปในลิฟท์และปล่อยเขาลง เธออดไม่ ได้ที่ถามอีกว่า “เมื่อกี้คุณพูดเล่นใช่ไหมคะ?”

“ผมดูเหมือนกำลังพูดเล่นอยู่เหรอ?”

“คุณไปที่ซูเปอร์มาร์เก็ตไม่ได้นะคะ” เซี่ยซิงเฉินมองเขา “ที่นั่นมีคนออกจะเยอะขนาดนั้น ถ้าคุณไปจะไม่วุ่นวายเหรอ คะ?”

เขาเป็นถึงซูเปอร์สตาร์ในหมู่ดารา มีใครไม่รู้จักเขาบ้าง?

ไปเย่นิ่งไม่เข้าใจเธอ เขาก้มลงและวางมือไปบนศีรษะของ เซี่ยต้าไปพลางพูดว่า “ดูเหมือนแม่จะติดเชื้อขี้บ่นมาจากลูกนะ

เซี่ยซิงเฉินพูดไม่ออก

“อะไร ผมไม่ได้ขี้บ่นสักหน่อย!” เซียต้าไปปัดฝ่ามือที่อยู่

บนศีรษะออกพลางบ่นพึมพำ “พ่อทำผมเสียทรงหมดแล้ว…”

ก็ไม่ใช่เพราะเป็นห่วงพวกเขาทั้งสองคนหรอกเหรอ? ไม่ อย่างนั้น เด็กอายุน้อยๆ อย่างเขาจะมามัวบ่นเป็นตาแก่อยู่ ทำไม?
เป็นอย่างที่คิดไว้ไม่ผิดเหลิงเฟยและรถกันกระสุนสุดหรู อยู่ตรงนั้นจริงๆ แต่น่าแปลกที่ไม่มีวี่แววของขบวนรถที่สะดุด ตา เมื่อเหล่งเฟยเห็นพวกเขา เขาก็เดินอ้าวมาทันที

เมื่อได้ยินว่าพวกเขาจะไปซูเปอร์มาร์เก็ต เขาก็มีท่าที

เคร่งเครียดขึ้นมา

“ท่านครับ นี่ไม่ใช่เรื่องที่จะมาพูดเล่นกันนะครับ

“แล้วฉันเคยพูดเล่นด้วยเหรอ?” ไปเฉิงปราดตามองเห

ลิ่งเฟย

เหลิงเฟยหยิบมือถือออกมา “งั้นเดี๋ยวผมให้คนไปเคลียร์ พื้นที่ภายในซูเปอร์มาร์เก็ต”

“ไม่ต้องถึงขนาดนั้นก็ได้” เซี่ยซิงเฉินมองไปที่ไปเย่นิ่ง “คุณไม่ต้องไปดีกว่าค่ะ คุณไม่สะดวก ทุกคนก็ไม่สะดวก ฉันกับ ต้าไปจะรีบไปทำธุระให้เสร็จ แป๊บเดียวเดี๋ยวก็กลับมาแล้วค่ะ”

ผู้หญิงคนนี้กำลังไม่พอใจที่เขาสร้างความยุ่งยากให้เธอ อยู่ใช่ไหม?

ในฐานะที่เป็นประธานาธิบดี นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนไม่ พอใจเขา

การที่ผู้ชายอย่างเขาอุตส่าห์ลดตัวมาเดินซูเปอร์มาร์เก็ต เป็นเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งนั้นเป็นเรื่องที่ผู้หญิงไม่รู้กี่คนต่อกี่คน ต่างก็วาดฝันเอาไว้? แต่ผู้หญิงคนนี้ไม่เพียงแต่ไม่เห็นค่า เธอยังพยายามจะหนีราวกับเขาเป็นตัวซวยอีก ไปเย่นิ่งไม่เข้าใจ เธอเอาเสียเลย?

สีหน้าที่เย็นชาของเขาดูเคร่งเครียดขึ้น “คุณก็ไปของคุณ เองเลย ไม่ต้องมายุ่งกับผม ผมจะไปสำรวจประชาชนที่ซูเปอร์ มาร์เก็ต ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ!

พอพูดจบ เขาก็เดินอ้าวไปที่รถ คนขับรถรีบเปิดประตู รถให้เขาอย่างนอบน้อม เขาก้มตัวเข้าไปนั่งในรถ

ขณะที่เหลิงเฟยกำลังมองไปที่คู่แม่ลูกและคิดจะเชิญพวก เขาขึ้นรถไปด้วยกันนั้น เขาก็ได้ยินเสียงไปเฉิงดังมาแต่ไกล ว่า “เลขาเหลิงทำไมยังไม่ไปอีก มัวยืนซื้ออยู่ทำไม?”

“ฮะ? อ้อ ครับท่าน” เหลิงเฟยกุลีกุจอเปิดประตูรถและ เข้าไปนั่งในรถ ไม่ทันไรรถก็วิ่งฉิวออกไป

เซี่ยซิงเฉินมองดูรถที่วิ่งหายลับตาไปอย่างเงียบๆ เซียต้า ไปขมวดคิ้ว “พ่อนี่ งกจริงๆ ไม่พาพวกเราไปด้วย

“ถือว่าเป็นย่อยอาหารหลังทานข้าวเสร็จแล้วกัน” เซี่ยง เฉินวางเด็กน้อยลง จากนั้นจึงจูงมือเขาเดินไปที่ซูเปอร์มาร์เก็ต ซูเปอร์มาร์เก็ตอยู่ใกล้ที่พักมากโดยใช้เวลาเดินเพียงสิบนาที เท่านั้น

เซี่ยต้าไปเดินก้มหน้าหงอย “หม่าให้เสียวไปอยู่ด้วยดี

ไหม?”

“” เซี่ยซิงเฉินไม่ตอบ เขานี่ช่างคิดอุตรจริงๆ! คนใหญ่คนโตอย่างไปเย่นิ่งจะมาอยู่ในห้องที่คับแคบแบบนั้นได้ที่ไหน กัน? แค่ห้องนอนในทำเนียบของไปเยถึงห้องเดียวยังไม่รวม ห้องแต่งตัวอื่นๆ อีก อย่างน้อยก็น่าจะกว้างกว่าห้องของเธอถึง สี่เท่า

“เสี่ยวไปจะต้องลากผมกลับไปด้วยแน่ๆ ถึงตอนนั้นหม่ามี ก็ต้องอยู่คนเดียว ผมกลัวหม่ามี้จะเหงา

“ไม่เป็นไรจ้ะ เดี๋ยวเราค่อยคุยกับพ่อเขาอีกที” เซี่ยซิงเฉิน ลูบศีรษะของเด็กน้อย

ขณะนั้นเอง จู่ๆ มือถือในกระเป๋าของเธอก็ดังขึ้น หน้าจอ ปรากฏหมายเลขที่ไม่คุ้นเคย เธอยกมือถือขึ้นมาแนบไว้ที่ห ทันที เสียงที่ดังจากอีกฟากเป็นเสียงของเหลิงเฟย “คุณเซีย ครับ ถนนสายนี้มีซูเปอร์มาร์เก็ตอยู่หลายแห่งเลย ไม่ทราบว่า พวกคุณจะไปตรงไหนครับ?”

“” เซี่ยซิงเฉินพูดไม่ออกบอกไม่ถูก ท่านประธานาธิบดี จะไปสำรวจประชาชนไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมถึงต้องมาถามพวก เขาอีกว่าจะไปตรงไหน? เซียซิงเฉินทำได้แค่คิด เธอไม่กล้าพูด แขวะเขาไปจึงได้แต่บอกไปว่าซูเปอร์มาร์เก็ตที่ใกล้ที่สุด

สิบนาทีผ่านไป เซี่ยซิงเฉินก็จูงมือต้าไปเดินเข้าไป เธอเห็น เขาจากไกลๆ เขาถอดชุดสูทออกจนเหลือเพียงแค่เสื้อเชิ้ตสี ขาวเพียงตัวเดียว แม้แต่เด็กไทก็ถูกถอดออกไปด้วย ตอนนี้เขา ดูสบายๆ ไม่ได้ดูเคร่งขรึมจริงจังเหมือนเมื่อครู่แล้ว

ช่วงขาที่เรียวยาวและบุคลิกท่าทางเฉพาะตัวทำให้เขาดูมีเสน่ห์มาก ถึงแม้เขาจะสวมผ้าปิดปากเพื่ออำพรางใบหน้าเอา ไว้ แต่เพียงแค่เขายืนอยู่ตรงนั้น มันก็กลายเป็นภาพที่สวยงาม จนคนรอบข้างต้องหยุดดู

ดูจากดวงตาที่โผล่ออกมา เซียซิงเฉินก็พอจะมองออกว่า เขายืนรอจนหงุดหงิดแล้ว

“ทำไมถึงได้ช้าขนาดนี้?” เขาถามทันที เมื่อเซี่ยซิงเฉินเดิน เข้าไปใกล้

เธอบ่นพึมพำ “พวกเรามีแค่สี่ขานะคะ คงจะสู้สี่ล้อของคุณ ไม่ได้อยู่แล้ว”

“เข้าไปกันเถอะ” ไปเย่นิ่งไม่พูดอะไรต่อ เขาจูงมืออีกข้าง ของเซียต้าไปเอาไว้ ทั้งสามคนพากันเดินเข้าไปในซูเปอร์ มาร์เก็ต ขณะที่เซี่ยซิงเฉินกำลังมองภาพฉากนี้อยู่นั้น จู่ๆ เธอก็ รู้สึกใจหวิว เวลานี้พ่อแม่ส่วนใหญ่มักจะพาลูกออกมาช็อปปิ้ง กัน แต่ก่อนตอนที่เธอพาเซียต้าไปออกมาช็อปปิ้งที่ซูเปอร์ มาร์เก็ตนั้น ต้าไปก็มักจะอิจฉาพวกเขาเอามาก ไม่คิดเลยว่า ตอนนี้…

จิตใจของเซี่ยซิงเฉินเหม่อลอย สำหรับคนนอกที่ไม่รู้เรื่อง อะไรเลย พวกเขาคงคิดว่าทั้งสามคนเป็นครอบครัวเดียวกัน

“หลบหน่อย! หลบหน่อย!” ในเวลานั้นเอง เสียงตะโกน ปนเสียงล้อหมุนดังกระชั้นเข้ามา เซียซิงเฉินที่กำลังตกอยู่ใน ภวังค์ก็พลันได้สติขึ้นมา

พอเงยหน้าขึ้น เธอก็เห็นคนกำลังลากรถเข็นเป็นขบวนพุ่งเข้ามาหา เธอตกใจจนเผลอส่งเสียงออกมาเบาๆ แต่ยังไม่ทันที เธอจะได้หลบ แขนข้างหนึ่งก็ดึงกระชากตัวเธอออกมา เธอ รอดพ้นจากอันตรายมาได้อย่างหวุดหวิด เล่นเอาตื่นตูมกันไป หมด

มือที่ชายหนุ่มโอบไปรอบเอวของเธอร้อนระอุราวกับไฟ

เธอยืนแนบติดกับหน้าอกของเขา รูปร่างที่สูงและแผ่นอก ที่กว้างราวกับกำแพงที่แข็งแรงของเขาทำให้รู้สึกปลอดภัย อย่างบอกไม่ถูก เซี่ยซิงเฉินได้ยินเสียงเต้นของหัวใจเขา ประสานกับเสียงเต้นของหัวใจตัวเองอย่างชัดเจน อาการตกใจ ที่เกิดขึ้นในอกเขาเมื่อครู่ก็ค่อยๆ หายไป

“เหม่อลอยอะไร ไม่รู้หรือไงว่าเมื่อกี้มันอันตรายมาก?” เขาขมวดคิ้วพลางก้มหน้ามองเธอที่สูงเพียงไหล่ของเขาด้วย ท่าทีตำหนิ เมื่อครู่ถ้าเขาช้าไปอีกนิดเดียว เธอก็อาจถูกชนเข้า เต็มๆ

มือของเซี่ยซิงเฉินยังคงขยุ้มอยู่ตรงหัวไหล่ของเขา เมื่อ

ลืมตาขึ้นมองสบสายตาที่ส่งมาของเขา หัวใจของเธอก็ยิ่งเต้น

ไม่เป็นจังหวะ ลมหายใจของเขาหอมมาก จู่ๆ เธอก็นึกถึงเรื่องที่

เกิดขึ้นเมื่อคืนบนรถประจำทางขึ้นมา ใบหน้าเริ่มแดงโดย

ไม่มีสาเหตุ เธอได้แต่พูดอย่างประหม่าว่า “ฉัน…ฉันกำลังคิด

อะไรบางอย่างอยู่ค่ะ”

แม้แต่เสียงก็ยังเข้มและคุ้ม

ดูเหมือนไปเย่นิ่งเองก็สัมผัสได้ว่าบรรยากาศระหว่างคนสองคนเริ่มจะผิดปกติ สีดวงตาของเขาเข้มขึ้น แต่มือโอบเอว ของเธอไว้แน่น เขากระซิบถามเธอว่า “เจ็บตรงไหนไหม?”

เธอส่ายหน้าพลางกะพริบตาเบาๆ “ไม่เป็นไรค่ะ ทุกอย่าง โอเค”

พูดจบ เธอก็ผละออกมาจากอ้อมกอดของเขา มือของเขา เคลื่อนออกไปจากเอวของเธอ จังหวะการเต้นของหัวใจของเธอ จึงกลับมาเป็นปกติดังเดิม

เซียต้าไปเงยหน้าพลางอมยิ้มมองพวกเขาทั้งสองคนและ ชมว่า “เสี่ยวไปเป็นพระเอกขี่ม้าขาว เท่สุดๆ ไปเลย~”