ตอนที่ 20 นอนกับเจ้าตัวเล็ก (2)

เตียงเด็กนั้นกว้างเพียงแค่หนึ่งเมตรห้าสิบเท่านั้น

ตอนแรกเซี่ยซิงเฉินและต้าไปนอนอยู่บนเตียงกันสองคน เธอรู้สึกว่ามีพื้นที่ว่างเหลือเฟือ

แต่หลังจากไปเย่นิ่งนอนลงมา ตำแหน่งด้านข้างลำตัวของ เธอก็ยวบลงไป ลมหายใจของเธอหยุดชะงัก ร่างกายแข็งที่อ

เป็นหิน

ชายหนุ่มเพิ่งจะอาบน้ำเสร็จ บนร่างกายจึงยังคงมีกลิ่นสบู่

อ่อนๆ

เป็นกลิ่นมิ้นต์ที่เย็นสดชื่นเหมือนเช่นเคย

เซียซิงเฉินพยายามนอนหงาย แต่เขากลับต้องนอน ตะแคงเพื่อให้สามารถนอนจบนเตียงได้

ดังนั้น…ใบหูของเธอจึงต้องแนบติดไปกับหน้าอกของชาย หนุ่ม ทั้งสองคนใกล้ชิดกันอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เธอได้ยิน เสียงหัวใจที่ทรงพลังและมั่นคงของเขาเต้นอยู่อย่างชัดเจน

เสียงหัวใจ “ตบตบตุบ” ของเธอเต้นไม่เป็นจังหวะ เกรงว่า เขาเองก็คงได้ยินเหมือนกัน

“หม่า ยังไม่บอกผมเลยนะว่านอกจากนอนด้วยกันแล้ว ยังต้องทำอะไรอีกถึงจะมีลูกได้?” ต้าไปยังคงถามด้วยความสงสัย

เซี่ยซิงเฉินรู้สึกร้อนรนจนอยากจะโยนเด็กคนนี้ออกไปเสีย

ให้พ้น

“แม่ไม่รู้ หยุดถามได้แล้ว”

“แม่ไม่รู้ได้ยังไง แม่กับพ่อก็เกิดผมออกมาแล้วนี่ไง”

เซียต้าไปขมวดคิ้วแน่น เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ชอบท่าทีบ่ายเบี่ยง

ของเธอเลย

“งั้นลูกก็ถามพ่อก็แล้วกัน” เซียซิงเฉินบ่นพึมพำพลาง ช้อนสายตาชำเลืองมองไปที่ชายหนุ่มที่อยู่ข้างๆ

เธอเห็นเขากำลังนอนตะแคง แขนข้างหนึ่งงอหนุนศีรษะ เอาไว้ จากมุมที่เธอมอง เธอสามารถมองเห็นคางที่ได้รูป และ…ลูกกระเดือกที่ดูเร้าอารมณ์…ของชายหนุ่มเท่านั้น

สวรรค์ไม่เห็นยุติธรรมเลย สวรรค์ไม่ได้ให้แค่สิทธิสูงสุด แก่ชายคนนี้เท่านั้น แต่ยังให้ใบหน้าที่สมบูรณ์แบบไร้ที่ติแก่เขา อีกด้วย

ราวกับสัมผัสได้ถึงสายตาที่เธอจ้องมองมา เขาขยับตัว เล็กน้อย พอเขามองลงมา สายตาของเขาก็ปะทะกับสายตา ของเธอพอดี

แววตาของเขาแฝงความหมาย “คุณอยากให้ผมบอกเขา

จริงๆ เหรอ?”

อ๊ะ?
เซียซิงเฉินใบหน้าเริ่มร้อนผ่าว ทำไมคนคนนี้ถึงถามเธอ?

เธอกระแอมไอเบาๆ แสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง “แล้วแต่คุณ

เลยค่ะ ถ้าคุณอยากพูดก็พูดไปเลยค่ะ ยังไงฉันก็ไม่รู้เรื่องอะไร ทั้งนั้น

“ไม่รู้จริงๆ หรือแกล้งไม่รู้?”

เสียงของเขาแผ่วเบา ลมหายใจร้อนๆ เฉียดผ่านใบหูของ เธอไปราวกับขนนกที่ปลิวผ่าน

ค่ำคืนแบบนี้ ระยะห่างแบบนี้ บรรยากาศความสัมพันธ์

แสนคลุมเครือที่พูดออกมาไม่ได้

ขนตาของเซียซิงเฉินกระพือไหว เธออยากจะเมินใส่เขา

ให้รู้แล้วรู้รอดไป

“พ่อ งั้นพ่อบอกผมหน่อย” เซียตาไปมองไปที่ใครบางคน

ด้วยแววตา ใครรู้

เซียซิงเฉันคิดว่าเขาน่าจะกลบเกลื่อนผ่านไปได้ ที่ไหนได้ เขากลับพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “แค่นอนด้วยกันแบบนี้ยังไม่ พอ”

“งั้นต้องทำยังไงครับ?”

“ต้องนอนกันสองคนถึงจะมี BABY ออกมาได้

เซี่ยซิงเฉินรู้สึกสับสนไปหมด นี่ถือเป็นการสอนเรื่องเพศศึกษาให้เด็กเหรอ? แต่มันเร็วไปหน่อยไหม?

“ต้องมีแค่พ่อกับหม่ามีสองคนเหรอ?” ดวงตากลมโตของ เยาไปกลอกไปมา วินาทีต่อมา เขายกมือสองข้างมาปิดหน้า ของตัวเอง และมุดลำตัวน้อยๆ เข้าไปในผ้านวม หลังจากนั้นก็ ส่งเสียงออกมาจากในผ้านวม “พ่อกับแม่คิดว่าถ้าไปไม่อยู่ นะ~รีบนอนแล้วมีลูกออกมาได้เลย!

เซียซิงเฉินหลับตา เธออยากทำเป็นแกล้งหลับให้รู้แล้วรู้

รอดไป

สรุปคือคืนนี้จะต้องตกหลุมพรางของเด็กคนนี้

มีผู้ชายคนนี้นอนอยู่ข้างๆ เซียซึ่งเป็นคิดว่าตัวเองคงนอน ไม่หลับแน่ๆ แต่จู่ๆความง่วงซึมกลับคืบคลานเข้ามาหาตัวเธอ

กระทั่งกลางดึก เธอเคลิ้มหลับและลืมไปเลยว่าร่างกาย

กําลังต่อต้านอยู่

เธอพลิกตัวไปโดนตัวของชายหนุ่มและคิดว่านั่นคือต้าไป เธอยิ้มอย่างไร้เดียงสาพลางยื่นมือเข้าไปกอด

เธอยื่นใบหน้าน้อยๆ ไปหา “ต้าไป ราวกับกำลังออดอ้อน

ชายหนุ่มเดิมที่กำลังนอนเคลิ้ม ใกล้จะหลับ พอถูกกอด

เข้าไปตาก็สว่างขึ้นมาทันที

เขามองลงมา นัยน์ตาเข้มขึ้นเล็กน้อย
เธอนอนหลับลึกมาก ใบหน้าขณะหลับดูน่ารักไร้เดียงสา เหมือนเด็ก ไม่น่าเชื่อว่าเด็กผู้หญิงคนนี้จะเป็นแม่ของเด็กอายุ ขวบคนหนึ่งแล้ว

เธอยื่นหน้าเข้าไปในอ้อมกอดของเขาอีก ไปเปถึงกลั้น หายใจพลางขมวดคิ้ว “เซียซิงเฉิน?”

เขาเรียกเธอและพาดมือไปที่ไหล่ของสาวน้อยอย่างแผ่ว เบา เรือนร่างของเธอบอบบางภายใต้ชุดนอน เธอผอมจนโอบ รอบตัวได้โดยใช้แขนเพียงข้างเดียว

“จู่ๆ ถ้าไป อย่าเสียงดังจ๊ะ…” เธอหลับตาพูดเบาๆ พลาง ประทับนิ้วมือไปบนริมฝีปากที่อ่อนนุ่มของเขา

ผู้หญิงคนนี้คิดว่าเขาเป็นลูกชายไปแล้วหรืออย่างไร?

ไม่เห็นจะเข้าท่าเลย

นิ้วที่เรียวยาวซ้อนใบหน้าเล็กๆ ของเธอขึ้นโดยไม่พูดพร่ำ ทำเพลง เขาก้มหน้าลงเล็กน้อย “เซี่ยซิงเฉิน รู้ไหมว่าใคร?”

“เสี่ยต้าไป…” เสี่ยชิงเฉินยิ้มซื่อพลันยื่นหน้าเข้าไปใกล้ และจูบไปบนริมฝีปากของเขาทันที

รสสัมผัสที่นุ่มและร้อนชื้นนั่นทำให้ไปเฉิงสั่นสะท้านไป

ทั้งตัว

เขารู้สึกเหมือนกระแสไฟฟ้าแล่นผ่านจากริมฝีปาก และ เพียงไม่กี่วินาทีก็กระจายตัวไปทั่วร่างกาย

ลมหายใจของเขาพลันหนักขึ้น เขาจ้องมองหญิงสาวด้วยนัยน์ตาสีเข้ม หญิงสาวผู้ซึ่งได้ทำเรื่องไม่ดีทิ้งเอาไว้ แต่กลับ ผลักตัวหนีไปนอนหลับต่อได้อย่างหน้าตาเฉย เขาใช้มือข้าง หนึ่งบีบไปที่คางของเธอ ส่วนมืออีกข้างหนึ่งก็โอบเอวที่คอดกิ่ว ของเธอเอาไว้พลางดึงตัวเธอเข้ามาใกล้

“ลองจูบอีกสิ!”

เสียงเตือนที่แผ่วเบา เสียงที่ทุ่มแต่ชวนเร้าอารมณ์ซึ่ง ซ่อนแฝงไว้ด้วยอันตรายถึงชีวิต

“ต้าไป หนูไม่น่ารักเลยนะ…” เซียซิงเฉินส่งเสียงพึมพำ และพุ่งตัวเข้าไปอีกครั้ง เธอนาบริมฝีปากนุ่มๆไปบนริมฝีปาก ของชายหนุ่มเบาๆ

ทุกอย่างเหมือนกับเมื่อสักครู่ พอจูบเสร็จเธอก็ผลักตัวออก ไป แต่ยังไม่ทันไร จู่ๆริมฝีปากล่างก็ถูกกัดเอาไว้

เจ็บ…

เธอขมวดคิ้วและตกใจตื่น

เธอยังนึกว่าเป็นเพราะต้าไปซุกซน แต่พอลืมตาขึ้น ขณะที่ ใบหน้าที่เคร่งขรึมและเย็นชาของชายหนุ่มปรากฏอยู่ตรงหน้า ของตัวเอง ความง่วงทั้งหมดของเธอก็พลันมลายหายไปอย่าง ไร้ร่องรอย เธอตาสว่างขึ้นภายในพริบตา

ไม่ใช่ต้าไป แต่เป็น…พ่อของต้าไป

ถ้าอย่างนั้น…

คนที่เธอเพิ่งจะจูบไปด้วยความมึนงงถึงสองครั้ง ก็คือท่านประธานาธิบดี ที่อยู่ตรงหน้าท่านนี้

เซี่ยซิงเฉินส่งเสียงร่ำไห้อยู่ในใจลึกๆ เธอร้อนรนจนอย่าง จะตบหน้าของตัวเองเหลือเกิน

“จะจูบอีกไหม?” เมื่อได้เห็นท่าทางกระสับกระส่ายไม่รู้จะ ทำอย่างไรดีของเธอ ชายหนุ่มจึงเอ่ยออกมาด้วยเสียงแหบเบา อีกครั้ง

“ฉัน…ฉันไม่ได้ตั้งใจค่ะ” เซี่ยซิงเฉินอธิบายตะกุกตะกัก เธอเพิ่งจะรู้ตัวในตอนนี้ว่าตัวเองถูกเขากอดเอาไว้ และในขณะที่ทั้งสองคนกำลังพูดคุยกันอยู่นั้น ริมฝีปาก อยู่ใกล้กันมาก…

เพียงแค่ขยับนิดเดียวก็อาจสัมผัสเข้ากับริมฝีปากของอีก

ฝ่ายได้

ลมหายใจของเธอหอบถี่ เธอช้อนสายตามองไปที่ตาของ เขาพลันรีบร้อนหลบสายตาอีกครั้ง แต่ก็กลับหยุดอยู่ตรงริม ฝีปากของชายหนุ่ม

ไม่ไหวแล้ว!

ริมฝีปากของเขาดูยั่วเย้าอารมณ์ออกจะขนาดนั้น…. แถมรสจูบแบบมึนๆ งงๆ เมื่อกี้ก็ดูเหมือนจะไม่เลวเลยที

เดียว…

พระเจ้าช่วย! นี่เธอกำลังคิดอะไรอยู่เนี่ย?!
เซียซิงเฉินอายม้วน

มือที่ร้อนผ่าวเลื่อนต่ำลงวางพาดไปบนแขนที่แข็งแรงของ

ชายหนุ่ม เธออยากให้เขาปล่อยตัวเธอไป แต่วินาทีต่อมา… แขนทั้งสองข้างของชายหนุ่มก็รัดแน่น ริมฝีปากของเขา

ประทับไปบนริมฝีปากของเธอ

ร่างกายที่บอบบางของเซียซิงเฉินไหวสะท้าน

เสียง วิ่ง ดังขึ้นมาในหัว เธอรู้สึกในสมองว่างเปล่าไปชั่ว ขณะ มือที่พาดไปบนแขนเพื่อผลักตัวเข้าออกไปนั้นเริ่มอ่อนแรง

ราวกับเรี่ยวแรงทั้งหมดในร่างกายถูกดูดออกไปจนหมด แม้แต่ปลายนิ้วก็ยังสั่นเทา

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ