ตอนที่ 2 อย่าให้กระทบกระเทือนถึงเด็ก

“ถั่วเผิง ตอนนี้ฉันดูออกแล้วล่ะ ลูกสาวคนโตของเธอคนนี้ ปกติ ดูไร้เดียงสา สะอาดบริสุทธิ์ แต่ลับหลังไปมั่วอยู่กับใครบ้างก็ ไม่รู้” หลี่หลิงภรรยาของถั่วเผิงคอยใส่ไฟอยู่ข้างๆ “ถ้าไม่ จัดการเธอให้ดี ต่อไปอาจทําให้ยังคงของเราเสียคนไปด้วย

“แม่ พูดอะไรน่ะ หนูไม่มีทางเหมือนพี่สาวหรอก…ไม่ใช่ หนูไม่มีทางมั่วผู้ชายแน่ เรื่องท้องยิ่งไม่ต้องพูดถึง หนูยืนยันว่า ไม่มีวันทำเรื่องอับอายแบบนี้ให้ตระกูลเซียแน่” เซี่ยงคงก้ม หน้าอย่างหวาดกลัว เสียงเบานุ่มนวล คำพูดที่เอ่ยออกมากลับ เป็นน้ำมันที่ราดลงบนกองไฟ

เซี่ยซิงเฉินมองด้วยสายตาเย็นชาแวบหนึ่ง “เซียซึ่งคง หุบปากสักทีได้ไหม?”

“หนู…ขอโทษ” เซียซึ่งคงโดนกลั่นแกล้งจนขอบตาเริ่ม แดง “พ่อ หนูไม่น่าพูดจามั่วชั่วจนทำให้พี่ต้องเสียใจเลย

ทันใดนั้นเซียกั่วเผิงโกรธจนหน้าชา ลุกขึ้นตบหน้าเซียซึ่ง เฉินไปฉายหนึ่ง “แกทำผิด แต่ยังแสดงพฤติกรรมแบบนี้กับ น้องสาว! ซึ่งคงพูดไม่ผิดหรอก แกทำให้ตระกูลเซียขายหน้า หมดแล้ว!”

กั่วเผิงตบหน้าครั้งนี้ไม่เบานัก ขณะนั้นเซียซิงเฉินได้แต่คิด ไปเรื่อยเปื่อย ใบหน้าเล็กแดงเป็นแถบ แต่เธอเพียงแค่กัดฟันยืดหลังตรง คุกเข่าอยู่ตรงนั้นโดยไม่ยอมรับผิด

เธอไม่ผิดสักหน่อย ครั้งนี้เธอโดนตบเพราะถูกใส่ร้าย

ทว่าขอเพียงสักวันหนึ่งมีโอกาสได้เจอชายคนนั้น รอยตบนี้เธอ

ต้องทวงคืนให้ได้!

“ไปเอาเด็กออกซะ! เดี๋ยวนี้!” ในที่สุดเซียกั่วเผิงก็ออก

คําสั่งเด็ดขาด

เซียซิงเฉินถอนหายใจก่อนจากไป “พี่ สวีเหยียนดีกับพี่ ขนาดนี้ พี่ไม่น่าเลยจริงๆ…

เซี่ยซิงเฉินเจ็บปวดใจราวถูกเข็มทิ่มแทง แต่ว่าเธอก็รู้ดีว่า ตอนนี้เธอไม่คู่ควรกับสเหยียนอีกแล้ว

เซี่ยซิงเฉินขอลาหยุดเรียนเพื่อไปทำแท้งที่โรงพยาบาล เกรงว่าจะเกิดเหตุฉุกเฉินขึ้น หลี่หลิงก็เลยไปกับเธอด้วย

“เซียซิงเฉิน!”

พยาบาลเรียกชื่อเธอ เธอลุกขึ้นยืน รู้สึกว่าทุกอย่างเป็น เพียงความฝัน ฝันร้าย อีกประเดี๋ยวหลับตาลงแล้วตื่นขึ้นมาอีก ครั้ง ฝันร้ายก็จะหายไป

“ถอดกางเกงแล้วขึ้นไปนอนซะ! เตรียมยาชา!” เสียงหมอ เย็นยะเยือก เซียงเฉินปืนขึ้นไปบนเตียงผ่าตัด ถึงจะเตรียมใจ ไว้แล้ว นึกว่าตัวเองจะเผชิญหน้ากับทุกอย่างได้ด้วยใจสงบนิ่ง แต่ตอนนี้กลับรู้สึกหนาว หนาวจนตัวสั่น
เธอเกลียด

เกลียดคนที่ทำให้เธอท้องสุดๆ

ทว่า ที่น่าขันก็คือ…เธอไม่คิดเลยว่าแม้แต่ชายผู้นั้นเป็น ใครก็ไม่มีทางรู้! เรื่องน่าขันเช่นนี้ทำไมต้องเกิดขึ้นกับเธอด้วย

ขณะกำลังคิดไปเรื่อยเปื่อย ประตูห้องผ่าตัดถูกผลักออก

จนเปิดโล่ง

คนกลุ่มหนึ่งสวมเสื้อแบบจีนตัวโคร่งสีขาวเข้ามาด้วย ความรีบร้อน สีหน้าจริงจังราวกับจะเกิดเหตุร้ายแรง

“ผู้อำนวยการ!” หมอพยาบาลลุกขึ้นอย่างพร้อมเพรียงกัน ทักทายผู้เป็นหัวหน้า เซียซิงเฉินนอนอยู่บนเตียงผ่าตัดไม่มีกะ จิตกะใจจะสนใจ

“เซียซิงเฉิน คนไหนคือเซียซิงเฉิน? ผ่าตัดไปแล้วยัง?” ผู้ อำนวยการยิงคำถามเป็นชุด สัมผัสได้ถึงความหวาดกลัวและ ลุกลี้ลุกลน ในน้ำเสียง

เซียซิงเฉินขมวดคิ้ว ค่อยๆก้มตัวลง

พยาบาลไปที่เธอ “ผู้อำนวยการคะ คนที่ท่านตามหาใช่ เซียซึ่งเป็นคนนี้ไหมคะ?”

ผู้อำนวยการหยิบรูปถ่ายใบหนึ่งออกมาเปรียบเทียบกับ ใบหน้าเธออย่างละเอียด รับพยักหน้า “ใช่ เธอนี่แหละ! ลงมือ ท่าแห้งหรือยัง?”

กำลังเตรียมพร้อมอยู่ค่ะ
“ห้ามแตะต้องเด็ดขาด! ไม่ว่าใครหน้าไหนก็ไม่อนุญาตให้ ท่าแห้งเธอ! ” ผู้อำนวยการออกคำสั่ง เล่นเอาทุกคนงงไปหมด ผู้ช่วยผู้อำนวยการเข้าไปกระซิบข้างหูหมอว่า เพิ่งได้รับ โทรศัพท์สายหนึ่ง กำชับไว้ว่าถ้าเป็นเคสทำแท้งให้คุณเซีย หมอคนไหน ใครหน้าไหนก็ห้ามรับทำ ไม่งั้นต้องรับผิดชอบผลที่ ตามมาเอง!”

หมอรู้สึกแปลกใจ ” โทรศัพท์จากใคร?

อีกฝ่ายโน้มไปข้างหูเธอ กดเสียงให้ต่ำลงไปอีกยามเอ่ย ชื่อหนึ่งออกมา หมอตกใจมาก ถึงขั้นหุบปากไม่ลงไปพักใหญ่ ท่าทีที่มีต่อชิงเฉินก็ไม่ได้เย็นชาแบบเมื่อครู่ แต่กลับนอบน้อม ทั้งยังมีความเคารพยำเกรง

“คุณเซีย กรุณาออกมากับพวกเราด้วยครับ!” ผู้อำนวย การเชิญเธอด้วยตัวเอง มีคนประคองเธอลงมาจากเตียงผ่าตัด อย่างระมัดระวัง “ระวังหน่อยนะคะ อย่าให้กระทบกระเทือนถึง เด็กเด็ดขาด”

เซียซิงเฉินขมวดคิ้วด้วยความไม่เข้าใจ “ทำไมถึงทำแท้ง ให้ฉันไม่ได้?

“เซียซิงเฉิน คุณอย่าถามเหตุผลอีกเลย เด็กคนนี้ยังไงก็ เอาออกไม่ได้ อย่าว่าแต่โรงพยาบาลของเราทำให้คุณไม่ได้ ทั้ง ประเทศ ไม่มีโรงพยาบาลไหนหมอคนไหนกล้ารับคุณหรอก ถ้าคุณไม่รังเกียจละก็ มาฝากครรภ์ที่โรงพยาบาลของเราได้ ครับ เชิญคุณมาที่ห้องทำงานของผม ผมจะตรวจและให้อาหารเสริมบำรุงสุขภาพคุณด้วยตัวเองเลย

“คนที่โทรหาคุณเป็นพ่อของเด็ก?” เซียซิงเฉินจ้องผู้ อำนวยการ เวลาผ่านมานานถึงเพียงนี้ ขณะนี้อารมณ์ของเธอ สงบลงมาก สายตาเยือกเย็น “ผู้อำนวยการ เขาเป็นใครกันแน่ มีสิทธิ์อะไรมาห้ามไม่ให้ฉันเอาเด็กออก

เมื่อครู่เธอได้ยินผู้ช่วยผู้อำนวยการพูดชื่อข้างหูหมอแว่วๆ แซ่ไป๋ แต่คำที่อยู่หลัง “ไป เธอได้ยินไม่ชัด

ผู้อำนวยการส่ายหน้าอย่างลำบากใจ “คุณเซีย หวังว่า คุณจะไม่ทำให้ผมลำบากใจ ผมไม่ทราบว่าเขาเป็นพ่อของลูก คุณหรือเปล่า เอาเป็นว่าถ้าคุณยังไม่วางใจ ก็ลองไปโรง พยาบาลอื่นๆดูได้”

เซียซิงเฉินย่อมไม่ล้มเลิกความตั้งใจเป็นแน่ เด็กคนนี้เธอ เอาไว้ไม่ได้ ตอนนี้ก็เลยย้ายไปโรงพยาบาลอื่น

ทว่า โรงพยาบาลทุกแห่ง หลังจากเอารูปเธอมาเปรียบ เทียบแล้ว คนกลุ่มหนึ่งก็จะมาเชิญเธอไปห้องผู้อำนวยการด้วย ความนอบน้อม แทนที่จะได้ผ่าตัดกลับต้องขนเอาอาหารเสริม บำรุงสุขภาพกลับไปมากมาย