ตอนที่ 76 ความเอาแต่ใจเป็นของประธานแต่เพียงผู้

เดียว

ตอนที่ 76 ความเอาแต่ใจเป็นของประธานแต่เพียงผู้เดียว

ถังจิ้นเหยียนลงมาจากรถข้างหน้าถึงได้เห็นจู่ล้่วหาน

เป็นครั้งแรกที่เห็นเธอสวมชุดกระโปรง เป็นสไตล์เรียบ ง่าย ไม่มีการตกแต่งเลยสักนิด แม้แต่ผมหางม้าที่มัดไว้ ตอนทำงานก็ยังไม่ปล่อยลง แต่ความบริสุทธิ์สะอาดของ เธอดึงดูดสายตาเขาได้อย่างง่ายดาย

ทำทางฉาบฉวยที่สง่างามนั้นทำให้เขาประหลาดใจมาก

เกาหยิ่งจือและซุนเจียลี่และแพทย์หญิงคนอื่นๆ แต่งตัว สวยมาก คู่ลั่วหานยืนระหว่างผู้คน ชุดเสื้อผ้าไม่ได้โดดเด่น แต่ถ้ามองหน้าตา รูปลักษณ์ที่สะอาดและสดชื่นของเธอนั้น น่าจดจำอย่างมาก

คนกลุ่มหนึ่งเดินตรงไปที่ชั้นเจ็ด ห้องส่วนตัวเพรสซิเดน ท์ชั้นเจ็ดมีเพียงสองห้อง การครอบครองบริเวณชั้นเจ็ดทั้ง ชั้นมีพื้นที่ขนาดใหญ่อย่างเห็นได้ชัด
เข้าประตูไป เครื่องดื่มขนมผลไม้ได้วางไว้เต็มโต๊ะยาว ที่เชื่อมต่อกันหลายโต๊ะ โซฟาสไตล์ยุโรปต่อกันเป็นครึ่ง วงกลม พื้นที่ห้องอย่างน้อยสองร้อยตารางเมตร ในนั้นไม่ เพียงแต่ร้องเพลงได้ ยังมีโต๊ะบิลเลียด โต๊ะไพ่นกกระจอก และสิ่งอำนวยความสะดวกอื่นๆ

กลุ่มคนเดินเข้าไป ภายในห้องส่วนตัวขนาดใหญ่ก็มีเสียง อึกทึกครึกโครมทันที

“รองคณบดี! มาร้องเพลงกัน! วันนี้คุณเป็นเจ้าภาพ!”

แพทย์คนหนึ่งเอาไมโครโฟนให้ถังจิ้นเหยียนร้องเพลง แรก ถังจิ้นเหยียนโบกมือปฏิเสธอย่างต่อเนื่อง “พวกคุณ ร้องไปนั่นแหละ ฉันร้องเพลงไม่เป็น”

ฉู่ลั่วหานนั่งโซฟา ถังจิ้นเหยียนนั่งข้างๆ ระหว่างทั้งคู่ถึง แม้จะไม่มีใคร แต่ก็ค่อนข้างห่างไกลกัน มือข้างหนึ่งของอู่ ลั่วหานยกแก้วน้ำ มืออีกข้างหนึ่งวางบนโซฟา สายตาถัง จิ้นเหยียนกำลังมองเธอ

แต่สายตาเธอไม่ได้มองโฟกัสไปที่ใดที่หนึ่งอยู่ตลอด เวลา จิตใจเธอไม่ได้อยู่ที่นี่
เธอก็ไม่รู้ว่าคนข้างๆ เธอกำลังคิดแบบไหนอยู่แล้ว

แต่ทั้งหมดนี้เกาหยิ่งจือเห็น แก้วเหล้าอยู่ตรงหน้า แต่ สายตาเธอไม่ได้ละไปจากถังจิ้นเหยียนเลย ความหลงใหล และทะนุถนอมที่เขามองจู่ลั่วหาน เป็นสิ่งที่เธออยากได้ ตลอดเวลา!

“ทุกคนอย่าเพิ่งร้องเพลง ผู้บัญชาการซูต้องการขอบคุณ เจ้าหน้าที่ที่ทำการผ่าตัด มาๆ เรามายกแก้วดื่มให้กับรอง คณบดีถังหัวหน้าศัลยแพทย์ของเรา!”

ทุกคนยกแก้วขึ้นรอบตัวถังจิ้นเหยียน จู่ลั่วหานก็จิบหนึ่ง อีก

ไม่ได้ๆ ทุกคนดื่มพร้อมกันมันไม่จริงใจ ต้องทีละคน! คณบดีถังมีทักษะทางการแพทย์เป็นเลิศ ต้องคอแข็ง แน่ๆ!”

พูดไปด้วย ผู้คนจำนวนสิบกว่าคนก็ยกแก้วชนกับถังจิ้นเห ยียน ถังจิ้นเหยียนคอแข็งพอสมควร โดนมอมขนาดนี้ก็ยัง

ไม่ล้ม

“ต่อไป เราชนกับคุณหมอจู่ของเราหน่อยไหม? ในฐานะผู้ช่วยคนแรกของการผ่าตัดนี้ คุณหมอจู่มีส่วนช่วย อย่างมาก และหลังผ่าตัดก็ช่วยหมอหวังด้วย! ต้องดื่ม!”

ลั่วหานเบิกตากว้าง “ฉันคอไม่แข็ง ดื่มแก้วเดียวได้

ไหม?

ซุนเจียลี่แสยะยิ้ม “คุณหมอจู่ ดูถูกพวกเราเหรอ? เมื่อกี้ รองคณบดีดื่มยังไม่พูดอะไรเลย นี่เธอหมายความว่าไง?”

ถังจิ้นเหยียนพูดโน้มน้าว “ฉันเป็นผู้ชาย เทียบไม่ได้อยู่ แล้ว ทุกคนเข้าใจด้วยนะครับ”

ซุนเจียลี่เรียกร้องกับทุกคน “พวกคุณว่าแบบนี้ได้เหรอ?!”

ไม่ได้ใ คุณหมอฉู่ต้องดื่ม! คุณหมอจู่! คุณหมอฉู่”

ไม่สามารถต้านทานคำชักชวนของทุกคนได้ ฉู่ลั่วหานทำ ได้เพียงยกแก้วเหล้าขึ้นมา “ก็ได้ ฉันจะดื่ม”

ซุนเจียลี่เขย่าแก้วเหล้า “คุณหมอ จู่ ฉันชื่นชมทักษะ ทางการแพทย์เธอจริงๆ แก้วแรกฉันดื่มให้เธอ ดื่มหมดแก้วเพื่อแสดงความเคารพ”

เธอเงยศีรษะดื่มหมดแก้ว เขย่าแก้วเหล้า “เป็นไง?”

“หมอชุนกล้าหาญมาก! คุณหมอจู่ ดื่มเร็วเข้า”

จู่ลั่วหานขมวดคิ้ว ในแก้วยังเต็ม….

หลับตา เธอดื่มที่เดียวหมดแก้ว

เริ่มแล้ว ด้านหลังรถไม่สามารถหยุดได้ พากันเข้ามา ดื่มอวยพรชนทีละแก้ว ถังจิ้นเหยียนยื่นมือไปขวางเหล้า “พอแล้ว อย่าวุ่นวาย”

แย่งแก้วเหล้าในมือจู่ลั่วหานมา “แก้วนี้ฉันดื่มแทนเธอ

เอง”

“รองคณบดีอยากเป็นฮีโร่ช่วยสาวสวย งั้นก็ดื่มสองแก้ว

สิ!”

ลั่วหานแค่รู้สึกว่าโลกกำลังหมุน KTV เหมือนแผ่นดิน ไหวและสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง แอลกอฮอล์พุ่งเข้าสู่สมอง ปวดศีรษะ เธอใช้นิ้วกดลงที่ขมับ เขย่าศีรษะ ท้อง

ปั่นป่วนชั่วขณะหนึ่ง

ทันใดนั้นความพะอืดพะอมก็พลุ่งพล่านจู่ลั่วหานยัน โซฟายืนขึ้นมาแล้ววิ่งออกไปยังห้องน้ำด้านนอก!

ถังจิ้นเหยียนกำลังตามออกไป เกาหยิ่งจือถือแก้วเหล้า เดินมา ดึงเขาไว้ “รองคณบดี เมื่อกี้ยังไม่ทันได้ชนแก้วกับ คุณเลย แก้วนี้ ดื่มเพื่อความเคารพคุณ”

ออกจากประตูไปแล้ว คู่ลั่วหานเอามือยันกำแพงเดินไปที่ ห้องน้ำ นั่งยองๆ อาเจียน ในที่สุดก็อาเจียนอาหารในท้อง ออกมาทั้งหมด

เดินโซเซออกมา อ่างล้างมืออยู่ข้างนอก ด้านหนึ่งเป็น ห้องน้ำชาย ด้านหนึ่งเป็นห้องน้ำหญิง จู่ลั่วหานยื่นมือออก ไปล้างมือ ของเหลวไหลลงมาที่นิ้ว รองน้ำเพื่อประพรมที่ ใบหน้า ในที่สุดก็มีสตินิดหน่อย

แต่…

ทั้งๆ ที่ได้สติแล้ว ทำไมใบหน้าหลงเซียวถึงสะท้อนใน

กระจกล่ะ!
ในกระจกบานใหญ่เหนืออ่างล้างหน้า หลงเชียวมองด วหานจากกระจกตรงหน้าเขา ทั้งคู่สบตากันในกระจกฝั่ง ตรงข้าม—

มีลั่วหานสายศีรษะอย่างแรง เป็นไปไม่ได้ๆ ต้องเป็นภาพ ลวงตาแน่ๆ หลงเชียวไม่มีทางปรากฏตัวขึ้นในสถานที่แบบ

นี้ เป็นไปไม่ได้แน่นอน! เมื่อลืมตาขึ้นอีกครั้ง ใบหน้าผู้ชายในกระจกก็ยังอยู่

ดวงตายากที่จะหยั่งรู้มองเธอเงียบๆ มีการตรวจสอบข้อ เท็จจริง มีคำถาม และมีร่องรอยของความสงสารนิดหน่อย

ฉู่ลั่วหานค่อยๆ หันตัวไป มองไปด้านหลังเธอด้วยดวงตา พร่ามัว ผู้ชายด้านหลังแทบจะหันตัวมาพร้อมกัน ร่างสูง ใหญ่ราวกับเทพเจ้ายืนอยู่ตรงหน้าเธอ เผยความน่าเกรง ขามและกล้าหาญอย่างเงียบๆ

ลั่วหานตื่นทันที!

ปากสั่น “คุณมาอยู่นี่ได้ไง?”

หลงเซียวหยิบกระดาษทิชชูหนึ่งใบเช็ดน้ำบนมือเขาอย่างสง่างาม “ฉันควรถามเธอมากกว่านะ เมื่อคืนทำงาน ล่วงเวลาไม่ได้กลับบ้านเลยทั้งคืน แล้วคืนนี้ล่ะ เธอจะ อธิบายว่าไง?”

ฉู่ลั่วหานเมาแล้ว แต่เธอยังไม่เพ้อเจ้อ เธอบอกตามความ จริง โรงพยาบาลมีกิจกรรม ถ้าไม่เชื่อ ห้องส่วนตัวอยู่นี่”

ที่แท้ห้องส่วนตัวฝั่งตรงตรงข้ามของห้องปาร์ตี้MBK แพทย์กลุ่มหนึ่งเต็มใจที่จะใช้เงินบริโภคที่นี่ ไม่ใช่ว่าคืน หนึ่งต้องใช้เงินเดือนสูงสุดของทุกคนเหรอ?

หลงเซียวขมวดคิ้ว กลิ่นแอลกอฮอล์บนตัวเธอทำให้เขา ไม่พอใจอย่างมาก “เธอดื่มเหล้าเหรอ?”

คู่ลั่วหานทำจิตวิญญาณให้แข็งแกร่งเพื่อไม่ให้ตัวเองล้ม “คุณมีงานเข้าสังคมของคุณ ฉันก็มีของฉัน ฉันไม่ยุ่งกับคุณ คุณก็ไม่ต้องยุ่งกับฉัน”

เธอพูดจบ และไม่เห็นว่าเขายื่นมือออกมา เดินโซเซ เข้าไปในห้องส่วนตัว

ท่านเซียวขมวดคิ้วเป็นปม เธอมีความจำยาวหรือเปล่า? ผู้หญิงที่รินแก้วยังกล้าพูดเรื่องคบค้าสมาคม?

วินแก้ว….

สิ่งนี้จู่ๆ ก็เตือนสติท่านเซียว ถ้าให้เธอโดนมอมเหล้า คืนนี้ เธอต้องทนไม่ไหวแน่ๆ

ร่างเรียวกลับไปที่ห้องส่วนตัว เมื่อท่านเซียวเปิดประตูพบ

ว่าประตูปิดแน่น

“BOSSไปตั้งนานกลับมาแล้ว ต้องทำโทษแก้วหนึ่งแล้ว

ไหม?”

นิ้วเรียวยาวของหลงเซียวบีบแก้วเหล้า พูดขึ้นอย่างลวกๆ “เปิดประตู”

จ๊กตงหมิงอึ้งไป “นี่มันKTV ไม่ใช่ร้านอาหาร….ถ้าเปิด ประตูเสียงมันจะ…”

ท่านเซียวพูดต่อ “เปิด”

“ครับ ผมจะไปเปิด”
จัดงหมิงเปิดประตูใหญ่ห้องส่วนตัว หันหน้าเข้าหาประตูที่

ปิดอยู่

พี่เชียวเขย่าของเหลวในแก้ว เสียงเซ็กซี่ทุ้มต่ำพูดขึ้นช้าๆ “อยากให้ฉันดื่มเหล้า ?”

“อยากสิครับ! คืนนี้BOSรดื่มไม่กี่แก้วเอง”

ท่านเซียวทำเสียงฮึดฮัดเบาๆ ยากที่จะหยั่งรู้ “ง่ายมาก เปิดประตูฝั่งตรงข้าม ฉันจะดื่มสามแก้ว”

ฮะ?!

นี่มันข้อเสนออะไรของเจ้านาย? ใครจะรู้ว่าฝั่งตรงข้ามคือ

ใคร?

“ทำไม? ไม่มีใครกล้า?”

หญิงสาวในแผนกประชาสัมพันธ์ยืนขึ้นส่ายเอว เดิน เข้าไปหาเขาอย่างอรชรอ้อนแอ้น “ประธาน กล้าก็กล้านะ คะ แต่เปิดประตูคนอื่น แค่ดื่มเหล้ามันพอเหรอคะ?”
ฤทธิ์แอลกอฮอล์นี่ทำให้คนกล้าจริงๆ เหล่าพนักงานที่ ดื่มเหล้าไปแล้วลืมไปเลยว่าท่านเซียวคือใคร ยังกล้าเอ่ย ข้อเสนออีก ถ้าในยามปกติ ต้องถูกไล่ออกและเพิ่มบท ลงโทษต่างๆ

วันนี้น่ะ..

ท่านเซียวอยากได้เห็นสภาพฝั่งตรงข้ามอย่าง กระวนกระวายใจ พูดขึ้นอย่างง่ายดาย “เปิดประตูฝั่งตรง

ข้าม ฉันจะร้องเพลงให้ทุกคนฟัง”

ผลตอบแทนนี้มันโคตรจะบ้าเลย! ให้ตายอย่างไรก็จะไป!

“ทำตามที่พูดด้วยนะคะท่านประธาน!”

สาวงามแผนกประชาสัมพันธ์บิดเอวเล็ก สองมือเปิดประตู

ใหญ่ห้องส่วนตัวฝั่งตรงข้าม–

ประตูสองบานเปิดออกพร้อมกัน ทางกั้นระหว่างระเบียง อบอวลไปด้วยกลิ่นกิจกรรมงานโซไซตี้ คนที่อยู่ฝั่งตรง ข้ามมองมาทางนี้ด้วยความประหลาดใจ แม้พวกเขาจะอยู่ ในห้องส่วนตัวเหมือนกัน แต่เหล่าแพทย์แต่งตัวกันอย่างอนุรักษนิยมและดื่มเหล้ากันอย่าง ระมัดระวัง ทางนี้เสียงดังกันอย่างภาคภูมิใจ

สไตล์แตกต่างกันอย่างชัดเจน

นิ้วเรียวท่านเซียวบีบแก้วเหล้า สายตามองเข้าไปด้านใน อย่างสบายๆ ไม่นานเขาก็เห็นจู่ลั่วหานที่นั่งบนโซฟา เธอ เอามือกุมหน้าผาก ไม่รู้ว่าคุยเรื่องสนุกอะไรอยู่ ยิ้มอย่างมี ความสุข ถังจิ้นเหยียนนั่งข้างๆ กำลังเอาทิชชูเช็ดหน้าผาก ให้เธออยู่!

ให้ตายเถอะ!

จี้ตงหมิงก็เห็นร่างคู่ลั่วหานเช่นกัน ในใจก็เข้าใจเจตนา ของเจ้านายทันที ดังนั้นจึงพูดอย่างปั่นป่วน “ประตูเปิดแล้ว ทำไมไม่เรียกพวกเขามารวมกันล่ะครับ! ได้ข่าวว่าเป็นหมอ ที่มีชื่อเสียงในโรงพยาบาลกลาง ไม่อยากสั่งสรรค์กับคน ฮอตเหรอ?”

ท่านเซียวไม่พูดอะไร นั่นคือการยอมรับโดยปริยาย ท่าน เซียวไม่พูดและไม่โกรธ แสดงว่าสนับสนุน!

“เฮ้ทุกคนทางนั้น! มาเที่ยวด้วยกันเอาไหม?”
ผู้คนทางนี้ตะเบ็งเสียงดึงดูดเหล่าหมอทุกคน จู่ลั่วหาน เงยศีรษะขึ้นก็สบตากับหลงเซียวพอดี!

ทำไม? บังเอิญขนาดนี้?

ทันใดนั้นรอยยิ้มบนใบหน้าเธอก็แข็งที่อ ละสายตาออก มาทันที เธอมีเรื่องอื้อฉาวกับหลงเชียวมากพอแล้ว ไม่ อยากให้เพื่อนร่วมงานสงสัยอีก

“โอ้พระเจ้า! นั่น…..นั่นมันหลงเซียวไม่ใช่เหรอ? เรามี โอกาสได้เที่ยวกับหลงเซียวเหรอ?”

ซุนเจียลี่ประชดประชันเสียงทุ่ม “ไม่งั้นจะเรียกว่าชู้ได้ไง

ล่ะ คุณหมอ จู่ ไม่ไปทักทายหน่อยเหรอ?”

ถังจิ้นเหยียนก็เห็นหลงเซียวเหมือนกัน แต่สายตาเขา เคลื่อนไหวเพียงแวบเดียว “หมอซุน ตอนกลางวันเพิ่ง ทบทวนความรู้ด้านวิชาชีพที่ห้องทำงานฉัน พรุ่งนี้อยาก ทบทวนเรื่องอุดมการณ์และศีลธรรมอีกเหรอ?”

ถังจิ้นเหยียนกล่าวถึงจุดอ่อนเธอ ซุนเจียลี่โกรธจน รำคาญแต่เถียงไม่ออก คนได้ยินก็อดยิ้ม
“ได้สิ! มาสนุกด้วยกัน! พวกคุณอยากเล่นอะไรกันล่ะ?”

จตงหมิงมองหลงเซียว พยายามเดาความคิดของเจ้านาย ในตอนนี้ เจ้านายอยากเล่นอะไรกับคุณนายกันนะ? นี่สิคือ เรื่องสำคัญ

แต่คิดไปคิดมา เขาก็ไม่รู้ จุดบรรจบกันของทั้งคู่นั้นน้อย

เกินไป

ไม่รอให้จตงหมิงหาข้อสรุป หญิงสาวแผนกการตลาดก็ ตะโกน “KTVก็ต้องแข่งร้องเพลงและดวลเหล้าไง!”

แข่งร้องเพลง ดวลเหล้า เป็นการแข่งขันที่กล้าหาญและ

กระตือรือรันมาก

ทั้งสองฝ่ายบรรลุฉันทามติกันอย่างรวดเร็ว

โรงพยาบาลและMBKเป็นคู่แข่งกัน แต่ละคนเลือก บุคลากรPKเพื่อแสดงเพลงคู่ ร้องผิดต้องดื่มเหล้า!

“ถ้าดื่มไม่ได้ล่ะ ทำยังไง? คงไม่ได้บีบบังคับหรอกนะ!?”
ทีมด้านแพทย์คัดค้าน เรื่องดวลเหล้าน่ะ พวกเขาไม่ สามารถทำเรื่องอย่างดวลเหล้าได้อยู่แล้ว

“ถ้าไม่ดื่มก็ทำตามที่ผู้ชนะขอเล็กๆ น้อยๆ แล้วกัน! เพื่อ ความสนุกไง มีความสุขกันเถอะ!”

จู่ลั่วหานแอบมองหลงเชียว ดูเหมือนเขาจะไม่สนใจว่าทั้ง สองทีมจะทำอะไรกัน แต่ถ้าไม่ได้รับอนุญาตจากเขา ใคร จะกล้าทำเรื่องวุ่นวายแบบนี้?

ท่านเซียวไม่มีความสั่นไหวใดๆ บนใบหน้าตั้งแต่ต้นจน จบ ดวงตาเหมือนหินออบซิเดียนมองผ่านแก้วเหล้ามายัง หญิงสาวฝั่งตรงข้ามนับพันครั้ง…

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ