ตอนที่ 381 เข้าใจสุดๆแต่ไม่พูดอะไร

ตอนที่ 381 เข้าใจสดๆแต่ไม่พูดอะไร

เวลานัดหมายของหลงเซียวกับเกาจิ่งอานคือตอนเที่ยง สิบสองนาฬิกาปาเต็กฟิลิปป่า สถานที่คือร้านอาหารตะวัน ตกแห่งหนึ่ง

ร้านอาหารที่รับเฉพาะสมาชิก หลงเซียวได้รับการบริการ ลูกค้าชั้นสูง เมื่อเกินเข้าไปในร้านอาหารผู้จัดการจะมา ต้อนรับเอง นําคนไปนั่งยังที่นั่งVIPอย่างต้อนรับขับสู้

ใบหน้าหลงเชียวตั้งแต่ต้นยันจบไร้ซึ่งอารมณ์ หลงเซียว บุคลิกดีมาก ใบหน้าสงบนิ่งและสูงสง่าดูไม่ออกถึงอา รมณ์ใดๆที่เปลี่ยนแปลงไป ทุกๆครั้งพนักงานเสิร์ฟของ ร้านอาหารเห็นหลงเซียวล้วนอยากดูอย่างชัดเจนสักครั้ง บุคลิกท่าทางของหลงเซียวดีมากจนหาใครเทียบไม่ได้ และไม่ให้โอกาสใครเข้าถึงตัวเลยสักนิด

วันนี้ ก็เฉกเช่นเดียวกัน

หลับมาดูเกาจิ่งอาน ท่าทางตอนเข้าประตูก็ไม่เหมือนกันโดยสิ้นเชิง ตอนร่างกายเพิ่งถึงหน้าประตูร้านอาหาร ด้วยท่าทางที่สายตาก็เริ่มมองหาผู้หญิงและพนักงานเสิร์ฟ

สุดท้ายก็คว้าได้อีกหนึ่งที่ไม่เลว กำลังยักคิ้วไปที่เค้า พร้อมส่งสายตาไปให้ ทําเอาพนักงานอายหน้าแดงจนหนี

เกาจิ่งอานนี่กำลังยักคิ้วไปมาให้กับคนสวยทั้งหลาย แวว ตาสงบนิ่งของหลงเซียวมองไปที่เขาหนึ่งครั้ง เกาจิ่งอาน เก็บอาการทันที ไม่ขยับตัวแล้วแต่อย่างใด แล้วหัวเราะ “ลูกพี่ ฉันมาแล้ว”

“อืม นั่งลง

เกาจิ่งอานนั่งลง มองอย่างถี่ถ้วนแล้วนั่งตรงข้ามของหลง เชียว ไม่สนใจเสียด้วยซ้ำว่าเจอเขาตอนกี่โมง หลงเซียวก็ เก็บอาการสงบเอาไว้ กิริยาของเขาทำให้คนอื่นไม่กล้าเข้า ใกล้

“ลูกพี่ มีหนึ่งคำถาม ที่ฉันอยากถามเป็นอย่างมาก บุคลิก ในตัวคุณฝึกฝนมายังไงกันแน่? ผมอิจฉาคุณจริงๆ คุณไม่ ต้องเอ่ยปากสักคำ ผู้หญิงเหล่านั้นก็มาอยู่ข้างๆกายคุณแล้ว ไม่ต้องใช้วิธีการใดๆเลยสักนิด เสน่ห์ เหลือหลาย ได้โปรดชี้ทาง

เกาจิ่งอานยังไม่ทันกำหมัดขอเรียนรู้อย่างเป็นทางการ ก็ ถูกแววตาอันสงบนิ่งของหลงเซียวทำให้ปิดปากเงียบกริบ

“พูดธุระพูดธุระ ลูกพี่ วันนี้คุณให้ผมมาที่นี่ มีเรื่องอะไร ครับ?” สุดท้ายก็กลับมาพูดถูกเรื่องเสียที เกาจึงอานรู้สึก ไม่ค่อยสงบแล้ว

หลงเซียวนั่งขัดสมาธิบนเก้าอี้ หยิบอุปกรณ์การกินมองดู กันไปมา มีดซ้อมเงินแวววาวอยู่ในมือ เขาเพิ่งหยิบอุปกรณ์ การกินขึ้นมา พนักงานเสิร์ฟอาหารรายการแรก แล้วต่อ ด้วยรายการที่สอง ที่สาม

หลงเซียวตัดสเต็กเนื้อชิ้นเล็กๆ ไม่รีบร้อนที่จะเอาเข้าปาก “ครั้งที่แล้วเรื่องที่พวกเราเจอกับเหลียงหญ้คน ยังจำได้ ไหม?”

ทันใดนั้นแผ่นหลังเกาจึงอานก็ร้อนผ่าว แววตากลมโต ประกายความพร้อมออกมาก “จำได้ สถานการณ์ที่ชุลมุน ขนาดนั้นผมจำได้แม่น ลูกพี่ทำไมถามถึงเขากะทันหันล่ะ? หรือช่วงนี้เขายั่วโมโหลูกพี่หรอ? จะให้ผม จัดคนไปสั่งสอนสักหน่อยดีไหม?

หลงเชียวใช้สายตาอันแหลมคมมองไปทางเกาจิ่งอาน “แกให้คนไปสั่งสอนเขา? ฉันว่าแกอยู่ประตูใหญ่ของเขาก็ โดนยิงตายล่ะ เหลียงหยัคนไม่ง่ายเลยที่จะรับมือ ไม่ควร ผลิผลาม หากยั่วเขาแล้ว หัวของแกอาจจะต้องหลุดออก ได้ตลอดเวลานะ

เกาจิ่งอานถอนหายใจอย่างช้าๆ นึกถึงสงครามแม่นปืนใน คืนนั้น มีความอันตรายต่อชีวิต เอามือจับคอแล้วกล่าวเสียง ต่ำว่า “งั้น ลูกพี่กำลังมีเรื่องวุ่นวายอะไรหรือว่า……

หลงเซียวนําสเต็กเนื้อเข้าปาก แล้วปล่อยมือสองข้าง วางลงบนโต๊ะ นิ้วขยับมีดไปมา “เหลียงหญ้คนสัมพันธ์กับ เรื่องเมื่อหลายปีก่อน ฉันอยากตรวจสอบคนนี้ เอกสารของ เขาถูกทําลายทิ้งไม่เหลือซากแล้ว ความยากในการตรวจ สอบครั้งนี้ค่อนข้างมาก ฉันต้องการให้แกช่วยฉันทำอะไร หน่อย”

“ลูกพี่จะให้ผมทำอะไรหรอ?” เกาจึงอานสังเกตได้ว่า เสียงของตนเองรู้สึกค่อนข้างตื่นเต้น โดยธรรมชาติผู้ชาย ถ้าต้องเผชิญกับเรื่องท้าทาย ไม่ต้องสงสัยหากเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับเหลียงหญ้คน เรื่องที่คล้ายคลึงกัน เขาเฝ้ารอมาก!”

หลงเซียวหยิบมือถือออกมา เลื่อนหน้าจอไปที่เมนูรูปถ่าย ส่งให้เขาดู “ในนี้มีผู้หญิงห้าคน คนรักที่เหลียงหญ้คนมัก จะไปไหนมาไหนด้วยบ่อยๆ ในห้าคนนี้จะรู้เรื่องของเขาไม่ มากก็น้อย”

เกา งอานรับมือถือมา เปิดดูทีล่ะรูปทีล่ะรูป พลางดูพลาง พูด “ไอ้แก่เหลียงหยู้คนนี่ ผู้หญิงรอบๆตัวล้วนเป็นพวกสาว งามเซ็กซี่ เสียดาย!

หลงเซียวทานข้าวต่อไปอย่างไม่เร่งรีบ จิบไวน์หนึ่งกริ๊บ แล้วหั่นสเต็กวัว “เข้าใจความหมายฉันไหม?

เกาจิ่งอานดูชมผู้หญิงของเหลียงหยู้คนอีกครั้ง แล้วกล่าว ว่า “ความหมายของลูกพี่คือให้ผมจับตัวเรียกค่าไถผู้หญิง ของเหลียงหญ้คนมากักตัวไว้ถาม? เอาข้อมูลจากปากของ พวกเธอ?”

หลงเซียวกำลังหยุดมือที่ถือไวน์ไว้ ขมวดคิ้วแล้วกล่าวว่า “ยังมีวิธีที่ดีกว่านี้ ฉันแนะว่าให้แกลองดู ผู้หญิงห้าคนนี้ยัง ไงแกก็รู้สึกว่าว่าไม่เลว สู้ไล่ที่ล่ะคน ให้พวกเธอรับสารภาพเองทุกอย่าง หากแกมีความสามารถมาก พอ ควบคุมกำลังได้ดีพอ พวกเธอก็จะกลายเป็นสายลับ ของแก ว่าไง?

ทันใดนั้นสายตาของเกาจิ่งอานก็เป็นประกาย ส่ง สัญญาณ “ลูกพี่ ความคิดนี้ดี ลูกพี่เสน่ห์ล้นหลามขนาดนี้ ลูกพี่ก็ใช้มันได้ ผมล่ะแปลกใจมาก

หลงเซียวมองดูบนจานของเขา “ทำไมไม่กิน? อาหารที่นี่ ไม่ถูกปากของแก?”

“เกาจิ่งอานตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก แล้วจะมีอารมณ์ ทานอาหารได้ไง แต่เมื่อหลงเซียวพูด เขาก็ถือมีดเริ่มหั่น เนื้อทานทันที

หลงเซียวขมวดคิ้วอย่างสงสัย “เกาจิ้งอาน ฉันจำได้ ว่าเมื่อก่อนแกไม่ได้เป็นแบบนี้ ตอนนี้เกิดอะไรขึ้น? เจอ ปัญหาก็ใจร้อน อะไรอะไรก็ตื่นเต้นเกินเหตุ อย่างนี้จะ กระทบการตัดสินใจในการแก้ปัญญาอย่างมาก

เกาจิ่งอานเองก็งงเป็นอย่างมาก “ลูกพี่ ผมก็อธิบายไม่ ถูก คือแบบทุกครั้งที่อยู่กับคุณ ผมก็จะรู้สึกสนิทสนมมาก ไม่ทันได้ไตร่ตรองก็คิดว่าตัวเองเป็นน้องชายคุณไปแล้ว หากลูกพี่ไม่ชอบ ต่อไปผมจะเปลี่ยน

หลงเซียวไม่ได้กล่าวอะไร

“ลูกพี่ ตอนนี้ผู้หญิงห้าคนนี้เหมือนจะไม่ได้อยู่ในประเทศ นะ หากอยากจะไล่ทีล่ะคน ต้องหาตำแหน่งของพวกเธอ ให้เจอก่อน แล้วภายในเวลาระยะอันสั้นนี้ผมต้องออกไป จากเมืองหลวง หากลูกพี่มีเรื่องต้องเจอผม จะทำยังไง?”

“แกทำเรื่องนี้ให้จบก่อน ในระหว่างนี้ฉันจะไปให้แกให้ทำ เรื่องอื่น”

“ครับ”

เกาจิ่งอานก้มหน้าแล้วมองไปที่รูปบนมือถืออีกครั้ง สาว งามถึงแม้จะเป็นสาวงาม แต่ทุกๆคนก็คืองูพิษ ต้องระแวด ระวังตัวแล้ว

“ก่อนออกเดินทางฉันจะให้คนอบรมแกให้แข็งแกร่งขึ้น ระยะเวลาหนึ่งสัปดาห์ ภายในหนึ่งสัปดาห์ต้องเรียนรู้การ ยิงปืน การต่อสู้ เจอปัญหาเร่งด่วน สามารถที่จะปกป้อง ตนเองได้”
“ดี! ลูกพี่ให้ใครมาช่วยฝึกฝนฉันหรอ? ลูกพี่ยังมีคนข้าง กายแบบนี้ด้วยหรอ? ฝีมือโอเคหรือเปล่า? ครั้งที่แล้วก็ ถือว่าฉันเห็นฝีมือของลูกน้องเหลียงหยู้คนแล้วนะ ฝีมือไม่ เลวจริงๆ”

คนที่อยู่ในกองทัพนนกอินทรีพิเศษ แกว่าโอไม่โอเค? คนที่ฝึกแกคือพันตรีหวังเทียนชิง ผู้ช่วยหัวหน้าของทีม อินทรีย์ในขณะนี้ แกตั้งใจเรียนกับเขา สามารถดูแลชีวิต ได้”

เกา งอานครุ่นคิดสักพัก เขาไม่ค่อยเข้าใจในทหาร ทีม พิเศษยิ่งไม่เข้าใจเข้าไปใหญ่ หวังเทียนชิงชื่อนี้ รู้สึกคุ้นๆ อยู่บ้าง

“ลูกพี่ ให้ทางผู้นำของทีมฝึกผมโดยตรงไม่ดีกว่าหรอ? ไม่เพียงแค่ดูแลชีวิตได้ ยังสามารถช่วยคนได้อีก

“หัวหน้า? ฉันเกรงว่าถ้าให้หัวหน้าทีมเขามาฝึกแกเอง แก จะออกจากห้องฝึกไม่ไหว”

“เอ๋อ……โอเค! เกาจึงอานจินตนาการในหัว แล้วรีบดื่ม เหล้าเข้าไปเพื่อสยบความตกใจ เมื่อเหล้าเข้าปาก รู้สึกถึง ความบริสุทธิ์และความหวาน “ลูกพี่ เหล้านี้ไม่เลวจริงๆ”

“อืม ฉันเก็บไว้ที่นี่ ทุกครั้งที่ฉันมาก็จะดื่มหนึ่งแก้ว ถ้าแก ชอบก็ดื่มมากๆหน่อย

“พี่สะใภ้ไม่ใช่ว่าไม่ให้เธอดื่มเหล้าหรอ? ผมจำได้ว่าเธอ พูดว่า สภาพหัวใจของคุณไม่เหมาะสำหรับการดื่มเหล้า เหมือนกับจะสั่งให้คุณห้ามดื่มเหล้านะ

หลงเซียวกระตุกคิ้ว “เกาจิ่งอาน แกรู้หรือเปล่าอะไรคือ เข้าใจสุดแต่ไม่พูดอะไร?”

อ่า……เข้าใจแล้ว!

ลั่วหานออกจากห้องพักฟื้น ถึงเวลาทานข้าวแล้ว ยุ่งมา ตลอดช่วงเช้าเริ่มหิวนิดๆแล้ว

ถังจิ้นเหยียนก็ออกมาจากห้องพักฟื้นนั้น และลัวหานไม่ คิดว่าจะได้เจอ สองคนล้วนสวมชุดคลุมยาวสีขาวเลยเข่า ไม่ต่างกับแพทย์และพยาบาลที่เดินผ่านไปผ่านมา แต่เมื่อ อยู่ในคนหมู่มาก ดูออกชัดเจนว่าบุคลิกทั่วไปไม่เหมือนกับคนอื่น

“ล้วหาน ฉันกำลังมาหาคุณพอดี ครั้งที่แล้วที่คุณพูดถึง หารสัมมนาที่โรงพยาบาลเรื่องการเผยแพร่ความสุขภาพ และรายการทีวีได้ติดต่อไว้เรียบร้อยแล้ว สัปดาห์ล่ะหนึ่ง ครั้ง ทุกสัปดาห์จะมีแพทย์หนึ่งหรือสองคนเป็นแขกรับ เชิญ..

“เดี๋ยวก่อน!คุณพูดอะไรนะ? รายการทีวี? ครั้งที่แล้ว คุณพูดว่ากล่าวสุนทรพจน์ไม่ใช่หรอ? ทำไมไปพัวพันกับ รายการทีวีแล้วล่ะ?” ลั่วหานโดนคำพูดของถังจิ้นเหยีย นทำให้ตกใจเสียแล้ว เธอคิดมาตลอดว่าแค่เข้าร่วมพูดคุย แสดงความคิดเห็นง่ายๆนิดๆหน่อยๆ เขียนบทความ มาก สุดก็แค่อัดเสียงเพิ่มสักหน่อย ทำไมจู่ๆต้องไปร่วมรายการ ทีวี? ยังต้องเป็นแขกรับเชิญด้วย?

ตุ้นกันมากไปแล้วป่ะ?

ถังจิ้นเหยียนยักไหล่อย่างไม่เข้าใจ “หมอฉี่ ฉันจำได้ว่า ครั้งที่แล้วฉันพูดไปว่าจะทำออกมาเป็นรายการหนึ่ง เน้น ป่าวประกาศเรื่องการดูแลโรคหัวใจเป็นหัวข้อหลัก คุณ ตกลงแล้วไม่ใช่หรอ?”
ล้วหานกุมขมับอย่างมึนๆ ชั่วพริบตาเดียวรู้สึกได้ว่าตนเอง ได้ตกหลุมพรางไปแล้ว “พระเจ้า! ฉันไม่รู้จริงๆว่าคุณหมาย ถึงรายการทีวี คุณหมายถึง พวกเราต้องอัดเทปรายการ ทีวี? แล้วก็ถ่ายทอดทั่วประเทศ?”

“เป็นไปตามนี้ ไม่เพียงแค่รายการทีวี ถ่ายทอดผ่าน อินเตอร์เน็ตด้วย นี่เป็นเรื่องที่ดีต่อสาธารณชน เป็นหน้าที่ ของคุณและฉัน สัปดาห์นี้ฉันไปทดลองดูก่อน สัปดาห์หน้า คุณมาเป็นแขกรับเชิญ คุณคิดหัวข้อหลักที่คุณจะทำเอา ไว้”

ในตอนนั้นลั่วหานหัวร้อนไม่รู้กี่เท่าต่อกี่เท่า เธอไม่ชอบ ออกหน้าออกตา อย่าพูดถึงออกรายการทีวีเลย แค่ถูกนัก ข่าวถ่ายภาพไว้เธอก็จะบ้าตายแล้ว

“จิ้นเหยียน ครั้งนี้ฉันโดนคุณทำร้ายหนักมาก!

“โอเคโอเคโอเต ต่อไปฉันจะอธิบายให้ชัดเจนสักหน่อย เที่ยงนี้ฉันเลี้ยงข้าวคุณ ถือเป็นชดเชยการขาดทุนของคุณ

ลั่วหานหยุดเดิน แล้วถามอย่างสงสัย “ช่วงนี้ทำไมไม่ ได้ยินคุณพูดถึงคุณเจิ้งเลย? พวกคุณทะเลาะกันหรอ?”
“ไม่ใช่ เธอกำลังทําคดีอยู่ ครั้งที่แล้วมีผู้ชายถูกยิงตอน ฝนตก ตอนนี้ยังหาฆาตกรไม่เจอ หลายวันไม่ได้กลับบ้าน แล้ว หัวหน้ากดดันอย่างมาก ต้องปิดคดีให้เร็วๆที่สุด

สายตาอันชาญฉลาดของลัวหานมองไปที่ใบหน้าของจิ้น เหยียน มองไปรอบๆทวารทั้งห้าของเขา “ไม่กลับบ้านมากี่ วันแล้ว? หรือว่าพวกคุณอาศัยอยู่ด้วยกันแล้ว?”

“เอ๋อ……ไม่ใช่ ความหมายของฉันคือ……ลิฟท์มาถึงแล้ว ไปเถอะ พวกเราไปกินข้าวกัน

“อย่าพูดนอกเรื่องสิ พูดมาพูดมา ความสัมพันธ์พวกคุณ พัฒนาไปถึงไหนแล้ว?”

ลิฟท์เปิดออก ข้างในลิฟท์มีคนยืนอยู่หลายคน ทั้งสองก็ ไม่หยอกล้อกันอีกต่อไป

เมื่อถึงชั้นห้าประตูลิฟท์ถูกเปิดออก ห้องปฏิบัติการระบบ ทางเดินอาหารชั้นห้ามีคนขึ้นมาหลายคน กำลังพูดอย่าง เมามันถึงคนไข้บางคนหนึ่งอยู่
“คนในปัจจุบันไม่รักชีวิตแล้วจริงๆ เพื่อที่จะร่วมกันปิด คดีครั้งหนึ่งคิดไม่ถึงว่าจะดื่มจนกระเพาะตัวเองเลือกออก ต้องการเงินไม่ต้องการชีวิต”

“ไม่แค่นั้น ฉันยังได้ยินมาว่าดื่มจนตายไปเลยก็มี เหล้า เป็นสิ่งไม่ดีจริงๆ คนนั้นตอนเช้าที่โรงพยาบาลของเราส่ง มา เมาแล้วขับ เฮ้อ ชนจนหัวแตกเลือกอาบ

ลั่วหานได้ยินในใจก็เครียด ตอนนี้เป็นเวลาอาหารกลาง วัน หากหลงเซียวมีงานเลี้ยง ต้องดื่มเหล้าแน่ๆ?

คิดไปมา ลั่วหานก็อดเป็นห่วงไม่ได้ เพิ่งออกมาจากลิฟท์ ก็รีบกดโทรออกเบอร์ของหลงเซียวทันที

ตอนกำลังสนทนา มือถือของหลงเซียวดังขึ้นอยู่ใต้ สายตาของเกาจิ่งอาน บนหน้าจอแสดงคนที่โทรมาคือ ภรรยา

เกาจิ่งอาน เหอะเหอะ หัวเราะอย่างบ้าคลั่งหลายครั้ง “ลูกพี่ โทรศัพท์จากภรรยา

หลงเซียวไม่ให้โอกาสเขาได้ยิ้มเยาะเย้ยต่อไป หยิบมือ ถือมาแล้วกดรับ
เกาจิ่งอานที่อยู่ข้างๆก็ทานข้าวอย่างผู้น้อย เสแสร้งว่า ตนเองไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์

“ภรรยา ว่าไง?”

โทนเสียงต่ำ อ่อนโยน ไม่เหมือนกับเขาเมื่อกี้ที่ดุดันแข็ง กระด้างเลยสักนิด

“ทานข้าวหรือยัง?

“กำลังทาน”

“อืม กินกับเยอะๆ อย่าดื่มเหล้า”

หลงเซียวชะงัก “ภรรยาโทรมา แค่อยากเตือนฉัน เรื่องนี้?”

“ก็ถือว่าใช่ ดังนั้น คุณคงยังไม่ดื่มใช่มั้ย?

ในมือหลงเซียวเขย่าไวน์แดงที่ยังดื่มไม่หมด ไม่พูดอะไร แล้วกล่าวว่า “ไม่เลย คำพูดของภรรยาฉันเชื่อฟังตลอด แค่ ทานข้าว ไม่ดื่มเหล้า
เกาจิ่งอานเหอะเหอะเหอะ เข้าใจสุดๆแต่ไม่พูดอะไร ยัง เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน!

“หรอ? ผมไม่ได้ดื่มเหล้า? เดี๋ยวนะ คุณกินข้าวที่ร้าน อาหารเปล่า? ฉันได้ยินเสียงเปียโน อยู่กับลูกค้าหรือ?

“อยู่กับเกาจิ่งอาน เกาจิ่งอานดื่มเหล้าอยู่จริงๆ ผมจะเตือน เขาเอง”

” ..” เกาจิ่งอานพูดอะไรไม่ออก

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ