ประธานหยิ่งยโสของฉัน

ตอนที่ 81 ชีวิตก็ให้ได้



ตอนที่ 81 ชีวิตก็ให้ได้

ตอนที่ 81 ชีวิตก็ให้ได้

ตอนที่ถังจิ้นเหยียนมาถึงห้องฉุกเฉินจู่ลั่วหานพวกเธอยัง มาไม่ถึง เขาไม่สนใจความประหลาดใจและคำทักทายของ หมอและวิ่งออกไปนอกอาคารผู้ป่วยนอก กดโทรออกหาฉ่

ลั่วหาน

“อยู่ที่ไหน?”

“จะถึงแล้วจะถึง…”

“บอกเลขทะเบียนรถให้ฉัน!”

ลู่ซวงซวงตัวสั่นและอ่านเลขทะเบียนรถ สองนาทีผ่านไป รถแท็กซี่เพิ่งจอด ร่างสูงไวเหมือนบินมายืนนอกประตูรถ

“ลั่วลั่ว! ลั่วลั่วเธอตื่นสิ….หมอถัง เธอสลบแล้ว!”

“เปิดประตู!”
ถังจิ้นเหยียนอุ้มฉู่ลั่วหานและเดินไปทางห้องฉุกเฉินอย่าง เร็ว ขณะที่เขาวิ่งรองเท้าแตะข้างหนึ่งบนเท้าเขา “พรีบ” บิน

แล้ว!

เติมที่ลู่ชวงชวงตกใจเพราะ ฉ่ล้วหาน ตอนนี้ตกตะลึงกับ ท่าทางเมื่อก็ที่ถังจิ้นเหยียนอุ้มหล่อนแล้ววิ่ง…

บ้าจริง คนเมื่อกี้นี้เป็นซูเปอร์แมนเหรอ? แม่งเอ๊ย ด้าน หลังหล่อเท่ขนาดนี้ได้อย่างไร?

คนบ้าผู้ชายแบบสู่ชวงช่วงหน้าสิ่วหน้าขวานแล้วยังไม่ลืม แสดงความคิดเห็นถังจิ้นเหยียน หล่อและเก่งจริงๆ!

แม้ว่าเธอแทบจะไม่เห็นหน้าของถังจิ้นเหยียน เพราะ แผ่นหลังนี้ทำให้เธอขีดฆ่าผู้ชายที่เธอรู้จักมาเก้าสิบเก้า

เปอร์เซ็นต์

ส่วนหนึ่งเปอร์เซ็นต์นั้น

“ลั่วลั่ว

สู่ช่วงช่วงที่เหม่ออยู่ได้สติทันที บ้าจริง คนล่ะ!
ถังจิ้นเหยียนอุ้มฉู่ลั่วหานไว้ ดวงตาสองข้างเหมือน สามารถพ่นไฟออกมาได้ “เปล! เตรียมช่วยเหลือ!”

“หมอจู่ ตื่นสิ!”

ถังจิ้นเหยียนตบหน้าเธอแรงๆ แต่ว่าคู่ลั่วหานไม่มีการ

ตอบสนองใดๆ

เดาจากสีหน้าและสีปาก เธอถูกวางยาพิษ และเป็นพิษที่

รุนแรง

ลู่ซวงซวงวิ่งมาถึงหน้าห้องฉุกเฉิน ประตูของห้องฉุกเฉิน

“ดึง” ถูกปิดลงแล้ว

เธอจ้องไปที่ประตูที่ถูกปิดด้วยท่าทางมึนงง นั่งปวกเปียก กับพื้น ร้องไห้จนเครื่องสำอางจางหายไปครึ่งหน้าแล้ว อายไลเนอร์สีดำ อายแชโดว์ยึดติดกับดวงตาและแก้ม

ใบหน้าดูเหมือนจานสี

“ลั่วลั่ว….เธอห้ามเกิดเรื่องนะ….ฮือๆ..ฉันขอโทษ ฉัน จะไม่ให้เธอออกไปดื่มเหล้าอีก…..ขอโทษ..”

ลู่ซวงซวงพิงกำแพง ดวงตาทั้งสองมองไปที่ประตูห้องฉุกเฉินไม่กะพริบตา ถ้าฉู่ลั่วหานเกิดอะไรขึ้น เธอก็ไม่

อยากมีชีวิตอีกต่อไปแล้ว

ในห้องฉุกเฉิน

“ท่านรองคณบดี เหมือนว่าหมอจู่….”

“หุบปาก! ล้างท้อง!”

“ครับ!…ครับ!”

จู่ลั่วหานหายใจอ่อน การเต้นของหัวใจอ่อนแอลงเรื่อย ๆ ถังจิ้นเหยียนกดหัวใจของเธออย่างหนัก “หมอจู่ ตื่นขึ้นมา สิ! ห้ามนอน! ตื่นขึ้นมา!”

“แหวะ!!”

สิ่งสกปรกอ้วกออกมาจากปากของคู่ลั่วหาน กระเพาะนี้ ปั่นป่วนไปหมด แต่ว่าเธอไม่ได้สติแล้ว น้ำตาไหลออกมา

“ฉีดยา! แก้พิษ!”
ท่านรองคณบดีพิษนี้เป็นอันตรายมาก คุณสวมถุงมือ

เถอะ..

“ฉีดยา!”

“ครับ ครับ!”

มือสองข้างของถังจิ้นเหยียนจับคู่ลั่วหานที่ใบหน้า ซีดเซียวราวกับหิมะ บนมือยังมีสิ่งที่เธออ้วกออกมาเมื่อ ก็ “ตื่นสิ เธอเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งมาตลอด คุณเป็นผู้หญิง ที่ต่อสู้กับความตาย เธอห้ามล้มลง ได้ยินไหม? ตื่นขึ้นมา เดี๋ยวนี้”

หมอฉุกเฉินที่ยืนข้างๆ เห็นท่าทางของถังจิ้นเหยียน ไม่

กล้าพูดอีก

ข่าวลือ ความสัมพันธ์ระหว่างรองคณบดีถังและหมอไม่ ธรรมดาข่าวลือว่าหมอจ่อ่อยรองคณบดีถึงแต่วันนี้สิ่งที่ พวกเขาเห็นกลับเป็นอีกเรื่องหนึ่ง

ความสัมพันธ์ที่รองคณบดีมีให้หมอจู่นั้นจริงมาก ! ลึกซึ้ง มาก! ไม่เหมือนว่าหมอจู่อ่อยเขาสักนิด.
และเมื่อกี้รองคณบดีเครียดขนาดนั้น เหมือนว่าถ้าไม่มี

หมู่ เขาจะตายได้

“ท่านรองคณบดี พิษบนตัวของหมอได้เข้าไปในกระแส เลือดแล้ว การยาแก้พิษต้องทำงานในร่างกายเป็นเวลา หลายชั่วโมงเพื่อล้างพิษ…..ตอนนี้เธอยังไม่ตื่นครับ”

ถังจิ้นเหยียนที่ท่าทางเหม่อลอยพยักหน้า ค่อยๆ ปล่อยงู

ลั่วหาน

เวลาสามชั่วโมงเต็ม เขาจำไม่ได้ว่าตัวเองผ่านมาได้

อย่างไร ทุกครั้งที่เธออ้วก ทุกครั้งที่อัตราการเต้นของ หัวใจลดลง เหมือนจะตกลงมาจากขอบหน้าผา เขาอยาก

จับมือเธอและดึงมือเธอขึ้นมา!

“โชคดีที่ช่วยได้ทันเวลา มิฉะนั้นผลที่ตามมาไม่กล้าแม้แต่ จะคิด…..ทำไมหมอฉู่ถึงอาหารเป็นพิษได้ …”

หมอสองคนผลักประตูห้องฉุกเฉินออก ลู่ซวงซวงวิ่ง เข้าไปเหมือนผีผู้หญิง จับชุดกาวน์ของพวกเขาแน่น “ที่รัก ฉันล่ะ! คนอยู่ไหน!”
ที่ ที่รัก?”

หมอหนุ่มประจำห้องฉุกเฉินคนหนึ่งที่มัวแต่ยืนที่ง เรี่ยวแรงของลู่ซวงซวงจึงไม่ได้จับใจความที่เธอพูด

ทำเอาลู่ซวงซวงโมโหขึ้นหน้า

“คุณพูดถึงหมอ”

ไร้สาระ! นอกจากเธอแล้วยังจะเป็นใครได้อีก? เธอเป็น ยังไงบ้าง? ดีขึ้นหรือยัง?”

หมออีกคนมองใบหน้าของลู่ชวงช่วงแล้วแอบกลืนน้ำ ลายเงียบๆ ปกติแล้วพวกหมอมักจะมีนิสัยรักความสะอาด แต่สภาพของลู่ชวงช่วงนั้นทำเอาเขาต้องเปลี่ยนความคิด

“ฤทธิ์ยาในร่างกายของหมอจู่ยังระบายออกไม่หมด แต่

ว่า….”

“ยังระบายออกไม่หมด? บ้าเอ๊ย! พวกคุณมันหมอปลอม หรือเปล่า ตั้งกี่ชั่วโมงแล้วคุณยังจะบอกว่าระบายฤุทธิ์ยา ออกจากตัวเธอไม่หมด?”
หมอโดนเธอด่าไม่ไว้หน้าฟังจนเวียนหัวไปหมด “นี่คุณผู้ หญิง พวกเราก็ทำเต็มที่แล้วแต่ว่าชนิดยาฤทธิ์มันแรงมาก

ก็เลย…

“ให้ตายสิ นี่คุณอย่าบอกนะ…ว่าที่รักฉันเธอไม่ไหวแล้ว

งั้นเหรอ”

ร่างเพรียวของลู่ซวงซวงถลาเข้าไปคว้าคอเสื้อสอง แพทย์หนุ่มแน่น ก่อนที่เธอจะทันได้ทำอะไรต่อ

หมอหนุ่มทั้งสองคนหันมองหน้ากัน “คุณผู้หญิง พวกเรา ไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น คุณฟังพวกเราพูดให้จบก่อน เมื่อกรองคณบดีของพวกเราได้ทำการช่วยเหลือเธอด้วย ตนเอง คุณวางใจได้เลยรองคณบดีเป็นห่วงหมอจู่มากกว่า คุณอีก ตอนนี้กำลังระบายฤทธิ์ยาออกจากร่างกายซึ่งต้อง

ใช้เวลา คุณเข้าใจหรือยัง?”

ในที่สุดลู่ซวงซวงก็ยอมคลายมือออกจากคอเสื้อ เมื่อ ก็เธอโมโหมากเกินไปหน่อยเสื้อคลุมสีขาวนั้นจึงถูกเธอ กระชากจนกระดุมหลุดลุ่ยแขวนอยู่บริเวณปกเสื้อของเขา

ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเธอละก็ฉันจะระเบิดโรงพยาบาลของพวกคุณชะ

เห็นท่าดังนั้นสองแพทย์หนุ่มจึงรีบปลีกตัวออกไปทันที

ผู้หญิงที่ส่วนสูงไม่ถึงหนึ่งเมตรหก โมโหได้นากลัวเกิน ไปแล้ว ท่าทางเธอเมื่อสักครู่ไม่ต่างอะไรจากคิงคองในร่าง บาร์บี้

สักพักต่อมา จู่ลั่วหานถูกเข็นออกมาจากด้านในถังจิ้นเห ยียนติดตามมาไม่ห่างดวงตาสีแดงกำนั่นทำให้รู้ว่าเมื่อกี้ เขาพึ่งร้องไห้มา

ลู่ช่วงช่วงเช็ดน้ำตาและคราบดำบนใบหน้าอย่างขอไป ทีเธอเงยขึ้นมาเห็นถังจิ้นเหยียนพอดีหลังจากรุ่นวายไป หนึ่งคืนใบหน้าของเขานั้นยากที่จะซ่อบความอ่อนล้าเอาไว้ ได้ ผมเผ้าชี้ไปมาไม่เป็นทรงแต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้ส่งผลก ระทบอะไรต่อรูปลักษณ์ที่ไม่ธรรมดาของเขาเลยแม้แต่ น้อย

ลู่ช่วงช่วงมองแล้วมองอีกอดไม่ได้ที่จะเอ่ยทัก”โอ๊ะ…้งจิ้นเหยียน คุณคือถังจิ้นเหยียน?”

ถังจิ้นเหยียนที่ตอนนี้ใจพะวงอยู่แต่กับจู่ลัวหานตั้งใจจะ ไม่สนทนากับเธอจึงครามรับอย่างขอไปที

สู่ชวงซวงกลืนน้ำลายลงคอหลายอีกก่อนจะพูดต่อ “คุณ….ชอบลั่วลั่ว ใช่ไหม?”

ถังจิ้นเหยียนที่ถูกถามใบหน้าพลันเห่อร้อนขั้นมาทันที เขาถึงหันกลับมามองลู่ซวงซวง “แล้วไม่ได้เหรอ?”

ลู่ซวงซวงดีใจจนเกือบลืมไปแล้วว่าจู่ลั่วหานยังอยู่บนเส้น ความเป็นความตายอยู่ละลำละลัก ได้สิ ต้องได้อยู่แล้ว ระ.รบกวนหมอถังแล้ว รบกวนแล้ว”

สีหน้าและน้ำเสียงนี้ เปลี่ยนได้เร็วเกินไปแล้ว?

ลู่ซวงซวงที่กำลังอยู่เป็นเพื่อนลั่วหานสังเกตอาการ ได้ แต่แอบมองถังจิ้นเหยียนตลอดทาง เคยแต่ได้ยินจู่ลั่วหา นพูดถึงเขา เธอนึกว่ารองคณบดีจะหน้าตาเป็นอย่างไรก็ ล้วนแต่เป็นวัยกลางคนกันหมดแล้ว ทั้งยังสบประมาทไว้ว่า เป็นตาลุงหัวงูที่ชอบมาหลีสาวๆ มันบ้าไปแล้ว
แต่ใครจะคิดว่าที่จริงแล้วถังจิ้นเหยียนนั้นยังหนุ่ม แถมยัง ทั้งมีเสน่ห์ทั้งหล่อเหลา

ล้วสั่ว เธอโงหรือเปล่า? ที่ไม่คว้าเอาผู้ชายที่มีคุณสมบัติ ดีๆ แบบนี้ ไปคิดถึงแต่คนเลือดเย็นไร้อารมณ์แถมหลายใจ อย่างหลงเชียวนั่นทำไม!

แม้ว่า แบบหลงเซียวนั้นก็หาได้ยากก็เถอะ…

เมื่อไปถึงห้องพักผู้ป่วยถังจิ้นเหยียนรีบรุดไปอยู่ข้างๆ เตียงลั่วหาน ผู้หญิงห้าว แบบสู่ซวงซ่วงยังมองออกเลย ว่าสายตาที่ถังจิ้นเหยียนใช้มองจู่ลั่วหานนั้นล้ำลึกราว มหาสมุทร นุ่มนวลราวกับพ่องน้ำ

ถังจิ้นเหยียนไม่ได้ยกมือของคู่ลั่วหานขึ้นมากุมไว้เพื่อ รักษามารยาท แค่สายตาที่เขาใช้มองก็แทบจะเหมือนโฮม กอดเธอไว้อยู่แล้ว

ผู้หญิงร่างเล็กที่ใบหน้าซีดเซียวนอนหายใจอย่างสงบ บนเตียง ลู่ช่วงช่วงไส้มือตามกรอบหน้าเธออย่างเมามือ พลางเอ่ย “คนโง่ เธอมัน โง่”

ถังจิ้นเหยียนแม้ไม่เข้าใจที่เธอพูด แต่เขาก็ไม่ชอบให้ใครพูดกับตัวหานไม่ดีต่อหน้าเขา ทำไมคุณถึงว่เธอ

โง?

สู่ชวงชวงกัมลงมองจู่ด้วหานมุมปากขยับยกขึ้นเป็นรอย

ยิ้มบางเบา

วางผ้าขนหนูในมือลง สู่ซวงซวงมองถังจั้นเหยียนอย่าง จริงจัง พอดูแบบนี้แล้วเขาก็หล่อมากจริงๆ แม้ชุดนอนที่ สวมอยู่ไม่ค่อยเหมาะสมแต่ถังจิ้นเหยียนสวมเสื้อคลุมสี ขาวทับไว้ทำให้มองไม่เห็นเสื้อผ้าด้านในถ้าไม่มองเท้า แล้วละก็เขาช่าง ….ดูงดงามสะอาดสะอ้านซะจริง

“ฉันพูดว่า ลั่วลั่วคนโง่ เรื่องของเธอ คุณทราบไหม? ฉัน

แค่..”

“เรื่องที่แต่งงานแล้ว?”

เขาตอบกลับอย่างเป็นธรรมชาติ ถ้าอย่างนั้นพวกเราคง

เป็นคนกันเอง

สู่ชวงชวงเบิกตากว้าง “แม่ง…อิม เปล่าๆ ฉันหมายถึงว่า คุณรู้เรื่องที่เธอแต่งงานแล้ว? แล้วคุณรู้ไหมว่าสามีเธอคือใคร?” ถังจิ้นเหยียนพยักหน้า

สู่ช่วงช่วงกัดฟัน เธอจะไม่อ้อมค้อมอีกต่อไปแล้ว ต่อให้ ตอนแรกเธอก็ไม่ได้อ้อมอะไรนักก็เถอะ หมอถัง ในเมื่อ คุณรู้เรื่องทั้งหมดอยู่แล้ว ฉันก็จะไม่ปิดบังอะไรแล้ว ฉันรู้ จักกับลั่วลั่วมานานหลายปี ชีวิตเธอ….ไม่ง่ายเลย

พอนึกถึงครอบครัวของเธอ พ่อแม่ของเธอ แม่เลี้ยงแล้ว ยังมีน้องสาวต่างแม่นั่นอีก นึกถึงชีวิตแต่งงานสามปีตลอด ของเธอ ลู่ช่วงช่วงก็น้ำตาไหลอีกครั้ง

ลู่ชวงช่วงสูดน้ำมูกก่อนจะเอ่ยต่อ ชีวิตลัวลั่วนั้นไม่ง่าย เลย เธอทนลำบากมามาก การแต่งงานของเธอกับไอ้นั่น มันไม่ต่างจากอะไรกับคุกราวกับเป็นนักโทษคนหนึ่งคุก ทรมานเทพธิดาตัวน้อยของฉันไม่ต่างจากอะไรจากสาวใช้ เพราะฉะนั้นฉัน ฉันขอร้องคุณได้หรือไม่ ในคุณเมื่อชอบ เธอแล้วก็ขอให้คุณชอบเธอไปเรื่อยๆ

“ลั่วลั่วเธอเป็นคนฉลาด แต่เพราะความรักบังตาดังนั้นคุณ ต้องอดทนให้มากๆ ฉันดูออกว่าคุณแคร์เธอมาก ถ้าเป็น ไปได้คุณช่วยเธอหน่อย พาเธอออกมาจากวังวนนั้นที่ได้

ไหม?
ลู่ชวงซวงเหมือนกับผู้ปกครองฝากฝังให้คนอื่นดูแลลูก ด้วยความจริงใจและเป็นห่วงไม่มีผิด เธอหวังจากใจจริง อยากให้ฉู่ลั่วหานมีความสุข ต้องไปจากหลงเชียวเท่านั้น เธอถึงจะมีความสุขได้

ถังจิ้นเหยียนฟังเธอพูดจนจบอย่างใจเย็น พยักหน้ารับ อย่างสุขุม “คุณวางใจเถอะ ผมทำแน่”

ลู่ซวงซวงเช็ดน้ำตาที่นองหน้า “จริงเหรอ? งั้น…ฉันขอให้ พวกคุณมีความสุข!”

ถังจิ้นเหยียนอดที่จะหลุดยิ้มไม่ได้ หูแดงราวกับเด็กชาย

เขินอาย “ขอบคุณ”

ก้มลงมองจู่ลั่วหานในใจของถังจิ้นเหยียนยิ่งสับสนมาก ขึ้น ถ้าเป็นอย่างที่ลู่ซวงซวงพูด ชีวิตของจู่ลั่วหาน เกรงว่า คงไม่ได้ลำบากแค่เรื่องที่แต่งงานกับหลงเชียวเพียงเรื่อง เดียว

แต่ไม่เป็นไร เขาไม่สามารถไปแก้ไขอดีตอันวุ่นวายของ เธอได้ก็จริง ถ้าอย่างนั้นแค่ทำให้ในอนาคตเธอสดใสก็พอ
“คุณลู่ คุณไปล้างหน้าเถอะ ผมจะอยู่ตรงนี้เอง”

สู่ช่วงชวงกระวีกระวาดรับคำ “ค่ะ ค่ะ งั้นฉันไปก่อนนะ

เธอรีบจำอ้าวก้าวเข้าห้องน้ำไป เมื่อสู่ซวงซวงเงย หน้าขึ้นเห็นเงาสะท้อนของตัวเองในกระจกแล้วก็ต้อง สะอึกอะไรเนี่ย! เมื่อกี้เธอพยายามโฆษณาฝากฝังจู่ วหานด้วยใบหน้าที่เลอะเทอะน่ากลัวนี้อย่างนั้นเหรอ?

ขายหน้าขายไปถึงหน้าบ้านบรรพบุรุษเลยทีเดียว

ถังจิ้นเหยียนนั่งลงบนเก้าอี้ข้างๆ หน้าต่าง หยิบผ้าขนหนู ที่สู่ชวงช่วงวางไว้เช็ดตามใบหน้าและลำคอของจู่ลั่วหา น คุณวางใจเถอะ ผมจะไม่ยอมแพ้ ไม่ว่าคุณจะปฏิเสธ หรือคอยหลบหน้าแค่ไหน ผมเลือกคุณแล้วผมไม่ยอมแพ้ หรอก”

ท้องฟ้าข้างนอกค่อยๆ สว่าง ถังจิ้นเหยียนไม่ได้หลับต ลอดทั้งคืน เขาคอยอยู่ข้างๆ จู่ลั่วหานทุกวินาที ในใจของ เขาคิดถึงแต่เธอคนเดียว

สู่ช่วงช่วงที่สุดท้ายทนง่วงไม่ไหวปืนขึ้นไปหลับบนโซฟา ถังจิ้นเหยียนหันไปมองร่างที่นอนบนโซฟาจึงหลุด

ยิ้มออกมา

จู่ลั่วหานถือว่ายังโชคดีที่ยังมีเพื่อนสนิทแบบลู่ชวงซวง

จู่ลั่วหานที่นอนไม่ได้สติทั้งคืนในที่สุดก็ได้ตื่นมา สิ่งแรก ที่เห็นหลังจากลืมตาตื่นขึ้นมาคือถังจิ้นเหยียนที่สีหน้าทั้ง กังวลปนโล่งใจโล่งใจ เขามอบยิ้มราวกับแสงในฤดูร้อนให้

เธอ

“คุณฟื้นแล้ว”

น้ำเสียงอบอุ่นราวกับเมื่อคืนไม่ได้เกิดเรื่องวุ่นวายอะไรขึ้น

“รองคณบดี? คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง? ฉัน…ทำไมถึงมาอยู่

ที่นี่?”

ถังจิ้นเหยียนหัวเราะ “เพื่อนคุณพาคุณมาส่ง เมื่อวานคุณ โดนวางยาแต่ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้วล่ะ”

“ซวงซวงล่ะ เธอเป็นยังไงบ้าง?”
จู่ลั่วหานขยับตัวพยายามจะลุกกลับถูกถังจิ้นเหยียนกดลง ไปนอนบนเตียงตามเดิม “เธอไม่เป็นไร ตอนนี้หลับอยู่”

พูดพลางชี้ไปทางร่างที่นอนขดตัวอยู่โชฟา คู่ลั่วหานถอน หายใจพร้อมกับยิ้ม “ตกใจหมดเลย”

“คุณต่างหาก ทำผะ…พวกเราตกใจหมดเลย”

เขายิ้มอย่างอบอุ่นและดูผ่อนคลายขึ้นมาก

“คุณคงไม่ได้อยู่เฝ้าฉันทั้งคืนหรอกใช่ไหม?” ดูจากสภาพ เขาแล้วเหมือนคนไม่ได้นอนมาทั้งคืน

ถังจิ้นเหยียนสอดมือข้างหนึ่งเช็กดูหลอดให้กลูโคสใน กระเป๋าเสื้อ “นั่นไม่สำคัญหรอก คุณฟื้นก็ดีแล้ว แต่ยังต้อง ระบายฤทธิ์ยาออกอยู่ ผมทำเรื่องนอนโรงพยาบาลไว้ให้ เรียบร้อยแล้ว คุณพักผ่อนเถอะ”

เธอพยักหน้าอย่างรู้สึกผิด ก่อนหน้านี้เธอคอยแต่ปฏิเสธ เขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า เย็นชาไม่สนใจจนถึงทำตัวไม่มีมารยาท ไม่คิดเลยว่าเขาจะยังอ่อนโยนกับเธอ ตอนนี้เธอไม่รู้แล้ว จริงๆ ว่าควรวางตัวอย่างไร
“ขอบคุณนะคะ รองคณบดี

“คุณล้างท้องมาตอนนี้ยังทานอะไรไม่ได้ ในน้ำเกลือมี สารอาหารอยู่แล้ว แต่ถ้าหิวจริงๆ ค่อยฉีดกลูโคสให้คุณ รู้สึกไม่สบายตรงไหนให้บอกผมทันทีเข้าใจไหม?

จู่ลั่วหานพยักหน้าตอบ “ค่ะ

หลังจากที่ถังจิ้นเหยียนออกไปแล้ว ลู่ชวงช่วงก็ตื่น ทั้งที่ จริงแล้วเธอตื่นตั้งแต่ตอนที่ทั้งสองคนกำลังคุยกัน

ปากหนักทั้งคู่! มีความรู้สึกให้กันแท้ๆ ยังจะไว้ท่า

“ที่รัก เธอตื่นแล้วเหรอ เธอทำหมอถังตกใจแทบแย่แห

นะ”

คู่ลั่วหานยิ้มอย่างอ่อนใจ ฉันว่าเธอดูตกใจยิ่งกว่า”

“แน่ละสิ! ฉันเตรียมตัวจะตายตามเธอไปแล้ว แต่เธอฟื้น แล้วก็แล้วดี เท่ากับว่ารักษาชีวิตน้อยๆ ของฉันไว้ได้
มู่ตัวหายทำปากขมุบขมิบ พูดอะไรไร้สาระ!”

คู่ชวงชวงฟุบลงข้างเตียงก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ลั่วลั่ว ถ้าหมอถังมาสารภาพรักกับเธอ หรือขอเธอ แต่งงานเธอตอบตกลงไปนะ ฉันว่าชีวิตนี้เธอคงไม่ได้เจอ ผู้ชายที่ดีกับเธอขนาดนี้อีกแล้ว”

“หม?”

สู่ชวงชวงเมื่อวานไม่ว่าเรื่องเล็กเรื่องใหญ่เธอล้วนเก็บมา คิดไม่ว่าเป็นติดต่อขอความช่วยเหลืออย่างไร สภาพถังจิ้น เหยียนที่สวมรองเท้าแตะรีบตะบึงออกมา พยายามอย่าง สุดชีวิตที่ห้องฉุกเฉินเพื่อช่วยู่ลั่วหาน รวมทั้งอยู่เฝ้าเธอ ตลอดทั้งคืน

“เธอเป็นคนพูดเองนะว่าไม่ควรทำร้ายความรู้สึกดีๆ ที่คน อื่นเขามีให้? ทั้งชีวิตของผู้หญิงสำคัญที่สุดคือแต่งงานกับ ใครสักคนที่รักเรา คนที่ปกป้องเราได้ หลงเชียวแม้ว่าจะ เป็นแบบที่ผู้หญิงชื่นชอบเยอะ บ้านรวย แต่เขาให้กับอะไร เธอ? แต่ถังจิ้นเหยียนคนนั้นแม้แต่ชีวิตก็ให้เธอได้”

ชีวิตก็ให้ได้..


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ