ตอนที่ 500 พวกเราสามารถพยายามกันหน่อย

ตอนที่ 500 พวกเราสามารถพยายามกันหน่อย

“โอเค พวกเราพยายามมีลูกให้เร็วที่สุด สายตาของหลงเขียว มองมาที่เธออย่างรักใคร่ นิ้วมือที่อุ่นพันม้วนผมของเธอทีละ เส้น รักษาเส้นผมทุกเส้นของเธอไว้ราวกับของล้ำค่า และนำมา ดมที่จมูก

คำพูดโบราณที่ว่า “ซ่อนเสือร้ายในใจ แต่ดมดอมดอก กุหลาบ”อาจจะเกิดขึ้นเป็นแบบนี้น่ะ?

ลั่วหานรู้สึกเขินอายเล็กน้อย ใบหน้าแดงก่ำ กัดริมฝีปากไว้ อย่างแน่น การที่พูดว่าพยายามมีลูกให้เร็ว ก็คือการพูดถึงเรื่อง เหล่านั้นโดยทางอ้อมไม่ใช่เหรอ?

ไม่ว่ายังไงเธอก็เป็นผู้หญิง พูดกับเขาว่าอยากมีลูกอย่าง ใจร้อนทุกวัน อันที่จริงก็เป็นการสะกิด………

คนที่มีสติอย่างหมอฉู่ พอมาเจอกับคุณหลงสมองก็ไม่พอใช้ แล้วน่ะ

“เออ……คุณอย่าเข้าใจผิดนะ ฉันแค่อยากจะมีลูก ไม่มีความ คิดอย่างอื่น”

ตายแล้ว ยิ่งอธิบายยิ่งซับซ้อนขึ้น
หลงเซียวหงายปากขึ้นมาอย่างเลวร้าย หัวก้มต่ำลง เกือบ จะชิดติดกับใบหน้าของเธอ”อ๋อ?ความคิดอื่นหมายความว่า อะไร?คุณภรรยาว่ามาสิ”

“หลงเซียว คูณตั้งใจใช่ไหม”ลั่วหานทุบหน้าอกของเขาด้วย ความอับอายพร้อมกระซิบ

“คุณภรรยาอยากมีลูกให้เร็วที่สุด ถ้าฉันไม่มีความคิดอื่น นั้น ก็คงยากที่จะทำให้คุณบรรลุเป้าหมายได้นะ”ดวงตาที่มืดลึก ราวกับออบซิเดียนสองชิ้นนั้น สว่างและส่องประกายออกมา ดึงดูดใจคน

ลั่วหานบิดมือของเขาเบาๆ”อย่ามาตีฝีปากนะ ฉันไม่พูดด้วย กับคุณแล้ว”

ยังไงทุกครั้งก็ล้วนพูดชนะเขาไม่ได้

หลงเซียวขมวดคิ้ว ถอนหายใจออกอย่างเป็นห่วงพร้อมกล่าว ว่า”ตอนนี้ฉันเริ่มเป็นห่วงอนาคตของตัวเองแล้วนะ ลั่วลั่ว คุณ ชอบเด็กขนาดนี้ ถ้าทีหลังตั้งครรภ์แล้วคลอดลูกจริงๆ คุณอาจ จะสนใจแต่ลูก ฉันก็จะไม่เป็นที่โปรดปรานแล้ว”

ลั่วหานหัวเราะออกมา สายตามองไปดูเด็กที่กำลังกินลูกอม และเล่นกันอยู่อย่างอ่อนโยน”เออ มีความเป็นไปได้สูงนะ ดัง นั้นคุณหลงต้องรักษาช่วงเวลาที่ฉันยังปรนเปรอคุณอยู่ รอเด็ก มาเมื่อไหร่ ข้าจะให้เจ้าเข้าวังเย็นทันที”
“โอเค คืน ข้าจะรับใช้ใกล้ชิดให้กับพระราชินีของทำให้พระ ราชินีพอใจแน่ๆขอรับ”เขาแตะที่จมูกของเธอ น้ำมืออื่นๆ แต่ยัง รู้สึกว่ามันไม่พอ พลิกร่างที่สูงกลับและก้มหน้าจูบริมฝีปากของ เธออย่างสง่างาม

“วู เด็กๆยังมองดูอยู่เลย

ลั่วหานรีบดิ้นรนออกจากท่าทางของเขา อายที่จะอยู่ใน อ้อมอกของเขาอีกต่อไป ถ้าให้เด็กๆเห็นเช่นนี้ พวกเขาจะ คิดอะไรกันล่ะ มันมีอิทธิพลต่อการพัฒนาทางร่างกาย และ จิตใจของเด็กมากเกินไป

“คุณภรรยาดูถูกเด็กพวกนี้จนเกินไป เด็กในระดับอนุบาล ล้วนเริ่มคบแฟนกันแล้ว สิ่งที่รู้เยอะกว่าผู้ใหญ่ด้วยซ้ำ

“เป็นไปไม่ได้….หรือเปล่า?เด็กๆตัวเล็กขนาดนี้จะรู้อะไรล่ะ? ในการรักษาโรค คุณอย่ามาหลอกฉัน”หมอฉู่ที่ศึกษาวิธีต่างๆ อยู่แต่ในโรงพยาบาลตลอด รู้สึกว่าไม่เข้าใจโลกของเล็กๆเลย

ดูจากเช่นนี้ การสั่งสอนเป็นปัญหาที่ยากต่อการแก้ไข

หลงเซียวหัวเราะฮ่าๆออกมาหลายเสียง แฟนคนแรกของฉัน ก็ได้คบกันที่อนุบาล แต่อายุยังไม่ถึงสามขวบ มีเด็กผู้หญิงที่ น่ารักคนหนึ่งอยู่ห้องเดียวกับฉัน ฉันเห็นเธอตาแรกก็รักเธอ แล้ว”
“ฮี!ฮี!ฮี!”ลั่วหานไม่รู้จะตอบกลับเขายังไง ก็เลยหัวเราะเยาะ

ใส่เขา

หลงเซียวปล่อยเอวของเธอ และจับมือของเธอขึ้นมา มองตา ของเธออย่างเจาะจง”เธอชื่อฉู่ลั่วหาน”

ลั่วหานกัดฟันไว้”เฮ้อ!ล้อฉันเล่นอีกแล้ว!”

หลงเขียวกอดมือของเธอและเดินกลับไป มือใหญ่ที่สะอาด ห่อหุ้มมือของเธอเอาไว้ ก้าวเท้าไปพร้อมกับเธอ”ฉันไม่ได้ หยอกล้อคุณจริงๆ ถ้าตอนนั้นก็รู้จักคุณ ตาแรกที่เห็นคุณฉัน จะรักคุณทันทีแน่นอน”

“ฉันไม่เชื่อ”

“เพราะว่าชีวิตคนเรามันสั้นไป และผ่านไปอย่างรวดเร็ว ถ้า หากเป็นไปได้ ฉันหวังว่าสามารถรู้จักคนตั้งแต่คุณเกิดมา สามารถเติบโตพร้อมกับคุณ ไม่นั้นชีวิตยี่สิบปีแรกสำหรับฉัน ล้วนถือว่าเปล่าประโยชน์”

จะพูดคำคมความรักหวานๆจนถึงขั้นนี้เลยรึ ฉันยังไม่ได้ เตรียมพร้อมอะไรเลย

“คุณหลง พอเถอะ!ถ้าคุณพูดลงไปอีก ฉันก็จะขาอ่อนจนเดิน ไม่ได้แล้ว เอ๊ะ เมื่อกี้นี้เสี่ยวจื่อให้คุณกลับไปที่บริษัท มีเรื่อง อะไรเหรอ?”
ลั่วหานรู้ดีกับเคล็ดลับในการพูดคุยกับเขาแล้ว เปลี่ยนเรื่อง ทันที!

หลงเซียวก็ไม่พูดต่อจากคำพูดเมื่อกี้อีก แต่กลับได้พูดอย่าง ราบเรียบ”เกี่ยวกับรายละเอียดของการประชุมคณะกรรมการ ไม่มีเรื่องใหญ่หรอก ตอนนี้เป็นเวลาเลิกงานอย่าพูดถึงการงาน เราไปกินข้าวกันเถอะ”

ลั่วหานจับแขนของหลงเซียวขึ้นมาโดยตรง และเอียงหัวไป มองนาฬิกาที่ข้อมือของเขา”เพิ่งหกโมง ไปกินข้าวเช้าไปหรือ เปล่า?”

“ไม่เข้าแล้ว กว่าจะได้กินมันก็ไม่เช้าแล้ว”

ไม่นานลั่วหานก็รู้แล้วว่า คำว่ากว่าจะได้กิน หมายความว่าได้ กินข้าว ข้าวหาเอง

พอถึงบ้าน หลงเซียวก็แยกแยะคนใช้ทั้งหมด และลงมือทำ กับข้าวเอง

แม้กระทั่งคนที่มีฝีมือในการทำกับข้าวอย่างหมอฉู่ก็ถูก เขาผลักออกไปจากห้องครัว จับไหล่ของเธอและพูดอย่าง จริงจัง”คุณภรรยา ในเมื่อที่เราตกลงกันจะมีลูก ก็ต้องเตรียม พร้อมสําหรับการตั้งครรภ์ให้ดี กินกับข้าวที่ฉันทำเอง ลูกจะได้ ยิ่งรักฉันไง”

ลั่วหานหัวเราะฮ่าฮ่าออกมา พิงอยู่กับประตูห้องครัวและทำหน้ามุ่ย”คาดไม่ถึงว่าคุณมู่สุดที่รักของฉันเป็นคนที่ฉลาดแกม โกงเช่นนี้”เธอลดระดับเสียงลงอย่างเจตนา จากนั้นเงยหน้าขึ้น เรียกเขาว่าคุณมู่

มือทั้งคู่ของหลงเซียวกำลังยุ่งอยู่ เลยต้องก้มหน้าใช้หน้าผาก

แตะหน้าผากของเธอ น้ำเสียงที่เซ็กซี่กระตุ้นใจคน”คุณพูดถูก ต้องครับ คุณนายมู่สุดที่รัก”

ลั่วหานเม้นปาก ริมฝีปากที่สมบูรณ์แบบยิ้มขึ้นมา”ฉันสวมผ้า กันเปื้อนให้คุณ”

เอาผ้ากันเปื้อนมามัดเป็นวงกลมรอบเอว และผูกโบว์ ชายที่ ร่างใหญ่ ควบคู่กับผ้ากันเปื้อนแม่บ้าน เป็นภาพที่ตลกจริงๆ

ลั่วหานอยากจะขำ แต่สุดท้ายก็ได้ทนไว้”ทำกับข้าวเถอะ สู้ๆ นะ พ่อที่ดีเยี่ยม!”

“โอเค แม่ที่ดีเยี่ยมกว่า ไปนั่งดูทีวีที่ห้องรับแขกสักครู่ ไม่นาน ฉันก็จะทำเสร็จแล้ว”

ลั่วหานหัวเราะอิอิอย่างเลวร้าย และหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาจาก กระเป๋า “คชา”แอบทำรูปภาพรูปหนึ่ง”เก็บเอาไว้เป็นหลักฐาน ทีหลังจะได้ให้ลูกดูสิ่งที่พ่อสุดที่รักของเขาใช้พลังอันมหาศาล มาทําเพื่อเขา”

ในมือของลั่วหานจับผักเขียวอยู่ หัวเราะอย่างเลวร้ายกว่าเธอ อีก”คุณภรรยาพูดผิดไปหรอกครับ พลังอันมหาศาลที่ทำเพื่อเขาไม่ได้ใช้ในที่นี่ ต้องทำในการออกกำลังกายหลังกิน ข้าวเสร็จ”

ลั่วหานหน้าแดงขึ้นมาทันที”ฉันจะไปอ่านหนังสือ!บ๊ายบาย!’ เธอรีบวิ่งหนี ส่วนหลงเซียวมันแต่แอบขำ เธอนี่โง่อย่างน่ารัก เลยทีเดียว

คิดจะอ่านหนังสือ แต่ในบ้านมีแต่หนังสือที่เกี่ยวกับการ แพทย์และธุรกิจ หนังสือที่พูดถึงการเตรียมตัวในการตั้งครรภ์ ไม่มีสักเล่ม ลั่วหานหาในชั้นวางหนังสือไปรอบหนึ่ง แต่ยังคง หาไม่เจอ

พอดีในเวลานี้ โทรศัพท์ของเธอดังขึ้น

บนหน้าจอเป็นเบอร์ที่เธอได้จดจําไว้ตอนหน้านี้ หลายวันก่อน เคยได้รับ แต่ต่อจากนั้นมายุ่งมาก เธอก็เลยลืมไปแล้ว

“คุณผู้หญิงฟาง มีเรื่องอะไรมาหา?”

ลั่วหานนั่งอยู่ในห้องรับแขก และไม่มีหนังสือที่เหมาะสมให้ดู จึงต้องเปิดทีวีดู

ฟางหลิงหยู้ที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งหัวเราะเยาะและพูดด้วยน้ำเสียงที่ ไม่เป็นมิตร”ฉู่ลั่วหาน ดูเหมือนว่าคุณไม่อยากรู้ความลับของปี นั้นแล้ว จนถึงป่านนี้ยังไม่ได้ลงมือทำเลย”
ลั่วหานเปิดกระโดดช่องอย่างมั่วๆ การเงิน ละคร การบันเทิง จากนั้นหยุดลงที่ช่องของเด็ก ดูการ์ตูนที่ไม่เคยดูมาก่อน คุณ นี่ประเมินฉันสูงเกินไป ฉันไม่มีเส้นสายทางด้านนี้ ทำไม่ได้ ทิวทัศน์ที่ประเทศญี่ปุ่นสวยงามอยู่ คุณอยู่อีกหลายวันก็ดีอยู่ นะ”

ฟางหลิงหญ้ลุกขึ้นมาจากเก้าอี้อย่างรุนแรง เก้าอี้ล้มลงไป เพราะท่าทางที่รุนแรงของเธอ ตกลงไปที่พื้นอย่างแรง และ เกิดเสียงปัง อย่างด้ง

“ฉู่ลั่วหาน ให้ฉันกลับไปในประเทศ ฉันสัญญาว่าสิ่งที่คุณจะ ได้รับนั้นมากกว่าสิ่งที่คุณลงทุนไป ในเรื่องนี้พวกเราไม่ใช่ศัตรู กัน เสิ่นเหลียวทำอย่างโหดเหี้ยมต่อพวกเราแม่ลูก ฉันจะไม่ ปล่อยเขาไปง่ายๆหรอก แถมเสิ่นเหลียวเหมือนจะปฏิบัติต่อ พวกคุณสองผัวเมียก็ไม่ดีเช่นกัน เขาเป็นศัตรูของพวกเราร่ม กัน ดังนั้นคุณร่วมมือกัน ฉันสามารถช่วยคุณได้ คุณจะไม่ถูก เอาเปรียบหรอก”

ทุกเงื่อนไขมันน่าดึงดูดใจคน ส่วนสิ่งแลกเปลี่ยนก็สมเหตุสม ผลอยู่ ขอให้ฟางหลิงหยู้ได้กลับมา ฝั่งของตระกูลเสิ่นพวกเธอ สองแม่ลูกก็ได้คิดวิธีจัดการเอง คิดดูแล้วมันก็ดีอยู่นะ

ลั่วหานคิดดูแล้ว ถ้าจะพาฟางหลิงหญ้กลับมาในประเทศ อย่างน้อยต้องใช้ขั้นตอนสามขั้นตอน ซึ่งแต่ละขั้นตอนจะต้อง ได้รับการอนุมัติจากข้าราชการตำแหน่งสูงสุดของกรมตรวจ คนเข้าเมือง

ด้วยความสามารถของเธอเอง มันยังไม่พอ
“โอเค ฟังดูแล้วเหมือนไม่มีเหตุผลจะปฏิเสธเลย รออยู่เถอะ ฉันจะคิดวิธีให้คุณกลับมาเร็วที่สุด แต่ก่อนหน้านี้ รวมไปถึง หลังจากคุณกลับมาในประเทศแล้ว ถ้ายังคิดทำสิ่งเลวร้ายอีก ฉันสัญญาว่าจะส่งคนไปพื้นที่ที่ไกลกว่านี้อีก”

ฟางหลิงหยู้ระงับความตื่นเต้นของตนเองลงไปแล้วหัวเราะ ออกมา”คุณไม่ต้องห่วง ฉันรู้ว่าต้องทำยังไง”

“ดีมาก คุณควรจะรู้ฐานะของคุณเองให้ดีนะ”

วางสายเสร็จ ลั่วหานหมุนโทรศัพท์ไปมา ปัญหาของฟาง หลิงหยู้ควรถึงเวลาที่จัดการแล้ว อย่าไปพูดถึงก่อนว่าความ จริงในปากของเธอนั้นจริงหรือเปล่า เพียงแค่ให้เธอกลับมาหา เรื่องตระกูลเสิ่น มันก็จำเป็นมากไปแล้ว

นอกจากนี้แล้ว…….

ลั่วหานนึกถึงลูกของลูกของจ้าวฟางฟาง

ไอ้เหี้ยเอ๋ย ปัญหาของอำนาจสูงสุดยังจัดการไม่เสร็จ เธอ ต้องการยืมบัตรประชาชนของหลงเซียว

“คุณสามี ฉันจะขอยืมของสิ่งหนึ่งหน่อยลั่วหานผลักประตู ห้องครัวออกมา แอบสังเกตเงาหลังที่ยุ่งอยู่ของหลงเซียว เอ๊ะ ผู้ชายที่ตั้งใจทำกับเขา เซ็กซี่จริงๆเลย

หลงเซียวกำลังจับกระทะผัดผักอยู่”ของอะไร?”
สําหายบายความเป็นมาของเรื่องออกมารอบหนึ่ง ดังนั้น ฉันต้องใช้บัตรประชาชนของคุณ

หลงเขียวขมวดคิ้ว ตอนนั้นก็เพื่อความปลอดภัย ดังนั้นถึง ใช้การยืนยันตัวตนผ่านปรับประชาชนในการกำหนดอำนาจ สูงสุด แต่คุณสามารถใช้บัตรประชาชนของฉันเพื่อเข้าสู่ระบบ และเปลี่ยนสิทธิ์ในการควบคุมดูแลเป็นของคุณ”

“อย่างนี้ก็ทําได้เหรอ?

หลงเซียวยกกับข้าวออกมา สำหรับคนอื่นไม่ได้หรอก แต่ สําหรับคุณได้ทุกอย่าง

ลั่วหานทำตาโค้งอย่างภูมิใจ”โอเค!บัตรประชาชนล่ะ?”อยู่ใน กระเป๋ากางเกงของฉัน คุณมาหยิบเอง”

หลงเซียวนำกระทะที่ผัดผักวางล้างอยู่ใต้ก๊อกน้ำ”

ลั่วหานเอ่ยเสียงอึม จากนั้นเอื้อมมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกง ของเขา จับดูแล้วไม่มี เปลี่ยนเป็นอีกฝั่งหนึ่ง จับดูแล้วก็ไม่มี เหมือนกัน”อยู่ไหนล่ะ?หาไม่เจอ”

หลงเซียวถูกเธอจับจนรู้สึกฟินมาก วางกระทะให้เป็นที่เสร็จ นำกับข้าวจานหนึ่งส่งไปถึงมือของเธอ”ไอ้โง่เอ๋ย อย่างนี้ยังเชื่อ เหรอ?กระเป๋าสตางค์อยู่ในกระเป๋าด้านในเสื้อโค้ท ไปหยิบ เถอะ”
“เว้ย!

“กับข้าว เป็นสิ่งที่ชดเชยคุณ ทีหลังจำให้ขึ้นใจนะ ผู้ชาย ทั่วไปจะไม่เอากระเป๋าสตางค์ใส่ในกระเป๋ากางเกงหรอก เข้าใจหรือยัง?”ปรมาจารย์หลงยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

“ทําไมล่ะ?”ระหว่างที่ล้วหานถาม ก็คีบผักชิ้นหนึ่งเข้าไปใน ปาก เออ!อร่อย!

“กระเป๋ากางเกงของผู้ชาย ข้างหนึ่งใส่มือของตัวเอง อีกข้าง หนึ่งใส่มือของภรรยาไง ครั้งหน้าคุณสามารถลองดูได้นะ”

ลั่วหาน”……”

หยิบกระเป๋าสตางค์ของหลงเซียวขึ้นมา กระเป๋าสตางค์หนัง สีน้ำตาลเข้ม ข้างบนมีโลโก้ยี่ห้อหรูยี่ห้อหนึ่งอยู่ ลั่วหานยังเป็น ครั้งแรกที่มาเปิดดูกระเป๋าสตางค์ของพวกเขา จับดูแล้วรู้สึก นุ่มมาก พอเปิดกระเป๋าสตางค์ออกมา ทางด้านซ้ายมือ มีรูป ถ่ายรวมของพวกเขาสองคนอยู่ด้วย

แต่รูปถ่ายรูปนี้………..ทำไมแปลกขนาดนี้ล่ะ?

หลงเซียวที่อยู่บนรูปถ่ายอายุแค่ห้าหกขวบ ส่วนเธอเหมือน จะแค่สามขวบ ได้ใช้โปรแกรมPSทั้งสองคนอยู่ในรูปถ่าย เดียวกัน แถมยังได้จับมือกัน เชื่อมโยงกันอย่างไร้รอยต่อ

โอ้มายก๊อด นี่มันสถานการณ์อะไรเนี่ย?
คุณหลง คุณใส่ใจจนถึงขั้นนี้เลยเหรอ?

ลั่วหานแอบหัวเราะ และแอบมองไปทางห้องครัว เธอดีใจ

มาก!

พอหยิบบัตรประจำตัวของหลงเซียวออกมา ลั่วหานก็ตกใจ อีกครั้ง

รูปถ่ายในบัตรประชาชนของคนทั่วไป ล้วนน่าเกลียดสุดๆ แม้กระทั่งเธอก็ถูกถ่ายจนอ้วนราวกับหมู แต่รูปถ่ายในบัตร ประชาชนของคุณหลงนั้นหล่อเหลามาก!

หน้าตาหล่อจนทำให้คนอื่นรู้สึกไม่ยุติธรรมเป็นอย่างยิ่ง ทั้ง จมูก ดวงตา ริมฝีปาก..……….

ขอให้หน้าตาดี รูปถ่ายในบัตรก็ดีตามไปด้วย

นับถือจริงๆเลย!

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ