ตอนที่ 100 อุ้มเจ้าหญิงของหมอถัง

ตอนที่ 100 อุ้มเจ้าหญิงของหมอถัง

หลังจากที่หลงเซียวแย่งตอบ ถังจิ้นเหยียนก็เอ่ยเสริมขึ้นว่า “อย่างนี้เกรงว่าจะไม่ได้ ผมจองเอาไว้เพียงแค่สองห้อง ผมกับ คุณลู่พักด้วยกัน เกรงว่าจะไม่เหมาะ

ลู่ซวงซวง “…นั่นไม่เหมาะอย่างแน่นอน ! ”

ฉู่ลั่วหานเอ่ยขึ้น “แบบนี้แล้วกันค่ะ ฉันกับซวงซวงพักอยู่ห้อง นึง ห้องนั้นที่เหลือ พวกคุณสองคน…

เหี้ย คำนี้จะพูดออกมาได้ยังไง ตอนนี้ความสัมพันธ์ของหลง เซียวกับถังจิ้นเหยียนน่าอึดอัดขนาดนั้น พักอยู่ด้วยกันคงจะ พังบ้านของคนอื่นเลยล่ะมั้ง?

หลักการของถังจิ้นเหยียนก็คือ พวกเขาไม่พักอยู่ด้วยกันก็ ดีแล้ว จึงได้ตอบตกลงอย่างยินดี ผมยังไงก็ได้ ไม่รู้ว่าคุณ หลงจะยอมได้รับความไม่เป็นธรรมสักคืนหรือเปล่า?”

ความหมายนี้ หากหลงเซียวไม่ตกลง ก็จะแสดงให้เห็นว่า เรื่องมากไม่เป็นลูกผู้ชายมาก เขาไม่มีทางเลือกที่จะปฏิเสธ
การแบ่งห้องสำเร็จเรียบร้อย แยกกันอยู่ที่ชั้นสองและชั้นสาม ของคฤหาสน์ ฉู่ลั่วหานกับลู่ซวงซวงพักอยู่ที่ห้องนอนของ เจ้าของบนชั้นสาม ห้องนอนที่อยู่ชั้นล่างแม้ว่าก็เป็นห้องนอน ใหญ่เช่นเดียวกัน แต่ขนาดก็ต่างกันเล็กน้อย

“ถั่วลั่ว หัวใจของฉันแทบจะหยุดเต้นแล้ว ! แหม่ ผู้ชายของ เธอมาหาถึงที่นี่เจอได้ยังไงกัน? ตกใจหมดเลย ! ฉันกลัวจริงๆ ว่าหลงเซียวของเธอจะโมโหจับหมอถึงทุบจนกลายเป็นพาย

เนื้อ ! ”

ชวงซวงกุมหน้าอกเอาไว้หอบหายใจอย่างแรง ตกใจจนยัง ไม่สงบลงมา นึกกลัวในภายหลังจะแย่

“ฉันก็บอกกับคนรับใช้ไปอย่างลวก ใครจะรู้ว่าเขาจะมา? วันนี้ เขาควรจะอยู่บ้านเป็นเพื่อนไม่หรูเฟยถึงจะถูก

โม่หรูเฟย แค่คิดก็ปวดหัว !

“พระเจ้า เธอว่าห้องที่อยู่ชั้นล่างจะเกิดสงครามโลกอะไรขึ้น หรือเปล่า? ฉันเป็นห่วงบ้านหลังนี้จัง

“คงจะไม่….มั้ง?” ฉู่ลั่วหานก็ไม่กล้ามั่นใจเช่นเดียวกัน

วันนี้ช่างน่าอึดอัดจริงๆ
ห้องนอนชั้นล่าง

หลงเขียวนั่งอยู่บนโซฟา ขาทั้งสองข้างที่เรียวยาวไขว้เข้า หากันอย่างสง่างาม เหมือนกับท่าทางของเจ้าของ “คุณยัง คุณคิดยังไงกับภรรยาของผม

ถังขึ้นเหยียนถือแก้วน้ำใบหนึ่งเอาไว้ นั่งอยู่บนโซฟาที่ฝั่งตรง ข้าม “หมองคือผู้หญิงที่ดีมาก สำหรับคิดยังไง? คุณหลงคิดว่า

ไงล่ะครับ?”

ไม่กลัวตายจริงๆ

“ผมไม่สนใจว่าคุณจะคิดยังไง ขอแนะนำให้คุณรักษาระยะ ห่างกับเธอเอาไว้ ไม่เช่นนั้น ผมกลัวว่าคุณรับผลที่เรื่องนี้ก่อให้ เกิดขึ้นไม่ไหว

ถังจิ้นเหยียนดื่มน้ำชาไปคำหนึ่ง นำแก้วใสวางลงบนโต๊ะ “ใจ ที่รักสวยรักงาม ทุกคนล้วนมีกันหมด เธอคือภรรยาของคุณ ข้อนี้ผมทราบ แต่คุณหลงก็คงจะรู้ว่า การแต่งงานที่ทะเบียน สมรสใบเดียวผูกมัดเอาไว้ สุดท้ายก็ทดแทนความรักที่คนทั้ง สองมีให้กันไม่ได้”
“ความรัก? พูดเช่นนี้ ระหว่างคุณกับภรรยาของผม ตอนนี้มีสิ่ง สิ่งนี้แล้ว?”

ลองฟัง การประชดประชันและความโมโหที่อยู่ในน้ำเสียง ของท่านเซียว

ถังจิ้นเหยียนสายศีรษะ “พูดอย่างตรงไปตรงมา ไม่มีครับ เธอยังไม่ยอมรับผม แต่ผมคิดว่า ตอนนี้คุณหลงก็ยังไม่ได้รับ ความรักจากเธอเช่นเดียวกัน ไม่อย่างนั้น เธอคงจะไม่คิดสลัด บ่วงการแต่งงานอย่างเต็มความสามารถ อีกทั้ง ผมคิดว่าคุณ หลงก็คงจะไม่ได้รักเธอเช่นเดียวกันล่ะมั้งครับ? ความรักที ดี จะทำให้คนเพลิดเพลินมีความสุข แต่ตอนนี้ คุณคิดว่าเธอ เพลิดเพลินมีความสุขหรือเปล่า?

หลงเซียวในเวลานี้อยากจะยิงเขาให้ตายจริงๆ !

คุณถังแม้แต่เป็นมือที่สามก็เป็นได้อย่างเหตุผลถูกต้องและ วาทะเต็มไปด้วยสัจธรรมขนาดนี้ ผมในฐานะที่เป็นสามีคนนี้ อยากจะมอบหนังสือรับรองการแย่งแฟนให้กับคุณจริงๆ”

“คุณหลง ผมไม่ได้ตั้งใจที่จะเสียบเท้าเข้ามาในการแต่งงาน ของคุณ เพียงแต่หวังว่าคนที่ผมแคร์จะมีความสุขได้ แม้ว่า สุดท้ายคนที่เธอเลือกจะไม่ใช่ผม
“คุณวางใจ เธอไม่มีทางเลือกคุณ

“บางที ก็ไม่แน่”

“นี่ไม่ใช่สมมติฐาน คือผลลัพธ์” ท่านเซียวไม่อยากพูดจาไร้ สาระกับเขาอีกแม้เพียงครึ่งประโยค ผู้หญิงของเขา นั่นก็คือ เป็นของเขาตลอดชีวิต คนอื่นคิดอยากจะมีส่วนเกี่ยวข้อง?

ไม่ไสหัวไป งั้นก็ตาย

“คุณหลงเป็นฝ่ายที่มีอำนาจยิ่งใหญ่ อยากจะโค่นล้มผมนั้น ง่ายมากจริงๆ อย่าพูดถึงผม คุณทำให้โรงพยาบาลล้มละลาย ก็เป็นเรื่องที่พูดเพียงแค่ประโยคเดียว เพียงแต่ดีที่คุณหลงยัง ถือว่าเป็นสุภาพบุรุษคนหนึ่ง เรื่องแบบนี้ คุณไม่แยแสที่จะทำ ผมก็ไม่กลัวว่าคุณจะทำเช่นเดียวกัน”

ยกให้เขาขึ้นไปในที่สูง เพื่อจะปกป้องทุกอย่างที่ตัวเองมีอยู่

ตอนนี้เอาไว้?

เขาก็ไม่แยแสจริงๆ !

“หากเพื่อความรัก มีอะไรที่ทำไม่ได้?”
เขากดไปบนนิ้วมือ เรียวยาวอย่างมีความหมายที่ลึกซึ้ง เดี่ยวขนเดี่ยวลง ราวกับก้อนหินขนาดใหญ่มหึมาโยนลงไปใน น้อย่างมีเป้าหมายที่แน่นอน กระตุ้นให้เกิดคลื่นยักษ์ขนาด ใหญ่ขึ้น

ถังจิ้นเหยียนไม่พูดอะไรต่อไปอีก ในใจกำลังคาดคะเน การ ต่อสู้ที่ยากลำบากนี้ จะสู้ยังไงดี?

รุ่งเช้าวันต่อมา

ฉู่ลั่วหานกับลู่ซวงซวงลงมาจากชั้นบน เห็นชายหนุ่มสองคน ลุกขึ้นจากเตียงนั่งอยู่ในห้องรับแขกแล้ว

คิดไม่ถึงว่าทั้งสองคนจะอยู่ด้วยกันอย่างสงบไร้การทะเลาะ เบาะแว้ง ? เป็นความยินดีที่คาดไม่ถึงจริงๆ !

ลั่วหานเดินเข้าไป หลงเซียวกับถังจิ้นเหยียนหันหน้ามา พร้อมกัน แทบจะพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า “หลับสบายไหม?”

คำพูดนี้…

ออกมาจากปากของถังจิ้นเหยียนนั่นคือคำทักทายที่เป็นไป ตามธรรมชาติ แต่น้ำเสียงของหลงเซียวงั้นหรอ ฟังดูแล้วดู เหมือนจะค่อนข้างแปลก
ล้วหานพยักหน้าให้กับทั้งสองคน “ดีมากค่ะ พวกคุณล่ะ?”

คราวนี้ ทั้งสองคนแทบจะเป็นการไม่ต้องพูดก็เข้าใจได้อย่าง พร้อมเพรียงขึ้นมาอีกครั้ง

เอ่อ คิดๆ ก็ใช่ พวกเขาสองคนอยู่ในห้องเดียวกันสามารถ นอนหลับสบายนั่นถึงจะแปลก

ลู่ซวงซวงรีบเข้ามาคลี่คลายสถานการณ์ “หิวแล้ว ทานข้าว ได้หรือยังคะ?”

“แน่นอนครับ ก็รอพวกคุณลงมา

มือใหญ่ของหลงเซียวจับมือของเธอเอาไว้ “ทานอาหารเช้า

เสร็จแล้วกลับ

“เช้าขนาดนี้?”

ทำใจไม่ได้? ทิวทัศน์ หรือว่าคน?” หลงเซียวล็อกมือของ เธอเอาไว้แน่น ตอนนี้เขาคิดเพียงแค่อยากจะเอาผู้หญิงคนนี้ ซ่อนเอาไว้ในคฤหาสน์อย่างแน่นหนา ไม่ต้องออกมาอีกต่อ

ไป !
บทสนทนาที่ไม่สบอารมณ์เมื่อคืนนี้ ท่านเซียวถึงขั้นนอนไม่

หลับไปครึ่งค่อนคืน

ถังจิ้นเหยียน ก็เช่นเดียวกัน

“ฉันสัญญากับซวงซวงเอาไว้ว่าจะเที่ยวเป็นเพื่อนเธอสองวัน หากท่านเซียวมีธุระกลับไปก่อนก็ได้ค่ะ”

มือของเขาจูงเธอเอาไว้ แรงไม่มาก เธอไม่ได้ขัดขืน

“คุณให้ผมมาที่นี่ ไม่ใช่ว่าอยากจะไปด้วยกันกับผม?”

ล้อเล่นน่า !

“ฉันให้คุณมาตั้งแต่เมื่อไรกันคะ?”

แปลกคน

“ไม่ให้ผมมา ทำไมตั้งใจบอกคนรับใช้ถึงตำแหน่งของคุณ ยัง อธิบายกับพวกเขาว่าคุณจะค้างคืนไม่กลับ คำบอกใบ้ที่ง่าย ขนาดนี้ ผมจะไม่เข้าใจ?

ฟ้ารู้ดินรู้ ความคิดในทางด้านนี้ของเธอไม่มีแม้แต่นิดเดียว
ทันใดนั้น โทรศัพท์มือถือของฉู่ลั่วหานกับถังจิ้นเหยียนก็ดัง ขึ้นพร้อมกันอย่างกะทันหัน

“หมอจู่ มาที่โรงพยาบาลด่วนค่ะ หมู่บ้านแห่งนึงในเขตตง เฉิงเกิดอัคคีภัยครั้งใหญ่ โรงพยาบาลตอนนี้ยุ่งเหยิงไปหมด

แล้ว ! ”

เธอสบตากับถังจิ้นเหยียนอย่างรวดเร็ว “ไป กลับโรง

พยาบาล ! ”

ลู่ซวงซวง “…ไม่ใช่มั้ง ! วันนี้วันอาทิตย์ ! ”

เธอเพิ่งจะเริ่มกินข้าวเอง

“ชีวิตคนไม่รอใคร พวกเรากลับไปที่โรงพยาบาลก่อน พวก เธอ…อยู่กินต่อ”

ฉู่ลั่วหานดึงเก้าอี้ออกก็รีบเดินไปทางด้านนอก ชั่วพริบตา หมอฉีก็ถูกเข้าสิง ไม่มีเวลาที่จะสนใจอะไรแล้ว

“ผมไปขับรถ”

ถังจิ้นเหยียนพูดจบโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีกครั้ง “คนไข้ความดันในกะโหลกศีรษะขึ้นสูง…เตรียมเจาะ ! ความเร็วไม่เหมาะที่ จะเร็วเกินไป น้ำไขสันหลังระบายไวเกินไปจะอันตรายมาก… เตรียมเครื่องช่วยหายใจ…อะดรีนาลีนหนึ่งมิลลิกรัม…

โทรศัพท์ของหมอฉู่ก็ดังขึ้นเช่นเดียวกัน “พูด ! ”

เจอโหมดแบบนี้ของทั้งสองคน ลู่ซวงซวงยังมีอารมณ์กินข้าว ที่ไหนกัน

ท่านเซียวที่กำลังร้อนรนจนถึงขีดสุดดึงเก้าอี้ออกอย่างแรง เดินผ่านถังจิ้นเหยียนพร้อมกับเอ่ยขึ้นว่า “ผมขับรถเอง !

รับโทรศัพท์กันทีละคนๆ ยังคิดจะไปขับรถ? ไม่กลัวตัวเอง ก่อนถึงโรงพยาบาลถูกชนตายก่อน?

ฉู่ล้วหานกุมโทรศัพท์มือถือเอาไว้มองเขาอย่างตกตะลึง…

“อึ้งอะไร? ตามผมมา

ถังจิ้นเหยียนกำลังชี้แนะแพทย์ฝึกหัดในการปฐมพยาบาล อย่างเร่งด่วนให้กับคนไข้ ไม่มีเวลาพอที่จะคิดมาก ตามฝีก้าว ของหลงเซียวไปพร้อมกับฉู่ลั่วหานในทันทีจิ่วหานหันกลับมามองลู่ซวงซวง “เธออยู่ที่นี่ก่อน เอาของ กลับไปด้วย”

ถังจิ้นเหยียนนำกุญแจทิ้งไว้ให้กับลู่ซวงซวง “คุณขับรถของ ผมกลับไป

ทั้งสาวน้อยไปอย่างตรงไปตรงมาขนาดนี้

โรลส์รอยซ์สีดำขับอย่างรวดเร็วอยู่บนถนน ลั่วหานนั่งที่นั่ง ด้านข้างคนขับ ถังจิ้นเหยียนนั่งอยู่ที่ด้านหลัง ทั้งสองคนตั้งแต่

ขึ้นรถก็รับโทรศัพท์อยู่ตลอด

สีหน้าคนขับรถมืออาชีพหลงเซียวในเวลานี้ใช้พู่กันจุ่มสัก หน่อยก็สามารถเขียนตัวอักษรได้แล้ว

“เร็วหน่อยค่ะ ! คนไข้รอไม่ไหวแล้ว ! ”

ลั่วหานเป็นห่วงคนไข้ ช่องว่างระหว่างการรับโทรศัพท์หัน ไปฝากฝังขอร้องหลงเซียว

หลงเซียวมองเธออย่างเยือกเย็นแวบหนึ่ง “ไม่อยากมีชีวิต

อยู่แล้ว ผมไวอีกได้”
“คนไข้ไม่สามารถหายใจ ไม่จัดการให้ทันเวลาก็จะตายนะ

คะ ! ”

ท่านเขียวอยากจะจิกเธอให้ตายก่อนตั้งแต่ตอนนี้จริงๆ ความเร็วในการขับรถของเขาก็ขับไปถึงสองร้อยแล้ว เร็วกว่านี้ จะอันตรายมาก !

“นั่นแล้วยังไง? ทุกวันต่างก็มีคนเกิดแก่เจ็บตาย

คนอื่นจะตายยังไงก็ตาย คนของเขา จำเป็นจะต้องมีชีวิตอยู่

ดีๆ

ความเร็วไวมากแล้วจริงๆ แต่พอฉู่ลั่วหานได้ยินว่าคนไข้ไม่ สามารถหายใจ หนึ่งวินาทีก็กลายเป็นด่านผ่านของความเป็น และความตายได้ !

อย่าพูดจาไร้สาระ รีบหน่อยค่ะ ! คนไข้ไม่ไหวแล้ว ! ”

ฉู่ลั่วหานพอร้อนรน ก็เอาท่านเซียวว่าเป็นใครลืมไปจนหมด สิ้น

ท่านเซียวรู้ว่าเรื่องที่เกี่ยวข้องกับชีวิตคนนั้นใหญ่และสำคัญ มาก ความเร็วถูกควบคุมอย่างไวมาก เสถียรมาก เขาขับอย่าง เร็วมากได้ แต่เขาจำเป็นต้องรับประกันความปลอดภัย

“นั่งให้ดีๆ ! “

เบดังขึ้น โรลส์รอยซ์ราวกับภาพลวงตาจริงๆ บิน#บขึ้นมา

อย่างกับดาวตก

เหี้ย… ที่แท้รถสามารถขับถึงไวอย่างวิปริตแบบนี้ได้จริงๆ

ถึงด้านนอกประตูใหญ่ของห้องฉุกเฉินโรงพยาบาล ฉู่ลั่วหา นกับถังจิ้นเหยียนผลักประตูลงจากรถ รถฉุกเฉินเข้ามาพอดี ทั้งสองคนวิ่งเข้าไปอย่างรวดเร็ว

“ช่วงปอดของคนไข้สูดไอเสียเข้าไปในปริมาณมาก ให้ ออกซิเจนโดยด่วน ! ”

“หมอจู่ คนไข้รายนี้กระโดดลงจากตึกภายใต้สถานการณ์ที่

เร่งรีบค่ะ…”

ถังจิ้นเหยียนก้าวขายาวๆ ข้ามเข้าไป นิ้วมือลูบไปบนร่างกาย ของคนไข้ “กระดูกซี่โครงแตกหัก มาพร้อมกับกระดูกต้นขา แตกหักอย่างละเอียด หมอจู่ กดหัวใจของคนไข้เอาไว้วินิจฉัย ว่ามีความเสียหายที่อวัยวะภายในหรือเปล่า
ล้วหานโน้มตัวลงฟังเสียงหัวใจเต้นและการหายใจของ คนไข้ “หัวใจของคนไข้มีเลือดคั่ง ต้องการการผ่าตัด ! ”

“เข็นเข้าไป ! เตรียมการผ่าตัด ! ”

ท่านเซียวกลับไม่ได้ลงจากรถ เขานั่งอยู่ในรถมองเห็นสอง คนที่กำลังยุ่งอยู่ด้านนอกผ่านหน้าต่างกระจกรถยนต์ ระหว่าง พวกเขาทำงานร่วมกันได้อย่างไม่ต้องพูดก็เข้าใจเป็นอย่าง มาก ราวกับคุ้นเคยกับสไตล์ของฝ่ายตรงข้ามเป็นอย่างดี

ในขณะเดียวกัน นี่ก็เป็นครั้งแรกที่หลงเซียวได้เห็นลั่วหา นที่จู่โจมทั้งกายและใจเพื่อช่วยชีวิตคน โหมดที่เธอตั้งใจช่วย ชีวิตผู้ป่วย ต่างก็กลายเป็นภาพทีละภาพๆ ตรึงอยู่บนหัวใจของ

เขา

ฉู่ลั่วหาน เสน่ห์ที่บนร่างกายของเธอกระจายออกมา เขาไม่มี ทางที่จะต่อต้านได้จริงๆ

“ภาวะหัวใจห้องล่างเต้นแผ่ว ! เตรียมช็อกหัวใจ สามร้อยจูล

ชาร์จ ! ”

“ช็อกหัวใจอีกทีหนึ่ง ! ”
ปิ้งๆ สองที คนไข้กลับไม่มีการคืนสติ ฉู่ลั่วหานก้าวขาคร่อม เตียงผู้ป่วย คุกเข่าลงสองมือล็อกเข้าหากันแน่นใช้แรงกดลง ไปบนร่างกายผู้ป่วย !

“รองคณบดี การหายใจทั้งสองฝั่งของคนไข้ผิดปกติ รีบเข้า

มาช่วยค่ะ ! “

สองมือของถังจิ้นเหยียนเปื้อนเต็มไปด้วยเลือด เพิ่งจะจัดการ กับคนไข้ที่ได้รับบาดเจ็บหนักคนนึงเสร็จ หันหน้ากลับมาก็เห็น ฉู่ลั่วหานกำลังทำCPR เขาก้าวขายาวๆ เดินเข้ามา ใช้นิ้วมือรับ ร้ความรู้สึกช่วงท้องของคนไข้

“คือภาวะเลือดสะสมในช่องท้อง ! รีบลงมา !”

เขาเพิ่งจะพูดลงมา คนไข้ก็ “พรวด” พ่นเลือดสด ใหญ่ออก มาอย่างกะทันหัน!

ในขณะเดียวกัน สองมือของถังจิ้นเหยียนก็อุ้มลั่วหานเอา ไว้ อุ้มเจ้าหญิงที่สมบูรณ์แบบนำเธออุ้มลงมาจากบนร่างกาย

ของผู้ป่วย หมุนตัวไปอีกด้านอย่างสง่างาม…

เธอหลบเลือดสดที่คนไข้พ่นออกมาได้สำเร็จ
ภาพฉากราวกับหยุดลงแล้ว

ฉู่ลั่วหานเป็นใบ้แข็งทื่ออยู่ในอ้อมแขนของเขา พยาบาลและ หมอที่อยู่รอบด้านนิ่งอึ้งมองดูทั้งสองคน

สองมือของท่านเขียว พวงมาลัยรถเอาไว้อย่างแน่นหนา เขาอยากเคลื่อนรถพุ่งเข้าไป เขาอยากฆ่าคน!

ถังจิ้นเหยียนเอ่ยขึ้นด้วยเสียงที่อ่อนโยน ไม่เป็นไรนะ?”

“ไม่ค่ะ…ปล่อยฉันลง”

“แปะๆๆ !” เสียงปรบมือดังขึ้น “ว้าว ! สมกับที่เป็นคู่รักที่ สมบูรณ์ของโรงพยาบาลเรา ! เมื่อครู่นี้เท่มากจริงๆ!

ดวงตาที่มืดมนของหลงเชียวหรี่ลง คู่รัก?!

นำตั๋วหนังสองใบที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงขยำจนกลายเป็น ก้อนทิ้งออกไปนอกหน้าต่างด้วยความโมโห ท่านเซียวสตาร์ท

รถออกไปจากที่นั่นด้วยความรวดเร็วในทันที !

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ