ตอนที่ 410 ภรรยาของผม คุณกล้าแตะต้อง

ตอนที่ 410 ภรรยาของผม คุณกล้าแตะต้อง

แววตาแหลมคมที่แฝงไปด้วยความเย็นชา มองไปยังแขกไม่ ได้รับเชิญอย่างหยังจื่อหยาง เต็มไปด้วยความเยาะเย้ย

ต้องยอมรับว่าหยังจื่อหยางหน้าตาดีจริงๆ หล่อเหลากว่า ในทีวีหลายเท่านัก แต่ว่า…….ต่อให้เขาหล่อขนาดไหน หล่อ กระชากลากใจ ก็เทียบไม่ได้กับสามีของเธอ!

หยังจื่อหยางได้ยินลั่วหานพูดแบบนั้นก็ไม่กล้ารั้งเธอไว้ เพียง แต่เขาพูดออกมาว่า “เมื่อคืนผมเห็นคุณใส่หน้ากากและใส่ชุด สีขาวเดินขึ้นไปบนเวที คุณไม่ใช่คุณหนูหลินจริงๆเหรอ? ”

ลั่วหานอยากจะพูดออกมาเหลือเกินว่า แต่ละปีมีคน ปัญญาอ่อนมากมาย แต่ปีนี้ดูเหมือนจะเยอะกว่าทุกปี

“คุณหยังคะ เปลี่ยนชุดคุณรู้จักไหม? เข้าใจยากขนาดนั้น เชียว? ในฐานะแพทย์ฉันขอแนะนำให้คุณกินปลาหน่อยนะ จะได้ซ่อมแซมสมองบ้าง

ดวงตาที่สง่างาม กลิ่นหอมอ่อน ๆ ของดอกไม้ลอยไปใน อากาศ ในความมึนงงยิ่งเผยให้เห็นความงามและความเฉลียว ฉลาดของลั่วหาน
หยังจื่อหยางเริ่มสับสน เขาอยู่ในวงการมานาน พบเจอกบ ผู้คนมากหน้าหลายตา แต่ผู้ที่มืออร่าเช่นนี้ทำให้เขายอมแพ้ ได้ เพิ่งเคยเจอคนแรกจริงๆ

เขาจำเป็นต้องพูดออกมาว่า “โอเค ผมอาจจะจำคนผิดไป แต่ว่าหลังจากคุณอัดรายการเสร็จไปกินข้าวด้วยกันไหม ผม เลี้ยงเอง! ”

ลั่วหานไม่ให้ความสนใจกับพวกชายหนุ่มที่แวะวนมาจีบสัก เท่าไหร่ เธอหมดความอดทนที่จะต่อปากต่อคำกับเขา จึงได้ชู แหวนขึ้นและพูดว่า “คุณหยังคะ แหวนวงนี้ คุณรู้จักไหม? วง เดียวในโลก เป็นของคุณนายหลงเท่านั้น ส่วนเรื่องข้าว คุณกิน เองแล้วกันค่ะ”

แหวนส่องประกายแวววาวต่อหน้าหยังจื่อหยาง เขารู้จักมันดี ว่ามีมูลค่ามากมายเพียงใด หลงเซียวใช้เงินจำนวนมากซื้อมัน มา

“คุณคือคุณนายหลงจริงๆซินะ ช่างแตกต่างจากคนทั่วไป จริงๆ แต่ว่า…….คุณนายหลงครับ อัดรายการเสร็จไปกินข้าว ด้วยกัน ก็ไม่เกินไปนี่ครับ? ไม่ให้เกียรติผมหน่อยเหรอ?

เห็นแก่กินขนาดนี้เลย? ตะกละหรือไง?

ลั่วหานมองดูเวลา ยังเหลืออีก10นาที “ขอโทษนะคะคุณหยัง คงจะ…… .ไม่ได้จริงๆ”
พูดจบตั๋วหานก็เตรียมตัวเดินจากไป แต่อาจเพราะสนรองเ ค่อนข้างสูง เมื่อเธอหันตัวกลับจึงไปถูกแผลเข้า เจ็บจนแทบจะ ร้องออกมา

หยังจื่อหยางมองดูลั่วหานที่จากไป เขาเอามือล้วงกระเป๋า และยิ้ม อืม ไม่เหมือนใครจริงๆ…….

เพียงแค่ว่า…….ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นน่าจะยังพอมีวิธีจัดการได้

บ้าง แต่ลั่วหานเป็นผู้หญิงของหลงเชียว

ริมมีปากเขา เผยอขึ้น………

ภายในห้องส่งเงียบมาก พิธีกรนั่งรออยู่บนเก้าอี้อยู่แล้ว เมื่อลั่ วหานเดินเข้ามา ส้นรองเท้ากระทบกับพื้นเสียงดังสดใส

“ขอโทษค่ะ ช้าไปหน่อย” เธอยิ้มอย่างสง่างาม แสงไฟในห้อง ส่งส่องมายังเธอ

“ไม่เลยครับ ได้เวลาพอดี คุณหมอฉู่เชิญนั่งก่อน ไม่ต้องตื่น เต้นครับ ไม่ใช่ถ่ายทอดสดสามารถตัดต่อได้ ถ้ามีอะไรไม่ ถูกใจก็บอกเราได้เลย เราจะทำการปรับปรุงให้

หลังจากนั้น10นาที การบันทึกเทปก็เริ่มขึ้น
ณ สนามบินเมืองหลวง

หลงเซียวในชุดสูทสีดำเดินออกมาจากสนามบิน เขารีบก้าว อย่างรวดเร็วและสายตามองออกไปหาจี้ตงหมิงที่อยู่ด้านนอก ไม่นานเขาก็เดินมาถึงที่รถ

เมื่อกลับมาถึงเมืองหลวง หมอกมืดมัวที่เมืองเจียงเฉิงก็หาย ไป แสงแดดอ่อนๆยามบ่ายสาดส่องมาที่ตัวเขา ทําให้ภายใน ใจอบอุ่นไปด้วย

อากาศดีแบบนี้ อารมณ์ก็ดีตามไปด้วย

จี้ตงหมิงเปิดประตูรถและโค้งคำนับ “ท่านประธาน เชิญครับ

หลงเซียวขึ้นรถไป “ไปสถานีโทรทัศน์”

“ครับ ท่านประธาน

Rolls-Royceขับออกไปจากสนามบิน มุ่งตรงไปยังจุดหมาย

เมื่อหลงเซียวมองดูเวลาก็พบว่าหลับประชุมเสร็จก็ทันเครื่อง บินไฟลท์ล่าสุด แต่ยังช้ากว่าเวลาที่ภรรยาเขาทำการบันทึก เทป เขาขมวดคิ้วพูดด้วยความกังวลว่า “มีสองเรื่องฟังให้ดี เรื่องแรกMBKสาขาในเมืองเจียงเฉิงได้โอนกิจการทางการเงิน อย่างลับๆขึ้น เห็นได้ชัดว่ามีคนต้องการให้ผมเป็นแพะรับบาป และผมได้จัดการบัญชีต่างๆเรียบร้อยแล้วแต่เรื่องช่องโหว่นี้ผมจะโอนไปยังฝ่ายการตลาดของ MB เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม ช่วยเตือนหลงจื้อให้ตรวจสอบเรื่องนี้ ”

จี้ตงหมิงพยักหน้า “ท่านประธานอยากให้หลงยี่เป็นผู้รับ

ผิด? ”

หลงเชียวพิงไปที่เบาะ ขายาวของเขาไขว้กันไว้ “บนโลกนี้ ไม่มีของฟรีหรอก หลง……เขาคิดว่าผมรังแกง่ายสินะ”

จี้ตงหมิงเข้าใจในทันที “ครับท่าน ผมจะคอยเตือนคุณชาย รองเอง เพียงแต่ว่าเรื่องนี้ด้านประธานกรรมการจะตรวจสอบ เคร่งครัดหรือเปล่า?”

“ตรวจสอบงั้นเหรอ? ทางทีดีอย่าตรวจจะดีกว่า ถ้าไม่ตรวจ สอบก็เป็นการปกป้องตัวเอง เพราะการใช้ความสัมพันธ์ของ ญาติสนิทมาทำเรื่องแบบนี้ มันผิดต่อกฎหมาย พวกประธาน กรรมการไม่ได้โง่ขนาดนั้นหรอก”

จี้ตงหมิงเบิกตากว้าง สุดยอด!

หลงเซียวหยิบเอกสารออกมาจากกระเป๋าและวางไว้ที่เบาะ ด้านหลัง “นี่เป็นเอกสารแผนงานการเริ่มต้นสาขาย่อยใน อเมริกา ช่วยเอาไปให้ประธานกรรมการที

จี้ตงหมิงถามด้วยความไม่เข้าใจว่า “ท่านประธาน ……..ไม่ใช่คนรับผิดชอบใหญ่หรือครับ?
“เวลาเปลี่ยนไป หลายอย่างต้องเปลี่ยนแปลง และตอนนี้เรา จำเป็นต้องใช้มันให้เกิดประโยชน์มากที่สุด”

จี้ตงหมิงไม่เข้าใจในสิ่งที่ท่านประธานพูดมา แต่เขาเชื่อว่าสิ่ง ที่ประธานกำชับนั้นไม่มีผิดแน่ “ครับ ท่านประธาน…….ถ้าอย่าง นั้น ท่านจะกลับมาเมื่อไหร่? ผมกังวลเรื่องประธานกรรมการ เรียกประชุม แล้วท่าน………..

หลงเซียวยิ้มเบาๆ สายตามองไปที่กระจกรถ รอยยิ้มช่าง เปล่งประกายและดึงดูดจริงๆ

“ไม่รีบ รอให้คุณจัดการสองเรื่องนี้เสร็จ เมื่อถึงเวลาจะมีคน อื่นรีบร้อนขึ้นมาเอง”

ในเมื่อกล้าผลักเขาออกไป ก็ต้องกล้าออกไปเชิญเขาด้วย

ตนเอง อีกทั้ง……เหอะๆ จะยากยิ่งกว่าเดิมหลายเท่านัก

รถวิ่งมาหยุดที่ด้านล่างของสถานีโทรทัศน์ จี้ตงหมิงเดินไป เปิดประตูและเดินไปเปิดท้ายรถเพื่อหยิบช่อดอกพุดออกมา ตามคำสั่ง

สีขาวสะอาด สีชมพูสดใส กลีบดอกไม้เรียงกันสวยงาม กลิ่น หอม จํานวน99ดอก มองแล้วสะอาดตา

ภาพที่ชายหนุ่มในชุดสูทสีดำถือช่อดอกไม้สีขาวเดินเข้าไปหลงเซียวคิดอยู่ในใจว่าอีกประเดี๋ยวลั่วหานเห็นเขาจะรู้สึกยัง ไง

และบัดนี้ ลั่วหานได้ทำการบันทึกเทปไปกว่าครึ่งแล้ว ระหว่างพักจะต้องเติมหน้าเสียหน่อย ช่างแต่งหน้าเติมแป้ง บางๆให้เธอและเติมลิปสติกสีเชอร์รี่ ผมยาวสลวยแต่งหน้า อ่อนๆ ตัดกับผิวขาวผ่องช่างน่ามองเสียจริง

“คุณหมอฉู่คะ ผิวของคุณนี่ดีมากๆเลยนะคะ ฉันแต่งหน้าให้ ดาราตั้งหลายคนมายังไม่เจอผิวสวยๆแบบนี้เลย เราบันทึก เทปมาตั้งนาน แต่ผิวของคุณยังชุ่มชื่นอยู่เลย”

ลั่วหานเพียงยิ้มเบา คำกล่าวชมแบบนี้เธอได้ยินจนชินเสีย แล้ว “ถ่ายต่อเลยไหมคะ? ”

“ค่ะๆๆ พวกเราจะถ่ายต่อเดี๋ยวนี้”

หลงเซียวเดินถือดอกไม้มายังห้องบันทึกเทป เขามองเข้าไป ด้านในหาห้องที่ลั่วหานอยู่ และในที่สุดก็เจอแผ่นหลังที่คุ้นเคย

แสงไฟกระทบไปยังร่างผอมบางของเธอ หันหน้าเข้าหากล้อง และยิ้มอย่างอ่อนโยน บางทีก็หยุดครุ่นคิดกับคำถามที่พิธีกร ถามมา บางทีก็หัวเราะแทนคำตอบ

ทุกอิริยาบถล้วนทำให้ใจเขาแทบละลาย
“ขอขอบคุณทุกท่านที่ติดตามรายการของเรานะครบ วันนี้ขอขอบคุณคุณหมอฉู่เป็นอย่างสูงที่ให้เกียรติมาร่วมแบ่ง ปันความรู้ให้แก่รายการของเรา และในวันนี้เราคงต้องขอลา ทุกคนไปก่อน พบกันใหม่อาทิตย์หน้าครับ”

ลั่วหานยิ้มตอบและบอกว่า “ขอบคุณคุณพิธีกรมากนะคะ และขออวยพรให้ทุกคนมีสุขภาพหัวใจที่แข็งแรงค่ะ”

เธอถอนหายใจออกมา ในที่สุดก็เสร็จเสียที แม้สีหน้า ภายนอกจะดูนิ่งเรียบ แต่ที่จริงแล้วภายในเธอเต้นโครมคราม หลอกตาคนอื่นได้ แต่หลอกตัวเองไม่ได้สินะ

พิธีกรเอ่ยขอบคุณอย่างเกรงใจ จากนั้นลั่วหานหยิบแก้วน้ำ ขึ้นมาจิบให้ชุ่มคอ “ฉันขอนั่งพักสักครู่ได้ไหมคะ? ”

“ได้ครับ ได้แน่นอน! ”

เมื่อพิธีกรเดินออกจากห้องไป ก็มีร่างสูงใหญ่เดินตรงเข้ามา

“คุณหมอฉู่ครับ หัวใจผมไม่ค่อยแข็งแรง ช่วยตรวจให้หน่อย ได้ไหม? “

หลงเซียวหรี่ตาลง เขากำลังจะก้าวเข้าไปแต่กลับพบว่ามี แขกไม่ได้รับเชิญเดินเข้ามา เขาจึงหยุดฝีเท้าไว้ตรงนั้น

ลั่วหานสีหน้าไม่พอใจ “เป็นคุณอีกแล้วเหรอ?
หยังจื่อหยางเองก็เพิ่งเสร็จจากการบันทึกเทป ใบหนาของ เขายังไม่ได้ลบเครื่องสำอางออก เขาลากเก้าอี้มานั่งลงและ พูดว่า “คุณหมอฉู่ครับ หัวใจผมเต้นเร็วมาก ช่วยตรวจดูหน่อย ได้ไหมครับ หรือว่าอัตราการเต้นของหัวใจผมจะผิดปกติ อ้อ เวลาตรวจต้องสัมผัสหน้าอกด้วยใช่ไหม ต้องถอดเสื้อไหม ครับ? ”

เมื่อพูดจบก็ทำท่าจะเดินไปถอดเสื้อ ลั่วหานหรี่ตามองเขา และพูดว่า “คุณหยังคะ ถ้าจะตรวจหัวใจ กรุณาเดินทางไป ตรวจที่โรงพยาบาล ฉันไม่รับงานนอก”

“คุณหมอฉู่ครับ แพทย์ไม่เลือกผู้ป่วยและสถานที่นะครับ ตอนนี้ผมต้องการความช่วยเหลือจากคุณหมอมากๆ ช่วยฟัง เสียงหัวใจผมที มันเต้นเร็วมากๆ ใช่ไหมครับ”

หลงเซียวกัดฟันกรอด ไอ้หมอนี่ใจกล้าจริงๆ!

“หัวใจเต้นเร็วมากเหรอ?

สิ้นเสียงกังวานน่าเกรงขามนั้นก็พบร่างสูงใหญ่ยืนแผ่รังสี อำมหิตออกมา หลงเซียวก้าวเข้ามาด้านในห้อง

ออร่านั้นปกคลุมไปทั่วห้องนี้

ชายคนนั้นหันหลังกลับไปดู ตาของเขาเบิกกว้างในทันที!

“หลง…… ”
ลั่วหานอุทานออกมาเมื่อเห็นเขา

หลงเซียวเดินมาถึงเวทีที่ใช้สัมภาษณ์ จากนั้นยื่นมือออกไป กำข้อมือของชายผู้นั้นไว้แล้วออกแรงบิด!

“โอ๊ย! ” เขาร้องออกมาด้วยความเจ็บ “คุณ…….คุณหลง”

หลงเชียวส่งเสียงหึๆ “ถ้าจะตรวจหัวใจ จับชีพจรเอาก็ได้” เมื่อพูดจบก็ใช้แรงดึงชายผู้นั้นขึ้นมาจากเก้าอี้ “ตึง!!!” เสียงบางอย่างร่วงลงสู่พื้น!

ชายผู้นั้นถูกเขาใช้เพียงมือเดียวผลักล้มลงที่พื้น!

ลั่วหาน “.………..

“คุณหลงครับ……ผ…..ผมแค่อยากจะให้คุณนายหลงช่วย ตรวจโรคให้จริงๆ นี่คุณ……….ชายผู้นั้นกำข้อมือด้วยความเจ็บ ปวด แต่สีหน้าซีดเผือด

หลงเซียวชักมือออกมาด้วยท่าทีสง่างามและส่งสายตาน่า กลัวออกไป “ผมก็แต่ตั้งใจจะบอกคุณว่า หัวใจของคุณไม่ เหมาะสมจะให้ภรรยาผมดู”

ลั่วหาน “
ชายผู้นั้นลุกขึ้นมาด้วยความเจ็บปวด สีหน้าตอนนดูไม่จด “ผมไม่มีเจตนาอื่น………หลงอย่าเข้าใจผิดไป

หลงเซียวก้มมองดูชายที่ต่ำกว่าเขาคนนี้ คล้ายกับว่าเคยเห็น ที่ไหนมาก่อน เหมือนว่าจะเป็นดาราดังที่MBKจะจ้างให้ไปพร้ เซนเตอร์ของสินค้าในฤดูหน้า

“ได้ยินว่าMBKจะให้คุณไปเป็นพรีเซนเตอร์ใช่ไหม ผมว่า ผมคงเข้าใจผิดไป ถ้าอย่างนั้นคุณหยังไม่จำเป็นต้องเข้าร่วม สัมมนาสินค้าใหม่นะครับ คุณถูกยกเลิกว่าจ้างแล้ว”

หยังจื่อหยางมองหลงเซียวด้วยอาการมึนงง “คุณหลงครับ ผม…ผมจะขอโทษคุณนายเดี๋ยวนี้ ผมเพียงแค่ชื่นชมใน ความสามารถของเธอเท่านั้น ไม่มีความหมายอื่นแอบแฝง จริงๆ”

หลงเซียวมองไปอย่างไม่ไยดีแล้วตอบกลับไปว่า “คุณมีทาง เลือกสองทาง หนึ่งคือรอคำสั่งฆ่า สองคือไสหัวไปตอนนี้”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ