ตอนที่ 276 ห้ามให้เมียสมาก

ตกลงเงื่อนไข?

หลงเซียวเปิดประตูรถ นั่ง เบาะคนขับอย่างสง่า แล้วยกข้อมือขึ้นเพื่อดูเวลา” ประธานซุนถ้าละเมิด กฎหมาย คุณต้องยอมรับการลงโทษทางกฎหมาย ผมไม่เก่งพอที่จะอยู่เหนือรัฐธรรมนูญของจีนนะ ครับ”

เมื่อซุนปิงเหวินได้ยินหลงเซียวพูดเช่นนี้ เขาก็ตื่น ตระหนกขึ้นมา เขาไม่กลัวเงื่อนไขใด ๆ ที่หลงเซียว ต้องการทั้งนั้น แต่เขากลัวว่าหลงเซียวไม่ได้พูดถึง เงื่อนไขใด ๆ กลับปล่อยให้เรื่องนี้แย่ลงอย่างไม่มีที่ สิ้นสุดต่างหาก

“คุณชายหลงครับ ด้วยตัวตนและสถานะของคุณ อีกทั้งอิทธิพลของคุณ ตราบใดที่คุณเต็มใจที่จะ ถอนข้อกล่าวหาที่มีต่อโม่หรูเฟย คุณก็จะสามารถ ระงับเรื่องนี้ได้อย่างแน่นอน คุณชายหลงครับ คุณ และผมต่างก็เป็นนักธุรกิจเช่นกัน เราจะไม่ทําการแลกเปลี่ยนที่มันขาดทุน ถ้าไม่ทรูเฟยติดคุก มันไม่มี ผลดีต่อคุณและผมแน่นอน คุณ…….

“ไม่มีผลดีงั้นเหรอ?” หลงเซียวจับพวงมาลัยไว้ และส่งเสียงหัวเราะเยาะเย้ยที่มากพอที่จะผลักคน ลงเหวได้ ดูเหมือนจะทะลุคลื่นวิทยุ เขามองตรงไป ที่ใบหน้าของซุนปิงเหวิน “โม่หรูเฟยทำร้ายภรรยา ของผม และการที่จัดการเธอด้วยกฎหมายเท่านั้น ที่จะทำให้ภรรยาของผมได้รู้สึกดีขึ้น ซึ่งมันมีความ หมายมากสําหรับผม”

“คุณชายหลงครับ นักธุรกิจจะให้ความสำคัญ กับวิธีที่เราได้ผลกำไรมากที่สุด ตอนนี้คุณแค่รู้สึก สบายใจ แต่มันไม่ก่อให้เกิดประโยชน์ที่แท้จริง ผม สามารถให้คุณในสิ่งที่คุณต้องการได้ แค่คุณปล่อย เธอไป

ริมฝีปากของหลงเซียวยังคงมีรอยยิ้มที่เย็นชาและ ลึกลับ “ หื้ม? ประธานซุนรู้สึกว่าในใจของผมผล ประโยชน์ที่คุณพูดถึง มันเทียบกับความเสียใจของ ภรรยาผมได้งั้นเหรอ?

เพิ่มประโยชน์ให้สูงสุด? ความบริสุทธิ์ของเธอคือ ประโยชน์สูงสุดของเขานั่นแหละซุนปิงเหวินก็รู้ว่าความรักและความปกป้องที่หลง เขียวมีต่อฉู่ลั่วหานมันมากแค่ไหน มันไม่ฉลาดเลย ที่จะเจรจาเงื่อนไขกับเขาในเวลานี้ แต่เขาไม่มีทาง เลือกที่ดีกว่านี้แล้ว

ถ้าเขารักษาโม่หรูเฟยไว้ไม่ได้ ก็เท่ากับว่าเขาสูญ เสียแขนข้างหนึ่งของเขาไป เขาไม่ได้ช่วยโม่หรูเฟย แต่เขากําลังช่วยตัวเอง

ซุนปิงเหวินยิ้มออกมา และพยายามประจบประ แจงเขา “คุณชายหลงครับ ผมได้ยินมาว่าช่วงนี้ คุณกำลังขยายกิจการท่าเรือ พอดีในมือผมมีที่ดิน อยู่1 แปรง ถ้าคุณไม่รังเกียจ ก็สามารถ …

“ไม่จําเป็น”

หลังจากที่หลงเซียวพูดประโยคนี้จบ เขาก็โยน โทรศัพท์มือถือทิ้งทันที ยังไม่ทันได้สตาร์ทรถ

รถของลั่วหานก็เคลื่อนออกจากที่จอดรถด้านหลัง แล้วขับไปอยู่ข้างๆรถของเขา

เธอค่อยๆเลื่อนหน้าต่างรถลงมาอย่างช้าๆ ลั่วหาน โผล่หัวออกมาจากข้างใน ผมยาวของเธอพาดบ่าเส้นผมส่วนหนึ่งห้อยอยู่ข้างหน้า ปลิวไปตามลมมันดู มีเสน่ห์มากกว่าปกติ

“โทรมาขอร้องให้ปล่อยโมหรูเฟยใช่ไหม?” แค่เดา ก็พอจะรู้แล้ว นอกจากเรื่องนี้แล้วจะยังมีใครอีกบ้าง ที่โทรตั้งแต่ตอนกินข้าวจนถึงตอนนี้

ทั้งสองคนนั่งในรถของตัวเองและยิ้มให้กัน หลง เซียวเกาที่หน้าผากของตัวเอง “ใช่ ซุนปิงเหวินเอง เขาต้องการเจรจาเงื่อนไขกับผม ให้ผมปล่อยไม่หรู เฟยไป”

ลั่วหานตอบว่าอ่อ “ดูจากสีหน้าของคุณแล้ว ดู เหมือนว่าคุณจะไม่ตกลงนะ”

“แน่นอน ทรัพย์สินทั้งหมดของซุนปิงเหวินมารวม กันไม่คุ้มกับความเสียใจของคุณ ส่วนโม่หรูเฟย… สถานที่อย่างเรือนจําอาจจะเหมาะกับเธอมากกว่า”

ความโกรธของหลงเซียวซ่อนอยู่ในส่วนลึกของ ดวงตา ครั้งหนึ่งเขาเคยเชื่อใจเธอ แต่ตอนนี้เขาไม่มี ความอดทนแม้แต่น้อยกับโม่หรูเฟยแล้ว

ล้วหานรู้สึกว่าคําพูดของหลงเซียวมีประโยชน์ แต่ลองคิดดูแล้ว ไม่มีคุณหลง คนที่โม่หรูเฟยลักพาตัว ไปคือฉัน แม้ว่าจะขอความเห็นใจก็ควรจะมาขอฉันสิ นี้ทำให้ฉันรู้สึกไม่สบายใจอย่างมากเลยนะ”

หลงเชียวนแขนของเขาออกจากรถ และแตะไป ที่ปลายจมูกของลั่วหาน แขนยาวของเขาอยู่ระหว่าง รถทั้งสองคัน ในดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความ อบอุ่นเหมือนดวงอาทิตย์ที่เพิ่งขึ้น “ที่ภรรยาของผม พูดก็ถูก แต่คุณ ผมกลัวว่าคุณจะใจอ่อน

ลั่วหานปล่อยให้เขาบีบจมูกของตัวเอง แต่ดวงตา ของเธอดูก็สดใสและเป็นประกาย “ใจอ่อนหรือไม่ มันก็แล้วแต่คน อีกอย่าง ถ้า………

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ลั่วหานก็หยุดพูด แต่เปลี่ยนเรื่อง แทน “ฉันไปทำงานก่อนนะ บางทีวันนี้ฉันอาจจะได้ รับของขวัญก็ได้”

หลงเซียวหรี่ตา” หื้ม?”

ลั่วหานตบไปที่พวงมาลัย “เจอกันคืนนี้นะ คุณ หลง!”

มองไปที่รถของเธอที่จากไปอย่างเท่ๆ หลงเซียวสายหัวและยิ้มออกมา ภรรยาของเขากำลังจะทำ อะไรนะ?

โม่ล่างคุนกระแทกโทรศัพท์ลงอย่างแรง “เจี๊ยะ โทรศัพท์สีแดงเกือบจะถูกเขาทุบเป็นสอง

ครึ่ง โม่ล่างคุนโกรธมากและค่าคำหยาบออกมา อย่างหัวเสีย “ถอนคำฟ้องไม่ได้! แม่งเอ้ย! บอกฉัน ว่าถอนคำฟ้องไม่ได้ได้อย่างไร !”

ผู้ช่วยเข้าใกล้และพูดอย่างระมัดระวัง “ท่าน ประธาน หลงเซียวบอกกับสื่อล่วงหน้าไว้ว่า ถ้าเขา ไม่อนุญาต ห้ามลบวิดีโอทั้งหมด สื่อเป็นคนเปิดเผย เรื่องนี้เอง ดังนั้นตอนนี้เราไม่มีทางขอให้สื่อทำอะไร ได้”

“ไม่มีทางหมายความว่ายังไง! เราต้องหาวิธีลบ วิดีโอทิ้งให้หมด! ผลกระทบของเรื่องนี้ส่งผลเสีย ต่อคุณผู้หญิงเป็นอย่างมาก ต้องให้ฉันอธิบายให้ ชัดเจนกว่านี้ไหม !!

โม่ล่างคนดึงเนกไทของเขาออกอย่างรุนแรงพยายามจะกระชากเนกไทย ขาด เขาหลับตาและ หายใจเข้าลึก ๆ มีความคิดหนึ่งที่โผล่ออกมาให้หัว เขา ทำให้จิตใจไม่อยู่นิ่งกว่าเดิม

เขาหันไปมองผู้ช่วย “ฉู่ลั่วหานอยู่ไหน?”

* ประธานจะไปหาเธอเหรอ?”

“ถามมาได้! เธอเป็นคนเดียวที่สามารถช่วยคุณหนู ได้ ตอนนี้มีแค่เธอยอมปล่อยหรูเฟยถึงจะรอดได้ ไม่ เช่นนั้น …” โม่ล่างคนตัวสั่นเมื่อเขานึกถึงผลที่อาจ ตามมา

“เธออยู่ที่โรงพยาบาลหวาเซีย วันนี้เป็นวันทำการ ฉันจะไปสืบทันทีว่าเธออยู่ที่ไหน

โม่ล่างคุนหลับตาและหายใจเข้า “อืม ”

หลังจากผู้ช่วยออกไป โทรศัพท์ของโม่ล่างคนก็ดัง

ขึ้น

หมายเลขโทรศัพท์ของ ซุนปิงเหวินและเมื่อเห็น หมายเลขนั้น โม่ล่างคุนก็นั่งลงที่เก้าอี้
“ว่ามา เป็นยังไงบ้าง

“หลงเซียวไม่ยอมปล่อย ดูเหมือนว่าครั้งนี้เขาตั้งใจ จะส่งเฟยเฟยเข้าไปในคุก

คำพูดของซุนปิงเหวินทุบไปที่หัวใจของโม่ล่างคุ นราวกับค้อนเหล็ก เขาเจ็บปวดไปทั้งตัว จนแทบ หายใจไม่ออก

“อีกอย่าง ทางสื่อผมก็ลองดูแล้ว หลงเซียวสั่ง ไว้อย่างเด็ดขาด ใครที่กล้าลบวิดีโอและข่าวที่ เกี่ยวข้องนั้น เขาจะตัดเส้นทางการทํางานของคน นั้นให้หมด ตอนนี้ข่าวบนอินเทอร์เน็ตและสื่อควบ คุบไม่ได้แล้ว ทุกคนชี้ความผิดไปที่เฟยเฟยทั้งหมด หากไม่มีเหตุผลเพียงพอและเสียงที่เชื่อถือได้มา ช่วยชี้แจง แม้ว่าเราจะเอาหรูเฟยออกมาได้ แต่ฉันก็ กลัวว่าต่อไปคงจะจะตั้งตัวได้ยาก

เรื่องฉาว เรื่องอื้อฉาวที่ดังเช่นนี้ จะทำให้บริษัทโม ชื่อกรุ๊ปและชื่อของโม่หรูเฟยและ โม่ล่างคุน จะถูก บันทึกเข้าบัญชี ด้วย

การเป็นศัตรูของหลงเซียว แค่คิดก็รู้ว่าผลจะเป็น ยังไง!
โม่ล่างๆนทําเสียงห์ ” ตอนนี้คงมีแค่ทางเดียวแล้ว ไปหาฉู่ลั่วหาน บางทีจั่วหานอาจจะใจอ่อนก็ได้

* ฉู่ลั่วหานและหลงเขียวเป็นสามีภรรยากัน ความ สัมพันธ์ระหว่างเขาสองคนแน่นแฟ้นมาก ฉันกลัว ว่ายากที่จะรับมือ แต่ก็สามารถลองดูได้

“อืม”

โม่ล่างๆนวางโทรศัพท์ลง และผู้ช่วยก็เข้ามา

“ท่านประธาน ฉู่ลั่วหานอยู่ที่โรงพยาบาล

“เตรียมรถ แล้วไปหวาเซีย”

ฉู่ลั่วหานเพิ่งมาถึงโรงพยาบาล แพทย์และ พยาบาลในล็อบบี้เห็นเธอ ก็มองและนับถือ มีคน กำลังพูดถึงเธอด้วยเสียงเบาๆ

“ ฉันไม่ได้คาดคิดว่าไม่หรูเฟยจะเป็นคนแบบนั้น ฉันตาบอดมาก ตอนนั้นชอบเธอขนาดนั้น!”
“มันเป็นขยะชัดๆ! ไอ้เจ้าเล่ห์ น่าขยะแขยง!”

” คุณหมออู่ช่างน่าสารจริงๆ เธอผ่านอะไรมา มากมาย แล้วยังโดนไอ้เลวนั่นทําร้ายอีก ไอ้โม่หรู เฟย ถึงตายไปก็ไม่น่าเสียดายหรอก!”

ฉู่ลั่วหานมองไปรอบ ๆคนในห้องโถงที่กำลังช่วย เธอพูด เธอพูดด้วยเสียงเบาๆว่า “ไม่มีอะไรทำกันเห รอ?”

“คุณหมอฉู่ สู้ๆนะคะ”

“คุณหมอฉี่ พวกเราเป็นกำลังให้คุณ!”

“ต่อสู้กับคนเลว!”

ฉู่ลั่วหานยิ้มอย่างทำอะไรไม่ถูก “ไปทำงานกันเถอะ อย่าไปนินทาคนอื่นเขา ”

ลิฟต์ขึ้นไปเรื่อยๆ แล้วหยุดที่ชั้น8

ฉู่ลั่วหานเดินออกจากลิฟต์และตกใจกับภาพคน เยอะแยะที่อยู่นอกลิฟต์ นี่มันไรกัน?
มองไปมา เธอก็เจอคนที่คุ้นเคยหลายคนในฝูงชน หลินซีเหวิน หวาเทียนถังจิ้นเหยียนและ … เฮา! ไม่ น่าเชื่อว่าเป็นแม่ของโม่หรูเฟย!

มันช่างน่าตื่นเต้นจริงๆ

” คุณหมอ มาแล้ว! คุณหมอ มาแล้ว! ”

หลังจากการเสียงร้องของแพทย์คนหนึ่งดังขึ้น ผู้คนจํานวนมากก็รีบแยกทางออกมา1ทาง ลั่วหาน และฟู่เหวินฟางอยู่ห่างกันหลายเมตรแต่ต่างคนต่าง มองไปที่อีกฝ่าย

ใบหน้าของ ฉู่ลั่วหานนิ่งมาก ไม่มีอารมณ์ใดๆ ผู้ หญิงที่อยู่ตรงหน้าจ้องไปที่เธออย่างโกรธแค้น อยากจะฆ่าเธอซะเลย

สีหน้าอาฆาตนั้น น่ากลัวจริงๆ

ฟู่เหวินฟางกัดฟันค่าเธอ” ฉู่ลั่วหาน! ไอเลว! ทำไม เธอถึงใส่ร้ายลูกสาวฉัน! ไอสารเลว! เธอเห็น เฟยเฟยได้ดีไม่ได้นั่นแหละ!

ฟู่เหวินฟางกำลังจะทำร้ายลั่วหาน ยังไม่ทันได้ลงมือก็ถูกพวกถังจิ้นเหยียนจับมือทั้งสองข้างไว้ เธอ ทําได้แค่พยายามดิ้นละด่าเธอ ” ฉู่ลั่วหาน! เธอใส่ ร้ายเฟยเฟย! มีเจตนาร้าย! เธอต้องตายอย่างไม่ สงบ ปล่อยลูกสาวฉันออกมาเดี๋ยวนี้”

ลั่วหานมองไปที่ฟู่เหวินฟาง ที่กำลังด่าคนอย่างปาก คอเราะรายพร้อมรอยยิ้ม เธอรู้สึกว่ามันตลก! ตลก สิ้นดี!

คุณนายโม่ รักษาภาพลักษณ์ผู้ดีต่อหน้าผู้คนมา

ตลอด วันนี้กลับทั้งค่าทั้งตบ ซึซะ! “คุณนายโมนี่คุณกำลังพูดถึงอะไร? ลูกสาวคุณ ฝ่าฝืนกฎหมายและวินัย ตำรวจจัดการคดีตาม

กฎหมายอย่างยุติธรรม มันเกี่ยวอะไรกับฉัน?”

“อย่ามาเล่นลิ้นแถวนี้! มันเป็นเพราะเธอ! เธอจ้าง คนมาใส่ร้ายเธอ! ผู้หญิงที่ชื่อเฉียวซีเธอเป็นคน วางแผนให้เธอมา! เธอแค่ต้องการใส่ร้ายลูกสาวของ ฉัน!”

ล้วหานก้าวไปข้างหน้า ถังจิ้นเหยียนยื่นมือไปข้าง หน้าอย่างธรรมชาติ “ลั่วหาน อย่าเข้ามาใกล้เธอ ตอนนี้เธอเป็นคนบ้าไปแล้ว
ลั่วหานยิ้มและมองไปที่ฟูเหวินฟาง ” มันเป็นการใส ร้ายรึเปล่า วคุณนายโมไม่ทราบเหรอคะ? ให้ฉัน พาคุณไปที่สถานีตำรวจไหม? ไปฟังคำให้การให้

ใบหน้าของ ฟู่เหวินฟางกระตุกเนื่องจากความโกรธ และลักษณะใบหน้าของเขาผิดรูปและบิดเบี้ยวอย่าง รุนแรง “ฉู่ลั่วหาน! เธอเป็นคนร้ายแล้วยังไม่เกรง กลัวอีก! อย่าคิดว่าเธอมีคนคอยหนุนหลังแล้วจะทำ ทุกอย่างที่ต้องการได้ กฎหมายไม่ยอมปล่อยเธอไป แน่นอน! ฉันจะรอดูเธอตายในที่สุด!

ด่าไม่น่าฟังจริงๆ

“คุณนายโม่ ฉันแนะนำให้คุณสุภาพกับฉันหน่อยนะ อย่างน้อยต่อไปลูกสาวของคุณจะใช้ชีวิตอย่างไร ฉันมีสิทธิ์ตัดสินใจ ถ้าทำให้ฉันรำคาญล่ะก็ มันไม่ดี สําหรับคุณแน่ๆ”

ฟู่เหวินฟางดิ้นอีกครั้ง ดิ้นรนจนเสื้อผ้าของเธอเปิด ออกมา แทบจะปกปิดอะไรไม่ได้ มีน้ำลายกระเด็น ออกมาเต็มปาก สีหน้าน่าหวาดกลัว ” ถ้าเธอกล้าหา อะไรลูกฉันล่ะก็ ฉันจะบีบคอเธอให้ตายก่อน!หลินซีเหวินเดินไปกระทืบเท้าที่ข้างๆ วทานด้วย ความโกรธ “คุณหมอจู่ ผู้หญิงคนนี้มานานแล้ว ตอนนี้ทีมผ่าตัดหัวใจทั้งหมวดรู้กันหมดแล้ว ใช้ค่า หยาบขนาดนี้ แม่งเอ้ย จะให้ลากตัวเธอออกไปไหม คะ!”

ลั่วหานไม่ได้กังวลแม้แต่น้อย แต่ถามว่า “หื้ม? ฉาก ที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ ถ่ายคลิปไว้แล้วหรือยัง?”

หลินซีเหวินหาเสียงอ่า “วิดีโอ? น่าจะมีนะคะ!”

“โอเค ไปถามมาว่าใครบันทึกวิดีโอไว้ ส่งมาให้ฉัน

หลินซีเหวินมองไปที่หวาเทียน หวาเทียนยื่นโทร ศัพท์ให้ลั่วหานอย่างใจเย็น “ความละเอียดสูงมาก วางใจได้เลย”

ลั่วหานยิ้มและพยักหน้า ช่างเป็นผู้ช่วยที่เชื่อถือได้

จริงๆ

“เธอกำลังทําอะไร!”

ในขณะที่ทางนี้วุ่นวายมาก ประตูลิฟต์ก็เปิดออกอีกครั้ง มีเสียงผู้ชายที่โกรธและโมโหมาดังขึ้น ซึ่ง กลบวุ่นวายในทางเดินนั้นไปหมด

ทุกคนหันกลับไปมอง เห็นคนที่เดินมา ก็ต่างรู้สึก เกรงกลัว

มุมปากของลั่วหานแสยะยิ้มอย่างเย็นชา และ ใบหน้ายิ้มแย้มที่ไม่เป็นอันตรายนั้น ไม่มีใคร สามารถพบความผิดปกติได้ “คุณชายโฉันไม่รู้ว่า คุณมาที่นี่ ประทานโทษที่ไม่ได้ไปต้อนรับนะคะ”

โม่ล่างคุนเห็นว่าฟู่เหวินฟาง กำลังโวยวายอยู่ที่นี่ เขาก็แทบจะเป็นลม และมุมปากเกร็งเล็กน้อย เขา ยิ้มและพูดว่า “คุณนายหลงเกรงใจผมเกินไปแล้ว ครับ ผมมาที่นี่เพื่อขอโทษคุณด้วยความจริงใจครับ

“หื้ม? ขอโทษเหรอ?”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ