ประธานหยิ่งยโสของฉัน

ตอนที่ 457 ปากหวานก้นเปรี้ยวมาก ชั่วช้ามากสนุกมาก



ตอนที่ 457 ปากหวานก้นเปรี้ยวมาก ชั่วช้ามากสนุกมาก

ตอนที่ 457 ปากหวานก้นเปรี้ยวมาก ชั่วช้ามาก สนุกมาก

เลขาสีหน้าเปลี่ยนทันที “ท่านประธานกรรมการ แจ้งตำรวจ กลัวว่าไม่ได้ คนมากเกินไปแล้ว อีกทั้งพวกเขาบ้าคลั่งเกินไป ถ้าหากว่าตอนนี้ไม่ให้คุณชายใหญ่ออกหน้า ผมกลัว……ผม กลัวว่าพวกเขาจะทุบบริษัทโดยตรงเลย”

โป้ง หลงถึงโยนเอกสารที่อยู่ข้างมือออกไป “ติดต่อกอง บัญชาการตำรวจเมืองหลวง คนชั่วร้ายกลุ่มหนึ่ง ผมไม่เชื่อว่า จัดการพวกเขาไม่ได้”

เหลียงจ้งซุนรีบตอบว่า “ไม่ได้ ท่านประธานกรรมการ ถ้า หากว่าพวกเราใช้ความรุนแรงหยุดความรุนแรงใช้พลังกดทับ ก็จะยิ่งกระตุ้นให้พวกเขาโมโหขึ้น ถ้าเป็นเช่นนั้นก็จะรุนแรง จนไม่สามารถจัดการได้จริงๆ พวกเราใช้การคลี่คลายเป็น หลักอีกว่า ใช้พลังกดทับไม่ได้ ”

หลงถึงหัวโตจนดันหน้าผากข้างหนึ่งไว้ หลงเซียวเล่นลับหลัง กับเขา ผู้ถือหุ้นการจลาจล ทั้งหมดล้วนจี้เขาไปยังทางตัน สภาพการณ์ที่ถูกตีฝ่ายเดียวแบบนี้ เขายังไม่เคยได้เจอ

แต่ว่าแผนการในวันนี้ เพียงแค่อดทนได้เป็นการชั่วคราว “ติด ต่อหลงจื่อ ให้เขากับจี้ตงหมิงลงไปด้วยกัน บอกกับผู้ถือหุ้น หลงเซียวจะกลับมา ก็พูดว่าเป็นคำสั่งของผม”
เหลียงจังซุนกับเลขาส่วนตื่นตะลึงจนทำตาโต ท่านประธาน กรรมการท่าน……….รับปากแล้วหรือ?”

“พูดจาไร้สาระ! ไม่งั้นจ้องมองพวกเขาทำให้บรรยากาศ บริษัทอืมครีมเต็มไปด้วยพิษร้ายหรือ? รีบลงไป

*ได้ครับ!”

เงากายของหลง อกำลังพุ่งเข้ามาจากข้างนอก รองเท้าหนังสื ดำ เอี๊ยด ถูกับพื้นหยุดอย่างกะทันหัน “พ่อ การจลาจลข้างล่าง ตอนนี้จําเป็นต้องจัดการก่อน!”

หลงถึงเหล่ตามองเขาหนึ่งที “ตาผมยังไม่ได้บอด

หลงจื่อกลืนน้ำลายแล้วกลืนน้ำลายอีก “ผมไม่ได้หมายความ ว่าอย่างนั้น”

“ผมติดต่อพี่ชายใหญ่ของแกแล้ว วันสุดท้ายเขาจะเข้ามา แก กับจี้ตงหมิงลงไปก่อน บอกกับพวกเขา หลงเซียวจะกลับมา บริษัทก่อนพรุ่งนี้ ออกไปเถอะ”

หลงจี๋อหน้าซีด ความหมายของท่านคือ ท่านติดต่อพี่ชาย ใหญ่ได้แล้วหรือ? พี่ชายใหญ่อยู่ที่ไหน? ให้พี่ชายใหญ่เข้า มาตอนนี้ล่ะ พ่อ อย่าล่าช้าอีกเลย ตอนนี้มีเพียงพี่ชายใหญ่ สามารถควบคุมสถานการณ์ทั้งหมดได้

“หลงจื่อ!” หลงถิงอยู่ดีๆตะโกนด่าเสียงหนึ่ง เนื้อที่อยู่บนใบหน้าสั่นแรงกว่าเดิม ยิ่งโอเวอร์กว่าเดิม การรีบเร่งของ ลูกชายทำให้เขารู้สึกว่าฐานะของตนเองยังสู้กับลูกครึ่งคน หนึ่งไม่ได้

“พ่อ มีบริษัทที่ได้ร่วมงานกันประกาศถอนหุ้นไปแล้วสิบ กว่าแห่ง การสูญหายของบริษัทในช่วงนี้ เสียหายถึงจำนวน ผลลัพธ์ของสามปีที่ผ่านมาไปแล้ว ท่านรู้ว่านี่คือทฤษฎีอะไร ล่ะ”

“ผมรู้ ออกไป”

ขับไล่คนทั้งหลายออกไป หลงถึงล้มลงไปนั่งอยู่บนโซฟา หลงเชียว………เชียว ตกลงว่าเขาอยากจะทำอะไรกัน แน่!

ในเวลานี้ หลงเซียวกำลังนั่งอยู่ที่โรงน้ำชาส่วนตัวนอกเมือง ทางตะวันตกในเมืองหลวง เครื่องน้ำซาสไตล์โบราณ น้ำ ไหล จ้อกจอก ไหลอย่างค่อยๆ เขาชิมเองดื่มเอง ชิมเล่นอย่าง เอ้อระเหยลอยชายด้วยความกระหยิ่มยิ้มย่อง

และสายเข้าที่เป็นเบอร์ของพ่อ ดังขึ้นครั้งที่สิบแล้ว

นิ้วมือของเขาลูบไปเบาๆหนึ่งที รับขึ้นมาอย่างหย่อนยาน

“พ่อ มีเรื่องอะไรหรือ?

ติดแล้ว!
หลงถึงลุกขึ้นทันที รีบเร่งพูดว่า “หลงเซียว แกอยากจะทำ อะไร! แกอยากจะทำอะไรเป็นพิเศษ!”

หลงเซียวขมวดคิ้ว “น้ำเสียงที่พ่อพูดกับผมในตอนนี้ ดูเหมือน ไม่ค่อยสงบมาก ดูแล้วไม่เหมาะที่จะคุยกัน”

แก………. แกอยากจะทำอะไร พูดสิ”

หลงเซียวเทน้ำ เกิดเสียงกังวาน จ้อกจ้อก “ผมเตรียมชาต้าหง เผา ที่ดีเยี่ยมกาหนึ่ง ไม่รู้ว่าท่านสนใจที่จะชิมด้วยกันไหม”

ทางนี้หลงถึงไฟไหม้ถึงคิ้ว เขาถึงขนาดเรียนเชิญเขาดื่มน้ำ ชาหรือ?

“แกรีบกลับมา!”

“ดูเหมือนว่าท่านไม่อยากดื่ม งั้นช่างมันเถอะ”

เขากำลังคุกคามหลงถิงอยู่ คุกคามที่ตีหน้าตาย

หลงถึงสงบลมหายใจ พยายามไม่ให้ตัวเองโมโหอีก “แกอยู่ ที่ไหน?”

ไม่ว่าเขาจะเรียกร้องอะไร อยู่ภายใต้สภาพการณ์ในตอนนี้ เขาล้วนไม่สามารถสู้กับเขา บริษัท MBK ต้องการเขาต้องการหมากรุกเม็ดนี้!

“โรงน้ำชา นอกเมืองตะวันออก

“ได้! ผมจะไป! “‘

หลงเชียววางสายลง เสียงเข้มต่ำพูดช้าๆว่า “หยังเซิน คุณ เคยเล่นหมากล้อมไหม?”

หยังเซินที่ยืนอยู่ข้างๆพยักหน้า “เคยเล่น”

หลงเซียวจิบดื่มชาคำเล็กๆคำหนึ่ง “ความสนุกของการเล่น หมากล้อมคืออะไรหรือ? รู้ไหม?”

พูดตรงๆว่า หยังเซินไม่เข้าค่อยรู้ เรื่องนี้……… ตรงข้ามมั้ง” ก็คือชนะฝ่าย

“ชนะ จะต้องชนะอยู่แล้ว แต่ว่าล้อมรอบฝั่งตรงข้ามไว้ในเขต ล้อม ให้เขามีความหวังนิดๆ ค่อยปิดทางออกของฝั่งตรงข้าม ให้ตาย ดึงหมากรุกของเขาออกทีละเม็ดทีละเม็ด เอาหมาก รุกของตนเองเติมเต็มกระดานหมากรุก ยึดครองช่องทั้งหมดที ละช่องทีละช่อง นี่จึงเป็นความสนุกที่ใหญ่ที่สุด”

หยังเซินไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ ไอคิวของประธานสูงเกินไป คนขับรถตัวเล็กๆแสดงออกถึงว่าไม่สามารถเข้าใจ “อย่าง ..……………ลักษณะฟังแล้วเหมือนดูดีมาก”
“ย่อมดีมากอยู่แล้ว”

หลงเขียวจ้องมองนาฬิกาข้อมือหนึ่งที “ออกไปก่อนเถอะ อีก สักครู่ไม่ว่าจะได้ยินอะไรล้วนไม่อนุญาตให้เข้ามา

หยังเซินพยักหน้า “ได้ครับ ท่านประธาน

ลั่วหานได้พักผ่อนอยู่ในบ้านสองวัน ปรับตัวเองจากการพัก ร้อนจนถึงสภาพการทำงาน เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วขับรถไปโรง พยาบาล

เธอเพิ่งถึงห้องโถงใหญ่โรงพยาบาล มีหมอกับพยาบาลไม่ น้อยคึกคักเจี๊ยวจ๊าวเดือดพล่านทันที ร้อง โอ้วโอ้ว เหมือนดั่ง เจอกับดารา

“ว้าว! หมอฉู่! หมอฉู่คุณกลับมาแล้ว! หมอฉู่! ในที่สุดคุณก็ กลับมาแล้ว!”

“หมอฉู่! หมอฉู่! ดีมากเลย!”

“หมอฉู่ พวกเรารักคุณ พวกเรารักคุณ!”

หางตาลั่วหานเป็นตะคริว ดวงตาที่ฉลาดสดใสมองไปยังกลุ่ม คนที่ตื่นเต้นดีอกดีใจอย่างมึนงง “เป็นยังไงแล้วหรือ?ฉันติดหนี้พวกคุณหรือ?”

“ไม่ใช่ไม่ใช่! หมอฉี่ คุณเป็นพระผู้ช่วยให้รอดของพวกเรา ไง!”

หลินซีเหวินกับหวาเทียนแค่ได้ยินว่าลั่วหานมาถึงห้องโถง ใหญ่ของโรงพยาบาล ทั้งสองคน โป้งป้าง โยนประวัติคนไข้ลง คนหนึ่งวิ่งเร็วกว่าอีกคนหนึ่ง บุกเข้าไปในลิฟต์แทบจะเหมือน บิน ยิ่งบ้าคลั่งดั่งล้อเล่นกับชีวิต กุ้งกุ้ง ปั๋งปั๋ง เหยียบพื้นวิ่งไป ถึงห้องโถงใหญ่

“ไอดอล!”

“หมอฉู่!”

หลินซีเหวินกับหวาเทียนตะโกนพร้อมกันเสียงหนึ่ง ผลักฝูง ชนออกเบียดเข้าไปตรงกลาง ดึงแขนของลั่วหานไว้คนละข้าง

ลั่วหานงงแล้วงงอีก “เป็นอะไรกันแน่? อย่าทำให้ฉันตกใจ”

หลินซีเหวินพุ่งขึ้นไปกอดลั่วหานอย่างแน่น “ไอดอล คนใกล้ ชิดอ่า โครงการของพวกเราถูกเก็บกลับไปแล้ว คุณรู้ไหม?”

ตาโตที่งดงามของลั่วหานตื่นตะลึงจนหยีไปหนึ่งส่วนสาม “โครงการอะไรหรือ?”
หลินซีเหวินดึงลั่วหานขึ้นข้างบน ระหว่างทางเอาคำสั่งเพิก ถอนของบริษัท MBK พูดเสริมเติมไปหนึ่งรอบ เรื่องทั้งหมดใน หนึ่งเดือนที่ผ่านมาพูดออกมาอย่างหมดจด

ล้วหานคันหน้าผากไว้ “ก็แค่นี้หรือ?”

หลินซีเหวินพยักหน้าอย่างบ้าคลั่ง “อืม? ก็เป็นเช่นนี้ ตอนนี้ไม่ เพียงแค่จะเพิกถอนเงินของศัลยกรรมหัวใจ ยังเตรียมพร้อมที่ จะเพิกถอนโครงการการกุศลอื่นๆหลายอย่างจนหมด เงินของ พวกเราถูกตัดขาดแล้ว”

ลั่วหานพยักหน้า “ฉันรู้แล้ว”

หวาเทียนพูดว่า “คุณคิดว่าจะทำยังไงดีล่ะ?”

ลั่วหานดึงเก้าอี้ออกแล้วนั่งลง เปิดคอมพิวเตอร์ที่ไม่ได้เปิด เครื่องมาหนึ่งเดือนกว่า “แน่นอนต้องขอเงินกับคนที่มีเงิน ขอ นํานาจกับคนที่มีอำนาจ เอาประวัติคนไข้ในเดือนนี้มาให้ฉัน ก่อน”

หลินซีเหวินกลืนน้ำลายแล้วกลืนน้ำลายอีก “ไอดอล คุณไม่ ไปเอาเงินก่อนหรือ?”

“รีบอะไรล่ะ? แม่น้ำใหญ่น้ำท่วมแม่น้ำเล็กเต็ม รอก่อนเถอะ เอาเอกสารมาให้ฉัน อีกสองชั่วโมงประชุม ใช่แล้ว ไปบอกกับ หมอถัง ฉันกลับมาแล้ว เคสผ่าตัดที่อยู่ในมือเขาแบ่งให้ฉันครึ่ง หนึ่ง”
หลินซีเหวินจ้องมองหวาเทียน “.

“ยังอึ้งอยู่ทำอะไรหรือ? เงินจะมีเอง โครงการจะไม่เกิดอะไร ขึ้น ฟ้าทับลงมาแล้วมีคนตัวสูงไปดันไว้อยู่ล่ะ”

ใชส สามีของเธอจะกลับไปฆ่าบริษัท MBK แล้ว โครงการ เล็กๆ แขวนไว้ในใจทำไม?

หลงถึงมาถึงโรงน้ำชา โมโหจนยกเท้าเตะประตูของห้อง พิเศษบนชั้นลอยออก ชุดสูทสีดำอยู่ดีๆบุกเข้าไป ปกคลุมแสง ไฟไปบริเวณหนึ่ง

“หลงเซียว อะไรของแกหน่ะ!

หลงเซียวที่นั่งไขว้ขาอยู่บนเบาะ เทน้ำชาแก้วเล็กๆแก้วหนึ่ง วางอยู่ตรงข้าม “ท่านมาแล้ว ชาเพิ่งเสร็จ นั่งลงดื่มดูสิ”

หลงถึงจับแก้วชาเล็กๆที่ละเอียดอ่อน เพี้ยง โยนลงไปบนพื้น น้ำชาถูกเขาสาดกระจายเต็มพื้น แก้วที่ละเอียดอ่อนเด้งอยู่บน พื้นสองครั้งแต่ไม่แตก

หลงเซียวขมวดคิ้ว ก็เทแก้วที่สองอีก “ดูแล้วก่อนที่จะดื่มน้ำ ชา พ่อชอบดื่มคารวะเพื่อนเก่าก่อน ก็ดีเช่นกัน”
เพื่อนเก่าไง……..เขารู้ เขาก็รู้เช่นกัน

“หลงเซียว กลับไปกับผมเดี๋ยวนี้”

“กลับไปหรือ? ผมเป็นคนที่ถูกบริษัท MBK ไล่ออกจากประตู ไม่มีหน้ากลับไปจริงๆ พ่อหาผิดคนแล้ว” หลงเขียวหยิบแก้วน้ำ ชาที่ละเอียดอ่อนขึ้นมา นิ้วที่เรียวยาวดูงามลูบไล้ตามข้างแก้ว น้ำชา ยิ้มราบเรียบอยู่

“เพียง!”

หลงถึงหยิบแก้วขึ้นมาครั้งที่สอง โยนลงบนพื้นแตกกระจาย

“แกอย่าคิดว่าตนเองเป็นบุคคลที่ยิ่งใหญ่อะไร อย่าเก๊กท่า อยู่ต่อหน้าผม หลงเซียว บริษัท MBK สามารถให้แกสมหวัง ก็สามารถทําร้ายแกเช่นกัน ไม่มีบริษัท MBK แกก็ไม่ได้เป็น อะไรเช่นกัน”

หลงเซียวเทชาแก้วที่สามให้ดีๆ ยกแขนยาวขึ้นมาส่งไป “พ่อ อารมณ์แรงมาก อีกทั้ง ผมได้พูดว่าผมยิ่งใหญ่ตั้งแต่เมื่อไหร่ ล่ะ ? ตรงกันข้าม สำหรับบริษัท MBK มากล่าวแล้ว ผมเพียง แค่คนที่ไม่มีความสำคัญคนหนึ่งเท่านั้น เรียกแล้วก็มาไล่แล้วก็ ไป หรือว่าไม่ใช่ล่ะ?”

เขากำลังตบหน้าเขาอยู่ ง่ายๆตรงไปตรงมาไม่อ้อมค้อม เรียบง่ายคล่องแคล่วปราดเปรียว
หลงถึงจ้องมองแก้วน้ำชานั้น สายตาสามารถทำให้ชาร้อน แช่แข็งกลายเป็นน้ำแข็งหนึ่งก้อน ” ทั้งหมดล้วนอยู่ในแผนการ ของแก? แกรู้ว่าบริษัท MBK จะเกิดอะไรขึ้นมานานแล้ว”

หลงเซียวยิ้มเบาๆอย่างบริสุทธิ์ใจ “พ่อดื่มน้ำชาก่อนเถอะ แขนของผมยกจนเมื่อยสักหน่อยแล้ว”

หลงถึงเหล่มองหนึ่งที “แก……

ยังไง เขาไม่รับมาก็ไม่ได้

ทั้งสองนั่งไขว้ขาตรงข้ามกัน หลงถึงไม่ข่มอารมณ์ร้อนไว้ก็ ไม่ได้ แค่ว่าแก้วน้ำชานั้น ไม่ว่ายังไงเขาก็ไม่มีอารมณ์ดื่ม

“ท่านอยากให้ผมกลับไปบริษัท MBK จัดการการจลาจลของ ผู้ถือหุ้น ช่วยบริษัท MBK กอบกู้ความเสียหายช่วงนี้กลับมา หรือ?” หลงเซียวแทรกเข้าไปตรงๆ พูดตรงจุดมุ่งหมายของ เขาโดยตรง

หลงถิง ฮึ เย็นชา “แกล้วนรู้แล้วเป็นดังที่คิดไว้จริงๆ”

“พ่อเสือไม่มีลูกหมา ผมเรียนรู้กับพ่อมา”

ใบหน้าหลงถึงบึ้ง “ในเมื่อแกล้วนเข้าใจ พวกเราเป็นคนที่อยู่ ด้านสว่างไม่พูดคำด้านมืด ผมให้แกรีบกลับไปบริษัท MBK จัดการวิกฤติ รวมกับโครงการของเมืองเจียงเฉิงกับอเมริกาด้วย”

หลงเซียวเยาะเย้ย “เหอะๆๆ!” เขาหัวเราะจนงดงามโดย พลการ เสียงเย็นชาประชดประชันมาก “ความอยากของพ่อ ไม่ใหญ่เกินไปแล้วหรือ”

หลงถึงเหล่ตามองอย่างโหดร้ายหนึ่งที “หลุมของแก แกไป ถมเอง”

“โอ๊ะ? ผมจำได้ว่าโครงการของอเมริกาผมมอบให้เสี่ยวจื่อ แล้ว โครงการของเมืองเจียงเฉิงผมก็ยกสิทธิ์ให้กับพี่ชายแล้ว เช่นกัน กลายเป็นหลุมของผมตั้งแต่เมื่อไหร่ล่ะ?”

“แกยังแก้ตัว! แกเอาโครงการของเมืองเจียงเฉิงมอบให้หลง ยี่ เขาสมองเลือนรางเซนต์เอกสารไปมั่ว คิดไม่ถึงแกวางกับดัก ให้เขาลง”

“โอ๊ะ? ก่อนที่จะเซนต์เอกสาร หรือว่าพี่ชายไม่ได้ดูให้ละเอียด หรือ? โอ๊ะ ใช่แล้ว พี่ชายร้อนใจเกินไปจริงๆ เซนต์ชื่อของ ตนเองโดยตรง ยังไง นี่ก็ถือว่าเป็นความผิดของผมหรือ?”

นิ้วของหลงเซียวลูบตามข้างๆของแก้วน้ำชาเล็ก นิ้วที่เรียว งามกับแก้วหยกขาวเสริมกันได้เด่นชัดยิ่งขึ้น

หน้าอกของหลงถึงหงุดหงิดโมโหจนดั่งไฟแรง “หลงเซียว แก อย่าดีใจจนเหลิง!”
“ตอนนี้พ่อพูดกับผม เกรงใจสักนิดหน่อยดีกว่า ผ่านการต่อสู้ ในครั้งนี้ พ่อคงมองออกได้ คือบริษัท MBK ออกจากผมไม่ ได้ แต่ไม่ใช่ผมออกจากบริษัท MBK ไม่ได้ ยังมี ตอนนี้บริษัท MBK เสียหายอย่างมากไม่สมบูรณ์ ผมไม่สนใจที่จะยุ่งด้วย จริงๆ”

วางกลยุทธ์ของเขา ความสงบนิ่งใจเย็นของเขา กับความ โมโหของหลงถึงไม่เหมือนกันโดยสิ้นเชิง ท่าทีอย่างเงียบสงบ แบบนี้ ทำให้หลงถึงใจวุ่นวาย

เขาคาดเดาเขาตาเกินไป

แกอยากจะได้อะไรหรือ? พวกเราสามารถตกลงเงื่อนไขกัน” มือของหลงถึงถือถาดแก้ว น้ำชาสีน้ำตาลในแก้วสะท้อนแส เย็นของเขา

หลงเซียววางแก้วลง “แม้แต่บริษัท MBK ล้วนไม่ได้อยู่ใน สายตาผม พ่อหยิบเงื่อนไขอะไรออกมาได้อีกล่ะ?”

“โอ๊ะ? บริษัท MBK ไม่ได้อยู่ในสายตาของแกจริงๆหรือ? เหอะๆ บริษัท MBK สามารถเหยียบบริษัทฉู่ชื่อ บริษัทโม่ซื่อ ด้วยเท้าเดียว!”

“อ้..…….. หลงเซียวออกเสียงตื้นๆหนึ่งคำ “อย่างนี้หรือ ได้ งั้น ก็ลองคุยกันดูสิ ให้ผมไปบริษัท MBK จัดการความยุ่งเหยิงทั้ง หลาย ท่านสามารถให้ผมอะไร
ในใจหลงถึงพ่นไฟแรงออกมา ซาตาหงเผา ที่ดีขนาดไหน ก็ดับไม่ได้ “แกยังเป็นประธานของบริษัท MBK ขุนนางคนสู ตำแหน่งเดิม”

“เหอะๆ” หลงเชียวหัวเราะ “ดูเหมือนไม่ค่อยดึงดูดใจเท่าไหร่”

มือของหลงถัง แล้วก๋อีก “หรือว่าแกอยากจะเอาตำแหน่ง ของผมหรือ?”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ