ประธานหยิ่งยโสของฉัน

ตอนที่ 485 คุณหลงหยอกล้อคนเก่งมาก



ตอนที่ 485 คุณหลงหยอกล้อคนเก่งมาก

ตอนที่ 485 คุณหลงหยอกล้อคนเก่งมาก

“ลั่วลั่ว” เป็นเสียงเรียกที่น่าดึงดูด อ่อนโยนน่าฟังในค่ำคืนที่

ยาวนาน

หัวใจของลั่วหานเต้นเร็วเมื่อได้ยินที่เขาตะโกนเรียกด้วยคำ สองคำ เกือบล้มลง คิดคิดดูก็น่าตกใจ ต้องยอมจำนนเพราะ เสียงของเขา!

แต่ว่า เธอชอบมัน

ลั่วหาน พิงที่ขอบหน้าต่าง ทําท่าทางสดใสออดอ้อนถาม “คุณกำลังทำอะไรอยู่ เมื่อกี้ยังดุฉันอยู่เลย จู่ๆก็อยากจะปลอบ ฉัน”

ปิดโน๊ตบุ๊ค เอนกายพิงโซฟาด้วยความเกียจคร้าน ความ หรูหราและสง่างาม ละลายไปในยามค่ำคืน

เขาถือโทรศัพท์ไว้ในมือข้างหนึ่ง อีกข้างจับที่เท้าแขนของ โซฟา มีช่องว่างระหว่างแขนของ สามารถแทรกตัวเข้ามาได้ พอดี “อืม เมื่อกี้ฉันดุคุณ คุณอยากจะลงโทษฉันยังไงเหรอ”

แววตาลั่วหานดูฉลาดอ่อนไหว ดวงตากลมโตดูกังวล เสียง ของหลงเซียวฟังดูอ่อนล้า เรื่องต่างๆในสหรัฐอเมริกาไม่ราบ รื่นเหรอ
ก็ใช่ มันผ่านมาสามสิบปีแล้ว คงยากที่จะย้อนกลับไปค้นหา

“ถ้าฉันบอกว่าจะลงโทษยังไง คุณจะร่วมมือโดยดีใช่ไหม” ลั่ วหาน จะไม่คุยเรื่องงานและคดีกับเขา เพราะไม่อยากให้เขา ไม่สบายใจ

หลงเซียวหลับตาลง และเพลิดเพลินไปกับเสียงของเธออย่าง สบายๆ “ใช่ เธอบอกอะไร ฉันทำตามหมดเลย”

ลั่วหาน เอามือจับหน้าเขา แก้มปรากฏสีแดงบนใบหน้าที่ บอบบางและสวยงาม “ฉันจะลงโทษโดยการให้คุณไปอาบน้ำ ร้อน ดื่มนมอุ่นๆ แล้วก็เข้านอน”

ดวงตาของหลงเซียวยิ้มอย่างมีความสุข ริมฝีปากที่เซ็กซี่ และยิ้มที่อ่อนโยน “หือ”

ลั่วหาน ใช้มือแตะที่หน้าตัวเอง “และจะลงโทษให้คุณฝันดี จะดีมากถ้ามีฉันอยู่ในความฝันด้วย”

ใบหน้าของหลงเซียวก็มีรอยยิ้ม ความหดหู่และความ หงุดหงิดเมื่อกี้เธอก็ค่อยๆทำให้หายไป ถาม “มีอีกไหม”

“อีกอย่างคือลงโทษให้คุณไม่ให้คิดเรื่องงานอีก ทำให้สมอง ว่างเปล่า ถ้าคุณต้องคิด ก็ให้คิดถึงฉัน คิดถึงภรรยาที่สวยงาม และน่ารักของคุณที่อยู่อีกซีกหนึ่งของโลก”

รอยยิ้มของหลงเซียวสดใสขึ้นเรื่อยๆ เขานอนลงอย่างเกียจคร้าน ขาไขว่ห้าง และมองออกไปนอกหน้าต่าง เวลานี้ กลางคืนในสหรัฐอเมริกายิ่งมืดลง แต่ที่จีนเป็นช่วงเช้าที่งาน ยุ่งที่สุด แม้ว่าจะมีความต่างของเวลา แต่ก็ดูเหมือนเธอจะอยู่ ตรงหน้าเขา

“โอเค การลงโทษอย่างสุดท้ายที่ฉันสามารถทำให้คุณ พอใจได้เลยในตอนนี้” เขาวางมือที่สวมแหวนไว้บนท้องน้อย หลับตาและยิ้มกริ่ม

ลั่วหาน งอปากถาม “แล้วอย่างอื่นล่ะ ไม่ทําให้ตอนนี้เหรอ” เวลาใกล้ห้าทุ่มแล้ว และหลงเซียวต้องไปทำงานทั้งคืนอีกใช่ ไหม

เธออยากให้เขาเข้านอนเร็วๆ ไม่อยากให้เขาทํางานหนักเกิน

ไปสักนิดเดียว

“ลั่วลั่วฉันไม่พบข้อมูลของคดีในตอนนั้นเลย เพราะถูกคน ทําลายไปแล้ว ตอนนี้ทั้งคดีว่างเปล่า ฉันสงสัยว่ามีคนลงมือไป ก่อนหน้าฉันแล้ว”

จู่ๆหลงเซียวก็พูดแทรกขึ้น บอกลั่วหาน ถึงปัญหาที่ตัวเองเจอ อย่างธรรมชาติ เขากลับไม่รู้สึกอายที่ตัวเองทำไม่สำเร็จ

เขาอยากแชร์ทั้งความสําเร็จและพ่ายแพ้ของตัวเองให้คนที่ เขารักได้รู้

สิ่งที่เรียกว่าความรักมันก็มีแค่นี้ ที่ไม่ใช่คำพูดหวานลึกซึ้งมากมาย

“อารมณ์ไม่ดีเมื่อกี้เป็นเพราะเรื่องนี้เหรอ ถ้างั้นคุณหลงเรา ลองคิดอีกแง่หนึ่งได้ไหม ว่าอีกฝ่ายจงใจล้างข้อมูลของคดีทั้ง ไป นั่นแสดงว่าพวกเขากลัวที่จะถูกจับได้ไง”

ซึ่งมันชัดเจนมาก

“ใช่ คุณพูดถูก ฉะนั้น คุณนายหลงมีความคิดเห็นอย่างไร บ้าง” หลงเซียวหลับตาลงและตั้งใจฟัง “ฉันตั้งใจฟังอยู่”

ลั่วหานครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก็พูด “คุณสามีคะ ถึงแม้ว่าฉันจะ ไม่เข้าใจการจัดการเรื่องคดี แต่ฉันคิดว่า นอกจากจะหาตัว ฆาตกรจากหลักฐานแล้ว ยังสามารถระบุตัวฆาตกรที่สงสัยได้ ก่อนจึงค่อยหาหลักฐานเพื่อยืนยันจากตัวเขา หากคุณมีคน ที่คิดว่าน่าจะเป็นผู้ต้องสงสัย ทำไมต้องกังวลอยู่กับหลักฐาน ล่ะ คนเรามีทั้งความอ่อนแอ เข้มแข็ง และโหดเหี้ยมอยู่ในตัว ตราบใดที่คนยังมีชีวิตอยู่ย่อมต้องมีข้อเสียให้เห็น”

“ฮ่าฮ่า!” หลงเซียวยิ้มอย่างมีความสุข นอนหนุนแขนสบาย รู้สึกเห็นด้วยมากๆกับข้อเสนอของเธอ “ลั่วลั่ว คุณเคยทำการ ทดสอบระดับไอคิวหรือยัง ระดับไอคิวของคุณเท่าไหร่เหรอ”

ลั่วหานรู้ว่าเขากำลังชื่นชมเธอ แต่ไม่ได้ชื่นชมเธอโดยตรง ตอบ “น่าจะต่ำกว่าคุณเล็กน้อยเท่านั้น”
“ทําไมล่ะ”

“เพราะไม่ว่าฉันจะฉลาดแค่ไหน ฉันก็ยังคงก้มตัวอยู่ใต้ กางเกงของคุณนะสิ ดังนั้น ฉันปฏิเสธที่จะยอมรับใช้คนอื่น ฉัน จะรับใช้แค่คุณเท่านั้น”

ลั่วหานพูดเช่นนี้ เป็นการชื่นชมยกย่องหลงเซียวกลับไป เป็นการชื่นชมไม่ทิ้งร่องรอย ดูมีระดับมาก

“ฮ่าฮ่า!” หลงเซียวหัวเราะอย่างสบายใจ อารมณ์ของเขาถูก รักษาจากลัวหานหายไปหมดสิ้น “ฉันคิดว่าวิธีการของคุณ คุ้มค่าที่จะลอง หลักฐานถูกทำลายหมดแล้ว แต่ฆาตกรยัง ลอยนวลอยู่ ยึดตามวิธีการของคุณ คงไม่ยากที่จะเค้นถาม ความจริงจากตัวฆาตกร”

“ถูกต้อง! ฉลาดเหมือนคุณไง! คุณหลงเป็นนักเจรจาที่ เก่งกาจ ไม่ว่าบทบาทอะไร คุณก็สามารถจัดการได้อย่าง ยุติธรรม”

เสพติดค่ายกยอแล้วเหรอ” หลงเซียวลุกใส่รองเท้าแตะแล้ว เดินไปที่ห้องน้ำ เชื่อฟังคำพูดของภรรยาเตรียมตัวเข้านอน เร็วๆ ไม่คิดเรื่องที่ปวดหัวแล้ว

“ถูกต้อง ฉันเสพติดแล้ว และไม่ใช่แค่คำยกยอนะ กับคุณฉัน ก็เสพติดแหละ คุณหลงคุณคือทั้งยาพิษแล้วก็ยาถอนพิษของ ฉัน ฉะนั้นคุณต้องกลับมาหาฉันอย่างปลอดภัยนะ”
ลั่วหานพูดคำหวานๆเข้าไปในหูของเขา เสียงของเธอเหมือน คลื่นทะเลที่นุ่มนวล ทุกประโยคและทุกคำประดุจเป็นไข่มุก ส่องประกายสีเงิน ทั้งอ่อนโยนและยังทำให้ประหลาดใจได้อีก ด้วย

หลงเซียวถอดชุดนอนออก และยืนอยู่หน้ากระจกห้องน้ำ กระจกที่สะอาดและสว่างสะท้อนให้เห็นรูปร่างที่แข็งแรงและ ได้สัดส่วน มีกล้ามเนื้อหน้าท้อง ข้างใต้ลงไปยังเห็นร่องสิบเอ็ด ที่ดูเซ็กซี่และร้อนแรงน่าดึงดูด

“ลั่วลั่วคุณรู้ไหม เวลาที่ผู้ชายกำลังจะอาบน้ำ ความสามารถ ในการป้องกันการถูกโจมตีจะต่ำ จะถูกศัตรูจับตัวได้ง่ายมาก” น้ำเสียงอันน่าหลงใหลของเขาช่างนุ่มนวลและอบอุ่น

ลั่วหานเงยหน้าขึ้น จึงเห็นว่าหลินซีเหวินกับหวาเทียนกำลัง เดินมาพอดี หมายถึงใกล้เวลาการประชุมช่วงเช้าแล้ว

“คุณถูกฉันจับตัวได้งั้นเหรอ”

“ถูกต้อง ฉันถูกคุณจับตัวได้ ฉันจึงเป็นของคุณ แต่คุณไม่ใช่ ศัตรูของฉัน คุณคือคนรักของฉัน” หลงเซียวยังไม่เปิดเครื่อง ดูดอากาศ ยืนพิงอ่างล้างหน้าคุยกับลั่วหานอยู่

การเอาใจคนแบบนี้ สามารถทำให้เมาได้จริงๆนะ! ลั่วหานไม่ สามารถทนต่อไปได้
“คิคิ …..ปากคอเราะร้าย! คุณหลงของฉัน บทลงโทษอัน สุดท้าย และต้องทำตามคือ พรุ่งนี้ให้คุณนอนตื่นสายได้ คุณ เหนื่อยเกินไปแล้ว ต้องการการนอนหลับพักผ่อนอย่างเพียง พอเพื่อเติมเต็มพลังงานของคุณ ถ้าเป็นไปได้อย่าแม้แต่จะ คิดถึงฉัน ดูแลตัวเองให้ดีก็พอ”

หลงเซียวมองตัวเองในกระจก และหัวเรา “ข้อนี้สัญญาได้แค่ ครึ่ง ยัยโง่ ฉันเป็นผู้ชายนะ ไม่ต้องห่วงฉัน พรุ่งนี้ต้องเป็นวันที่ มีแน่นอน เชื่อ คนดี”

เขาใช้คำว่าคนดีมาพูดเอาใจเธอน้อยมาก ทุกครั้งที่พูดคำนี้ ขึ้นมา เธอจะดีใจจนตัวอ่อนไปหมด ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน

“เห็นฉันปลอดภัยมีความสุข คุณเองก็รู้สึกมีความสุขไปด้วย

ลั่วหานคว่ำปากลงและพูด “ฉลาดพูดจริงๆเลย ไม่น่าเชื่อ รีบไปอาบน้ำนอนเถอะ ฉันจะไปประชุมแล้ว ทางนี้ทุกอย่าง เรียบร้อยดี ไม่มีอะไรสามารถมาขวางคุณได้ สัญญาจะทำให้ คุณมีความสุขทุกวัน ไม่ต้องพูดต่อแล้ว บ๊ายบาย

ลั่วหานพูดจบ ก็รีบวางสายลง

หลงเซียวมองไปที่โทรศัพท์ที่วางสายไป แล้วยิ้มที่มุมปาก ประเดี๋ยวเดียว เขาจะกดโทรออกไปยังหมายเลขหนึ่ง
และรับสายโดยเร็ว เหมือนกับว่ากำลังรอโทรศัพท์สายนี้อยู่ โดยเฉพาะ

เกา งอาน รับสายด้วยความดีใจ “พี่หลง ในที่สุด ณ ติดต่อ ฉันแล้ว ฉันทุกทิ้งไว้ให้เหงาอยู่นานมาก”

หลงเชียว ขมวดคิ้วและบอก “พูดจาดีๆหน่อย

เกาจิ่งอานรีบนั่งตัวตรง จัดระเบียบเนกไท และพูด “โอเค โอเค พี่หลงมีคำสั่งอะไร ฉันพร้อมที่จะไปบุกน้ำลุยไฟเสี่ยง เป็นเสี่ยงตายเพื่อพี่ได้ทุกเมื่อ!”

หลงเชียวขมวดคิ้วอีกรอบ “จะพูดจาให้มันดีๆไม่หรือยัง”

“ได้ ได้ ได้! พี่ใหญ่พูดสิ พูดมา” เกาจิ่งอานไม่ได้รับโทรศัพท์ จากหลงเซียวมาเป็นเวลานานแล้ว เขาตื่นเต้นมาก ทำท่าทาง น่ารักอยู่ตั้งนาน เห็นได้ชัดว่าจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้ว

แต่ไม่ได้ผลสําหรับคนอย่างท่านเขียว

“ช่วงนี้บริษัทอีนเคอได้รับความนิยมมากใช่ไหม” หลงเซียว ถามออกมาอย่างมีนัย

เกาจิ่งอานเกือบจะสำลักออกมา “เป็นไปไม่ได้หรอกพี่ใหญ่ เมื่อกี้ฉันก็คิดแบบนี้ แต่ไม่ได้แสดงออกมา คุณรู้ได้อย่างไร ดู เหมือนฉันก็ไม่ได้เปิดเผยข้อมูลใดๆ…ใช่ไหม
หลงเซียวหัวเราะหึหึ แต่เปิดเผยเหรอ แค่กระตุ้นนิดหน่อยก็ พร้อมจะเปิดเผยออกมาอัตโนมัติอยู่แล้ว

“ฉันรู้ได้อย่างไรไม่สำคัญหรอก ที่สำคัญก็คือ ฉันสามารถ ช่วยให้คุณได้โปรเจคงานที่กำลังช่วงชิงอยู่”

เกาจิ่งอานเกือบจะคุกเข่าค่านับ หลงเซียวแล้ว “แม่เจ้า! พี่ ใหญ่ เทพจริงๆเลย คุณรู้ได้ยังไงว่าฉันต้องการช่วงชิงให้ได้ สิทธิเข้าร่วมในแบรนด์ห้างสรรพสินค้าบริษัทSKYอยู่”

หลงเซียวลงไปในอ่างอาบน้ำ นั่งพิงขอบเพื่อให้น้ำไหลผ่าน ร่างกาย “คุณต้องการได้สิทธิเข้าร่วมในห้างสรรพสินค้า บริษัทSKYแห่งสหรัฐอเมริกา และคู่แข่งที่ใหญ่ที่สุดคือบริษัท หลัมเทียน คุณรู้ความสัมพันธ์ระหว่างบริษัทหลันเทียนและ บริษัทSKY”

เกาจิ่งอานรู้สึกว่าเขาถูกมองทะลุปรุโปร่ง “อืม ใช่แล้ว บริษัท หลันเทียนและบริษัทSKY เป็นเครือญาติกันโดยตรง บริษัท หลันเทียนออกไป ต่อมาบริษัทSKYก็เติบโตขึ้นจนกลายเป็น ตัวแทนอันดับต้นๆของแบรนด์หรูสัญชาติอเมริกัน ตอนนี้ แม้แต่บริษัทหลันเทียนก็ต้องให้เกียรติพวกเขา ฉะนั้นฉันกำลัง คิดหาวิธีจะเอาชนะบริษัทหลันเหียนอยู่

หลงเซียวยิ้มอย่างใจเย็นและพูด “ไม่ต้องคิดแล้ว ฉันคิดแทน ให้เรียบร้อยแล้ว พรุ่งนี้คุณก็ไปเจรจากับประธานของบริษัท หลันเทียนได้เลย ทำตามที่ฉันบอก ฉันสัญญาว่าคุณจะไม่เปิด โอกาสให้เขาได้หายใจหายคอกันเลยทีเดียวเชียว”
ตาของเกาจิ่งอานเกือบถลนออกมา กลืนน้ำลายทีหนึ่งและ พูด “แม่เจ้า! พี่ใหญ่คุณสุดยอดมาก ว่าแต่ทำไมกัน คุณสนิท สนมกับประธานของบริษัทหลันเทียนเหรอ” เกา งอานครุ่นคิด ไปด้วยขณะพูด ประธานของบริษัทหลันเทียนคือคุณเควิน… เควินก็คือตู้หลิงเซวียนแม่เจ้า!!

มิน่าล่ะ!

หลงเซียวหัวเราะแต่ไม่พูดอะไร

เกาจิ่งอานตีหน้าผากตัวเองก่อนพูด “ฉันมันโง่! ฉันลืมเรื่อง สําคัญแบบนี้ได้ยังไงกัน พี่ใหญ่ คุณเป็นเทพเจ้าผู้มาโปรด ชีวิตของฉันจริงๆ”

“อย่ามาชื่นชมฉัน ไปเตรียมเอกสารของคุณให้พร้อม ฟังนะ จำสิ่งที่ฉันพูดให้ดี”

“โอเค! เชิญพี่ใหญ่พูดได้เลย”

หลงเซียวจึงสรุปความหมายของเขาสั้นๆอีกครั้ง

เกาจิ่งอานเหมือนถูกปลุกให้ตื่น ผลักเก้าอี้ออก และลุกขึ้น มากระโดดโลดเต้นเหมือนลิง พร้อมพูด “สุดยอดไปเลยพี่ใหญ่ ของฉัน!! คุณรู้เรื่องของตู้หลิงเซวียนมากขนาดนี้ได้ยังไง ฮี ฮ่

“ช่วงนี้ฉันกำลังสืบหาเกี่ยวกับตู้หลิงเซวียนอยู่พอดี ทำให้ได้รู้เรื่องภายในโดยบังเอิญ คุณไปยั่วอารมณ์ของเขาก่อน แล้วปล่อยให้เขาเสียหน้าต่อหน้าบริษัทSKY ที่เหลือ คงไม่ต้อง ให้ฉันสอนหรอกนะ”

หลงเซียวลูบที่ผิวน้ำ และนอนแช่อ่างอย่างสบายใจ

เกา งอานแอบหัวเราะและตอบ “ไม่ต้องไม่ต้อง ฉันเข้าใจดี พี่ ใหญ่ต้องการเอาชนะวิญญาณของตู้หลิงเซวียน เพื่อประกาศ สงครามครั้งแรกอย่างเป็นทางการใช่ไหม ฉันยินดีที่จะเป็นผู้ บุกเบิกมากเลย!”

“ฮ่า!” หลงเซียวยิ้มอ่อน ใช่ สงครามครั้งที่หนึ่ง เกาจิ่งอาน เหมาะที่จะเป็นผู้บุกเบิกที่สุด

“พี่ใหญ่ ว่าแต่ ดูเหมือนคุณจะไม่เป็นมิตรกับตู้หลิงเซวียนมา กนัก ช่วงนี้เขาทำตัวดี และผลงานการทำงานก็ไม่เลย พี่ใหญ่ ไม่คิดจะให้โอกาสเขาอีกครั้งเหรอ”

“โอกาสงั้นเหรอ สำหรับฉัน ตู้หลิงเซวียนจะไม่มีทางได้รับ โอกาสแน่นอน”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ