ประธานหยิ่งยโสของฉัน

ตอนที่ 267 ยืนในฝั่งที่ดี รู้หลบเป็นปีกรู้หลีกเป็นหาง



ตอนที่ 267 ยืนในฝั่งที่ดี รู้หลบเป็นปีกรู้หลีกเป็นหาง

ตอนที่ 267 ยืนในฝั่งที่ดี รู้หลบเป็นปีกรหลีกเป็นหาง

เกาจิ่งอานยกมุมปากขึ้นยิ้มอย่างเย็นชา แก้วกาแฟในมือถูก เขาเล่นระหว่างนิ้วมืออย่างไม่ทุกข์ร้อน “ดูท่า หลงเซียวปฏิบัติ ต่อเงินเหลียว ครั้งนี้คงจะเอาจริง เพียงแค่นี้ก็ไม่ควรตำหนิ เดิมทีเขาก็คือคนคนนึงที่ไม่สามารถขยี้เม็ดทรายในตาได้(ไม่ สามารถทนต่อสิ่งที่ไม่ยุติธรรมได้)

ยืนอยู่ในห้องทํางานประธานของบริษัทอีนเคอ หันหน้าไป ทางนอกหน้าต่างที่ยาวจรดพื้น เกาจึงอานมองทัศนียภาพของ เมืองหลวงอย่างครุ่นคิด การแสดงออกบนใบหน้าซับซ้อนเล็ก น้อย

“เสิ่นเหลียวเผชิญหน้าหลงเซียวครั้งนี้ ไม่ได้รับผลประโยชน์ ใดๆสักนิดเลยจริงๆ อีกทั้งเพราะเรื่องนี้ เมื่อสำนักงานใหญ่ ของเสิ่นเหลียวเปิดทำการซื้อขายไม่กี่วันในตอนเช้า ราคาหุ้น ก็ดิ่งลงในอัตราร้อยละยี่สิบ และมีแนวโน้มที่จะดิ่งลงตลอด ทาง

เกาจิ่งอานพยักหน้า วางข้อศอกบนกำปั้น โอบแขนครึ่ง นึงของตัวเอง จิบกาแฟอีกนึง “ดูท่าฉันต้องเปลี่ยนกลยุทธ์ ต่อMBKซะหน่อย
ความหมายของประธานคือ…..” ผู้ช่วยไต่ถามประโยคนึง อย่างระมัดระวัง หลังจากนั้นก็รอให้เกาจึงอานตอบสนองกับ ตัวเอง

เขามองไปที่ภาพด้านหลังของเกาจึงอานอย่างไม่อยากเชื่อ เล็กน้อย หรือว่าเจ้านายจะต้องการแก้ไขเส้นทาง?

เกาจิ่งอานหันตัวกลับ มองลงไปยังผู้ป่วยที่เตี้ยกว่าตนเอง เล็กน้อย เงาร่างที่ย้อนแสง ใบหน้ามองไม่ชัดเจน บนร่างกาย ถูกฝังด้วยแสงจางๆ ก็ยิ่งอำพรางสีหน้าที่ไม่อาจคาดเดาได้ ของเขา

“เงินเหลียวเป็นคนยังไง คุณก็รู้?”

ผู้ช่วยพยักหน้า “รู้ ขาวดำทั้งสองอย่างทำให้เขามีชื่อเสียง แค่ไหน ที่เมืองเจียงเฉิงได้นับการตอบรับอย่างมาก คน ธรรมดาไม่กล้ายั่วเย้า อีกทั้งได้ยินมาว่า เขาโหดเหี้ยมอำมหิต ทําให้คนของเขาไม่พอใจไม่ว่าสิ่งใดก็ตาม ผลสุดท้ายก็ไม่ได้ มีจุดจบที่ดี”

เกาจึงอานดื่มกาแฟอีกอีกนึง ยิ้มๆ “ตัวละครเสิ่นเหลียวนี้ จะกลับไปที่หลงเซียวนั่นอย่างล้มลุกคลุกคลาน ฉันยังจะโง่ แข่งขันกับเขาไหม? ที่วางแผนครั้งที่แล้ว เริ่มใหม่อีกครั้ง และ บอกกับตู้หลิงเซวียนว่า บริษัทอื่นเคอไม่ประสงค์จะร่วมมือกับนอกประเทศชั่วคราว ให้เขาหาร่วมมือกับคนอื่นๆเถอะ”

ผู้ช่วยสีหน้าตกตะลึง “แต่ว่าประธาน นี่คุณไม่เจรจากับ คุณชายผู้ให้ดีก่อนหรอ? คิดที่จะเปลี่ยนใจชั่วคราว จะทำให้ คุณชายคิดว่าคุณกำลังปั่นหัวเขาอยู่หรือเปล่า?”

เกาจึงอานยกมุมปากขึ้น “ถ้าหลงเซียวและตู้หลิงเซวียนคน ทั้งสองคนจำเป็นต้องทำให้ใครคนหนึ่งไม่พอใจ คุณคิดว่าฉัน ควรจะเลือกยังไง?”

ผู้ช่วยเข้าใจภายในเสี้ยววินาที “โอเค ฉันจะไปจัดการเดี๋ยวนี้”

ผู้ช่วยออกไปจากห้องทำงานแล้ว ริมฝีปากของเกาจึงอานก็ ลดลง ความลึกซึ้งของรอยยิ้มก็เพิ่มมากขึ้น

คนกระดูกแข็ง(คนที่ยากที่จะจัดการ)อย่างหลงเซียวนี้ ไม่ใช่ ใครๆจะเคี้ยวได้ ต้องดูสถานการณ์ให้ชัดเจนกำหนดตำแหน่ง ของตัวเองให้ถูกต้องแม่ยำโดยเร็วที่สุด ไม่เช่นนั้นจะต้องถูก เขากัดแหลกเป็นชิ้นๆอย่างโหดเหี้ยมเป็นแน่
คิดถึงตรงนี้ เกาจึงอานก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา

เสียงรอสายดังสักครู่ก็มีคนรับสาย

“ฮ่าๆๆ! คุณชายหลง ฝีมือรวดเร็วและดุดันเช่นเคย ครั้งนี้เงิน เหลียว……

เมื่อได้รับโทรศัพท์จากผู้ช่วยตู้หลิงเซวียนกำลังจัดเสื้อผ้าที่ สวมใส่ เตรียมจะไปโรงพยาบาลเยี่ยมคั่วหาน ร่างที่ใส่ชุดสูท ยืนตรงในกระจก หยิบมือถือที่ดังขึ้นมา

“พูดมา

นิ้วมือกลัดกระดุมบนกระบอกแขนเสื้อ เงาร่างที่สูงใหญ่ใน กระจกสวมด้วยชุดสูทสีขาวอมเทายิ่งทำให้ดูดีมีสง่ามากยิ่งขึ้น ดวงตาทั้งคู่ที่หลบซ่อนมองไม่ออกถึงความคิด เวลานี้ไม่มีลม ไม่มีคลื่น

“ผู้อำนวยการ เกาจึงอานเปลี่ยนใจชั่วคราว การร่วมมือของ พวกเรายกเลิกแล้ว ฉันเพิ่งได้รับโทรศัพท์ที่ผู้ช่วยของเขาโทร เข้ามา ดูเหมือนว่า จะเป็นเรื่องของเสิ่นเหลียวทำให้เกาจิ้งอาน หวาดกลัว”
ตู้หลิงเซวียนยังคงจัดการผูกเนคไทอย่างสงบ เหมือนกับ ว่าการเปลี่ยนใจชั่วคราวของเกาจึงอานจะไม่ได้สร้างผลกระ ทบใดๆให้กับตนเองเลย หรือว่า เขาได้เดาผลลัพธ์นี้ไว้ก่อน แล้ว

“คนไร้ความสามารถวิตกกังวลจนไม่กล้าทำอะไรคนนึง ใน เมื่อเขาไม่เต็มใจจะร่วมงานกับฉัน อย่างนั้นฉันคงต้องส่งของ ขวัญอันล้ำค่ากลับไปให้เขาสักชุดนึง ติดต่อบริษัททางอังกฤษ ทำเอกสารขอตกลงส่งไป

“ครับ ผู้อำนวยการ ไม่ทราบว่าคุณวางแผนที่จะกลับนิวยอร์ก เมื่อไหร่ครับ?”

ตู้หลิงเซวียนแต่งตัวอย่างประณีต ใส่นาฬิกาข้อมือ “พรุ่งนี้”

“ครับ!”

“เตรียมรถ ฉันจะไปโรงพยาบาลหวาเซี่ยเช่นเดียวกัน”

“ครับ!”

ตู้หลิงเซวียนวางสายโทรศัพท์ ยิ้มอย่างอำมหิตกับกระจก ดวงตาที่เปลี่ยนแปลงไม่ปรากฏอารมณ์ความรู้สึกที่ชัดเจน แต่ ทว่ามีความคิดที่จะฆ่าซ่อนอยู่
หลงเซียว หลงเซียวคนดีคนนึง ดูท่า ฉันจะประมาทศัตรูไม่ ได้

ตู้หลิงเซวียนก้าวเท้าออกจากประตูใหญ่โรงแรม เดินก้าวยาว ลงขั้นบันได

“หมอฉี่ คนไข้ฟื้นแล้ว! คนไข้ฟื้นแล้ว!! ปาฏิหาริย์จริงๆ! ปาฏิหาริย์! คุณและหมอถังสร้างปาฏิหาริย์แล้ว!”

หลินซีเหวินเห็นแล้วเหมือนเด็กทารกตัวโต รีบเข้าไปในห้อง ทำงานของเธอคว้าแขนของลั่วหานอย่างแรงและเขย่ามัน อย่างสุดชีวิต

ปากกาที่ล้วหานจับอยู่ในมือ “แกร๊ก”ถูกหลินซีเหวินโยกจน ตก พยักหน้าทั้งยิ้มทั้งจนปัญญาเล็กน้อย “เอาล่ะๆ ขืนคุณโยก ต่อไปอีก คนไข้ฟื้นแล้ว ฉันคงต้องถูกคุณโยกจนหมดสติ

“ฮ่าๆ! โอเคๆ ฉันคงไม่ได้ตื่นเต้นมากเกินไปใช่ไหม? แหะๆ เพียงแต่ตอนนี้สัญญาณชีพของคนไข้ยังไม่ค่อยแน่นอนมาก จําเป็นต้องติดตามดูอาการต่อไป หมอฉี่ คุณเก่งมากจริงๆ! ไอ ดอลพราวเสน่ห์ที่ไม่สามารถต้านทานได้
ลั่วหานก้มลงไปเก็บปากกาที่ตกอยู่บนพื้นขึ้นมา แล้วมองไป ยังใบหน้าของหลินซีเหวินที่แดงระเรื่อด้วยรอยยิ้มที่เหมือนจะ ยิ้มแต่ก็ไม่ยิ้ม “ผู้ที่ทำการผ่าตัดเคสผ่าตัดนี้คือหมอถัง ถึงแม้ จะต้องการสรรเสริญเยินยอ ก็ควรจะไปหาหมอถังไหม?”

หลินซีเหวินกัดๆริมฝีปาก สอบถามความคิดเห็น จริงหรือ? ฉันสามารถไปหาหมอถังได้ที่ไหน?”

ล้วหานพยักหน้า “ได้แน่นอน เพียงแต่ตอนนี้หมอถังน่าจะ ราวน์วอร์ดอยู่ ถึงอย่างไรคนไข้ก็ตื่นแล้ว เขาต้องรีบไปเยี่ยม คนไข้แน่ คุณสามารถรอให้เขาเสร็จธุระก่อนค่อยไปสรรเสริญ เขา”

หลิน เหวินดันแว่นตาทีดีใจมากเกินไปจนล่วงลงมาขึ้น “โอ เคๆ! ฉันจะทำตามคำแนะนำของหมออย่างแน่นอน ยกย่อง สรรเสริญหมอถัง!

ลัวหานเบะปาก หยิบเคสผู้ป่วยออกมาหนึ่งฉบับ “ดูเหมือนว่า ฉันกับเด็กอย่างพวกคุณนี้จะมีช่องว่างระหว่างวัยจริงๆ ความ ฉลาดหลักแหลมของพวกคุณ มากกว่ามาก เห็นได้ชัดว่าตน อยากจะไปดูหมอถัง ยังต้องใส่ชื่อฉันด้วย จริงๆเลย…..
“นี่ถูกคุณมองออกหรอ? ฮ่าฮ่า! งั้นฉันจะไปเตรียมตัวสักนิด! อ่ะ ใช่ หมอฉู่ หมอถังชอบดื่มกาแฟอะไร? เดี๋ยวฉันจะซื้อให้ เขาสักแก้ว”

ล้วหานเงยหน้าขึ้นมองหลินซีเหวิน สังเกตการแสดงออก ของเธออย่างอย่าละเอียด “ผู้ช่วยหลินกับหมอถัง กังวลมาก เกินไปหรือเปล่า? ยังไงเนี่ย? ชอบหมอถังหรอ?”

หลินซีเหวินก็ไม่ได้ปกปิด พยักหน้ายอมรับอย่างตรงไปตรง มา “หมอถังยังเด็กแต่เก่งมาก ทั้งหล่อทั้งอ่อนโยน แถมยังอบ อุ่นสุดๆ ผู้หญิงทุกคนต้องชอบ รสนิยมของฉันตามกระแสมาก ไม่แปลกที่จะชอบเขา?”

ลั่วหานตกใจไม่เบากับความใจกล้าของหลินซีเหวิน แต่หัวใจ ก็อบอุ่นตาม สำหรับจิ้นเหยียนแล้ว มีคนมาชอบ ก็เป็นเรื่องที่ดี

“เขาชอบลาเต้ ไม่ใส่น้ำตาล ไปเถอะ”

“โอเคโอเค! ขอบคุณนะหมอฉู่! Idol กดlike!”

หลินซีเหวินวิ่งออกจากห้องทำงานเหมือนนกออกจากกรง

ลั่วหานได้แต่เพียงยิ้มอีกครั้ง ดวงตาที่สวยงามทั้งคู่ก็ยิ้มไปด้วย

แว่วๆ ลั่วหานต้องประหลาดใจที่ได้ยินความตื่นเต้นครึกครื้น ของพวกพยาบาลที่ทางเดิน เสียงพูดคุยค่อยๆดังขึ้น ดูเหมือน ว่าจะได้พบกับบุคคลที่น่าทึ่ง

“ว้าว! หล่อจัง! ยังมีเสน่ห์ นี่คือใคร?”

“ไม่เคยเห็นนะ แต่หน้าตาดีจริงๆ เหมือนดาราเลย!

“ไม่เคยเห็นมาก่อน แต่…มาที่แผนกของพวกเรา ถ้าไม่ป่วย จนเกินเยียวยา ก็เป็นคนในครอบครัวของผู้ป่วย ท่านนี้น่าจะไม่ ได้เป็น……

หึม? ลั่วหานจำไม่ได้ว่ามีบุคคลเช่นนี้เป็นคนไข้ของเธอ

กำลังสงสัยอยู่ในใจ ประตูห้องทำงานของฉันก็ถูกเคาะดังขึ้น

เงยหน้าขึ้นมา ภาพร่างสูงใหญ่ก็ยืนอยู่ด้านนอกประตู มอง ตามเสื้อสูทรีดเรียบขึ้นไป ต้องแปลกใจกับใบหน้าอันหล่อ เหลาที่คุ้นเคยตรงหน้าตอนนี้
ประหลาดใจมาก นึกไม่ถึงว่าจะเป็นเขา

“เควิน? คุณมาที่นี่ได้อย่างไร? ไม่สบายหรอ?”ลั่วหานผลัก เก้าอี้ออกแล้วลุกขึ้นยืน ยื่นมือไปทักทายให้เขาเข้ามานั่ง

รอยยิ้มที่สง่างามและหาที่เปรียบไม่ได้ของตู้หลิงเซวียนเผย ให้เห็นกิริยาท่าทางของผู้ดีอยู่ลึกๆ ดูเหมือนว่าเขาคือมกุฎราช กุมารที่ก้าวลงจากบัลลังก์สูง ต้องเป็นที่เคารพเลื่อมใสของทุก คนอย่างแน่นอน

“ฉันตั้งใจมาหาคุณโดยเฉพาะ สะดวกไหม?”

ลั่วหานยิ้มอย่างสุภาพ “คนอื่นมาหาอาจไม่สะดวก คุณมาหา ต้องสะดวกแน่นอน เชิญนั่งเถอะ”

เชิญตู้หลิงเซวียนนั่งลง ลั่วหานตะโกนเรียกหวาเทียน “ผู้ช่วย หวา รินน้ำชาให้คุณชายตู้แก้วหนึ่ง

ตู้หลิงเซวียนมองไปรอบๆห้องทำงานของลั่วหาน คำนับ ชื่นชม “เป็นสไตล์ของคุณจริงๆ เพียงแค่ดูของตกแต่งห้อง ทำงานก็รู้แล้วว่าเจ้าของต้องเป็นคุณ”

ลัวหานยิ้มเล็กน้อย “มาหาฉันแต่เช้าขนาดนี้ คุณคงไม่ได้มา ชื่นชมสไตล์การตกแต่งห้องทำงานของฉันใช่ไหม?
ทุกครั้งที่ตู้หลิงเซวียนเข้าใกล้ ล้วหานเคยชินที่จะเปิดเครื่อง เตรียมป้องกัน ปฏิกิริยาตอบโต้แบบนี้ทำให้เธอรู้สึกอึดอัด ว่าดูเหมือนจะเป็นสัญชาตญาณที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

ตู้หลิงเซวียนยิ้มพยักหน้า “คุณแอนน่าฉลาดจริงๆ บางครั้ง คนฉลาดคิดอยากทําอะไรแต่ไม่มีโอกาสที่จะได้ทํา”

เขากึ่งตลกกิ่งจริงจัง มองลึกเข้าไปในสายตาของล้วหาน

หวาเทียนถือถ้วยน้ำชามาให้ผู้หญิงเซวียน แววตาหยุดอยู่ที่ เขาไม่กี่วินาที หลังจากนั้นก็กลับออกไป

ลัวหานรู้สึกไม่ชัดเจน “มีเรื่องอะไร คุณบอกมาตรงๆดีกว่า”

ตู้หลิงเซวียนจิบน้ำชาหนึ่งที “ไม่มีอะไร ก็แค่มาหาคุณ พรุ่งนี้ ฉันจะกลับนิวยอร์กแล้ว ก็แค่อยากมาหาคุณ

ประโยคที่อ่อนโยนของเขา ดูเหมือนว่าจะไม่มีพิรุธอะไร มอง ไม่ออกว่าคิดเลยเถิดไปนิดๆ เกือบจะจริงใจทำให้จูงใจลั่วหาน

“พรุ่งนี้? พรุ่งนี้ฉันมีผ่าตัด คาดว่าจะไม่ได้ไปส่งคุณด้วย ตนเอง”
“แอนน่า คําพูดปฏิเสธของคุณ แต่ไหนแต่ไรมาทำให้คนไม่ สามารถโต้แย้งได้ จริงๆเลย…. เขาไม่ได้พูดในสิ่งที่อยากพูด แต่ทั้งสองคนก็รู้ดี

กับเควิน ล้วหานไม่ถึงกับเข้าใจด้วยตนเอง แต่ความคิดของ เขาลึกซึ้ง จด ล้วหานเข้าใจดี

เขาทําทุกอย่าง ด้วยวัตถุประสงค์บางอย่างแน่นอน ในช่วงไม่ กี่ปีที่รู้จักกันมา เธอก็รู้ดี

ดังนั้น ลั่วหานรู้สึกทั้งหมด ไม่ว่าตู้หลิงเซวียนจะปรากฏตัวต่อ หน้าเธอในฐานะอะไร ก็น่าสงสัยทั้งนั้น

“ฉันพูดความจริง ไม่ได้มีความหมายที่จะโยนความรับผิด ชอบใดๆ ไม่เช่นนั้น คุณเปลี่ยนตัวเครื่องบิน เปลี่ยนเวลาอย่าง ที่พูด ฉันก็จะต้องไปส่งคุณด้วยตัวเองแน่นอน

“คนไข้สำคัญ ฉันเข้าใจ

“ฉันขอบคุณคุณแทนผู้ป่วย

อีกครั้ง ที่ยิ้มอย่างเข้าใจโดยไม่ต้องพูดออกมา
กลยุทธ์ของทั้งสองคน เข้าใจซึ่งกันและกันเป็นอย่างดี

ในขณะที่คุยกัน โทรศัพท์ของตู้หลิงเซวียนก็ดังขึ้น

“ขอโทษนะ ฉันรับโทรศัพท์ก่อน”

“โอเค”

ตู้หลิงเซวียนเดินไปยังด้านหน้าของหน้าต่าง “มีอะไร?”

“ท่านประธาน ผลิตภัณฑ์ที่จดทะเบียนใหม่ของบริษัท พบว่ามีสารก่อมะเร็ง ปัจจุบันสำนักกำกับดูแลคุณภาพใน สหรัฐอเมริกากำลังดำเนินการตรวจสอบการสุ่มตัวอย่าง สําหรับผลิตภัณฑ์ที่คล้ายคลึงกัน เกรงว่าท่านต้องกลับมารอบ ที่เร็วที่สุด”

ตู้หลิงเซวียนหรี่ตาลง

“เกิดเรื่องอย่างนี้ได้อย่างไร

“หมายความว่าสำนักกำกับดูแลคุณภาพ พวกเขาได้รายงาน เป็นทางการแล้ว แต่ผลิตภัณฑ์ของเราไม่เคยมีปัญหาด้าน คุณภาพ การตรวจสอบครั้งนี้ ผลิตภัณฑ์บนเคาท์เตอร์หยุดขายทั้งหมด ส่งผลเสียอย่างมากต่อชื่อเสียงและ ยอดขายของบริษัท

“ฉันรู้ ฉันจะกลับไปโดยเร็วที่สุด”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ