ประธานหยิ่งยโสของฉัน

ตอนที่ 122 บาดเจ็บก็ต้องรักษาเอง



ตอนที่ 122 บาดเจ็บก็ต้องรักษาเอง

“ฟังนะ เรื่องนี้ฉันไม่ใช่คนทำจริงๆ ฉันไม่รู้เรื่องพวก นี้เลย คุณช่วยลองไปสืบดูว่าบุคคลนี้เป็นใครมาจาก ไหน และมีวัตถุประสงค์อะไรกับบริษัทอู่ซื่อ? อีก อย่าง รบกวนเรียกประชุมคณะกรรมการผู้บริหาร ให้เร็วที่สุดเพื่อจะได้เจอตัวของเขา”

ฟางหลิงหญ้หัวเราะเหมือนผู้ใหญ่ได้ฟังเรื่อง ตลกจากเด็กน้อยอย่างไรอย่างนั้น “ฉู่ลั่วหานเธอ ปัญญาอ่อนหรือไง? ให้ฉันสืบหาว่าเขาเป็นใคร ฮ่าๆ ๆๆๆ แกเห็นว่าฉันเป็นตำรวจหรือนักสืบ? ”

ฉู่ลั่วหานตอบด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นว่า “บริษัทอู่ซื่อ อยู่ในมือของคุณ แต่คุณบอกว่าคุณไม่สามารถรู้ได้ ว่าเขาเป็นใคร คุณกำลังเล่นตลกเหรอ! ”

คนที่เล่นตลกอยู่น่าจะเป็นเธอมากกว่านะ! ฉู่ลั่ วหาน แกคิดว่าการสืบหาข้อมูลของคนที่ไม่ต้องการ เปิดเผยมันง่ายนักหรือไง? แกคิดว่าบริษัทชื่อ เป็นMBKที่วงการธุรกิจเกรงกลัวงั้นเหรอ อย่ามัวแต่ ปลดล็อกแล้ว ฝันสิ! ”

“ฉู่ลั่วหานกัดฟัน มือของเธอกำพวงมาลัยรถไว้แน่น ทั้งผมและร่างกายของเธอเต็มไปด้วยกลิ่นคาว ของไข่ไก่ ดูแล้วช่างน่าสมเพช “บริษัทอู่ซื่อไม่ใช่ ของคุณอีกต่อไปแล้ว ฟางหลิงหญ้คุณจะพูดจาอะไร รบกวนระวังหน่อย”

ไม่มีใครรับผิดชอบคำพูดของเธอได้

ฟางหลิงหยูหัวเราะแล้วพูดว่า “บริษัทฉ่ำชื่อไม่ได้อยู่ ในการดูแลของฉันแล้วก็จริง แต่ว่าฉันยังเป็นผู้ถือ

หุ้นอยู่! ”

ให้ตายสิ! ฉู่ลั่วหานกำพวงมาลัยแน่น!

ฉู่ลั่วหานวางสายอย่างไม่ไยดี

เป็นใครกัน?

ผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของบริษัทอู่ซื่อ นั่นหมายความว่า เขามีหุ้นอยู่ในมือมากกว่าฟางหลิงหยู้ ใครกันที่ซื้อ หุ้นครั้งเดียวในปริมาณมากกว่า25เปอร์เซ็นต์?

ในตอนนี้เป็นเวลาเก้าโมงเช้า โทรทัศน์วิทยุเริ่ม ทําการกระจายข่าวสาร

เนื่องจากฉู่ซีหรานสร้างความวุ่นวายขึ้นและ “ ประกอบกับหุ้นของบริษัทอู่ซื่อแย่ลง ภายในเวลาไม่ถึง24ชั่วโมงเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ ทำลายสถิติการเปลี่ยนตัวประธานที่เร็วที่สุดใน ประวัติศาสตร์! บุคคลลึกลับที่เป็นตัวการในการ เปลี่ยนแปลงผู้บริหารในครั้งนี้ด้วยเวลาเพียงสิบ ชั่วโมงสั้น ๆ ปัจจุบันยังไม่เปิดเผยข้อมูลส่วนบุคคล และยังไม่มีแถลงการณ์ใดๆ ”

ข่าวนี้ปรากฏขึ้นต่อหน้าตระกูลหลง ถังจิ้นเหยียน ฉู่ลั่วหานและคนอื่นๆในเวลาเดียวกัน

สมาชิกตระกูลหลงมีปฏิกิริยาเดียวกัน พวกเขาเชื่อ ว่าหลงเซียวเป็นผู้บงการอยู่เบื้องหลัง!

“ใช้ไม่ได้ เรื่องของตัวเองยังจัดการไม่สำเร็จ แต่ มีเวลามากพอไปช่วยผู้หญิงคนหนึ่ง!

หยวนชูเฟินพยายามออกหน้าให้ลูกชาย “เมื่อตอน เกิดเหตุหลงเซียวยังอยู่บนเครื่องบินอยู่เลย เขาจะ รู้เรื่องนี้ได้ยังไงกัน? อีกอย่างเมื่อเดินทางไปถึง อเมริกาแล้วคงมีเรื่องต้องจัดการมากมาย เรื่องที่ซี แอตเทิลทำให้เขาปวดหัวมากพอแล้ว จะเอาเวลา และเรี่ยวแรงที่ไหนมา? กันคะ”

“ตัวไม่อยู่ก็ไม่สามารถจัดการได้งั้นหรือ? เขาเอา เงินก้อนใหญ่ขนาดนั้นไปสนับสนุนตระกูลฉู่ ถ้าไม่ใช่

เขา! ”
“คุณคะ การเคลื่อนไหวเงินก้อนใหญ่ขนาดนี้ ทาง บริษัทต้องมีข่าวคราวบ้างละ อย่างน้อยฝ่ายการเงิน

พอเถอะคุณ! ถ้าเขาต้องการปิดบังคุณ จะให้รู้ ถึงหูคุณเหรอ? ! ”

หลงถึงพูดแล้วรีบเดินออกจากห้องรับแขกไป เหลือเพียงหยวนซูเฟินนั่งอยู่ในห้องรับแขกตาม ลำพัง มือเธอกุมขมับแล้วคิดว่า หลงเซียวหนอหลง เชียว! ช่างทำอะไรไม่คิดจริงๆ! ทำไมทำอะไรไม่ คิดเลย!

สิ่งที่ทำให้หลงถึงคิดมากนั้นคือความสัมพันธ์ของ ตระกูลหลงและตระกูลฉู่ ในสายตาของตระกูลหลง ตระกูลฉู่เป็นเพียงขยะที่ไม่มีวันเชิดหน้าชูตาได้ หาก นำชื่อของตระกูลฉู่มาวางไว้ที่เดียวกับตระกูลหลง ช่างน่าอับอายยิ่งนัก

หากเรื่องที่หลงเซียวแอบช่วยเหลือตระกูลฉู่ทั้งยัง กลายเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของบริษัทอู่ซื่อเป็นเรื่อง จริงละก็หลงถึงคงต้องอบรมสั่งสอนเขาอย่างไม่ไว้ หน้าแน่

เมื่อซ่งหวั่นยวี่นึกถึงลูกชาย ก็โทรศัพท์ไปแต่ไม่ สามารถติดต่อได้
ถังจิ้นเหยียนเองเมื่อเห็นข้อมูลนี้ ก็กำมือถือไว้

แน่น!

เป็นอย่างนี้ไปได้ยังไง?!

“ฮัลโหล? ทำไมไม่พูด? เอาเงินออกมาแล้วจะเอา ไปใช้อะไรบ้าง? ฮัลโหล? ”

ถังจิ้นเหยียนจ้องมองไปที่โทรทัศน์กําลังออกข่าว นั้นอยู่นานสองนาน บริษัท ซื่อถูกควบคุมโดยใคร

บางคน จะเป็นใครกัน?

หลงเซียว?

ตอนนี้เขาอยู่ที่อเมริกา เขาคงไม่มีเวลามาใส่ใจ บริษัท ซีออย่างแน่นอนหรือจะแบ่งร่างได้กันนะ ?

“ไม่ต้อง เอาไว้ก่อนแล้วกัน”

ถังจิ้นเหยียนวางมือถือลง เขาไม่ได้นอนมาทั้งคืน การเปลี่ยนแปลงของตระกูลซูในชั่วข้ามคืน ช่างมา เร็วและหายไปเร็วเหลือเกิน

ไม่รู้ว่าตอนนี้ฉู่ลั่วหานเป็นอย่างไรบ้าง

ถังจิ้นเหยียนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง สุดท้ายจึงตัดสินใจโทรศัพท์ไปหาเธอ แต่ไม่มีใครรับสาย

เธอคงไม่เป็นอะไรใช่ไหม? คงไม่คิดสั้นใช่ไหม?

เมื่อคิดได้ดังนั้น ถังจิ้นเหยียนรีบลงมาขึ้นรถแล้ว ตรงไปยังโรงพยาบาลทันที

ฉู่ลั่วหานกลับมาถึงห้อง เธอถอดเสื้อผ้าที่ส่งกลิ่น เหม็นคาวคลุ้งออกและจัดการขัดเนื้อตัวอย่างแรง

น้ำตาไหลออกมาเป็นสายน้ำ ผมที่เปียกน้ำของเธอ ปกคลุมไปทั่วว่า

ในที่สุดเธอก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป ก้มลงเอามือจับ เขาแล้วร้องไห้ออกมาอย่างคนบ้าคลั่ง

บ้านถูกเปลี่ยนเจ้าของ บริษัทเปลี่ยนคนดูแล ทุก สิ่งทุกอย่างที่เธอเคยมีมาก่อนหน้านี้หายไปในพริบ ตา มันเร็วเกินกว่าที่เธอจะรับไหว

เธอไม่ใช่คนอ่อนแอที่จะร้องไห้ง่ายๆ แต่ตอนนี้เธอ ไม่สามารถทำอะไรได้อีกนอกจากใช้น้ำตาระบาย ความทุกข์ในใจ?

เมื่อเธอชำระร่างกายสะอาดเรียบร้อยแล้ว จึงใช้ ผ้าขนหนูห่อตัวเดินออกมายังห้องรับแขกด้วยเท้าอันเปียกชุ่ม ยังไม่ทันได้นั่งลงเธอก็รู้สึกปวดท้องขึ้นมา

อย่างรุนแรง!

เธอกำมือแน่นด้วยความเจ็บปวด ตัวงอจนลุกขึ้นไม่

ไหว

น้ำตาไหลอาบลงทั่วใบหน้า

หลงเซียว…….!

คุณอยู่ที่ไหน?

พ่อคะแม่คะ …….

พวกท่านอยู่ที่ไหนกัน?

เธอลากตัวเองมาที่โซฟา ฉู่ลั่วหานไม่ทันได้เป่าผม ให้แห้งก็หลับไปด้วยความอ่อนเพลีย

ณ โรงพยาบาล

ถังจิ้นเหยียนไม่พบแม้แต่เงาของฉู่ลั่วหาน เธอคง ไม่ได้เดินทางมาที่นี่สินะ

แล้วเธอจะไปที่ไหนกัน
หลังจากคิดถึงเรื่องนี้ในห้องทำงาน เมื่อเขารวม ความเป็นไปได้ทั้งหมดที่จะเกิดขึ้น ถังจิ้นเหยียน รู้สึกร้อนรนใจอย่างยิ่ง ฉู่ลั่วหานจะเป็นอะไรไม่ได้ เด็ดขาด

เจ้าหน้าที่นำข้อมูลผู้ป่วยเข้ามาในห้องเขา ก็ถูก เขาปฏิเสธไปโดยไม่ต้องคิด ในเวลานี้เรื่องของเธอ สำคัญที่สุด เขาไม่มีกะจิตกะใจไปทำเรื่องอื่นอีก

เมื่อเขามาถึงที่โรงพยาบาลก็ได้ยินผู้คนพูดถึงเรื่อง บริษัทฉู่ชื่อและฉู่ลั่วหานกันมากมาย ล้วนเป็นข้อมูล เชิงลบ มันน่าคับแค้นใจนัก

เรื่องราวของบ้านตระกูลฉู่แพร่กระจายไปทั่วโรง พยาบาลอย่างรวดเร็ว

ตระกูลหลง ตระกูลฉี่ ฉู่ลั่วหาน ฉู่ซีหราน เป็นคำพูด ที่ได้ยินไม่ขาดหูในโรงพยาบาล น่าโมโหยิ่งนัก!

เขาให้ความสำคัญกับชื่อเสียงของฉู่ลั่วหาน มากกว่าตัวเขาเสียอีก เขาจะไม่ให้ใครที่ไหนมาพูด ถึงเธออย่างเสียหายได้

“กลับไปทำงานกันได้แล้ว อย่าให้ผมได้ยินเรื่องไร้ สาระอีกแม้แต่คำเดียว ไม่อย่างนั้นเตรียมตัวออกไป จากที่นี่ได้เลย!
ถังจิ้นเหยียนไม่เคยโมโหเช่นนี้มาก่อนในที่ สาธารณะ เขาลืมไปเสียสนิทว่าตัวเองนั้นอยู่ในฐานะ เพียงผู้ชายธรรมดาๆคนหนึ่งที่ปกป้องฉู่ลั่วหานอยู่ เท่านั้น

บรรดาแพทย์และพยาบาลแยกย้ายกันไป เรียบร้อยแล้ว ถังจิ้นเหยียนก็ทุบกำปั้นลงบนโต๊ะ อย่างแรงจนมือห้อเลือด

หลงเซียว ถ้าคุณไม่มีความสามารถพอที่จะปกป้อง เธอก็ควรปล่อยเธอไปซะ! อย่ามาทำร้ายเธอแบบนี้ อีกเลย!

เมื่อลู่ซวงซวงเห็นข่าวก็ตกใจจนลุกขึ้นยืน “ปีง” หัว ของเธอชนเข้ากับหลังคารถอย่างจัง เจ็บจนเธอต้อง นั่งลงด้วยความรวดเร็ว

ทำไมเป็นแบบนี้ไปได้! บริษัทฉ่ซื่อจะ..…

นี่ไม่ใช่ประเด็นสำคัญในตอนนี้ ที่สำคัญคือภาพที่จู่ ลั่วหานยืนอยู่หน้าคฤหาสน์เพียงลำพัง และยอมรับ ผิดออกมาขอโทษทั้งปล่อยให้ผู้คนด่าทอขว้างปา สิ่งของใส่เธอ

ผู้หญิงที่งามราวกับนางฟ้า แต่กลับถูกแม่เลี้ยง จิตใจสกปรกอย่างฉู่ซีหรานดูถูกได้ถึงเพียงนี้!

ถังจิ้นเหยียนไม่เคยโมโหเช่นนี้มาก่อนในที่ สาธารณะ เขาลืมไปเสียสนิทว่าตัวเองนั้นอยู่ในฐานะ เพียงผู้ชายธรรมดาๆคนหนึ่งที่ปกป้องฉู่ลั่วหานอยู่ เท่านั้น

บรรดาแพทย์และพยาบาลแยกย้ายกันไป เรียบร้อยแล้ว ถังจิ้นเหยียนก็ทุบกำปั้นลงบนโต๊ะ อย่างแรงจนมือห้อเลือด

หลงเซียว ถ้าคุณไม่มีความสามารถพอที่จะปกป้อง เธอก็ควรปล่อยเธอไปซะ! อย่ามาทำร้ายเธอแบบนี้ อีกเลย!

เมื่อลู่ซวงซวงเห็นข่าวก็ตกใจจนลุกขึ้นยืน “ปีง” หัว ของเธอชนเข้ากับหลังคารถอย่างจัง เจ็บจนเธอต้อง นั่งลงด้วยความรวดเร็ว

ทำไมเป็นแบบนี้ไปได้! บริษัทฉ่ซื่อจะ..…

นี่ไม่ใช่ประเด็นสำคัญในตอนนี้ ที่สำคัญคือภาพที่จู่ ลั่วหานยืนอยู่หน้าคฤหาสน์เพียงลำพัง และยอมรับ ผิดออกมาขอโทษทั้งปล่อยให้ผู้คนด่าทอขว้างปา สิ่งของใส่เธอ

ผู้หญิงที่งามราวกับนางฟ้า แต่กลับถูกแม่เลี้ยง จิตใจสกปรกอย่างฉู่ซีหรานดูถูกได้ถึงเพียงนี้!ถังจิ้นเหยียนพูด จริงอยู่ว่าหากฉู่ลั่วหานเป็นอะไร

ไปเขาคงกังวลมาก

“ฉันก็ติดต่อเขาไม่ได้เหมือนกัน แต่ตอนนี้มีสองวิธี ที่จะตามหาเธอ หนึ่งไปที่คฤหาสน์ สองไปที่ห้องของ เธอ ฉันจะส่งที่อยู่ไปให้คุณนะ”

“ได้ครับ ผมจะไปเดี๋ยวนี้! ”

ลู่ซวงซวงกัดฟันพูดว่า “คุณหมอถัง แม้ว่าตอนนี้ ความสัมพันธ์ของฉู่ลั่วหานกับหลงเซียวจะประกาศ อย่างเป็นทางการแล้ว แต่ว่า…….

“ผมรู้ดี ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่เราจะคุยกันเรื่องนี้ พวก เราแยกย้ายกันหาเธอ ต้องรับประกันความปลอดภัย ของเธอก่อนอันดับแรก

ถังจิ้นเหยียนมีสติดีมาก ทำให้ลู่ซวงซวงที่สุดกังวล ใจเมื่อครู่เบาลงได้ไม่น้อย “ค่ะ คุณพูดถูก ตอนนี้สิ่ง ที่สำคัญที่สุดคือต้องรับประกันความปลอดภัยของ เธอก่อน”

หลังวางสาย ลู่ซวงซวงก็สั่งคนขับรถว่า “ไปรีสอร์ต หยีฉิ่ง”

ที่คฤหาสน์นั้นหากให้ถังจิ้นเหยียนไปคงไม่เหมาะสมนัก แต่เธอก็หวังว่าตอนนี้ฉู่ลั่วหานจะไม่อยู่ที่ คฤหาสน์ ไม่อย่างนั้นเธอคงต้องทนกับสายตาดูถูก มองตระกูลหลง

ถังจิ้นเหยียนคุณห้ามทิ้งนางฟ้าของฉันนะ คุณต้อง อดทนต้องสู้ให้ถึงที่สุด!

รถสีดำคันหนึ่งมาถึง ถังจิ้นเหยียนรีบขึ้นลิฟต์และ วิ่งไปด้วยความรวดเร็ว จากชายหนุ่มผู้ที่สง่างามดุจ เทพบุตร บัดนี้เต็มไปด้วยความรีบเร่งและกังวลใจ

เมื่อประตูลิฟต์เปิดออก เขายืนอยู่หน้าห้องพักของ ฉู่ลั่วหาน กดกริ่งแต่ไม่มีเสียงตอบรับ

“คุณหมอฉู่ คุณหมอฉู่ครับ! ”

เขาเคาะประตูและร้องเรียกเธอ แต่ไม่มีเสียงใด ตอบกลับมา

“ฉู่ลั่วหาน คุณอยู่ข้างในหรือเปล่า?”

ยังไม่มีเสียงตอบรับใดๆ หรือว่าเธอจะอยู่ที่ คฤหาสน์? ”

ทันใดนั้นมีสายเข้าจากลู่ซวงซวง “คุณหมอถัง คะ ฉู่ลั่วหานไม่ได้อยู่ที่คฤหาสน์ เธอต้องอยู่ที่ห้องแน่ๆ มือถือก็ปิดเครื่อง แต่ฉันแน่ใจว่าเธออยู่ข้างใน เพราะที่แห่งนั้นคือที่ๆจะเยียวยาทุกสิ่งให้กับเธอ เธอ ไม่ได้ไปไหนแน่นอน

ถังจิ้นเหยียนตอบรับ “วางใจเถอะครับ ผมจะดูแล เธอให้ดี

“ฉันจะตามไปเดี๋ยวนี้ คุณช่วยดูแลเธอให้ดีนะคะ”

เมื่อวางสายถังจิ้นเหยียนก็เคาะประตูห้องต่อ “ฉู่ วหานเปิดประตูหน่อยครับ อย่าเก็บตัวเงียบคนเดียว แบบนี้ เรามาช่วยกันหาทางออกดีกว่านะครับ ให้ โอกาสผมอยู่เป็นเพื่อนคุณได้ไหม? ”

ถังจิ้นเหยียนเคาะประตูแต่ไม่เป็นผล กลับเป็น ประตูห้องข้างๆที่เปิดออก เป็นผู้หญิงคนเดียวกันที่ เตือนฉู่ลั่วหานเรื่องขโมย

เมื่อเธอเห็นถังจิ้นเหยียนก็พูดด้วยความสงสัยว่า “อ้าวเปลี่ยนคนแล้วเหรอ? ครั้งที่แล้วไม่ใช่คุณนี่นา

แม้จะเปลี่ยนคน แต่ผู้ชายที่อยู่ข้างหน้านี้ก็ดูดีมีสง่า ถึงจะเป็นคนละสไตล์กันแต่ก็รอไม่แพ้กันเลยทีเดียว

เธอเริ่มสงสัยว่าเพื่อนบ้านของเธอเป็นใครกันแน่?
เมื่อก่อนไม่เคยเห็นมีผู้ชายสักคน แต่ในระยะเวลา สั้นๆนี้กลับมีเข้ามาถึงสองคน ทั้งยังดูดีไร้ที่ติ!

ถังจิ้นเหยียนไม่มีเวลามาใส่ใจคำพูดของเธอ ถาม ไปตรงๆว่า “คุณเห็นมีคนเข้าไปไหม? ”

เธอพยักหน้า “เมื่อเช้าเหมือนเห็นนะ ตอนที่เข้าไป เธอสกปรกไปทั้งตัว…….!

เธออยู่ข้างในแน่ๆ เด็กน้อยเอ๋ย ทำไมต้องหลบไป รักษาตัวเองคนเดียวด้วย

ไม่ได้การละ เขาต้องทำอะไรสักอย่าง!

ตึกนี้มีระเบียงเชื่อมต่อกัน สามารถปีนหน้าต่างอีก

ห้องไปยังอีกห้องได้!

ผมต้องการยืมหน้าต่างห้องคุณสักครู่ ขอร้อง “ เถอะนะครับ เธอกำลังตกอยู่ในอันตราย”

เพื่อนบ้านยืนงงกับสิ่งที่ได้ยิน แต่ถังจิ้นเหยียนมอง ดูแล้วสุภาพเรียบร้อยไม่เหมือนคนร้าย จึงได้พยัก หน้ากลับไปอย่างงงๆ “ได้ค่ะ………….!

ฉู่ลั่วหานอยู่ชั้นสิบหก หน้าต่างของทั้งสองห้องนั้น แม้จะไม่ห่างกันมากนัก แต่การที่จะปืนไปอีกห้องหนึ่งก็ต้องระมัดระวังมาก หากพลาดตกลงไปคงไม่ ต้องพูดถึง…….!

ถังจิ้นเหยียนก้าวขาทั้งสองข้างไปที่ระเบียง พลิก ตัวและกำลังจะปีนข้ามไป


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ