ตอนที่ 214 ผมจีบเธอแค่ฝ่ายเดียว

ในที่สุดการประชุมคณะกรรมการที่น่าปวดหัวก็จบ

ลงสักที

เฉียวหย่วนฟานนั่งทำงานอย่างเหนื่อยล้าในห้อง ทำงาน และคิดว่าจะจัดการกับราคาหุ้นที่พุ่งตกลง มานี้อย่างไรดี

เห็นได้ชัดว่าราคาหุ้นของบริษัทเฉียวชื่อและบริษัท หลันเทียน มีความเชื่อมโยงกันอย่างใกล้ชิดมานาน แล้วเมื่อความสัมพันธ์ของแอนน่าและเควินเปลี่ยน ไป บริษัทเฉียว อจะได้รับผลกระทบทันที

การควบคุมที่บริษัทหลันเทียนมีต่อบริษัทเฉียวชื่อ นั้นร้ายแรงกว่าที่เขาคิด

เมื่อเป็นเช่นนี้ เฉียวหย่วนฟานรู้สึกถึงวิกฤตอย่าง

รุนแรง

โทรศัพท์มือถือส่วนตัวของเขาดังขึ้นในขณะนี้
ตามคาด และแปลกใจเล็กน้อย คนที่โทรมาคือเค

เฉียวหย่วนฟานจิบน้ำอุ่นไปเพื่อให้ชุ่มคอ เขาปรับ การหายใจให้พร้อม และพูดว่า “เควิน”

ตู้หลังเวียนยืนอยู่หน้าหน้าต่างพาโนรามาของ ห้องงาน มองดูเมืองนิวยอร์กที่ผู้คนหนาแน่น เต็มไป ด้วยความหลงระเริง “ลุงเฉียว ผมเพิ่งเห็นราคาหุ้น ของบริษัทเฉียว อ เป็นไปได้อย่างไร หุ้นของบริษัท เฉียวชื่อ คงที่ตลอดเวลาไม่ใช่หรือ? เกิดเหตุการณ์ เช่นนี้ขึ้นมา ผมตกใจมาก หรือว่ากองทุนที่ผมลงทุน ไปมันมีปัญหาเหรอครับ? ต้องการให้ผมลงทุนเพิ่ม ไหม?”

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา บริษัทหลันเทียนให้เงิน ทุนแก่บริษัทเฉียวซื่อไปไม่น้อย และทันเวลาทุก ครั้ง ทำให้ บริษัทเฉียวซื่อหลีกเลี่ยงวิกฤตต่างๆไป มากมาย แต่ด้วยเหตุนี้เช่นกัน บริษัทเฉียวชื่อพึ่งพา บริษัทหลัมเทียนมากขึ้นทุกวัน

เฉียวหยวนฟานขมวดคิ้วพยายามยิ้มออกมา “ ไม่ เป็นไรครับ มันเป็นเพียงเรื่องเล็กน้อยที่สามารถ จัดการได้ครับ”
แปลกจัง เขาไม่เห็นข่าวเหรอ?

ตู้หลิงเวียนยังคงถามอย่างสุภาพ “ลุงเฉียวครับ ตระกูลตู้และบริษัทเฉียวชื่อ เราเป็นครอบครัว เดียวกัน หากบริษัทเฉียวชื่อ มีปัญหาใด ๆขึ้นมา ผม และตระกูลตู้ ควรให้การสนับสนุนอย่างเต็มที่ คุณ ต้องไม่ต้องเกรงใจผมนะครับ”

“ได้ยังไงล่ะ สิ่งที่ตระกูลตู้ทำกับบริษัทเฉียวชื่อใน ช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้ ผมรับรู้ครับ หึหึ”

ตู้หลิงเซวียนหัวเราะเบา ๆ “ลุงเฉียวครับ ช่วงนี้แอ นน่าอยู่ที่จีนเป็นอย่างไรบ้างครับ ผมโทรหาเธอ แต่ ดูเหมือนว่าเธอจะยุ่งอยู่ตลอดเวลา ผมเป็นห่วงเธอ มากนะครับ”

เป็นอย่างที่คิดจริงด้วย หัวข้อที่คุยเปลี่ยนไปเป็น เรื่องเกี่ยวกับ แอนน่า

อย่าที่ทรายกัน ตู้หลิงเวียนฉลาดมาก เขาไม่เปิด เผยเรื่องของ แอนน่าก่อน ความอดทนและความใจ กว้างของเขา ทำให้เฉียวหยวนฟานรู้สึกประทับใจ มาก
ในขณะเดียวกัน การถอยโดยเจตนาของเขาก็ ทำให้เฉียวหยวนฟานตระหนักได้ว่า ความคิดของ คนคนนี้มันซับซ้อนจนไม่สามารถคาดเดาได้

“เอ่อ…แอนน่าเข้าทำงานที่โรงพยาบาลแล้ว คงยุ่ง มาก ผมที่เป็นพ่อก็ติดต่อเธอไม่ค่อยได้เช่นกัน”

“ลุงเฉียวครับ แอนน่าและผมกำลังจะแต่งงานกัน ผมทนไม่ได้ที่ปล่อยให้ภรรยาของผมทำงานหนัก ขนาดนี้ ให้เธอกลับมาที่สหรัฐอเมริกาให้ไวจะดีกว่า นะครับ เมื่อเราแต่งงานกันแล้ว ทุกอย่างก็จะลงตัว ครับ”

ทุกอย่างจะลงตัว เขา เธอ แต่บริษัทเฉียวชื่อ

เขากุมขมับไว้ เฉียวหยวนฟานรู้สึกถึงแรงกดดัน และสถานการณ์ที่แปลงอย่ามาก เมื่อข่าวเชิงลบ ของแอนน่าถูกแพร่กระจายออกมา มันจะส่งผลก ระทบอย่างมากต่ออาชีพการงานของเธอ และจะ ส่งผลกระทบอย่างมากให้กับบริษัทเฉียวชื่อและ

ตระกูล

แอนน่า … ทําไมเธอจะประมาทขนาดนี้?
“ลุงเฉียวครับ อายุของผมก็ถึงคราวที่จะพูดคุย เรื่องการแต่งงานแล้ว และความรู้สึกของผมที่มีต่อ แอนน่า คุณก็รู้ ผมจะทะนุถนอมเธอให้ดีที่สุด ผมจะ พยายามมอบทุกสิ่งที่เธอต้องการให้กับเธอ ผมจะ ไม่มีวันยอมให้ใครมาทำร้ายเธอแน่นอน”

บทสนทนาก่อนหน้านี้ ยังคงเกี่ยวข้องกับผลดีที่มี ต่อกัน แต่ประโยคนี้เป็นฟางเส้นสุดท้ายจริงๆ เขาไม่ สามารถปฏิเสธได้อีกต่อไป

เมื่อวางสายโทรศัพท์ไป เฉียวหย่วนฟานนั่งอยู่บน เก้าอี้ รู้สึกอารมณ์เสียเล็กน้อย

เมื่อแอนนาตื่นขึ้นมาก็เป็นเช้าของวันรุ่งขึ้นแล้ว ไม่ คิดว่าเมื่อคืนเธอหลับนานขนาดนั้นเลยเหรอ?

ความทรงจําสุดท้ายคือเธออยู่ในรถของหลงเซียว จากนั้นเธอก็หลับไปและหลังจากนั้นก็จําอะไรไม่ได้ เลย

แต่เธอกลับนอนอยู่บนเตียงของเธอเอง
เธอเพิ่งนึกขึ้นได้ รีบก้มหัวแล้วเปิดผ้าห่มมาดู เธอ หายใจออกยาวๆ เสื้อผ้ายังอยู่ครบ มีแค่รองเท้าที่ ถูกถอดออก แอนน่าลูบๆที่ผมของเธอ ตายจริงทำไม เดี๋ยวนี้ความระวังของเธอมันลดลงกันนะ?

หลังจากอาบน้ำเสระผมเสร็จ แอนน่าก็เปลี่ยน เสื้อผ้า แล้วเดินลงบันไดมา ทันทีที่ไปถึงหน้าบันได เธอก็ได้กลิ่นผมของข้าว

กลิ่นของอาหารจีนแตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับอาหาร ตะวันตก อาหารจีนที่น่าทานทําให้คนอยากทาน อาหารในตอนเช้าเป็นอย่างมาก เธออดไม่ได้ที่จะ กลืนน้ำลายลง เธอก็หิวขึ้นมา

หลงเซียวออกมาจากห้องครัวพร้อมกับอาหารจาน สุดท้าย เขาถือจานด้วยมือข้างเดียว ในนั้นมีผักสี เขียวสดเต็มไปหมด ไอร้อนปกคลุมชายคนที่ใส่เสื้อ เชิ้ตสีขาวและกางเกงสแลกขายาวสีดำไว้

หลงเซียวเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย มองจ้องไปที่ผู้หญิง ที่ยืนอยู่ตรงบันได ริมฝีปากของเขาเปิดออกเบา ๆ สวัสดีตอนเช้า เมื่อคืนหลับสบายไหม?”

ปากของแอนน่ากระตุกเล็กน้อยและเธอก็งุนงงเล็กน้อย “อืม … สวัสดีตอนเช้า เมื่อคืนขอบคุณนะ

หลงเขียว วางอาหารเสร็จ มันยังคงเป็นอาหาร งานที่เป็นผักและเนื้อกับซุป1 ถ้วย อาหารที่ทำ เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง พระเจ้า … อยากบอกนะว่า เขาตื่นมานานแล้ว?

ซุปซี่โครงหมูฟักทอง ซี่โครงในซุปตุ๋นจนเปื่อย แค่ ก็รู้ว่ามันเปื่อยมาก

“ผมไม่ชอบการขอบคุณด้วยวาจา ถ้าอยาก ขอบคุณผม ก็ทานอาหารพวกนี้ซะ”

ตะเกียบที่ฝังด้วยหยกขาววางอยู่บนที่ตั้งตะเกียบ เขาดึงเก้าอี้ออกและพูดว่า “เชิญนั่งครับ”

แอนน่า รู้สึกกระปรี้กระเปร่ากับความใส่ใจและ ความพิถีพิถันของเขา เธอนั่งลงพร้อมผ้าขนหนูที่ พาดไว้บนศีรษะ หัวเราะพร้อมพูดว่า “หลงเชียว คุณ ไม่จําเป็นต้องทําขนาดนี้ก็ได้ อย่างที่ฉันเคยบอก เรา สองคนเป็นไปไม่ได้จริงๆ

นิ้วเรียวยาวของหลงเซียวยื่นไปที่ริมฝีปากของเธอ อย่างไม่เกรงใจเธอ ” ผมก็เคยบอกว่า ตอนนี้ผมกําลังจีบคุณ และไม่ว่าผมปฏิบัติต่อคุณยังไง มัน เป็นความหมายของผมแค่ฝ่ายเดียว”

แอนน่าปวดหัวเล็กน้อย “ฉันเป็นคนที่มีสัญญาการ แต่งงาน

*ติเลย ผมก็เหมือนกัน”

สิ่งนี้…. สามารถเป็นเงื่อนไขสําหรับการจับคู่ได้ หรือ?

เขาหยิบตะเกียบใส่ไว้ในมือของเธอ “อาหารพวก นี้ ผมทําครั้งแรก รสชาติอาจจะไม่ดีนัก แต่มีสาร อาหารสูงและสามารถช่วยให้แผลของคุณหายได้ดี”

หื้ม?

“หลังจากหายดี ก็ทําอาหารให้คุณใช่ไหม?” เธอยัง ไม่ลืมเรื่องนี้

“ทําไม? ไม่สมควรเหรอ? ในเมื่อคุณแอนน่ารู้ตัว ก็ โปรดให้ความร่วมมือด้วย กินเยอะๆ”
แอนน่ารู้สึกได้ว่า ตอนนี้ในหัวของหลงเขียวต้องมี เส้นประสาทที่ต่อกันผิดปกติแน่นอน

เธอติมผักขึ้นมาใส่ปาก ผ้าขนหนูบนศีรษะของเธอ ก็คลายออก โดยหลงเขียวกระชากไป

เขาจีบผมยาวของเธอด้วยมือใหญ่ๆของเขา ไปมาสองสามรอบแล้วบิดเป็นเปียหลวม ๆ รวมไว้ ด้านหลังเธอ ” หมอแอนน่าผ้าขนหนูพันผมที่เปียก ไว้ อาจทำให้ปวดหัวได้ ความรู้แค่นี้ คุณยังต้องให้ คนไข้สอนอีกหรือ

แอนน่า: “… ฉันเพิ่งสระผมมาและยังไม่ได้เป่า

แห้ง”

แต่หลงเซียว เธอจับผมของฉันได้รื่นมือขนาดนี้ ๆ มันจะดีเหรอ?

ท่านเซียวเอาผ้าขนหนูห่อผมเธอไว้และบีบให้น้ำ ข้างในออกมา “กินข้าวก่อน แล้วค่อยเป่าหลังกิน เสร็จ”

อาหารมื้อนี้ … แอนน่ากินจนทำอะไรไม่ได้
คุณหมอถึง! คุณหมอถึงดีมากที่คุณกลับมา ตอน นี้ผู้ป่วยได้รอดแล้ว ขอบคุณจริงๆ ผมขอขอบคุณใน นามของโรงพยาบาลและผู้ป่วย!”

คณบบเฉินและผู้อำนวยการข่าย ต้อนรับถังจิ้นเหยี ยนที่หน้าประตูโรงพยาบาลด้วยตัวของพวกเขาเอง

เมื่อเห็นเขาก็รู้สึกเหมือนเห็นพระเจ้าที่ช่วยชีวิต

ถังจิ้นเหยียนยิ้มและพยักหน้าอย่างสุภาพและอ่อน โยน ไม่มีการทักทายและไม่มีการพูดจา เขาเดิน นำหน้าแถวของกลุ่มเสื้อคลุมสีขาว เขาร่างใหญ่สูง ยาวพร้อมชุดสูทสีดำ มันทำให้สะดุดตามากกว่าเดิม “ พาฉันไปเจอคนไข้ เอาข้อมูลการวินิจฉัยทั้งหมด ของคนไข้มาให้ฉัน

ครับๆๆ คุณหมอถัง เชิญทางนี้เลยครับ”

ถังจิ้นเหยียนเดินเข้าไปในล็อบบี้ชั้นหนึ่งของแผนก ผู้ป่วยของโครงการ พยาบาลกดลิฟต์ให้
ก่ง นเหยียน บดูข้อมูลของผู้ป่วย แล้วใช้น้ำเสียง ที่อ่อนโยนของเขา แม้ตอนที่อยู่ในช่วงที่ชีวิตตกอยู่ ในวิกฤต ตาม “เตรียมผ่าตัดคืนนี้”

ผู้อำนวยการขายมองไป คณบดีเฉิน และถามถึง จิ้นเหยียนว่า “แล้ว คุณหมอถังต้องการทีมผ่าตัด แบบไหนครับ? คุณมีข้อกำหนดพิเศษสำหรับ……. ช่วยและวิสัญญีแพทย์ไหมครับ”

ถังจิ้นเหยียนมองไปที่ผู้อำนวยการข่าย ซึ่งตัวเตี้ย กว่าตัวเองไปครึ่งหนึ่ง พูดโดยไม่ต้องคิดเลยว่า “ผม เชื่อว่าทีมผ่าตัดของคุณหมอแอนน่าจะช่วยให้ผม สําเร็จการผ่าตัดนี้ได้อย่างดีครับ”

“โอเคครับ! ผมจะแจ้งทีมแพทย์ทันทีครับ!”

กลุ่มคนจํานวนมากขึ้นมาในลิฟต์ พยาบาลข้างนอก ก็เยอะจนล้น!

เขาก็คือถังจิ้นเหยียนเหรอ! หล่อมาก! เขาดูมี อิทธิพลมาก นี่มันพระเอกในละครทีวีชัดๆ!”

“เมื่อก่อนเขาเคยเป็นรองประธานของโรงพยาบาล กลางด้วยนะ นั้นสถานะอะไร?พวกเธอก็มรส ะ ๆ

การผ่าตัดจะเริ่มขึ้นในอีกสองชั่วโมงถัดไป ระยะ เวลาที่ผ่าตัดตามที่คาดการณ์ไว้คือแปดชั่วโมงหลัง จากที่ถังจิ้นเหยียนพบผู้ป่วยเสร็จ เขาก็ได้ประชุม กับทีมผ่าตัดเพื่อทำความเข้าใจพื้นฐานของทุกคน และอธิบายนิสัยของเขาเองในระหว่างการผ่าตัดให้ ชัดเจน

Lisa และ Curret เป็นผู้ช่วยของแอนน่า มาเป็น เวลานานและเมื่อพวกเขาเจอกับถังจิ้นเหยียนก็ไม่รู้ กกดดันเท่าไหร่

” ในเมื่อทุกคนเข้าใจแล้ว แปดชั่วโมงข้างหน้านี้ ก็ รบกวนทุกคนด้วยนะครับ”

หมอหน้าตาดี แน่นอนว่ามีผลกระตุ้นความ กระตือรือร้นในการทำงานให้กับแพทย์หญิง ยิ่งไป กว่านั้นคือเขาพูดจาอ่อนโยนมาก อีกอย่างความ อ่อนโยนของเขาไม่ใช่ผู้ชายที่อบอุ่นปลอมๆ แต่เป็น ความอ่อนโยนและสุภาพที่ออกมาจากภายใน

ถังจิ้นเหยียนใช้ภาษาอังกฤษเพื่อแสดงความ ขอบคุณกับแพทย์ต่างชาติทั้งสองคนเป็นพิเศษ มัน
ยิ่งทําให้ทุกคนรู้สึกดีกับเขามากขึ้น

* แอนน่า ยังยุ่งอยู่เหรอครับ?”

แอนน่าที่กำลังพักฟื้นนั้นอยู่สบาย ๆมากๆ เธอได้รับ สายจากเฉียวหย่วนฟาน เขาโทรมาเวลานี้?

“ตอนนี้ไม่ยุ่งเหรอคะ? แด๊ดดี้มีอะไรรึเปล่าคะ?”

ตอนนี้เป็นเวลากลางคืนของสหรัฐอเมริกา ปกติพ่อ ของเธอเข้านอนตรงเวลาตลอด ทำไมอยู่ดีๆถึงโทร มากะทันหันแบบนี้?

เฉียวหย่วนฟานยืนอยู่ในห้องนั่งเล่น ท้องฟ้ายาม ค่ำคืนอันเงียบสงบนอกหน้าต่าง “แอนน่า หนูอยู่ใน ประเทศจีนมาก็นานแล้ว เรื่องแต่งงานหนูคิดได้ยัง”

แอนน่าวางหนังสือลง และตระหนักได้ว่าพ่อ พยายามข่มใจซ่อนคําพูดบางอย่างไว้ “แด๊ดดี้ คะ ทําไมจู่ๆถึงถามเรื่องแบบนี้คะ? หลังจากจบ โครงการหนูก็กลับแล้วค่ะ แด๊ดดี้ไม่ต้องกังวล หนูจะ กลับไปแน่ๆค่ะ”
“หนูบอกแค มาว่า หนูอยากแต่งงานกับเควิน

ไหม?”

แอนน่าหายใจเข้าลึก ๆ เควินเป็นผู้ชายที่ดี หนู ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะปฏิเสธเขา

ยกเว้นว่า ไม่มีความรู้สึกกับเขา

แตดดี้อยากให้หนูมีความสุข เควินเป็นผู้ชายที่ เหมาะสมกับลูกที่สุด เชื่อสายตาของแด๊ดดี้สิ อย่า เสียผู้ขายที่รักลูกจริงๆไปเพราะความลังเลเลย

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ