ตอนที่ 142 คู่แข่งก็สามารถร่วมมือกันต่อสู้ด้วยกัน
ได้
“หลงเชียว ตอนนี้เธอตกอยู่ในอันตราย เราจะต้อง
ทําอะไรสักอย่าง!”
ถังจิ้นเหยียนขับรถเร็วมาก แต่เขาไม่รู้ว่าถึงจะ ขับรถเร็วดั่งเครื่องปืนแค่ไหน แล้วจะมีประโยชน์ อะไร? อีกฝ่ายไม่ได้ให้เบาะแสใดๆเลย และการ ค้นหาอย่างคนตาบอดของพวกเขานั้น ก็เหมือนกับ การค้นหาเข็มตัวเล็กๆอยู่ในมหาสมุทร
“ข้ารู้! ข้าต้องค้นเจอแน่!”
สิ่งที่ท่านเขียวต้องการในตอนนี้ไม่ใช่การตั้ง คำถาม แต่เป็นความช่วยเหลือในทางปฏิบัติที่มี ประโยชน์ ดังนั้นท่านเซียวจึงลุกเป็นไฟ
“ข้าก็รู้ว่าต้องตรวจ คุณต้องการจะตรวจอะไร? ข้า ช่วยคุณ!”
คิดว่าคุณถังไม่มีอารมณ์เหรอ? ความโกรธของเขาในตอนนี้ก็เพียงพอที่จะจุดไฟครึ่งหนึ่งของเมือง แล้ว ลูกไฟลูกหนึ่งพบกับลูกไฟอีกลูก และตอนนี้ พวกเขาทั้งสองมาพบกัน สามารถถล่มเมืองหลวงได้ โดยตรง
เธอมีนาฬิกาอยู่บนตัว ซึ่งสามารถวางตำแหน่งได้ ทั่วโลก แต่ผมไม่ได้บอกเธอว่ามีฟังก์ชันนี้ ผมไม่รู้ว่า เธอจะสามารถหาเจอหรือไม่”
ท่านเขียวขมวดคิ้วแน่น หากย้อนเวลากลับไปได้ เขาคงจะติดตั้งอุปกรณ์ติดตามบนโทรศัพท์ และ นาฬิกาในรถของเธอแน่นอน!
“คุณจะติดตามเธอหรือ? เธอบอกคุณใช่ไหมว่าเธอ กำลังจะจากที่นี่ไป ดังนั้นคุณจึงเริ่มติดตามเธอ?” ปฏิกิริยาแรกของถังจิ้นเหยียนที่ไม่รู้เรื่องอะไรก็เป็น เช่นนี้
“ถังจิ้นเหยียน ตอนนี้สิ่งสำคัญที่คุณกังวลคือ อะไร?”
“ฉันเป็นห่วงเธอ! แต่คุณหลง คุณติดตั้งอุปกรณ์ ระบุตำแหน่งไว้ที่ตัวภรรยาของคุณ การกระทำเช่น นี้มันโคตรน่ารังเกียจเลย! “เหอะ!
“ก่งจิ้นเหยียน โลกภรรยาของผม โดยไม่คำนึงถึง ฐานะที่เธอแต่งงานแล้ว พฤติกรรมเช่นนี้จะประเสริฐ สักแค่ไหน?”
“ถ้าต้องการคิดบัญชีกัน หลังจากที่เธอปลอดภัย แล้ว ระหว่างเราจะต้องมาคิดบัญชีกันให้ดีแน่ๆ แต่ ตอนนี้ คุณหุบปากไปเลย!”
ถังจิ้นเหยียน “ปัง” ฟาดลงที่พวงมาลัยด้วยหมัด หลังจากลั่วหามปลอดภัยแล้ว เขาต้องพาเธอออก จากประเทศจีนโดยเร็วที่สุดอย่างแน่นอน ตราบใด ที่เธออยู่กับหลงเซียว อันตรายก็สามารถเกิดขึ้นกับ เธอได้ทุกเมื่อ และเขาจะต้องพาเธอจากไปให้ได้
จี้ตงหมิงโทรมา “บอส หมายเลขโทรศัพท์สุดท้าย ในการโทรของคุณนายหญิงคือหมายเลขเครือข่าย ไม่สามารถที่จะทราบได้ว่าเป็นใคร แต่ตอนนี้กลัวว่า คุณนายหญิงกำลังมีปัญหาอยู่
ดวงตาสีดำของท่านเซียวเต็มไปด้วยความโกรธแทบจะเป็นเวลาแรกที่นึกถึงไม่ทรูเฟย
โปหรูเฟยเป็นคนที่หนึ่งเลยที่เกลียด วทานมาก ที่สุด และจนกระทั่งอยากจะให้เธอตายไปด้วย
หลงเขียวกดหมายเลขของโม่หรูเฟยไป แล้วกริ่ง ดังขึ้น แต่ไม่มีใครรับสายเลย
เป็นอีกหนึ่งหมายเลขที่ไม่มีใครรับสายเลย! บ้า เอ๊ย!
เมื่อรถของหลงเซียวเพิ่งสตาร์ทเครื่อง รถของถัง จิ้นเหยียนก็พุ่งเข้ามา และจอดอยู่ที่ข้างๆรถมายบัค สีขาวของฉู่ลั่วหาน ผลักประตูเปิดออกอย่างแรง ถัง จิ้นเหยียนก็ก้าวเดินไปข้างหน้ารถของหลงเซียว อย่างรวดเร็ว
“ถังจิ้นเหยียน ผมกำลังจะไปสถานที่แห่งหนึ่ง และ ยังมีอีกสถานที่ที่หนึ่ง คุณไปที่นั่น นี่คือวิธีการติดต่อ ของแม่เลี้ยงลั่วหาน คุณพยายามตามหาเธอให้เจอ และพยายามหาวิธีบีบบังคับถามเธอ!”
ฟางหลิงหยู้ ฉู่ชีหราน โม่หรูเฟย สามคนนี้เป็นผู้ ต้องสงสัยที่สำคัญที่สุด เขารับผิดชอบที่จัดการกับไม่ทรูเฟย และส่วนถึง เหยียน ไปจัดการกับ
หนอนสองตัวของตระกูลที่
ถังจิ้นเหยียนพยักหน้า โอเค! ปล่อยให้ผมจัดการ
หลงเซียวจ้องมองเขาอย่างนกเหยี่ยวอินทรีเป็น เวลาหนึ่งวินาที “คุณไหวไหม?”
น้ำเสียงไม่ได้ดูหมิ่นโดยเจตนา แต่เป็นคำถามที่ สงสัยโดยธรรมชาติ ถังจิ้นเหยียนสามารถมองออก ได้อย่างง่ายดายว่าเขาเป็นผู้ชายที่ใสซื่อคนหนึ่ง จัดการกับหญิงปากร้ายอย่างฟางหลิงหยู้ เขาจะ ทําได้จริงหรือ?
ถังจิ้นเหยียนไม่สนใจเขา หยิบนามบัตรของฟาง หลิงหยู้ และเข้าไปในรถของตัวเอง
ปรากฏว่า เขาก็มีอารมณ์เช่นกัน มันเป็นเรื่องดีที่จะ มีอารมณ์ ท่านเซียวไม่ชอบลูกพลับอ่อนมากที่สุด
ลูกพลับอ่อนหรืออะไรนั่น เขาไม่มีความสนใจ แม้แต่จะแข่งขันด้วยเลย เพราะถึงจะชนะแล้วมันก็ไม่ได้มีความหมายอะไรเลย
“ตัวล้ว นี่เป็นอาหารมื้อสุดท้ายของพวกเราแล้วใช่ หรือไม่? ถ้าเป็นมื้อสุดท้าย ฉันจะกินให้เยอะๆ
ตรงหน้าของตัวนานและช่วงช่วงมีคนเอาจาน มาวางสองสามจาน พร้อมกับอาหารที่อยู่ในนั้น รู้สึก เหมือนว่านักโทษในเรือนจำกินอาหารมื้อสุดท้าย ก่อนที่พวกเขาจะถูกลงโทษประหารชีวิต
แล้วหานทำปากแบน และหัวเราะ “ทำไมถึงเป็น อาหารมื้อสุดท้ายที่จะต้องกินเยอะหน่อย? ไม่ใช่ เพราะว่าอาหารอร่อยเลยต้องกินเยอะหน่อยเหรอ?”
ดวงตาของช่างซางเหลือบไปเห็นชายชุดดำหก คนที่พร้อมจะฆ่าพวกเขาในล็อบบี้ของวิลล่า กลัวว่า นี้จะเป็นอาหารมื้อสุดท้ายแล้วจริงๆ “ฉันกำลังลดน้ำ หนักอยู่ในช่วงนี้ ถ้าฉันกินมากเกินไปฉันจะกลับไป ช่วงก่อนปลดปล่อย ดังนั้นฉันจะกินให้เยอะขึ้นถ้า เป็นมื้อสุดท้าย ถ้าไม่ใช่ ฉันก็จะต้องควบคุม
ฉลิวหายหัวเราะด้วยความโกรธ ความโง่ของลูซ วงซวง รู้สึกกลัวไหม? ช่วงซวง”
*ไม่กลัว! สามารถตายพร้อมกับคุณ ฉันไม่กลัว
ลู่ชวงซวงที่ถูกตีจนฟกช้ำไปทั้งตัว บีบรอยยิ้มออก มา แต่เธอยิ้มขึ้นมา บาดแผลบนใบหน้าก็ถูกกระตุก และยิ้มด้วยความเจ็บปวด
“ช่วงขาง ขอบคุณนะ ในชีวิตนี้ได้มีเพื่อนสนิทที่ แสนดีอย่างคุณ ถึงฉันจะต้องตายก็รู้สึกคุ้มค่าแล้ว
หลังจากพูดจบแล้ว ฉู่ลั่วหานก็ตะโกน “เฉียว คุณ คิดเสร็จหรือยัง?”
ข้อเลือกที่เสนอแก่เธอไป หวังว่าเธอจะคิดให้ดีว่า ควรทําอย่างไร!
เฉียวซีเดินเข้ามาช้าๆ บนใบหน้าของเธอที่เต็มไป ด้วยการแต่งหน้าที่หนักหน่วง หัวเราะอย่างเย่อหยิ่ง เพราะความวิตกกังวล “ฉู่ลั่วหาน คุณตายใจเถอะ ฉันจะไม่มีวันหลงกลของคุณ ฉันได้ยินมานานแล้ว ว่าฉู่ลั่วหานเป็นอัจฉริยะทางการแพทย์ และวิธีการ เจรจาต่อรองก็ดีมากเช่นกัน แต่ก็น่าเสียดาย ฉู่ลั่วนาน เงื่อนไขของคุณที่เสนอมานั้น ฉันไม่ได้สนใจ
เลยสักนิด
“เฉียวซีเจ้าโง่! ถ้าลั่วลั่วกับฉันตายไปแล้ว พวกคุณ ก็ต้องตายด้วยเช่นกัน และถูกหลงเซียวเฉือนเป็น ชิ้นๆแล้วเอาให้สุนัขกิน
“ฟ!”
เฉียวซีตบที่ใบหน้าของลู่ซวงซวง ใบหน้าที่เธอแดง และบวมอยู่แล้ว มองไม่เห็นสีผิวเดิมของเธอ ก็มีรอย แผลเป็นลีกที่เพิ่มขึ้น
“เฉียวซี หยุดเดี๋ยวนี้นะ!”
ฉู่ล้วหานกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดใจ ลู่ซวงซวง สาวโง่คนนี้ ในเวลานี้ จะทำให้เธอโกรธเคืองเพิ่มขึ้น ได้อย่างไร?
ลู่ชวงซวง “ถุย” กระอักเลือดในปากออกมา “ฮ่าฮ่า เฉียว ลั่วลั่วพูดถูก ไอคิวอย่างคุณ คุณต้องมีคน ช่วยแน่ๆถึงจะกล้าลักพาตัวเรามา ถึงฉันกลายเป็นฉันก็จะติดตามคุณอยู่ คอยดูว่าคุณจะตายอยู่ใน มือของคน นยังไง! อีโง่! *
ถูกตบอีกครั้ง!
มีความรู้สึกเหมือนการสร้างฉากในคืนนั้นขึ้นมา
ใหม่อีกครั้ง
สู่ช่วงช่วงหัวเราะเบาๆ “เฉียว คุณสามารถตบ ฉันได้ แต่ถึงคุณจะตบตีฉันจนตายก็ไม่สามารถช่วย เหลือไอคิวของคุณเพิ่มขึ้นได้
“ฟ!!
เฉียว ยกมือตบเธออีกครั้ง ตบจนโลกตรงหน้า ดวงตาของลู่ขวงช่วงเริ่มหมุนเวียน ค่อยๆสูญเสีย โฟกัสไป เธอพยายามส่ายหัวอย่างแรง และพบว่า โลกกำลังหมุนเวียนอยู่
“พอแล้ว! เฉียวซีหยุดนะ! ฟังนะ ไม่ว่าจะเป็นคุณ หรือคนข้างหลังคุณ สิ่งที่พวกคุณต้องการคือชีวิต ของฉันฉู่ลั่วหาน และช่วงซวงเป็นเพียงเหยื่อล่อของพวกคุณเท่านั้น ปล่อยเธอไป ชีวิตของฉันให้
อย่าฝันหวานไปเลย ลั่วหาน พวกคุณทั้งสองก็ ต้องตาย! อีกอย่าง พวกคุณมีเวลาเพียงไม่ถึงชั่วโมง แล้ว อย่าเล่นกล
หลังจากที่เฉียว พูดจบ เธอก็เดินออกจากวิลล่า ด้วยฝ่ามือที่สั่นเทา และกดหมายเลขโทรออก
ฉันได้พาตัวคนมาตามแผนที่วางไว้แล้ว พวกเขา จะเป็นศพในอีกหนึ่งชั่วโมง สิ่งที่คุณสัญญากับฉันไว้ ถ้าหากคุณไม่ได้ ฉันก็จะเปิดโปงสิ่งที่เกิดขึ้นใน วันนี้ออกมาให้หมด
“เฉียวซี คุณเป็นคนร้องขอให้ฉันช่วยคุณระบาย เองนะ แต่เดิมฉันไม่ได้ตั้งใจจะให้พวกเธอตาย เลย
“ข้อเสนอของฉัน คุณก็ฟังแล้วไม่ใช่หรือ? ตอนนี้ คุณกับฉันเป็นตั๊กแตนที่อยู่บนเชือกเส้นเดียวกัน!
คุณเฉียว คุณกลัวอะไร? ฉันจะหลอกคุณได้ อย่างไร? เมื่อพวกเขาตาย ฉันก็จะส่งคุณไปต่างประเทศ เมื่อคุณกลับมา คุณก็จะเป็นดารา ภาพยนตร์ต่างประเทศที่ร้อนแรง
*โอเค! คุณรอฟังข่าวดีเถอะ
สู่ช่วงซวงตะโกนด่าว่า “เขี่ย เฉียวซีไอ้บ้ากำลังหลอ เล่นกับพวกเราอยู่ใช่มั้ย? ให้พวกเรากินข้าว โดยไม่ ปล่อยมือของพวกเราเลย! ในสมองมีแต่ขี้ใช่ไหม?
คำด่าพึ่งจบลง ชายในชุดดำสองคนก็เดินเข้ามา และเห็นว่ามือของพวกเขาถูกคลายอยู่ด้านหลัง เสียงถูกใส่กุญแจมือ” อย่าพูดมาก! กินเร็วๆ
แม่งเอ๋ย ผู้ลักพาตัวในสมัยนี้ก็พลิกฟ้าดินแล้วเช่น กันจริงๆ พวกเขายังจะให้ตั๋วเนื้อได้กินข้าวอีกด้วยเห รอ? ลั่วลั่ว คนพวกนี้สมองถูกประตูหนีบไปใช่หรือ ไม่?”
ฉู่ลั่วหานยิ้ม เธอไม่ได้พูดอะไรเลย แต่สามารถ จินตนาการได้ว่า คนที่จะฆ่าพวกเขานั้น รู้สึกกลัว มากจริงๆ
แต่ก็สามารถแน่ใจได้ว่า ฆาตกรตัวจริงนั้น ก็คือหนึ่งในคนที่เธอสงสัยอยู่
ขวงกุญแจมือ “ถ้าเราตายไป เรา จะต้องพบกันอีกในชาติหน้า ในชาติหน้า ฉันจะเป็น ผู้ชายคนหนึ่ง และคุณยังคงเป็นผู้หญิงเหมือนเดิม แล้วเราก็จะคบกัน
“เจ้าโง่ ฉันจะเป็นผู้ชายในชาติหน้า และฉันจะ ปกป้องคุณเอง ในชาตินี้โชคร้าย จริงๆ ที่ได้รู้จักกับฉัน”
ซวงเช็ดน้ำตาของตัวเองตามอำเภอใจ แล้ว พยายามบีบรอยยิ้มออกมา “ไม่ ฉันรู้สึกมีความสุข มาก! ดังนั้นฉันหวังว่าจะได้พบกับคุณอีกในชาติ หน้า
ชาติหน้าเหรอ?
ลั่วหานมองไปที่นาฬิกาบนข้อมือ หลงเซียวเป็น คนที่ไม่เชื่อเรื่องของชาติหน้า เขาต้องการแค่ชาตินี้
จ้องมองไปที่นาฬิกา สิ่งที่หลงเชียวพูดนั้นสดใส เต็มตาไปหมด นับทุกนาที และทุก
ยังไงก็กำลังจะตายแล้ว ไขลานนาฬิกา และยังจะ เดินได้อีกหลายๆรอบเมื่ออยู่ในหลุมศพ
ฉู่ลั่วหานไม่สามารถควบคุมน้ำตาในดวงตาของเธอ ได้ และหล่นลงที่หลังมือของเธอ เธอหมุนนาฬิกาไป
เรื่อยๆ ละรอบ
เมื่อลู่ซางชางเห็นเธอร้องไห้ ตัวเองก็ร้องไห้อย่างดุ เดือดขึ้น “ลั่วลั่ว ถ้าชาติหน้ามีจริง แต่งงานกับผู้ชาย อย่างถังจิ้นเหยียนเถอะ? มีชีวิตที่ดี ใช้ชีวิตอย่าง สงบสุข อย่าได้พบกับหลงเซียวอีกเลย”
ฉู่ลั่วหานเช็ดน้ำตา และเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาของ เธอ “ในชาติหน้า ถ้าคุณพบกับฉันแล้วค่อยบอกฉัน ด้วยตัวเอง”
หลงเซียวจอดรถ ฝ่าการกีดขวางของเจ้าหน้าที่ รักษาความปลอดภัยของตระกูลโม่ และบุกเข้าไปใน บ้านพักของตระกูลโป
คุณหลง คุณหนูโตไม่ได้อยู่บ้านจริงๆ และเราก็ไม่ ทราบว่าเธอไปไหนเหมือนกัน”
ยาของฟอบ้านอ่อนตัวลงเมื่อดวงตาของหลงเขียว เป็นประกาย จากนั้นเขาก็คว้าเน็คไทของพ่อบ้าน และเกือบจะเอาคนนั้นขึ้นจากพื้น “แล้วโม่หรูเฟยล่ะ? ว่ามา !
พ่อบ้านสะดุ้ง “เราไม่ทราบจริง……… โทรศัพท์มือ ถือของคุณหนูโตยังอยู่ที่บ้าน แต่ไม่เห็นคนตั้งแต่ ” ตอนเช้าแล้ว……….ม่รู้จริงๆ
หายตัวไปงั้นเหรอ?
โทรศัพท์มือถือของโม่หรูเฟยวางอยู่บนโต๊ะในห้อง นั่งเล่น และเขาก็พูดจริง
ในเวลานี้ โทรศัพท์มือถือของหลงเซียวก็ดังขึ้น ทันที!
ทันใดนั้นการแสดงออกของท่านเซียวก็กระชับขึ้น อย่างเคร่งขรึม!
เสียงนี้ คือเสียงระบบบอกตำแหน่งของนาฬิกาเริ่ม
ต้นขึ้น! ลั่วหานเปิดใช้งานอุปกรณ์ระบุตำแหน่ง
หลงเชียวนั่งกลับเข้าในรถ สิบนิ้วของเขาดำเนินการบนหน้าจอโทรศัพท์มือถืออย่างรวดเร็ว แสงไฟ กะพริบเป็นสีแดง ตำแหน่งที่ตั๋วหานอยู่ในตอนนี้ คือ ในเขตชานเมืองของเมืองหลวง
โทรศัพท์ของถังจิ้นเหยียนโทรเข้ามาพอดีอย่างไม่ ช้าไม่เร็ว “หลงเชียว ฟางหลิงหญ้แม่ลูกสาวไม่รู้เรื่อง ดูเหมือนว่าพวกเขาไม่ได้โกหก”
“ผมรู้ตำแหน่งของเธอแล้ว กำลังจะเริ่มออกเดิน ทาง!!
รถทั้งสองคันออกเดินทางพร้อมกันจากทิศทางที่ ต่างกัน และทั้งสองขึ้นสะพานยกระดับเกือบจะใน เวลาเดียวกัน และพวกเขาก็โทรไปที่สถานีตำรวจใน เวลาเดียวกัน
และเกือบจะเวลาเดียวกัน ในขณะที่บีบพวงมาลัย แน่น และ มหากับตัวเองต่อถนนข้างหน้าที่ว่างเปล่า
“ลั่วหาน คุณไม่ต้องกลัวนะ ผมมาแล้ว”
คุณหนูโต รถของหลงเซียวกำลังจะไปที่วิลล่า! ดู เหมือนว่าเขาจะพบอะไรบางอย่าง”
แก้วกาแฟในมือของโมหรูเฟยตกแตกเป็นชิ้นๆ “คุณพูดอะไรนะ! เขาจะรู้ได้อย่างไร? เราไม่ได้ทิ้ง ร่องรอยใดๆไว้เลย เขาไม่สามารถรู้ได้
นอกจากหลงเขียวแล้ว ยังมีรถเบนซ์คันหนึ่ง ตำรวจก็ตามมาแล้ว ตอนนี้จะทําอย่างไรดี? ถ้าหาก ฆ่าพวกเขา เมื่อหลงเชียวรู้…….กอย่าง หลงเชียว ไปที่บ้านตระกูลโม่เมื่อกี้นี้ เขาอาจจะเดาอะไรบาง อย่างใด
โม่หรูเฟยลุกขึ้นยืนทันที “จากที่นี่ไปที่วิลล่าใช้เวลา นานเท่าไหร่?”
“เร็วมาก ประมาณห้านาที”
ส่งฉันไปที่นั่น! ตอนนี้! เดี๋ยวนี้!”
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
