ตอนที่126 ผลการวินิจฉัย ทำลายความฝัน

ในตอนกลางคืน หลงเซียวหลับไปแล้ว แต่ฉู่ลั่วหานา เดินไปที่ห้องหนังสือแล้วล็อกประตูจากด้านใน

เมื่อนำใบสมัครที่ถังจิ้นเหยียนให้เธอจากกระเป๋า ฉู่ ลั่วหานจ้องไปที่มันเป็นเวลากว่าห้านาทีจากนั้นก็จับ ปากกาของหลงเซียวแน่น และใช้ปากกานั้นเขียนชื่อ

เธออย่างบรรจงทีละตัว

หากมีใครคนใดคนหนึ่งต้องจากไป คงต้องเป็นเธอ

ทหารหนีการจับกุมแม้จะต่ำต้อย แต่ยังดีกว่าต้อง เผชิญหน้ากับความจริงอันโหดร้าย คิดดูแล้วการ แต่งงานของเธอในครั้งนี้มันช่างอึดอัดเสียจริง

เมื่อเธอจากไป ที่นี่จะกลับกลายเป็นเหมือนเมื่อห้า

ปีก่อน เธอไม่เคยมาและไม่เคยรัก

ส่วนเขานั้น เวลาคงค่อยๆเยียวยาเขาเอง

วันต่อมาที่ห้องรองผู้อำนวยการโรงพยาบาล

ถังจิ้นเหยียนกำผลการตรวจร่างกายฉบับหนึ่งไว้เหมือนถูกฟ้าผ่า!

เป็นอย่างนี้ไปได้ยังไง! เป็นไปไม่ได้!

เกาหญิงฉือยืนอยู่ตรงหน้าเขาพูดด้วยเสียงต่ำ “ ท่านรองประธานถึงนี่คือรายงานการตรวจสุขภาพ ล่าสุด ตอนนี้คนในศูนย์ตรวจทางการแพทย์ยังไม่มี ใครเผยข้อมูลนี้ออกไป ส่วนผมได้กำชับแล้วคงไม่มี ใครกล้าพูดหากใครฝ่าฝืนผมจะให้เขาไม่มีโอกาส กลับมาที่นี่อีก”

ถังจิ้นเหยียนไม่อยากฟังอะไรทั้งนั้น เขาจ้องดู ข้อมูลทางเทคนิคในรายงานการตรวจสุขภาพนี้ ร่างกายของเขาทรุดเหมือนกับคนตกจากตึก

แล้วโดนบีบอัดให้แบน

ผลการตรวจสุขภาพของลั่วหานพบHIV ใน

เลือด!

HIV!

เป็นไปได้อย่างไร!

เกาหญิงจือเห็นการตอบสนองของถังจิ้นเหยียนจึง ได้พูดอย่างระมัดระวังว่า “ท่านรองฯถังครับ เป็นไปได้มากว่าการติดเชื้อมาจากการช่วยเหลือผู้ติดเชื้อ

ในครั้งนั้น..….…..!!

“พอแล้ว”

ถังจิ้นเหยียนพูดอย่างเยือกเย็น เมื่อฟังคำพูด ของเกาหยิ่งจือแล้วหวนกลับไปในวันนั้น ได้ เกิดเหตุการณ์ต่างๆมากมาย ทั้งเลือดและ

บาดแผล…….

ฉู่ลั่วหานมีบาดแผลที่แขนและข้อมือ เป็นไปได้มาก ที่จะติดเชื้อในครั้งนั้น แต่เขาไม่สามารถรับได้! เขาไม่สามารถรับเรื่องนี้ได้!

ท่านรอง……!

“ออกไป!

เกาหยิ่งจือ ถูกไล่ออกมาจากห้องทำงาน เหลือบไป เห็นฉู่ลั่วหานเดินถือเอกสารบางอย่างเข้ามา

ใบหน้าของเธอมีรอยยิ้มอันขมขื่นอยู่ ฉู่ลั่วหานหนอ ข้างในห้องมีนิทานเรื่องสำคัญรอเธอเข้าไปอ่านอยู่

นะ!

“คุณหมอฉี่ สวัสดี” เกาหยิ่งจือทักทายเธอก่อนเป็นครั้งแรก

ฉ่ลั่วหานยิ้มตอบ “สวัสดีค่ะรองหัวหน้าเกา

ทั้งสองเดินไปคนละทาง เกาหยิ่งจือมองกลับไป และเห็นว่าเธอเดินเข้าไปในห้องทำงานของ ถังจิ้นเห ยียน

เธอจบแล้ว ฉู่ลั่วหาน

เมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูถังจิ้นเหยียนก็ตื่นขึ้นจาก ภวังค์ เขาเงยหน้าขึ้นโดยไม่คาดคิดว่าคนที่เข้ามา

คือฉู่ลั่วหาน!

เขารีบซ่อนผลการตรวจสุขภาพไว้ จัดแจงอารมณ์ ของตัวเองแล้วยิ้มถามว่า “มีอะไรหรือเปล่า?

ฉู่ลั่วหานกัดฟันพูดว่า “ท่านรองคะ หนังสือแนะนำที่ ให้ไว้ครั้งที่แล้ว ฉันกรอกเรียบร้อยแล้วค่ะ

ถังจิ้นเหยียนสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ตอนนี้เขาไม่ อยากได้ยินเรื่องอะไรทั้งนั้น อย่าว่าแต่เรื่องอาสา

สมัครเลย!

“อ้อ วางไว้ตรงนั้นแหละ
เขากลัวว่าตัวเองจะควบคุมอารมณ์ไม่ได้ ถังจิ้นเห ยียน ต้องการให้เธอออกไปโดยเร็วที่สุด เขายังไม่ สามารถจัดการกับเรื่องนี้ได้

ฉู่ลั่วหานวางเอกสารไว้บนโต๊ะ “ท่านรองคะ ฉัน ตั้งใจมากและคิดดีแล้ว หวังว่าคุณจะไม่กังวลใดๆ และทางท่านผู้อำนวยการเองก็ด้วย”

ถังจิ้นเหยียนจ้องมองที่ปากของเธอ แต่เขาไม่รู้ว่า เธอพูดอะไร จิตใจของเขาอยู่บนตัวหนังสือที่ผลการ ตรวจทางการแพทย์นั้น เปรียบเสมือนเข็มพิษที่ม แทงหัวใจเขา

“อืม”

เธอพูดกับเขาหลายประโยค แต่ทุกประโยคกลับ

ถูกตอบมาเพียงคำเดียว

ฉู่ลั่วหานเริ่มสงสัยว่าถังจิ้นเหยียนเป็นอะไรไป?

“เกิดเรื่องอะไรขึ้นงั้นหรือคะ?

เมื่อตอนที่เธอเข้ามา เขาเหมือนเก็บอะไรหลบซ่อน ไว้ ทำให้ฉู่ลั่วหานไม่สบายใจนัก

ถังจิ้นเหยียนสลัดความคิดของเขาอย่างรวดเร็วแคขาเขายังคงสนอย่างควบคุมมลมบนร เหนื่อยนิดหน่อยคุณกลับไปก่อน เดี๋ยวกคุณไม่ เป็นไรใช่ไหม คุณกลับไปก่อนนะ

ฉู่ลั่วหานหอบความสงสัยกลับไปที่ห้อง ทำงาน ของเธอ พวกจ้าวเหมียนเหมือนกำลังอ่านผลตรวจ สุขภาพของตัวเองอยู่

“ให้ตายสิ ฉันแข็งแรงขนาดนี้ทำไมเกล็ดเลือดต่ำ กันนะ ฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลย

“ของฉันบอกว่าตกขาวผิดปกตินะ

เมื่อเห็นฉู่ลั่วหานเดินเข้ามาก็รีบเข้ามาถามว่า “คุณ

หมอ ผลตรวจสุขภาพออกหรือยังคะ? ผลตรวจ

ครั้งนี้บ้าบอจริงๆ ระบุโรคอะไรแปลกๆให้ ตกใจเล่นแท้ๆ น่ารำคาญจริงๆ

ฉู่ลั่วหานสายหัว “ยังเลยค่ะ น่าจะอยู่อีกชุดหนึ่ง

จริงเหรอ? เธอจำได้ว่าตรวจพร้อมกันนี้นา

“คุณหมอ รบกวนมาที่หน่อย

จ้าวเหมียนเหมียนและซื้อหญ่ถอยออกไป ให้ตาม สิ ยมราชเกามาด้วยตัวเอง ต้องไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆฉู่ลั่วหานวางประวัติคนไข้ลง “ค่ะ”

ณ ห้องทำงานของเกาหยั่งจอ

ฉู่ลั่วหาน ยืนอย่างเหนื่อยล้าที่หน้าโต๊ะทำงานของ เธอ รอให้เธอออกคำสั่ง

แต่คราวนี้บรรยากาศดูแปลกไปเล็กน้อย เกาหยิ่งจี อมองแต่ปากกาในมือของเธอโดยไม่พูดอะไร

“รองหัวหน้าเกาถ้าไม่มีอะไรแล้ว ดิฉันจะขอตัวนะ

“ถ้าไม่มีอะไรฉันจะเรียกเธอมาเหรอ คุณหมอฉี่ ผล การตรวจสุขภาพออกมาแล้วแต่คุณกลับไม่ได้รับ ไม่แปลกใจหรือไง? ”

เกาหยิ่งจือปกติแล้วก็ถือว่ามีเสน่ห์สวยงาม ประกอบกับการแต่งหน้าในวันนี้

ในวันนี้ทำให้เธอน่าดึงดูดขึ้นกว่าเดิม

“การตรวจร่างกายเป็นเรื่องปกติ และรองหัวหน้า เกาไม่ควรต้องเสียเวลาให้กับเรื่องแบบนี้”

“ถ้าอย่างนั้นต้องขอบคุณโรงพยาบาลแล้วละ คุณหมอ ตอนที่คุณเป็นกองสนับสนุนหมู่บ้านผู้ติดเอดส์ เอดส์คุณได้รับบาดเจ็บหรือเปล่า?

ฉู่ลั่วหานพยักหน้า “แล้วยังไงคะ? ”

เกาหยิ่งจือพูดต่อว่า “คุณหมอฉี่ คุณได้รับเชื้อ ฉัน รู้ว่าเรื่องนี้คุณอาจจะรับได้ยากมาก แต่! นี่คือความ จริง”

ฉู่ลั่วหาน ใช้สายตาจ้องมองอย่างดุเดือด “ คุณ หมายความว่ายังไง! ถ้าคุณจะสาปแช่งฉันก็ควรให้มี ขอบเขตบ้างนะคะ!”

เกาหยิ่งจื้อหัวเราะเธอเลิกคิ้วและแสดงให้เห็น

ดวงตาอันแหลมคมและรังเกียจ “ฉันไม่ได้อยู่ใน อารมณ์หรือมีเวลาพอที่จะพูดตลกกับคุณนะ คุณได้ รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคเอดส์ ผลรายงานการตรวจ ร่างกายของคุณที่ท่านรอง เห็นได้ชัดว่าเขากำลัง ปกปิดข้อมูลนี้ของคุณแต่…”

“โกหก!

ฉู่ลั่วหานเดินหน้าเข้ามา มือทั้งสองกดลงที่โต๊ะ ทำงานและจ้องมองด้วยสายตาอาฆาต “เกาหยิ่งคือ คุณอย่ามาท้าทายขีดจำกัดของฉัน
“มันไม่มีประโยชน์ที่คุณจะมาเสียอารมณ์และค่า ว่าคนอื่นอยู่ที่นี่ คุณหมอฉู่ความจริงตั้งอยู่ตรงหน้านี้ คุณไม่สามารถหลบหนีไปได้ตลอดหรอก ไม่เชื่อคุณ ไปหาท่านรองดูแล้วจะเข้าใจ! ”

เธอไม่เชื่อ! ไม่เชื่อเด็ดขาด!

ฉู่ลั่วหาน กดลิฟต์อย่างร้อนรน เธอจะไม่ติดเชื้อ ไม่มีวัน … ไม่ …

เพียงไม่กี่ก้าวเธอเดินเข้ามาในห้องรองผู้อำนวย การ “ท่านรองคะ ผลตรวจสุขภาพของฉันอยู่ ที่ไหน? ”

การเข้ามาอย่างกะทันหันของเธอ เขาไม่ทันได้ตั้ง ตัว เขาสะดุ้งและปากกาตกลงที่พื้นเสียงสะท้อนดัง อย่างน่าประหลาดใจ

“คุณหมอ คุณ……….

“ฉันถามคุณว่ารายงานการตรวจร่างกายของฉัน อยู่ที่ไหนคะ! ” ดวงตาสีแดงเข้มของเธอปกคลุมไป ด้วยชั้นเลือดสีแดงที่น่ากลัวราวกับสัตว์ร้ายที่อยู่ใน

การต่อสู้

มองดุแล้ว เธอคงได้ยินอะไรมา…….!
ถังจิ้นเหยียนลุกขึ้นปิดประตู ปิดม่านแล้ววางมือ บนบ่าเธอแล้วพูดว่า “ฟังผมนะ…….. อย่ากลัว ผมจะ อยู่เคียงข้างคุณไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น คุณจะไม่โดด เดี่ยว

….………มันคือเรื่องจริง?

ฉู่ลั่วหานเงยหน้าขึ้นด้วยความสิ้นหวัง ดวงตาที่ชุ่ม ชื้นของเธอในตอนนี้ไม่สามารถหาความหวังใดๆได้ อีกแล้ว “ฉันได้รับเชื้อจริงๆ……….

เธอพูดอะไรไม่ออกอีก

ถังจิ้นเหยียนกอดเธอแน่นไว้ในอ้อมอก มือทั้งสอง โอบมาที่แผ่นหลัง เขาเจ็บปวดไม่น้อยกว่าเธอเลย แต่เขาจะล้มลงไม่ได้ “ผมจะอยู่เป็นเพื่อนคุณ คุณ อยากไปแอฟริกาใช่ไหม? พวกเราไปที่นั่นกัน ดี ไหม? ผมจะอยู่กับคุณจนวันสุดท้าย”

ฉู่ลั่วหานในตอนนี้ดูเหมือนนกตัวเล็กๆที่หัวใจถูก บดขยี้และมีเพียงขนที่ลอยไปตามลมอย่างอ่อนแรง เธอไม่ขยับหรือส่งเสียงใดๆและยอมรับอ้อมกอด

ของเขา

“พวกเราออกเดินทางก่อนกำหนด ไปพรุ่งนี้เลย ผม สัญญาว่าที่นี่จะไม่มีคนรู้เรื่องนี้ คุณยังเป็นคุณ และจะเป็นแบบนี้ตลอดไป ขอให้จำไว้เสมอว่าทุกครั้งที่ คุณหันกลับมา จะเจอผมอยู่……!!

ดวงตาของฉู่ลั่วหานกำลังลุกโชน ดูเหมือนว่าหัวใจ ของเธอจะเปียกโชกอย่างรุนแรง จากวันที่แสงแดด แรงกล้า บัดนี้ฝนตกหนักลมและฝนก็พัดกระหน่ำมา ที่เธอ

“ผมรักคุณ ไม่ว่ายามทุกข์หรือยามสุข ยามเจ็บ ป่วยหรือยามสบาย นอกจากความตายแล้วไม่มี อะไรจะมาห้ามความรักที่ผมมีให้คุณได้ สัญญากับ ผม อย่าท้อถอย ผมจะอยู่เคียงข้างคุณ ทุกๆวันต่อ จากนี้ผมจะทำให้คุณมีความสุขกว่าเดิมเป็นสิบเท่า

เขาพูดทุกคำอย่างชัดเจนและมั่นคง แต่สัมผัสได้ ถึงความเจ็บปวด ไม่มีคำตอบรับใดๆ

“แค่กๆๆๆๆ”

ผู้หญิงที่อยู่ในอ้อมแขนของเขาไอขึ้นอย่างรุนแรง และเลือดก็ไหลออกมาจากมุมปากของเธอ!

เรื่องราวต่างๆจุดความร้อนในตัวเธอขึ้นมา กลิ่น

คาวเลือดเต็มปากของเธอ

ฉู่ลั่วหานสีหน้าซีดเผือด เลือดสีแดงสดนั้นทำให้เธอตกใจแต่ไม่ได้มีกิริยาใดๆ สายตาเหม่อมองไป ข้างนอกโดยไม่มีจุดหมาย

“ฉู่ลั่วหานอย่าเป็นแบบนี้ อย่าทำร้ายตัวเอง! ”

ฉู่ลั่วหาน ล้มลงราวกับดอกไม้เหี่ยวที่สูญเสียความ ชุ่มชื่นหล่อเลี้ยงลำต้น เธอล้มทรุดตัวลงกับพื้นและ เช็ดเลือดจากมุมปากด้วยมือขวาที่ของเธอ

เลือดสีแดงสด

เธอยิ้มเห็นฟันที่เปื้อนเลือดของเธออย่างน่ากลัว และน่าสังเวช

เลือด…ภายในเลือดเหล่านี้เป็นไวรัส ใช่! ไวรัสที่ น่ากลัวที่สุดและน่าขยะแขยงที่สุด

เหอะ!

ฉู่ลั่วหานชีวิตของเธอยังมีอะไรที่เป็นไปไม่ได้อีก

ไหม? ? ?

ไม่มีแล้ว…….! ไม่มีอีกแล้ว

ถังจิ้นเหยียน คุกเข่าลงข้างหนึ่ง “ผมอนุมัติใบ สมัครของคุณแล้วผมจะให้คุณออกจากประเทศจีนในฐานะอาสาสมัคร เมื่อคุณไปถึงแอฟริกาจะไม่มี ใครรู้จักคุณ คุณสามารถเริ่มชีวิตใหม่ได้

“ชีวิตเหรอ? ” เธอฝืนยิ้ม สำหรับเธอแล้วจะมีชีวิต อยู่ต่อไปอย่างไร? แต่ละวันต่อจากนี้เธอกำลังเดิน เข้าหาความตาย

เธอมีสิทธิ์ที่จะพูดถึงการเริ่มต้นชีวิตงั้นเหรอ?

ถังจิ้นเหยียนจับแขนเธอไว้เช็ดเลือดให้เธอ แต่ถูก เธอปฏิเสธ “อย่ามาแตะต้องฉัน เลือดของฉันมีพิษ คุณอย่าแตะต้องฉัน.…………….. ”

เธอสะบัดมืออย่างไม่ไยดีและดวงตาของเธอไม่มีสี

สันใดๆ

ถังจิ้นเหยียนหยุดชั่วครู่แล้วพูดว่า “ผมไม่กลัว ต่อ ให้ผมตายไปพร้อมกับคุณผมก็ยินดี”

เขาฝืนเช็ดเลือดให้เธอ แต่ฉู่ลั่วหานทุบตีเขาอย่าง แรง “ถังจิ้นเหยียนคุณแม่งเป็นบ้าไปแล้วหรือไง!

เขาเอื้อมมือไปโอบหัวของเธอไว้ในอ้อมแขน พูด อย่างเสียงดังฟังชัดว่า “ผมไม่ได้บ้า ผมรู้ตัวดีว่าทำ ผมะไรอยู่ ลั่วหาน ให้ผมอยู่เป็นเพื่อนคุณนะ
ประตูห้องทํางานของผู้อำนวยการถูกปิดอยู่กว่า สองชั่วโมง

หลังจากสองชั่วโมงผ่านไป ฉู่ลั่วหานถูกเขาส่งไปย ที่ลานจอดรถชั้นใต้ดิน “ถ้าคุณอยากไปแบบเงียบๆ ผมจะพาคุณไปเดี๋ยวนี้ แต่ถ้าคุณ….…

“ฉันต้องบอกเขา หากฉันไปอย่างเงียบๆ เขา

ต้องหาฉันเจอแน่นอน

เขาคงทำแบบนั้น

ถังจิ้นเหยียนกุมมือของเธอ “ผมรอคุณนะ ไม่ว่า คุณจะหย่ากับเขาหรือไม่ ผมก็จะรอคุณ”

หีหี รอเธองั้นเหรอ

เธอเป็นแค่คนที่รอความตาย รอเธอแล้วได้ ประโยชน์อะไรขึ้นมา?

“ลงรถเถอะค่ะท่านรอง

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ