ตอนที่ 111 ลบล้างอุปสรรค และให้อาหารด้วยตัวเอง

ตอนที่ 111 ลบล้างอุปสรรค และให้อาหารด้วยตัวเอง

ในเวลาสั้นๆ เพียงหนึ่งวัน ก็มีเสียงสองเสียงดังสนั่นกลางสื่อ พร้อมกัน!

เสียงทั้งสองแบบมีความแตกต่างกัน:

“ฉู่ลั่วหาน และหลงเซียวแต่งงานกันอย่างลับๆ เป็นเวลาสาม ปีแล้ว เนื่องจากความสัมพันธ์ระหว่างสามีภรรยาห่างเหินกัน เกินไปเพราะงานยุ่ง โม่หรูเฟยใช้โอกาสนี้เข้ามา และตั้งท้อง ลูกของตระกูลหลงได้สําเร็จ.

“ไม่หรูเฟยไม่สนใจข่าวลือ และยังคงสนิทสนมกับฉู่ลั่วหา นเหมือนพี่น้อง แถมยังยอมรับอีกว่าตัวเองรักหลงเซียวด้วย ความจริงใจ และไม่ต้องการสถานะใดๆ ทั้งสิ้น เพียงแค่ขอร้อง ฉู่ลั่วหานให้เธอได้คลอดเด็กคนนี้ออกมา อย่าทำร้ายทารกที่ ไร้เดียงสา

“ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา โม่หรูเฟยก็ได้รับความเห็นใจจาก สาธารณชนได้สำเร็จ แม่มีความผิด แต่เด็กไม่เกี่ยวข้องด้วย การที่ฉู่ลั่วหานบังคับให้โม่หรูเฟยเอาเด็กออกนั้นถือเป็นเรื่อง ที่น่าอัปยศอดสูมาก!
“โดยรวมแต่ละกลุ่มฟอร์มใหญ่ๆ ที่พุ่งเป้าไปหาลั่วหาน แม้ว่าเรื่องสถานะจะเป็นความจริง แต่จิตใจน่าอัปยศอดสูนั้น มันไม่ใช่สิ่งที่คุณผู้หญิงคนหนึ่งควรมีเลยจริงๆ

และแน่นอน ทันทีที่เนื้อหาของข่าวดังกล่าวถูกเผยแพร่ออก ไปก็ได้ถูกลบออกจนหมดสิ้น

ยิ่งลบออก ก็ยิ่งกระตุ้นให้ทุกคนโกรธ และสงสัย น้ำขุ่นบนตัว ของฉู่ลั่วหานก็ยิ่งเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ สถานการณ์เปลี่ยนแปลงไป มาก ถูกผลักลงเหวอเวจีคุณธรรมจากบนที่นั่งบัลลังก์สูง!

ในห้องทํางานของประธานบริษัทMBK ท่านเซียว “ปัง!” โยน หนังสือพิมพ์ลงบนโต๊ะ “นี่มันเรื่องไร้สาระทั้งเพ!”

จี้ตงหมิงมองดูหลงเซียวที่อยู่ภายใต้ของความโกรธอย่าง กังวล กล่าวอย่างระมัดระวังว่า “เจ้านายครับ ตอนนี้ควรทำยัง ไงดี? ดูเหมือนว่าความคิดเห็นของประชาชนจะเห็นใจด้านคุณ โม่มากกว่าแล้ว”

พวกกลุ่มคนที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่อะไร! มันน่าลากออกไปฆ่าทิ้ง ให้หมดจริงๆ !

ท่านเซียวขมวดคิ้วของตัวเองลึก ประชุมคณะกรรมการมา เกือบทั้งวัน ในการประชุมเขาก็ปวดหัวมากแล้ว โม่หรูเฟยกลับกล้าสร้างข่าวแบบนี้ออกมาอีก เธอกำลังท้าทายขีดจำกัด

ของเขา!

“ติดต่อโม่หรูเฟย ฉันต้องการพบเธอ”

จี้ยงหมิงตกใจจนกระตุกขา “เจ้านาย ตอนนี้เป็นช่วงเวลา พิเศษ ถ้าคุณไปหาคุณโม่แล้วนักข่าวมาเห็นเข้า ก็จะถูกเขียน ข่าวมั่วขึ้นมาอีกครั้ง ตอนนี้สื่อกระแสหลัก และนิตยสารขนาด เล็กมากมายกำลังรอดูทิศทางของเรื่องที่เกิดขึ้นในที่รับตาอยู่ พวกเราไม่อาจที่จะจับทั้งหมดในคราวเดียวได้

ท่านเซียวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา และต่อสายไปหาโม่หรูเฟย โดยตรง แต่ท่านเซียวคิดไม่ถึงเลยว่า คนที่รับโทรศัพท์กลับ กลายเป็นแม่ของตัวเอง

หยวนชูเฟินเดินทางจากตระกูลหลงไปที่รีสอร์ทหยีฉิ่ง และ ในเวลานี้ก็ได้นั่งเผชิญหน้ากับโม่หรูเฟยอยู่บนโซฟาในห้อง รับแขก

“เซียวเอ๋อ”

น้ำเสียงที่ไม่หนักไม่เบาของหยวนชูเฟิน กระตุ้นให้ระหว่าง คิ้วของหลงเซียวขมวดเข้าหากันแน่น
“แม่? ทำไมถึงเป็นคุณได้?”

“ถ้าไม่ใช่ฉัน แกก็จะอารมณ์เสียใส่โม่หรูเฟยไปแล้วใช่ไหม? ท่านเซียวตอนนี้ฉันจะบอกกับแกอย่างชัดเจนไว้นะ ใครก็ตาม ที่คิดจะทำร้ายหลานของฉัน ฉันจะไม่ทนอยู่เฉยแน่นอน”

ท่านเขียวกำหมัดแน่น กดลงบนโต๊ะอย่างหนักหน่วง “แม่ ครับ เรื่องนี้คุณไม่ต้องเข้ามายุ่ง เอาโทรศัพท์ให้เธอ ผมมี คำถามไม่กี่ข้ออยากจะถามเธอ

“ถามต่อหน้าฉัน มันจะยิ่งไม่ชัดเจนขึ้นกว่านี้เหรอ? ถามมา เถอะ” หยวนชูเฟินส่งสายตาในเชิงปลอบใจให้โม่หรูเฟย แสดงให้เธอว่าอย่าตกใจไป

แน่นอนว่าเธอไม่ได้ตกใจ หยวนชูเฟินยืนยันด้วยตัวเอง ไม่มี ปัญหาใดที่จัดการไม่ได้

หลงเซียวหลับตาลงด้วยความโกรธ การหายใจลำบากจน สามารถทำให้ความเข้มข้นของอากาศเปลี่ยนแปลงได้

“ได้! ตอบผมมา เรื่องของเด็ก คุณเป็นคนทำขึ้นมาใช่ไหม!

ท่านเขียวไม่คลุมเครือเลยแม้แต่น้อย ไม่สนใจเลยว่าแม่จะ
อยู่ในเหตุการณ์ด้วย และตั้งคำถามกับโม่หรูเฟยอย่างตรง ประเด็นเลย

“ฉัน………ไม่ได้ทำนะพี่เซียว ฉันเป็นห่วงลูกมาก ฉันเป็นแม่ การที่แม่เป็นห่วงลูกผิดอะไรด้วยเหรอ? ฉันสามารถที่จะไม่เอา อะไรเลย แต่ว่าฉันต้องแน่ใจก่อนว่าเด็กจะปลอดภัย แบบนี้ก็ ผิดด้วยเหรอ?”

ให้ตายสิ! เป็นเธอจริงๆ ด้วย! ท่านเซียวถูกทำให้โกรธ

เซียวเอ๋อ แกคิดว่าเมื่อสถานะของฉู่ลั่วหานถูกเปิดเผยแล้ว ก็จะสามารถอยู่ที่ตระกูลหลงต่อไปได้งั้นเหรอ? หัวใจของเธอ ไม่ได้อยู่ที่แกเลยด้วยซ้ำ

ท่านเซียวไม่รอฟังคำพูดไร้สาระอีกต่อไป วางสายแล้วสั่ง ตงหมิง “ลบข่าวด้านลบออกให้หมด ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอได้ รับอันตรายจากความคิดเห็นของสาธารณชน

ปากของคนหลายคนย่อมสามารถละลายทองได้ หยด น้ำลายของคนพวกนี้สามารถทำให้คนจมน้ำตายได้ นิสัยของ ฉู่ลั่วหาน ไม่ชอบชี้แจงหรือโต้แย้งให้ตัวเอง จะต้องเสียเปรียบ แน่นอน

“ครับ! ผมจะเลือกยกข่าวที่เหมาะสมของคุณกับภรรยาขึ้นมา หวังว่าเรื่องนี้สามารถเย็นลง

“ไปเถอะ ให้หยังเซ็นเตรียมรถเลย ฉันจะไปโรงพยาบาล”

ผ่านการพักผ่อนมาได้หนึ่งวัน ในเวลากลางคืน ลั่วหานก็ ฟื้นตัวดีขึ้นแล้วไม่น้อย บาดแผลที่คอไม่ลึกมาก เพียงแค่เสีย เลือดมากเท่านั้น หลังจากได้รับการรักษาแล้วก็ไม่มีอะไรน่า

เป็นห่วง

เพียงแต่ว่า——

“คุณจะบอกว่า อาจจะทิ้งรอยแผลเป็นที่คอ?”

ฉู่ลั่วหานลูบผ้าพันแผลบนคอของตัวเอง หรือว่าอีกหน่อยบน คอของเธอจะต้องทิ้งรอยแผลเป็นที่อัปลักษณ์นี้ไว้เหรอ? เธอ รู้สึกถือสาเล็กน้อย

แพทย์ที่รับผิดชอบในการเปลี่ยนยาปิดบังอย่างระมัดระวัง

“ผมเพียงแค่บอกว่า อาจจะ……..คุณอย่าเพิ่งกังวลไป บางทีก็ ไม่เกิดขึ้น”

“ไม่มีบางที บนร่างกายของเธอจะต้องไม่หลงเหลือรอยแผล เป็นใดๆ ทั้งสิ้น”
ประตูของห้องพักฟื้น VIP ถูกหลงเซียวเปิดออก ร่างที่สูง ใหญ่ก้าวเดินไปที่ริมหน้าต่าง ดวงตาที่แหลมคมกลั่นตัวเป็น หมอกลึกมองไปที่คุณหมอ มองจนอีกฝ่ายแทบจะคุกเข่า

“คุณหลง…….

หลงเซียวพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา “ผมบอกว่า บนคอของ เธอจะต้องไม่มีรอยแผลเป็นใดๆ หลงเหลือทั้งสิ้น ผู้เชี่ยวชาญ ด้านการผ่าตัดที่ทิ้งบาดแผลน้อยที่สุดของเกาหลีจะมาถึงเกี่ยว โตในสองวันนี้ ถึงตอนนั้นพวกเขาจะจัดการเอง

บนหน้าผากของคุณหมอมีเหงื่อผุดออกมาเรื่อยๆ ในอุณหภูมิ ห้องที่เหมาะสม 27 องศา “ครับ…………..…..

“ออกไป”

กล้าพูดแบบนี้ออกมาต่อหน้าภรรยาของเขา รนหาที่ตาย!

ฉู่ลั่วหานตกใจเล็กน้อย “เขาก็แค่พูดถึงเฉยๆ คุณอย่าตื่น ตระหนกไปเลย”

ทําเอาคนอื่นหวาดกลัวแล้ว
ความโกรธบนใบหน้าของหลงเซียวหายไป แทนที่ด้วยความ อ่อนโยน “คุณเป็นยังไงบ้าง? ยังเจ็บอยู่ไหม?

ล้วหานไม่รู้เลยจริงๆ ว่าควรจะรับมือกับความอ่อนโยนของ เขายังไงดี ส่ายหัว “ไม่เจ็บแล้ว คุณยังซะขนาดนั้นไม่ต้องมา เฝ้าฉันที่โรงพยาบาลแล้วก็ได้นะ ฉันไม่เป็นอะไรแล้ว

แขนทั้งสองข้างของหลงเซียวยื่นออกไปโอบไหล่ของเธอ โดยไม่ได้รับการยินยอมจากเธอก่อน กล่าวขึ้นอย่างสงบและ แน่วแน่ “ผมรู้ว่าคุณยังปรับตัวกับสถานะในตอนนี้ไม่ได้ ผม เข้าใจ ถึงยังไงเมื่อก่อน…….ในอนาคตคุณจะชินกับมันเอง หิว หรือยัง? ผมได้ให้ห้องครัวเตรียมอาหารไว้

บอกว่าเป็นห้องครัวแต่ความจริงแล้ว เป็นเชฟใหญ่จาก โรงแรม เพราะว่าท่านเขียวไม่อยากกลับไปที่วิลล่า

อาหารหกอย่างกับซุปหนึ่งอย่าง เป็นของบำรุงทั้งนั้น เพียง แค่มองดูก็บำรุงจนเลือดกําเดาแทบพุ่ง

หยิบช้อนออกมาอยากจะให้เธอ คิดไปคิดมา ก็ตักให้ตัวเอง อย่างตามอำเภอใจ ตักพุทราเก๋ากี้รังนกขึ้นมาใกล้ๆ ริมฝีปาก หนึ่งช้อนเป่าให้เย็น “ชิมดูสิ”
แล้วทานชะงักไปสักพัก ผู้ชายแปลกหน้าและไม่คุ้นเคยที่อยู่ ตรงหน้าทันใดนั้นก็เปลี่ยนเป็นอ่อนโยนขึ้นมา ไม่ใช่การแสดง ครั้งก่อน ดูเหมือนจริงมาก

แววตาใสใสของเธอมองดูใบหน้าของเขา แล้วมองดูรังนกใน ช้อนสีขาว ความรู้สึกที่หลากหลาย

“เป็นอะไรไป? กลัวไม่ถูกปากเหรอ? ตื่นได้อ่อนมาก ถ้าอย่าง นั้น ผมลองชิมดูก่อนเป็นไง?

คาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะใส่ใจที่จะดูแลเธอมากขนาดนี้ ล้วหา นเหมือนเป็นผู้หญิงที่ถูกขังในตำหนักเย็นแล้วจากนั้นก็ได้รับ แต่งตั้งขึ้นไปบนบัลลังก์ราชินี มันกะทันหันมาก เกินคาดหมาย มาก

“ฉันดื่มเอง เอาให้ฉันเถอะ

ไม่ชินกับการถูกเอาใจใส่แบบนี้เลยจริงๆ หรือว่าจะชินกับการ ถูกทําร้ายไปแล้ว

ให้ผมป้อนดีกว่า คุณยังป่วยอยู่

“ฉันทำเอง มือของฉันไม่ได้เป็นอะไร อีกอย่างคุณก็ยังไม่ได้

กินข้าว
คนทั้งสองโต้เถียงกัน แผลที่แขนของท่านเซียวถูกดึง “ซี๊ด—” กดเสียงต่ำลง และร้องออกมาอย่างอู้อี้

ฉู่ลั่วหานรีบปล่อยมือทันที “เป็นอะไรไป แขน…….แขนของ คุณได้รับบาดเจ็บเมื่อวานนี้เหรอ?”

ให้ตายเถอะ! ไม่คิดว่าเธอจะไม่สังเกตเห็น! เมื่อคืนนี้ไม่ได้มี แค่เธอที่บาดเจ็บ เขาเองก็บาดเจ็บเหมือนกัน

ท่านเซียวคลายคิ้วออก “ผมไม่เป็นไร รีบดื่มซุปเร็ว”

ฉู่ลั่วหานผละออกจากช้อน “ให้ฉันดูบาดแผลของคุณก่อน”

ท่านเซียวขมวดคิ้ว “ไม่ต้องหรอก ก็แค่บาดเจ็บภายนอกผิว เผินเล็กน้อยเท่านั้น

เขาคิดว่าเธอได้รับบาดเจ็บ เธอไม่รู้ก็ไม่เป็นไรหรอก เมื่อรู้ แล้วก็ต้องการที่จะต้องตรวจดูให้แน่ชัด ทำความเข้าใจอาการ บาดเจ็บของเขา “ถ้าไม่ให้ดู……ฉันก็จะไม่ดื่ม

ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร คำพูดที่ออกจากปากกลับฟังดู งอแงเล็กน้อย เมื่อพูดจบตัวเธอเองก็เป็นฝ่ายหน้าร้อนขึ้นมา

ก่อน
ท่านเซียวมองดูท่าทางและสีหน้าที่แดงก่ำขึ้นมาเพราะความ เขินอายของเธอด้วยรอยยิ้มที่ไม่เชิงเป็นรอยยิ้ม ไม่ทันได้ สังเกตว่า ล้วหานจะหน้าแดงได้ง่ายขนาดนี้ แตกต่างจากเธอ ที่ปกติจะเย็นชา และสง่างามมาก

เขายิ้มออกมาอย่างช่วยไม่ได้ “ได้ หลังจากดูเสร็จแล้วต้อง ดื่มซุปให้หมดนะ แล้วก็ต้องกินข้าวด้วย

ลั่วหานสําลักเล็กน้อย ระหว่างพวกเขาสามารถใช้คำพูดใน เชิงคู่รักแบบเป็นธรรมชาติขนาดนี้ได้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

ไม่มีทางไม่มีทาง นี่ไม่ใช่คำพูดในเชิงคู่รัก นี่คือการแลก เปลี่ยน

ท่านเขียวปลดกระดุมเสื้อทีละเม็ด แขนซ้ายได้รับบาดเจ็บ การปลดกระดุมจึงทำได้ไม่สะดวกนัก การเคลื่อนไหวช้ามาก ลั่วหานทนดูต่อไปไม่ได้แล้ว “ฉันช่วย

โดยที่ไม่รู้สึกเลยว่ามีอะไรผิดปกติ นิ้วมือที่เรียวเล็กของฉู่ลั่ วหานปลดกระดุมเสื้อของเขาออกที่ละเม็ดอย่างเรียบร้อย

ในระหว่างนั้นท่านเซียวจ้องมองใบหน้าของฝ่ายหญิงอยู่ ตลอด พยายามอดกลั้นความสุขที่เอ่อล้นอยู่ในใจ ลั่วหาน เธอเหมือนกับยาพิษจริงๆ เมื่อติดเชื้อแล้วก็ไม่มีทางรักษาหายอีกเลย

เสื้อเชิ้ตสีขาวถูกถอดออก แขนซ้ายของเขาถูกพันด้วยผ้าพัน แผลสีขาว มองไม่เห็นบาดแผล………

ฉู่ลั่วหานทำอะไรไม่ถูกแล้ว

บาดแผลนั้นไม่สามารถมองเห็นได้ แต่หน้าอก และกล้าม เนื้อที่แข็งแรงของชายหนุ่มนั้น กลับปรากฏอยู่ตรงหน้าอย่าง ผ่าเผย!

ระยะห่างน้อยกว่า 5 เซนติเมตร ออร่าของฮอร์โมนเพศชาย ที่แข็งแกร่งบนตัวเขาพุ่งตรงมาที่ปลายจมูกแทรกลึกเข้าไป ภายในสมอง ทรวงอก และหัวใจ!

ฉู่ลั่วหานกลืนน้ำลายลงคอโดยไม่รู้ตัว เบือนหน้าหนีราวกับ ถูกไฟฟ้าช็อต “คุณสวมเสื้อให้ตัวเองเถอะ!”

ท่านเซียวยิ้มอย่างมีเลศนัย ริมฝีปากบาง และดวงตาที่ดิ่งลึก โดยรวมทั้งหมดล้วนมีเล่ห์เหลี่ยม และคลุมเครือ “หมออู่ไม่ได้ จะตรวจดูบาดแผลหรอกเหรอ? ตรวจเสร็จแล้วเหรอ?”

! กลืนน้ำลาย และหายใจเข้าลึกๆ “เสร็จแล้ว! เรียบร้อยแล้วหลงเซียวกลับไม่รีบสวมมัน “จะกินข้าวได้หรือยัง?

ฉู่ลั่วหานตกใจ!

คงจะไม่กินแบบนี้ใช่ไหม!

“คุณสวมเสื้อให้เรียบร้อยแล้วฉันจะกิน” ลั่วหานหน้าแดงจน เลือดฝาด ไม่ใช่ครั้งเดียวแล้วที่เขาเล่นลูกไม้หน้าด้านๆ แต่ว่า ทุกครั้งเธอก็จะพ่ายแพ้ภายใต้ความแข็งแกร่งของเขา

ท่านเซียวค่อยๆ สวมเสื้อเชิ้ตอย่างช้าๆ จากนั้นการกระทำก็

หยุดลง “กระดุม…….

ฉู่ลั่วหาน: .…………….

เธอกัดริมฝีปากแน่น อดกลั้นใบหน้าที่ร้อนผ่าว และช่วยเขา จดกระดุมจนเสร็จ

โดนของเข้าแล้ว! ทำไมเธอถึงทำได้ราบรื่นขนาดนี้!

ดีมาก ท่านเซียวพอใจมาก นี่เป็นจุดเริ่มต้นที่ไม่เลวเลย เขามี ความอดทนมากพอที่จะรอให้น้ำค่อยๆไหล และไหลได้นานไป พร้อมกับเธอ
แต่ในใจของฉู่ลั่วหานกลับมีความซับซ้อนมากมายจนอกจะ แตกอยู่แล้ว ยังมีเวลาอีกวัน……..ความสุขที่ขโมยมานี้ ยังมี เวลาเหลืออยู่อีกแค่

สามารถเห็นแก่ตัวสักครั้งได้ไหม? ปล่อยให้ตัวเองได้มีความ สุขกับความรักในวันนี้ จากนั้นก็ปล่อยมืออย่างเด็ดขาด?

“อ้าปาก ถ้ายังไม่กินอีกมันจะเย็นจริงๆ แล้วนะ”

ฉู่ลั่วหานเงยหน้าเล็กน้อย รอยยิ้มแรกหลังจากตื่นนอนถูก เผยให้เห็น เธออ้าปากอย่างว่าง่าย รังนกถูกส่งเข้าไปในปาก หวาน และเนียน

ต่อด้วยพุทรา เก๋ากี้ ตับหมูนึ่ง…… และยังมีของบำรุงเลือดชัด

ดีอีก

ท่านเซียวตักตับหมูเพิ่มหนึ่งชิ้น “อันนี้กินเยอะหน่อย

ฉู่ลั่วหานค่อยๆ อ้าปาก ตับหมูแสนอร่อยถูกส่งเข้าปาก น้ำตา ของเธอกลับหยดลงไปในช้อนอย่างกลั้นไม่อยู่ เธอรีบเอื้อม มือไปเช็ด

“ขอโทษด้วยค่ะ รับนําเกลือเยอะไปหน่อย จนล้นออกมาแล้ว”

ท่านเซียว: “.

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ