ตอนที่ 497 ฉันจะไม่ทําให้เขามีชีวิตอยู่อย่างดี แน่นอน

ตอนที่ 497 ฉันจะไม่ทำให้เขามีชีวิตอยู่อย่างดีแน่นอน

คําถามที่ถามมานี้ ตามจริงก็ไม่ต้องรอคําตอบ หลงเซียวก็ ยืนยันว่าเป็นหลงถึงแน่นอน!นอกจากเขาไม่มีคนอื่นหรอก ฆาตกรรมของทั้งตระกูลมู่ เขาเป็นคนทำแน่ๆ!

หยวนชูเฟินไม่ได้พยักหน้า และก็ไม่ได้ส่ายหัว จ้องมองแต่ หลงเซียวไว้ ซึ่งเป็นลูกเดียวของเธอ สายเลือดสุดท้ายที่เธอ เหลือไว้ให้ตระกูลมู่

“เวลาที่ตระกูลมู่เกิดเรื่องขึ้นนั้น ฉันได้ไปที่ประเทศอังกฤษ ฉันไม่รู้จะเผชิญหน้ากับเส้าเอินยังไง ใช้โรงเรียนยังมีชิ้นงาน สุดท้ายต้องทำเป็นข้ออ้าง และกักขังตัวเองอยู่ในอพาร์ทเม้น ท์เป็นเวลา 1 สัปดาห์ หลายวันนั้นฉันไม่ได้เจอใครทั้งสิ้นและ ก็ไม่ได้ติดต่อใครทั้งนั้น พอเวลาที่ฉันออกมา บนหนังสือพิมพ์ เต็มไปด้วยข่าวที่ตระกูลมู่ถูกฆ่าไปหมดทั้งตระกูล”

น้ำตาของหยวนชูเฟินไหลไม่หยุด ไหลลงมาเรื่อยๆอย่างห้าม ไม่ได้ น้ำตาค่อยๆเยอะขึ้น ภายในน้ำตาเต็มไปด้วยความสิ้น หวังและเจ็บปวดใจตลอดสามสิบปีนี้

“หลังจากตระกูลมู่ถูกฆ่า ฉันก็กลับมาที่สหรัฐอเมริกา แม้ กระทั่งหน้าสุดท้ายของเส้าเอินยังไม่ได้เห็นเลย เห็นแต่วิลล่า ของตระกูลมู่หลั่งไหลไปด้วยเลือดจากข่าว ทรัพย์สินเดียวที่เส้าเฉินเหลือไว้หลังจากทำธุรกิจมีแต่บ้านหลังนั้น แต่ในที่สุด บ้านหลังนั้นก็สูญหายไปแล้ว”

“ฉันได้ขอร้องคุณตาคุณยายของพวกคุณ ได้ขอร้องสถานี ตำรวจในตอนนั้น ขอร้องทุกๆคนที่มีความเกี่ยวข้องกับตระ กูลมู่ แต่ทุกคนล้วนบอกฉันว่าตระกูลมู่น่าจะไปยั่วเย้าคนใน มาเฟียจนเขาขุ่นเคือง จึงถูกฆ่าทั้งตระกูล แต่ผู้ชายที่สุภาพ อย่างเส้าเอิน เขาจะไปหาเรื่องคนอื่นได้ยังไงล่ะ?ฉันไม่เชื่อฉัน ไม่เชื่อ!”

น้ำตาของลั่วหานก็ทนไม่ไหว ไหลลงมาเหมือนกับหยวน ชูเฟิน ตอนนี้คำพูดหยวนชูเฟินพูดออกมาฟังไม่รู้เรื่องแล้ว หมายความว่าไรก็ไม่ทราบ เธอคิดถึงอะไรก็พูดออกมาทั้งสิ้น ไม่มีตรรกะใดๆ

หยวนชูเฟินร้องไห้พร้อมตะโกนว่า”ต่อมา หลงถึงมาหาฉัน เขาบอกว่าเขาจะกลับไปพัฒนาธุรกิจในประเทศ เขาถามฉัน ว่ายอมไปกับเขาไหม”

หยวนชูเฟินยิ้มออกมาอย่างขมขื่น เธอร้องไห้และหัวเราะไป ด้วย หัวเราะจนร่างกายสั่นไม่หยุด”เส้าเอินก็เสียไปแล้ว ฉัน ไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกด้วยซ้ำ ไปไหนมันยังสำคัญเหรอ?การมี ชีวิตอยู่กับการตายมีอะไรต่างกันเหรอ?ฉันไม่อยากมีชีวิตอยู่ ตั้งนานแล้ว”

“แม่……”
หยวนชูเฟินกลับมือไปกอดหลงเซียว”เซียวเอ๋อ ฉันทนมา สามสิบปีแล้ว ฉันคิดอยู่ทุกวันว่า เมื่อไหร่ฉันถึงสามารถไปพบ กับพ่อคุณ ฉันจะบอกกับเขาว่า ลูกชายของพวกเราโตแล้ว เขาเป็นคนสุดยอดมาก เหมือนกับเขาเลย เซียวเอ๋อ คุณทราบ รึเปล่า??”

หลงเซียวถอดล้อมไหล่ของคุณแม่ไว้อย่างแน่น จู่ๆเขาก็ เข้าใจเรื่องหลายอื่นขึ้นมา เรื่องหลายอย่างตอนยังเด็กอยู่ คุณ แม่มักจะร้องไห้อยู่เงียบๆคนเดียว มักจะนั่งเหม่อลอยอยู่คน เดียว และเมื่อได้เจอสิ่งของบางอย่างแม่ก็จะเริ่มเสียสติด้วย

เธอแบกรับภาระที่หนักเช่นนี้ ทนความสิ้นหวังและอกหักใจ มากมายจนนับไม่ถ้วน แต่ไม่สามารถระบายกับคนอื่นได้

เขามีคุณแม่คนหนึ่งที่ดีที่สุดในโลก และยังมีคุณพ่อที่ดีเลิศ ที่สุดในโลกด้วย แต่จนถึงป่านนี้เขาถึงรู้ตัว

“ต่อมา ฉันได้ไปที่สุสานของตระกูลมู่คนเดียว สิ่งที่เห็นมี แต่ป้ายสุสานทีละอัน ตระกูลมู่ทั้งหมดสิบเจ็ดคน เด็กที่เล็ก ที่สุดมีเพียง 1 ขวบกว่า ล้วนถูกฆ่าหมด คืนเดียวเอง ตระกูลมู่ ก็สูญหายไปจากโลกแบบนี้ เส้าเกินของฉัน เขามีแต่รูปภาพ เดียว แขวนอยู่บนป้ายสุสาน”

ลั่วหานทนไม่ไหวจริงๆ เธอใช้มือปิดคลุมหน้าเอาไว้ และ เขย่าไหล่อย่างรุนแรง และกลั้นเสียงร้องไห้ออกมา เมื่อเทียบ กับตระกูลฉู่ ตระกูลมู่อนาถกว่าร้อยเท่า เมื่อเทียบกับความ เจ็บปวดที่เธอได้รับ หยวนชูเฟินได้รับมากกว่าเธอเป็นหมื่นเท่า

ล้วหามเข้าใจโดยคร่าวๆแล้ว หลังจากมู่เส้าเงินล้มละลาย แล้ว หยวนชูเฟินก็ถูกหลง งข่มขืน เธอเลยไม่ต้องทําตาม สัญญาที่นัดกับมู่เส้าเอินว่าจะหนีไปที่ยังประเทศอังกฤษ ต่อ มาได้ยินข่าวว่าตระกูลถูกฆ่าทั้งตระกูล เลยเตรียมจะคิดสั้น แต่กลับพบว่าตัวเองนั้นท้อง

และเธอเข้าใจผิดว่าลูกเป็นของหลงถิง ภายใต้แรงกดดัน ต่างๆ เธอเลยต้องแต่งงานกับหลงถึงอย่างไม่เต็มใจ จากนั้น หลงถึงก็กลับมาพัฒนาธุรกิจในประเทศ แล้วการล้มละลาย ของตระกูลหยวนเกิดขึ้นหลังจากพวกเขาสองคนกลับประเทศ จีนเหรอ? แล้วทําไมถึงล้มละลายล่ะ?คนแก่ทั้งสองคนของ ตระกูลหยวนเป็นยังไงบ้างแล้ว?

ลั่วหานไม่กล้าถาม กลัวถามแล้วจะทำให้หยวนชูเฟินเสียใจ ยิ่งกว่าเดิม

หยวนชูเฟินกอดหลงเซียวเอาไว้ พึมพำทีละคำ”หลังจาก ฉันแต่งงานกับหลงถึงแล้ว ความสัมพันธ์ของพวกเรานั้นไม่ดี เลยทีเดียว ฉันไม่รักเขา ไม่ว่าเขาจะดีต่อฉันแค่ไหน ฉันก็ไม่ สามารถรักเขาได้ ความสัมพันธ์ของพวกเราดำเนินการต่อได้ เพราะมีคุณเป็นตัวกลาง แต่ต่อมา หลงถึงมีเมียน้อยข้างนอก ผู้หญิงคนนั้น ก็คือคุณแม่แท้ๆของหลงจื่อ”

อดีตเหมือนควันไฟ รบกวนแล้วดึงดูดความสนใจของผู้คน พินิจพิเคราะห์ดู ทีละชั้นทีละชั้น
เรื่องต่อมา หลงถิงล้วนรู้หมด ปีนั้นที่เขาอายุสิบห้าขวบ หลง ถึงได้พาหลงจื่อกลับมาที่ตระกูลหลง ต่อจากนั้นมา เรื่องก็ เปลี่ยนไปหมดทุกอย่าง ล้วนเปลี่ยนไปหมดแล้ว..……..

น้ำตาของหยวนชูเฟินตกบนแขนเสื้อสูทของหลงเซียว”เดินที ฉันนึกว่า หลงถึงพาหลงจื่อกลับบ้าน ก็แค่อยากจะให้หลงจื่อก ลับสู่ตระกูล แต่การปรากฏตัวของหลงจื่อ ทําให้สถานการณ์ ของคุณแย่ลงทุกวัน ฉันเคยคิดหลายๆครั้งว่า ถ้าฉันใจร้าย หน่อย ให้หลงจื่อและแม่เขาหายไปจะโลกนี้ตลอดไป ทุกสิ่งก็ จะจบสิ้นลงใช่ไหม?”

“แต่ฉันทําไม่ได้ แต่ไม่มีความผิด นี่มันไม่ใช่ความผิดของ หลงจื่อ ต่อมาฉันถึงรู้ว่าการที่หลงถึงให้หลงจื่อกลับมา ยัดเยียด บีบบังคับคุณ ก็เพราะว่าเขารู้ตัวตนที่แท้จริงของคุณ เขาไม่อยากให้คุณอยู่ แต่ก็จากคุณไปไม่ได้”

ตอนที่หลงเซียวอายุสิบห้าขวบ ก็ได้ปรากฏสมองทางการค้า ที่สุดยอดมาก เขาได้สืบทอดสมองที่สุดยอดทางธุรกิจของมู่ เส้าเอินมาอย่างสมบูรณ์แบบ เป็นแค่เด็กอยู่ แต่มีพรสวรรค์ และความสามารถเพียงพอที่จะต่อต้านกับผู้เชี่ยวชาญทาง ด้านธุรกิจที่อาวุโส

ผู้ช่วยที่สุดเทพเช่นนี้ แน่นอนว่าหลงถึงจะไม่ยอมปล่อยไป

“แม่ สิ่งพวกนี้ฉันล้วนรู้ครับ ล้วนรู้แล้วครับ”

เมื่ออดีตและความทรงจำเชื่อมโยงกัน สุดท้ายก็ได้เชื่อมต่อกันเป็นเรื่องเป็นราว เชื่อมต่อกันเป็นชีวิตอดีตที่สมบูรณ์ครบ อ้วน

ความจริงของเรื่องทั้งหมดเป็นอย่างนี้นั่นเอง

“เซียวเอ๋อ อย่าปล่อยหลงถึงไปนะ รับปากกับแม่นะลูก ไม่ว่า เขาเป็นคนฆ่าพ่อคุณหรือเปล่า ไม่ว่าปีนั้นเขาได้ข่มขืนฉันหรือ ไม่ รับปากกับแม่นะ อย่าปล่อยเขาไปไม่ว่าทุกกรณี!เพราะ ถ้าหากคุณปล่อยเขาไป นั้นเขาก็จะมากัดคุณกลับ เขาจะไม่ เหลือทางให้คุณหรอก คุณเข้าใจไหม?”

หยวนชูเฟินพูดอย่างขอร้องและหวังดี เธออยากจะเป็นคน ต้านทานทุกอย่าง แต่ตอนนี้เธอไม่มีความแข็งแกร่งและความ สามารถอย่างนั้นแล้ว

“ฉันรู้ครับ ฉันจะไม่ทำให้เขามีชีวิตอยู่อย่างดีแน่นอน”

คำพูดที่มั่นใจและเด็ดขาด สิ่งที่เขาสัญญาไว้เขาก็จะทำได้ แน่นอน

“ฉันเชื่อคุณอยู่แล้ว เซียวเอ๋อ คุณเป็นคนที่ยอดเยี่ยมมาเสมอ คุณฉลาดกว่าคุณพ่อของคุณ วิชาความรู้ที่หลงถึงสอนคุณมา นั้น คุณใช้ได้อย่างดีมากทีเดียว สิ่งนี้คุณทำดีกว่าคุณพ่อของ คุณ เพราะอย่างน้อยคุณสามารถปกป้องตัวเองได้”

“เรื่องหลายอย่าง หลังจากเกิดขึ้นไปแล้วนานมากฉันถึงค่อยๆได้รู้ความจริง หลังจากนั้นอีกสิบปี ฉันถึงรู้ว่าหลงถึง เป็นคนที่ทำให้พ่อของคุณล้มละลาย แล้วใช้เวลาเกือบ 20 ปี ถึงรู้ว่า ธุรกิจที่หลงถึงทำนั้น มีสามส่วนที่ผิดกฎหมาย แต่น่า เสียดายที่ฉันรู้ความจริงได้ช้าเกินไป”

พอพูดสิ่งพวกนี้เสร็จ หยวนชูเฟินก็เหมือนจะเหนื่อยมากที เดียว เหนื่อยล้าจนไม่มีแรงแล้ว นอนอยู่ในอ้อมแขนของหลง เชียวหลงเซียวอย่างสิ้นแรง”เซียวเอ๋อ แม่เหนื่อยมากแล้ว โรค ครั้งนี้ ก็เท่ากับให้ฉันได้พักผ่อน”

ผู้คนได้พูดบ่อยๆว่า คนที่กังวลมักจะเจ็บป่วยได้ง่าย ในมุม มองของหมอ เนื้องอกในสมองของหยวนชูเฟิน อาจจะเป็นผล ที่เกิดจากการกังวลในหลายปีนี้

เธอคิดมากไป มีความคิดในใจมากมาย และทับกองอยู่กัน หมด จะไม่ป่วยมันก็ยากนะ

หยวนชูเฟินหลับตาลง ไม่พูดอะไรอีก และนอนหลับอยู่ข้างๆ ของลูกชาย ค่อยๆเข้าฝันไป

หลงเซียวอุ้มเธอขึ้นมาอย่างระวัง และนำหยวนชูเฟินวางกลับ ไปบนเตียง ยังมีความสงสัยอีกมากมาย เกี่ยวกับเพื่อนของพ่อ ในปีนั้น และเรื่องของตระกูลหยวน รอทีหลังค่อยมาถามต่อละ กัน

ลั่วหานห่มผ้าห่มให้หยวนชูเฟิน ใช้ผ้าขนหนูที่อุ่นๆเช็ดน้ำตา บนใบหน้าของเธอ และเช็คมือให้เธอด้วย หลังจากเสร็จหมดทุกอย่าง จึงจะออกจากห้องนอนในวอร์ดพร้อมกัน

ทั้งสองคนนั่งอยู่ห้องรับแขก นั่งพิงติดกัน

ลั่วหานกอดเขาไว้ รู้สึกถึงความเศร้า ตึงเครียด โกรธขรึม และหัวใจที่เต้นอย่างรุนแรงของเขา

เวลาสั้นๆเมื่อกี้นี้ มันโหดร้ายเกินไปสำหรับเขา ความจริงของ เรื่องหลายเรื่องถูกเปิดออก เผยให้เห็นรอยแผลที่น่าเกลียด ที่สุด ร่องรอยที่ถูกรถกลิ้งไปมาหลายๆครั้งนั้น จะต้องจดจำไว้ อย่างลึกซึ้งตลอดชีวิตนี้

“คุณสามี”

เธอเรียกเขาอย่างอ่อนโยน กอดเอวของเขาไว้ อยู่ติดบน

อ้อมอกของเขา

หลงเซียวหวีผมให้เธอ น้ำเสียงแหบแห้งอยู่”ฉันจะไม่ให้หลง ถึงมาทำลายคนข้างๆของฉันอีกต่อไป คุณและคุณแม่จะไม่ สามารถได้รับอันตรายแม้แต่นิดอีก”

ลั่วหานหลับตาลง หงายคางขึ้นมา”พวกเราจะปกป้องคุณแม่ ด้วยกัน พวกเราจะช่วยเธอผ่านอุปสรรคพวกนี้ไปด้วยกัน ชีวิต จะดีขึ้นแน่นอน แน่นอน”

หลงเซียวก็ได้กอดเธอ วางคางไว้บนหัวของเธอ หายใจเข้า ลึกๆ”คุณอยู่ข้างๆฉันก็พอ”
“เออ ฉันจะอยู่ข้างคุณตลอดไป อยู่กับคุณทุกวัน ไม่ไปไหน ทั้งสิ้น อยู่เคียงข้างคุณอย่างเดียว “ลั่วหานเงยหน้าขึ้นไปและ จูบเบาๆบนคางของเขา

จากนั้นก้มหน้าขดตัวในอ้อมอกแขนเขา

แสงยามบ่ายสาดส่องมาที่พวกเขาสองคน ผ้าม่านถูกลมพัด ผ่าน ข้างนอกหน้าต่างมีใบไม้สีเหลืองที่ร่วงลงมาเพราะลมพัด ที่แรง

“คุณสามี หลงถึงจะไม่ยอมแพ้ง่ายๆหรอก เขาจะใช้วิธีมา ทำร้ายคุณอีกแน่นอน”แม้ว่าหัวข้อเรื่องนี้มันเสียบรรยากาศ แต่จําเป็นต้องกล่าวถึง

นิ้วมือของหลงเซียวทะลุผ่านผมดำของเธอ ม้วนเป็นทีละ เส้น”ฉันรู้ว่าคนที่โหดเหี้ยมอย่างหลงถิง เขาจะไม่ปล่อยให้คน ของตระกูลมู่รอดไปด้วยแม้คนเดียว”

“แต่คุณได้คิดบ้างไหม ทำไมหลงถึงถึงไปฆ่าคนในตระกูลมู่ ทั้งหมดล่ะ?เขาได้ทำจนบริษัทของพ่อคุณล้มละลายแล้ว แถม ยังได้แม่มาแล้ว ทำไมถึงทำโหดเช่นนี้อีก?”

หลงเซียวค่อยๆถอนหายใจออกมา”เบื้องหลังของหลงถึง อาจ มีอำนาจอยู่อีก ปีนั้นเขาเป็นเพียงแค่ชายหนุ่มที่เริ่มทำธุรกิจ ส่วนตัวได้ไม่นาน คงไม่ทำเรื่องที่เสี่ยงขนาดนั้นหรอก”

“ต้องตรวจให้ชัดเจน เรื่องพวกนั้นต้องค่อยๆตรวจให้ชัดเจน”ลั่วหานรู้สึกกระวนกระวายในใจ เธอรู้สึกว่าเรื่อง เหมือนแค่ถูกลอกออกเพียงชั้นเดียว ยังมีมีเรื่องบางอย่าง แม้ กระทั่งหยวนชูเฟินก็คงไม่รู้เช่นกัน

นั้นสิ่งที่ซ่อนตัวอยู่ในตำแหน่งที่สำคัญที่สุด จะเป็นอะไรล่ะ?

หลงเซียวก้มหน้า จูบลงไปในระหว่างผมของเธอ”เรื่องพวกนี้ ให้ฉันมาทำเถอะ เชื่อฉัน”

“ฉันเชื่อคุณ……”เธอบีบตัวเข้าไปในอ้อมแขนของเขาอีก”แต่ ฉันยิ่งรักคุณ”

โทรศัพท์ของหลงเซียวดังขึ้นอีกที เขาขมวดคิ้ว ปิดโทรศัพท์ ขึ้นมา ยังคงเป็นหลงจีอโทรมา

เมื่อเห็นชื่อที่ปรากฏอยู่ในหน้าจอ ทำให้หลงเซียวค่อนข้าง จะรู้สึกจนปัญญา กดปุ่มรับสาย และวางโทรศัพท์อยู่ข้างหู”มี อะไรเหรอ เสี่ยวจื่อ”

หลงจื่อหายใจออกยาวๆในห้องทำงาน”พี่ใหญ่ กว่าคุณจะได้ รับสาย ทําไมวันนี้คุณไม่ได้มาทำงาน?”

“มีเรื่องบางอย่าง เพิ่งจัดการเสร็จ”

เมื่อลั่วหานได้ยินว่าเป็นเสี่ยวจื่อ จึงเตรียมลุกขึ้นมาจากอ้อม แขนของหลงเซียว แต่ถูกมือของหลงเซียวกดลงไป
หลงจอเอ่ยเสียงอ่อออกมา “ตอนนี้คุณมีเวลาหรือไม่?มาที่ บริษัทเที่ยวหนึ่งได้ไหม?”

หลงเซียวเหลือบไปหมดนาฬิกาในข้อมือ”มีเรื่องอะไร?พูดใน โทรศัพท์

หลงจื่อเกาหัว เกาหน้า”ไม่ได้ ต้องคุยกับต่อหน้า พี่ใหญ่ คุณ รีบมาเที่ยวหนึ่งเถอะ”

“โอเค อีกหนึ่งชั่วโมง”