ประธานหยิ่งยโสของฉัน

ตอนที่ 480 หลงเซียวยืนยันการคาดเดา



ตอนที่ 480 หลงเซียวยืนยันการคาดเดา

ตอนที่ 480 หลงเซียวยืนยันการคาดเดา

ลั่วหานกับเจิ้งซิ่วหยากำลังนั่งอยู่ในสำนักงานตำรวจ ถังจิ้นเห ยียนนั่งอยู่บนโซฟาด้านนอก เวลาผ่านไปแล้วครึ่งชั่วโมง

ลั่วหานเม้มปาก “ความหมายของคุณคือ เป็นความจริงที่แย้ง ไม่ได้ที่แม่สามีของฉันเป็นว่าจ้างฆาตกร เธอจำเป็นต้องบอก ถึงมือปืน จากนั้นจะได้ออกหมายจับฆาตกร มิเช่นนั้นเธอยังคง ไม่หลุดจากข้อหางั้นหรอ?”

เจิ้งซิ่วหยาจากค่ารายงานประสบการณ์ ครึ่งชั่วโมงเธอดู ไม่ต่ำกว่าสิบรอบแล้ว “อืม ตำรวจไม่สามารถเลิกจับแม่สามี ของคุณมารับโทษเพียงเพราะเธอเป็นมะเร็งได้ ข้อหาว่าจ้าง ฆาตกรยังคงมีอยู่ แต่ตลอดมาเธอก็ไม่ยอมบอกตัวตนของ ฆาตกร ปกป้องฆาตกรตลอด พวกเราทำได้ยากลำบากมาก

จริงๆ”

ลั่วหานเอนพิงหลังเก้าอี้ นวดหัวคิ้วอย่างปวดหัว “ฉันรู้ความ หมายของคุณ แต่เป็นไปได้ไหม แม่สามีฉันถูกฆาตกรควบคุม อยู่ เธอเลยไม่สามารถบอกตัวตนของฆาตกรได้?”

เจิ้งซิ่วหยาไม่ได้ปฏิเสธ “อันนี้สามารถเป็นไปได้ แต่ไม่ กำหนดได้ว่าแม่สามีของคุณฆ่าคนโดยเจตนาจริงๆ เรื่องมา ถึงอย่างนี้พวกเราก็ต้องเปิดใจคุยกันเถอะ ตัวแม่สามีคุณเก็บ ความลับไว้ แค่เปิดเผยความลับเท่านั้น จึงจะสามารถช่วยเธอ ให้หลุดพ้นข้อกล่าวหาได้
ตอนที่ 480 หลงเซียวยืนยันการคาดเดา

ตอนที่ 480 หลงเซียวยืนยันการคาดเดา

ลั่วหานกับเจิ้งซิ่วหยากำลังนั่งอยู่ในสำนักงานตำรวจ ถังจิ้นเห ยียนนั่งอยู่บนโซฟาด้านนอก เวลาผ่านไปแล้วครึ่งชั่วโมง

ลั่วหานเม้มปาก “ความหมายของคุณคือ เป็นความจริงที่แย้ง ไม่ได้ที่แม่สามีของฉันเป็นว่าจ้างฆาตกร เธอจำเป็นต้องบอก ถึงมือปืน จากนั้นจะได้ออกหมายจับฆาตกร มิเช่นนั้นเธอยังคง ไม่หลุดจากข้อหางั้นหรอ?”

เจิ้งซิ่วหยาจากค่ารายงานประสบการณ์ ครึ่งชั่วโมงเธอดู ไม่ต่ำกว่าสิบรอบแล้ว “อืม ตำรวจไม่สามารถเลิกจับแม่สามี ของคุณมารับโทษเพียงเพราะเธอเป็นมะเร็งได้ ข้อหาว่าจ้าง ฆาตกรยังคงมีอยู่ แต่ตลอดมาเธอก็ไม่ยอมบอกตัวตนของ ฆาตกร ปกป้องฆาตกรตลอด พวกเราทำได้ยากลำบากมาก

จริงๆ”

ลั่วหานเอนพิงหลังเก้าอี้ นวดหัวคิ้วอย่างปวดหัว “ฉันรู้ความ หมายของคุณ แต่เป็นไปได้ไหม แม่สามีฉันถูกฆาตกรควบคุม อยู่ เธอเลยไม่สามารถบอกตัวตนของฆาตกรได้?”

เจิ้งซิ่วหยาไม่ได้ปฏิเสธ “อันนี้สามารถเป็นไปได้ แต่ไม่ กำหนดได้ว่าแม่สามีของคุณฆ่าคนโดยเจตนาจริงๆ เรื่องมา ถึงอย่างนี้พวกเราก็ต้องเปิดใจคุยกันเถอะ ตัวแม่สามีคุณเก็บ ความลับไว้ แค่เปิดเผยความลับเท่านั้น จึงจะสามารถช่วยเธอ ให้หลุดพ้นข้อกล่าวหาได้
หากว่ายอมรับแล้ว ตัวตนของหลงเซียวก็จะถูกเปิดเผย เขาก็ จะสามารถตกลงมาจากบัลลังก์คุณชายตระกูลหลงในชั่วพริบ ตา

หยวนชูเฟินเลือกที่จะเสียสละตัวเองระหว่างภาวะที่กลืนไม่ เข้าคายไม่ออก อย่างนี้ทั้งหมด คิดเป็นขั้นเป็นตอนอธิบาย ทุกสิ่งทุกอย่าง หยวนซูเฟินปกป้องหลงเซียวอยู่ ตั้งแต่ต้นก็ โอบกอดจุดประสงค์อันนี้ไว้

ทํายังไงดี?

หลงเซียวกับหยวนซูเฟินสามารถปกป้องได้เพียงหนึ่งเดียว เท่านั้น หนึ่งในสองคนจําเป็นต้องพังพินาศไป

สวรรค์…..เธอควรทำอย่างไร?

เจิ้งซิ่วหยาบีบๆมือลั่วหาน พบว่ามือของเธอเย็นมาก “หมอ ฉู่ คุณไม่เป็นไรใช่ไหม? มือคุณเย็นมากเลย ไม่สบายหรือ เปล่า?”

ลั่วหานส่ายหัว ริมฝีปากแดงๆเกือบจะกลายเป็นสีขาว “ไม่เป็นไร ฉันไม่เป็นไร ตอนนี้พวกคุณวางแผนการจะทำ อย่างไร?”

เจิ้งซิ่วหยาก็ถอนหายใจ กระตุกมุมปากอย่างกลืนไม่เข้าคาย ไม่ออก “นางฟ้า ตอนนี้ไม่ใช่สิ่งที่เราอยากจะทําอย่างไร เป็น คุณที่ทำให้พวกตำรวจเราลำบากมาก พวกคุณต้องการปกปิดความจริงในการฆาตกรรมของคุณหญิงหยวน ยัง ต้องการให้ตรวจสอบคดีใหม่ แต่การสอบสวนคดีใหม่ปฏิเสธที่ จะให้หลักฐานเพิ่มเติม พวกเราจะทำอย่างไรได้? สามารถพัก คดีไว้ชั่วคราวเท่านั้น ตรวจสอบก็ตรวจไม่พบผลลัพธ์อะไร ไม่ สามารถใช้วิธีการได้อย่างถูกต้อง พวกเราก็จนปัญญาอยู่ดี”

ลั่วหามเงยหน้ามองเจิ้งซิ่วหยา ขยับมุมปาก “อย่าพูดน้อยใจ แบบนี้เลย รอก่อนเถอะ แม่สามีฉันมีเวลาไม่มาก ถ้าหากพูดได้ ให้คดียืดเยื้อจนเธอจากไป ได้ไหม?”

เจิ้งซิ่วหยาเกาหัว “หมอฉี่ คุณสร้างปัญหาให้ตำรวจจริงๆ”

“นับว่าไว้หน้าฉันเถอะ ยืดเวลาเรื่องนี้ไปก่อน อย่าเพิ่งตรวจ สอบต่อ ฉันหวังว่าแม่สามีของฉันจะได้รับการรักษาอย่าง ปลอดภัย ในช่วงนี้ตำรวจอย่าเพิ่งมารบกวนเธอ ถ้าคุณไม่ ยอมรับปากฉัน ฉันแค่สามารถใช้ความสัมพันธ์ให้อธิบดีมา จัดการด้วยตัวเองเท่านั้น”

เจิ้งซิ่วหยาสบถคําหยาบ “เชี่ยยย!”

“ยังมี คนที่วางแผนลอบฆ่าศาสตราจารย์สัง พวกคุณมี เบาะแสไหม? ฉันเห็นใบหน้าด้านข้างของคนคนนั้น ขอเพียง แค่มีเป้าหมายที่น่าสงสัย ฉันสามารถจําได้อย่างแน่นอน พวก คุณให้ความสำคัญกับการสืบสวนคดีของศาสตราจารย์สั่งไม่ ดีกว่าหรอ
หัวของเจิ้งซิ่วหยาจะระเบิด “เฒ่าสารพัดพิษสังชิงเซวี่ยนนั่น เขามีเล่ห์เหลี่ยมมากกว่าแม่สามีของคุณ สิ่งที่เป็นประโยชน์ อะไรคงไม่ยอมพูด ยังต้องให้พวกเราตรวจสอบคดี พวกคุณ หมดหวังไปได้เลย

ลั่วหานแทบจะเข้าใจสถานการณ์ทั้งหมด ส่งชิงเซวี่ยน ตอนนี้ หยวนชูเฟินรู้ตัวตนที่แท้จริงของหลงเซียวทั้งหมด ทุกอย่างที่ พวกเขาทำคือเพื่อปกปิดความจริงทั้งหมด

และต้องมีคนอยู่เบื้องหลังพวกเขาอย่างแน่นอน คิดต้องการ จะแยกเรื่องของเวลานั้นออกจากกัน

แต่ว่าเพราะอะไรถึงต้องฆ่าปิดปากด้วยล่ะ?

นอกจากตัวตนของหลงเซียว หรือว่ายังมีเรื่องอื่น ส้งชิงเซวี่ย

นรู้อะไร?

เดี๋ยวนะ

ดวงตาของลั่วหานเบิกกว้างทันที ปรากฏความคิดแว่บหนึ่ง พ่อผู้ให้กำเนิดของหลงเซียว!

ส่งชิงเซวี่ยน หยวนชูเฟิน ชายที่ถูกฆ่าทิ้ง บางทีสิ่งเดียวที่ พวกเขามีเหมือนกันคือเป็นพ่อผู้ให้กำเนิดของหลงเซียว!

พ่อผู้ให้กำเนิดของหลงเซียวคือใคร? ทำไมหยวนชูเฟินจึง สามารถแต่งงานมีหลงเซียวให้หลงถิง? ทำไมตลอดระยะเวลาสามสิบปีหลงถึงไม่เคยคิดจะทอดทิ้งหยวนซูเฟินเลย?

ทําไม? !

ลั่วหา กดขมับอย่างหนัก คำถามมากมายท่วมท้นในส่วนลึก สมองของเธอ ระเบิดปลายประสาทของเธอทีละเส้น ทีละเสียง ทีละเสียง ดังก้องเหมือนเสียงฟ้าร้อง

ท้ายที่สุดแล้วในปีนั้นเกิดอะไรขึ้น?

สุดท้ายพ่อของหลงเซียวคือใคร? เกิดอะไรขึ้น?

แย่จริง!

เจิ้งซิ่วหยาจ้องมองไปที่การเปลี่ยนแปลงที่ซับซ้อนในการ แสดงออกของลั่วหานเพียงหนึ่งนาที ก็ตะลึงงันกับเธอ “หมอ ฉู่ คุณไม่เป็นอะไรจริงๆหรอ? เมื่อกี้สีหน้าของคุณ…ดูตกใจ มาก”

ฉับพลันลั่วหานก็ยืนขึ้น รีบคว้ากระเป๋าแล้วพูดว่า “ฉันไปก่อน นะ!”

เธอต้องถามให้ชัดเจน ต้องถามให้ชัดเจนแน่นอน มีข้อสงสัย ถามมากมายเหลือเกิน ความลับมากมาย ทุกคนพยายาม ปกปิดอะไรอยู่
สั่งชิงเซวี่ยน…..เขาต้องรู้แน่นอน!

อเมริกา นิวยอร์ก

บ้านไม้ในเขตชานเมือง

สังชิงเซวี่ยนสวมเสื้อคลุมยาวย้อนยุคหลวมๆ นั่งอยู่บนม้านั่ง ยาวอย่างมีมาด สูบบุหรี่เข้าไป คว้นค่อยๆพ่นออกมาจากใน ปากของเขา กลุ่มควันลอยขึ้นอยู่ในห้อง แล้วจางหายไป

หลงเซียวนั่งอยู่ตรงข้ามเขา นิ้วมือหมุนรอบด้วยชาเล็กๆ สายตาลึกลับมองไปที่เขา

“ในที่สุดคุณก็มา” สังชิงเซงี่ยนถอนหายใจอย่างจนปัญญา เล็กน้อย ดีดๆนิ้วมือ เถ้าสีขาวตกอยู่ในที่เขี่ยบุหรี่ ด้านบนขี้เถ้า ชิ้นเล็กๆน้อยๆ ก้นบุหรี่ถูกทิ้งไว้แล้วนับไม่ถ้วน

นิ้วเรียวยาวของหลงเซียวหยุดอยู่ที่ขอบถ้วยชา ไม่มีเสียง

ใดๆ

“บอกมาเถอะ ท้ายที่สุดพ่อของฉันคือใคร?” หลงเซียวมอง ลงไปที่น้ำชาสีเขียวมรกตในถ้วยชา ชาใสสะท้อนแววตาและ ใบหน้าของเขา
ส่งชิงเซวี่ยนแทบจะสูบบุหรี่หมดมวน โดยเหลือเพียงมวน สั้นๆคาบอยู่ในปาก “ฉันก็รู้ว่าคุณต้องค้นพบความจริงอย่าง แน่นอน คุณเป็นเด็กฉลาด ฉลาดกว่าพ่อของคุณ”

หลงเซียวหลับตาลง พูดด้วยน้ำเสียงไม่หนักไม่เบาว่า “พ่อ ของฉันเป็นเขาจริงหรอ?”

สังชิงเซวี่ยนดึงอัลบั้มรูปเก่าๆออกมา ภาพถ่ายด้านในที่เก็บ รักษาไว้อย่างดี ดันไปด้านหน้าของเขา ชี้ไปที่ชายบนรูป”อืม คือเขา จากที่ฉันมองคุณก็รู้ คุณเป็นลูกของเขา พวกคุณ เหมือนกันมาก ไม่เพียงแต่ดูเหมือน ท่าทางนิสัยใจคอเหมือน กันมาก คุณรู้ความจริงก็ไม่แปลก พ่อบังเกิดเกล้าของคุณชื่อ มู่เส้าเอิน สามสิบปีก่อนนั้น เส้าเอินเป็นนักลงทุนอายุน้อยที่ มีชื่อเสียงในอเมริกา ทุกเรื่องพ่อของคุณเป็นการจัดการลงทุน กำไรคงที่โดยไม่ขาดทุน พ่อของคุณเป็นนักลงทุนในตำนาน”

นึกถึงท่วงท่าความสามารถในปีนั้น ส่งชิงเซวี่ยนพูดจากใจ “เวลาไม่เคยรอเราจริงๆ…..เวลาไม่เคยรอเรา!

เป็นไปอย่างที่คิดไว้ เขาตรวจสอบถูกแล้ว!

หลงเซียวบีบรูปถ่ายนั้น ดูแต่ละใบหน้าด้านบนอย่างละเอียด “พวกเขาทั้งหมดเป็นใคร?”

สังชิงเซวี่ยนสูบบุหรี่หมดหนึ่งมวน หยิบซองบุหรี่ขึ้นมาอยาก ต่ออีกหนึ่งมวน ซองบุหรี่ว่างเปล่าแล้ว มือของเขาว่างเปล่า ก็เลยจำต้องหยิบถ้วยชาขึ้นมาดื่ม

จากนั้นก็เงียบไปชั่วขณะ มองไปรอบๆสถานที่ที่ตนเองอาศัย อยู่ “คุณรู้ไหมว่าที่นี่คือที่ไหน? สามสิบกว่าปีก่อน ที่นี่เป็น คฤหาสน์หลังหนึ่ง คฤหาสน์หลังใหญ่โอ่อ่าหรูหราหลังหนึ่ง”

ดวงตาของหลงเซียวหรี่ลงฉับพลัน “คุณจะไม่ได้บอกฉัน

ส่งชิงเเวียนหลับตาลง แต่ไม่ได้ลืมในทันที “ถูก ที่นี่ก็คือ ที่พักอาศัยของตระกูลมู่ในปีนั้นพ่อของคุณอายุยังน้อยก็ ร่ำรวยล้นฟ้า ซื้อปราสาทสไตล์ยุโรปหนึ่งหลัง แต่หลังจากเกิด เรื่องกับตระกูลมู่ มีคนทําลายคฤหาสน์ทิ้ง ที่นี่อยู่ในซากปรัก หักพังเป็นเวลาหลายปี…..

ในปีนั้นเปลี่ยนแปลงไปมาก ยุคที่เจริญรุ่งเรืองกลายเป็น มลายหายไป

ส่งชิงเซวี่ยนยืนขึ้น “ตระกูลมู่ในตอนนั้นเป็นตระกูลที่มีเงิน และอำนาจที่สุด น่าเสียดายที่มันเปลี่ยนไปในชั่วข้ามคืน พี่ น้องกลายเป็นศัตรูกัน

หลงเซียวมองสองสามคนในรูป “พ่อของฉันตาย มีความ สัมพันธ์อะไรกับเขา?”

หลงถึงไม่ได้อยู่ในรูป
สังชิงเเวียนส่ายหัว “ไม่มีหลักฐานโดยตรง ไม่มีใครรู้ว่า ความจริงคืออะไร พวกเขาคงคิดว่าฉันรู้ความจริง ดังนั้นจึง อยากจะคิดฆ่าฉันทิ้ง แต่ฉันไม่รู้ว่าใครคือฆาตกร ฉันแค่รู้ว่า ต่อมาแม่ของคุณได้แต่งงานกับหลงถึง กิจการของหลงถึงก็ ดีขึ้นมากตั้งแต่นั้นมา ต่อมาเขาย้ายกิจการไปที่ประเทศจีน มีMBKในปัจจุบัน”

หลงเซียวกำหมัดจนแน่น “ไม่ต้องหาหลักฐาน หลงถึงก็คือ ฆาตกร! แต่เขาไม่ใช่ฆาตกรเพียงคนเดียว คนบนรูป ตอนนี้ยัง มีชีวิตอยู่กี่คน?”

ส้งชิงเซวี่ยนนึกย้อนไปสักพัก “คนนี้ตายไปแล้ว”

“ฉันรู้”

“คนสุดท้าย…ฉันไม่รู้ว่าเขาตายไปหรือยัง ไม่เคยได้ยินข่า คราวของเขา อ้น…หลังจากที่พ่อของคุณจากไป เขาก็หาย ไปจากสาธารณชน

หลงเซียวแยกแยะทั้งสองคนในรูปอย่างละเอียด ทั้งหมด อยู่ในวัยยี่สิบกว่าปี อายุรุ่นราวคราวเดียวกับพ่อ แต่เวลาผ่าน ไปนานมากแล้ว ไม่รู้ว่าตอนนี้รูปร่างหน้าตาจะเปลี่ยนไปหรือ จริงๆหายตัวไปแล้ว เขาไม่เคยพบเห็น

นึกถึงความสัมพันธ์และแวดวงการค้าของตนเองในปีเหล่านั้น ถ้าหากเป็นนักธุรกิจรุ่นเก่า เขาไม่สามารถไม่ประทับใจได้
“พวกเขาชื่ออะไร?”

“ตรงกลาง พวกเขาทั้งหมดเป็นคนเชื้อสายจีน ฉันรู้แค่ อ ภาษาอังกฤษเท่านั้น อย่างไรก็ตามคู่ค้าทางธุรกิจของพ่อคุณ กับฉันไม่ได้คุ้นเคยกันเป็นพิเศษ คนทางซ้าย ชื่อรุ่นเอิน คน ทางขวา ชื่อเฉียวจื้อ ฉันจำได้ว่าพ่อของคุณเหมือนจะเรียกว่า ถัง”

“เฉียวจื้อถัง? ”

ส่งชิงเซวี่ยนเบ้ๆปาก “อืม เหมือนจะใช่ ไอต๊ะ ไม่มีคนเรียก มาหลายปีแล้ว ฉันก็จำไม่ได้ ท้ายที่สุดตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน ทำ อะไร ฉันไม่รู้จริงๆ หลังจากพ่อของคุณเกิดเรื่อง ฉันเคยตรวจ สอบ แต่ว่าตำรวจบอกว่าไม่มีหลักฐาน ในที่สุดก็ปิดคดีไม่ได้ ในปีนั้นกฎหมายของอเมริกายังไม่สมบูรณ์เหมือนในตอนนี้ อีก ทั้ง หลังจากนั้นฉันก็ไปเรียนหมอที่อังกฤษ กลับมาอเมริกาอีก ครั้งก็สิบปีต่อมา ทุกสิ่งทุกอย่างก็เปลี่ยนไปแล้วเปลี่ยนไป หมดแล้ว”

ใครจะนึกถึง หลังจากผ่านไปหลายปี ลูกชายที่พ่อเสียชีวิต ของมู่เส้าเอินจะออกมาค้นหาเรื่องราวเก่าๆไหม?

ใครจะคิดถึง คนที่พลัดพรากกันไปคนละขอบฟ้า คาดไม่ ถึงว่าจะถูกคนพูดถึงอีกครั้ง?

หลงเซียวจ้องไปที่ชายในรูปถ่าย ในปากพูดครุ่นทบทวน เบาๆ “เฉียวจื้อถัง?”
ถัง?

คนนี้แซ่ถัง

ท่ามกลางผู้คนที่เขารู้จักในตอนนี้ แซ่ถังจะมีก็แค่ถังจิ้นเหยี ยนเท่านั้น แบบนี้จะไม่บังเอิญไปหน่อยหรอ?

“คุณส่ง คุณเคยเจอคนที่รูปร่างหน้าตาคล้ายกับเขาไหม?”

อย่างเช่นถังจิ้นเหยียนของโรงพยาบาลหวาเซี่ย

ส่งชิงเซวียนคิดอย่าถี่ถ้วน จากนั้นก็ส่ายหัว “ไม่มีนะ คุณ สงสัยถังจิ้นเหยียนใช่ไหม? ฉันเคยเจอถังจิ้นเหยียน รูปร่าง หน้าตาไม่เหมือนกับเฉียวจื้อ ฉันเคยสงสัย แต่ว่าต่อมาก็ตัด ความคิดออกไป จะมีเรื่องบังเอิญมากมายแบบนี้ในชีวิตได้ อย่างไร?”

“ฉันก็หวังว่า…จะไม่สามารถมีเรื่องบังเอิญมากมายแบบนี้ได้”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ