ตอนที่ 447 ขอบคุณคุณภรรยาที่ตักเตือน
ตอนที่ 447 ขอบคุณคุณภรรยาที่ตักเตือน
นับวันเรื่องเรื่องยิ่งใหญ่โต จนบานปลายเข้าไปกันใหญ่หมด แล้ว ตอนแรกสำนักงานใหญ่บริษัท MBK พยายามจัดการ สถานการณ์ที่เกิดกะทันหันที่อเมริกา แต่คิดไม่ถึงว่าเปลวไฟที่ อยู่ข้างหน้าที่ยังไม่ได้มอดดับ ข้างหลังยังมีเปลวไฟที่มอดไหม้ รุนแรงกว่ารออยู่
ขณะเดียวกันเปลวไฟสองกองก็โจมตีแบบขนาบกัน ซึ่งหมาย ถึงโครงการเกิดอุบัติเหตุขึ้น
เรื่องใหญ่สามเรื่องเข้ามารุมเร้าพร้อมกัน ถึงแม้ด้าน อสังหาริมทรัพย์บริษัท MBK จะมีอิทธิพลเป็นอย่างมาก แต่ก็ แอบสัมผัสถึงลางสังหรณ์ไม่ดีขึ้นด้วย
สิบปีมาแล้วที่บริษัท MBK ไม่เคยประสบพบเจอกับเรื่องหนัก หนาสาหัสถึงขนาดนี้ แต่เมื่อเกิดวิกฤตอย่างกะทันหัน บริษัทคู่ แข่งสิบกว่าแห่งก็พากันติดตามสถานการณ์ และมีบางบริษัท เตรียมซื้ออสังหาริมทรัพย์ของบริษัท MBK ยิ่งไปกว่านั้นคือ ชะลอการปฏิบัติงานที่ซื้อมา แล้วทุกคนก็นั่งรอดูราคาบ้านของ บริษัท MBK ตกต่ำลง
บริษัท MBK ที่มีขนานนามว่า ผู้มีอิทธิพลด้าน อสังหาริมทรัพย์ เมื่อเกิดวิกฤตก็จะส่งผลกระทบต่อราคา อสังหาริมทรัพย์ทั่วทั้งเมืองหลวงด้วย
เมื่อเกิดเหตุการณ์แบบนี้ยิ่งสร้างความกังวลต่อบริษัท MBK มากขึ้นอย่างทวีคูณ
ณ บริษัท MBK
ตึกสูงตระหง่านฟ้าที่สุดของใจกลางธุรกิจการค้า CBD กำลัง ได้รับการโจมตีอย่างหนัก…..
หลงจื่อไม่ได้หลับไม่ได้นอนมาสองวันติดต่อกันแล้ว เขา พยายามดื่มกาแฟเพื่อประคับประคองสติ จนทำให้ภายใน ดวงตาเริ่มแฝงรอยแดงเลือดขึ้น ใบหน้าขาวซีด ในตอนนี้ เขากำลังยืนอยู่เบื้องหน้าหน้าต่าง และมีอารมณ์หม่นหมอง มากกว่าอากาศที่มีหมอกควันข้างนอกอีก
“ผู้ช่วยหงี้ ยังไม่มีข่าวคราวของพี่ใหญ่ของผมอีกหรอ?”
เพราะอดหลับอดนอนและดื่มกาแฟในปริมาณสูงเกิน ทำให้ เสียงของหลงจื่อแหบแห้งเล็กน้อย เขาก้มหน้าซักถามขึ้นด้วย เสียงไม่ค่อยมีเรี่ยวแรง
จี้ตงหมิงส่ายหน้า และตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่นว่า ครับ จนถึงตอนนี้ยังไม่มีข่าวคราวเลยครับ เจ้านายไม่อยากให้ใคร มารบกวน ทำให้พวกเราสืบเส้นทางการเดินทางของเขายาก วิธีการดำเนินการของเขา คุณชายรองก็น่าจะทราบนะ ครับ”
ทราบ ก็เพราะทราบเลยยิ่งรู้สึกเป็นกังวลเข้าไปใหญ่
หลงจื่อถอนหายใจยาวๆขึ้น พร้อมยืนรับแสงอาทิตย์ด้วย ท่าทางที่เหงาและเดียวดายเล็กน้อย เขาได้ประสบกับสำนวน ที่ว่ายิ่งอยู่สูงยิ่งไม่มีเพื่อน ในตอนนี้เขากำลังเหยียบบนบริษัท ยักษ์ใหญ่ที่มีอิทธิพลครึ่งเมืองหลวง แต่เขากับรู้สึกโดดเดี่ยว มาก
“พี่ใหญ่คงรู้สึกผิดหวังกับบริษัท MBK มากแน่ ตอนที่ใหญ่รับ หน้าที่บริหารบริษัท MBK เขาต้องสละช่วงเวลาวัยรุ่นที่ดีที่สุด และมอบความพยายามและจิตวิญญาณแก่บริษัททั้งหมด แต่ ตอนนี้….ฮ่าฮ่า ก็ไม่โทษที่พี่ใหญ่เลือกจากไปโดยไม่ร่ำลา”
หลงจื่อถอนหายใจด้วยความโศกเศร้า และพูดด้วยน้ำ เสียงแผ่วเบาว่า “ตลาดหลักทรัพย์ราคาเปิดหรือยัง? ตอนนี้ สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง?”
จี้ตงหมิงลังเลอยู่ชั่วขณะ และเงยหน้ามองแผ่นหลังของหลง จื่อหนึ่งที “คุณชายรองดูด้วยตัวเองเถอะครับ”
เมื่อเขาได้ยินแบบนี้ หลงจื่อก็รู้เลยว่าสถานการณ์ไม่ดีแน่ “ดู เหมือนจะตกต่ำลงเรื่อยๆ”
“ครับ ราคาหุ้นตกฮวบลงสามวันต่อเนื่องแล้วครับ โชคดีที่เมื่อ วานเป็นวันสุดสัปดาห์ ไม่ต้องเปิดราคา ไม่เช่นนั้น…ตลาดหุ้น ของบริษัท MBK คงจะไม่น่าดูแน่”
หลงจื่อวางใบหน้าลงบนฝ่ามือทั้งสองข้าง และพูดว่า “ซุนปิงเหวินกับโม่หรูเฟยเป็นยังไงบ้าง? บริษัทอื่นเคอล่ะ? หลังจาก บริษัทโมชื่อล้มสลาย สองตระกูลนั้นก็กลายเป็นคู่แข่งที่สำคัญ ที่สุดของบริษัท MBK ผมกังวลว่าพวกเขาจะฉวยโอกาสตอนนี้ โจมตีเพื่อแก้แค้น”
จี้ตงหมิงครุ่นคิดสักพัก และพูดขึ้นว่า “ก่อนหน้าบริษัทของ ซุนปิงเหวินเพิ่งจะชดเชยเงินทุนที่เป็นปัญหา ตอนนี้เขายังไม่มี ความสามารถโจมตีบริษัท MBK หรอกครับ ส่วนบริษัทอินเตอ เกาจิ่งอานกับเจ้านายมีความสัมพันธ์ส่วนตัวกันดี คงไม่ฉวย โอกาสบินเข้ากองไฟหรอกครับ”
หลงจื่อพูดอืมขึ้น จากนั้นก็ก้มหน้าลงนิ่งเงียบด้วยท่าทาง เหนื่อยล้า
จี้ตงหมิงพูดขึ้นว่า “คุณชายรอง คุณพักผ่อนสักหน่อยดีกว่า ไหมครับ? เดียวอีกหนึ่งชั่วโมงก็จะประชุมแล้ว ถึงตอนนั้นผม ค่อยปลุกคุณ”
“ไม่ต้องหรอก เตรียมเอกสารที่ใช้ในการประชุมให้พร้อม ผม เกรงว่าผมคงต้องไปห้องทำงานของคณะกรรมการบริหาร ก่อนประชุมสักหน่อย”
“ครับ ผมจะไปจัดการเดียวนี้เลยครับ”
พูดจบ หลงจื้อก็จัดระเบียบเนคไทและชุดสูทเล็กน้อย จาก นั้นก็เดินหันหลังออกจากห้องทำงาน
ไม่กี่นาทีต่อมา หลงจื่อยืนอยู่เบื้องหน้าโต๊ะทำงานทรงกลมสิ แดงขนาดใหญ่ของหลงถึง
สองพ่อลูกหันหน้าสบตากัน คนหนึ่งมีสายตาเย็นชา อีกคน หนึ่งมีสายตากังวล
หลงถึงแค่นเสียงประชดออกมาเล็กน้อย “แกมาทำอะไร? ทำไมไม่ไปคิดวิธีการจัดการปัญหา หรือว่ามาร้องไห้ขี้มูกโป้ง ที่นี่ให้ฉันดูหรอ?”
“พ่อครับ เรื่องเกิดขึ้นถึงขั้นนี้แล้ว ทางที่ดีที่สุดคือเรียกให้พี่ ใหญ่กลับมา พี่ใหญ่เป็นผู้เชี่ยวชาญการจัดการวิกฤตปัญหา หากต้องการให้บริษัท MBK ไม่พ่ายแพ้ต้องเรียกพี่ใหญ่มา ช่วยจัดการ เรียกพี่ใหญ่กลับมาเถอะครับ!” หลงจื่อวางมือทั้ง สองข้างยันบนโต๊ะ พร้อมจ้องมองดวงตาแดงของหลงถิง เพียง แค่ชั่ววินาที จู่ๆเขาก็รู้สึกใจฝ่อทันที
“คือสิ่งที่แกอยากจะพูดกับฉันหรอ ห่ะ! เกิดปัญหากลับให้ เรียกพี่ใหญ่กลับมาออกหน้าจัดการหรอ? ใช้สมองคิดบ้าง คิด หน่อยว่าทำอย่างไรที่จะทำให้ทุกคนที่อยู่ในห้องประชุมพอใจ กับแบบแผนจัดการปัญหา! ตอนนี้แกเป็นประธานของบริษัท MBK แล้วนะ แกรู้หรือยัง?”
ก็อกก็อกก็อก!
หลงพิงออกแรงเคาะบนโต๊ะ ซึ่งเสียงที่ดังสนั่นแฝงด้วยความ โมโหและขุ่นเคืองภายในใจของเขา
พ่อครับ! ผมไม่ใช่พี่ใหญ่ครับ ตำแหน่งประธานของบริษัท ” MBK ผมไม่สามารถดำรงตำแหน่งได้ ถอนตัวผมเถอะครับ!”
“ไร้สาระ!”
หลงถึงลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว เกิดเสียง “ฟี้ว!” หลงถึงตบใส่ ใบหน้าของหวงจื่อหนึ่งที ซึ่งเป็นการตบที่รุนแรงมาก
หลงจื่อถูกหลงถึงตบจนหน้าบิดเบี้ยว ไม่นานเขาก็หันหน้า กลับมาเหมือนเดิม “พ่อครับ ต่อให้ผมต้องตายวันนี้ ผมก็ยังยึด มั่นคำพูดเดิม! ผมหวังว่าพี่ใหญ่จะกลับมาแก้ไขสถานการณ์”
“ไอ้คนไร้ประโยชน์! พี่ใหญ่ของแกหรอ! เขาเป็นพี่ใหญ่ของ แกทางไหนกัน!” หลงถึงอารมณ์ขึ้น พร้อมด่าทออย่างไม่สนใจ ไยดี
เขาจ้องมองลูกชายด้วยสายตาแหลมคมและเย็นชา แต่ไม่ นานเขาก็ค่อยๆเงียบสงบลง “เอาล่ะ เดียวก็ประชุมแล้ว กลับ ไปเตรียมการให้เรียบร้อยก่อน ส่วนเรื่องพี่ใหญ่ของแก ฉันมี วิธีการจัดการที่เหมาะสม”
“พ่อครับ——”
“ออกไป!”
ขณะเดียวกัน ณ บริษัทซุนซื่อ
เสียงหัวเราะอย่างสะใจของซุนปิงเหวินดังสนั่นทั่วทั้งห้อง ทำงาน จนแม้แต่ระเบียงทางเดินใกล้เคียงยังสามารถได้ยิน เสียงหัวเราะสะใจอย่างบ้าคลั่งนี้
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!”
ซุนปิงเหวินถือหนังสือพิมพ์ฟาดบนโต๊ะทำงานเกิดเสียง “ตุบ ตุบตุบ” “ถือเป็นการโจมตีที่สาแก่ใจมาก! บริษัท MBK ที่ค้าง ฟ้ามาโดยตลอดมีวันที่ตกต่ำอย่างวันนี้ด้วย ครั้งนี้ฉันจะคอยดู สิว่า หลงเซียวจะกำเริบสืบสานอีกไหม!”
โม่หรูเฟยยืนกอดอกพิงผนังกำแพงด้านข้างเก้าอี้ของเขา เธอ มีริมฝีปากแดงก่ำ และกำลังเหลือบตาเรียวยาวด้วยสายตาเจ้า เล่ห์ พร้อมกับสวมชุดกี่เพ้าที่พอดีตัวเผยรูปร่างอันเซ็กซี่และ น่าเย้ายวน
เล็บมือสีกุหลาบแดงวางบนแขนอันเนียนขาวของตัวเอง พร้อมแค่นเสียง “หึม” ประชดออกมาเล็กน้อย “หลงเซียวหรอ? ฮ่าฮ่า เขากำเริบสืบสานมากเกินไป จนแม้แต่แซ่ของตัวเองก็ สามารถลืมได้ลงคอ เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นถือเป็นเรื่องน่า ยินดีจริงๆ!”
มือของซุนปิงเหวินลูบขึ้นจากหัวเข่ามาถึงจุดซ่อนเร้นของ เธอ จากนั้นเล็บมือก็เสียดสีกับจุดอ่อนโยนของเธอ เขายิ้มมุม ปากอย่างเจ้าเล่ห์เล็กน้อย “บุตรผู้ภาคภูมิของสวรรค์หรอ? ช่วงเวลาสำคัญแบบนี้กลับมุดหัวหนีอย่างกับเต่า! บริษัท MBK เผชิญหน้ากับวิกฤตครั้งใหญ่ เขากลับไม่ออกหน้าช่วยจัดการ ฮาฮา! ผู้ชายแบบนี้ คุณชอบเขาได้ยังไงในตอนนั้น?”
โม่หรูเฟยขยับริมฝีปากแดงเล็กน้อย จากนั้นก็เดินเข้ามาหา ซุนปิงเหวิน “ที่รักดูเหมือนคุณกำลังหึงอยู่นะค่ะ? โกรธหรอ?”
ซุนปิงเหวินยกมือขึ้นมาโอบเอวบางของเธอ แล้วหอมแก้มอัน นุ่มของเธอหนึ่งที และพูดขึ้นว่า “ใช่ ผมโกรธ”
โม่หรูเฟยหัวเราะเบาๆเล็กน้อย แล้วดึงมือของเขามาวางบน สะโพกของตัวเอง จากนั้นก็ค่อยๆถกกระโปรงขึ้น “แบบนี้ล่ะ?”
ซุนปิงเหวินยื่นมือลูบไล้เบาๆ “แบบนี้หรอ? ยังไม่เพียง พอ….ผมต้องการให้บริษัท MBK ผ่านวิกฤตนี้ไม่ได้ คุณคิดว่า คุณควรทำยังไงให้ผมผ่อนคลายหรอ?”
โม่หรูเฟยมีสีหน้าแดงระเรื่อ “อ๊า…อาเหวิน อย่าค่ะ……”
“บริษัท MBK คือเนื้อก้อนใหญ่ ไม่เพียงนายทุนในเมืองหลวง อยากกิน แม้แค่ตระกูลเสิ่น ตระกูลเจิ้งกอยากกินเหมือนกัน ผมต้องรีบติดต่อกับพวกเขา ตอนที่บริษัท MBK มีศัตรูลับหลัง ผมอยากรู้จริงๆว่า สองพ่อลูกที่ปีกกล้าขาแข็งจะจัดการยังไง!”
โม่หรูเฟยยกกระโปรงขึ้น จากนั้นก็มีบางอย่างพุ่งเข้าใส่ “อ๊า!”
ผ่านไปสักพักใหญ่…..
เธอซบบนหน้าอกของเขา “ขาสองข้างที่คุณสูญเสียต้องให้ พวกเขาชดใช้!”
ซุนปิงเหวินลูบเส้นผมที่ติดเหงื่อของเธอเล็กน้อย “แน่นอน ครับ ที่รัก ผมต้องการขาสองข้างของหลงเซียว อีกอย่าง….” เขาเลียริมฝีปากเล็กน้อย “ผมต้องการฉู่ลั่วหาน ผู้หญิงของ เขา!”
“ฮ่าฮ่า! ฉันรอคอยวันนั้นค่ะ!”
พระอาทิตย์ตกดิน หลงเซียวกับลั่วหานกลับมาตอนดึก ทั้ง สองคนเดินจูงมือกันเดินพลาง คุยพลางท่ามกลางแสงอาทิตย์
ตกดิน
พระอาทิตย์ตกดินในเมืองสวยงดงามมาก โดยเฉพาะตอนที่ แสงอาทิตย์ตกกระทบบนแม่น้ำส่องแสงสกาวบนผิวน้ำ
“หลงเซียว หากยึดตามที่คุณพูดแล้ว เมื่อบริษัท MBK เกิด การปฏิวัติ ซุนปิงเหวินกับเสิ่นคั่วไม่เข้ามาแทรกแซงหรอ หาก พวกเขาฉวยโอกาสโจมตีจะทำยังไง? ตอนนี้คุณก็ไม่อยู่เมือง หลวงด้วย แล้วพ่อกับหลงจื่อจะจัดการได้หรอ?”
เมื่อลั่วหานครุ่นคิดอยู่สักพักก็รู้สึกไม่ค่อยสบายใจ โดยเฉพาะซุนปิงเหวิน ตอนนี้เขามีความเคียดแค้นต่อหลงเซียวมาก
เลยเกรงว่าเขาอาจเกิดความคิดฆ่าหลงเซียวขึ้นมา
หลงเซียวกุมมือเธอไว้ ส่วนมืออีกข้างยัดใส่ในกระเป๋า กางเกง จากนั้นก็เดินอย่างช้าไป “การกำจัดบริษัท MBK ไม่ ได้ง่ายดายอย่างที่เขาคิดไว้ บริษัทของซุนปิงเหวินเพิ่งอุดช่อง โหว่เรื่องการเงินของบริษัทไม่นาน ดังนั้นเขาไม่มีทางยอมเสีย เงินแน่ หากเขาต้องการจัดการด้วยมือเปล่าคงต้องติดต่อหา ตระกูลเสิ่นและคนอื่น แต่เสิ่นคั่วไม่ใช่คนโง่เขลา ซุนปิงเหวิน ไม่มีทางหลอกเขาได้หรอก”
ลั่วหานหยุดฝีเท้าลง “คุณหมายความว่า ซุนปิงเหวินจะ คุกเข่าต่อหน้าเสิ่นคั่วหรอ?”
“ไม่เสมอไป แต่ด้วยนิสัยของพ่อแล้ว คนที่กล้าลงมือกับเขา เขาไม่ปล่อยให้หลุดรอดเอื้อมมือแน่นอน” ขณะที่เขาพูดก็ ขมวดคิ้วเล็กน้อย “ภรรยาของผมเป็นคนมีเมตตา เอาแค่ขา สองข้างของเขาเท่านั้น แต่พ่อ….คงเอาสมองของเขาแน่”
ลั่วหานแค่นเสียงหัวเราะประชดออกมา “คนของตระกูล หลงใจดำจริงๆ! ยืนของตระกูลพวกคุณคงเป็น….นักรบผ่าน สงครามมาแน่ๆ”
หลงเซียวพยักหน้าเล็กน้อย “คงเป็นอย่างนั้นมั้ง เมื่อก่อนผมก็ เคยคิดจะกัดไม่ปล่อยชั่วชีวิตเหมือนกัน แต่ตอนนี้…….
“หลงเซียวในตอนนี้ไม่ใช่นักรบผ่านสงคราม แต่เป็นยอดฝีมือสังหารที่ไม่มีกระบวนท่าและไม่เคยพ่ายแพ้ ทั้งที่สังหาร เลือดนองเป็นแม่น้ำ แต่เขายังคงดูสง่าผ่าเผยและสูงส่ง!”
เธอพูดวิพากษ์วิจารณ์เขาอย่างชื่นชม แต่แฝงด้วยการแหนบ แหนมเล็กน้อย พร้อมกับกวาดตามองหลงเซียวด้วยสายตาป่า เถื่อน
หลงเซียวยกมือประคองใบหน้าและจูบเธอหนึ่งที “ดูเหมือน ภรรยาของผมจะมีอคติต่อผม เพราะฟังคำพูดวิพากษ์วิจารณ์ แล้วรู้สึกจุกหน้าอกมาก”
“คุณหลงมีเกร็ดความรู้บังคับให้ฉันต้องเรียนรู้อยู่ตลอด!”
“เห่อ——ดีมาก! นับวันครรยายิ่งเหมือนสามีมากขึ้นทุกวันแล้ว”
“ฮ่า——ใครเหมือนกับคุณหรอ ฉันมีตัวตนที่เป็นเอกลักษณ์ ของฉัน”
หลงเซียวพยักหน้าเล็กน้อย “ฮ่าฮ่า! งั้นตอนนี้คุณหมอฉู่อยู่กับ นายทุนรู้สึกเป็นยังไงบ้าง?”
ลั่วหานพูดขึ้นว่า “อันตรายมาก ฉันต้องเตรียมการเคลื่อน ย้ายแนวรบ!”
เขาโอบกอดเธอ พร้อมเป่าลมข้างหูของเธอหนึ่งที “อยากหนี หรอ? ไม่ทันแล้วครับ คุณผู้หญิง”
ลั่วหานพูดขึ้นว่า “ว่าแต่คุณตั้งใจจะกลับประเทศเมื่อไหร่ หรอ? หากยังไม่กลับมาอีก คงเกิดสงครามขึ้นแน่ๆ
หลงเชียวครุ่นคิดสักพัก “ไปสถานที่สุดท้ายก่อน คงมีคนเชิญ พวกเรากลับไปแน่ ที่รัก การเดินทางไม่ใช่เรื่องง่าย ดังนั้นเรา ต้องทะนุถนอมหน่อย”
ลั่วหานจ้องมองด้วยสายตาดูถูก “คุณหลง พูดจาระมัดระวัง หน่อย!”
“ฮ่าฮ่า ขอบคุณภรรยาที่ตักเตือน สามีจะระมัดระวังแน่นอน!”
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ