ตอนที่ 409 คุณหน้าตาเหมือนแฟนคนต่อไปของผม

ตอนที่ 409 คุณหน้าตาเหมือนแฟนคนต่อไปของผม

เมื่อกลับถึงบ้านก็เป็นเวลาสี่ทุ่มครึ่งแล้ว

ลั่วหานถอดรองเท้าส้นสูงออก เธอรู้สึกเจ็บแปล๊บเข้ามาที่ ฝ่าเท้า เมื่อลองดูแผลครั้งที่แล้วก็พบว่ามีอาการบาดเจ็บจาก เดิมเล็กน้อย แม้ว่าช่วงนี้เธอจะระมัดระวังแล้ว แต่ในทุกๆวันก็ ต้องเดินอยู่ตลอดเวลา อีกทั้งวันนี้เธอใส่รองเท้าส้นสูงเป็นเวลา นาน

เธออาบน้ำอย่างระมัดระวัง และใช้แอลกอฮอล์เช็ดทำความ สะอาดแผลใส่ยา

หวังว่านอนหลับตื่นมาพรุ่งนี้จะดีขึ้น ไม่อย่างนั้นพรุ่งนี้ใส่ รองเท้าส้นสูงเดินสะดุดขึ้นมาคงจะขายหน้าแน่ๆ

เธอเดินไปยังห้องหนังสือและนั่งลงที่โต๊ะ เปิดดูเอกสารต่างๆ แต่โต๊ะข้างๆเธอกลับไม่มีใคร

หัวใจ ช่างว่างเปล่าจริงๆ

เธอเอามือเกี่ยวผมไว้ที่หู และยิ้มให้กับตัวเอง และนึกถึงรูป เก่าๆขึ้นมาได้จึงวางเอกสารในมือลงและเดินไปที่กรอบรูปที่ ตั้งอยู่ข้างๆคอมพิวเตอร์ของหลงเซียว
นิ้วมือเรียวงามของเธอลูปไปที่ภาพนั้นและพูดกับตัวเองวา “หัวใจของคุณอยู่ที่ฉัน ฉันดูแลมันอย่างดี ส่วนหัวใจของฉัน อยู่ที่คุณ คุณดูแลมันอย่างดีหรือเปล่า? ”

เธอนั่งดูเอกสารอยู่ที่ห้องหนังสือกว่าหนึ่งชั่วโมง เมื่อเริ่ม ง่วงจึงได้เดินกลับไปที่ห้องนอนและเอนกายลง ที่นอนกว้าง ขนาดนี้มีเพียงเธอคนเดียว มันช่างดูใหญ่จริงๆใหญ่เหมือนไร้ ขอบเขต

เธอยื่นมือออกไปลูบที่ว่างข้างๆ ลั่วหานนอนตะแคงมองไปที่ หมอนของเขา และหลับตาลงในที่สุด

ณ เมืองเจียงเฉิง

ลั่วหานยืนอยู่ที่หน้าต่างมองดูดวงดาวยามค่ำคืนที่ส่องสว่าง ระยิบระยับชวนหลงใหล

“ตงหมิง ใบอนุญาตนั้นผมได้รับแล้ว แต่ตอนนี้อย่าเพิ่ง รายงานไปที่ศูนย์ใหญ่”

จี้ตงหมิงรีบลุกขึ้นมา มือกำมือถือไว้แน่นและพูดด้วยน้ำเสียง สั่นคลอนว่า “ได้แล้วเหรอครับ? ? ”

หลงเซียวจิบกาแฟเข้าไปคำหนึ่ง คืนนี้เขามีเอกสารมากมาย ที่ต้องตรวจ เขาคงต้องดูมันกระทั่งเช้า “อืม ได้มาแล้ว แต่ต้อง ขยายระยะเวลาทำงานไปอีกครึ่งเดือนเพราะต้องทำตามขั้น ตอน
จี้ตงหมิงหัวใจเต้นแรง เหงื่อออกท่วมหัว “ไม่ว่าจะเป็นยัง ไง การที่ได้มาก็ถือว่าดีแล้วครับท่านประธาน สถานการณ์ที่ บริษัทไม่ค่อยดีกับท่านเท่าไหร่นัก การประชุมครั้งนี้เน้นหน้าที่ รับผิดชอบหลักไปที่คุณชายรอง ส่วนท่านหลงยี่ดูแลด้านการ ตลาดท่าทางอวดเบ่งน่าดู

เหอะ!

หลงเซียววางแก้วกาแฟลงและปลดกระดุมเสื้อ เผยให้เห็น ลำคออันน่ามอง เขายักไหล่พูดว่า “ยิ่งเขาอวดเบ่งเท่าไหร่ยิ่ง ดี หลงยี่ไม่ได้มีความสามารถด้านการบริหาร ถ้าเขาทำให้ ฝ่ายการตลาดยุ่งเหยิง……ถ้าจำเป็นจริงๆ รบกวนคุณช่วยเขา ด้วย”

ช่วยเหรอ? แน่นอนว่าต้องช่วยทำให้วุ่นวายกว่าเดิมอยู่แล้ว

จี้ตงหมิงพยักหน้ารับรู้ “ครับ ผมทำแน่”

หลงเซียวมองดูเวลาแล้วพูดว่า “พรุ่งนี้ไปรับผมที่สนามบินนะ ระหว่างทางผมมีเรื่องหลายเรื่องฝากคุณดูแลหน่อย”

จี้ตงหมิงอ้าปากค้าง “ท่านประธานจะกลับมาแล้วเหรอ? ! “ผมมีเวลาแค่ครึ่งวัน ช่วยสั่งดอกพุดให้ผมสักช่อหน่อยนะ”
จี้ตงหมิงมองดูปฏิทิน พรุ่งนี้วันที่ 16 คุณนายจะอัดรายการ นี่! ดังนั้นเขาจึงเข้าใจอย่างถ่องแท้ว่าท่านประธานปลีกตัว กลับมาก็เพื่อคุณนายแน่นอน!

*ครับ! ”

เมื่อวางสายลง หลงเซียวก็เดินกลับมาที่โต๊ะ เขาเปิด คอมพิวเตอร์จะทำงาน จากนั้นมือถือก็ดังขึ้น เป็นเสียงเตือน ข้อความ

เขาคิดว่าลั่วหานส่งมา แต่เมื่อหยิบดูจึงได้เห็นว่าเป็นเจิ้งซิน เขาก็ขมวดคิ้วขึ้น

“หลงเซียว ใบอนุญาตได้รับแล้ว เราน่าจะพูดถึงปัญหาอื่นกัน หน่อยไหม?

เขาหรี่ตาลง ยกมือขึ้นเช็ดริมฝีปาก “คุณอยากฟังเพลงไม่ใช่ เหรอ? พรุ่งนี้เวลาเดียวกัน สนามสำหรับคุณคนเดียวเท่านั้น”

เมื่อเห็นข้อความตอบกลับของหลงเซียว เจิ้งซินก็ลุกขึ้นจาก เตียง สายตาเบิกกว้างและอ่านทบทวนข้อความนั้นทีละตัว ไม่ผิดแน่ พรุ่งนี้พวกเขาจะฟังวงดนตรีบรรเลงด้วยกันแค่สอง คน! ”

วงดนตรีบรรเลงสำหรับพวกเขาแค่สองคนเท่านั้น!
“อืม! คืนพรุ่งนี้เราจะมีความสุขไปด้วยกัน”

หลงเซียวตอบกลับไปว่า “แน่นอน”

เมื่อส่งข้อความเสร็จ หลงเซียวจึงโทรหาหวังเจี้ยน เขาเคยรับ ใช้หลงเซียวมากก่อนจึงรู้งานดี รีบรับสายหลงเซียว

ปฏิกิริยาตอบสนองรวดเร็วมาก และเอ่ยถามด้วยความ ระมัดระวังว่า “ท่านประธาน มีอะไรให้รับใช้ครับ? ”

นิ้วมือของหลงเซียวเคาะลงที่โต๊ะเบาๆ “ช่วยเช็คตารางงาน วงดนตรีของอิตาลีให้หน่อย ให้พวกเขามาบรรเลงที่โรงละคร เจียงเฉิง ไม่เปิดขายบัตรแก่บุคคลภายนอก”

หวังเจี้ยนกลืนน้ำลายลงคอ “คืนพรุ่งนี้? ท่านประธานจะเชิญ ใครเหรอครับ? ผมจะทำรายชื่อบัตรเชิญเดี๋ยวนี้? ”

หลงเซียวพูดว่า “ไม่ต้อง เชิญแค่คุณหนูเจิ้งคนเดียวเท่านั้น คืนพรุ่งนี้สองทุ่มผมจะไปรับเธอด้วยตัวเอง”

สองทุ่ม?

“แต่ว่าท่านประธานครับ พรุ่งนี้ตอนสองทุ่มท่านน่าจะอยู่บน เครื่องบิน….

“ผมรู้”
หวังเจี้ยนไม่เข้าใจจริงๆ

“ครับ ผมจะจัดการเดี๋ยวนี้”

“อืม”

ดวงตาที่ลึกราวกับก้นบึ้งของบ่อน้ำ กวาดมองออกไปยัง ค่ำคืนอันไร้ขอบเขต ฝนตกปรอยๆ ท้องฟ้ายังคงมีหมอกไม่มี ดวงดาว เมฆหนาปกคลุมท้องฟ้า แต่หลงเซียวกลับอารมณ์ดี มากในเวลานี้

“คุณหมอฉู่ สู้ๆนะคะ! พวกเราเป็นแฟนคลับของคุณตลอด ไป! เราจะคอยติดตามตอนออกอากาศวันแรกเลย!

“คุณหมอฉู่คะ พวกเราเป็นกำลังใจให้นะคะ!”

“โอ้พระเจ้า! นี่ถ้าคุณก้าวขึ้นไปบนเวที ต้องเจิดจรัสมาก แน่ๆเลย!

“นั่นนะสิ ทั้งๆที่ใช้หน้าตาหากินได้แท้ๆ กลับมายอมทน ลําบากแบบนี้! ”
ก่อนฉู่ลั่วหานออกเดินทาง เพื่อนๆคุณหมอก็พากันออกมา เห กำลังใจเธอมากมาย ทำเหมือนกับเจอดาราไปได้

“นี่พวกเธอไม่มีงานทำกันหรือไง? ว่างมากเหรอ? ถ้าไม่มี อะไรทำก็ไปช่วยงานที่ห้องไอซียูไหม? ” น้ำเสียงดังฟังชัด แฝงไปด้วยความน่าเกรงขามดังขึ้น

พยาบาลพวกนั้นกระลึกกระอัก “คุณหมอฉู่ละก็ ถ่อมตัวเกิน ไป ทั้งสวยทั้งมีความสามารถขนาดนี้ น่าจะไปเป็นนางแบบให้ พวกเราดูแล้วสบายอกสบายใจหน่อยสิคะ!

ลั่วหานวางแฟ้มคนไข้ลง และหยิบกุญแจรถ “ยังไม่ไปทำงาน อีกเหรอ? เดี๋ยวฉันจะโทรหาหัวหน้าห้องไอซียูเดี๋ยวนี้แหละ เขาน่าจะชอบใจที่มีผู้ช่วยมากมายขนาดนี้นะ”

“โอ๊ย อย่าๆๆๆค่ะ พวกเราจะไปตรวจไข้ละค่ะ”

ยังไม่ทันได้ออกทีวีก็มีแฟนคลับมากมายขนาดนี้ ต่อไปเธอ จะทำยังไงเนี่ย?

หลินซีเหวินเอามือปิดปากเดินหาวมา “ไอดอล ผู้ชายใน ประเทศจีนมีเยอะมากนะ ฮ่าๆๆๆ……

“ตุ๊บ” ลั่วหานตบลงที่หัวเธอเบาๆ “คุณหมอหลินคะ เวรดึก หนึ่งเดือน พูดแล้วพูดเลยนะ”

“หา! อะไรนะ! ฉันจำอะไรไม่ได้เลย! ”
เมื่อเดินทางมาถึงสถานีโทรทัศน์ ลั่วหานก็เดินถือกระเป๋าข ลิฟต์ไปยังชั้น15 ลิฟต์เปิดเกือบทุกชั้นระหว่างขึ้นไป

ตอนแรกมีพนักงานขึ้นมาจำนวนมาก หลังจากชั้นสิบเป็นต้น ไปก็เริ่มมีดาราขึ้นมา อีกทั้งเป็นดาราดังเสียด้วย

ใครนะจําชื่อไม่ได้ ที่เพิ่งแสดงเรื่องล่าสุดไปได้รับ การfollowหลายล้านทีเดียว

แล้วก็ยังมีดาราสาวสุดฮ็อตที่ตามห้างดังมักเห็นเธอเป็นพรี เซนเตอร์อยู่บ่อยๆ

แล้วมีคู่หนุ่มสาวสุดแซ่บ ชวนเหลียวหลังมอง

ลั่วหานยืนอยู่ด้านในสุด มองดูดาราคนแล้วคนเล่าที่เดินเข้า มาด้วยหัวใจเต้นรัว ท่าทางเจิดจรัสแบบนั้นต่อให้เป็นลั่วหานที่ ไม่ได้เป็นติ่งใครๆ เมื่อเห็นเข้ายังรู้สึกตื่นเต้น

ในที่สุดลิฟต์ก็มาถึงชั้น15

เมื่อเห็นลั่วหานเดินออกมาจากลิฟต์ พนักงานก็เดินมาต้อนรับ ด้วยท่าทางอ่อนน้อมและรับกระเป๋าจากเธอไปวางไว้ให้ “คุณ หมอฉู่คะ เชิญด้านในค่ะ ช่างแต่งหน้าและสไตลิสต์มากันครบ แล้ว เดี๋ยวอีกสักครู่ช่างจะทำการแต่งหน้าให้ ส่วนเรื่องชุดทาง เราอยากให้สวมใส่ชุดแพทย์สีขาว ได้ไหมคะ? ”
ลั่วหานพยักหน้า “ได้ค่ะ”

ลั่วหานผิวพรรณดีอยู่แล้ว บนใบหน้าแทบจะไม่มีริ้วรอยใดๆ ช่างแต่งหน้าเอ่ยปากชมเธอตลอดเวลา “โอโห คุณนายหลงนี่ ผิวพรรณดีจริงๆเลย ดีกว่าพวกดาราอีกนะเนี่ย! คุณนายหลง สนใจมาถ่ายหนังไหมคะ? ต้องดังมากๆแน่เลย……

ช่างแต่งหน้าและช่างทำผมพวกนี้มักพูดมาเป็นเดิมทุน พวก เขาพูดอยู่ข้างหูไม่หยุด เอ่ยชมสารพัน

ลั่วหานตอบรับบ้างบางที แต่สีหน้านิ่งเฉย

ผ่านไปสิบนาที เธอก็แต่งหน้าเรียบร้อย

เมื่อเสร็จแล้วลั่วหานเจรจากับพิธีกรอยู่ครู่หนึ่งถึงราย ละเอียด ขั้นตอนไม่ซับซ้อน เดินไปตามแผนงานที่วางไว้ก็พอ

“ฉันขอตัวไปเข้าห้องน้ำแป๊บนึงนะคะ เดี๋ยวกลับมา ห้อง1508ใช่ไหม? ”

“ใช่ครับ เรายังมีเวลาอีก20นาทีก่อนอัดรายการ ครั้งแรก ก็แบบนี้แหละครับ คุณหมอฉู่อย่าตื่นเต้นไป ผ่อนคลายลง หน่อย เดี๋ยวก็ชินครับ”

พิธีกรเอ่ยปลอบใจเธอ แต่ที่จริงลั่วหานไม่ได้เกร็งหรือตื่น
เต้น เธอจะไปห้องน้ำจริงๆ

ลั่วหานเดินไปห้องน้ำ เมื่อออกมาก้มหน้าเช็ดมือก็พบว่ามีชาย ผู้หนึ่งยืนอยู่ข้างหน้าเธอ ซึ่งเธอชนเข้าโดยไม่ทันตั้งตัว

หน้าผากเจ็บเล็กน้อย เมื่อลั่วหานเงยหน้าขึ้นก็พบว่าเป็นดารา ที่เห็นได้นับครั้งไม่ถ้วยในโทรทัศน์ และดังมากๆด้วย!

เขาก็คือหย้งจื่อหยางที่กําลังดังล้นฟ้านั่นเอง!

สาวๆมากมายอยากจะมีลูกกับเขา ดาราดังผู้ให้ความบันเทิง อันดับหนึ่ง มีอิทธิพลเกือบจะเหนือกว่าผู้นําระดับประเทศ

สายตาทั้งสองคู่ประสานกัน หยังจื่อหยางตกตะลึง

หญิงสาวคนตรงหน้านี้มีความสูงน้อยกว่าเขาเพียงนิดหนึ่ง รูปร่างหน้าตาสวยงามดูดี ดวงตาของเป็นเหมือนธารน้ำพุและ ดวงดาวที่ส่องแสง งดงามจับใจ

เธอไม่เหมือนดาราสาวทั่วไปที่เซ็กซี่ยั่วยวน แต่เป็นความงาม จากภายในเหมือนดอกไม้ ไม่สิ สวยกว่าดอกไม้ด้วยซ้ำ งดงาม และแตกต่าง

ที่สำคัญคือแววตาคู่นี้เขาจำได้ดี เมื่อคืนนี้!
แววตาคู่นี้ภายใต้หน้ากากhellokitty ชุดสีขาวเมื่อวาน ทเธอ ปฏิเสธเขาอย่างเด็ดขาด!

เธอ……เธอไม่ใช่คุณหนูตระกูลหลินเหรอ? ทำไมถึงเหมือน ภรรยาของหลงเซียวแบบนี้?

“ขอโทษนะคะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ”

หยังจื่อหยางยิ้มขึ้น รอยยิ้มนั้นช่างดึงดูดจริงๆ

“ไม่เป็นไรครับ”

เมื่อเขาบอกว่าไม่เป็นไร ลั่วหานก็เดินผ่านเขาไป แต่เดินไป เพียงไม่กี่ก้าวก็ถูกเขารั้งไว้

ทันทีที่ขายาวของเขาก้าวไป ความแข็งแกร่งจากมือของเขา ก็ทำให้ลั่วหานถูกลากมาตรงหน้า และสายตาจ้องประสานกัน อีกครั้ง!

“คุณทำอะไรน่ะ? ปล่อยนะ!

หยังจื่อหยางยิ้มอย่างได้ใจ “คุณหลินครับ จำผมไม่ได้เห รอ? กิ๊บติดผมคุณยังอยู่ที่ผมเลยนะ คุณจะไม่เอาคืนเหรอ ครับ? ”

อะไรนะ?
“คุณจำคนผิดแล้วละค่ะ ฉันไม่ได้แซ่หลิน ฉันแซ่ฉู่ และฉน คิดว่าคุณคงรู้จักใบหน้านี้ดี”

หยังจื่อหยางมองดูใบหน้างดงามนี้ เขาก้มหน้าลงมาและพูด ว่า “อ้อ? ใช่ครับคุ้นมาก…….คุณดูเหมือนแฟนคนต่อไปของ ผมเลย”

เหอะๆ!

ลั่วหานหรี่ตามองดูเขา “คุณหยังคะ ฉันเป็นภรรยาของหลง เชียว แค่นี้คุณยังแยกไม่ออกหรือไง? ”

ดาราไอดอลของคนทั้งประเทศ ทำไมถึงทำเรื่องแบบนี้ได้ แย่ จริงๆ!

หยังจื่อหยางยกนิ้วชี้ขึ้นส่ายไปมา “ภรรยาคุณหลง……คุณ หนูหลิน เมื่อคืนคุณขึ้นไปบนเวทีงานเลี้ยงสวมหน้ากากนั่น คุณเป็นคุณหนูหลินชัด ไม่ว่ายังไงคุณก็ไม่ให้สัมภาษณ์ ทำไม ตอนนี้ถึงได้ให้คำอธิบายที่ฟังไม่ขึ้นอย่างนี้ละครับ? ”

“คุณหยังคะ ไอคิวคุณนี่มัน……..ไม่เหมาะสมกับหน้าตาคุณ จริงๆ ฉันมีอัดรายการต่อ ถ้าคุณไม่ปล่อยฉันจะตะโกนเรียก คนมาแล้วนะ ถ้ามีนักข่าวมา ฉันอยากจะรู้นักว่าใครจะเสีย หายมากกว่ากัน? “

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ