ตอนที่ 390 เต็มไปด้วยความรักของแม่

ตอนที่ 390 เต็มไปด้วยความรักของแม่

ก้าวเดินอย่างหนักหน่วง สุดท้ายหลงเซียวก็กลับถึงห้อง ร่าง เพิ่งจะเดินถึงโซฟาก็หมดแรงที่จะเดินต่อ

ทั้งคนทั้งร่างล้มนอนบนโซฟา

ไม่มีหนทางที่จะทําให้หายจากการเจ็บปวด หลงเซียวรินน้ำ ร้อนให้กับตัวเองหนึ่งแก้ว แล้ว ม า ก็ยังไม่สามารถบรรเทา ความเป็นทุกข์เฉกเช่นโดนเข็มทิ่มแทงได้เลย

เหงื่อที่บนหัวยิ่งอยู่ยิ่งไหลมากขึ้น ยิ่งอยู่ยิ่งแน่นขึ้น

ทูน่าลึกๆหลายครั้ง หลงเซียวกุมขมับเอาไว้ เขาดื่มเหล้าแบบ นี้น้อยมาก ปกติอยากดื่มเหล้าจะดื่มไวน์ที่ดีกรีต่ำๆไม่รู้เลยสัก นิดว่าขีดจํากัดในการดื่มเหล้าของตัวเองได้ถึงจุดแล้ว

ในปีนั้นเขาดื่มเหล้าจนเกิดขีดจำกันจึงเข้าโรงพยาบาล เขา ควบคุมได้ไม่กี่เดือน จากนั้นเขาได้ผ่าตัดหัวใจเป็นครั้งที่ สอง ความจริงต้องหยุดแอลกอฮอล์อย่างเด็ดขาดแต่ลั่วหาน หายตัวไปทำให้เขากลับมาติดแอลกอฮอล์อีกครั้ง

ร่างกายที่เกิดจากเหล็กก็ต้านทานแบบนี้ไม่ไหว ตอนนี้หลง เขียวรู้แล้วว่าอะไรคือทำอะไรไว้ก็ได้รับผลนั้น
ปาดเหงื่อที่หัว หลงเซียวควบคุมการหายใจแล้วหยิบ

โทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋า

“หมอซุน….…….”

นําสถานการณ์ปัจจุบันพอสังเขปของตัวเองให้หมอซุนฟัง หมอ นโมโหมากถึงขึ้นที่อยากจะบินไปสั่งสอนคนที่ไม่เปลี่ยน พฤติกรรมด้วยตัวเอง!

แต่ใส่อารมณ์หรืออะไรก็ตามตอนนี้เรื่องราวก็ไม่สามารถ เสริมได้แล้ว ทำได้เพียงแค่อดทนต่อไป ให้วิธีบรรเทาง่ายๆกับ หลงเซียว

“คุณชายหลง ถือว่าฉันขอคุณล่ะกัน คุณอย่าไม่ถนอม กระเพาะอีกเลย ครั้งที่แล้วกระเพาะเลือกออกคุณลืมไปแล้ว หรอ? แล้วก็ คุณผ่าตัดหัวใจไปสองครั้งแล้ว ตัวเองคุณอยู่ใน สถานการณ์แบบไหนยังไม่รู้อีกหรอ? เมื่อกี้ที่ฉันให้วิธีไปนั้น จะบรรเทาความเจ็บปวดได้แค่สักพักนะ แต่ไม่สามารถแก้ไข ปัญหาที่ต้นเหตุได้……

“โอเคล่ะ หมอซุน พักผ่อนเร็วๆนะ”

“คุณ….คุณชายใหญ่หลง ฮาโหล?”

หลังจากวางสาย หลงเซียวลุกขึ้นจากโซฟา เจ็บจนเข้า กระดูกทําเอาเอวยืดไม่ตรง หลงเซียวเปิดกระเป๋าเดินทางออก มาก เอายาที่นำมาด้วยที่อยู่ในกระเป๋าออกมา
ก่อนมาก็ไม่คิดไว้แล้วว่าจะต้องเป็นแบบนี้ แต่ไม่คิดว่าจะร้าย แรงกว่าที่ตัวเองคาดการณ์ไว้ เขาต่อพวกเขาห้าคน ทำผิดต่อ ใครสักคนไม่ได้เลย ล้วนต้องรับใช้อย่างดี

สมควรตายจริงๆ!

หลงเซียวเกลียดอารมณ์แบบนี้มาก

ตามคำพูดของหมอซุน กินยาสามประเภท หลงเซียวหายใจ แรงๆบนเตียง ไม่ขยับสักสิบนาที

รสชาติแบบนี้ เขาจะไม่ลิ้มลองอีกแล้ว

ประมาณยี่สิบนาทีต่อมา หลงเซียวจากที่อยู่ในความเจ็บ ปวดเริ่มคลายออกมาบ้างแล้ว ทันใดนั้นกระเพาะก็เริ่มตีกลับ ภายในคลื่นไส้ออกมา หลงเซียวรีบเดินไปที่ห้องนํ้า กำลังเกาะ ชักโครกอ้วก

แอลกอฮอล์ที่ฉุนกำลังผสมรวมกับอาหารของคืนนี้ ความร้อน จากกรดไหลย้อนแทบจะเผาไหม้ลําคอ

แหวะอ้วกชั่วขณะ ดวงตาหลงเซียวมีเลือดเป็นเส้นไหลออก มาก อ้วกจนตาสองข้างถูกความร้อนเผาจนมีของเหลวไหล ออกมา

และแล้ว ก็รู้สึกว่ากระเพาะทั้งหมดว่างเปล่าแล้ว แม้แต่กรด ในกระเพาะก็ได้อ้วกออกมาแล้ว หลงเซียวหมดแรงที่จะยืนขึ้นตรง แล้วกดที่กดชักโครก

หลังจากอ้วกจนหมดก็รู้สึกสบายมากกว่าเมื่อกี้มาก บ้วนปาก ล้างหน้า หลงเซียวเงยหน้าขึ้นมาดูตัวเองในกระจก

สองมือกดไปยังขอบอ่าง หลงเซียวเห็นดวงตาของตัวเองเป็น สีแดง ใบหน้าที่คุ้นเคยและแปลกหน้า ในภวังค์แห่งความมึนงง เหมือนกับมีเงาทับซ้อนเกิดขึ้น แต่เมื่อเขาดูอย่างละเอียดอีก ครั้ง เงานั้นก็ได้หายไป

ในภวังค์แห่งความมึนงงคนที่มองไปเห็นนั้น คือมู่เส้าเอิน

มู่เส้าเกิน…..สามคำนี้กำลังกระทบต่อใจของหลงเซียวเบาๆ เขาคาดเดาบางอย่างที่ไม่น่าเชื่อ ในเมื่อตัวเองไม่ใช่ลูกชาย ของหลงถึง งั้นพ่อของเขาคือใคร?

คำตอบเดิม เขามั่นใจว่าเขากับมู่เส้าเอินมีความสัมพันธ์ที่ซับ ซ้อนซ้อนเงื่อน แม้ไม่ใช่พ่อ ก็เป็นความสัมพันธ์แบบญาติ

เอาน้ำเย็นราดเข้าหน้า หลงเซียวเอาความคิดก้นบึ้งตัวเอง ออกจากหัว

อาบน้ำ เปลี่ยนชุดนอน หลงเซียวกลับไปที่ห้องหยิบโทรศัพท์ ขึ้นมา มีประธานระดับสูงของหลายบริษัทโทรมา หลงจื่อส่ง ข้อความมาหลายฉบับ

แต่ไม่เห็นเบอร์โทรของลั่วหาน ขมวดคิ้วแล้วขมวดอีก หรือคืนนี้เธอยุ่งมาก?

กดโทรไปก่อน แต่ตอนนี้ดึกแล้ว

ห้าทุ่มครึ่งตอนกลางคืน คอมพิวเตอร์ของหลงเซียวกำลัง สว่างขึ้นเตือนอีเมลมาใหม่ เขาคม าอุ่นไปหลายอีก นั่งบน โซฟาเริ่มดูอีเมล

โรงพยาบาลหวาเซี่ย

“หมอฉี่ หมอหลิม รีบไปห้องฉุกเฉิน เมื่อสิบห้านาทีก่อนถนน กุ้ยหลินเกิดอุบัติเหตุรถชนรุนแรง โดยรถบรรทุกชนรถส่วนตัว ที่มีเด็กสองคน เด็กเหมือนจะบาดเจ็บที่หัวใจ

ทางนี้ล้วหานเพิ่งจะออกจากห้องผ่าตัด กำลังถือโทรศัพท์ เตรียมโทรหาหลงเซียว ยังไม่ทันกดเบอร์โทรก็ได้ยินเสียง เรียกอย่างด่วนหาคนของห้องฉุกเฉิน

มือหนึ่งน่าโทรศัพท์ใส่ในกระเป๋าชุดผ่าตัด ลั่วหานไม่ทันได้ ใส่ชุดกาวน์ ใส่ชุดผ่าตัดสีเขียวแล้ววิ่งไปที่ห้องผ่าตัดเลย

หลิน เหวินและหวาเทียนรีบตามหลังเธอไป ร่างกายของทั้ง สามโถมเข้าไปแข่งกับเวลา เท้าของลั่วหานใส่รองเท้าเฉพาะที่ ใช้ในห้องผ่าตัด พื้นรองเท้าบางมาก ตอนวิ่งพื้นรองเท้าเสียดสี กับพื้น เพียงมองก็รู้สึกว่าเจ็บ
หลินซีเหวินกลืนน้ำลายหนึ่งอึก “หวาเทียน ตอนนี้ฉันรู้แล้ว แหละว่าไอดอลฝึกกันอย่างไร”

“ไร้สาระอะไร รีบตามไปช่วยคน”

“เจ็บเท้า รองเท้านี้ไม่ได้ทำมาเพื่อวิ่ง”

“ไร้สาระ!”

ลั่วหานเป็นคนแรกที่ไปถึงห้องฉุกเฉิน ร่างกายสีเขียวปรากฏ อย่างเร็วต่อหน้าผู้ป่วย คนที่หนึ่งเด็กที่เต็มไปด้วยเลือดสด

“เครื่องวัดความดัน” ลั่วหานสอบถามอาการคนไข้อย่างเป็น แบบแผน ตนเองแนบใกล้ๆหน้าอกของเด็ก พลางฟังพลาง เลื่อนหู สีหน้าดูไม่ดี

“ความดัน75 40 ชีพจร110 ตอนที่เกิดอุบัติเหตุรถชนผู้ใหญ่ ป้องเด็กเอาไว้ ดังนั้นดูไม่มีแผลภายนอก แต่หัวใจน่าจะมี ปัญหา”

ลั่วหานยืนขึ้น “รีบพาเธอไปท่าCTหัวใจ เด็กคนนี้เป็นหัวใจ โดยกำเนิด แผลภายนอกส่วนใหญ่จะอยู่บนแขนบนขาล่าง ช็อกเพราะรถชนกะทันหันเด็กได้รับความตกใจ ให้น้ำเกลือ ผลCTออกแล้วให้ฉันดู”

“ค่ะ หมอฉู่”
เสียงของหวาเทียนดังมาจากด้านหลัง “แม่ของเด็กท่อนแขน บนหักละเอียด ส่วนหัวได้รับการกระแทกอย่างหนัก น่าจะเป็น ตอนที่ปกป้องเด็กแล้วชนเข้ากับประตูรถโดยตรง บนแขนมี เศษกระจกตำอยู่ รีบทำCTสมองให้เธอ ให้แน่ชัดว่ามีเลือด ออกภายในหรือไม่

“ค่ะ หมอหวา”

ลั่วหานเงยหน้าขึ้นมาดูหวาเทียน ขยับคางเห็นด้วย

สมแล้วที่เป็นหมอรุ่นพี่ ในสถานการณ์ฉุกเฉินจึงจะแสดงวิชา ความรู้ให้เห็น

ถ้าเทียบกับหวาเทียน หลินซีเหวินจัดการแล้วค่อนข้างเหนื่อย เธอรับผิดชอบพ่อของหนึ่งในสมาชิกสี่คน พ่ออยู่ในสภาวะ ช็อก เลือกออกส่วนหัว ส่วนใหญ่บนร่างกายจะได้รับบาดเจ็บ

“ขาอ่อนคนไข้กระดูกหัก เหมือนจะหักครึ่งไม่หักครั้ง….. หมอฉู่ สมองด้านซ้ายคนไข้โดนชน ทำCTก่อนใช่ไหม?

ตอนนี้ลั่วหานกำลังตรวจเด็กทั้งสองคนอยู่ เด็กคนนี้อายุค่อน ข้างน้อย เพียงแค่สามขวบ ไม่มีบาดแผลใดๆ ก็แค่ตกใจมาก นอนอย่างนิ่งๆบนเปล แม้แต่ร้องก็ลืมไปแล้ว

“สมองซ้ายถูกชน ก่อนอื่นเช็คให้แน่ชัดว่าสมองได้รับการกระ ทบกระเทือนหรือเลือดไหลหรือไม่ พาเขาไปทำCT แจ้งไปที่แผนกกระดูกให้เขาทำการผ่าตัดต่อกระดูก แม่ของ เด็กกระดูกแขนหักละเอียด ก็ต้องเตรียมการผ่าตัดกระดูก ทันที ส่งให้กับแผนกที่เกี่ยวข้องไปทำ พวกเธอทั้งสองอย่าตื่น ตระหนก”

หลินซีเหวินลูบหัวแล้วลูบอีก “ไม่ตื่นตระหนกได้ไง? นี่ทั้งตัว เต็มไปด้วยเลือดแล้ว หมอฉู่ เธอชั่งสงบสติอารมณ์ได้จริงๆ”

“ผู้บาดเจ็บรายอื่นเป็นไงบ้าง? มีที่ต้องผ่าตัดหัวใจไหม?” ลั่ วหานไม่ได้ตอบคําถามของหลินซีเหวิน แต่กลับดู ผู้บาดเจ็บ แปดคนในห้องฉุกเฉินแล้วถาม

“ไม่มี ส่วนใหญ่เป็นบาดเจ็บภายนอก มีที่หนักอยู่หนึ่งคนเพิ่ง ส่งไปแผนกสมองและเส้นประสาท

แผนกฉุกเฉินมาเร็วและจัดการเร็ว ผู้บาดเจ็บแยกตามระดับ บาดเจ็บไม่เหมือนกันก็ส่งไปแต่ล่ะแผนก คนไข้ทั้งหมดถูก แยกออกไป ในห้องโถงจะมีก็แต่เด็กที่ตกใจจนนิ่งค้างไป แล้ว ก็เลือดที่ไหลหยดตามพื้น

หลินซีเหวินถอดมาสก์ออก ร่างกายที่เหน็บชาอย่างไร้ เรี่ยวแรงนั่งลงบนเก้าอี้ “เชดดด ทำเอาฉันเหนื่อยหมดเลย ยัง ดีที่ฉันไม่ได้ทำงานที่ห้องฉุกเฉิน นี่แม่งคือทำสงครามชัดๆ ล่า มากชิบหาย”

หวาเทียนก็นั่งลงข้างเธอ “ตอนแรกเพราะเธอโชคดี ปกติหมอ ฝึกงานต้องฝึกทุกแผนกเปลี่ยนไปเรื่อย เธอถูกหมอฉู่ดึงตัวไป ไม่งั้นเธอก็หลบสถานการณ์นี้ไม่พ้นหรอก”

หลินซีเหวินม้วนมือเข้าหากันแสดงความขอบคุณ สมแล้วที่เป็นไอดอลของฉัน!” “ไอดอล!

ลั่วหานขมวดคิ้วหนักขึ้น “น้อยๆหน่อย อะไรไอดอลไม่ไอดอล เด็กคนนี้….จะทำยังไง?”

“หา? หลินซีเหวินตื่นตระหนกตกใจ “เชดดด! อีกนิดเดียวลืม เขาแล้วจริงๆ เด็กคนนี้…พ่อแม่สลบอยู่ พี่สาวก็สลบ เด็กคน นี้..….……น่าจะสองสามปีมั้ง? ชิบหาย ติดต่อย่าเขาเถอะ”

ลั่วหานขมวดคิ้ว “ใกล้จะเที่ยงคืนล่ะ แล้วเธอรู้วิธีติดต่อย่า ของเขาไหม?

“เอ๋อ…..ไม่ทราบ”

“ดังนั้น?”

หลินซีเหวินกลืนน้ำลายหนึ่งอึก “ดังนั้น หมอฉู่เธอคงไม่….เอา เด็กกลับบ้านหรอกนะ?”

ลั่วหานคิดหนัก “ไม่งั้น เธอเอากลับไป?”

“อ๋? ไม่ไม่ไม่ไม่ ฉันเอากลับไป…ฉันดูแลไม่ได้! นั่น ตอน แรกที่เธอดูแลเถียนเถียนไม่ใช่ว่าเป็นไปตามธรรมชาติหรอ?เธอเอากลับไปล่ะกัน เหอะเหอะเหอะเหอะ”

ลั่วหานยิ้มอย่างอบอุ่นไปที่เด็ก “เด็กน้อย เธอกลับบ้านกลับ ป้าก่อนดีไหม? พรุ่งนี้ป้าจะพาเธอกลับมาหาแม่ ป้าเป็นหมอ นะ”

หลินซีเหวิน:

หวาเทียน:

โอเค หมอฉู่ที่ปลอบเด็ก พวกเขารับรู้ถึงความอบอุ่น

เด็กน้อยเพ่งสายตาที่หวาดผวา แล้วเปล่งเสียงเด็กถามว่า “พ่อแม่ของฉันล่ะ? พวกเขาจะกลับมาเมื่อไหร่?”

ลั่วหานพูดอ้อมๆ “พวกเขาบอกว่า คืนนี้ถ้าเธอพูดรู้จักฟังล่ะ กัน พรุ่งนี้จะรับเธอกลับไป ดังนั้น เธอต้องเชื่อฟังป้า ดีไหม?”

เด็กน้อยพยักหน้า แล้วกล่าวอย่างเชื่อฟังและให้ความร่วมมือ ว่า “หนิงหนิงเชื่อฟัง

“โอเค งั้นหนิงหนิงกลับไปนอนกับป้าก่อน” กำลังพูด ลั่วหา นก็อุ้มเด็กไว้ในอ้อมกอด เด็กน้อยเหมือนจะง่วงแล้ว เช้าไปยัง อ้อมแขนที่อบอุ่น

หลินซีเหวินมองเห็นสัตว์ประหลาดกำลังจ้องลั่วหานอยู่“เชดดด นี่ปลอบเด็กให้อยู่ในอ้อมกอดได้แล้ว? หมอฉู่ คุณ เปลี่ยนไปเป็นแม่ค้าก็ได้นะ!”

ลั่วหานไม่สนคําหยอกล้อของเธอ “ที่นี่ไม่มีปัญหาอะไรแล้ว เดี๋ยวพวกเธอช่วยฉันดูผลCTนะ ฉันพาเด็กกลับบ้านก่อน อากาศที่โรงพยาบาลจะทำให้กระทบความไม่สบายใจต่อ เด็ก”

“โอเค หมอฉู่คุณกลับบ้านไปก่อน ที่นี่ให้เป็นหน้าที่พวกเรา”

หวาเทียนกล่าว “หมอฉี่ มิน่าล่ะศาสตราจารย์สังเร่งคุณทุก วันให้รีบมีลูก คุณมีความเป็นแม่ขนาดนี้ ลูกของคุณต้องมี ความสุขมากแน่ๆ

“ใช่ใช่! ไอดอล คุณในขณะนี้ เต็มไปด้วยพลังแห่งความรัก ของแม่! อิอิ ไม่งั้น คุณแย่งเด็กกลับไปก็โอเคล่ะ ฉันรับรองว่า จะไม่หักหลังคุณ!”

“ไร้สาระ ตั้งใจสังเกตอาการพ่อแม่ของเด็ก แล้วก็เด็กผู้หญิง คนนั้น ถ้าจำเป็นก็ติดต่อหมอถัง เขาชำนาญด้านโรคหัวใจ พิการโดยกำาเนิด”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ