ตอนที่ 322 คุณเสร็จฉันแน่

ตอนที่ 322 คุณเสร็จฉันแน่

ถังจิ้นเหยียนถอดผ้ากันเปื้อนออกและมองไปยังอาหารมื้อ สุดท้ายที่เขาทำให้เจิ้งซิ่วหยา เขารู้สึกเหมือนได้รับการปลด ปล่อย เขาถอนหายใจยาวแล้วนำอาหารไปวางบนโต๊ะ

ผ้าปูโต๊ะสีขาวถูกคลี่ออก และดอกคาร์เนชั่นสีชมพูสดจำนวน มากถูกประดับไว้ในแจกันคริสตัลตรงกลางโต๊ะ อีกทั้งดอก กุหลาบสีแดงแซมคาร์เนชั่นสวยงาม

โคมระย้าสไตล์บาร็อคแขวนอยู่เหนือโต๊ะอาหาร แสงไฟส่อง สว่างระยิบระยับทำให้อาหารมีสีสันสดใสน่าสนใจยิ่งขึ้น ไม่ต้อง พูดถึงกลิ่น เพียงแค่รูปลักษณ์ก็สามารถยั่วยวนผู้คนจนน้ำลายสอ

“คุณเจิ้ง กินข้าวได้แล้วครับ”

ถังจิ้นเหยียนดึงเก้าอี้ออกมาและเอ่ยเชิญด้วยท่าทางสไตล์ตะวัน ตก แต่อาหารที่เขาทำในวันนี้คืออาหารจีน อีกทั้งยังมีความซับ ซ้อนอีกด้วย

เมื่อเจิ้งซิ่วหยาได้ยินว่าอาหารพร้อมแล้ว เธอก็กระโดดลงจาก โซฟา ปิดทีวีและรีบกลืนมันฝรั่งทอดที่ยังเคี้ยวไม่เสร็จเข้าปาก จากนั้นรีบเดินไปที่ห้องครัว กลิ่นอาหารหอมคละคลุ้งไป ทั่วจมูก เธอแทบจะนำลายไหลเลยทีเดียว

“โอ้โห ! เชฟถัง ทักษะการทำอาหารของคุณพัฒนาขึ้นมาก เลย อาหารวันนี้มีกลิ่นหอมกว่าครั้งที่แล้วอีก อืม…. เจิ้งซิ่วหยา แสดงความคิดเห็นอย่างระมัดระวัง “เนื้อสันนอกหมูเปรี้ยวหวาน มีกลิ่นหอมเหมือนเชฟมืออาชีพเลย ส่วนปลาน้าแดง สีสดและ กลิ่นหอม เห็นได้ว่าฝีมือเชฟถังดีขนาดไหน นําจิ้มไก่อันนี้ก็ดีเช่น กันอ้อ……เนื้อตุ๋นในน้ำมัน……..เดี๋ยวก่อนนะถังจิ้นเหยียน รสชาติ ของอาหารที่คุณทําคืนนี้คือ มันไม่หนักเกินไปเหรอ? ”

ถังจิ้นเหยียนพยักหน้าด้วยท่าทีสง่างาม “วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่ ผมจะทําอาหารให้คุณ ดังนั้นผมจึงพยายามทำออกมาอย่างเต็มที่ หวังว่าคุณหนูจะกินอย่างมีความสุขนะครับ

จะบ้าหรือไง !

ทั้งเนื้อทั้งปลาขนาดใหญ่ เธอจะกินมันอย่างมีความสุขได้ อย่างไร? กินแล้วจมลงในน้ำมันมากกว่า เจิ้งซิ่วหยาเปิดฝาหม้อ ปรุงอาหารและได้กลิ่นที่หอมเข้มข้น เธอจึงได้ก้มลงดู “ถังจิ้นเห ยียน ! คุณตั้งใจทำอาหารหนักขนาดนี้มื้อเย็นได้ยังไง คุณต้มซุป ซี่โครงเข้มขนาดนี้!

ถังจิ้นเหยียนสีหน้านิ่งเรียบ เขาอธิบายต่อไปว่า “คุณเจ๋งครับ เนื่องจากเป็นมื้อสุดท้าย ผมจึงอยากให้คุณทั้งความประทับ ใจไว้ไม่ลืมเลือน จงจดจํารสชาติอาหารนี้ ต่อไปถ้าเจอก็จงหลีก หนี”

เจิ้งซิ่วหยาเอามือเท้าสะเอวแล้วปิดฝาหม้อลงมองมายังถังจิ้นเห ยียน เธอมองเขาตั้งแต่หัวจรดเท้าไปมา “เหอะ ! ถังจิ้นเหยียน ดู ไม่ออกนะว่าคุณจะมีจิตใจแบบนี้ คุณคิดว่าจะทําอาหารรวจัดแบบ นี้ให้ฉันกิน ต่อไปฉันจะได้ไม่กล้าให้คุณมาทำกับข้าวอีกงั้นเห รอ ? ”

สายตาของถังจิ้นเหยียนบอกว่าถูกต้องแล้ว แต่เขาก็เลือกที่จะ ตอบกลับอย่างสุภาพว่า “คุณเจ๋งไม่ขาดแคลนเชฟฝีมือดี ผมก็แค่ มือสมัครเล่น คุณไม่จําเป็นต้องรั้งผมเอาไว้นานนี้ ใช่ไหม ? “

“ใช่บ้าอะไร ! ” เจิ้งซิ่วหยาพูดออกมาอย่างไม่เกรงใจ เธอวางท่า หาเรื่องถังจิ้นเหยียน ช่างแตกต่างกับถังจิ้นเหยียนที่ท่าทีสง่างาม ยิ่งนัก

“ถังจิ้นเหยียน ฉันเปลี่ยนใจกะทันหันแล้วล่ะ ฉันลองคิดๆดู แล้วนะ ต่อไปฉันก็ต้องแต่งงานมีครอบครัว แต่ก็ไม่รู้ว่าจะเจอคน แบบไหนกันแน่ ดังนั้นฉันตัดสินใจเลือกคุณแล้วกัน ต่อจากนี้เรา ยกเลิกสัญญาความร่วมมือ ฉันจะเป็นแฟนของคุณอย่างเปิดเผย
ถังจิ้นเหยียนที่ยืนอยู่ข้างหน้าเธอตกตะลึง สายตาของเต็มไป ด้วยความสงสัย “คุณเจิ้งครับ ผมบอกคุณแล้วว่าผมไม่พร้อมจะมี ใครในตอนนี้ อีกอย่างพวกเราไม่เข้ากัน

“หุบปากไปเลย ! ” เจิ้งซิ่วหยาพูดคำไม่สุภาพออกมาอีก ครั้ง ฉันไม่เคยพบเจอผู้ชายที่ไม่ชอบฉัน การที่คุณไม่ชอบฉัน หมายความว่าคุณมีปัญหา ไม่ใช่ฉัน ดังจิ้นเหยียนฉันมีความ สามารถรอบด้าน รูปร่างหน้าตาดี มีชื่อเสียงในสังคม เหมาะสม กับคุณมาก ฉันเป็นค่ารวจรักษาสันติภาพแก่ประชาชนนะ ! อีก อย่างฉันไม่รังเกียจที่คุณเป็นหมอธรรมดาๆ ลองคิดทบทวนดู คุณ จะไปหาผู้หญิงที่เพียบพร้อมแบบนี้ได้อีกที่ไหนกัน ? ที่สำคัญ คือพวกเราสามารถช่วยเหลือซึ่งกันและกันได้ในทุกๆด้าน ที่เป็น คุณสมบัติสำคัญของสามีภรรยานะ ! ”

เจิ้งซิ่วหยาบ่นออกมาอย่างไม่ได้หยุดหายใจ ดังจิ้นเหยียนที่ยืน ฟังอยู่ถึงกับหูอื้อ เขาเอามือนวดขมับตัวเองแล้วพูดว่า “คุณเจิ้ง สิ่งที่คุณพูดมาล้วนเป็นเรื่องจริง แต่พวกเราไม่มีความรู้สึกแบบนั้น ต่อกัน

เจิ้งซิ่วหยาเดินหน้าเข้ามาอย่างรวดเร็วโดยที่เขายังไม่ทันตั้งตัว กับท่าทีของเธอ ทันใดนั้นเจิ้งซิ่วหยาก็เอามือทั้งสองโอบคอเขา ลงมาแล้วทําท่าจะประทับริมฝีปากลงไป !

เมื่อเธอได้ยินเสียงหัวใจของเขาเต้นโครมคราม ปากของเธอก็เผยอเล็กน้อย

ถังจิ้นเหยียนตกใจกับการกระทำของเธอมาก เกือบจะผลักเธอ ออกไป แต่ท่าทีของเธอกลับอ่อนหวานขึ้น มือที่กำลังจะผลักเธอ กลับหยุดชะงัก !

และปล่อยให้เป็นไปตามความต้องการของเธอ

ระยะเวลาเนิ่นนาน เจิ้งซิ่วหยาจึงคลายมือลง แล้วเงยหน้าขึ้น มองถังจิ้นเหยียน มุมปากของเธอเผยอขึ้น

“ถังจิ้นเหยียน ! คุณบอกว่าไม่มีความรู้สึกไม่ใช่เหรอ ? ” เจิ้ง ซิ่วหยาทําเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เธอรู้หรือไม่ว่าได้ขโมยจูบ แรกของถังจิ้นเหยียนไปเสียแล้ว !

ถังจิ้นเหยียนอายุปูนนี้เขาเพิ่งเคยมีจูบแรก อีกทั้งถูกกระทำ ถูก บังคับโดยไม่เต็มใจ ถูกขโมยไปแบบป่าเถื่อน !

ถังจิ้นเหยียนรู้สึกหน้ามืดตาลายขึ้นมา

“เจิ้งซิ่วหยา คุณทําอะไร ? * ถังจิ้นเหยียนทำตัวไม่ถูกจากการก ระทำของเจิ้งซิ่วหยา เขาไม่อาจบอกได้ถึงสาเหตุที่หัวใจเต้นรัว ไม่รู้ว่ามาจากความรู้สึกหรือความโกรธกันแน่ !
สรุปว่าเขาโกรธมากจริงๆ

เจิ้งซิ่วหยายักไหล่ไม่สนใจ “ถังจิ้นเหยียน คุณไม่ยอมรับอีกเห รอ ? เมื่อสักครู่ใจคุณเต้นรัวอย่างกับกลอง ในฐานะหมอเฉพาเทา ง คุณไม่รู้จริงๆเหรว่าการที่หัวใจเต้นรัวไม่เป็นจังหวะแบบนี้มาจาก อะไร ? *

“เจิ้งซิ่วหยา คุณเป็นผู้หญิงนะ………เป็นผู้หญิง เดิมทีถังจิ้นเห ยียนก็ไม่เคยทะเลาะกับใคร เขาด่าใครไม่เป็น โดยเฉพาะกับผู้ห ยิง เมื่อเขาถูกกระทำโดยผู้หญิงแบบนี้เขาได้แต่ส่ายหัว

“ฮ่าๆๆๆๆ ! ” เจิ้งซิ่วหยาหัวเราะไม่หยุด “ถังจิ้นเหยียน คุณน่ารัก มากๆเลย ตอน คุณโกรธน่ารักจริงๆ ฉันชอบคุณ ! ”

ประโยคสุดท้ายนั้นเจิ้งซิ่วหยาพูดออกด้วยเสียงอันดังแต่หนัก แน่น ไม่ได้มีทีท่าว่าล้อเล่น เธอดึงคอเสื้อถังจิ้นเหยียนไว้แล้วพูด ว่า “ถังจิ้นเหยียน ฉันชอบคุณ คุณถูกฉันมัดตัวเอาไว้แล้วล่ะ”

ถังจิ้นเหยียนเอามือกุมหน้าผาก “คุณเจิ้ง คุณเป็นตำรวจนะไม่ใช้ โจร”

“ตำรวจแล้วไง ? ในด้านของความรักทุกคนก็เป็นนักเลง
เจิ้งซิ่วหยาพูดจบก็กดถังจิ้นเหยียนลงไปที่เก้าอี้ “วันนี้ฉันให้คุณ ทําอาหารให้ในฐานะพ่อครัว แต่นับจากพรุ่งนี้คุณต้องทำอาหาร ให้ฉันในฐานะแฟน ทำตามแผนของฉัน อีกไม่กี่เดือนก็จะได้ทำ อาหารในฐานะสามี เหอะๆ ถังจิ้นเหยียน คุณเป็นสามีของตำรวจ หญิงนะ รู้สึกประทับใจไหม ? ”

ถังจิ้นเหยียนรู้สึกปวดหัวยิ่งนัก “คุณเจิ้ง ระหว่างพวกเราสองคน มันเป็นไปไม่ได้หรอกนะครับ”

เจิ้งซิ่วหยาหยิบสันในหมูใส่ปาก “เป็นไปไม่ได้ได้ยังไง เข้ากัน เสียมากกว่า ! ฉันชอบอาหารรสจัดนะ ! ฉันรู้สึกประทับใจ รสชาตินี้จริงๆ อยากจะกินไปตลอดชีวิต”

ถังจิ้นเหยียนไม่รู้จะพูดอย่างไร เขาเข้าใจถึงความรู้สึกของสามี ที่มีภรรยาป่าเถื่อนและข่มขู่ขึ้นมาทันใด………

หลังจากนั้นครึ่งเดือน ร่างกายของลั่วหานกลับเป็นปกติดี นอกจากแขนขวายังมีอาการเจ็บบ้างบางครั้ง อย่างอื่นก็ไม่มี ปัญหา

เมื่อร่างกายได้รับการรักษาจนหายดีแล้ว สิ่งที่เธอนึกถึงอันดับ แรกก็คือรับตัวลูกสาวของหวังเคยมายังโรงพยาบาลหวาเซี่ยเพื่อ รักษา จี้ตงหมิงเป็นผู้จัดการเรื่องของขั้นตอนทั้งหมด ดังนั้นจึงใช้เวลาเพียงหนึ่งวัน

หนูน้อยถูกส่งตัวมายังโรงพยาบาลหวาเซีย วันแรกก็ได้รับการ ตรวจจากลัวหานอย่างละเอียด โรคของหนูน้อยแย่กว่าที่เธอคิด ไว้มาก

หลินซีเหวินมองดูลั่วหานแล้วถามว่า “คุณหมออู่ อาการของหวัง เถียนเดียนแฝกว่าที่คาดเดาไว้การผ่าตัดธรรมดาทั่วไปอาจจะไม่ ได้ผล คงต้องเปลี่ยนหัวใจให้เธอ”

มือเรียวงามของลัวหานจับไปที่เมาส์ แล้วค้นหาประวัติผู้ป่วย อย่างรวดเร็ว แต่สิ่งที่เธอได้รับรายงานก็คือ ห้าปีมานี้อาการผู้ป่วย แบบเดียวกันไม่ว่าจะเป็นเพศหรืออายุ ทุกคนล้วนเสียชีวิต

ลั่วหานวางมือลงแล้วพิงไปที่พนักเก้าอี้ “การเปลี่ยนหัวใจเป็นวิธี ที่ดีที่สุด แต่ตอนนี้สิ่งที่ต้องทำก็คือ ต้องให้หัวใจเธอเข้มแข็งกว่า นี้ หัวใจเธออ่อนล้าเกินไป อีกทั้งหัวใจห้องซ้ายมีเชื้อโรคจำนวน มาก ใช้เครื่องกระตุ้นหัวใจก็ไม่มีประโยชน์

ลัวหานพยายามคิดหาวิธี “อ้อ อีกอย่าง เธอกรุ๊ปเลือดRH- การ ที่จะหาหัวใจที่เข้ากันได้เป็นเรื่องยากมากอยู่แล้ว ต้องมาดูที่กรุ๊ป เลือดด้วย คุณคิดว่าจะหาผู้บริจาคได้ไหม ?

หลินซีเหวินนั่งลงบนเก้าอี้เสียงสั่นเครือพูดว่า “ถ้าเป็นแบบนี้ เธอไม่มีทางรอดแล้วเหรอ ?

วานพยักหน้า แล้วส่ายหัว ไม่แน่ใจ แต่จากที่ฉันดูรายงาน ของหวังเคย เขามีเลือดกรุ๊ป ธรรมดา ไม่ตรงตามต้องการ ตอนนี้ พวกเราต้องการข้อมูลผู้เป็นแม่

แต่ว่า เมื่อเอาหัวใจออกมาคนนั้นก็ต้องตาย แม่ของเด็กจะให้ ชีวิตลูกสาวของเธอได้หรือ ? นอกจากนี้เราไม่สามารถเอาหัวใจ ไปจากร่างกายที่มีชีวิตอยู่ได้

จากประสบการณ์หลายปีที่ผ่านมา นี่เป็นครั้งแรกที ล้วหานพบ ผู้ป่วยที่ทำให้เธอหมดหนทางและผู้ป่วยรายนี้มีผลกระทบต่างๆ มากมาย แต่เด็กน้อยคนนี้ไม่สามารถรักษาให้หายได้ ล้วทานไม่รู้ ว่าจะอธิบายให้หวังเคยฟังอย่างไร

ขณะที่ทั้งสองนั่งเงียบอยู่ในห้องทำงานก็มีเสียงเคาะประตูดัง ขึ้น ล้วหานตอบว่า เข้ามาได้

คนที่เปิดประตูเข้ามาคือไปเวยซึ่งเป็นคนที่ล้วทานไม่คาดคิด

“มีอะไรเหรอ ? ” ลั่วหานมองไปที่ไป๋เวยด้วยสีหน้าตื่นตระหนก และถามขึ้น

ไปเลยมองไปยังหลินซีเหวินและไม่พูดอะไรออกมา
ลั่วหานจึงพูดว่า “ไว้คุยกันอีกทีนะคะคุณหมอหลิน”

หลินซีเหวินเห็นดังนั้นจึงขอตัวออกไป เมื่อประตูถูกปิดลง ไป๋เวย ที่เพิ่งเข้ามาก็รู้สึกคุ้นหน้าผู้หญิงคนเมื่อกี้มาก เคยเจอเธอที่ไหน มาก่อนกันนะ ?

เธอเคยเจอกันมาก่อนจริงๆ

ไป๋เวยนั่งลงและพูดด้วยน้ำเสียงต่ำว่า “ถั่วลั่ว เมืองเจียงเฉิงเกิด เรื่องแล้ว”

ดวงตาลวหานเย็นชาและมือของเธอกำแน่นโดยไม่รู้ตัว “เสิ่น เหลียวมาหาคุณอีกแล้วเหรอ มีเรื่องอะไรเหรอ?”

ไป์เวยกัดฟันแน่น “เขาจะมีเรื่องอะไรได้อีก ? แต่ฉันจะไม่ยอม ให้เขาแตะต้องฉันอีกแม้แต่น้อย” ไป๋เวยกัดฟันแน่น

“เธอจะต้องตัดขาดความสัมพันธ์กับเขาให้เด็ดขาดนะ แล้วเริ่ม ต้นชีวิตใหม่ให้ได้

ไป์เวยพยักหน้าแล้วพูดว่า “เสิ่นเหลียวกำลังรวบรวมกองกำลัง คนจำนวนมากในเมืองเจียงเฉิง และมุ่งเป้าไปที่เธอ ”

ลั่วหานหัวเราะเหอะๆ “ฉัน ? เขามุ่งเป้าหมายมาที่ฉัน ? ”
ดวงตาของไป๋เวยจริงจังแล้วพูดว่า “ใช่แล้วคุณเสิ่นเหลียวและ น้องสาวที่แสนดีของต้องการตัวเธอเอาไปผ่าพิสูจน์

ล้วหานหมุนปากกาในมือ แล้วถามขึ้นว่า “มีแผนการยังไง ? “