ตอนที่ 318 ซุนเจีย ติดกับ

ตอนที่ 318 ซุนเลีย ติดกับ

ล้วหานยิ้มนิ่งเฉยอย่างเสแสร้ง แววตายังคงเย็นชาและนิ่งๆไม่ เปลี่ยน อย่างแรก บอกมาว่าคนที่อยู่เบื้องหลังของคุณคือใคร แล้วก็คุณจะต้องมาเป็นพยานต่อหน้าสาธารณะด้วย”

หวังเค่ยแววตาสับสนสักพัก ในหัวเกิดการตีกันอย่างรุนแรง หลังจากนั้นอยู่นานในที่สุดก็พยักหน้าได้ ผมเป็นพยานให้ได้ ขอ แค่คุณรับประกันว่าจะรักษาอาการป่วยของลูกสาวผมให้หาย

ล้วหานพยักหน้า “อันนี้คุณวางใจได้เลย ขอแค่เป็นพยาน ฉันจะ รีบไปรับลูกสาวของคุณกลับมาอย่างเร็วที่สุด แล้วเตรียมห้องผู้ ป่วย อุปกรณ์ และบุคลากรทางการแพทย์ที่ดีที่สุดให้กับเธอ รอ จนได้โอกาสที่เหมาะก็จะทำการผ่าตัดให้เธอ

สีหน้าของหวังเค่ยกลับดูระแวดระวัง ไม่ค่อยเชื่อคำพูดของฉู่ ล้วหานสักเท่าไร ผมจะเชื่อคุณได้ยังไง? ตอนนี้ผมก็เป็นเหมือน เนื้อปลา พวกคุณเป็นเหมือนมีด เหอะๆ ถ้าพวกคุณคิดจะกลับคํ พูดขึ้นมาล่ะ ผมเอาชีวิตของลูกสาวผมมาเสี่ยงไม่ได้หรอกนะ

สายตาเย็นชาของลัวหานค่อยๆยิ้มให้กับเขา ยิ้มอย่างใสสะอาด มอย่างสว่างสดใส คุณหวัง ต้องมีแรงเฮือกสุดท้ายมัน ถึงจะมีความเชื่อมั่น แรงเฮือกสุดท้ายของคุณก็คือหลักฐานที่อยู่ ในมือของฉันตอนนี้ แต่คุณอย่าลืมล่ะ ในเมื่อพวกเรามีวิธีที่จะพา คุณเข้ามาได้ ก็ต้องมีวิธีที่จะตามหาตัวคนที่คุณไม่ยอมพูดถึงออก มาให้ได้อยู่ดี พวกเราสามารถตรวจสอบว่าคุณแอบเจาะเข้ามาใน ระบบได้ คุณนึกว่าพวกเราจะตรวจไม่ได้จริงๆเหรอว่าคนที่คอย จ่ายเงินอยู่เบื้องหลังคือใคร?

ล้วหานพูดขึ้นอย่างง่ายๆสบายๆ สายตามองไปที่หน้าของเขา วิธีการที่ฉลาดหลักแหลมทําทีเป็นอ่อนน้อมถ่อมตนอย่างเห็นได้

ไฟโกรธที่หวังเคยระเบิดออกมาเมื่อตะกี้ ในตอนนี้ต่อให้อยาก ระเบิดออกมาอีก ก็ระเบิดไม่ออกแล้ว ได้แต่กัดฟัน พูดเวิ่นเว้อเกิน จริง ! –

ล้วหานจับมือของหลงเซียว ยิ้มอย่างสวยงาม เพราะฉันมีความ สามารถเพียงพอ อีกอย่าง…….

ลั่วหานเดินไปข้างหน้าหนึ่งก้าว หยิบรูปขึ้นมาหนึ่งใบ เด็กผู้ หญิงที่หันหน้ามามองกล้อง ยิ้มอย่างน่ารักและใส่ซื่อ เผยให้เห็น ถึงฟันขาวสะอาด ความใสซื่อบริสุทธิ์บนใบหน้าราวกับดอกไม้ใน ต้นฤดูใบไม้ผลิ ถ้าเกิดคุณเข้าคุกไป แล้วลูกสาวของคุณจะทำยัง ไง? ภรรยาเก่าของคุณทอดทิ้งเธอไปเรียบร้อยแล้ว เงินที่คุณไว้ ที่โรงพยาบาลจะช้าจะเร็วยังไงก็ต้องใช้หมดอยู่ดี ที่สำคัญที่สุดก็คือ ลูกสาวที่ไม่เห็นพ่อจะมีสภาพ จดใจแบบไหน

เป้าตาของหวังเคยเริ่มมีน้ำตาคลออยู่ช้าๆ ค่อยๆเอ่อขึ้นมาจน เห็นได้ชัด ภาพที่เห็นข้างหน้าเป็นรางๆ เขามองเด็กที่น่ารักน่า เอ็นดูในรูป ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ความรู้สึกได้ สัญญากับคุณ ผมจะเป็นพยาน แล้วยังมีข้อแลกเปลี่ยนอะไรอีก คุณพูดมาเถอะ

หลงเขียวที่ขมวดคิ้วในตอนนี้เริ่มค่อยๆคลายออก มองดูภรรยา ที่กำลังเจรจากับหวังเคยด้วยรักและชื่นชม ตอนนี้ในใจของเขา อบอุ่นราวกับดอกท้อที่กำลังเบ่งบานในเดือนเมษายน ภรรยาของ เขาช่างทําให้คนที่เห็นแล้วต้องขยี้ตามองด้วยความประหลาดใจ

ล้วทานพูดขึ้น “ตะกี้ฉันดูประวัติอาชญากรรมของคุณแล้ว ถึง แม้ว่าคุณจะชำนาญในการเจาะเข้าไปขโมยข้อมูลของบริษัทต่างๆ

ถึงขนาดที่เจาะเข้าไปในองค์กรของMBKได้ แต่ว่า MBKตัดทิ้ง ไม่ได้เลย อีกหลายบริษัทที่เหลือ แค่ฉันช่วยคุณจัดการนิดหน่อย พวกเขาก็จะไม่ดำเนินคดีกับคุณ ส่วนMBKก็จะไม่ถือสาเอาความ กับสิ่งที่คุณทําเมื่อในอดีตที่ผ่านมาเช่นกัน ข้อแลกเปลี่ยนแบบนี้ คุณพอใจไหม?
ในตาที่ยังคงมีนํ้าตาคลออยู่ของหวังเคียในตอนนี้ก็เต็มไปด้วย ความสงสัยและสับสนอย่างไม่ได้ตั้งใจ”คุณจะช่วยผมขนาดนี้เลย เหรอ?”

ล้วหานหันไปมองหลงเซียว พร้อมกับถามขึ้น คุณสามีวันนี้ฉัน ขอใช้ านาจในตำแหน่งของคุณหน่อยได้ไหม?”

หลงเขียวพยักหน้าอย่างตามใจ เชิญคณภรรยาตามสบาย ไม่ จำเป็นต้องปรึกษาผม

เหล่าบรรดาคนที่ยืนฟังบทสนทนาข้างใน จากข้างนอกหน้าต่าง ในตอนนี้ทั้งหมดหันมองหน้ากัน เจิ้งซิ่วหยาอ้าปาก พูดตำหนิ ข็น ให้ตายสิ ! นี่มันเมื่อไรกันแล้วยังจะแสดงความรักอย่างออก หน้าออกตากันแบบนี้อยู่อีก? เหมือนกับไม่เคยเจอหน้ากันอย่าง นั้นแหละ ! ”

หวางเทาพูดยิ้มๆ หลงเซียวปฏิบัติต่อภรรยาของเขา……เป็น อย่างที่คิดไว้เลย !”

เจิ้งซิ่วหยามองเขาด้วยท่าทางรังเกียจ เป็นอย่างที่คิดอะไร? ถ้า บกพร่องทางคำศัพท์ล่ะก็ อย่าพูดจะดีกว่า”

ลั่วหานได้รับอนุมัติจากหลงเซียวแล้ว จึงพูดขึ้น”ฉันเป็นตัวแทน ท่านประธานของMBKขอสัญญาว่าจะไม่ดำเนินคดี บริษัทอื่นก็จะ ไม่ถือสาเอาความคุณ อีกทั้งยังจะให้คุณรีบออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุดด้วย แต่ข้อแลกเปลี่ยนคือ หลังจากที่คุณ ออกไปแล้วต้องไปทํางานที่บริษัทของฉัน หลังจากนี้เป็นต้นไป ต้องคอยบริการฉันเท่านั้น แถมต้องรับปากด้วยว่าจะไม่หักหลัง ฉัน”

หวังเคย……..

คนทั้งหมดข้างนอกหน้าต่าง…….

มีเพียงแค่หลงเซียวคนเดียวที่ยิ้มอย่างนิ่งๆ ยกปากขึ้นสูงไม่ได้ พูดอะไร

หวังเคยไม่อยากที่จะเชื่อเนื้อหาที่ตัวเองได้ยิน ทั้งหมดนี้มันเกิด ขึ้นกะทันหันและเร็วเกินไป เขาไม่ทันได้คิดไตร่ตรองเลย ! ไม่ได้ ทำความเข้าใจเลยแม้แต่น้อย !

ลั่วหานพูดเสริม เงินกู้เพื่อซื้อบ้านในเมืองหลวงของคุณส่วน ใหญ่ยังคืนไม่หมด ฉันอยากให้คุณซื้อบ้านที่เมืองหลวง หวังว่า หลังจากที่ลูกสาวร่างกายฟื้นฟูดีแล้วจะได้กลับใช้ชีวิตในประเทศ จากนั้นก็เล่าเรียนในประเทศ มีชีวิตที่ปกติเหมือนกับลูกของคน อื่น ถ้าคุณต้องการแบบนี้ ฉันสามารถช่วยคุณได้ ให้ฉันจัดการเอง ฉันไม่มีทางเอาเปรียบคุณแน่นอน

หวังเค่ยปากสั่นๆ ข้อแลกเปลี่ยนที่ล้วหานให้เขามันล่อตาล่อใจ อย่างมาก ดีจนไม่มีเหตุผลอะไรที่จะปฏิเสธ ทำไมถึงทำขนาดนี้ จริงๆคุณไม่จำเป็นต้อง…

“ใช่ ฉันไม่ต้องทำขนาดนี้เลยก็ได้ จริงๆแล้ววิธีที่จะทำให้คุณเปิด ปาก ไม่ได้มีแค่วิธีเดียว แต่ฉันรู้สึกว่าพ่อที่ยอมเอาตัวเองไปเสี่ยง อันตรายเพื่อลูกสาว โดยธรรมชาติแล้วไม่ใช่คนเลว ฉันเชื่อในตัว คุณหวัง ดังนั้นหวังว่าคุณจะเชื่อในตัวฉันเช่นกัน

ข้อเสนอที่ดีไร้ที่ติแบบนี้ เรียกได้ว่าเป็นการแลกเปลี่ยนที่ สมบูรณ์แบบเลยก็ว่าได้

ชนะกันทั้งสองฝ่าย

ดังนั้นหวังเค่ยยอมรับข้อแลกเปลี่ยนของลั่วหานได้ คุณให้พวก เขาเข้ามาเถอะ ผมจะให้ปากคำเดี๋ยวนี้ล่ะ”

ลั่วหานพยักหน้า”รบกวนคุณหวังด้วย

ออกจากห้องสอบสวน ล้วหานก็ตัวอ่อนทันที ถูกหลงเซียว เข้ามากอดอยู่ในอ้อมแขนไว้แน่น ถั่วลั่ว คุณช่าง….ให้ผม ประหลาดใจจริงๆ คุณรู้ไหม?”

ลั่วหานเอนๆหัวขณะที่ในอ้อมกอด คุณหลง คุณกอดฉันขนาดนี้ ฉันจะหายใจไม่ออกแล้ว”
หลงเซียวคลายลง แล้วสางผมของเธอ”คุณหัวแหลมจริงๆ หัว แหลมกว่าผมอีกนะเนี่ย สามีขอคารวะเลย

ล้วหานถอนหายใจ”ฉันเชื่อว่าความรักที่พ่อคนหนึ่งมีให้ลูกเป็น ความรักที่ใสบริสุทธิ์ แม้ว่าวิธีการจะมีผิดพลาดไปบ้าง แต่บางครั้ง เราก็ต้องต้อนให้คนค่อยๆถอยหลังจนตรอกไปทีละก้าวๆ”

“ขอบคุณนะ”จู่ๆหลงเซียวก็พูดประโยคนี้ขึ้นมา

ลั่วหานเงยหน้าขึ้นมาด้วยความแปลกใจ มองใต้คางที่เป็น เหลี่ยมคมชัดพร้อมกับพูดขึ้น”ขอบคุณอะไร?”

หลงเซียวเดินโอบเธอออกจากสถานีตำรวจ”ขอบคุณที่คุณบอก ผมให้รู้ว่า เวลาจัดการกับเรื่องอะไรสักเรื่องไม่จำเป็นหยาบคาย รุนแรงเสมอไป บางทีเดินอ้อมๆอาจจะดีกว่า”

“ปล่อยฉัน !! พวกแกปล่อยฉันนะ !! ฉันไม่ได้ฆ่าคน ! ฉันไม่

ได้ทํา ! ไม่ใช่ฉัน !! ”

เสียงร้องตะโกนของซุนเจียลี่ดังก้องบ้านวิลล่าของตระกูลซุน อย่างเจ็บปวดหัวใจ ตามด้วยเสียงกรีดร้องโหยหวนอย่างน่าเวทนา ซนเจียลิ่ถูกเหล่าตำรวจพาขึ้นไปบนรถ

ส่วน นปิงเหวิน นอนอยู่ในห้องชั้นสองทำได้แค่เอามือกุม ศีรษะไว้แน่น !

“อุบัติเหตุในการรักษาที่แสนจะโกลาหลวุ่นวายเมื่อสองวันก่อน ได้สิ้นสุดลงแล้ว ความจริงคือซุนเจีย หมอแผนกโรคหัวใจของ โรงพยาบาลหวาเซียวางแผนที่จะใส่ร้ายคุณลัวหาน

แอบจ้างแฮกเกอร์ให้ไปขโมยวิดีโอจากกล้องวงจรปิด เพื่อให้ คนได้แอบเข้าไปในโรงพยาบาลแล้วฉีดยาพิษให้กับผู้ป่วย….. แฮกเกอร์ยอมรับสารภาพต่อความผิดของตัวเอง โรงพยาบาล ตรวจสอบได้ว่าก่อนที่จะเสียชีวิตมีคนเห็นบัตรทำงานของซุนเจี ย แฝงเข้ามาภายในของโรงพยาบาล……

“เรื่องการฆ่าคนตายที่สะเทือนใจคนอยู่ช่วงหนึ่งได้ถูกคลี่คลาย ลงแล้ว คดีการฆ่าคนตายของซุนเจียลี่คนบงการเปิดศาลเป็นเวลา หนึ่งสัปดาห์ คนจากทุกภาคฝ่ายล้วนแต่รอดูทีท่า ส่วนตัวตนที่แท้ จริงของซุนเจียลี่ก็ถูกเปิดเผยออกมา เป็นน้องสาวของซุนปิงเห วิน เป็นทายาทลูกสาวของบริษัทซุนซื่อ ตอนนี้ เพราะว่าเรื่องการ ฆ่าคนตายที่โหดร้ายน่ากลัว ทำให้หุ้นของบริษัทซุนซื่อตกฮวบลง ในภายชั่วข้ามคืน……

“อุบัติเหตุทางรถยนต์ของซุนปิงเหวินยังไม่ทันได้สงบลงตอนนี้น้องสาวก็เข้าคุกอีก บุคคลวงในต่างมีอคติเชิงลบกับ อนาคตในภายภาคหน้าของบริษัทซุนซื่อ..……..

ข่าวแพร่กระจายไปทั่ว เกิดความวุ่นวายโกลาหลไปทั่วทุกหน แห่ง ตระกูลฮุนได้ขึ้นไปอยู่หน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์เป็นที่ เรียบร้อยแล้ว เพียงแต่เป็นเรื่องที่มันไม่ได้น่ายินดีเลยแม้แต่นิด เดียว

เจิ้งซิ่วหยาเปิดหนังสือพิมพ์ในมือ นั่งไขว้ขาอ่านหนังสือพิมพ์ใน สถานีตำรวจ”โม่หรูเฟยทุ่มเทเอาใจใส่ดูแลซุนปิงเหวิน ไม่ห่างไป ไหนราวกับเป็นภรรยาตัวอย่าง

อ่านจบเธอก็ยิ้มๆ ก้มลงไปหยิบแก้วชาขึ้นมา เหล่าสหาย ไม่หรู เฟยนี่เป็นแม่และภรรยาที่ดีจริงๆ?

หวางเทายัดส้มเข้าไปในปาก คดีถูกคลี่คลายแล้ว พวกเขาก็ เลยดีใจสุดๆ ถึงแม้ว่ากระบวนการในการสอบสวนคดีนี้ สองสามี ภรรยาของตระกูลหลงคู่นั่นจะได้เครดิตไปมากกว่าครึ่งก็ตาม

“เป็นภรรยาที่ดีหรือไม่ไม่รู้ แต่ก่อนหน้านี้ไม่หรูเฟยก็เคยเข้าไป กินข้าวแดงแกงร้อนในสถานกักกันมาอยู่สักพักหนึ่งแล้ว คุณก็ คิดๆเอาแล้วกันว่าจะดีสักแค่ไหนกันเชียว?

เจิ้งซิ่วหยาหรี่ๆตา กลืนน้ำชาลงไปในลำคอโม่หรูเฟยก็เคยเข้าคุกเหมือนกันเหรอ?”

หวางเทาในปากมีส้มอยู่ ยัดเข้าไปเต็มสองแก้มใช่ๆ ไม่ใช่แค่ โม่หรูเฟย…..เอ้อ ใช่แล้ว เกาหยิ่งจือคุณรู้จักไหม? เป็นหมอของ โรงพยาบาลหวาเซี่ยเหมือนกัน ตอนนี้อยู่ในคุกที่ชานเมืองตะวัน ตก ขายอวัยวะของคน…..เธออยู่ในคุกมาหลายปีแล้ว แต่เหมือน กับหลงเซียวจะประกันให้นะ อีกห้าหกปีเธอก็น่าจะออกมาได้แล้ว แต่……ออกมาก็แก่หง่าเหงือกแล้วล่ะจ๊

โรงพยาบาลหวาเซียมีผู้คนมากมาย ล้วนแต่เป็นคนมีความ สามารถ

เจิ้งซิ่วหยากลืนน้ำลาย เกาหญิงจือ? ไม่รู้จัก

เจ้าหน้าที่ตำรวจที่อยู่ข้างๆคนหนึ่งลากเก้าอี้มานั่ง”ผมรู้ข่าว ซุบซิบมาหนึ่งข่าว เกี่ยวกับเกาหยิ่งจ๋อ แฟนของผมเป็นนาง พยาบาลของโรงพยาบาลหวาเซีย เขาบอกว่าเกาหยิ่งจือชอบ หมอคนหนึ่งที่นามสกุลถัง หมอคนนั้นชอบหมอฉี่ เกาหยิ่งจื้อเลย อยากที่จะทําร้ายหมอ แต่ผลที่ได้….หมอฉี่คือใครล่ะ? เธอเป็น ถึงผู้หญิงของหลงเซียวเชียวนะ ! ดังนั้น……… อาการหึง หวงไม่ใช่ว่าจะไปแสดงเมื่อไรที่ไหนก็ได้นะ

เจิ้งซิ่วหยากระพริบตาอย่างเจ้าเล่ห์“หมอสกุลถังที่คุณพูดถึง คง ไม่ได้ชื่อว่าถังจิ้นเหยียนหรอกใช่ไหม?
“ใช่ใช่ ! คนนี้แหละ ฝีมือทางการแพทย์ใช้ได้เลยนะ หน้าตาก็ หล่อ แฟนของผมเอาแต่ชมเขาให้ฟังทั้งวัน เล่นเอาผมหึงไม่น้อย เลย ! ”

เจิ้งซิ่วหยาคว้าเอาลัมในมือของหวางเทามากิน แล้วเคี้ยวอย่าง ช้าๆ เหอะๆ โลกนี้มันแคบจริงๆ หมุนไปหมุนมาเจอแต่คนรู้จัก”

หวางเทามือว่างเปล่า หันมองเธอ แล้วมองมือตัวเอง อึ้งไปหนึ่ง

วินาที

คนที่เหลือมองเธอ”คุณไปรู้จักกับใคร?

เจิ้งซิ่วหยาปัดๆใยสีขาวของส้มที่อยู่บนมือ หัวหน้าหวางฉันเพิ่ง ทํางานเสร็จจนหมดแล้ว ดังนั้นช่วงบ่ายขอพักผ่อนนะ

“ตอนบ่ายต้องทำคดีลักทรัพย์ ! “หวางเทาพูดตะคอกขึ้น

“เรื่องเล็กน้อย พวกคุณจัดการกันเองได้ ฉันต้องจัดการธุระใหญ่ โตของฉันสักหน่อย

พูดจบ เจิ้งซิ่วหยาก็คว้ากุญแจรถเดินออกจากสถานีตำรวจไป อย่างเท่ๆ ธุระใหญ่โตของเธอ แน่นอนว่าเป็นธุระที่สำคัญที่สุด ยัง มีอะไรที่สําคัญไปกว่าการกินข้าวอีก?
เธอต้องเอาเชฟของเธอกลับคืนมาให้ได้ !

พายุลูกใหญ่สงบลงแล้ว หลังจากที่โรงพยาบาลหวาเซียผ่าน ความวุ่นวายต่างๆนานาไปแล้ว ก็ได้สร้างมีชื่อเสียงในด้าน ของความมีเมตตากรุณาอย่างยิ่งใหญ่อยู่ท่ามกลางจิตใจของ ประชาชนในเมืองหลวง

โดยเฉพาะเรื่องความใจกว้างของหลงเซียวต่อคนที่ก่อเหตุ ทำให้ได้รับเสียงวิพากษ์วิจารณ์ที่ดีจากผู้คนทุกๆฝ่ายในสังคม

คนที่ไม่รู้เรื่องอะไรต่างก็พากันบอกว่าหลงเขียวเป็นNorman Bethuneท่ามกลางเหล่านักธุรกิจ

แต่คนที่รู้เรื่อง ในใจรู้ดีว่าหลงเซียวเป็นนายทุนที่ชอบใช้อำนาจ หลายๆรูปแบบเพื่อบรรลุเป้าหมายของตนเอง !

ถังจิ้นเหยียนพลิกหน้าหนังสือพิมพ์ ดูคำชื่นชมสรรเสริญของ หลงเชียว แล้วก็ยิ้มปากกว้าง เป็นหลงเซียวอย่างที่คิดไว้ ฝีมือ เยี่ยมมาก

“ก๊อกๆ !

ประตูห้องทำงานถูกคนเคาะสองครั้ง ดังนั้นเหยียนพูดขึ้น เข้า

มา”
เจิ้งซิ่วหยายืนกอดอกพิงขอบประตู ฮาย เชฟถัง เลิกงานกี่โมง?”