ตอนที่ 287 ต่อมโมโหของเขา

ตอนที่ 287 ต่อมโมโหของเขา

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป……

“เกิดอะไรขึ้น ทำไมเธอถึงสลบอย่างกะทันหัน?”

พอหลงเซียวมาถึง อุณหภูมิในห้องผู้ป่วยก็ลดลงหลายสิบเท่า ทันที ความเย็นชาที่แพร่ออกมาจากร่างกายของเขานั้นทำให้ หมอและพยาบาลล้วนถอยหลังอย่างไม่รู้ตัว

ก้มหน้าไปจับมือผู้หญิงที่หน้าซีกบนเตียงผู้ป่วย หัวใจของหลง เซียวเจ็บปวดมาก เมื่อสายตาที่ลึกล้ำมองไปที่ใบหน้าที่เหนื่อย ล้าของผู้หญิง หลงเซียวจึงเกิดความโกรธบางอย่างที่ไม่สามารถ บรรยายได้ และรู้สึกต้องโทษตัวเอง

ตกลงเขาคิดอะไรออก แม้กระทั่งภรรยาของตนเองป่วยหนัก เช่นนี้ยังไม่รู้?

ไอ่เหี้ย!เขาเป็นสามีที่ไม่มีความรับผิดชอบ

ถังจิ้นเหยียนพูด”ผลการวินิจฉัยคืออารมณ์ตื่นเต้นเกินไปจน ทำให้สลบไปชั่วคราว นอกจากนี้……..งงั้นเหยียนมองดูไปรอบ ข้าง”มีอีกเรื่องหนึ่ง ฉันคิดว่าควรจะพูดกับคุณ
หลงเซียวขมวดคิ้วไว้ตั้งแต่เข้ามา เมื่อถังจิ้นเหยียนพูดถึงสาเหตุ ของการเกิดอาการ คิ้วของเขาก็ยิ่งแน่นกว่าเดิม ความไม่พอใจ ทุกอย่างล้วนปรากฏอยู่บนใบหน้า”เออ”

ร่างที่สูงโปร่งแต่เย็นชาลุกขึ้นมา และเดินไปที่ห้องรับแขกของ ห้องผู้ป่วยวีไอพีพร้อมกับถังจิ้นเหยียน หลงเซียวรอไม่ไหว จึง พูดตรงๆว่า”เรื่องอะไร คุณว่ามา”

ถังจิ้นเหยียนหยิบภาพเอกซเรย์ออกมาจากถุงกระดาษบนโต๊ะ”นี่ เป็นการเอกซเรย์สมองของลั่วหาน ข้างบนแสดงให้เห็นว่ามีก้อน เลือดอยู่ในสมองของเธอ ซึ่งน่าจะมีไว้ตั้งแต่ตอนที่เธอตกจาก หน้าผาเมื่อ 3 ปีก่อน ตอนแรกมันน่าจะเล็กเกินไปจึงไม่พบ แต่ ตอนนี้ขนาดมันใหญ่ขึ้นและส่งอันตรายถึงเส้นประสาท”

“แกพูดอะไรนะ!”

หลงเซียวแย่งภาพเอกซเรย์จากเขามาอย่างโกรธ และใช้ สายตาที่เย็นชาจ้องไปที่รูปภาพ แม้ว่าเขาไม่ได้จบจากคณะ แพทยศาสตร์ แต่หลงเซียวก็สามารถมองออกว่า นี่เป็นแผนภาพ โครงสร้างภายในของสมอง และตำแหน่งหนึ่งในนั้นมีเงาดำก้อน หนึ่งปรากฏอยู่

ถังจิ้นเหยียนคาดการณ์ได้แล้วว่าหลงเซียวจะมีท่าทางเช่นนี้ จึง รีบพูดเสริมต่อก่อนที่เขาจะโกรธสุดๆขึ้นมา”ก้อนเลือดชนิดนี้สามารถเอาออกได้ผ่านการผ่าตัด ตามระดับการแพทย์ของ ปัจจุบันจะไม่มีอันตรายต่อชีวิต สหรัฐอเมริกามีผู้เชี่ยวชาญด้านใน เป็นอันดับต้นๆของโลก อัตราการสำเร็จเป็นร้อยเปอร์เซ็นต์”

“ป๊อป”หลงเซียวโยนใบเอกซเรย์ลงบนโต๊ะ ดวงตาที่เต็มไปการ ฆาตกรรมไม่ได้บรรเทาลงเพราะคำพูดของถังจิ้นเหยียนแม้แต่นิด เขากำมือไว้อย่างแน่น เส้นเลือดบนหลังมือพุ่งขึ้นมาทีละเส้น

อุบัติเหตุที่ตกจากหน้าผาของสามปีก่อนอีกแล้ว

ครั้งนี้ ต่อมโมโหของหลงเซียวถูกระเบิดออกมาจริงจัง เขาจะ ไม่ให้คนที่ทำร้ายภรรยาหนีพ้นไปได้ เขาจะไม่ให้โอกาสพวกเขา แม้แต่ครั้งเดียว!

เกาหยิ่งจื้อ ผู้หญิงคนนี้ เขาจะกำจัดให้ลั่วหาน

ถังจิ้นเหยียนเห็นถึงฆาตกรรมในสายตาของหลงเซียว หลังเลย ช็อกขึ้นมาทันที”หลงเซียว คุณเป็นไร?”

“ไม่เป็นไร ฉันจะไปดูลั่วลั่ว เมื่อไหร่เธอจะสามารถพันอันตราย ได้?”
“อีกประมาณชั่วโมงถึงจะตื่นขึ้นมาได้ ส่วนการพ้นจากอันตราย ยังต้องใช้อีกสองวัน สถานการณ์ที่แท้จริงขึ้นอยู่กับการซ่อมแซม ภายในร่างกายของเธอ”

“โอเค”

“พยาบาลจะคอยดูแลเธอตลอด 24 ชั่วโมง คุณไม่ต้องเป็นห่วง”

อีกสองวันฉันจะพาเธอไปผ่าตัดที่สหรัฐอเมริกา ในสองวันนี้ฉัน ” จะจัดทีมแพทย์ในอเมริกันให้เสร็จ หากคุณมีข้อเสนอแนะอะไร บอกมาตรงๆเลย”

“ใจร้อนขนาดนี้เชียว?คุณ…….คุณจะอธิบายให้เธอยังไง?”

หลงเซียวเหล่ตาลง และใช้สายตาที่เย็นชามองไปที่เขา”เรื่องนี้ ฉันไม่อยากให้เธอรู้ เพราะถ้ารู้จะเพิ่มภาระทางจิตใจให้เธอ” “อย่างนี้…….ก็ดีอยู่ ฉันเชื่อว่าคุณมีวิธีของคุณเอง” หลงเซียวไม่ได้ตอบ แต่ทุกครั้งที่เขาหันมาเห็นถั่วลั่ว หัวใจของ เขาก็เจ็บปวดมาก
เป็นเพราะเขาปกป้องเธอไม่ดี จึงทำให้เธอได้รับความทุกข์ความ ล่ามากมากมายเช่นนี้ เขานี่สมควรตายหรือเกิน!

จิ้นเหยียนสังเกตดูสีหน้าของหลงเชียว ถามด้วยความ สงสัย เมื่อกี้คุณกำลังคิดเรื่องสามปีก่อนอยู่ใช่ไหม?

ลังเลไปสักพักหนึ่ง ในที่สุดถึงขึ้นเหยียนก็ยังทนไม่ไหว ถ้า หากว่าไม่ใช่เรื่องสามปีก่อน สายตาของหลงเชียวจะไม่มี ฆาตกรรมที่รุนแรงขนาดนี้หรอก ถ้าหากไม่ใช่เป็นเพราะว่าโกรธ สุดๆ เขาจะไม่ปรากฏอารมณ์ของตนเองออกมาชัดเจนขนาดนี้ หรอก

เพราะหลงเซียวเป็นผู้ชายที่แม้แต่ฆ่าคนก็สามารถทำเป็นแบบว่า ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“ใช่ คุณอะไรจะพูด พูดตรงๆเลย”

เรื่องมันเป็นเช่นนี้แล้ว หลงเซียวอยากจะรีบจัดการให้เสร็จ จัดการทุกคนที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้อย่างสิ้นเชิง!

มือของถังจิ้นเหยียนที่อยู่ในกระเป๋าเสื้อขาว กำแน่นขึ้นมา เขา พยายามระงับอารมณ์ของตนเองอยู่”มีเรื่องอยู่เรื่องหนึ่ง ฉันควร บอกกับคุณตั้งนานแล้ว ฉันนึกว่าเรื่องมาผ่านไปก็จะจบแล้ว แต่ พอดูจากวันนี้ มันคงเป็นไปไม่ได้
“เรื่องอะไร?”

ถอนหายใจออกมายาวๆ จากนั้นยังงั้นเหยียนก็เล่าเรื่องที่เกิดใน คืนฝนตกคืนนั้นออกมาให้หลงเชียวทั้งหมด หลังจากพูดออกมา เสร็จ ถังจิ้นเหยียนเองก็ตกใจเช่นกัน

“คุณรู้สึกว่า ฆาตกรที่แท้จริงของเรื่องนี้ เป็นเกาหญิงจือใช่ไหม?

หลงเขียวหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา มุมปากหงายขึ้นมาเล็ก น้อยซึ่งมีความเยาะเย้ยปรากฏอยู่ด้วย แม้ว่าไม่มีคำพูดของคุณใน ฐานะที่เป็นพยาน ฉันก็รู้แล้วว่าเป็นเธอนั่นเอง แต่คนที่เธอสั่งนั้น ตายไปตั้งนานแล้ว ตอนนี้ไม่มีคนสามารถมาชี้ตัวได้ แถม…….

หลงเชียวมองไปที่ภรรยาที่อยู่บนเตียงผู้ป่วย หัวใจเหมือนถูก ปกคลุมไปด้วยหมอกชั้นหนึ่ง ลั่วหานเป็นหมอ มีใจที่เมตตา ไม่ อยากฆ่าเธอ ดังนั้นฉันเลยไม่ได้ลงมือตลอด

แม้ว่าเธอไม่ได้พูดมาตรงๆ แต่ดูจากที่เธอยังไม่ได้ให้เกาหยิ่งคือ ได้รับโทษอะไร ก็เพียงพอที่จะพิสูจน์ว่าเธอใจแข็งขึ้นมาไม่ได้

ผู้หญิงคนนี้ ภรรยาสุดโง่ของเขา ตนเองได้รับความลำบาก ความอัปยศมากขนาดนั้น ยังให้อภัยผู้อื่นอยู่ตลอด
เขาไม่รู้ว่าจะต้องหัวเราะหรือต้องโกรธ

ถังจิ้นเหยียนพยักหน้า ท่าทางที่สง่างามอยู่เสมอนั้น ตอนนี้ก็ โกรธขึ้นมาเล็กน้อย”หมอเห็นการตายของคนไปมากมาย จึงมี ความเคารพต่อชีวิตมากกว่าคนอื่น ดังนั้นพฤติกรรมของเธอฉัน เข้าใจได้ แต่ดูจากตอนนี้แล้ว มันคงไม่จำเป็นแล้ว หลงเซียว คุณ อยากทำอะไรก็ไปทำเถอะ อย่าให้ลั่วหานได้รับความอธรรมอีก”

“แน่นอนครับ”

คำง่ายๆสามคำนี้ บ่งบอกถึงสถานภาพของหลงเซียว ใช่แล้ว เขาจะไม่ปล่อยวางอีก เขาจะไม่เห็นใจอีก

ไม่มีหลักฐาน?

คนอย่างหลงเซียวอยากให้คนหนึ่งหายไปจากโลกนี้ ยังต้องไป หาหลักฐานอีกหรือ?

ถ้าหากต้องการหลักฐาน มันก็เป็นสิ่งที่ง่ายอยู่

หลงเซียวเฝ้าอยู่ข้างเตียงลั่วหานอีกนาน เช็ดแก้มของเธอ จัด ผมของเธอทีละเส้นให้เป็นระเบียบ ก้มหน้าไปจูบบนหน้าผากของ เธอ จากนั้นถึงลุกขึ้นมาเดินออกไปจากห้องผู้ป่วย
ถังจิ้นเหยียนมองไปดูเงาหลังที่จากไปของหลงเซียว และก็มอง ไปที่ลั่วหานที่อยู่บนเตียงผู้ป่วย ในใจรู้สึกอึดอัดอะไรสักอย่าง

หลงเขียวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา โทรออกไปให้เบอร์หนึ่ง อย่างรวดเร็ว”ตงหมิง ไปจัดการเรื่องหนึ่งให้ฉัน เร็วที่สุดเท่าที่ ทำได้……ใช่ ตอนนี้ ให้ผลฉันภายในสามวัน……โอเค” สองชั่วโมงผ่านไป……

ลัวหานตื่นขึ้นมาจากอาการโคม่า ลืมตาขึ้นมาอย่างลำบาก กระ พริบตาไปหลายครั้งถึงสามารถมองภาพต่อหน้าได้หลงเซียว? ทำไมคุณถึงอยู่ที่นี่?คุณต้องอยู่ที่บริษัทไม่ใช่หรือ?”

หินก้อนใหญ่ในใจของหลงเซียวกว่าจะร่วงลงสู่พื้นได้ เอามือ ของเธอปกคลุมในฝ่ามือของตนเอง ใช้สายตาที่รักใคร่ห่วงใย มองไปที่เธอ จูบที่หลังมือของเธอ และพูดด้วยเสียงที่อ่อน โยน”ภรรยาของฉันป่วยเป็นโรคแล้ว ฉันจะไม่อยู่เคียงข้างเธอก็ ยังไงล่ะ?คนรู้สึกเป็นยังไงบ้าง?มีที่ไหนไม่สบายหรือเปล่า?ถ้ามี ที่ไหนไม่สบาย ฉันให้หมอมาดู

การวิตกกังวลและการห่วงใยของเขา เธอแล้วเห็นกับตา และ ซาบซึ้งใจมาก เธอส่วนหน้า “ไม่ ฉันดีอยู่ คงเป็นเพราะว่าช่วงนี้ เหนื่อยเกินไป เหนื่อยจนสลบ
คําพูดของเธอยังมีความเยาะเย้ยตนเองซ่อนอยู่

“หมอฉู่เป็นหมอที่มีจิตใจที่เมตตา การที่ได้เป็นผู้ป่วยของเธอ เป็นสิ่งที่มีบุญมาก แต่หมอก็ต้องรู้จักพักผ่อนบ้าง อย่าทำให้ ตนเองเหนื่อยเกินไป ไม่นั้นผู้ป่วยที่รอคุณช่วยเหลืออยู่นั้นจะต้อง ทํายังไงล่ะ?”

มือถูกเขาปกคลุมไว้ และถูกน้ำเสียงที่น่าฟังของเขาปลอบใจอยู่ ยังมีใบหน้าที่หล่อเหลาของผู้ชายได้ชมด้วย โรคของเธอจึงกาย ไปครึ่งหนึ่งแล้ว เธอจึงล้อเล่นเขากลับ ท่านเขียวพูดเก่งเหลือ เกิน ฉันเกือบจะถูกคำพูดของคุณโน้มน้าวใจจนได้

หลงเชียวแตะศีรษะของเธอ ไม่ได้เป็นไข้ ไม่มีภาวะแทรกซ้อน ในขณะนี้ ควบคุมได้ดีอยู่”ช่วงนี้คุณเหนื่อยไป พอดีว่าฉันไม่ยุ่ง งาน รออีก 2 วันเราไปเที่ยวที่สหรัฐอเมริกากันไหม

ลั่วหานถามอย่างมึนงง”ทำไมถึงอยากไปที่สหรัฐฯล่ะ?”

หลงเชียว มอย่างใจ และครอบง่า”ฉันจําได้ว่าภรรยาได้เอา ของขวัญหลายอย่างของคนอื่นมา จนถึงบัดนี้ยังไม่คิดจะคืนกลับ ไปหรือ คุณภรรยาคิดจะเอาไว้เองหรือไง?

ของขวัญ?
โอ้มายก๊อด!นี่มันเรื่องตั้งแต่เมื่อไหร่แล้ว?ช่วงนี้เรื่องเล็กๆใหญ่ๆ เกิดขึ้นเรื่อยๆ เธอลืมไปตั้งนานแล้วว่าเคยได้ของขวัญจากตู้หญิง เซวียนด้วย

แถมเธอยังได้บอกว่าจะพาหลงเซียวกลับไปพบคุณพ่อคุณแม่ แต่กลับลืมไปหมดแล้ว

โอ้ ความทรงจำนี่ช่วยไม่ได้แล้ว

“โอเค!สองวันนี้ก็ไปกัน

ในแง่หนึ่งของการไปสหรัฐอเมริกาคือเธอจะแนะนำสามีของ ตนเองให้คุณพ่อคุณแม่ ส่วนอีกแง่หนึ่งคือ เธอไม่อยากให้หลง เซียวรู้เรื่องที่เธอบังคับให้โม่ล่างคนไปจัดการซุนปิงเหวิน

ลั่วหานรักษาที่โรงพยาบาลมาสองวัน ห้องผู้ป่วยเกือบจะกลาย เป็นห้องรับแขกระดับสูง

ในวันนั้นหลงจื้อก็ได้มาเยี่ยมพร้อมดอกลิลลี่พวงใหญ่ และอยู่ ในห้องผู้ป่วยเป็นเวลานาน

แต่หลงจื้อมาที่ห้องผู้ป่วยก็ไม่ได้เป็นเพราะมาเยี่ยมคนป่วย ทั้งหมด
“พี่สะใภ้ ผู้ช่วยที่ไร้มารยาทและไม่รู้ความรู้คนนั้นหายไปไหน?”

เหตุที่หลงจื้ออยู่นี่ไม่ยอมไปตั้งนาน อยู่ที่นี่นั่นเอง

ล้วหานหัวเราะออกมาพร้อมพูดว่า”หลงจื้อ อย่าบอกนะว่าคุณ อยากจีบผู้ช่วยของฉัน ฉันจะบอกคุณนะ เธอคนนี้เป็นนักศึกษา เกียรตินิยมอันดับ 1 ของมหาวิทยาลัยแพทยศาสตร์ สายตาใน การเลือกคู่ค่อนข้างสูง

“ตลกแล้ว ฉันจะชอบเธอได้ยังไง!หุ่นก็ไม่ดี หน้าตาก็ไม่สวย ฉัน จะไม่มีทางชอบ!

ลั่วหานเม้นปาก”ในเมื่อที่คุณไม่ชอบ นั้นฉันก็จะแนะนำเธอให้คน อื่นแล้วนะ ผู้ป่วยของฉันคนหนึ่งชอบเธออยู่ ยังมาถามหาเบอร์ ติดต่อของเธอโดยเฉพาะ ฉันจะให้เขาวันนี้เลย”

แม่ง!ใครเนี่ย!พี่สะใภ้คุณต้องคิดให้ดีก่อน อย่า…….อย่าให้ผู้ หญิงคนนี้ไปทำลายคนอื่น”

ไม่อยากให้เธอไปทำลายคนอื่น หรือไม่อยากให้คนอื่นมามี ความโลภต่อเธอ?หลงจื้อ คุณนี่ตกหลุมไปแล้ว รู้ตัวหรือเปล่า?
คืนวันนี้ หลงเชียวอยู่ในโรงพยาบาลเพื่อดูแลล้วหาน ล้วหาน นอนหลับอยู่ในอ้อมแขนของเขาอย่างสบาย เช้ารุ่งขึ้น ห้องผู้ ป่วยก็เกิดความวุ่นวายไปหมด

เกาจ๋งอาน ลู่ซวงซวง กู้เยนเซินและไป์เวยล้วนมากันพร้อมหน้า พร้อมตา

เกาจึงอานและกู้เยนเซินไม่เป็นมิตรกันอยู่แล้ว ส่วนกู้เยนเซิน และไป๋เวยยิ่งเกิดความขัดแย้งกันอยู่

ส่วนลู่ซวงซวงเป็นคนพูดมากอยู่เสมอ

ต้องขอบคุณคนงานก่อสร้างที่สร้างหลังคาได้อย่างแข็งแรง ไม่ นั้นสี่คนนี้คงต้องทำหลังคาแตกแน่เลย

“โอเค!พอแล้ว !ท่านทั้งสี่ ถ้าพวกคุณทะเลาะกันต่อสมองของฉัน คงต้องระเบิดแล้ว ดังนั้น กรุณากลับไปเถอะ คืนความสงบให้ฉัน หน่อย”

พอลั่วหานไล่สี่คนออกไปเสร็จ กว่าจะสามารถสงบลงมาได้

แต่ถ้าหากเธอรู้ล่วงหน้าว่าไล่ไอ้นกกระจอกสี่ตัวนี้ไป จะต้อง เผชิญกับความวุ่นวายที่ยิ่งใหญ่กว่านี้ นั้นเธอจะเลือกทนเสียง รําคาญแน่นอน
เพราะสี่คนเพิ่งออกไปสักครู่หนึ่ง ก็มีคนที่เธอไม่อยากเห็นเข้า

มาในห้องผู้ป่วย

คนนี้ไม่ใช่คนอื่น เป็นหยวนชูเฟิน คุณแม่ของหลงเซียวนั่นเอง

“ลั่วหาน ดีขึ้นหรือยัง?”

ถามอย่างใกล้ชิดมาก เหมือนมองเธอในฐานะที่เป็นลูกสะใภ้ อย่างจริงจัง

“เออ ดีขึ้นแล้วค่ะ”

หยวนชูเฟินนั่งลง พยายามแสดงรอยยิ้มที่ห่วงใยขึ้นมาบน ใบหน้า”ฉันรู้ว่าคุณไม่อยากเจอฉัน แต่วันนี้ที่ฉันมา ไม่ได้มาเพื่อ เพิ่มความขัดแย้งระหว่างกัน”

แม้กระทั่งยิ้มถั่วหานยังขี้เกียจเลย”แล้วคุณมาทำอะไร?”

“ฉันอยาก…….ขอโทษกับคุณ”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ