ตอนที่ 274 ปลดล็อกสกิลใหม่ให้สามี
เขามาแล้ว เธอเหมือนกับจู่ๆ ก็มีโล่กำบังที่เกิดขึ้น มาตามธรรมชาติอย่างไรอย่างนั้น ผ่อนคลายไปทั้ง ตัวเลย สบายแล้ว โดยเฉพาะตอนที่ได้ยินเสียงของ เขา เธอรู้สึกเหมือนทั้งโลกสว่างไสวขึ้น
ยิ้มเบาๆ มองไปที่ผู้ชายของตน พอร่างสูงใหญ่มา ยืนโดดเด่นอยู่ในผับที่เสียงดังเอะอะ ก็เหมือนกับตัด เสียงเอะอะพวกนั้นออกไปจากโลกภายนอก สะอาด บริสุทธิ์ไร้รอยด่างพร้อย
ช่างทำให้น่าใจเต้นจริงๆ
มาตั้งแต่เมื่อไหร่?” ”
หลงเชียวไม่หยุดคิดเลย พูดอย่างตรงไปตรงมา “พอคุณเริ่มถามเธอ ฉันก็มาถึงแล้ว”
ล้วหานเบ้ปาก แสร้งทำเป็นระบายอารมณ์อย่าง โมโห “ในเมื่อมาถึงตั้งนานแล้ว ทำไมไม่เข้ามาช่วย ล่ะ? เธอเป็นคนที่ตอนนั้นเกือบจะทำให้ภรรยาคุณตายเลยนะ”
หลงเชียวประคองแขนของเธอด้วยมือข้างหนึ่ง อีกข้างหนึ่งล้วงกระเป๋ากางเกง สีหน้าจากสงสาร เปลี่ยนเป็นโอ้ตามใจ “เรื่องที่ภรรยาของฉันรับมือได้ อย่างสบาย ฉันไม่รบกวนดีกว่า อีกทั้ง เมื่อกี้ฉันเห็น คุณไต่สวนเธอ ก็ถามอย่างสนุกสนาน ฉันจะช่วงชิง ความสุขของภรรยาได้ยังไง?
ลั่วหานหัวเราะหึหึ “รู้นะว่าคุณเถียงเก่ง เถียงไม่ทัน คุณหรอก เอาเถอะ เรื่องก็จัดการเกือบเสร็จแล้ว พรุ่งนี้เช้าค่อยให้ตำรวจไปจับก็พอ”
หลงเชียวขมวดคิ้ว “พรุ่งนี้?”
ล้วหานหมุนตัวมามองหลงเซียวตรงๆ ใบหน้าขาว สวย รอยยิ้มพึงพอใจที่แผนสำเร็จ “ใช่แล้ว พรุ่งนี้ หลังจากนี้วันดีๆ ที่เป็นของเฉียวซีคงจะเหลือไม่มาก อย่างน้อยก็ให้เธอได้หลับสบายๆ สักครั้ง เป็นคน ก็ ต้องใจกว้างสักหน่อย
ท่านเขียวขมวดคิ้วแน่นกว่าเดิมเล็กน้อย มือก็ลูบไล้ ผมของเธอ “คุณนายหลง ทำไมฉันรู้สึกว่าตอนนี้คุณ ดูร้ายขึ้นมากเลยล่ะ?” “คบคนพาล พาลพาไปหาผิด คบคุณ คุณพาร้าย
รอยยิ้มมุมปากของเธอดูลำพองใจอย่างไม่มีใคร เกิน พอร้ายแล้วก็ยังทำหน้าเหมือนเป็นเรื่องธรรมดา น้ำเสียงชัดเจนว่าฉันไร้ซึ่งความผิด
ช่าง…..ทําให้ท่านเซียวรู้สึกสุขใจจริงๆ!
“คบฉัน ฉันพาร้าย….. หลงเซียว ม ากับประโยค นี้ จากนั้นก็แนบชิดกับตึงหูเธอก่อนพูด “ดี ฉันจะ ทําให้เธอร้ายขึ้นกว่านี้อีกหน่อย”
แขกในผับพากันอ้าปากค้าง!
หลงเชียว! ไม่นึกว่าเขามาที่นี่ด้วย!
อีกทั้ง ไม่นึกว่าจะทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พลอดรักกับภรรยาอยู่สองคนอยู่ท่ามกลางฝูงชน แบบนี้!
ไม่ใช่สิ ไม่ได้เหมือนคนทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิด ขึ้น ท่าทางแบบนี้คือถือว่ารอบๆ นี้ไม่มีคนเลยเห็นๆ ลูกค้าเป็นร้อยคนดูเหมือนไม่มีบทบาทอะไรกับหลง เขียวเลย ทั้งโลกเหลือแค่ภรรยาของเขาคนเดียว ยังพาลยังทำหยิ่งผยอง อีกเหรอ?
ลู่ซวง วงกลืนน้ำลาย “คือว่า คุณหลง ในเมื่อคุณก็ มาแล้ว ฉันก็คือภรรยาคุณให้อย่างไม่มีรอยขีดข่วน ไปเลยละกันนะ…….
หลงเขียวพยักหน้า “ได้”
ลั่วหานไม่วางใจให้ลู่ซวงซวงกลับไปคนเดียว เธอ ยังคีมเ ด้วย ยากจะหลีกเลี่ยงความไม่ปลอดภัย บนท้องถนน จึงพูดขึ้น “คุณสามี ไปส่งซวงซวงกลับ บ้านก่อนเถอะ”
ความหมายคือ พวกเราส่งเธอกลับบ้านไปก่อน แล้วค่อยกลับบ้านเรา
แต่สิ่งที่หลงเซียวเข้าใจคือ “ได้ ฉันจะให้หยังเซิ นมารับเธอ”
* เขาหมุนตัวพลางพูด “คุณลู่ คุณรออยู่ที่นี่สัก ครู อีกสักพักจะมีคนคนหนึ่งมารับคุณ
ลู่ช่วงซวงกลึงตา “หา ไม่ต้องไม่ต้อง ฉันเรียกรถ กลับไปได้! เหอะเหอะเหอะ ไม่รบกวนคนขับรถของ คุณหลงหรอก”
เค้กดี คนขับรถของหลงเขียว แค่คิดก็รู้สึกใจหยุด เต้นเอาดื้อๆ
หลงเชียวโอบเอวของลั่วหาน ใบหน้าเรียบนิ่ง มี ความน่าเกรงขามที่คนอื่นยากจะปฏิเสธได้ ไม่ เป็นไร เพื่อนของลั่วลั่ว เป็นเรื่องควรแล้ว”
ลู่ชวงซวงถูกยัดอาหารหมาใส่ “เอ่อ ถ้า……เหอะ เหอะเหอะ งั้นฉันก็ขอพึ่งบารมีของ วลั่วหน่อยนะ
หลงเซียวก้มหน้าลงมองลั่วหานที่หน้าแดงสดใส เล็กน้อย “ดื่มไปมากไหม?”
“ดื่มแค่แก้วเดียว ไม่เป็นไร พวกเราไปกันเถอะ” ถึง แม้ลั่วหานจะไม่ใช่ผู้หญิงตัวเล็กขี้ออเซาะอะไรแบบ นั้น แต่พอมาจู๋จี้ต่อหน้าคนเยอะๆ ก็รู้สึกว่าไม่ค่อย เหมาะสมเท่าไหร่
ทั้งสองคนจับมือประสานนิ้วเดินออกไป คนทั้งโถง นี้ ล้วนแข่งกันจ้องตาโต หลงเขียวดูแลภรรยา นี่มันช่าง…างดีอะไร ขนาด !!
อยากทรมานพวกคนโสดจนตายเลยหรือไง!
ฮือฮือฮือ! ไม่อยากอยู่แล้ว!
ลู่ซวง วงมองตามหลังพวกเขาไปเงียบๆ ส่ายหัว อย่างหดหู่ท้อแท้ “เฮ้อ เจ๊เองก็อยากมีผู้ชายสักคน เหมือน
ออกมาจากผับ ลมกลางคืนด้านนอกพัดผ่านใบหน้า ช้าๆ พัดกลิ่นเหล้าบนตัวจนจางไป อารมณ์พลันก็ เบิกบานขึ้นมาทันที
มือหนึ่งของหลงเซียวจับมือของเธอ อีกมือหนึ่ง ถือกระเป๋าของเธอ “ให้คุณพกนมมาด้วย เอามารี เปล่า?”
“หะ?” ลั่วหานตกใจ “ฉันลืมไปเลย”
ให้พกมาจริงๆ? ไม่ใช่ว่าพูดไปงั้นหรอกหรือ?
หลงเซียวสูดหายใจเข้าปอต “ไม่เชื่อฟังขนาดนี้เลย
“ฉันคิดว่าไม่ค่อยจําเป็น แล้วฉันก็ดื่มไปแค่แก้ว เดียวด้วย ไม่เป็นไรหรอก”
หลงเขียวกลับหรี่ตามองเธอ เห็นได้ชัดว่ากำลังไม่ สบอารมณ์อยู่ “รอฉันตรงนี้”
ลั่วหานนิ่งงง “หือ?”
ไม่รอให้เธอถามชัดเจน ร่างสูงใหญ่ของหลงเชียว ก็ตรงไปร้านสะดวกซื้อข้างๆ ทันที ลั่วหานมองแผ่น หลังของเขา ก็ยกยิ้มอย่างผ่อนคลายทั้งกายและใจ
ผู้ชายคนนี้ พออบอุ่นขึ้นมาก็อบอุ่นจนน่ากลัวเหลือ เกิน!
ครู่หนึ่ง หลงเซียวก็ถือถุงพลาสติกถึงหนึ่งออกมา
เอ่อ…..ให้พูดตรงๆ คุณชายหลงผู้สง่างามถือถุง พลาสติกจากร้านสะดวกซื้อดูไม่ค่อยจะเข้ากันสัก เท่าไหร่จริงๆ แต่ว่าถ้าให้ชี้ก็บอกไม่ถูกว่าไม่เข้ากัน ตรงไหน รู้สึกแค่จู่ๆ มูลค่าของถุงพลาสติกราคาสองเหมาก็ดูสูงขึ้นมาทันที คุณลักษณะเปลี่ยนแปลง ไปมาก
บางทีอาจจะไม่ใช่คนงามเพราะแต่ง เสื้อผ้าอยู่บน ร่างกายบางคน ผลก็ไม่ได้ออกมาเหมือนกันโดนเชิง อย่างเช่นหลงเชียว
เขาเสียบหลอดลงไปที่ขวดนมแล้วส่งให้เธอ “อุณหภูมิปกติ ไม่มีผลกับกระเพาะ หลังจากนี้จำไว้ ว่าหลังดื่มเหล้าต้องดื่มนมสักขวด แต่จะให้ดีที่สุดก็ ไม่ต้องดื่มเหล้าแล้ว
“คุณหลง คุณเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่เกินไป แล้วรึเปล่า? ฉันโตแล้วนะ ไม่ใช่เด็กเล็ก”
หลงเซียวเปิดขวดน้ำแร่ ทั้งคู่คนหนึ่งดื่มนม คนหนึ่ง ดื่มน้ำ เดินไปลานจอดรถช้าๆ
คุณภรรยาเคยได้ยินคำนี้ไหม ผู้หญิงเมื่อแต่ง กับสามีที่เหมาะสม ชีวิตนั้นทั้งชีวิตก็ไม่จำเป็นต้อง เติบโต ถ้าเกิดเธอเติบโตเป็นผู้ใหญ่เรื่อย ก็แสดงว่า แต่งงานกับคนไม่ดี
มองสํารวจหลงเซียวอย่างตกตะลึง ขอพูดหน่อยนะคุณหลง ไอพวกนี้คุณไปเลียนแบบใคร มาเนี่ย? เดี๋ยวนะ ทำไมรู้สึกคุ้นๆ นิดหน่อย…..นคิด แป๊บ คุณ…อ่านนิยายเรื่องที่ฉันพูดถึงคราวที่แล้ว ใช่ไหม? เลียนแบบพระเอกมา?
“ตลกน่า ฉันจำเป็นต้องไปเลียนแบบคนอื่นด้วยเห รอ? รักและทะนุถนอมภรรยาเป็นสกิลที่มีมาตั้งแต่ เก็ต”
“หืม? งั้นทำไมแต่ก่อนไม่เห็นคุณจะกระตือรือร้น แบบนี้เลยล่ะ?”
นิ้วของหลงเซียวเกี่ยวพันมือของเธอ ผิวเนื้อสัมผัส ติดกัน ช่องระหว่างนิ้วมือล้วนใกล้ชิดแนบแน่น “สกิ ลนี้เพิ่งเริ่มเร็วๆ นี้ หลังจากนี้จะเชี่ยวชาญขึ้นเรื่อยๆ
ลั่วหานหมดคําจะพูด ยิ่งพูดหัวข้อนี้ต่อไป เธอก็ รู้สึกว่าตัวเองจะถูกใครบางคนทำให้ละลาย “ใช่แล้ว เฉียว บอกว่า ตอนนั้นตัวการที่ลักพาตัวลู่ขวงช่วง ไปคือโม่หรูเฟย เกี่ยวกับเรื่องนี้ คุณคิดว่าไง?
“ไม่หรูเฟียทําร้ายคุณหลายต่อหลายครั้ง ฉันจะไม่ ให้โอกาสเธออีก”
ลั่วหานหยุดเดินทันที “เธอใกล้จะหมั้นกับซุนปิงเห วินแล้ว ตอนนี้ทั้งสองคนต้องความสัมพันธ์แนบแน่น คอยช่วยเหลือกันและกันแน่ๆ ถ้าคุณคิดจะแตะต้อง โม่หรูเฟย ซุนปิงเหวินคงจะไม่นิ่งดูดาย เรื่องนี้พัวพัน เยอะไปแล้ว”
“คุณหมายถึง ปล่อยเธอไปก่อนชั่วคราว?” เสียง
ของหลงเซียวเย็นลงเล็กน้อย
ลั่วหานพยักหน้า แล้วก็ส่ายหน้าอีก “ใช่ แต่ก็ไม่ใช่ ต้องดูท่าทีของโม่หรูเฟย ตอนนี้บริษัทฉู่ซื่อเพิ่งจะ กลับมาอยู่ในมือฉัน ถ้าฉันจัดการกับโม่หรูเฟยเสีย เดี๋ยวนี้เลย จะต้องตกเป็นข้อพิพาทคนอื่นเขาแน่ๆ”
“ใครจะกล้า? ใครกล้าพูดว่าไม่กับเธอ ฉันก็จะ ทําให้เขาพูดไม่ได้ตลอดไป
ลั่วหานเงยหน้ามองท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว อมยิ้มมุมปาก “นมนี้รสชาติไม่เลวเลย! คุณหลง เลือกเก่งมาก!”
“นี่คืออะไร?! ทําไมเฉียว ถึงปรากฏตัวออกมาได้
โม่หรูเฟยดูคอมเมนต์และคลิปมากมายไปหมดใน โทรศัพท์ ดวงตาทั้งสองค้างเบิกกว้าง ร่างกายสั่น รุนแรงไม่หยุด เฉียวซี ยัยโง่นี่!
“เกินอะไรขึ้น?”
ซุนปิงเหวินดึงชุดนอนออกมามัดเชือกที่เอว ก้มหน้า โอบไหล่เนียนใสของโม่หรูเฟย เห็นเธอจู่ๆ ก็เปลี่ยน สีหน้า ก็ถามไปประโยค
โม่หรูเฟยทําหน้าเหมือนเถ้ามอด “เฉียวซีกลับมา
แล้ว อีกทั้ง เธอเจอฉู่ลั่วหานจริงๆ”
ซุนปิงเหวินเลิกคิ้ว “เฉียวซี? เธอเกี่ยวข้องอะไรกับ คุณ?”
ไม่หรูเฟยสะบัดมือของซุนวิ่งเหวินออก ใจร้อนคัน เสื้อผ้าเหมือนถูกไฟเผา “ยัยโง่นี่ เธอทำให้ฉันดับได้ ฉันจะไม่ให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นเด็ดขาด! ฉันออก”นี่คืออะไร?! ทําไมเฉียว ถึงปรากฏตัวออกมาได้
โม่หรูเฟยดูคอมเมนต์และคลิปมากมายไปหมดใน โทรศัพท์ ดวงตาทั้งสองค้างเบิกกว้าง ร่างกายสั่น รุนแรงไม่หยุด เฉียวซี ยัยโง่นี่!
“เกินอะไรขึ้น?”
ซุนปิงเหวินดึงชุดนอนออกมามัดเชือกที่เอว ก้มหน้า โอบไหล่เนียนใสของโม่หรูเฟย เห็นเธอจู่ๆ ก็เปลี่ยน สีหน้า ก็ถามไปประโยค
โม่หรูเฟยทําหน้าเหมือนเถ้ามอด “เฉียวซีกลับมา
แล้ว อีกทั้ง เธอเจอฉู่ลั่วหานจริงๆ”
ซุนปิงเหวินเลิกคิ้ว “เฉียวซี? เธอเกี่ยวข้องอะไรกับ คุณ?”
ไม่หรูเฟยสะบัดมือของซุนวิ่งเหวินออก ใจร้อนคัน เสื้อผ้าเหมือนถูกไฟเผา “ยัยโง่นี่ เธอทำให้ฉันดับได้ ฉันจะไม่ให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นเด็ดขาด! ฉันออก ซุนปิงเหวินไต่มือไปที่หลังของเธอ “ให้ฉันจัดการ ในเมื่อฉันเลือกคุณ ก็ต้องช่วยคุณอยู่แล้ว ผู้หญิงคน นี้ ฉันจะจัดการให้คุณเอง”
“หือ?” โม่หรูเฟยไม่อยากจะเชื่อคำสัญญาของชน ปิงเหวินนัก “อีกฝ่ายคือหลงเซียวเลยนะ”
ซุนปิงเหวินปลายลิ้นเลียติ่งหูของเธอ หัวเราะพูด เสียงเย็น “ฉันไม่จัดการกับหลงเซียวตรงๆ แน่ แต่ผู้ หญิงคนนี้…….เหอะ!”
“อ้า!!!
เสียงกรีดร้องสะเทือนแผ่นดินดังออกมาจากห้อง สวีทของโรงแรม เฉียวซีรีบคว้าผ้าห่มเหมือนเจอลูก ระเบิดอย่างไรอย่างนั้น ใบหน้าขาวซีดราวกับเห็นฝั
ทําไมถึงเป็นแบบนี้?! ทําไมเธอถึง……..
ปวดหัวจัง! ปวดเนื้อเมื่อยตัวเหมือนกับถูกคนทุบตี มา เฉียว พยายามนึกก็เหมือนจะนึกอะไรออก แต่จู่ๆ สมองกลับว่างเปล่า ไม่มีอะไรอยู่ในหัว นึกเรื่องอะไร ไม่ออกเลย
ทําไมข้างๆ เธอถึงมีผู้ชายไม่สวมเสื้อผ้าสักชิ้นอยู่ สองคนได้! และร่างกายของเธอเองก็เป็นแบบนี้ ทำไมถึงเป็นแบบนี้!
เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น?
เธอได้พบฉี่ลั่วหานและลู่ซวงซวงตรงๆ ด้วยตัวเอง หลังจากนั้นก็ยกดื่มไม่จบไม่สิ้น หลังจากนั้น…….
เฉียว ตบตีหัวตัวเอง เรื่องหลังจากนั้นเธอนึกไม่
ออกเลย เธอไม่มีความทรงจำตอนนั้นเลยสักนิด!
“ลุกเดี๋ยวนี้! คุณเป็นใคร!
เฉียวเตะต่อยผู้ชายบนเตียง หนึ่งในนั้นที่อยู่ใต้ ผ้าห่มลืมตาขึ้นมาท่าทางเอื่อยเฉื่อย “ลืมพวกเราเร็ว ขนาดนี้เลยเหรอ?”
“ฉันไม่รู้จักคุณ! ทำไมคุณมาอยู่บนเตียงฉันได้
“คุณเฉียว คุณเป็นคนบอกให้พวกเรามา
เฉียว หน้าถอดสี สั่นเทิ้มไปทั้งตัว “ฉัน?”
“ออกไปเดี๋ยวนี้!”
เฉียวซีกล่าวด่าเสียงดัง ผู้ชายบนเตียงทั้งสองคน พากันลุกขึ้นยืนเสื้อผ้าหลุดลุ่ย “คุณเฉียว จะให้พวก เราไปก็ได้ แต่ต้องจ่ายเงินด้วย
“จ่ายเงิน?”
ขณะพูด ประตูห้องน้ำก็เปิดออก ผู้ชายเมื่อคืนเดิน ออกมาจากห้องน้ำ และยังคงเปลือยกาย!
“เฉียว ในที่สุดเธอก็ตื่น เยี่ยมมาก อธิบายมา เดี๋ยวนี้ ว่านี่มันเกิดอะไรขึ้น?”
“ฉันไม่รู้! พวกเขามาได้ยังไง!
“ปิ้ง!!”
จู่ๆ เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นขัดเสียงโต้เถียงภายในห้อง ทั้งสี่คนตกใจพร้อมกัน
“เปิดประตู!!”
เฉียว กอดผ้าห่มมาบดบังตัวเองไว้ “คุณ…คุณ
ไปดูสิ!”
ผู้ชายยิ้มเยืน “ฉัน?”
เฉียวซีกัดฟัน ไม่ใช่คุณ แล้วให้ฉันไปเหรอ?!”
“คนข้างในฟังนะ พวกเราคือตำรวจ เปิดประตูเดี่ยว
คนในนั้นโต้เถียงกันไม่จบ ก็มีเสียงดังใส่หน้าโค
รมๆ
ตำารวจ!!
“หามีถึงมีตำรวจได้!!”
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
