ตอนที่ 269 ผู้ชายทำงานนอกบ้าน ผู้หญิงทำงานในบ้าน
ตอนที่ 269 ผู้ชายทํางานนอกบ้าน ผู้หญิงทํางานในบ้าน
ห้องทํางานของหลงเซียวมักจะให้คนเข้ามาตลอดจากนั้นก็ รู้สึกว่าสู้ไม่ได้โดยไม่รู้ตัว
และคนคนนั้นที่เหนือกว่าเสมอ ก็คือเทพหลงเชียว
ไม่ว่าจะเป็นผู้ช่วยทั่วไป ฝ่ายร่วมมือที่สำคัญ ผู้บริหารระดับ สูงของบริษัท หรือว่าพ่อของเขา
หลงถึงก้าวเท้าเข้าไปในห้องทำงานของหลงเซียว เสื้อสูท รีดเรียบช่วยเสริมร่างกายของเขาที่อายุเกินห้าสิบแล้ว แทบไม่ เห็นรูปร่างที่สูงอายุเลย โดยเฉพาะดวงตาคู่นั้นที่สามารถมอง ทะลุผู้คนได้ทุกที่ทุกเวลา ที่นำมาสำรวจโดยละเอียดถี่ถ้วน อย่างเงียบๆเสมอ
แม้กระทั่งมองไปที่ลูกชายของตน เขายังคงไม่เปลี่ยนเป็น ความเย็นชาเล็กน้อย ไม่สิ หรือเพิ่มความเยือกเย็นมากยิ่งขึ้น
หลงเซียวเห็นคนที่เข้ามาเป็นพ่อ เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย “พ่อ”
หลงถึงเลือกนั่งลงที่นั่งหลักในห้องรับแขกด้วยตนเอง ทันที ที่ส่งเสียงออกไปก็แสดงสีหน้าไม่พอใจอย่างมาก ความ ไม่พอใจนี้เป็นการนําหนิมากกว่า “คุณมอบอำนาจการผลิต ผลิตภัณฑ์ยาตัวใหม่ของหวาเซียให้กับบริษัท ชื่อหรอ?”
หลงเซียวคาดการณ์ไว้แล้ว เขามาที่ห้องทํางานเพื่อหาเขา ด้วยตนเอง ไม่ใช่เรื่องดีอย่างแน่นอน
“ถูกต้อง บริษัท ซื่อจะมีอุปกรณ์การผลิตที่ทันสมัยที่สุดของ เยอรมนีประจำการอยู่ในโรงงานจำนวนมาก ผู้เชี่ยวชาญด้าน การผลิตในประเทศมีอำนาจสูงสุดในการควบคุมดูด้วยตนเอง
นี่คือการอธิบายอย่างเป็นทางการของฝ่ายภาครัฐ แน่นอน หลงเซียวก็รู้ การอธิบายอย่างนี้ ไม่มีค่าพอสำหรับหลงถึงแน่ๆ
ดวงตาสีดำของหลงถึงลุกโชนขึ้นด้วยความโกรธ แต่ความ โกรธแบบนั้น ตลอดทั้งปีถูกขัดสีคำพูดการกระทำให้เหมาะสม เพื่ออำพรางปิดบังที่จะออกมา คนรอบข้างจะมองไม่ออกถึง การเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์ของเขา ทว่าได้ถูกสยบลงด้วย พละกําลังของเขา
“บริษัท ซื่อเป็นบริษัทการค้าที่นำเข้าส่งออกธรรมดา ไม่มี ประสบการณ์ในการผลิตผลิตภัณฑ์ยา คุณให้โครงการที่สำคัญ เช่นนี้แก่พวกเขา นี่เป็นการทำให้วุ่นวาย
พ่อลูกทั้งสองห่างกันกว่าสิบเมตร คนหนึ่งนั่งบนโซฟา คนหนึ่งยังคงนั่งอยู่บนเก้าอี้ ทั้งสองคนลึกลับซับซ้อน แต่ รอบคอบไม่มีช่องโหว่
นิ้วเรียวยาวของหลงเชียวประสานเข้าหากัน ข้อศอกวางอยู่ บนที่วางแขนของเก้าอี้ทั้งสองข้าง ภูมิใจและเชื่อมั่นในตนเอง อย่างมาก ก็ไม่ได้รู้สึกว่าตนเองทำอะไรเลยสักนิด ” พ่อพูด นี่ก็คือ ฉันไม่ควรให้ มอบให้บริษัท ชื่อผลิตงั้นหรอ? บริษัทอู่ ชื่อเป็นบริษัทของภรรยาฉัน พูดตรงๆก็คือบริษัทของฉัน ฉัน มอบอานาจให้บริษัทของตนเอง จะเป็นการทําเรื่องวุ่นวายได้ อย่างไร?”
หลงถึงทำเสียงไม่พอใจ เสียงฮึดฮัดนี้เหมือนต้องการระบาย ความกลัดกลุ้มออกมา เผอิญว่าคนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้นั้นไม่ ยอมรับ
“บริษัทอู่ซื่อเป็นของคุณ? ชิ บริษัทอู่ซื่อทำกิจการการค้า อะไร ฉันยังต้องบอกให้เข้าใจอีกหรอ? ชื่อเสียงของบริษัท ชื่อในสองสามปีนี้ ตกอยู่ในมือของเสิ่นเหลียวเปลี่ยนจนกลาย เป็นอะไร ยังต้องให้ฉันเตือนสติไหม? ! คุณส่งมอบเวชภัณฑ์
เซี่ย! ยี่ห้อของMBKอยู่!”
ข้ออ้างเช่นนี้ยิ่งไม่มีค่าพอให้หลงเซียวสนใจ “บริษัท ชื่อ ที่อยู่ในมือของเสิ่นเหลียวต้องเจอกับอะไร ทั้งหมดเป็นเรื่อง ของเขา ตอนนี้บริษัทกลับมาอยู่ภายใต้ชื่อภรรยาของฉัน เป็น ทรัพย์สินที่ถือกรรมสิทธิ์ร่วมกันของเธอกับฉัน ฉันไม่สามารถ ยอมให้ใครมาทําให้มันเสียชื่อเสียงได้
ถึงแม่ว่าจะเป็นพ่อ ก็ไม่ได้!
สำหรับสิ่งนี้ เขาไม่จำเป็นต้องพูดซ้ำอีกแล้ว
“คาก็คือ า จะเป็นขาวไปไม่ได้ ฉันไม่เห็นด้วยที่คุณมอบสิทธิ์ ในการผลิตให้กับบริษัท ซื่อ” จุดประสงค์ที่หลงถึงมาในวันนี้ ในที่สุดก็เผยออกมา
หลงเซียวหักนิ้วยาว “หืม? อย่างนั้นโดยความหมายของคุณ คนคนนี้ควรจะเป็นใคร?
“แน่นอนว่าเป็นลุงของคุณกับพี่ชายลูกพี่ลูกน้องของคุณ โรงงานของพวกเขาได้เตรียมอุปกรณ์ที่ทันสมัยที่สุดไว้ แล้ว งานทั้งหมดทุกอย่างเตรียมการไว้อย่างเรียบร้อยแล้ว โครงการนี้ก็เป็นของพวกเขา
“ต๊ะ? เป็นของพวกเขา? พ่อลืมไปแล้วหรอ การค้าขายของ ลงกับพี่ชายลูกพี่ลูกน้อง ก็ไม่ได้ขาวสะอาด เปรียบเทียบก็คือ สีสําฟอกให้เป็นสีขาว แกล้งทําจากหาให้เป็นขาว ดูเหมือน ว่าน่าเกลียดมากยิ่งขึ้น การผลิตผลิตภัณฑ์ยาต้องผ่านการ ตรวจสอบหลายครั้ง ขั้นตอนการผลิตที่ซับซ้อน ต้องควบคุม ดูแลอย่างเคร่งครัด เป็นเพราะคุณมั่นใจว่าสามารถเซ็นชื่อและ จำหน่ายยาได้สำเร็จ หรือคุณมีข้อมูลกับลุงและพี่ชายลูกพี่ลูก น้องของคุณ?”
ข้อสังเกตนี้ พูดอย่างมีเหตุผลน่าฟัง คำพูดที่ชอบธรรม ไม่ยอมอ่อนข้อให้สักนิด บ่งบอกชัดเจนว่าไม่ให้ตามความ ปรารถนาของหลงถึง
ได้ฟังความหมายของคุณ ไม่ให้ออกมาอย่างแน่นอนใช
ไหม?”
“ไม่ใช่ฉันไม่เต็มใจจะให้ เป็นเพราะพวกเขารับไว้ไม่ได้ ฉัน มั่นใจว่าจะทําให้ผลิตภัณฑ์ยาออกจากด่านศุลกากรได้อย่าง ราบรื่น ยิ่งมั่นใจว่าจะได้รับใบสั่งสินค้า ฉันสามารถกู้คืนเงินทุน ได้ในเวลาที่สั้นที่สุด ถ้าพ่อคิดว่าพวกเขาทำได้ดีกว่าฉัน ฉันก็ ยังไงก็ได้”
หลงเซียวผายมือ ทั้งคู่ดูท่าทางผ่อนคลายมีความสุข
“ต๊ะ? เป็นของพวกเขา? พ่อลืมไปแล้วหรอ การค้าขายของ ลงกับพี่ชายลูกพี่ลูกน้อง ก็ไม่ได้ขาวสะอาด เปรียบเทียบก็คือ สีสําฟอกให้เป็นสีขาว แกล้งทําจากหาให้เป็นขาว ดูเหมือน ว่าน่าเกลียดมากยิ่งขึ้น การผลิตผลิตภัณฑ์ยาต้องผ่านการ ตรวจสอบหลายครั้ง ขั้นตอนการผลิตที่ซับซ้อน ต้องควบคุม ดูแลอย่างเคร่งครัด เป็นเพราะคุณมั่นใจว่าสามารถเซ็นชื่อและ จำหน่ายยาได้สำเร็จ หรือคุณมีข้อมูลกับลุงและพี่ชายลูกพี่ลูก น้องของคุณ?”
ข้อสังเกตนี้ พูดอย่างมีเหตุผลน่าฟัง คำพูดที่ชอบธรรม ไม่ยอมอ่อนข้อให้สักนิด บ่งบอกชัดเจนว่าไม่ให้ตามความ ปรารถนาของหลงถึง
ได้ฟังความหมายของคุณ ไม่ให้ออกมาอย่างแน่นอนใช
ไหม?”
“ไม่ใช่ฉันไม่เต็มใจจะให้ เป็นเพราะพวกเขารับไว้ไม่ได้ ฉัน มั่นใจว่าจะทําให้ผลิตภัณฑ์ยาออกจากด่านศุลกากรได้อย่าง ราบรื่น ยิ่งมั่นใจว่าจะได้รับใบสั่งสินค้า ฉันสามารถกู้คืนเงินทุน ได้ในเวลาที่สั้นที่สุด ถ้าพ่อคิดว่าพวกเขาทำได้ดีกว่าฉัน ฉันก็ ยังไงก็ได้”
หลงเซียวผายมือ ทั้งคู่ดูท่าทางผ่อนคลายมีความสุข
“สําหรับฉู่ลั่วหาน คุณอย่าคิดว่าเรื่องนี้มันผ่านไปแล้ว!
พูดจบ หลงถึงก็กลับออกไปจากห้องทำงาน “ปัง” กระแทก ประตูแล้วออกไป
เลขาด้านนอกทั้งสามคนลุกขึ้นพร้อมกันด้วยความตกใจจน แทบหยุดหายใจ ไม่กล้าสบตากับหลงถึง
ท่านประธานกรรมการโกรธมากขนาดนี้ ดูเหมือนว่าพ่อลูกทั้ง สองคนไม่ค่อยจะมีความสุข
ไม่ใช่สัญญาณที่ดี
ยังคิดว่าท่านประธานก็น่าจะโมโหอย่างมาก แต่คาดไม่ถึง ข้างในสงบเงียบมาก เหมือนกับว่าเมื่อกี้นี้ไม่มีอะไร หลงถึงไม่ เคยมาที่นี่
หลงเซียวพิงพนักพิงเก้าอี้ ลูบไล้แหวนที่นิ้วนางอย่าง ละเมียดละไม แววตาเย็นชาเล็กน้อย ลึกซึ้งเล็กน้อย
ดูเหมือนว่าไม่ได้คำนึงถึงลั่วหานในปีนั้น หรือว่าลั่วหานใน ตอนนี้ พ่อแม่ของเขามีท่าทีกีดกันเพียงแค่ตอนนี้เท่านั้น หลง เซียวรู้สึกได้ถึงการกีดกันของพวกเขา ไม่ใช่มุ่งไปที่ตัวของลั วหานเองแล้ว แต่ต่อต้านการตัดสินใจของเขา การตัดสินใจทุกสิ่งทุกอย่าง
น่าสนใจจริงๆ!
—
ชั้นบนสุดของอาคาร ห้องอาหารฝรั่งเศส
ลั่วหานหมุนแก้วในมือ ไวน์ในแก้วใสส่งกลิ่นหอมอ่อนๆออก
มา
ไวโอลินเสียงไพเราะล้อมรอบอยู่ในห้องอาหารหรูหรา มีด อกกุหลาบสวยงามสองสามดอกอยู่บนโต๊ะอาหาร บรรยากาศ โรแมนติกและอบอุ่น
หลงเซียวถือมีดและส้อมในมือ สายตามองไปที่ผู้หญิงที่อยู่ ตรงหน้า ยิ้มมุมปากอย่างอ่อนโยน “ชอบไหม?”
“แน่นอน ชอบมาก
หลงเซียวเหมาที่นั่งประจำ หลงเซียวเลือกท็อปเชฟมา นอกจากนี้ยังมีการแสดงไวโอลินสดที่จัดขึ้นเป็นพิเศษโดย หลงเซียว ไม่มีเหตุผลที่จะไม่ชอบ
หลงเขียวหินสเต็กเนื้อนุ่มอย่างละเมียดละไม ยีนแบนาน โต๊ะอาหารส่งไปที่ปากของล้วหาน ลองชิมอันนี้”
ลัวหานอ้าปาก กินเนื้อสเต็ก เคี้ยว หยอกล้อในสายตา “คาด ไม่ถึงจริงๆ ครั้งก่อนที่เรากินข้าวที่นี่ยังตาต่อตาฟันต่อฟัน ตอน นี้เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง
หลงเซียวหั่นสเต็ก มีดกับจานมีเสียงเล็กน้อย ครั้งก่อน? พวกเราตาต่อตาฟันต่อฟันกันหรอ? ทำไมฉันจำไม่ได้? ฉันจำ ได้แค่คุณแอนน่า เย่อหยิ่ง ตรงไปตรงมากับฉันจริงๆ
“อันที่จริง เวลานั้นฉันกับคุณ ก็ไม่ใช่ทำเช่นนั้นออกมา……เอา เถอะ ฉันยอมรับ เสน่ห์ของคุณหลงเอาชนะแอนน่าได้จริงๆ ดัง นั้นไม่เกี่ยวว่าจะเป็นแอนน่าหรือฉัน ก็รักคุณ”
“ฉันรู้” รอยยิ้มที่สบายๆ การแสดงออกที่เป็นธรรมชาติบน ใบหน้า ค่อนข้างจะหลงตัวเองมากเลยจริงๆ
“คุณรู้ได้อย่างไร?
“ฉันเชื่อในเสน่ห์ของตนเอง ผู้หญิงไม่สามารถต้านทานได้
“ชิ! คุณหลงกลายเป็นเทพที่หลงตัวเองไปแล้วจริงๆ
“คุณนายหลงชมเกินไปแล้ว ฉันจะพยายามต่อไป”
“ชิ! จริงๆเลย….. .วหานยิ้ม ไม่ได้พูดออกมาแต่แสดงออก ด้วยรอยยิ้ม
ท่านเซียวยกแก้วไวน์ขึ้น แววตาอบอุ่นต่างกับครั้งก่อนราวกับ คนละคน “ชนแก้ว”
ชั่วขณะที่เงยหน้า ลั่วหานใจลอยไปแป๊บหนึ่ง ผู้ชายที่อยู่ตรง หน้าคือสามีของเธอ ราวกับการมีอยู่ของตำนานที่โดดเด่นนี้ คือสามีของเธอ คิดๆแล้วก็มีความสุขจริงๆ
สิ่งที่ฟุ้งเฟ้ออันนี้ ดูเหมือนเธอจะไม่น้อยหน้าไปกว่าผู้หญิง คนอื่นๆ
“ชนแก้ว”
ทั้งสองคนชนแก้วกัน ของเหลวสีแดงสั่นไหวเล็กน้อย จาก นั้นต่างคนต่างดื่ม
“เดี๋ยว! ตอนนี้หัวใจคุณยังไม่ฟื้นฟูกลับเหมือนเดิม อย่าดื่ม เหล้าน่าจะดีกว่า” ลั่วหานเฉลียวฉลาด นึกถึงสภาพร่างกาย ของหลงเซียว รีบยื่นมือไปแย่งแก้วเหล้าของเขา
ทว่าระหว่างที่เธอยื่นมือมาหลงเซียวก็ดื่มหนึ่งอีก “ตอนนี้ไม่ เป็นไรแล้ว ฉันมียาดี ไม่มีปัญหาอะไรหรอก”
“ยาดีอะไร?”
ทำไมผู้เชี่ยวชาญอาวุโสไม่รู้ว่ายังมียาดี?
“คุณไง”
หลงเซียวขยับร่างกายส่วนบน เข้าไปใกล้ๆเธอนิดหนึ่ง หนึ่ง คําที่มีเลศนัย พูดออกมาช้าๆ
“ตอนนี้ท่านเซียวยิ่งนานวันยิ่งมีเทคนิคเย้าแหย่แกล้งแซว มากขึ้นเรื่อยๆ ทำให้ต้องกลับมาพิจารณาใหม่จริงๆ
ต้องจําใจยอมรับ ลูกไม้เล็กๆน้อยแบบนี้กับผู้หญิง ไม่มีความ ต้านทานสักนิด
“ฉันแซวผู้หญิงของตัวเองเท่านั้นแหละ” แววตาเจ้าเล่ห์ของ เขาเป็นอีกหนึ่งที่ทําให้ดึงดูดผู้คน
“ชิ! อย่านําพองใจไปเลย คุณหลง
ลั่วหานกังวลว่าตนเองจะตกหลุมพรางของหลงเซียวจริงๆ จากนั้นก็ไม่สามารถออกไปได้อีก เล่ห์เหลี่ยมของชายคนนี้ ช่างร้ายกาจซะจริงๆ
กระวนกระวายใจซะที่ไหนกัน!
“ใช่แล้ว คุณให้บริษัทอู่ซ่อผลิตผลิตภัณฑ์ยาให้กับโรง พยาบาลหวาเซี่ย ทำแบบนี้ พ่อคุณจะเห็นด้วยหรอ?”
“ฉันช่วยภรรยาของตนเอง ยังจําเป็นให้ใครมาเห็นด้วยหรอ? คุณเห็นด้วยก็พอ”
ล้วหานเบ้ปาก “ผู้ชายทำงานนอกบ้าน ผู้หญิงทํางานในบ้าน เรื่องราวภายนอก ฉันต้องฟังจากคุณ
หลงเชียวค่อนข้างพอใจกับประโยคนี้ “ฉันให้เยนเซินช่วย จัดการบริษัทอู่ซื่อให้ก่อน รอให้มั่นคงแล้วคุณค่อยรับช่วงต่อ อีกที”
“คุณชาย ? อิ่ม…..ฉันก็หาคนได้แล้ว พรุ่งนี้เธอก็จะไป บริษัท ซื่อ ในฐานะประธานดูแลจัดการบริษัทอู่ซื่อแทนฉัน”
ให้ตำแหน่งประธานกับคนอื่นเลยหรอ?
“คนที่คุณไว้ใจได้ก็ดีแล้ว
“คุณไม่ถามหรอว่าใคร?
วางใจเกินไปหรือเปล่า?
“โอเค ใคร?”
ไม่ได้เต็มใจจะถามจริงๆ เหมือนเป็นการทํากิจวัตรให้เสร็จ
“เธอชื่อไป๋เวย ลูกสาวของตระกูลไปที่เคยมีชื่อเสียงในเมือง เจียงเฉิง แต่เมื่อปีที่แล้ว เสิ่นเหลียวใช้อำนาจมืดฆ่าคนของ ตระกูลไป๋ มีเพียงเธอเท่านั้นที่หลบซ่อนอยู่ที่ต่างประเทศ”
หลงเซียวบีบส้อมที่อยู่ในมือ หยุดชะงักไป หลังจากนั้นก็กิน ข้าวต่ออย่างปกติ “อย่างนี้….….…..
“เวลานั้นไป์เวยอยู่ที่อเมริกา หลังจากได้ยินข่าวนี้ก็ กระวนกระวายใจอย่างมาก เกิดโรคหัวใจเฉียบพลัน เป็นฉันที่ ช่วยเธอไว้”
“พูดอย่างนี้ ไป๋เวยตอนนี้กลับประเทศ เพื่อมาตามแก้แค้นเสิ่นเหลียวใช่ไหม?
ตระกูลไป๋ หลงเซียวรู้จักแน่นอน ตระกูลใหญ่ที่มีชื่อเสียงและ มีอิทธิพล สาบสูญไปภายในชั่วข้ามคืน จนถึงตอนนี้ก็ยังปิดคดี ไม่ได้
ที่แท้ ก็เป็นเช่นนี้
“ใช่ บัญชีแค้น จะไม่สามารถตอบกลับได้อย่างไร?”
หลงเซียวเท้าข้อศอกบนโต๊ะ มองลั่วหาน “คุณต้องช่วยเธอ หรอ?”
ลั่วหานใจสั่นเล็กน้อย ยังคงที่จะเลือกพูดไปตรงๆว่า “อืม ฉัน อยากช่วยเธอ
“โอเค ฉันจะช่วยคุณ
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
