ตอนที่ 265 ชี้ขาดบ่วงสัมพันธ์

ตอนที่ 265 ชี้ขาดบ่วงสัมพันธ์

“นี่ไม่ใช่ของจริง เป็นแผนที่ยุยงให้แตกแยกของฉู่ลั่วหาน ! ที่รักคะ ฉันสาบาน ฉันไม่เคยทําเรื่องเหล่านี้จริงๆ ข่าวคราวบน อินเตอร์เน็ตเหล่านี้ ต่างก็เป็นลั่วหาน จงใจให้คนปล่อยออก มา ฉันอยู่ที่บ้านตระกูล …”

“เพี้ยะ !! ”

เลิ่นเหมียวฟาดฝ่ามือลงไปอย่างรุนแรง ตบจนร่างกายของจู่ ซีหรานหมุนล้มลงไปบนพรม ขาทั้งสองข้างบิดตัวนั่งทับขาไป บนพื้นราบ กุมใบหน้าที่แสบร้อนขึ้นมาในทันทีเอาไว้ ดวงตามี นํ้าตาเอ่อล้นมองไปที่เสิ่นเหลียว

“คุณ…คุณตบฉัน?”

“ตบคุณยังถือว่าเบา ! ผมอยากจะยิงคุณให้ตาย ! ”

ไม้เท้าของเสิ่นเหลียวชูขึ้นสูง ใช้แรงทั้งหมดที่มีอยู่ วินาที ต่อมาก็ทบไปบนศีรษะของฉ่ซีหราน จู่ซีหรานยกมือขึ้นจับไม้ เท้าของเขาเอาไว้ บนใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตาเพราะว่าตกใจ และหวาดกลัวได้เปลี่ยนเป็นซีดเผือด ขาทั้งสองข้างเปลี่ยน เป็นท่านั่งคุกเข่า
“ไม่ใช่ฉัน…ไม่ใช่ฉันจริงๆค่ะ ลั่วหานโกรธเกลียดฉันฝังใจ มาโดยตลอด มันแค้นฉันเกลียดฉัน ดังนั้นต่างก็คือมันที่กำลัง ใส่ร้ายฉัน ที่รักคะ ฉันเป็นภรรยาของคุณ เป็นแม่ของลูกชาย ของเรา คุณสามารถเชื่อคนนอกคนหนึ่งไม่เชื่อฉันได้ยังไงกัน คะ?”

เงินเหนียวอุทานออกมาอย่างเยือกเย็น “คนสารเลว คุณยัง คิดที่จะหลอกผม? นี่คุณกําลังรนหาทีตาย ! ”

“ฉันไม่กล้าค่ะ ! เรื่องเหล่านั้นฉันไม่เคยทํามาก่อน ฉู่ลั่วหา นมันคิด…มันคิดช่วงชิงบริษัทอู่ซ่อมาจากในมือของคุณ ดังนั้น สิ่งเหล่านี้ต่างก็คือแผนการของมัน มันก็คืออยากให้เราสอง คนสามีภรรยาไม่ลงรอยกัน ก็คืออยากจะเห็นพวกเราแค้น เคืองกันยังไงล่ะคะ ! คุณจะติดกับดักไม่ได้ ! ”

ตอนนี้ไม้เท้าที่อยู่เหนือศีรษะของเธอผ่อนคลายลง ดวงตาที่ แหลมคมหรี่จนกลายเป็นเส้น โน้มตัวมองสังเกตหญิงสาวที่นั่ง คุกเข่าอยู่บนพื้น ทีละคำทีละประโยคหัวเราะขึ้นอย่างประชด ประชัน “มันต้องการเอาบริษัทอู่ซื่อ?”

“ใช่ค่ะ มันต้องการช่วงชิงบริษัทอู่ซ่อมาจากในมือของคุณ อีกทั้ง…มันข่มขู่ฉัน หากคุณไม่ตอบตกลง มันก็…มันก็จะหาคน มาฆ่าฉัน ด้านหลังของมันมีหลงเชียว ฉันจะกล้าล่วงเกินเขา ได้ยังไงกันคะ? คุณต้องช่วยฉันนะคะ ช่วยฉัน…
เสิ่นเหลียวดึงไม้เท้ากลับคืนไป “ปิ๊ง”เคาะไปบนพื้นห้อง “ฉู่ลั่ วหาน หลงเซียว พวกมันอยากตายกันหมด ! ”

ในเวลานี้ โทรศัพท์มือถือของเงินเหลียวก็ดังขึ้นมาอย่าง กะทันหัน เสียงเรียกเข้าที่อยู่ในมือกับเสียงร้องไห้ของฉู่ซีหรา นค้งผสมผสานกัน เสียงดังจนเงินเหลียวตะคอกออกมาด้วย ความโมโห “พอแล้ว ! หุบปาก ! ร้องไห้อีกผมจะให้ไสหัว ออกไปเดี๋ยวนี้ ! ”

เสียงตวาดเดียวของเขา ซีทรานหยุดการร้องไห้ในทันที มองเงินเหลียวด้วยความรู้สึกร้อนอกร้อนใจเป็นอย่างมาก ใจตกลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม ความหวาดกลัวคว้าลมหายใจและ ประสาทของเธอเอาไว้อย่างแน่นหนา กลัวว่าจะมีเหตุการณ์ เล็กๆน้อยๆอะไรอีกที่จะผลักเธอเข้าไปในสถานการณ์ที่เลว ร้ายโดยสมบูรณ์แบบ

“นายครับ เกิดเรื่องแล้ว”

เสิ่นเหลียวเหลือบตามองฉีซีหรานแวบหนึ่ง แล้วเอ่ยขึ้นด้วย น้ำเสียงที่เยือกเย็น “พูด

“สํานักงานสาขาที่เมืองหลวงถูกรายงานครับ คนของ สำนักงานธุรกิจการค้าและสำนักอัยการมาถึงแล้ว ต้องการ ตรวจสอบบัญชีและธุรกิจทั้งหมดของสำนักงานสาขาที่เมืองหลวง ตอนนี้คนของพวกเขากำลังบังคับบล็อกบัญชีของบริษัท ยุติการหมุนเวียนของเงินทั้งหมด

“อะไรนะ ! ”

เสิ่นเหลียวจับโทรศัพท์เอาไว้แน่น กัดฟันเปล่งเสียงออกมา คำหนึ่ง “ไสหัวไป !”

ฉ่ซีหรานที่คุกเข่าอยู่บนพื้นคลานพร้อมกับลุกขึ้นมา หลบอยู่ ที่ด้านหลังโซฟาอย่างขี้ขลาด ยืนอยู่กับที่ไม่กล้าที่จะขยับอีก

เสิ่นเหลียวค้ำด้วยไม้เท้าเดินก้าวยาวๆออกจากห้องสูทของ โรงแรม ลมกระพือที่แผ่นหลังม้วนขึ้นอยู่บนใบหน้าของอู่ซี หราน กระตุ้นความเยือกเย็นที่น่าตื่นเต้นออกมา

ฉู่ซีหรานคว้าโทรศัพท์มือถือขึ้นมาอย่างทุลักทุเล สองมือที่ สั่นเทานำโทรศัพท์กุมไว้ในมือ ผ่านไปนานถึงกดโทรออกไป ได้ “แม่…แม่คะ….หนูควรทำยังไงดี? เสิ่นเหลียว…เสิ่นเหลียว เขาจะต้องฆ่าหนูแน่

“น่าสนุก น่าสนุกจริงๆ ! คิดไม่ถึงว่างานหมั้นของเรายังไม่ทันจะจัด ก็ได้รับข่าวที่ดีขนาดนี้ ดูเหมือนเราสองคนจะเป็นคู่ ที่ฟ้าสร้างมาจริงๆ ! ฮ่าๆ !

ซุนปิงเหวินพิงอยู่ที่หัวเตียง โม่หรูเฟยนั่งอยู่บนโซฟาภายใน ห้องนอน ในมือคีบบุหรี่มวนหนึ่งที่จุดติดเอาไว้ สูดเข้าไป หนึ่ง พ่นควันออกมา ชุดกระโปรงนอนผ้าไหมแท้ครึ่งหนึ่ง เอียงพาดไปบนหัวไหล่ เผยให้เห็นไหล่ออกมาครึ่งค่อน

“ฉู่ลั่วหานกับ ซีหรานเกิดความขัดแย้งกันภายในบ้าน หลง เขียวก็ต้องช่วย ล้วหาหนังสารเลวคนนั้นจัดการอย่างแน่นอน กำลังของเขาจะต้องแบ่งไปให้กับฉู่ลั่วหาน เวลานี้ ก็คือโอกาส ที่ดีที่สุดในการโจมตีบริษัทMBKของพวกเรา ! คุณชาย น คุณไม่ใช่เตรียมความพร้อมเอาไว้ตั้งนานแล้วหรอคะ?”

เธอหันกลับมามองซุนปิงเหวินที่เปลือยลำตัวครึ่งท่อนบน ใช้ เพียงแค่มุมหนึ่งของผ้าห่มปิดท้องน้อยเอาไว้ท่ามกลางควัน บุหรี่ เส้นผมที่ขี้เกียจตกอยู่บนไหล่ สีหน้าเป็นเพราะว่าเพิ่งตื่น ขึ้นมาจึงทำให้เห็นถึงความงัวเงีย คิ้วและดวงตาราวกับเส้น เรียว ดึงดูดวิญญาณคน

ซุนปิงเหวินมองเห็นใบหน้าของโม่หรูเฟย ลูกระเดือก เคลื่อนไหวขึ้นลง เลิกผ้าห่มออกเขย่งเท้าเขย่งตัวเดินไปที่ ด้านหลังของเธอ โน้มตัวลงแขนทั้งสองข้างกอดเธอเข้ามาไว้ข้างในอ้อมอกของตนเอง มองเธอด้วยสายตาที่ปรือ ริม ฝีปากบาง เยือกเย็นจูบแผ่นหลังของเธอเอาไว้ นิ้วมือเกี่ยว ชุดนอนของเธอ ดึงลงไปข้างล่างทีละนิดๆ

“แน่นอน ผมเตรียมความพร้อมที่จะรับมือกับเขาเอาไว้ตั้ง นานแล้ว เพียงแต่ตอนนี้มีการเข้าร่วมของคุณ โอกาสในการ ชนะยิ่งมีมากขึ้น

ริมฝีปากของเขา แนบไปบนผิวของเธอ โม่หรูเฟยหัวเราะ คิกคักออกมา นําควันพ่นลงบนใบหน้าของเขา ควันบุหรี่แพร่ กระจายออก

“คุณชายซุนเป็นคนฉลาดจริงๆค่ะ ! หาความร่วมมือกับฉัน โอกาสในการชนะของพวกเราจะต้องมากยิ่งขึ้นเรื่อยๆ

นิ้วมือของซุนปิงเหวินเคลื่อนไหว “ผมได้ยินว่าก่อนหน้านี้คุณ สนิทกับตระกูลเกามาก เกาหญิงจือคือพี่สาวของคุณ เกาจิ้ง อานคือพี่ชายของคุณ ทำไมครับ คุณวางเครือข่ายที่ดีขนาดนี้ ไม่ใช้?”

“เหอะๆ ! เกาหยิ่งจือ? ผู้หญิงคนหนึ่ง จะมีความสามารถได้ แค่ไหนกัน? หากจะบอกว่าทำการงาน ทำเรื่องใหญ่ แน่นอน ว่าต้องหาผู้ชายที่แท้จริงสักคนยังจะดีกว่า สำหรับพี่ชายของ ฉัน? เหอะๆ หนุ่มเพลย์บอยนั่นหมอบอยู่ใต้ความสวยของฉู่ลั่วหานมาตั้งนานแล้ว สองคนนี้ของตระกูลเกา ต่างก็ไม่ใช่ ของดีอะไร ! ”

นิ้วมือของซุนปิงเหวินวนเวียนอยู่บนสําคอที่เรียวยาวของเธอ เจาะเข้าไปในลําน้ำกลางหุบเขาลึกของเธอ “ถ้างั้นผมล่ะ? ไม่ใช่ว่าก็เลวมากหรอกหรอ?”

โม่หรูเฟยยิ้มขึ้นอย่างอ่อนช้อยงดงาม นิ้วมือทาบไปบนด้าน หลังฝ่ามือของเขา “ความเลวของคุณชายซุน เลวจนทำให้คน ชอบมากเลยล่ะ ! ฉันก็ชอบมากค่ะ”

เธอเผยอริมฝีปาก เบบนริมฝีปากของเขาเข้าไปคำหนึ่ง สายตาที่เคลิบเคลิ้มดึงดูดวิญญาณของเขาเอาไว้

“เป็นปีศาจจิ้งจอกจริงๆ ทําให้คนไม่ชอบไม่ได้ ! ”

“คุณชายซุน ฉันรู้สึกเสียใจในภายหลังจริงๆค่ะ ไม่ได้รู้จักคุณ เร็วกว่านี้หน่อย หากรู้ตั้งนานแล้วว่าคุณเกลียดหลงเซียวขนาด นี้ งั้นฉันก็ร่วมมือเร็วกว่านี้หนึ่งวัน ดีแค่ไหนกัน

มือใหญ่ของซุนปิงเหวินลูบไล้ไปบนแผ่นหลังของโม่หรูเฟย ใช้ปลายนิ้วมือเขี่ยเสื้อคลุมของเธอออก “ผมก็คิดไม่ถึงเหมือน กัน คุณโม่งดงามสะดุดใจคนขนาดนี้ เซ็กซี่ …อีกทั้ง ฝีมือดี ขนาดนี้ หากรู้ว่ามีสาวสวยแบบนี้อยู่บนโลกใบนี้มาตั้งนานแล้ว ผมก็ต้องตั้งใจลงมืออย่างแน่นอน”

แขนของโม่หรูเฟยคล้องไปบนสําคอของเขา “ตอนนี้ก็ไม่ ถือว่าสาย คุณชายซุน ต่อไปพวกเราร่วมมือกันไปด้วยดีค่ะ”

“แน่นอนครับ ร่วมมือกันไปด้วยดี”

พูดจบ ซุนปิงเหวินก็ฉีกเสื้อผ้าที่ขวางหูขวางตาบนร่างกาย ของโม่หรูเฟยออก นำโม่หรูเฟยที่เปลือยเปล่าโยนลงบนเตียง ใหญ่ โน้มตัวทับเธอจนล้มลงไป ริมฝีปากที่ชั่วร้ายโค้งขึ้นเป็น ความละโมบและเผ็ดร้อน “ถ้างั้นตอนนี้ พวกเราก็ร่วมมือกันให้ ก่อน”

“คุณชายซุน เมื่อคืนยังไม่พออีกหรอคะ?”

แน่นอนว่าไม่พอ ! ความปรารถนาของผม มีมากกว่าที่คณ คิดเอาไว้เยอะมาก

“คุณชายเสิ่น พวกเราได้รับการรายงานว่าบริษัทของคุณมี การลักลอบนำเข้า การเงินผิดกฎหมาย ตอนนี้ต้องดำเนินการ ตรวจสอบรอบด้านตามกฎหมาย คุณวางใจ พวกเราจะบังคับ ใช้กฎหมายอย่างเป็นกลาง
เสิ่นเหลียวกัดฟันด้วยความโกรธแค้น นั่งอยู่บนโซฟามือจับ ด้านบนของไม้เท้าแน่น “รายงาน? ใครกันที่รายงาน ! ให้มัน ออกมาเผชิญหน้ากับผม ผมเสิ่นเหลียวทำธุรกิจมาหลายปี ขนาดนี้ ยังไม่เคยเกิดเรื่องแบบนี้มาก่อน ! ”

“ขอโทษด้วยครับคุณชายเงิน พวกเราจําเป็นต้องรักษาความ เป็นส่วนตัวของผู้ที่รายงาน กรุณาให้ความร่วมมือกับการตรวจ สอบของพวกเรา ไม่เช่นนั้นพวกเราจะจับกุมคุณและผู้ช่วยใน ข้อหาขัดขวางการดำเนินงานของเจ้าหน้าที่

เงินเหนียวเบิกตา ส่งเสียงอุทานออกมาอย่างเยือกเย็น “ดี มาก ตรวจ ! ตรวจได้ตามสบาย ! ตรวจให้ดีๆ ! ”

เจ้าหน้าที่กรมบังคับคดีออกไปจากห้องทำงานของเขา เงิน เหลียว“ปิ๊ง”เขวี้ยงไม้เท้าทิ้งด้วยความโมโห “สารเลว ! ”

ผู้ช่วยก้าวเท้ายาวๆวิ่งเข้ามา กดเสียงเบาพร้อมกับเอ่ย “นาย ครับ บัญชีจํานวนมากของบริษัทต่างก็ยังไม่ทันจะได้จัดการ อีกทั้งช่วงนี้เป็นเพราะสินค้าล็อตหนึ่งหายไป มีเงินจำนวนหนึ่ง ไม่ได้เข้าบัญชี บวกกับ…นายครับ คราวนี้บริษัทเกรงว่าจะต้อง เผชิญหน้ากับหายนะครั้งใหญ่แล้วครับ

สายตาที่โหดเหี้ยมดุดันของเสิ่นเหลียวจ้องเขม็งคนที่มา รายงาน ปากเพราะว่าโกรธจัดจนกระตุกไม่ยอมหยุด“หายนะ? เหอะๆ

ผู้ช่วยโน้มตัวลง โค้งเอวเก้าสิบองศาก้มศีรษะมองดูปลาย เท้าของเงินเหลียว “นาย บริษัทล้มละลายถือว่าเบา หากถูก พวกเขาตรวจพบอย่างอื่นเข้า เกรงว่านายจะต้องเผชิญหน้า กับหายนะแห่งคุกนะครับ

เสิ่นเหลียวส่งเสียงอุทานในลำคอออกมา แน่นอนว่าเขารู้สิ่ง เหล่านี้

“แจ้งไปยังฝ่ายกฎหมาย ให้ทุกคนมาที่ห้องทํางานของผม จะต้องรีบจัดการให้สะอาดก่อนหน้าที่เรื่องราวจะแย่ลง

*ครับ ! –

สมาชิกฝ่ายกฎหมายทั้งแผนกแยกกันนั่งลงเต็มทั้งสองฝั่ง แต่ทุกคนต่างก็มีสีหน้าที่หนักอึ้ง

“นิ่งอึ้งอะไรกัน? พูด มีวิธีการที่จะแก้ไขปัญหาหรือเปล่า?”

ทนายคนหนึ่งเอ่ยขึ้นเบาๆอย่างระมัดระวัง “ประธานเงิน ตามสถานการณ์ในตอนนี้ วิธีที่ดีที่สุดก็คือสารภาพทุกอย่าง ยอมรับการตรวจสอบ หากถูกโจมตีขึ้นมา ความรับผิดชอบที่ ต้องแบกรับก็ยิ่งหนัก ถึงเวลาก็ไม่ใช่แค่บริษัทปิดตัวลงง่ายขนาดนั้นแล้ว”

“สารเลว !! ไอ้พวกไม่มีความสามารถ สารภาพ? ฉันเชิญ พวกแกมาทําอะไรกัน? ไอ้พวกหมาที่ไม่มีประโยชน์ ! ”

“ประธานเงิน ตอนนี้ความคิดเห็นของประชาชนบน อินเตอร์เน็ตส่งผลที่ไม่ดีต่อคุณและคุณนายเป็นอย่างมาก บวก กับเรื่องนี้อีก หุ้นของบริษัทพอเปิดออกก็ปิดลบแล้ว หากเลว ร้ายลงต่อไป จะต้องนำมาซึ่งความเสียหายที่ไม่อาจคาดการณ์ ได้อย่างแน่นอน…”

ดวงตาที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดของเสิ่นเหลียวจ้องเขม็งไปที่ ชายวัยกลางคนที่กำลังพูดอย่างเยือกเย็น “ดังนั้น ความหมาย ของทนายหวังก็คือ?”

ทนายหวังเอ่ย “ในการสัมภาษณ์ล้วหานกล่าวว่าบริษัทจ่ ชื่อคืออตสาหกรรมของเธอ เธอคือผู้สืบทอดของตระกูล ตอนนี้หากเอาเผือกที่กำลังร้อนนี้ส่งเข้าไปบนมือของเธอ ให้ บริษัทอู่ซื่อกลับไปภายใต้ชื่อของเธอใหม่อีกครั้ง ถ้างั้นไม่ว่า จะเกิดเรื่องอะไรขึ้น เธอต่างก็คือผู้รับผิดชอบรายแรก และคุณ มีความผิดที่ต้องแบกรับมากที่สุดก็คือรู้สถานการณ์แต่กลับไม่ รายงาน

“หลังจากเกิดเรื่อง พวกเราจะใช้ช่องว่างทางด้านกฎหมายช่วยคุณหลีกเลี่ยงการถูกลงโทษ คุณกับบริษัท ชื่อพ้นจาก ความสัมพันธ์อย่างสะอาดสะอ้าน

เสิ่นเหลียวหรี่ตาลง ไม้เท้า ไปบนลูกกระเดือกของคนๆนั้น “แกพูดอะไรนะ? ให้ฉันเอาบริษัทอู่ซื่อส่งให้กับฉ่ล้วหาน?”

ทนายถูกไม้เท้าของเขาทําให้ตกใจจนสีหน้าเริ่มเขียว เอ่ย ขึ้นอย่างตะกุกตะกักด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทา “ตอน…ตอนนี้ นี่ คือวิธีการจัดการที่ดีที่สุด…อีกทั้ง แบบ แบบนี้สามารถอุดปาก ของสื่อได้ ตอนนี้ความคิดเห็นของประชาชนบนอินเตอร์เน็ตน่า กลัวมาก ได้ส่งผลกระทบไปยังสำนักงานใหญ่ที่เมืองเจียงเฉิง แล้ว…”

“ประธานเงิน ตอนนี้ทำได้เพียงเสียเรือเพื่อรักษาขน คุณ…คิดให้ดี”

ไม้เท้าที่ชูขึ้นของเสิ่นเหลียวลดต่ำตกลงบนพื้น หัวเราะขึ้น อย่างประชดประชันราวกับหัวเราะเยาะตัวเองก็ไม่ปาน “ฮ่าๆๆ คิดไม่ถึงเลยนะ คิดไม่ถึงจริงๆ ! ฉันเสิ่นเหลียวคิดไม่ถึงว่าจะมี วันทีถูกโจมตีได้ ! แม่งเอ๊ย ! ”

การประชุมยังไม่ทันจบลง เลขาของเงินเหลียวก็วิ่งเข้ามา ด้วยความเร่งรีบ เอ่ยรายงานด้วยสีหน้าที่รีบร้อน “ประธานเส้น เกิดเรื่องแล้วค่ะ”

“มีเรื่องไม่สบอารมณ์อีกแล้ว ! ! เรื่องอะไร?

เลขากัดริมฝีปาก “เมื่อครู่นี้คนของสำนักอัยการพบว่าในสิน ค้าล็อคหนึ่งที่โรงงานเขตชานเมืองของพวกเรามีปืนล็อต ใหญ่อยู่ค่ะ”

เงินเหลียวพลุกขึ้นมาจากโซฟา “เป็นแบบนี้ได้ยังไง

กัน!

ของนั่นไม่เคยเข้าคลังที่เมืองหลวงมาก่อนจะมีปืนล็อคหนึ่ง เพิ่มขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผลได้ยังไงกับ !

สายตาเบิกโพลงขึ้นอย่างกะทันหัน หมัดของเส้นเหลียวกำ แน่นจนกลายเป็นก้อนเหล็ก หลงเดียว จะต้องเป็นหนึ่งเดียว แน่ที่ทำ !

“ติดต่อหลงเชียวเดี๋ยวนี้ ฉันต้องการพบเขา!