ตอนที่ 255 เนื้อที่ถูกตัดออกต้องเปะกลับมา

ตอนที่ 255 เนื้อที่ถูกตัดออกต้องเปะกลับมา

หลงเซียวนั่งอยู่บนเก้าอี้เถ้าแก่ เล่นแหวนแต่งงานบนนิ้ว “ตรวจสอบให้ชัดเจน ตลาดหุ้นของMBK การผันผวนในครั้งนี้ ตกลงมีคนทําร้ายหรือไม่

“ได้ครับ เถ้าแก่

จี้ตงหมิงจ้องมองสายตาของเถ้าแก่อย่างละเอียดและ ระมัดระวังสอบถามว่า “เถ้าแก่ คณะกรรมการทางโน้น จะเพิ่ม ความกดดันให้ด้วยหรือไม่ เรื่องเช่นนี้ไม่ใช่เป็นครั้งแรกแล้ว กรรมการเหล่านี้ ความกล้าใหญ่เกินไปแล้วหน่อยหรือไม่?”

ถึงขนาดกล้าวางอำนาจกับท่านประธาน กระดูกแก่กลุ่มนี้ไม่ อยากอยู่ต่อแล้วหรือ

หลงเซียวไม่ได้แสดงท่าทีอะไรเลย สำหรับเล่ห์กลต่างๆของ คนเหล่านี้ แกล้งไม่เห็นโดยตรงกลับเป็นวิธีการจัดการที่ดีที่สุด พวกคุณอยากจะมาทรมานตามใจทำให้เต็มที่ ใครจะสนใจคุณ

แต่ว่า ท่านเขียวนึกถึงเรื่องอะไรเล็กน้อย โบกมือให้จิ้งหมิงไปตรวจสอบก่อน ตัวเองก็หยิบโทรศัพท์ในบริษัท น ใช้ปุ่ม ลัดกดหมายเลขออฟฟิศของหลงจื้อ

เสียงกริ่งโทรศัพท์ดังไปสักพัก ไม่มีคนรับสาย

เด็กคนนี้ถึงขนาดหนีงาน

หลงจื้อกำลังขับรถอยู่บนถนนอย่างสะใจ เสียงมือถืออยู่ดีๆ ตัดเพลง rap ที่ฮัมอยู่ในปากของเขา ใส่หูฟังบูธูท หลงจื้อโยก หัว “ไฮ่!”

หลงเซียวขมวดคิ้ว “เสี่ยวจื้อ ออฟฟิศของคุณย้ายที่ตั้งแต่ เมื่อไหร่แล้วล่ะ? ย้ายไปที่บนรถแล้วหรือ?”

อ่า?

ไหวพริบของหวงจื้อ เกือบจะขับรถไปที่บนต้นไม้รีบลด ความเร็วลดลงจากนั้นสูดลมหายใจลึกๆหนึ่งที่แกล้งไม่รู้ไม่ ชี้ว่า “นั่นจะเป็นไปได้ยังไงล่ะ แต่ว่าพี่ใหญ่ สองวันนี้ไม่ใช่ ทำการสำรวจวิจัยกับคนในแผนกการตลาดหรือ ? ผมกำลัง ทําการสํารวจวิจัยอยู่ เอ่อ ยังอยู่บนถนน

ข้อสอบของหลงเซียววางอยู่ที่จับของโซฟามือข้างหนึ่งถือ มือถือไว้ มืออีกข้างหนึ่งถือแก้วกาแฟขึ้น นิ้วสัมผัสกับผิวแก้ว พบเห็นว่ากาแฟเย็นไปแล้ว ตัวเองลุกขึ้นมาเดินไปที่ห้อง นั่งเล่น “เสี่ยวจื้อ อยู่ต่อหน้าผมคุณพูดความจริงดีกว่า อย่าให้ ผมจับแผนการเล็กน้อยของคุณได้”

“พี่ใหญ่ ที่ผมพูดคือเรื่องจริง ผมกำลังทำการสำรวจวิจัยอยู่ จริงๆ นี่ไม่ใช่คุณสั่งเองหรือ?” หลงจื้อจ้องมองนาฬิกาข้อมือ รถเปลี่ยนทิศทางหน้าสี่แยกทันที ขับบินไปยังทางใหญ่ที่จะไป บริษัท

หลงเซียวเทกาแฟทิ้ง เงากายที่เรียวยาวยืนตรง “การสำรวจ วิจัยของแผนกการตลาดเมื่อวานก็หมดสิ้นแล้ว ”

อะไรนะ? จบแล้วหรือ?

หลงจื้ออึดอัดใจ ฮึๆๆ หัวเราะไปหลายเสียงปิดบังคำโกหกที่ ถูกจับได้เมื่อกี้ของตนเอง “อันนั้น เอาล่ะ ผมทรมานอดทนอยู่ ในบริษัท ออกมากินลมชมวิว เดี๋ยวก็กลับไป! อย่างน้อยครึ่ง ชั่วโมง!

“การประชุมคณะกรรมการในวันนี้ ทำไมไม่เข้าร่วมหรือ?”

เปลี่ยนคำพูดทันที จุดประสงค์แท้จริงที่หลงเซียวอยากจะ ถามให้ชัดเจนคือเรื่องนี้
“การประชุมคณะกรรมการหรือ? ผมไม่รู้ว่ามีการประชุมคณะ กรรมการ ไม่มีคนแจ้งให้ผมไปประชุม พูดอีกว่า พี่ใหญ่รู้ว่าผม ไม่ชอบไปประชุมที่แล้ว การประชุมคณะกรรมการน่าเบื่อที่สุด ยังไม่มีความน่าสนใจกว่าการประชุมของแผนกเราเลย การ ประชุมคณะกรรมการในวันนี้มีอะไรน่าสนุกไหม?”

โอ้ว? หลงจื้อถึงขนาดไม่ได้รับการแจ้งหรือ? ดูแล้ว ปัจจุบันนี้ คณะกรรมการกลุ่มนั้นกลับไม่มีอะไรเกี่ยวพันโดยตรงกับหลง จื่อ แต่ว่า พ่อก็ไม่ได้แจ้งเขาด้วยหรือ?

หลงเซียวหัวเราะเย็นชา หลงถึงคือกังวลว่าเขาจะช่วยเขาต่อ ต้านพลังอำนาจของพ่อในการประชุมคณะกรรมการล่ะ?

“ไม่มี น่าเบื่อเหมือนที่ผ่านมา

วางสายลง หลงเซียวเตรียมตัวจะให้เลขาเทกาแฟ ตอนที่ สายตาจ้องมองไปยังนอกประตู กลับมองเห็นเงากายเงาหนึ่ง พอดี

กู้เยนเซินพิงอยู่เคาร์เตอร์เลขา กำลังแหย่เล่นกับแอนดี้และ ลินดา คุณชายกู้ชายที่เจ้าชู้ ไปถึงที่ไหนล้วนไม่ลืมนิสัยเดิมที่ แหย่เล่นพัวพันกับผู้หญิง ตอนนี้ถึงขนาดยื่นอุ้งมือมาถึงออฟฟิศของหลงเซียวเลย ความอยากอาหารมากจริงๆนะ!

“คุณชายกู้ ว่างมากหรือ?”

หลงเซียวมือหนึ่งถือแก้วกาแฟ อีกมือหนึ่งสอดไว้ในกระเป๋า กางเกง เงากายที่สูงใหญ่ยืนอยู่นอกประตู สายตาความเป็น ระเบียบในสภาพแวดล้อมที่วุ่นวายจ้องมองกู้เยนเซิน

กู้เยนเซินเก็บมือที่จะจับหน้าของลินดากลับมา ผิวปากเสียง มาเฟียเสียงหนึ่ง “คุณชายหลงถึงขนาดออกจากประตูมา ต้อนรับเอง ไม่ต้องอบอุ่นขนาดนี้มั้ง ไอ่หย่า ยังถือกาแฟให้ผม ด้วยมือตนเอง ช่างเกรงใจจริงๆ?”

พูดแล้วก็ไปรับแก้ว เอามาแล้วจึงพบเห็นว่าคือแก้วเปล่า

“แม่ง!”

ท่านเซียวขมวดคิ้ว “ในเมื่อคุณชายกู้อยากดื่มกาแฟ ออก จากประตูเลี้ยวซ้าย ชงเสร็จแล้วส่งเข้ามา ทำให้ลำบากแล้ว

มือใหญ่ตบไหล่กู้เยนเซิน หลงเซียวกลับไปที่ออฟฟิศอย่าง สง่างาม
“แม่ง!”

กู้เยนเซินจ้องมองแก้วอย่างกลุ้มใจ สายตาเอียงไปมองเห็น เลขาที่กำลังแอบยิ้มอยู่ ยิ้มเบิกบานอย่างนิสัยคนพาลหนึ่งที คนสวยทั้งหลายอีกสักครู่เจอกัน”

ถือกาแฟสองแก้วเข้าไป กู้เยนเซินเบ้ปากอย่างไม่พอใจ “ จริงๆ ถึงขนาดเอาเปรียบผม

หลงเซียวดื่มกาแฟคำหนึ่ง ขมวดคิ้ว “ฝีมือใช้ไม่ได้ วันหลัง ต้องฝึกฝนมากกว่านี้หน่อย”

“ใช่! ไม่ชอบดื่ม ไม่ดื่มก็ได้ แต่ว่า เลขาผู้หญิงของคุณ สวย คนแล้วคนเล่า ให้ผมคนหนึ่งล่ะ?”

หลงเซียวเหล่ตามองเพื่อน “ไสหัวไปเอง หรือว่าจะให้ผมเตะ คณล่ะ?”

“อย่าเลย! เอาละๆ ผมมาหาคุณมีธุระจริงๆ” เยนเงินตัวเอง ดื่มกาแฟคำหนึ่ง ฟาดทิ้งเถอะๆ “รสชาติก็ยังพอใช้ได้ล่ะ!”

“เข้าเรื่อง”
“OK! ผมพบเห็นเรื่องที่น่าสนใจมากเรื่องหนึ่งเสิ่นเหลียว ช่วงนี้ทำการค้าขายกับญี่ปุ่น แล้วเป็นการค้าขายอะไร ผมก็ ไม่ต้องพูดชัดเจนมากกว่านี้แล้ว เขามีสินค้าชุดหนึ่งคืนนี้ต้อง ผ่านท่าเรือ L ขนส่งไปยังญี่ปุ่น ผมไปตรวจสอบสักหน่อย เรือ โดยสารล้านคัน ข้างในใสสินค้าเต็มไปหมด ออกจากท่าเรือ โดยใช้ข้ออ้างที่จะส่งนักท่องเที่ยว น่าจะคำนวณออกคร่าวๆว่า สินค้าชุดนี้อย่างน้อยมีราคาถึงเลขตัวนี้

กู้เยนเซินใช้นิ้วชี้เขียนตัวเลข 9

เก้าหลัก ย่อมไม่ใช่เป็นจํานวนน้อยอยู่ดี

หลงเชียวพิงหลังเก้าอี้ มุมปากกวาดผ่านรอยยิ้มหนึ่งที “ดัง นั้นล่ะ? เกี่ยวอะไรกับผมหรือ?”

“แม่ง! อย่าแกล้งทำดั่งสุภาพบุรุษผู้ดีได้ไหม? อยู่ต่อหน้าผม คุณก็เก็บความเสแสร้งนี้ขึ้นมาเถอะ OK? พูดจนเหมือนตัวเอง ไม่เคยเตะกับเงินร้อนมาก่อน” กู้เยนเซินนั่งไปยังโซฟาที่อยู่ ตรงข้ามเขาอย่างตามใจ ทําปากกว้าง

หลงเซียวมุมปากเอียง “ดูแล้วคุณมีแผนการ

“นั่นจําเป็น!เงินเหลียวคนนี้ในทุกปีล้วนต้องส่งสินค้าให้กับสิน กว่าประเทศ จํานวนผลลัพธ์ทำให้คนตื่นตะลึง แต่ว่าอยู่ที่งานประมูล จิ้งจอกตัวนี้ช่างไม่ใจใหญ่จริงๆ! แต่ว่าคุณชายหลง คุณลูกผู้ชายพอ เก้าพันล้าน ใจใหญ่จริงๆ! มีดนี้กรีดเนื้อออก ไปไม่น้อย ไม่เจ็บใจหรือ?”

หลงเซียวเล่นแหวนอยู่ ฮี เบาๆ “โอ่ว? ดูแล้วเนื้อที่กรีดออกนี้ มีความจําเป็นต้องเปะกลับมาจริงๆ”

กู้เยนเซินดีดนิ้วเสียงดัง “ชาญฉลาด!”

หลงเชียวพยักหน้า “ปล้นสินค้าของเงินเหลียว ในประเทศมี หลายคนที่ไม่กลัวตายอยากได้ ส่งต่อให้พวกเขา

“สวยงาม! ผมก็คิดเช่นนี้! คืนนี้ห้าทุ่ม เจอกันที่ท่าเรือ นาน แล้วไม่ได้ร่วมงานด้วยกัน ผมตั้งหน้าตั้งตารอ

หลงเซียวขมวดคิ้ว ห้าทุ่มหรือ? มีธุระไปไม่ได้ คุณไปจัดการ ลูกน้องที่ต้องการผมจะวางแผนจัดการให้คุณอย่างดี”

“แม่ง! คุณไม่ไปหรือ? มีเรื่องอะไรล่ะ?”

ท่านเขียวจับแหวน “ผมเพิ่งแต่งงาน คณให้ผมกลางคืนทิ้ง ภรรยาไว้ไปรับลมที่ท่าเรือหรือ?”
กู้เยนเชินเงยหน้าขึ้น ไม่มีอาลัยอาวรณ์ร้องเรียก “แม่ง!!”

ยังไม่ถึงเวลาเลิกงาน ลั่วหานหยิบกุญแจรถ “มีเรื่องโทรหา ฉัน ฉันมีธุระเล็กน้อยไปก่อนแล้ว

Lisa ซุบซิบจ้องมองลั่วหาน “เมื่อวานมีคนเพิ่งขอแต่งงาน วันนี้ก็หนีงานไปออกเดตหรือ?”

ล้วหานทิมจมูกของLisa ที่โด่ง “ไม่ใช่ออกเดต แต่ว่าคุ้มที่จะ ให้ฉันหนีงานสักครั้ง”

รถลีมูซีน Maybach สีขาวขับออกจากลานจอดรถ มุ่งตรงไป ทางทางหนึ่ง

เร็วมาก รถจอดอยู่ที่ข้างนอกโรงแรมห้าดาวแห่งหนึ่งใน เมืองหลวง

แอนน่าหยิบบัตรสมาชิกเพชรที่ได้เอามาจากลิ้นชักของหลง เซียวในตอนเช้าก่อนที่จะออกประตูออกมา พนักงานไม่ได้พูด อะไรก็น่าเธอเข้าไปในห้องพัก VIP ชั้นหนึ่งอย่างเคารพ
“คุณผู้หญิง ขอถามหน่อยว่ามีอะไรที่จะบริการให้ท่านได้ หรือ?”

ลั่วหานอมยิ้ม “ช่วยฉันเรียกคุณซีหรานมาที่นี่ ขอบคุณ”

“คุณอู่ที่อยู่ห้องเพรสซิเดนท์สูทหรือ?”

สถานที่อยู่กลับดี

“ใช่ค่ะ”

“ได้ค่ะ รบกวนท่านรอสักครู่

ลั่วหานพยักหน้า นิ้วเล่นการ์ดสมาชิกอยู่ ฐานะของหลงเซียว ใช้อยู่ที่นี่พูดได้ง่ายจริงๆ อีกทั้งเธอยังสงสัยว่า ถ้าหากว่าเอา บัตรประชาชนของหลงเซียวออกจากบ้าน ใช่หรือไม่ว่าเดินทั่ว ทั่วหล้าไร้ผู้ต่อต้าน

วันหลังกลับทดลองดูได้

ฉู่ซีหรานได้รับสายจากเคาร์เตอร์ประชาสัมพันธ์แปลกใจเล็ก น้อย อยู่ในเมืองหลวงยังจะมีใครจะมาหาเธออีกล่ะ?
ฉู่ซีหรานเดินลงจากลิฟต์พร้อมด้วยความสงสัย ยังไม่ได้ เข้าไปแขกเฉพาะของVIP ก็เห็นลั่วหานที่ดื่มน้ำชาอย่างสงบ สบายอยู่บนโซฟา

ตาหยีอย่างแน่น ยิ้มเย็นชาพูดว่า “โย่ว พี่สาวที่ดีของฉัน ที่แท้เป็นคุณนี่เอง!”

ลั่วหานเงยหน้าขึ้น จ้องมองซีหรานที่สวมใส่กระโปรงเซ็กซี่ พอดีตัว มุมปากดูถูกสะบัดหนึ่งที “คิดไม่ถึงหรือ? คุณนายเสิ่น”

“ฮึ! คิดไม่ถึงจริงๆ! คุณนายหลง!” ฉ่ซีหรานแต่ละคำล้วนแทบ จะกัดฟัน

ลั่วหานโบกมือให้สัญญาณเธอนั่งลง ตาสีดวงสบกัน แรง อาฆาตกระจาย

“คุณมาหาฉัน มีเรื่องอะไรหรือ? ฉันคิดว่าระหว่างเราไม่มี อะไรต้องพูด” ฉู่ซีหรานแกว่งขาขึ้นมาข้างหนึ่ง ยิ้มเย็นชาจ้อง มองเธอ

ลั่วหานยักไหล่ “ระหว่างพวกเราไม่มีอะไรต้องพูดจริงๆ แต่ว่า มีเรื่องหนึ่ง ฉันยังต้องให้น้องสาวอธิบายให้ดีๆจริงๆ
“ฮี! ให้ฉันอธิบายหรือ? ฉู่ลั่วหาน คุณคิดว่าตนเองเป็นคน สำคัญจริงๆหรือ!”

ลัวหานไม่รีบร้อนเลย ไม่โมโหด้วย แต่ว่าใช้มือซ้ายหยิบแก้ว ชาไว้ปรากฏแหวนวงนั้นออกมา “ฉันเป็นคนสำคัญหรือไม่คุณ นายเสน เมื่อคืนไม่ใช่เห็นแล้วหรือ?”

“ไม่เอาหน้า! อาศัยอำนาจของผู้ชาย!

“คุณนายเสน พูดไม่ผิด ฉันก็คืออาศัยอำนาจของสามีฉัน

ยืมมาใช้อย่างสมเหตุสมผล ยืมมาใช้อย่างปี

น้ำเสียงเปลี่ยนทันที ลั่วหานหัวเราะ ฮฺ “จู่ซีหราน ฉันถามคุณ หุ้นของบริษัท อคุณให้ใครไปแล้วล่ะ?”

ฉี่ หรานหัวเราะ ฮีๆ “ฉันว่าแล้วคุณทำไมมาหาฉัน ที่แท้ก็ คือเพื่อบริษัท ซอนั่นเอง! พี่ขอโทษแล้วจริงๆนะ หลังจากปี นั้นคุณตายแล้ว ฉันกับแม่ก็ขายบริษัทอู่ซื่อ สำหรับผู้ที่มีสิทธิ ครอบครองบริษัทอู่ซื่อพูดในตอนนี้คือใคร ไม่รู้!

ลั่วหาน ฮี เสียงหนึ่ง วางแก้วลง มือทั้งสองไขว้กัน “ฉู่ซีหราน คุณ อสัตย์หน่อยดีกว่า ถ้าไม่งั้นฉันไม่ถือสาที่จะใช้แรงหน่อย ทำให้สามีที่ดีของคุณรู้ว่าคุณเป็นผู้หญิงยังไงกันแน่? โอ้ว ฉันจําได้ว่าคุณยังเคยแท้งลูก เรื่องนี้ถ้าหากว่าให้ เขารู้แล้ว คุณรู้สึกว่าเขา……..

“ฉู่ลั่วหาน! คุณคนต่ำต้อย! คุณอย่าบังคับฉัน!” ฉู่ซีหรานอยู่ ดีๆลุกขึ้นมา เอ่ยปากด่าลั่วหาน

ลั่วหานฉีกมุมปากเล็กน้อย “รีบร้อนอะไรหรือ? ฉันยังพูดไม่ จบล่ะ OK ในเมื่อคุณไม่อยากฟัง อย่างงั้นก็พูดออกมาซื่อๆ ตรงๆเถอะ หุ้นใหญ่ที่สุดของบริษัทอู่ซื่อในปัจจุบันนี้คือใคร ? บริษัท ชื่อกำลังทำการค้าขายอะไรอยู่อีก

ฉ่ซีหรานก๋ากําปั้นอย่างแน่น แต่ว่าเธอกลับโมโหไม่กล้า ระบาย กัดฟันอย่างแน่น ฮี เย็นชา “บริษัท ซื่อตอนนี้เป็น ของสามีฉัน!ก่อนที่คุณจะไปก็เป็นของเขาแล้ว ไม่เพียงแค่นี้ คฤหาสน์ของตระกูลฉู่ในตอนนี้ก็เป็นชื่อของสามีฉันด้วย เป็น ยังไงล่ะ? ตื่นตกใจไหม?

โอ่ว? ที่แท้ตอนเวลานั้นซื้อหุ้นของบริษัทอู่ซื่อที่ไม่ระบุชื่อ อีกทั้งคนที่ซื้อคฤหาสน์ของตระกูลฉี่ไป คิดไม่ถึงว่าคือเงิน เหลียวโลกนี้ช่างเล็กจริงๆ

แต่ว่าเป็นเรื่องบังเอิญจริงๆหรือ?

“ไม่ตื่นตกใจ ช่างรังเกียจมาก พูดเถอะ สามีของคุณใช้บริษัทอู่ซื่อทำการค้าขายอะไรกันแน่?”

ตามที่ลั่วหานรู้ บริเวณกิจการของบริษัทอู่ซื่อในตอนนี้ไม่ ใหญ่เลย สิ่งที่ทำก็คือสินค้าเข้าออกโดยทั่วไป แต่สิ่งที่แปลก ใจคือบริษัทอู่ซื่อกลับสามารถอยู่ภายใต้ที่เศรษฐกิจไม่มั่นคง แค่อาศัยสินค้าเข้าออกอย่างเดียวก็สามารถนั่งมั่นคงอยู่ใน เมืองหลวง

ข้างในต้องมีคนควบคุมอยู่แน่นอน

ฉ่ซีหรานยิ้มแล้วยิ้มเล่าอย่างไม่รู้อะไร “ฉันเพียงแค่ผู้หญิง คนหนึ่ง ผู้ชายทำการค้าขายฉันไม่ยุ่ง คุณอยากรู้ขนาดนี้ ไป ถามเขาด้วยตนเอง ถ้าแน่จริง คุณก็ขู่เขาด้วยลองดู ฉันรับรอง คุณแม้แต่สุดท้ายจะตายยังไงก็ไม่รู้ตัว!”

ลั่วหานยิ้มมองคุณนายมั่งมีที่อยู่ต่อหน้า “ฉันย่อมไปถามให้ ชัดเจนอยู่ดี แต่ว่าฉันเตือนคุณสักคำ เป็นคนทำเรื่องต่างๆมี สมองหน่อย อย่าถูกคนเตะแล้วก็ไม่รู้ว่าตายอยู่ที่ไหน”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ