ตอนที่ 244 ลั่วลั่ว ตอนนี้คุณร้ายกาจขึ้นกว่าเดิมนะ

บริษัทMBK ในออฟฟิศท่านประธาน

ตงหมิงส่งเอกสารข้อมูลการเปลี่ยนแปลงล่าสุด ของหุ้นหลายบริษัท ท่านประธาน สิ่งที่คุณต้องการ ค้นเจอมาหมดแล้ว ตู้หลิงเซวียนถอนการลงทุน ทั้งหมดจากบริษัทเฉียว อกะทันหัน และยุติความ ร่วมมือกับโครงการใหม่ของบริษัทเฉียว อ

หลงเซียวเปิดเอกสาร และพลิกดูอย่างผ่านๆ เขา รู้ทุกอย่างดี “ผมเข้าใจแล้ว ตู้หลิงเซวียนถอนตัวไป เท่าไหร่?”

“ห้าพันล้านในเงินทุน นอกจากนี้ การเพิ่มทุนตาม แผนสําหรับโครงการใหม่ประมาณแปดพันล้าน”

หลงเซียวกล่าวว่าอืม รวมทั้งหมดสิบสามพันล้าน ซึ่งเพียงพอสําหรับปะทะต่อบริษัทเฉียว อ ไม่น่า แปลกใจที่สต็อกของบริษัทเฉียว อลดลงตามขีด จํากัด หลังจากการเปิดในวันนี้ตู้หลิงเซวียน การโจมตีนั้นโหดเหี้ยมจริงๆ

หลงเขียวสั่งว่า “อัดฉีดเงินสืบพันล้านเข้าบริษัท เฉียวชื่อทันที สำหรับโครงการใหม่ของบริษัท เฉียว อ แจ้งผู้จัดการทั่วไปของสาขานิวยอร์ก ไป หาเฉียวหยวนฟานตอนนี้ แล้วบอกเขาว่า MBK สามารถสละกำไรได้ 10% และดำเนินการโครงการ ใหม่ให้เขา

จี้ตงหมิงพยักหน้า “ครับ! แต่…ไร 10% จะ อธิบายเรื่องนี้ต่อคณะกรรมการได้อย่างไร? นี่เป็น โครงการขนาดใหญ่ที่มีเงินลงทุนรวมมากกว่าหนึ่ง หมื่นล้าน บริษัทเฉียว อ าเพียงปีละหนึ่งโครงการ เท่านั้น บอสหรือว่า………

“ตงหมิง คุณเห็นผมทําอะไรเมื่อไหร่และต้อง อธิบายให้คนอื่นฟัง? ทำตามที่ผมบอก ไปตอนนี้เลย แล้วก็ บอกฝั่งนิวยอร์กไป ไม่ว่าบริษัทเฉียว อจะมี โปรเจ็กต์อะไรในอนาคต ก็รับมาทั้งหมด

จี้ตงหมิงรู้สึกลำบากใจเล็กน้อยอีกครั้ง เขาลังเลชั่ว ครู “ท่านประธาน…….รกิจหลักของบริษัทเฉียว อ คือสิ่งพิมพ์ และภาพและเสียง ในด้านนี้ บริษัท ของ เราไม่ได้เกี่ยวข้อง มันจะเกินไปไหม………… หลงเขียวมองไปที่จี้ยงหมิง ดวงตาที่มืดมนไว้กัน บึ้งของเขา ไม่สามารถมองทะลุความคิดของเขาได้ แต่การตัดสินใจของเขามีอุปสรรคร้ายแรงที่ไม่อาจ านทานได้

“เมื่อก่อนไม่มี ก็จะมีหลังจากร่วมมือกับบริษัทเฉียว

ชื่อไง?”

จี้ยงหมิงรู้สึกสําลัก และอุทานในใจ เจ้านายเอ๋ย เพื่อภรรยาแล้วหลายแบบอย่างทุกสิ่งได้จริงๆ!

“ครับ บอส ผมจะไปจัดการเดี่ยวนี้”

จี้ตงหมิงถอยออกจากออฟฟิศ หลงเซียวหยิบ โทรศัพท์มือถือขึ้นมา และโทรออกหมายเลขอย่าง คุ้นเคย

เสียงกริ่งดังขึ้นชั่วขณะ กู้เยนเซินรู้สึกปวดหัวและ จับไป แต่จับไม่โดน “ไอ้บ้า ยามเช้าเช่นนี้จะไม่ให้ คนหลับนอนแล้วใช่ไหม!”

หลังจากรับโทรศัพท์ด้วยความงุนงง กู้เยนเซินก็ โกรธมากลุกจากเตียง “พูดมา! อย่ารบกวนเวลาข้า นอน!” หลงเชียวย่น ว จิ้มนิ้วทีกึ่งกลาง ว “คุณชาย อารมณ์ร้อนแต่เช้าเลย?

กู้เยนเซ็นร้อนรน “เซี่ย! ทำไมเป็นนาย? โทรมาหา ผมแต่เช้า มีเรื่องอะไร? เซี่ย ไม่ใช่ว่าเกิดอะไรขึ้น กับภรรยานายอีกแล้วเหรอ? พวกคุณอย่ามาทําร้าย สามัญชนอย่างผมอีกแล้วได้มั้ย?”

ริมฝีปากของหลงเซียวยกขึ้นอย่างเซ็กซี่ “คุณ คิดมากเกินไป เราสบายดี อีกไม่กี่วันสินเหลียวและ ฉู่ซีหรานจะมาในเมืองหลวง ถั่วลัวจะเผชิญหน้ากับ ฉู่ซีหรานเป็นการส่วนตัว แต่ในฐานะสามีของเธอ ผมรู้สึกว่าถ้าจะไม่ทำอะไรเลย มันดูไม่สมควรไป หน่อย”

กู้เยนเซินเกาผมที่ยุ่งเหยิงของเขา และใบหน้าบิด เบี้ยวขึ้นมาขณะที่กอดผ้าห่มอยู่ “คุณชายหลง คุณ มาอวดความรักคุณให้ผมแต่เช้า คุณจะใจร้ายขนาด นี้ไม่ได้”

“คุณมา จีนโดยไม่ได้ทำงานจริงจังอะไรเลย ผม หาเรื่องให้คุณทําเพื่อที่เวลาจะได้ผ่านไปเร็วขึ้น และ ช่วยตรวจสอบให้หน่อยว่า จะมีอะไรบ้างในการ ประมูลครั้งนี้ สิ่งของที่ราคาต่ำกว่า 10 ล้านไม่จําเป็นต้องรายงาน

กู้เยนเซ็นอ้าปากอย่างนิ่งเงียบ “เขี่ย ไม่เพียงแต่ อวดความรัก แต่ยังอวดรวยอีกด้วย ไม่น่าอาย!”

“ด่าพอแล้วใช่ไหม? ด่าพอแล้วก็ลุกขึ้นทำงานให้ เร็ว ผมอยากรู้รายละเอียดและข้อมูลที่ละเอียดที่สุด ก่อนที่การประมูลจะเริ่มขึ้น จำไว้ รายการที่เผยแพร่ สู่สาธารณะ ไม่ได้อยู่ในขอบเขตงานของคุณ ผม ต้องการของที่พวกเขาไม่ได้เผยแพร่เท่านั้น

กู้เยนเซ็นเตะและต่อสู้อย่างหดหู “ผมก็ไม่น่ากลับ มาที่ประเทศจีนเลย! ร่ำไห้!”

ท่านเขียวขมวดคิ้ว และวางสายโทรศัพท์ เด็กคนนี้ อารมณ์ร้ายขึ้น และดูเหมือนว่าจะต้องหาคนมาช่วย ดับมันสักหน่อยแล้ว

“แอนน่า อรุณสวัสดิ์!”

“คุณหมอแอนน่าอรุณสวัสดิ์” ฉู่ลั่วหานกลับไปทำงานในโรงพยาบาล หลังจาก เข้าประตูคุณหมอและพยาบาลที่ผ่านมาก็เริ่ม ทักทาย และพวกเขาทุกคนสุภาพ และยิ้มแย้ม แจ่มใสมากขึ้น

ความนิยมของเธอดีขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?

ถังจิ้นเหยียนและคุณหมอสองสามคนออกมาจาก ห้องผู้ป่วยพอดี และเห็นฉู่ลั่วหานที่ล็อบบี้พอดี พวก เขาแลกเปลี่ยนสายตากันสั้นๆจากนั้นก็เดินไปใน ทิศทางตรงกันข้ามกัน

คุณหมอที่อยู่ข้างๆถังจิ้นเหยียนกระซิบ “คุณหมอ ถัง คุณหมอแอนน่าและหลงเซียว คบกันจริงๆหรือ?”

ถังจิ้นเหยียนพยักหน้า “อืม พวกเขาเป็นคู่สามี ภรรยากัน”

“ไม่ใช่มั้ง! พวกเขาแต่งงานกันแล้วเหรอ? นี่ …กะทันหันเกินไปไหม? ไม่ใช่ว่าคู่หมั้นของแอ นน่าอยู่ที่อเมริกาเหรอ?”

ถังจิ้นเหยียนยื่นประวัติการรักษาให้กับเขา”ซุบซิบของคุณหมอแอนน่า ไม่พูดเยอะจะดีกว่า ถือ อันนี้ไปที่ชั้นสี่ คนไข้จะได้ฉีดยาต่อไป

คุณหมอพยักหน้า “โอเค”

ในห้องทํางานของ ลั่วหาน

แอนน่า คุณจําเป็นต้องสู้ขนาดนี้เลยเหรอ? หัวไม่ เป็นอะไรแล้วเหรอ? ทำไมรีบมาทำงานขนาดนี้? พัก ผ่อนอยู่ที่บ้านสักครึ่งเดือน แล้วก็ไปเที่ยวจะดีกว่า”

Lisaรู้สึกเป็นห่วง และกอดเธอไว้เป็นเวลานานก่อน ที่เธอจะยอมปล่อย

ฉู่ลั่วหานยักไหล่ “นี่ฉันก็หายดีแล้วไม่ใช่เหรอ? และอีกอย่างตอนนี้ฉันมาที่นี่ ยังไม่รับการผ่าตัด ชั่วคราว แล้วในช่วงหลายวันที่ผ่านมามีผู้ป่วยราย ใหม่หรือไม่? เอาข้อมูลของพวกเขาให้ฉัน”

Lisaพลิกดูกองเอกสาร และดึงโฟลเดอร์ออกมา “มีผู้ป่วยสามราย ที่มีอาการคล้ายๆกัน สถานการณ์ ปัจจุบันไม่ค่อยจะดีสักเท่าไหร่” ฉู่ลั่วหานเปิดแฟ้มและอ่านไปรอบหนึ่ง จากนั้นพยัก หน้า “จริงด้วย ทำไมถึงพึ่งส่งตัวมาตอนนี้ มันพลาด ช่วงเวลาที่ดีที่สุดในการผ่าตัดไปแล้ว ไปดูกับฉันที่ ห้องผู้ป่วยหน่อย”

Lisaเงียบไปชั่วขณะ แล้วมองไปที่ ลั่วหานอย่าง รู้สึกผิด ลังเลอยู่นาน ไม่พูด และไม่ได้ทำตามขั้น ตอนต่อไป

“ทําไมเหรอ? เกิดอะไรขึ้น?”

Lisaเป็นคนใจกว้างเสมอ ไม่ใช่ตัวละครสาวน้อย ขี้แย เกิดอะไรขึ้นในวันนี้?

“แอนน่า ฉันกับCurretคิดว่า หลังจากแต่งงานแล้ว อยากจะกลับไปพัฒนาต่อที่อเมริกา กลัวว่าจะไม่ รอจนกว่าโครงการนี้จบลง ฉันขอโทษแอนน่า ต่อ ไปอาจไม่ได้เป็นผู้ช่วยของคุณแล้ว……ฉัน ขอโทษ จริงๆ” Lisaก้มหน้าลง เธอครุ่นคิดกับข่าวนี้เป็นเวลา นาน แต่คงไม่เป็นการดีต่อแอนน่า ถ้าเธอจะยืดเวลา บอกมันต่อไป

จะดีกว่าที่จะบอกเธอไปเลย และให้เธอมีเวลาใน การหาผู้ช่วยคนใหม่ ข่าวนี้ มาอย่างกะทันหัน แต่แอนน่าแสดงความ เข้าใจ จับแขนของLisa แอนนาสายหัวแล้วยิ้ม “อย่าพูดขอโทษกับฉัน มันเป็นสิทธิ์ของคุณ ฉันไม่ สามารถให้พวกคุณอยู่ที่จีนตลอดไปได้ ฉันมีความ สุขมากที่พวกคุณได้อยู่ด้วยกัน มันเป็นเรื่องดี ที่ได้ กลับไปอยู่กับพ่อแม่ที่อเมริกา ฉันสนับสนุนพวกคุณ

Lisaไม่คาดคิดว่าเธอจะตอบตกลงอย่างเร็วเช่นนี้ และทันทีที่การแสดงออกบนใบหน้าของเธอเปลี่ยน จากเคร่งขรึมเป็นความสุข ” ขอบคุณมากแอนน่า! ฉันรักคุณ! รักคุณ!”

“เอาล่ะ ถ้าคุณบอกว่ารักฉันอีกครั้ง ฉันก็ลังเลที่จะ ปล่อยคุณไปแล้ว”

LisaและCurretกำลังจะจากไปจากประเทศจีนแล้ว ซึ่งนั่นหมายความว่าลั่วหานจะต้องคัดเลือกผู้ช่วย ใหม่อีกครั้ง แต่ผู้ช่วยที่มีความสามารถนั้นหาได้ไม่ ง่ายนัก คนหนุ่มสาวสองคนที่มีประสบการณ์ และ ทักษะทางการแพทย์อย่างเช่นพวกเขานั้นยิ่งหายาก มากกว่า

ลั่วหานรู้สึกหัวโตแล้วจริงๆ หลังจากพบผู้ป่วยแล้ว ลั่วหวานก้ไปที่ร้านกาแฟชั่น ล่างเพื่อไปดื่มกาแฟ และเห็นเกาหญิงจืออยู่ระหว่าง ทาง

ทั้งสองออกเดินทางจากคนละทาง ในจังหวะเดินที่ คล้ายกัน และไม่นานก็พบกันในทางเดินแคบๆนอก ร้านกาแฟ

ลั่วหามเหยียดคิ้วเล็กน้อย “ผู้อำนวยการเกา บังเอิญมากจริงๆ คุณก็มาดื่มกาแฟเช่นกันเหรอ?”

เกาหยิ่งจือแสยะยิ้มที่มุมปาก “เป็นเรื่องบังเอิญ จริงๆ ที่เราสองคนจะพบกันได้

เมื่อเผชิญหน้ากับความเย่อหยิ่งของเกาหยิ่งจือ รอยยิ้มของลั่วหานก็ลึกขึ้น โดยไม่ลดน้อยลง “ผู้ อำนวยการเกาเป็นผู้อำนวยสาวที่มีชื่อเสียงของหวา เซี่ย เป็นเกียรติอย่างยิ่ง ที่ได้ร่วมดื่มกาแฟกับคุณ ผู้ อ่านวยการเกาอยากจะดื่มกาแฟแบบไหน ฉันเลี้ยง เอง”

เกาหยิ่งจื้อเงยหน้าขึ้น และหัวเราะเยาะ จากนั้นก็ สะบัดศีรษะของเธอ “ฉันจะกล้าให้คุณนายหลงเลี้ยง กาแฟฉันได้อย่างไร?”“โอ? หรือว่าผู้อำนวยการเกากลัวว่าฉันจะวางยาพิษ ลงในกาแฟเหรอ? ไม่ต้องกังวล มีวิธีการบางอย่าง ที ฉันไม่ทำ และฉันก็ไม่อยากจะทำ แน่นอน ฉันคิดว่าผู้ จํานวยการเกาก็ไม่อยากจะจําแบบนั้นเช่นกัน ผลัก คนลงไปด้านล่างของหน้าผาโดยตรง มันถึงสนุก กว่า ใช่ไหม?”

ใบหน้าของเธอสง่างาม ราวกับหยกที่ไร้ที่ติ พร้อม กับรอยยิ้มในเมื่อกี้นี้ ปกคลุมทุกส่วนบนใบหน้าของ เธอด้วยความงามที่ทำให้มึนเมา และท้องฟ้ากีสดใส เพราะเธอ

คุณหมอผู้ชายที่ดื่มกาแฟอยู่ข้างๆ เขาเห็นลั่วหาน เดินเข้ามา และทักทายกันด้วยน้ำเสียงที่สุภาพ และ กระตือรือร้น แต่หันไปมองที่เกาหยิ่งจือ แม้ว่าเขาจะ สุภาพ แต่ความกระตือรือร้นของเขาก็ไม่มีอยู่อีกต่อ ไป

เกาหยิ่งจื้อขดนิ้วของเธอ และกรม “ฉันไม่เข้าใจว่า คุณกำลังพูดถึงอะไรอยู่

หลังจากนั้น เกาหยิ่งจื่อก็ซื้อกาแฟหนึ่งแก้ว และหัน หลังเดินออกจากร้านกาแฟ ฉู่ลั่วหานมองไปที่ด้านหลังของเธอ แล้วยิ้มเล็กน้อย เกาห ง อ คุณย่อหยิ่งเย็นชา แต่คุณอย่าลืมนะ ความเย่อหยิ่งและเย็นชาของคุณ หากใช้ผิดที่ขึ้นมา ทุกอย่างจะสะท้อนมาที่ตัวคุณเอง

วันที่อึดอัดที่หัวใจเช่นวันนี้ ยังคงยาวนาน สำหรับ คุณ

“คุณหมอแอนน่า คุณดื่มกาแฟแบบไหน ผมเลี้ยง คุณ!”

คุณหมอผู้ชายคนหนึ่งพูดขึ้นมา

ฉู่ลั่วหานยิ้มและพูดว่า “ไม่เป็นไร พวกคุณจะดื่ม อะไร ฉันเลี้ยงพวกคุณเอง ทุกคนทำงานหนัก และ สมควรได้รับสรรเสริญ”

“ว้าว! คุณหมอแอนน่าเยี่ยมสุดเลย! งั้นพวกเราก็ไม่ เกรงใจแล้วนะ!”

เมื่อเดินออกจากประตูพร้อมกับกาแฟ? โทรศัพท์ มือถือของฉู่ลั่วหานก็ดังขึ้น

บนหน้าจอ มีข้อความแวบขึ้นมา และเธอจำไม่ได้ว่าเธอเขียนมันตั้งแต่ตอนไหน มีตัวอักษรขนาดใหญ่ คือ “ผู้ป่วยโรคระบบประสาท” นั่นหมายถึงจิ้งจอก ร้ายกาจตัวหนึ่ง

หลังรับสายขึ้นมา เธอยังไม่ได้พูด หลงเซียวก็พูด ขึ้นมา “คุณงานยุ่งอยู่เหรอ?”

ลั่วลั่วจิบกาแฟ และความขมฝาดของบลูเมาเท่น คอฟฟี่ ก็ค่อยๆเปลี่ยนเป็นความหวาน “พึ่งเสร็จงาน กำลังดื่มกาแฟอยู่ บลูเมาเท่นคอฟฟี่ ไม่มีน้ำตาล อยากดื่มสักถ้วยไหม?”

หลงเซียวยืนอยู่ที่หน้าต่าง มองไปที่กาแฟในถ้วย ของเขา สูดดม แล้วจิบ “บลูเมาเท่นคอฟฟี่ ไม่มี น้ำตาล ชนแก้ว”

ลั่วหานหัวเราะอย่างเงียบๆ มันบังเอิญขนาดนั้นเลย เหรอ?

“โอเค ชนแก้ว”

หลังจากจิบเครื่องดื่มแล้ว หลงเซียวก็เปิดหัวข้อ ว่า “วันมะรืนนี้ฉู่ซีหรานและเสิ่นเหลียวจะมาที่เมือง หลวง ผมกลัวว่าแม่เลี้ยงของคุณก็จะมาด้วยในตอนนั้น คุณคิดแล้วหรือยังว่าจะทำอย่างไร?”

เพื่อจัดการกับ ซีทราน คุณคิดว่าฉันต้องเตรียม ตัวด้วยหรือ?” ฉู่ลั่วหานยิ้ม เลิกคิ้ว ใบหน้าที่มีความ มั่นใจและหยิ่งผยอง สวยงามและสะดุดตา

หลงเซียวยังยิ้มตาม “ดูเหมือนว่า คุณจะชอบเล่น สด”

“แน่นอน การเล่นสด ถึงจะสนุก แต่ฉันไม่ได้เห็น พวกเขามานานแล้ว ไม่รู้ว่าพวกเขาจะตกใจจนตาย ไหมถ้าฉันโผล่ออกไปทันที ถ้าทำให้พวกเขาตกใจ จนตายในครั้งเดียว มันก็จะไม่สนุกแล้ว”

“ฮาฮา!”

ชายคนนั้น หัวเราะอย่างจริงใจและเซ็กซี่ว่า “ลั่วลั่ว คุณร้ายกาจขึ้นเรื่อยๆแล้วนะ”

“ขอบคุณที่คุณหลงที่ยอมรับในตัวฉัน ฉันจะ พยายามอย่างไม่ลดอีกต่อไป” ฉู่ลั่วหานจิบกาแฟอีก ครั้ง รสชาติหวานมาก!

หลงเขียวกล่าวว่า “อย่าทํางานจนเหนื่อยเกินไป

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ