ตอนที่ 222 ลูกเขยลูกสะใภ้
แอนน่าไม่กล้าสรุปตัวตนของตู้หลังเรียนอย่าง บุ่มบ่าม และไม่กล้าซักถามอะไรด้วย
วินาทีนี้ เธอรู้สึกอิจฉานางเอกที่เกิดใหม่ในนิยาย มาก อย่างน้อยก็สามารถจัดการความทรงจํา มี ความสุข และมีความทรงจําของคนสองคน
อืม ครุ่นคิดสักพัก ถ้าหากคนหนึ่งคนสามารถมี ความทรงจําของคนสองคนได้ คงทําอะไรง่ายดาย
ขึ้น
แล้วเธอล่ะ
ความจริงในตอนนี้ช่างโหดร้ายเธอมาก
เธอไม่มีความของแอนน่ายังพอเข้าใจ แต่ แม้แต่ความทรงจําของอู่ลั่วหาน เธอแทบไม่มีเลย
แม่ง!
แอนน่าหลับตาลง เธอกำลังคิดอยู่ว่าตู้หลังเรียน คงไม่รู้ว่าตลาดในประเทศจีนมีหัวข้อหนึ่งที่กำลัง เป็นที่นิยมมาก นคือการเกิดใหม่
ซึ่งในประเทศจีนมีผลตอบรับที่ดีล้นเหลือมาก
แอนน่ายิ้มอย่างข็นข่มขืน
รถยนต์จอดตรงลานคฤหาสน์ของตระกูลเฉียว
เฉียวหย่วนฟานผลักรถเข็นพาได้มั้นมายืนรอ ต้อนรับนอกประตูตั้งนานแล้ว
“แอนน่า! กลับมาสักที! หม่ามี้คิดถึงแทบตายเลย! รีบมานี่เร็ว ให้หม่ามี้ดูหน้าดูตาหน่อย!
พ่อแม่ที่รักอย่างซึ้งใจ สองปีกว่าแล้วที่เธอได้รับ ความรักและความห่วงใยจากพวกเขา จนแทบไม่ เหมือนกับกำลังแสดงเลย แต่เป็นความรู้สึกจากใจ จริงหรอ? หรือว่าแสดงเทคนิคขั้นสูง?
แอนน่ารู้สึกว่าความคิดของตัวเองไร้ยางอายมาก
แอนน่ายิ้มแย้มและรีบวิ่งเข้าไปโอบกอดได้ นอ ย่างเชื่อฟัง “หม่ามี้ หนูก็คิดถึงหม่ามี้เหมือนกันค่ะ พอดีจัดการเรื่องทางนั้นเสร็จเลยกลับมาเยี่ยมค่ะ
ไนลูบใบหน้าของเธอเบาๆอย่างเอ็นดู พร้อมกับ พยักหน้าเล็กน้อย “หม่ามี้ยังกังวลเลยว่าลูกจะไม่ คุ้นเคยกับอาหารจีน หม่ามี้เป็นห่วงทุกวัน ดีมาก ลูก ดูไม่ผอมเลย แถมบนใบหน้ายังมีน้ำมีนวลเพิ่มขึ้น ด้วย”
“อาหารจีนมีอาหารรสเลิศเยอะมาก หนูชอบมาก เลยค่ะ
หลังจากนั้นทั้งสี่คนก็เดินเข้าไปในห้องโถง แอน น่ายื่นมือผลักรถเข็นแทน เฉียวหยวนฟานพาได้มั้น ส่วนตู้หลิงเซวียนก็ยื่นมือจับเหมือนกัน ซึ่งไปจับหลัง มือของเธอพอดี เขายิ้มและพูดว่า “เดียวผมช่วยคุณ เอง”
ได้ลิ้นรู้สึกพึงพอใจตู้หลิงเซวียนเป็นอย่างมาก “ตอนที่ลูกไม่อยู่เควินมาเยี่ยมหม่ามี้ทุกวันเลย เขา บอกว่าลูกไม่สามารถอยู่เป็นเพื่อนหม่ามี้ได้ เลยมา อยู่เป็นเพื่อน เพราะกลัวหม่ามี้รู้สึกเหงา เด็กคนนี้ ช่างเป็นคนมีน้ำใจจริงๆ”
อ? จริงหรอค่ะ?
แอนน่ารู้ กซาบซึ้งใจมาก “ขอบคุณค่ะ”
“เป็นสิ่งที่ผมสมควรทำอยู่แล้ว ไม่ต้องขอบคุณ หรอก!!
ได้มันยิ้มแย้ม และพลิกตัวเล็กน้อยตบบนหลังมือ ของแอนน่า”ในอนาคต หากลูกแต่งงานกับเควิน ลูก ต้องดูแลพ่อตาและแม่ยายดีๆด้วยนะเควินทําหน้าที่ ลูกเขยดีมาก ลูกในฐานะลูกสะใภ้ก็ต้องทำหน้าที่ยิ่ง – เข้าใจไหม?”
เฉียวหย่วนฟานหัวเราะอย่างเบิกบานใจขึ้น “ฮ่าฮ่า ดีมาก!เควินเป็นลูกเขยที่ดี แอนน่าเป็นลูกสะใภ้ที่ดี ทําไมช่างเหมาะสมกันแบบนี้?”
แอนน่าฉีกปากยิ้มเล็กน้อย
พวกเขารอคอยให้สองตระกูลปรองดองขนาดนั้น เลยหรอ?
มีใจประสานตรงกันที่แท้จริงยังมีเจตนาอื่นอีก
มีความสงสัย และค่ถามมากมายเหมือนก้อนเมฆ แต่แอนนายังไม่สามารถคลี่คลายความจริงได้
ในเมื่อเธอกลับมาแล้ว ในเมื่อเธอรู้แล้วว่าคำพูด โกหกต้องได้รับการพิสูจน์ ดังนั้นตอนนี้ไม่สามารถ แต่งงานก่อน
“โครงการที่มีการลงทุนสูงย่อยยับแล้ว บริษัทMBKที่สร้างเงินทำให้ผู้คนต่างพากันตื่น ตระหนกแล้ว”
“ทําลายห้างสรรพสินค้าถาวร ตระกูลหลงคิดจะทํา
อะไรกัน?”
ข่าวแพร่งพรายไปทั่วหมดแล้ว แม้แต่หนังสือพิมพ์ ทุกสำนักก็มีข่าวเรื่องห้างสรรพสินค้าของตระกูล หลง รวมทั้งหัวข้อข่าวบนอินเตอร์อย่างการเงิน อสังหาริมทรัพย์ วัสดุก่อสร้างแล้วกำลังวิพากษ์ วิจารณ์กันเรื่องนี้
ส่วนหลงเซียวกลับไม่เป็นเดือดเป็นร้อนนั่งอยู่ใน ห้องทํางานของตัวเอง เขาเปิดอ่านเอกสาร และเซ็นชื่อ ปฏิบัติตามกระบวนการอย่างเป็นระเบียบ
“ก็อกก๊อก” เสียงเคาะประตูดังขึ้น หลงเขียวพูดขึ้น โดยไม่เงยหน้า “เชิญ”
บนหน้าผากของ ตงหมิงมีเม็ดเหงื่อผุดโผล่ขึ้น ชุด สูทและเนคไทของเขายุ่งเหยิงมาก “เจ้านายครับ ข้างล่างมีนักข่าวเต็มไปหมดเลยครับ พวกเขาบอก อยากสัมภาษณ์คุณ อยาก ซักถามเรื่องห้างสรรพ สินค้าอย่างชัดเจนครับ”
เพราะมีน้ำเสียงหอบแห้งเลยทําให้หลงเซียวเงย หน้ามอง ตงหมิง “นักข่าวมีสิทธิ์ขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อ ไหร่กัน? พวกเขาอยากสัมภาษณ์ฉันหรอ งั้นฉันก็ ต้องลงไปให้พวกเขาสัมภาษณ์แบบนั้นหรอ?”
“เจ้านาย นี่ไม่ใช่ข่าวซุบซิบนินทานะครับ แต่เป็น หนังสือพิมพ์และสถานีโทรศัพท์ที่มีอิทธิพลนะครับ ผมเกรงว่าหากไม่สัมภาษณ์ อาจจะมีผลกระทบนะ ครับ”
สถานีโทรศัพท์เมืองหลวง สถานีโทรศัพท์ประจำ ทุกมณฑล และผู้มีอิทธิพลทางข่าวบนอินเตอร์เน็ต ในประเทศ พวกเขาล้วนเป็นกระบอกเสียงข่าวของคนในประเทศ
หลงเซียวถือปากกาไว้ มและพูดว่า “การรับมือกับ เหล่านักข่าวง่ายดายมาก พวกเขาชอบคําอธิบาย เกินความจริง คำพูดเหล่านี้ฉันคงไม่ต้องสอนนาย หรอกใช่ไหม?”
จี้ตงหมิงพูดขึ้นว่า “ผมเข้าใจแล้วครับ เจ้านาย วางใจเถอะครับ”
หลงเชียว ที่ผมและเสื้อของเขา “พวกเขาไม่เพียง ชอบฟังเรื่องสนุก แต่ยังชอบคนที่แต่งตัวเรียบร้อย ด้วย แล้วนายจะออกไปแบบนี้หรอ?”
จี้ตงหมิงมองตัวเอง และสงสัยว่าตัวเองเปลี่ยนไป เป็นแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?
เขายิ้มอย่างเก้อเขิน “เมื่อกี้ถูกนักข่าวเบียดเสียด เกือบตายครับ เจ้านายนี่ฉลาดมากที่มาทำงานตั้งแต่
เช้า”
มาทํางานตั้งแต่เช้าหรอ?
หรือว่าหลงเขียวจะบอกเขาว่า ตัวเองมาทำงาน
ตั้งแต่ สาม?
แน่นอนว่าหลงเขียวไปบอกเขา คืนแรกทีแอนน่า จากไป เขานอนไม่ค่อยหลับเลย เขาเดินเล่นห้อง รับแขก แล้วไปห้องออกกำลังกาย แล้วไปสวน ดอกไม้ แล้วไปแท่นดื่มเหล้า สุดท้ายเขาก็กินยานอน หลับ
แต่กลับไม่ได้ผล เขามีสติอย่างน่ากลัว ยิ่งเขาได้ กลิ่นตัวของเธอ เขาก็ยิ่งมีสติแจ่มแจ้ง
ดังนั้นหลงเซียวเลยตัดสินใจมาทํางานที่บริษัท แต่ คิดไม่ถึงว่าเหล่านักข่าวจะมานั่งรอแล้ว
“โอเค ไปเถอะ”
ยี่สิบนาทีต่อมา-
บริษัทMBKเป็นการส่งเสริมการค้า และมีความคิด ด้านการรักษาสิ่งแวดล้อมด้วย ไม่เพียงก่อสร้างโรง พยาบาลหวาเชี่ยเป็นการช่วยเหลือด้านหัวใจ แถม ยังใช้พื้นที่เดิมทีวางแผนก่อสร้างห้างสรรพสินค้าที่ ใหญ่เปลี่ยนมาเป็นสวนสนุกเพื่อบริการแก่เด็ก…”
MBK เป็นศูนย์รวมการค้าที่ใหญ่ที่สุดของเมือง หลวง ในอนาคตจะเป็นเสาหลักการค้า และจะรับ เด็ก และผู้ใจบุญ…..
แผนกประชาสัมพันธ์ แผนกโฆษณา แผนกการ ตลาดของบริษัทMBK ใช้เวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมงสั้นๆ ใบประกาศที่หลงเซียวจัดทำตอนทำงานเพิ่มเวรถูก ลงในสถานีโทรศัพท์ อินเตอร์เน็ต นิตยสาร รถไฟ ใต้ดิน สถานีรถโดยสารเป็นต้น ตอนนี้ชื่อ MBK เลย เป็นข่าวประเด็นร้อนที่สุดในเมืองหลวง
หลงถึงหยิบนิตยสารขึ้น จากนั้นสายตาที่มืดครึ้ม เปลี่ยนเป็นผ่อนคลาย “เล่าเหลียง เรื่องนี้คุณคิดยัง ไง?”
เหลียงจังซุนพูดขึ้นมา “คณะกรรมการครับ ต้อง ยอมรับว่า ความสามารถการประชาสัมพันธ์ของ ประธานเก่งกาจมาก ใช้เวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมงก็ สามารถปิดปากคนนอกได้แล้ว แถมยังเปลี่ยนข่าว ด้านลบกลายเป็นข่าวด้านดีด้วย อีกอย่างยังฉวย โอกาสโปรโมทบริษัทMBK ด้วย ในอนาคตบริษัท
ต้องก้าวหน้าอย่างแน่นอน”
หลงถึงวางนิตยสารลง และพูดขึ้นว่า “ลูกคนนี้ มีความสามารถ แต่บางครั้งก็ทำให้คนเป็นกังวล เหมือนกัน
เหลียงจ้งขุนพูดขึ้นว่า “คณะกรรมการครับ ประธานยังอายุน้อยถือเป็นเรื่องดี เพราะในอนาคต เขาต้องแบก MBK ก้าวหน้าได้แน่นอนครับ”
หลงถึงที่มีดวงตาแหลมคมเหลือบมองที่เขา และ พูดขึ้นว่า “เป็นเรื่องดี….สามารถเป็นเรื่องที่ไม่ดี ได้ ถึงแม้เขาจะเป็นคนมีความสามารถ แต่เขามักจะ ผยองตัว จนลืมเลยว่าใครกันเป็นคนก่อตั้ง MBK”
เหลียงจ้งซุนเริ่มรู้ตัวว่าตัวเองพูดผิดแล้ว สองพ่อ ลูกนี้เหมือนกับราชากับขุนนาง เมื่อเกี่ยวโยงกับผล ประโยชน์ของตัวเองก็ลืมสายเลือด
ยิ่งไปกว่านั้น หลงถึงไม่ได้มีลูกชายหลงเซียวเพียง คนเดียว
เมื่อเห็นเหลียงจังซุนก้มหน้าไม่ตอบ หลงถึงก็ยก ถ้วยชาขึ้น และจิบหนึ่งคำ “เรียกหลงจื่อมาหน่อยสิ”
“ได้ครับ!’
หลังจากเสร็จการผ่าตัด ถังจิ้นเหยียนรู้สึกแสบตา เล็กน้อย เขาดึงหน้ากากอนามัยออก แล้วขยี้ตาเล็ก น้อย ตอนที่เปลี่ยนเสื้อ มีหมอผู้ชายสองคนกำลังพูด คุยกันอยู่
คนหนึ่งพูดว่า “มิน่าจู่ๆคุณหมอแอนน่าถึงรีบกลับ ที่แท้กลับไปแต่งงานที่อเมริกานี่เอง ไม่รู้เหมือนกัน ว่า ผู้หญิงที่สมบูรณ์แบบอย่าง แอนน่าแต่งงานกับ ผู้ชายแบบไหน ฉันจะเฝ้ารอดู!”
ผู้ชายอีกคนหนึ่งตอบว่า “ต้องเป็นคนรวยและสูงส่ง แน่ หรือไม่ต้องเป็นคนร่ำรวยมากๆ คุณหมอแอนน่า มีประวัติไม่ธรรมดาแบบนี้ คู่แต่งงานต้องไม่ธรรมดา แน่”
เมื่อถังจิ้นเหยียนได้ยินแบบนี้ก็กระวนกระวายทันที
แอนน่าจะกลับไปแต่งงานที่อเมริกาหรอ?
เป็นไปได้ยังไง……
“คุณหมอ ง คุณเป็นอะไรหรอครับ?”
เมื่อหมอผู้ชายเห็นกังจิ้นเหยียนมีสีหน้าเคร่งเครียด
ก้ซักถาม น
“เปล่าครับ”
ลั่วหานคือจินตนาการของเขา แอนน่าก็เป็น จินตนาการของเขาเหมือนกัน
น่านําเสียจริง
เมื่อเดินออกจากห้องเปลี่ยนเสื้อ ถังจิ้นเหยียนก็พบ กับLisa ที่กําลังจะเลิกงาน
Lisa ยกนิ้วโป้งขึ้นด้วยท่าทางกระตือรือร้น “ถัง
คุณเจ๋งมาก!”
ถังจิ้นเหยียนพยักหน้าเล็กน้อย “ขอบคุณครับ
เดียวนะ แอนน่ากลับอเมริกาแล้ว แต่ทำไมผู้ช่วย ของเธอถึงยังไม่กลับไปล่ะ? ถ้าหากเธอแต่งงาน ก็ คงไม่กลับมาแล้ว ทำไมถึงทิ้งคนของตัวเองอยู่ที่นี่ล่ะ?
Lisa แอนน่ากลับอเมริกาแล้ว แล้วคุณ มCurretไม่กลับไปด้วยหรอ?”
Lisa ยักไหล่ แล้วขมวดคิ้วชิดกัน “แอนน่าเธอกลับ ไปจัดการธุระส่วนตัว ฉันกับCurretไม่สามารถยุ่ง เกี่ยว อีกอย่างนี้เป็นโครงการของเธอด้วย หากเธอ
ไม่อยู่ พวกเราก็ต้องช่วยดูแลแทนเธอ”
“ธุระส่วนตัวอะไรหรอ?”
Lisa ทําปากมันเล็กน้อย “แอนน่าไม่ได้บอกค่ะ
เรื่องแต่งงานเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนี้ ไม่บอกแม้แต่ผู้ ช่วยเลยหรอ?
กลับไปแต่งงานจริงๆหรอ?
‘คุณหมอ! คงไม่มั้ง! เป็นคุณจริงๆด้วย! โอ้พระเจ้า ฉันกำลังฝันไปหรือเปล่า!”
เมื่อลู่ซวงซวงเห็นถังจิ้นเหยียนก็ตื่นเต้นดีใจหนักจนกระโจนเข้ามาตะโกนเรียก โดยแทบไม่คำนึงเลย
ว่า นี่คือโรงพยาบาล
โอ้! สองปีกว่าแล้ว! ในที่สุดผู้ชายอบอุ่นก็กลับมา!
เมื่อถังจิ้นเหยียนเห็นลู่ซวงซวงก็ยิ้มและพูดว่า “คุณ ไม่เจอกันนานเลยนะครับ”
ลู่ซวงซวงตบบนบ่าของเขาอย่างไม่เกรงใจเลย เขา เปลี่ยนชุดสูทเรียบร้อยแล้ว และกำลังเตรียมเลิก งาน เขาดูท่าทางอ่อนโยนและสุภาพบุรุษมาก “ว้าว คุณดูหล่อกว่าเมื่อก่อนนะค่ะ!”
“คุณลู่เองก็สวยขึ้นนะค่ะ….เป็นอะไรครับ? ไม่
สบายหรอครับ?”
ที่นี่เป็นโรงพยาบาล คงไม่ได้มาเดินเล่นแน่
ลู่ซวง วงโบกใบตรวจสอบในมือเล็กน้อย “ไม่ใช่ ฉัน พ่อของฉันค่ะ แต่อาการดีขึ้นมากแล้ว ตอนนี้ กำลังทําเรื่องออกจากโรงพยาบาลค่ะ”
ถังจิ้นเหยียนพยักหน้าเล็กน้อย “แบบนี้ นี่เอง….ดีแล้วครับ ฝากความคิดถึงถึงคุณพ่อของ
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ