ตอนที่ 208 พานพบทะเลบางไห่ ทะเลอื่นก็ไม่อาจ เปรียบปาน

แอนน่าได้รับโทรศัพท์จากคณบดีเฉิน ปฏิกิริยา แรกที่รู้สึกก็คือ “คุณล้อเล่นอะไรเนี่ย”

คณบดีเฉินขอร้องไหว้วานอยู่ทางนี้ “แอนน่านิสัย ของถังจิ้นเหยียนคนนี้นั้นตรงไปตรงมาโผงผาง ถ้า เขาตัดสินใจที่จะยอมแพ้แล้ว ก็จะไม่หันหัวกลับมา อย่างง่ายๆ แน่ คลี่คลายกับปัญหาตรงหน้าก่อน ผม ก็ได้แต่ขอความช่วยเหลือจากคุณแล้ว”

ให้เธอยื้อถังจิ้นเหยียนกลับมาผ่าตัดให้คนไข้เหรอ

เธอใช้ฐานะอะไร จุดยืนอะไร จะเริ่มเอ่ยปาก อย่างไรดี

อีกทั้งไม่ต้องพูดว่า เธอก็ไม่แน่ใจว่าคนที่เพิ่งรีบ กลับมาจากอเมริกาใช่ถังจิ้นเหยียนหรือไม่ ถึงแม้ว่า เขาจะใช่ แล้วเธอจะเริ่มเอ่ยปากยังไงดีล่ะ
คณบดีเฉินไหว้วานต่อไป ก็ขาดแค่คุกเข่าต่อแอ นน่าผ่านทางโทรคัพท์แล้ว “แอนนาเอาเป็นว่าผม ขอร้องคุณแล้วกัน พวกเราไม่มีวิธีเชิญเขามาได้ จริงๆ”

หีอ?

คุณถึงท่านนี้ หรือว่าก็เห็นชีวิตคนเป็นแค่อากาศ หรอกเหรอ ถ้าจะอธิบายให้ละเอียดหน่อย เขาจะ ไม่ทำเป็นไม่เห็น ในเมื่อเขาก็เคยเป็นหมอท่านหนึ่ง ตอนนี้ก็ไม่น่าจะจู่ๆ เปลี่ยนไปจนไม่มีความสัมพันธ์ กับใครทั้งสิ้น ”

“โถ่เอ๊ย คุณไม่เข้าใจสถานการณ์น่ะแอนน่า ใน ปีนั้น จริงๆ ก็… เพราะว่าเกิดเรื่องขึ้นนิดหน่อย โถ่ สรุปว่า คุณก็ลองสักตั้ง ได้มั้ย”

อดทนไม่ไหวกับการขอร้องของผู้อำนวยการเฉิน แอนน่าก็ได้แต่ตอบตกลงไป

บนมือถือแสดงเบอร์มือถือที่คณบดีเฉินส่งมา คำ ขึ้นต้นมี ถัง จี้ เหยียน สามตัว

ที่น่าแปลกใจก็คือ ตัวของถังจิ้นเหยียนนั้นอยู่ที่อเมริกา แต่เบอร์ กลับขึ้นต้นด้วยรหัสประเทศจีน +86 มีเงินก็ทําอะไรตามใจตัวเองเหรอ อยู่อเมริกา ใช้โรมมิ่งระหว่างประเทศ

แอนน่าทิ้งตัวลงบนโซฟา คิดบทเกริ่นนำอยู่สักพัก แล้วจึงโทรออกไป

ถังจิ้นเหยียนที่อยู่ไกลโพ้นทะเลอยู่อีกฟากนั้น กําลังปรึกษาหารือกับกลุ่มวิจัยเกี่ยวกับเรื่องของการ ทดลองอยู่ โทรศัพท์ส่วนตัวในกระเป๋ากางเกงดังขึ้น มา ใช้เบอร์โทรศัพท์ของประเทศจีนมาโดยตลอด ไม่อยากจะใช้หลายรอบแล้ว แต่นึกถึงที่ว่านี่เป็นช่อง ทางการติดต่อเพียงหนึ่งเดียวระหว่างที่ตอนฉ่าหา น ยังมีชีวิตอยู่กับเขา เลยเก็บมาไว้โดยตลอด

นับว่าเป็นการคิดถึง ลึกๆ เข้าไปข้างในจิตใจนั้น ก็ ยังคงเฝ้ารอมาโดยตลอด ต้องมีสักวันหนึ่งที่เกิด เรื่องอัศจรรย์ขึ้น จู่ๆ ฉู่ลั่วหานก็โทรมาหาเขา

เบอร์ที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอเป็นเบอร์โทรจีนที่

แปลกหน้า

ถังจิ้นเหยียนสไลด์ปุ่มรับสาย “สวัสดีครับ”
แอนน่าถอนหายใจออกมาเชือกหนึ่ง เธอยังนึกเสีย อีกว่า จะไม่มีคนรับสายซะแล้ว

“คุณถัง สวัสดีค่ะ ฉันคือ….

ลัวหาน!

ทันใดนั้น ถังจิ้นเหยียนก็ลุกขึ้นมายืน เก้าอี้โดนเขา ปัดจนล้ม “ตึ๊ง” กระเบื้องพื้นแตกออก ทําให้ส่งเสียง ดังสั่นสะเทือน

“ลั่วหานคุณคือลั่วหาน ใช่หรือไม่”

เส้นต่างๆ บนใบหน้าของถังจิ้นเหยียนตึงขึ้นมา เนื่องจากตื่นเต้นมากเกินไป การแสดงออกทาง สีหน้ากับความรู้สึกนึกคิดภายในจิตใจนั้นต่างจะบ้า คลั่งไปพร้อมๆ กัน สองมือกาโทรศัพท์แน่น ตื้นตัน จนแทบอยากจะหลุดเข้าไปอยู่ในหน้าจอโทรศัพท์ หลุดเข้าไปอยู่ในสาย แล้วดึงผู้หญิงในสายคนนั้น เข้ามากอดไว้ในอ้อมอก

ลั่วหาน!
เขารอมาสองปีกว่า ในที่สุดก็มาถึงแล้ว

พระเจ้าประทานสิ่งมหัศจรรย์สิ่งหนึ่งมาให้เขา

นักวิจัยในห้องประชุมต่างตะลึงจนเบิกตาโพลง ดวงตาสีฟ้าสิบกว่าคู่เห็นสภาพที่ถังจิ้นเหยียน ควบคุมตัวเองไม่อยู่ ภาพลักษณ์ของถังจิ้นเหยีย นทั้งหมดได้พังทลายหายไปโดยพลัน

เขาก็จะมีตอนที่ตื่นเต้นด้วยเหมือนกันเหรอ?

เขาไม่ได้มีแค่หน้าเดียวท่าเดียวหรอกเหรอ?

แอนน่าเกาหัวเบาๆ ก็รู้ว่าเขาจะมีปฏิกิริยาตอบ สนองแบบนี้ ควรไปตายซะ เมื่อสักครู่น่าจะปรับ เสียงหน่อย เล่นทําเอาเธอจะอธิบายว่า ตัวเองไม่ใช่ ฉู่ลั่วหาน ก็รู้สึกจะใจดำไปหน่อย

แอนน่ายิ้มแหยะๆ ไปเล็กน้อย ได้ยินเสียงของถัง จิ้นเหยียนตอนนั้นอย่างชัดเจน เสียงหนักแน่นยิ่ง กว่าเดิม ความเร็วของเสียงเต้นของหัวใจเขา พุ่งขึ้น ไปถึง150 เจ้าหมอนี่ใจเต้นขึ้นมานี่ น่ากลัวยิ่งกว่า หลงเชียวอีก
“คุณ ง ฉันคือแอนน่า เราเคยเจอกันในมหาวิทยา ลัยฮาร์วารัตน่ะ ไม่ทราบว่าคุณยังพอจะจำได้บ้าง มั้ย”

แอนน่าหลับตา สูดหายใจเข้าลึกๆ กลัวว่าจู่ๆ ถังจิ้น เหยียนจะเป็นลมล้มไปจริงๆ

อเมริกาที่ไกลโพ้น สันหลังอันก๋าย่าของถังจิ้นเห ยียน ทันทีทันใดก็ล้มลงไปแล้ว ร่างกาย หลังจาก อยู่ในอาการตื่นเต้นขั้นสุด จู่ๆ ก็ล้มลงมาหนึ่งท่อน มือข้างเดียวที่ไม่มีเรี่ยวแรงยึดโต๊ะเอาไว้ ถึงจะสงบ สติอารมณ์ไว้ได้

ได้ยินเสียงแหบแห้งจากทางนั้น แอนน่าถามอย่าง ไม่สบายใจว่า “คุณหมอถัง คุณเป็นอย่างไรบ้าง ไม่ เป็นอะไร ชมั้ย”

ถังจิ้นเหยียนหลับตา ปรับการหายใจสักครู่ “ไม่ เป็นอะไร คุณหนูแอนน่า ไม่ทราบว่ามีอะไรครับ”

แอนน่าคบๆ อก ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว กลัวจริงๆ ว่า จะทำเอาเขาตกใจจนหัวใจวายขึ้นมาน่ะสิ “เป็นแบบ นี้นะ…
นําจุดประสงค์ที่ตนเองโทรศัพท์มาพูดไปหนึ่งรอบ จากนั้นก็รอการตอบกลับของเขา เพื่อที่จะลดช่อง ว่าง เธอได้ทำเตรียมใจกับการปฏิเสธของเขาไว้แล้ว

ถังจิ้นเหยียนก็ไม่ได้ปฏิเสธโดยตรง “คุณบอกว่า โปรเจคนี้ คุณเป็นคนรับผิดชอบเหรอ”

“ก็ใช่ แต่ว่าตอนนี้ฉันได้รับบาดเจ็บ อีกทั้งอาการ ของคนไข้ก็แย่มากๆ ถ้าหากว่าหาคุณหมอที่เหมาะ สมไม่ได้ ฉันก็จะไม่รบกวนคุณ หวังว่าคุณจะเข้าใจ”

ถังจิ้นเหยียนคิดแล้วคิดอีก ใช้ภาษาอังกฤษพูดกับ คนในห้องประชุมเบาๆ ไม่กี่ประโยค ทางนั้นตอบ อะไรไป จากนั้นถึงจะพูดใส่ไมค์ใหม่ “ช้าสุด3ชั่วโมง ผมจะให้คําตอบคุณ

“ไม่ได้ คุณต้องตอบฉันมาในตอนนี้ คนไข้รอไม่

ได้ คุณเป็นหมอ คุณควรรู้ว่า เวลาสำคัญกับพวกเขา มากแค่ไหน มาถึงตอนนี้แล้ว ฉันหวังว่าคุณกังวาง อารมณ์ส่วนตัวทั้งหมดลงก่อน เพื่อคนไข้ ถอยมา หนึ่งก้าว ได้ไหมคะ”
เธอบังคับไปหน่อย ตอนนี้ก็เขาโดนปิดทางที่จะ

ถอยแล้ว

แอนน่าก็ได้ทีขี่แพะไล่อีกครั้ง ไล่ถึงความลังเล สุดท้ายในใจเขา “ทฤษฎีที่คุณหมอถึงกำลังวิจัยใน ขณะนี้ เหมาะสมกับโปรเจคนี้พอดี ถ้าได้ล่ะก็ ฉัน หวังว่าจะได้ร่วมงานกับคุณเข้าไปอีกขั้น คุณถัง ฉัน รอคุณที่ประเทศจีน”

พรวดเดียว เธอพูดจบแล้วก็วางสายไป

“ฉันรอคุณที่ประเทศจีน

ประโยคนี้ สะกิดเข้าไปในความยืนหยัดสุดท้าย ของถังจิ้นเหยียน

Caseyจองตั๋วไปเมืองหลวงไฟล์ทที่เร็วที่สุดให้ผม หน่อย ผมต้องกลับประเทศด่วน”

โรงพยาบาลหวาเซีย
“คุณพูดว่าอะไรนะ ถังจิ้นเหยียนจะกลับประเทศ จริงๆ”

เกาหยิ่งจือเกาะแขนของซุนเจียสี่แน่น บีบจน ท่าแขนเธอแทบจะแตก ซุนเจียลี่กัดฟันจนปวด “ใช่…คุณปล่อยมือฉันก่อน เจ็บ”

เกาหยิ่งจือปล่อยแขนของเธอออก ดีใจจนแทบเป็น บ้า ดีใจ ตื่นเต้น ความดีใจมากมายพลุ่งพล่านออก มาอยู่ในใจ เธอเป็นบ้าไปแล้วเรียบร้อย

ถังจิ้นเหยียนจะกลับมาแล้ว เธออดทนรอเขามา เป็นเวลาสองปีกว่า คิดว่าจะไม่ได้เจอเขาอีกแล้ว ไม่ นึกว่า เธอจะคิดอย่างไรก็คิดไม่ถึง ถังจิ้นเหยียนยัง คงจะกลับมาได้

จะว่าไป ระหว่างพวกเขาสองคนก็ยังมีโอกาส พรหมลิขิตของเธอกับถังจิ้นเหยียน ยังไม่ได้สิ้นสุด ลง

นเจียสี่เห็นความดีใจบนใบหน้าของเธอ อดไม่ ได้ที่กวน ซ้ำยังอดไม่ได้ที่จะเตือน “ผู้อำนวยการเกา ถังจิ้นเหยียนถูกแอนนาเชิญกลับมานะ คุณรู้มั้ยว่านี่ มันหมายความว่าอะไร
จู่ๆ สายตาของเกาหยิ่งจื้อก็จ้องเฉียบไปยังซุนเงิ ยลี่ หรี่ดวงตาลง ครุ่นคิดถึงพายุเฮอริเคนสีดำอยู่ อย่างลับๆ แอนนา… ลั่วหาน

เป็นคนเหี้ยนี้อีกแล้ว คนเหี้ยที่วิญญาณยังคงไม่ไป ไหน

“หรือว่าถังจิ้นเหยียนจะรู้สถานะของแอนน่าแล้ว หรอกเหรอ” เกาหยิ่งจือกำแขนของซุนเจียลี่แน่นอีก ครั้ง การเจ็บปวดครั้งนี้ โหดมากยิ่งขึ้น

ซุนเจียลี่เจ็บจนน้ำตาแทบจะไหล “ฉันก็ไม่แน่ใจ แต่เหมือนว่าจะไม่ใช่ ถ้าหากรู้ว่าแอนน่าก็คือลั่วหา น เขาก็ต้องบินกลับมาทันทีแน่ๆ”

ใช่ ใช่แล้ว ดูจากความรู้สึกที่ถังจิ้นเหยียนมีต่อฉู่ลี่ วหาน เขาต้องบินกลับมาทันทีแน่ๆ

เกาหยิ่งจือนั่งบนเก้าอี้อย่างเหี่ยวเฉา ไม่ได้ เธอจะ ให้ถังจิ้นเหยียนรู้สถานะที่แท้จริงของแอนน่าไม่ได้ จะต้องให้พวกเขาจํากันและกันไม่ได้
บริษัทMBK ห้องทํางานท่านประธาน

จี้ยงหมิงนำเอกสารฉบับหนึ่งส่งให้หลงเชียว พูด อย่างนอบน้อมว่า “ท่านประธาน นี่ข้อมูลทั้งหมดที่ เกี่ยวข้องกับคุณหนูแอนนาที่สืบได้ในขณะนี้ ข้อมูล ของตระกูลเฉียวทั้งหมดก็อยู่ข้างในแล้ว”

ซองจดหมายกระดาษหนังวัวหนาๆ ซองหนึ่ง เพียง พอสำหรับการสืบค้นตระกูลเฉียวสามรุ่นก่อนให้ ทะลุปรุโปร่ง

หลงเชียวลูบๆ ซองจดหมาย พยักหน้า “ฉันรู้แล้ว แกออกไปเถอะ”

ศีรษะ เจ็บที่อๆ ที่จริงแล้ว แม้ว่าไม่ดูสิ่งข้างใน จาก การที่ได้รู้จักและเข้าใจในช่วงหลายวันมานี้ เขาก็ แทบจะติดความคิดที่ว่า แอนน่าคือฉู่ลั่วหานไปแล้ว

บนตัวของพวกเธอมีสิ่งที่เต็มไปหมด ถ้าหากแอน น่าคือฉู่ลั่วหานจริงๆ ทำไมเธอถึงจะไปเรียนรู้อะไร ที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับสิ่งที่เรียนมาภายในเวลาสองปี มากขนาดนั้นได้อย่างไร
รถแข่ง?

วิชาแพทย?

ทักษะการใช้ชีวิตทั้งหมด?

อีกทั้งยังปรับเปลี่ยนหน้าตาไปอย่างสิ้นเชิง เปลี่ยน ลายมือไปจนหมดสิ้น

เขาไม่กล้าเชื่อ คนคนหนึ่งจะเปลี่ยนไปได้โดยสิ้น เชิงขนาดนี้

แบกเอาความสงสัยและพะวงไว้ เขาเปิดซอง

จดหมายออก

ข้างในเป็นรูปตั้งแต่แอนน่าเล็กจนโต ตั้งแต่เกิด จนถึงประถม มัธยมปลาย มหาวิทยาลัย ผู้ใหญ่ ตอนนี้…

สมบูรณ์แบบไร้ที่ติ หาตัวจับได้ยาก

ก็เป็นใบหน้าที่ร่ำลือกันทั่วทั้งเมือง ไม่เคยเกิดการ เปลี่ยนแปลง
ในแฟ้มยังมีข้อมูลที่แอนน่าเคยเข้าโรงพยาบาล เวลานั้นตรงกันพอดีกับที่ลั่วหานเกิดอุบัติเหตุขึ้น แต่ สถานที่เขียนไว้ว่าที่ใต้เทือกเขาแอลป์ หลังจากที่ เกิดอุบัติเหตุขึ้น เธอถูกส่งไปที่โรงพยาบาลเซนต์เม รี่ สหรัฐอเมริกา ได้รับการรักษายาวนานกว่า300วัน

ข้อมูลแม้แต่เครื่องมืออุปกรณ์การรักษาที่รวมอยู่ ข้างในอย่างครบถ้วนและถูกต้อง

หลังจากนั้น ยังมีรูปที่แอนน่าหมั้นกับตู้หลิงเซวียน ทั้งสองเดินจูงมือกันบนสนามหญ้าอยู่ที่คฤหาสน์ส่วน ตัวในนิวยอร์ก รอบข้างเป็นญาติสนิทของทั้งสอง ฝ่าย

แอนน่าเป็นคนที่ต่างกับฉู่ลั่วหานโดยสิ้นเชิง มีโบก ของตัวเอง กั้นอยู่กับเขาครึ่งซีกโลก ใช้ชีวิตอย่าง เรียบง่ายมาโดยตลอด

ดังนั้น…ความคิดที่ว่า แอนนาคือฉู่ลั่วหาน ก็ได้ตัด ทิ้งไปอย่างสิ้นเชิง

เวลานี้เอง โทรศัพท์ของหลงเซียวก็ดังขึ้น กู้เย็น เซ็นโทรเข้ามา
หลงเขียวลูบหน้าผาก เขาปวดหัวมาก หาไมหรอ”

“ประโยคนี้ ควรเป็นฉันที่ถามแกปะ? เสียงเดี่ยว แรง แกเป็นอะไรไป? อ้อ ใช่ เห็นข้อมูลของแอนน่า แล้วหรือไม่? ฉันกับแฮคเกอร์ทางนี้สองสามคนร่วม มือกันหาน่ะ อีกทั้งยังมีผู้ช่วยจี้ของแก ครั้งนี้ นำ ข้อมูลของ หญิงงามผู้นี้ขุดออกมาทั้งหมดได้จริงๆ แล้ว พอใจมั้ย”

พอใจ ถึงจะแปลก

“ไม่ใช่ ฉันควรถามแก รู้สึกเสียใจภายหลังมั้ย? ตอนนี้รู้แล้วว่าแอนนาไม่ใช่เมียของแก ยังไม่รู้ซะยัง ดีกว่า…”

หลงเซียวอารมณ์ไม่ดีเป็นอย่างมาก “พูดภาษาคน ไม่เป็นก็วางสายละ

“อย่าสิ อย่าสิ ฉันตั้งใจมากนะ ฉันว่านะ คุณชาย ใหญ่หลง คุณชายของผมน่ะ คุณนายของท่านจะ ไม่ใช่ชีวิตอย่างเด็ดเดี่ยวหน่อยไม่ได้เหรอ? เมื่อก่อน คุณพลาดลั่วหานไปแล้ว ตอนนี้ล่ะ ยังคิดจะพลาด แอนน่า? ถ้าหากว่าชอบจริงๆ ไม่ต้องสนใจว่าเธอคือ ใคร ไม่ต้องไปสนว่าเธอจะแต่งกับใคร จีบมาได้ก็ไม่ใช่ว่าจบแล้วเหรอ ไม่ต้องมาวางมาดเป็น เทพมังกรอะไรแล้ว ใช้ความจริงใจทําให้เธอได้ใจ ไปตรงๆ เลย โอเค?”

กู้เยนเซินจะทนดูต่อไปไม่ได้แล้ว พี่น้องของตัวเอง จะโง่งมงายในความรัก แทบจะเป็นตาย ไม่ง่ายที่จะ มีชีวิตอยู่ไปได้ ก็มาเจอกับแอนน่า เจ้าหมอนี่ที่หัวรั้น ก็จะไปรักคนที่เขาไม่ได้รัก เรื่องนี้วุ่นจนเจ็บไข้

ท่านเขียวกุมขมับ ทิ้งน้ำหนักลงไปบนพนักพิงเก้าอี้ “แกรู้มั้ยว่า อะไรที่เรียกว่า พานพบทะเลชางไห่ ทะเลอื่นก็ไม่อาจเปรียบปาน

กู้เยนเซ็นไม่รู้ไม่ชี้ ไม่เข้าใจ และก็ไม่เห็นด้วย “ฉัน รู้แค่ว่า ผ่านหมู่บ้านนี้ไป ก็ไม่มีร้านนี้ อีกอย่าง ถึงจะ เผยข้อมูลที่ใหม่ที่สุด พวกเพื่อนๆ ฉันที่อยู่ศูนย์กลาง การวิจัย มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด บอกว่า วันนี้ถังจิ้น เหยียนรับโทรศัพท์ จะบินกลับมาเลย โทรศัพท์นั้น ใครเป็นคนโทร ฉันไม่รู้ แต่ว่าข้อมูลมีผล ที่ที่ถังจิ้น เหยียนจะไป เป็นโรงพยาบาลหวาเซียในมือของแก

หลงเขียวผละมีอออกจากหน้าผาก นิ้วยาวๆ กดไป

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ