ตอนที่ 185 ท่านเขียวพูดว่า เธอเป็นคนของฉัน
แอนน่าเงยคางขึ้นมองหลงจื่อ วันนี้เขายังถือว่าเป็น กิจลักษณะ เสื้อสูทเหมาะกับตัว รองเท้าหนังที่ขัด เป็นมันวาว ข้อมือยังห้อยไว้ด้วยนาฬิกาโลหะ มอง แวบแรกดูเหมือนมือใหม่ทางธุรกิจ
“มองรูปลักษณ์ภายนอกแล้วดูสง่าผ่าเผย คนก็ดูมี ชีวิตชีวาดี แต่ดูเหมือนว่าไอคิวคุณจะไม่พอใช้ ฉัน เคยเตือนสติคุณแล้วนะ ทำไมถึงลืมเร็วขนาดนี้?”
เสียงของเธอ เหมือนกับพี่สะใภ้มากจริงๆ! เหมือน เกินไป!
ฟังเพียงครั้งนึง หลงจื่อก็จิตใจวุ่นวายครั้งนึง
ยิ่งเป็นอย่างนี้ หลงจื่อก็ยิ่งสนใจมากขึ้น ก้าวเข้า ใกล้แอนน่าอีกครึ่งก้าว แขนอันเรียวยาวข้ามหัวของ เธอไปค้ำไว้ที่เสาหินอ่อนสีขาวบริสุทธิ์ที่ด้านหลัง ของเธอ โอบล้อมแอนน่าไว้ครึ่งหนึ่งรอบหน้าอกของ เขา มองลงไปยังแก้วขาวผ่องอันทะนงตัวของเธอ “ฉันเคยพูดแล้วว่าฉันถูกใจคุณ คุณก็
แอนน่าเอียงพิงไหล่ของเธอเพื่อหลีกเลี่ยงลม หายใจของเขา “ดูท่าฉันจะหลบเลี่ยงไม่ได้ใช่ไหม?”
“ของดีๆอยู่ตรงหน้า ทำไมจะต้องหลบเลี่ยง? ใจ กว้างยอมรับจะไม่ดีกว่าหรอ?” หลงจื่อยังคงแฝงไป ด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย ผู้หญิงคนนี้ เขามองเพียงครั้ง แรกก็มั่นใจแล้วว่า เขาจะต้องได้รับอย่างแน่นอน!
ไม่ คือจีบได้!
ดนตระกูลหลง ไหม! ไร้ยางอายแบบนี้ทั้งหมดเลยใช่
“ฉันหมั้นแล้ว มีคู่หมั้นหมายแล้ว”
เธอชูมือขึ้น เผยให้เห็นแหวนเพชรบนนิ้วกลาง
หลงจื่อทำริมฝีปากจุ๊ๆ “หมั้นแล้วงั้นหรอ…..
พูดพลาง เขายื่นมือออกไปดึง แหวนบนนิ้วมือของ เขาอยู่ดีๆก็หายไป!เงยหน้ามองอีกครั้ง แหวนเพชรสองแสงระยิบ ระยับ วิ่งไปอยู่ในมือเขาแล้ว!
เชีย!
“คนสวย ข้ออ้างเรื่องการหมั้นนี้ไม่ต้องใช้แล้วดีกว่า มุขมันเก่าเกินไป เพียงแต่แหวนก็ไม่เลวนะ ฉันจะ ช่วยดูแลแทนคุณเอง!”
หมั้น?
หลงจื่อเชื่อนะ แต่หมั้นแล้วแล้วยังไงล่ะ?
ในตอนแรกเขาเข้าใจผิดคิดว่าเป็นตั๋วหาน การ กีดขวางฐานะทางสังคมและการถูกยับยั้งอย่างหนัก หน่วงทําให้ทิ้งความกล้าไปที่จะชอบเธอไปอย่าง จนปัญญาจริงๆ แต่ก็คาดไม่ถึงว่านานวันเข้าเขาก็ มีโอกาสได้รู้จักกับผู้หญิงที่มีพลังบางอย่างในตัวที่ เหมือนกับพี่สะใภ้ เขาจึงไม่สามารถพลาดโอกาสได้ อีก!
“ก่อเรื่องอย่างไร้เหตุผล! ก่อนที่ฉันจะบ้าคลั่ง เอา แหวนคืนมาให้ฉัน อย่าท้าทายความอดทนของฉัน”
“ให้คุณก็ได้ เพียงแต่ คุณเอาอะไรมาแลกเปลี่ยน
ล่ะ?”
หลงจื่อเล่นกับแหวนเพชรเม็ดเล็กที่ละเอียดงดงาม แต่มูลค่าไม่น้อย หัวเราะสนุกสนานแต่การถามกลับ แอนน่าชัดเจนว่าไม่ได้ล้อเล่น ดวงตาที่สดใสผิวเผิน มีความหมายลึกซึ้งอย่างมาก ท่าทีความจัดเจนใน ชีวิตน้อย และจริงใจกว่าผู้ชายที่เจอในห้างสรรพ สินค้ามาก
บอกไม่ถูก แต่หลงจื่อให้ความประทับใจกับแอนน่า และไม่ใช่คนที่น่ารังเกียจแบบนั้น อย่างน้อยให้ความ ประทับใจกับเธอดีกว่าหลงเซียวอย่างมาก
แอนน่าแทนที่จะกระวนกระวายใจแต่กลับ ใช้สอง แขนโอบแขนของตัวเอง แหงนหน้ามองเล็กน้อย “ดู ท่า คุณจะชอบแหวนวงนี้ โอเค คุณชอบ คุณก็เอาไป เถอะ”
หลงจื้อขมวดคิ้ว เขาพลิกแหวนสังเกตอย่าง ละเอียดกลับไปกลับมา “แหวนหน่ะ ฝีมือไม่เลว ฉัน ก็ชอบอยู่นะ แต่ฉันชอบเจ้าของแหวนยิ่งกว่า ไม่รู้ว่า จะพากลับไปได้ด้วยไหม?”เหอะๆ เป็นเจ้าหนุ่มที่พูดจาเหลวไหลคนนึง
แอนน่ายักไหล่ “เจ้าของแหวน คือคู่หมั้นของฉัน ถ้าคุณชอบล่ะก็ จะพากลับไปก็ไม่ใช่ความคิดที่เลว ร้าย
หลงจื่ออารมณ์ดีเป็นอย่างยิ่ง มองลงไปยังแอนน่า ที่ต่ำกว่าตนเองช่วงนึง พยายามพิจารณาจากบน ใบหน้าของเธอเผื่อจะมองอะไรออกบ้างเล็กน้อย แต่ การแสดงออกของเธอเงียบสงบเกินไป ชอบเกลียด ไม่มีการเปลี่ยนแปลง แววตาไม่มีความเคลื่อนไหว มี เพียงริมฝีปากสีแดงอ่อนที่ยกขึ้นอย่างเหยียดหยาม ดูหมิ่นและไม่สนใจ
“ฉันจริงจัง ฉันรักคุณตั้งแต่แรกพบ ฉันต้องการ จีบคุณ” หลงจื่อพูดโดยไม่อ้อมค้อม ประกาศ เจตนารมณ์ของตนเองให้รู้อย่างเป็นทางการ
ลงมือด้วยไม้แข็งก่อน หลักการนี้คุณชายรองหลงรู้
หลงเซียวหันกลับมามองท่ามกลางฝูงชน พอดีกี มองไปเห็นหลงจื่อกับแอนน่า ท่าทางการแสดงออก ว่ากําลังพูดอะไรอย่างมีเลศนัย หญิงสาวรูปร่างผอมบางลากชุดราตรีสีดำขึ้น บรรยายเรื่องราว ต่างๆอย่างเย็นชา มีเสน่ห์อย่างล้ำเลิศ ความงดงาม ท่ามกลางแสงสีแต่เพราะสีดำาและการแสดงออก แบบพิเศษในรู้แบบที่โดดเด่นไม่เหมือนใคร
หลงจอกำลังทําอะไร?
“คุณ ยใหญ่หลง ฉันเพิ่งจะพูดข้อเสนอแนะคุณ ไป ยังหวังให้คุณพิจารณาสักเล็กน้อย” ผู้จัดการ ธุรกิจคนนึงชวนยกแก้ว
ท่านเขียวตอบอย่างเฉยเมยว่า “MBKระยะนี้ยัง ไม่มีโครงการนี้”
เป็นการปฏิเสธคนอื่นอย่างตรงไปตรงมา
สายตาล่องลอยไปยังเงาร่างของหญิงชุดดำด้าน นั้นอย่างไม่ระวัง ท่านเซียวก้มลงจิบไวน์แดง
แอนน่าเป่าลมออกทางปากเบาๆ “ต้องขอโทษน้อง ชายด้วยจริงๆ หนึ่งฉันไม่ชอบคนที่อายุน้อยกว่า สองไม่ชอบลูกผู้ลากมากดี สามฉันมีคู่หมั้นแล้ว ฉัน ให้เวลาคุณสามวินาที และออกไปให้ห่างจากฉันสาม เมตร ไม่อย่างนั้น ฉันจะทำให้คุณต้องออกไปจากงานเลี้ยงคืนนี้อย่างคาดไม่ถึง”
ก้าวร้าว! ใจกล้า!
อยู่เมืองหลวงยังกล้าที่จะพูดแบบนี้กับเขา นอกจากตระกูลหลงทั้งสามท่านแล้ว ก็ยังไม่มีใคร กล้า!
“คนสวย ฉันสามารถทำให้คุณตกหลุมรักฉันได้ อย่างแน่นอน” หลงจื่อซูแก้วเหล้าขึ้นดื่มต่อหน้าแอน น่า ยิ้มอย่างมั่นใจในตัวเองเป็นพิเศษ
“ยังไม่ไปอีก?”
“ไปสิ ไปแน่นอน ไม่ต้องรีบร้อน ฉันมีความอดทน และวิธีการ คนสวย เดี๋ยวเจอกัน” หลงจื่อนำแหวน ใส่ลงในกระเป๋าเสื้อสูทตัวนอก “แหวน ฉันจะดูแล แทนคุณเอง”
หลงจื่อวางก้ามแล้วก็ไป ผู้หญิงบริเวณด้านข้างรุม มองแอนน่าไม่หยุด!
“ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร? ติดต่อกับคุณชายรองหลง ทันทีเลยหรอ? หน้าไม่อาย!”
“ดูแล้วก็เห็นได้ชัดเจนว่าแก่กว่าหลงจื่อหลายปี อายุปูนนี้แล้วยังมาขายสวาท หญิง วจากที่ไหน กัน?
“อยากได้ตำแหน่งสูงคิดบ้าบอ!”
เสียงวิพากษ์วิจารณ์และคำพูดกระทบกระทั่งของ คนโดยรอบล้วนลอยเข้ามาใส่หูของแอนน่าทั้งหมด ต่าท่าแล้วตอนนี้ ต้นไม้อยากอยู่นิ่งแต่ลมกลับไม่ หยุดพัด(สถานการณ์หนึ่งไม่เป็นไปดังใจหวัง)
หญิงแต่งหน้าจัดชุดสีแดงเดินเอวพริ้วไหวเข้ามา ข้างๆแอนน่า ผู้หญิงหลายคนโดยรอบก็ตามกันเข้า มา ไม่ถึงหนึ่งนาทีก็ล้อมแอนน่าไว้ตรงกลาง ริม ฝีปากของแอนน่ายกขึ้นเล็กน้อย สีหน้าไม่แสดงออก
“อุ้ย นี่เป็นใครกัน? มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับ คุณชายรองหลงหรอ?” หญิงชุดแดงหัวเราะอย่าง หมิ่นเหยียดหยาม เยาะเย้ยถากถาง
แอนน่ายิ้มเยาะอย่างเย็นซา “ฉันเป็นใคร คุณไม่ จําเป็นต้องรู้”
“เหอะๆๆ! พูดจายังโอหังอวดดี! พูดมาสิ ว่าจงใจจะ เข้ามาอ่อยคุณชายรองหลงใช่ไหมล่ะ! แล้วก็ยังไม่ ลืมตาดู คุณชายรองหลงเป็นใคร? หญิงชั่วไม่รู้จัก ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ”
หญิงชั่วสองคำนี้ ที่เธอค่าดูคล่องปากจริงๆ
แอนน่าขมวดคิ้วขึ้น ใบหน้าที่ขาวผ่องเริ่มไม่พอใจ “อ้อ? งั้นคุณเป็นใครล่ะ? มีสิทธิ์อะไรมายืนซักถาม น? เป็นแฟนเบาหรอ? คนรักหรอ?”
” ฉันทนดูผู้หญิงอย่างคุณไม่ได้! เลยต้องเรียกร้อง ความไม่เป็นธรรม!” หญิงสาวมั่นใจในตัวเอง นำแขน กอดอก ยืดหลังตรง ส่วนเว้าโค้งก็ยิ่งเซ็กซี่มากขึ้น
แอนน่าเพียงแค่ยิ้มจางๆ “เมื่อเป็นเช่นนี้ …” สร้าง เรื่องให้ลําบากใจ “คุณก็เรียกเขามาสิ พูดกันต่อหน้า พวกเราให้ชัดเจนไปเลย
“คุณเป็นบ้าอะไร ไม่นึกเลยว่าจะกล้าให้คุณชาย รองหลงเข้ามาหา! ฉันดูแล้วคุณคงเบื่อชีวิตแล้วนะ สิ!” พูดพลาง เธอมองรอบๆซ้ายขวา “พี่น้องทุกคน บนเขตของเมืองหลวงนี้ ผู้หญิงคนนี้ ควรจะทํายังไง ?”
“ไม่ต้องสงสัย อลากออกไป ต้องสั่งสอน ให้เธอ
สงบสักหน่อย!”
แอนนาเป่าลมทางปากเบาๆ ท่าทางการพูดแบบนี้ ยังคิดที่จะมาสั่งสอนเธออีกหรอ?
หญิงสาวยกฝ่ามือหวังสะบัดตรงเข้าไปยังใบหน้า
ของแอนน่า
แอนน่าตึงผู้หญิงที่อยู่ทางด้านซ้าย ลากมายังตรง หน้าของตนเอง พอดิบพอดีที่ฝ่ามือนั้นก็ตกลงมายัง กลางหน้าด้านขวา!
เพียะ!”
ผู้หญิงที่ถูกฝ่ามือตบสีหน้าถอดสี
*แก! นังผู้หญิงสารเลว!
แอนน่าโยนหญิงคนนั้นออกไป ยักไหล่อย่างบุคคล ที่ไม่มีความผิด เกมส์ตบหน้าแบบนี้ ความร่วมมือเป็นสิ่งสําคัญ ที่พวกคุณร่วมมือกันเมื่อไม่ เลวเลย อยากเล่นต่อไหม?
“นังโสเภณี! วันนี้ฉันจะฆ่าคุณ
หญิงคนนั้นส่งเสียงแหลมแล้วพุ่งเข้าใส่แอนน่า อย่างเต็มกำลัง ชักปลายเท้าของขายาวๆ เล่งสน แหลมรองเท้าส้นสูงไปยังขาของแอนน่า “โครม!”
ร่างของแอนน่าทันทีทันใด ก็เบี่ยงหลบการโจมตี ของหญิงคนนั้น ผู้หญิงคนนั้นเหยียบที่ว่าง จนร่างล้ม ลงกับพื้นอย่างรุนแรง!
หน้าอกแตะถูกพื้น หกล้มเสียงดังกร๊อบ
“โอ๊ย! เจ็บจะตายแล้ว! โอย…..
หญิงหลายคนที่อยู่ข้างๆเห็นสถานการณ์ ก็ขบ เขี้ยวเคี้ยวฟันจ้องมองไปยังแอนน่า “แกเป็นบ้าอะไร นึกไม่ถึงว่าจะกล้าทำลี่ลี่!”
พูดพลาง หญิงคนนึงก็ยกมือขึ้นจะไปตบ แอน น่าก็ยกมือขึ้น จับข้อมือหญิงคนนั้นอย่างแม่นยำ ประจวบเหมาะก็ใช้กำลังบีบ ไปที่กลางข้อมือของหญิงสาว แขนของผู้หญิงคนนั้นไม่มีกำลังไปในชั่ว
พริบตา
แอนน่าสงสายตามองเธอด้วยสีหน้าที่ไม่แสดง อารมณ์ “ยังอยากเล่นต่ออีกไหม? ”
มองดูผู้หญิงห้าหกคนที่อยู่โดยรอบ แอนน่าจัด การคนๆนึง เพื่อเป็นป้ายเตือนคนว่า “มีใครยังอยาก เรียกร้องความไม่เป็นธรรมอีก จะสู้คนเดียว หรือเข้า มาพร้อมกัน?”
เหล่าบรรดาผู้หญิงชำเลืองมองไปทุกๆด้าน แขกใน งานเลี้ยงก็มากมาย ไม่เหมาะสมที่จะก่อเรื่อง ก็เลย ถอยหลังออกไปก้าวนึ่ง
แอนน่าสลัดแขนผู้หญิงคนนั้นทิ้ง “ดีมาก ในเมื่อเป็น เช่นนี้แล้ว เริ่มตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป ให้รักษาระยะ ห่างที่ปลอดภัยจากฉัน ไม่เช่นนั้นฉันก็ไม่กล้ารับ ประกันว่าอารมณ์ที่ไม่ดี จะถือโอกาสแกว่งไปหาใคร ที่อยู่ใกล้มือ
ลิลี่ตะเกียกตะกายปีนป่ายขึ้นมา กัดฟันกำหมัด แน่น “คุณรอดูเถอะ ฉันไม่ปล่อยคุณไว้แน่!””จะให้ฉันรอทำไมล่ะ? ตอนนี้ อย่าปล่อยฉันไปล ยังต้องการยังไงอีก? เข้ามาสิ” เรื่องวันนี้ เธอจะเป็น ฝ่ายรับผิดชอบ คงไม่ทำให้ลำบากใจมากเกินไป แต่ ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะทนต่อการยั่วยุจากใคร ก็ได้
ผู้หญิงคนนึงดึงแขนของลี่เล็กน้อย “ลืมไปแล้ว หรอ คนตั้งเยอะแยะมองอยู่นะ”
แอนน่าเคลื่อนย้ายสายตาไป จึงได้พบว่า ที่พวก เธอต่อสู้กันเมื่อกี้ก็ดึงดูดสายตาคนจำนวนไม่น้อย ตอนนี้ทั้งหมดถูกล็อคไว้ที่เธอเพียงคนเดียว
ท่ามกลางฝูงชน เธอกับหลงเซียวก็สบตากัน ดวงตาที่อยู่ไกลและลึกจากด้านหลังซ่อนเร้นไปด้วย ความหมายอันลึกซึ้ง
แต่ทว่าเกาจิ่งอานสนใจเป็นอย่างมาก นิ้วมือของ เขาชี้ไปที่แก้วเหล้า สักหน่อยๆ มีความหมายเล็ก น้อย ผู้หญิงคนนี้ มีความน่าสนใจจริงๆ
แอนน่าขมวดคิ้ว จะบ้าตาย เธอเตรียมที่จะออก จากสถานที่อย่างเงียบๆไม่พูดจา กลุ่มผู้หญิงพวกนี้ ทําลายแผนการของเธอ!เกาหญิงจ๋อก็สังเกตแอนน่า แต่เธอไม่ยินยอมให้ผู้ หญิงคนนึงมาแย่งซีนงานเลี้ยง ทำลายบรรยากาศ ของงานเลี้ยง มองค้อนแอนน่าไปทีนึง แล้วก็เปลี่ยน เป็นยิ้มอย่างอ่อนโยนแล้วกล่าวว่า “อย่ายืนอยู่ในนี้ เลย งานเลี้ยงกำลังจะเริ่มแล้ว เชิญทุกท่านนั่งลง เถอะ”
เกา จอานถือแก้วเหล้าแล้วเดินมายังด้านข้างของ แอนน่า ยื่นมือมาเชื้อเชิญ” นั่งด้วยกันสักครู่ เป็น อย่างไร?
แอนน่าจัดๆชุดราตรี “คุณเกาขอบคุณมากที่หวังดี แต่ไม่ต้องหรอกค่ะ”
“ทําไมล่ะ? ไม่ไว้หน้าฉันเลยหรอ?” เกาจิ่งอานยัง ดื้อดึง
แอนน่ายักไหล่ “คุณเกาไม่กลัวหลงเซียวหรอ?”
ทุกคนล้วนรักความสวยความงามทั้งนั้น ยิ้มเพื่อ ความสวย ทําไมถึงไม่ล่ะ?” มือของเกาจิ่งอ่านยังคง แผ่ออก ทําท่าทางจําเป็นต้องพาคนไป
ในขณะนี้ หลงจื่อก้าวเท้าเดินไปยังด้านหน้า ไปขวางย้งด้านหน้าของเกา งอาน จะยิ้มก็ไม่ม “ประธานเกา คุณกับแฟนของฉัน ดูเหมือนจะชอบใจ กันมากเลยนะ?”
เกา งอานสีหน้าเปลี่ยน ขมวดคิ้วแน่น “แฟนของ คุณ? ทำไมฉันถึงไม่รู้เลบว่าคุณชายรองหลงมีแฟน แล้ว?”
หลงจื่อยื่นมือข้างนึงไปยังด้านหลังแอนน่าจับเอว ของเธอเอาไว้ “รู้ตอนนี้ก็หมดเรื่องแล้วไง? ประธาน เกา”
เกาจิ่งอานไม่ยินยอม หัวเราะเหอะๆ “ดูเหมือนเรื่อง นี้อำนาจในการตัดสินใจจะอยู่ที่คุณผู้หญิงนะ? คน สวย เชิญคุณนั่งด้วยกันด้วยความจริงใจ หวังว่าคุณ จะตอบรับ”
มือของหลงจื้อ โอบเอวของเธอ ใช้แรงอย่างมาก แต่ก็เห็นได้ชัดพอสมควรถึงการประกาศอำานาจสิทธิ์ ขาดในการปกครอง
แอนน่าเยาะหยืนในใจ คาดไม่ถึงว่าผู้ชายทั้งสอง จะถึงเธอเป็นเป้าลูกดอกประลองฝีมือ ทั้งสองท่าน ไม่คิดว่าเธอจะโกรธหรือไง?
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
