ตอนที่ 21 แตะต้องผู้หญิงของเขา รนหาที่ตายชัดๆ

ฉู่ลั่วหานค่อยๆเงยหน้าขึ้น เห็นเด็กหนุ่มคนหนึ่งอยู่ตรง หน้า ฝ่ายตรงข้ามมองมาที่เธออย่างยิ้มๆ กวาดตามองเธอ ตั้งแต่ใบหน้าลงไปจนถึงหน้าอก แล้วหยุดอยู่ไม่ขยับ

ฉู่ลั่วหาน อาศัยตอนจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่เข้าทาง เอามือขึ้น ปิดคอเสื้อไว้ คนที่อยู่ตรงหน้าเธอคนนี้ไม่ใช่ลูกชายของ อภิมหาเศรษฐีที่เป็นนายแบบชื่อดังหรือไง

“ขอโทษที…เมื่อกี้ฉันไม่เห็น”จู่ลั่วหานวางแก้วลง พลางยื่นกล่องกระดาษทิชชูทั้งกล่องให้เขา เป็นการบ่ง บอกว่าให้เขาเช็ดเอง

ลูกชายอภิมหาเศรษฐีตรงหน้าไม่ขยับแม้แต่น้อย “คน สวย เมื่อกี้คุณมองข้ามผม กำลังเรียกร้องความสนใจจาก ผมอยู่ใช่มั้ย ถึงสีหน้าไม่แยแสผม แต่กลับทอดสะพานให้ ผมแบบนี้ ดูสิ เสื้อผ้าผมเปียกไปหมดแล้ว หน้าก็เลอะไป หมด คุณว่า ทำยังไงดี”
เด็กหนุ่มพิงตัวลงกับบาร์ ขาสองข้างไคว้กัน ด้วยท่าที สบายๆ ราวกับอันธพาลที่ชอบเข้ามาหาเรื่องคน

ทำไมฉันถึงไม่เห็นว่ามีคนอยู่ตรงนี้นะ

ฉู่ลั่วหานขอโทษเสร็จ ก็พูดยิ้มๆ “คุณไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ ฉันจะรับผิดชอบค่าเสียหายของเสื้อผ้าคุณเอง”

เธอพูดไปพลางหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาจากกระเป๋า

ถือ”เลขบัญชี ฉันจะโอนให้คุณตอนนี้เลย”

ผู้ชายตรงหน้ายกนิ้วชี้ขึ้นมาส่ายไปมา”เงินหรอ no no no ผมไม่ขาดเงิน อยากขอโทษล่ะก็ เปลี่ยนวิธีที่เหมาะสม กับทั้งผมและคุณกว่านี้ดีกว่าน่า”

ฉู่ลั่วหานรู้สึกสังหรณ์ใจไม่ค่อยดีนัก หางตาพยายามมอง หาตัวช่วยในกลุ่มฝูงคน แต่ไร้วี่แวว

“แล้วคุณต้องการวิธีอะไรล่ะ”

เขาสาวเท้าเข้ามาตรงหน้าจู่ลั่วหานแขนที่เต็มไปด้วย กล้ามเนื้อโอบเข้าบนไหล่ กลิ่นแอลกอฮอล์จากลมหายใจ รดเข้าที่หน้าเธอเต็มๆ ริมฝีปากไล้ไปตามซอกคอขาวๆเป็นเส้นบางๆ จากนั้นก็ค่อยๆสุดดมกลิ่นหอมของ

ตัวเธอ

“ผมว่า เราค่อยเป็นค่อยไป เป็นไง”

รอยยิ้มเย็นยะเยือกของฉู่ลั่วหาน ริมฝีปากสีแดงสด ค่อยๆยกขึ้น”ฉันกลัวว่านายจะปอดแหกซะมากกว่า”

“ฮ่าๆ ! คนสวย เธอนี่ปากดีไม่เบา ! ทั่วทั้งเมืองหลวง ไม่มีผู้หญิงหน้าไหนทั้งนั้นที่ฉันไม่กล้าแตะ”

อ้ะ ! หมอนี่น่ะหรอที่เป็นหนึ่งในสี่จตุรเทพของเมืองหลวง เมื่อก่อนฉู่ลั่วหานเคยแต่ได้ยินจากน้องสาวไม่ได้เรื่องของ เธอเอ่ยชื่อของเขาออกมาก็เท่านั้น ฟังจากน้ำเสียงของจู่ ซีหรานก็สามารถบอกได้เลยว่าเจ้าหล่อนปลื้มอีตาคุณชาย สัปปะรังเคคนนี้ไม่น้อย คาดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าเพลย์บอยที่ อยู่ตรงหน้าจะเป็นผู้สืบทอดกิจการของบริษัทว่านเคอ

คุณชายที่ดูเพียบพร้อมไปซะทุกอย่าง ไม่ว่าหน้าตาหรือ ฐานะ แต่จริงๆก็เป็นเพียงแค่คนที่ทำอะไรไม่สำเร็จสัก อย่างเขาคือตัวก่อปัญหาในเมืองหลวงดีๆนี่เอง

ได้มาเจอกับเธอลั่วหานคนนี้ ทั้งบังเอิญทั้งโชคดีจริงๆ

ริมฝีปากของคางเฉิงเจี้ย ค่อยๆปล่อยไอร้อนออกมาข้างๆ หูของเธอ ขณะที่มือใหญ่ๆเกือบที่จะพุ่งเข้าไปกระชากมือ ของเธอ

“ฉันแนะนำให้นายอยู่ห่างๆฉันไว้ ไม่งั้นล่ะก็ นายอาจจะ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองตายยังไง”น้ำเสียงของจู่ลั่วหาน ไม่ หนักไม่เบา ฟังแทบไม่ออกเลยด้วยซ้ำว่ากำลังขู่เขาอยู่

“แหมๆๆ คนสวย เธอขู่ฉันหรอ ฉันกลัวจังเลย นี่ ถ้าฉัน ตกใจจนหัวใจวายขึ้นมา เธอต้องรับผิดชอบนะจ๊ะ”

ู่ลั่วหานเบะปากเล็กน้อย “เอามือสกปรกๆของนายออก ไป ! ถ้าเข้าใกล้ฉันอีกแค่ครึ่งก้าว ฉันจะไม่เกรงใจล่ะนะ

อยู่ๆแขนยาวๆก็พุ่งเข้ามาพาดระหว่าง จู่ลั่วหานกับบาร์ ทำให้ฉู่ลั่วหานติดอยู่ในพื้นที่แคบๆ สายตาเจ้าเล่ห์คู่นั้น มองลงมาที่จู่ลั่วหาน”อยากรู้จริงๆ ว่าคนสวยจะไม่ เกรงใจยังไง คนสวยเริ่มก่อน ฉันจะรอรับเอง ดีมั้ย”

นิ้วมือเล็กๆของฉู่ลั่วหานกำเข้าหากันแน่น หางตาของเธอ เล็งไปที่หว่างขา เธอฉวยโอกาสตรงหน้า ยกหัวเข่าขึ้นสูง พร้อมตีเข่า เจอเข่าฉันเขาไป นายเป็นหมันแน่ไอ้โรคจิต นานแล้วที่ฉันไม่ได้ใช้วิธีนี้…

ไปตายซะไป ! ไอ้ตัณหาจัด !

“ปีง ! !”

วินาทีต่อมา คู่ลั่วหานตกใจอย่างสุดขีด เมื่อหัวเข่าถูกมือ ใหญ่ๆของผู้ชายตรงหน้าหนีบไว้ ขาที่เหวี่ยงออกไปสุด แรงกลับไม่มีผลอะไรทั้งนั้น !

เพราะว่าออกแรงสุดเหวี่ยง ทำให้ร่างของจู่ลั่วหานเข้าไป แปะอยู่บนร่างของเขาเต็มๆ !

มือใหญ่ค่อยๆยกขาขาวเรียวบางของเธอขึ้นมา พาดไว้ กับเอวของตัวเอง ดวงตาที่หื่นกระหายจ้องมาที่ดวงตาของ ฉู่ลั่วหานที่กำลังหวาดกลัว “คนสวย วิธีโยนตัวเองเข้ามาใน อ้อมกอดฉันแบบนี้ ไม่ธรรมดาเลยจริงๆฉันชอบ”

ไม่ได้ต่อยคนมานาน แค่เริ่มก็แพ้ซะแล้ว !

ไม่ไกลจากตรงนั้น หลงเซียวที่เดินเข้ามาท่ามกลางความ มืดมิดราวกับเทพเจ้าเซอุส กลับชะงักฝีเท้าไปครู่หนึ่งกับ ภาพตรงหน้าของคนสองคนที่กำลัง”กอดกัน” ใบหน้าเย็น ชาราวกับหิมะและน้ำแข็งในฤดูหนาวที่ทรหด ความเยือก เย็นที่สามารถทำให้โลกทั้งใบถูกแช่แข็งได้! สายคาที่ แหลมคมเหมือนกริช ดาบ ราวกับกระสุนปืนที่พร้อมจะปลิด ชีวิตคนมองทุกเมื่อ !

หลังจากที่รับโทรศัพท์จากฉู่ ลั่วหาน หลงเซียวก็รีบสั่งให้ หยังเซินขับรถตรงดิ่งมาที่Club.HT แค่ลงรถ ก็ต้องมาเห็น ภาพอะไรแบบนี้

ดี ดีจริงๆ !

ด้านนึงต้องเผชิญหน้ากับการปฏิเสธที่เย็นชาของเขา อีก ด้านนึงก็คบชู้กับผู้ชายคนอื่น

เธอเสพติดการสวมเขาให้เขามากขนาดนี้เลยหรือไง? !
อุณหภูมิรอบๆตัวเริ่มลดลงอย่างรวดเร็ว หยังเซินเริ่มรู้สึก หนาวจนตัวสั่นไปหมด ค่อยๆเงยหน้าขึ้น เจอกับหน้าของ หลงเซียว ทำเอาหยังเซินกลัวจนจับใจ

บอสของเขาเตรียมจะฆ่าคนรึไงเนี่ย !

“บอสจะให้ผมรับใช้อะไรครับ”

อยู่กับหลงเซียวมาหลายปี หยังเซินแค่มองภาพตรงหน้า ก็เข้าใจสถานการณ์ พร้อมก้มหัวรอรับคำสั่ง

“บอกคุณท่านคาง ถ้าไม่มีเวลาสั่งสอนลูกชายล่ะก็ ฉันจะ จัดการแทนเอง พามันออกไป ! ”

ทันทีที่หลงเซียวออกคำสั่ง สายตาคมๆจ้องมองเงาสีดำ

ตรงหน้าตาไม่กะพริบ แม่งเอ้ย !

หยังเซินผงกหัวขานรับคำสั่ง”รับทราบ !

“คางเฉิงเจี้ย ปล่อยมือซะ ! ”

คู่ลั่วหานตื่นตระหนกเล็กน้อย เกือบจะวางมือวางเท้าไม่ถูกที่ อย่างไรก็ตามเธอไม่มีแรงพอที่จะสู้หรือขัดขืน ผู้ชายตรงหน้าที่แข็งแรงกว่าได้ ทั้งยังถูกล็อคไว้แบบนี้อีก

“คนสวย ใช้เนื้อล่อเสือเกมส์แบบนี้ผมเคยเล่นมานัดต่อ นัดแล้ว มาอยู่กับผมดีกว่าน่า ทั่วทั้งเมืองหลวง ตระกูล ของผมคางเฉิงเจี้ย เหมาะสมกับผู้หญิงที่ต้องการที่พึ่ง แบบคุณมากที่สุด ถึงจะปฏิเสธ ก็คงดูเสแสรังไปหน่อ ยล่ะมั้ง ! “คางเฉิงเจี้ยเอื้อมมือขึ้นเตรียมจับคางของคู่ล

วหาน

“ฟึบ ! ”

แต่มือของหยังเซินไวกว่า คว้าข้อมือของคางเฉิงเจี้ยไว้

ได้ทัน !

คางเฉิงเจี้ยรู้สึกถึงความจ็บที่ข้อมือ พลางได้ยินเสียง แปลกหน้าเย็นชาดังขึ้น “คุณชายคาง บอสของพวกเรา เชิญคุณไปพบ”

“แกเป็นใคร แล้วบอสของแกคือ..”อยู่ๆเสียงสบถของ คางเฉิงเจี้ยก็หยุดชะงักกลางคัน เขาช็อกราวกับเห็นผีก็ไม่ ปาน !คุณหลง?

ฉู่ลั่วหานหัวใจเต้นแรงตุบๆ ค่อยๆเหลือบตาขึ้นอย่างกล้าๆ กลัวๆ สายตาสบเข้ากับหลงเชียวที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกล ดวงตาสีดำสนิทเหมือนน้ำหมึก ที่เต็มไปด้วยเมฆฝน มีเส้น มรณะคาดอยู่บางๆ ราวกับพร้อมที่จะชำแหละเธอทุกเมื่อ

จู่ลั่วหานเสียวสันหลังไปหมด ราวกับถูกพิษงูแล่นเข้า กระดูกไขสันหลังก็ไม่ปาน เมื่อสักครู่ ทั้งเจ้านายและผู้ ติดตามที่ดูสงบและเยือกเย็นนั้นจริงๆแล้ว….

รอจนคนที่น่ารังเกียจที่จะมองหายไปแล้ว หลงเซียวถึง ค่อยๆสาวเท้ายาวๆเข้าไป ดึงจู่ลั่วหานเข้ามาสู้อ้อมแขนที่ แข็งแรงของตัวเอง”ดีมากจู่ลั่วหาน”

บรรยากาศรอบข้างเริ่มเงียบลง ความตายและความ เงียบเหงาปกคลุมไปทั่วบริเวณรอบๆ สายตาเย็นชาของ หลงเซียวจ้องมองไปที่หญิงสาวในอ้อมกอด เขามองจู่ล วหานตาไม่กะพริบ ทำให้ฉู่ลั่วหานตัวสั่นไม่หยุด

“นายเข้าใจผิดแล้ว มันไม่ใช่อย่างที่นายคิด” จู่ลั่วหานพ ยายามดึงปกคอเสื้อของชุดเดรสที่เธอใส่ให้มิดชิดอยากจะดึงขึ้นมาคลุมคอวันนี้เสื้อผ้าที่เธอใส่ไม่ได้ดูเซ็กซี่ ยั่วยวนมากนัก แต่เห็นได้ชัดว่าทำให้หลงเซียวโกรธไม่ น้อย

“เข้าใจผิดอย่างงั้นหรอ ฉันควรจะเชื่อสิ่งที่ตัวเองเห็น หรือว่าคำพูดไร้สาระของเธอกัน”

ฉู่ลั่วหานพยายามขยับตัวออกจากอ้อมกอดของเขา แต่ ไม่ว่ายังไงก็ไม่สามารถหนีออกจากอ้อมกอดที่ทั้งแน่นและ แข็งแรงของเขาได้ เนื้อหนังที่อยู่ข้างนอกถูกลมของฤดู หนาวพัดจนเย็นไปหมด แต่เนื้อบริเวณที่สัมผัสกับเขา กลับ ร้อนระอุอย่างบอกไม่ถูก ท่ามกลางความเย็นและความร้อน ทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงราวกับจะทะลุออกมา

“ท่านเซียว สถานการณ์ตรงหน้ายังไม่ชัดเจนอีกหรอครับ”

ในใจเขา แต่ไหนแต่ไรเธอก็ไม่ใช่ผู้หญิงดีอะไร เธอจะมา แก้ตัวอะไรอีก

“ลับหลังฉันเธอแอบคบชู้กี่คนกัน ! ”
คำพูดของหลงเซียวราวกับกำปั้นที่พุ่งเข้ามาที่หน้าเธอ

ทำเอาจู่ลั่วหานมีนไปหมด !

คบชู้? จะบ้ากันไปใหญ่แล้ว เขาคิดว่าฉันคบชู้กับคางเฉิง

เจี้ยอย่างนั้นน่ะหรอ ? !