ตอนที่ 18 ใช้แรงตีที่นี่ให้แรงๆ

“จู่ลั่วหาน เธอนึกว่าเธอส่งสูงขนาดนั้นหรอ? สามปีก่อน เธอได้ทำอะไรให้กับพี่เซียว อย่านึกว่าฉันไม่รู้ พี่เซียว รังเกียจเธอขนาดนี้ แม้แต่แตะต้องเธอยังไม่อยากจะแตะ ต้อง ตอนที่เขาต้องการเขายอมมาหาฉัน…

“เพี้ยะ!”

คำพูดของโม่หรูเฟยยังพูดไม่จบ คู่ลั่วหานก็ตบหน้าเธอ ไปแรงๆ! นี่เป็นครั้งที่เธอตบแล้วใช้แรงมากที่สุด เธอจึงได้ รวบรวมแรงของตัวเองทั้งหมดไปอยู่ในนิ้วมือทั้งห้าของ

เธอ

โม่หรูเฟยถูกเธอตบจนต้องหมุนคอ เลยใบหน้าวีเชฟของ เธอต้องหันข้างไปแรงๆ ใบหน้าที่มีผิวที่ขาวผุดผ่องของ เธอค่อยๆมีรอยแดงของนิ้วมือทั้งห้าโผล่ออกมา โม่หรูเฟย ที่ถูกสื่อมวลชนเห็นว่าเป็นผู้หญิงที่สวยงามที่สุดในเอเชีย ถูกจู่ลั่วหานตบจนหน้าไม่เหลือชิ้นดี

“จู่ลั่วหาน เธอกล้าตบฉัน!” โม่หรูเฟยจบหน้าของตัวเองไว้พลางจ้องหน้าเธอ ฟันที่กัดริมฝีปากแดงๆไว้ นัยน์ตา ที่เลือดเย็นและอาฆาตคู่นั้นจ้องมองจู่ลั่วหานอย่างเลือด เย็น โดยไม่ได้พูดอะไรใดๆออก

แต่เธอ ก็ยังคงยิ้มเบาๆเหมือนเดิม “โม่หรูเฟย เธอนึกว่า ฉันโง่หรือไง หรือว่าในใจเธอก็คิดเหยียดหยามรสนิยมใน เรื่องรสนิยมทางสุนทรียภาพของหลงเซียวอย่างนั้นหรอ? แค่เธอ..” ฉู่ลั่วหานจึงกวาดสายตามองเธออีกรอบ “เธอ มีส่วนไหนที่ต้องเข้าตาเขาด้วย? เขาไปหาเธอตอนที่เขา ต้องการใช้ไหม? โถ นี่เธอกำลังจะบอกฉันบอกว่างานเธอ ทำได้ดี หรืออยากจะบอกฉันอย่างอื่น สำหรับเขาแล้ว เธอ ก็แค่มีประโยชน์ตอนอยู่บนเตียงเพียงไม่กี่นาทีเท่านั้น แหละ”

โม่หรูเฟยถูกเธอตำหนิจนหน้าขาวซีด เธอจับแก้มที่ทั้ง ร้อนทั้งแดง เพราะเธอทำนัยน์ตาที่เต็มไปด้วยน้ำตา และ ความเจ็บปวด ทำให้คนเห็นแล้วรู้สึกรักใคร่และเอ็นดู

หน้าตาที่เต็มไปด้วยน้ำตาของเธอ เคยโกหกเธอไปกี่รอบ แล้ว! กี่รอบแล้ว!

“ฉู่ลั่วหาน เธอตบฉันพอหรือไง? ถ้าไม่พอ เธอก็ตบที่นี่สิ! ใช้แรงตบให้แรงๆ!”
โม่หรูเฟยจับมือของจ่ลั่วหานขึ้นมา จากนั้นก็เอาไปวาง ไว้ตรงท้องน้อยของตัวเอง แล้วหัวเราะขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ เลือดเย็น เหมือนจะเป็นน้ำเสียงที่ร้ายกาจมากๆ “ดีส!”

ตาของจอลั่วหานเปล่งประกายซึ่งอาการตกใจและแปลก ใจจากนั้นก็ก้มหน้าลง แล้วมองท้องน้อยของเธอ เป็นท้อง น้อยที่เรียบแบน ดูไม่ออกว่ามันผิดปกติอะไร ใต้ดวงตา ของโม่หรูเฟยเต็มไปด้วยความสะใจ กลับทำให้เธอเห็น แล้วรู้สึกไม่สบายใจมากๆ

จะบ้าอะไร!”

ลั่วหานจึงดึงมือออก แล้วทำสีหน้าที่หม่นหมอง

โม่หรูเฟยจึงได้ใช้มือข้างเดียวแล้วลูบท้องของตัวเอง เบาๆ แล้วใช้นิ้วมือนวดขึ้นอย่างอ่อนโยน ไม่กี่นาทีที่เธอ ไม่เห็นค่า ทำให้ฉันสามารถท้องลูกของพี่เซียวได้ และ เธอ..” เธอกว่าดสายตามองไปที่ท้องของเธอ สามปีมา นี้ยังไม่มีอะไรสักอย่าง เหอะๆ เป็นแม่ไก่ที่ฟักไข่ไม่ได้มี อยู่จริงๆหรอ”

ลูกของหลงเชียว?
จ่าฉู่ลั่วหานก็รู้สึกเหมือนกำลังเจอกับฟ้าที่กำลังผ่าและ แลบอย่างน่ากลัว และโลกที่เธอเห็นกำลังหมุน รอยยิ้ม ของโม่หรูเฟยยิ่งอยู่ยิ่งได้ใจ ยิ่งอยู่ยิ่งน่ากลัว เธอจึงใช้ สายตาที่แอบแฝงไปด้วยความร้ายกาจมองเธอ และกำลัง จะทำให้เธอขาดใจตาย

ฉ่ลั่วหานยื่นมือออกไปจับเก้าอี้โซฟา สองตาเต็มไปด้วย ความสับสน เป็นไปได้ยังไง…..หลงเชียวจะอนุญาตให้โม่ หรูเฟยท้องลูกของเขาได้ยังไง?

โม่หรูเฟยเห็นการตอบสนองของคู่ลั่วหาน เมื่อกี้ที่ใช้ สายตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่สบายใจมองเธอ คู่ลั่วหาน เธอต้องตาย!

เธอเลยเปิดกระเป๋าออกด้วยความใจเย็น จากนั้นก็ได้ดึง กระดาษหลายๆแผ่นออกมาจากข้างใน แล้ววางอยู่บนโต๊ะ แรงๆ แขนที่เรียวผอมของจึงค่อยๆกอดอกตัวเอง จากนั้นก็ มองฉู่ลั่วหานจากข้างบนด้วยความเย่อหยิ่ง “คุณหมอจู่ ใบ ตรวจครรภ์ในแผนกสูติเวช เธอน่าจะอ่านรู้เรื่องนะ?”

จู่ลั่วหานเห็นใบตรวจแล้วจึงเงยหน้าขึ้น ข้างบนเขียนไว้ ว่าเป็นโรงพยาบาลกลางเมืองหลวง
ในใบตรวจครรภ์ได้เขียนไว้อย่างชัดเจน โม่หรูเฟยตั้ง ครรภ์สื่อาทิตย์แล้ว…

พอเห็นสีหน้าฉู่ลั่วหานเห็นผลจากใบที่ตรวจครรภ์ โม่หรู เฟยจึงรู้สึกภูมิใจมากๆ

เธอจึงค่อยๆเดินไปอยู่ข้างๆข่ ลั่วหาน จากนั้นก็กระซิบข้าง หูแล้วแอบหลอกด่าเธอเบาๆ “ไอ้ผู้หญิงชั้นต่ำ วันนี้ที่เธอ ตบฉัน ฉันต้องทวงคืนแน่นอน สิ่งที่เธอติดค้างฉันไว้ ฉันจะ ทวงคืนให้หมดแน่นอน”

“และยังมีที่นี่….สิบเดือนหลังจากนี้ คุณผู้หญิงของที่นี่ ยังจะเป็นเธอไหม เหอะๆ ทางที่ดีที่สุด เธอคงต้องเริ่มชุด ธูปวาสนาให้ฟ้าสวรรค์คุ้มครองเธอตั้งแต่วันนี้และจุดทุกวัน จะดีกว่า!”

จนกว่าประตูของวิลล่าปิดลง โม่หรูเฟยออกจากวิลล่าไป จริงๆ และเสียงรถที่ขับออกไปนั้นไม่มีเสียงแล้ว ท่าทีของ จู่ลั่วหานยังคงเป็นเหมือนเดิม ที่ไม่ขยับตัวใดๆ

โม่หรูเฟยท้องได้ยังไง?
หลงเซียวทำแบบนี้ได้ยังไง!

และเวลานี้ รถที่มีราคาเป็นหลายสิบล้านของโม่หรูเฟยก็ ได้จอดลงทันที

เธอได้โทรได้ใครบางคน แล้วใช้สายดาที่เย็นชามองแก้ม ที่ทั้งแดงและบวมของตัวเอง แล้วกัดฟันไว้แน่นๆ จากนั้นก็ ยิ้มอย่างเลือดเย็นขึ้น

“เฟยเฟย ตอนบ่ายยังมีละครให้ถ่ายอีก ทำไมเธอยังไม่ กลับมา”

“พี่เป๊ย ช่วยฉันประกาศอะไรบางอย่างออกไปหน่อย ยิ่ง เป็นข่าวหน้าหนึ่งก็ยิ่งดี ทำให้คนรู้ยิ่งเยอะยิ่งดี และทำ เหมือนว่าข่าวนี้มันหลุดออกไปโดยที่ฉันไม่ยินยอม”

“เธอจะทำอะไร? เกิดอะไรขึ้น? โอ้แม่เจ้า ตอนนี้เธอเป็น ดาราระดับต้นๆและโด่งดังในประเทศ มีสายตาของคน มากมายกำลังจับตามองเธออยู่ แค่เธอเซลฟี่ก็สามารถทำ ให้ทั้งเวยปั๋วเกิดความวุ่นวายได้

เล็บที่ประดับไปด้วยกระเพชรของโม่หรูเฟยจับพวงมาลัย ไม่ ผลกระทบแบบนี้ยังไม่ได้ใหญ่มาก ฉันจะทำให้เรื่องนี้ต้องกลายเป็นประเด็นที่วุ่นวายกันทั้งประเทศ! ฉันไม่อยากรออีก ครั้งนี้ ฉันต้องได้เขามาให้ได้!”

“เธอหมายถึงหลงเซียวงั้นหรอ ?”

“ใช่! พี่เป้ย สิบนาทีหลังจากนี้ เราเจอกันตรงหน้าประตูโรง แรมฮิลตัน จำฐานะของฉันไว้ตอนนี้ ฉันเป็นสตรีมีครรภ์ ฉัน ท้องลูกของหลงเซียว”

“อะไรนะเฟยเฟย เธอพูดอะไรนะ เธอท้องลูกของหลง เซียวหรอ เขาไม่ใช้ไม่ได้…เธอท้องจริงๆหรอ พ่อของ ลูกเป็นหลงเซียวจริงๆหรอ”

โม่หรูเฟยจับท้องของตัวเองไว้ พ่อของลูกคนนี้เป็นใคร เธอเองก็ไม่รู้ คืนนั้นทุกอย่างมันซับซ้อนไปหมด ไม่ว่าจะ เป็นผู้กำกับ คนสร้างละครและนักแสดงหลัก ต่างก็ไปดื่ม เหล้าด้วยกัน สุดท้ายทุกคนกินเยอะแล้ว ตอนที่เธอตื่นขึ้น มาอีกที ข้างกายของเธอก็ได้มีหลายคนชายหญิงนอนอยู่ แบบไม่ได้ใส่เสื้อผ้าแล้ว

และเดือนถัดไปประจำเดือนของเธอก็ไม่มาสักที พอถึง โรงพยาบาลเธอถึงจะรู้ว่าเธอท้องแต่….โม่หรูเฟยหลง เด็กคนนี้มาได้เวลาจริงๆ!

โม่หรูเฟยจึงหัวเราะอย่างร้ายกาจ “พี่เป้ย พ่อของลูกเป็น ใครสำคัญด้วยหรอ? ไม่ว่าจะเป็นใคร ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป พ่อของลูกคือเขา! ฉันท้องลูกของหลงเชียว ต่อมาควรจะ ทำอะไร ไม่ต้องให้ฉันสอนพี่หรอกใช่ไหม?”

“แต่ว่า แบบนี้ถ้าถูกหลงเชียวรู้….”

“พี่เป้ย อย่าลืมฐานะของพี่เอง พี่มีหน้าที่ปกป้องและดูแล ฉัน ฉันไม่ได้มาปรึกษากับพี่ และไม่ต้องขอความคิดเห็น จากพี่

“ได้….พี่จะไปจัดการเดี๋ยวนี้ เธออย่าหลุดเรื่องนี้ก็พอ”

พอวางสายลง โม่หรูเฟยจึงกระตุกมุมปากขึ้นแล้วมอง ไปข้างหน้า นิ้วมือของเธอกำเป็นหมัดแน่นๆ จู่ลั่วหาน เธอ อยากจะปะทะกับฉันงั้นหรอ? ได้ เรามีดูกันว่าใครจะอยู่และ ใครจะตาย!

หลายปีมานี้ จู่ลั่วหานไม่มีอะไรสักอย่าง และเธอก็ได้มี หลานคนแรกของตระกูลหลงแล้ว หลงถึงและหยวนซูเฟินก็คงจะเปลี่ยนท่าทีที่ทำกับเธอแน่นอน

เหอะๆ จู่ลั่วหานถือว่าเป็นตัวอะไร รออีกไม่นานเธอก็จะ ได้ออกจากตระกูลหลงตลอดไป และออกจากชีวิตของพี่ เซียว

ตอนนี้ ในตึกชั้นสูงสุดของตึกMBK และในออฟฟิศของผู้ บริหาร

จี้ตงหมิงยืนอยู่ตรงหน้าโต๊ะทำงานของหลงเซียว และ รายงานทุกอย่างที่เขาเห็นกับตาให้กับบอสที่รอฟังอย่าง เงียบๆ

หลงเซียวพลิกกระดาษไปหลายๆหน้า และเซ็นชื่อของ ตัวเองโดยเร็ว จากนั้นก็ยกกาแฟที่อยู่ข้างๆมือของตัวเอง แล้วเม้มปากดื่มไปหนึ่งคำ และกาแฟอันหอมละมุนก็ค่อยๆ หายใจในปาก

“ดๆแล้ว ถึงเวลาที่สมควรสั่งสอนเขาหน่อย”

สายตาอันลุ่มหลงยิ่งนักผู้ชายคนนี้ ทำให้เห็นแต่ความ เลือดเย็นและความหยิ่งผยอง
จี๊ตงหมิงจึงกัมหน้าพลางพยักหน้า “บอสครับ คุณชาย สองยังอยู่ในช่วงวัยที่ขี้เล่นไปหน่อย อาจจะไม่ได้เจตนา ก็ได้นะครับ ผมคิดว่าพักไว้ก่อนดีไหมครับ?”

สายตาของหลงเชียวกวาดมองเขา จตงหมิงจึงไม่กล้าพูด อะไรออกมาอีก

จากนั้น หลงเชียวจึงพูดขึ้น “โม่หรูเฟยอยู่รีสอร์ทหยีจิ่ง”

“อะไรนะครับ?! บอส บอส.ให้คุณโม่ไปวิลล่างั้น หรอ?!” จิตหมิงรู้สึกสะดุ้งตกใจจนหัวใจแทบจะหลุดออก มา ! ดังนั้น ตอนที่เขาพึ่งจะส่งคนกลับไป รถเฟอเรอรี่สี แดงคันนั้นเป็นของ?!

หลงเซียวมองเขาด้วยสายตาที่นิ่งเฉย “อยู่กับฉันมานาน ขนาดนี้ เจอเรื่องอะไรก็ยังจะสะดุ้งตกใจอีก”

จี๊ดหมิงจึงกลืนน้ำลายเข้าคอ “ไม่ใช่ครับ..ผมว่าบอส กลัวว่าโลกนี้จะไม่เกิดความวุ่นวายหรอครับ ท่านให้คุณ ผู้หญิงกับคุณโม่ไปต่อสู้กันแบบนี้ บ้านหลังนี้ ท่านคงไม่ อยากได้แล้วใช่ไหมครับ?”
ก็คงจะเป็นเรื่องที่แย่มากๆ ถ้าพวกเธอสองคนอยู่ด้วย ฟ้า

คงจะถล่ม!

บอส ใจของบอสนี่กล้ามากจริงๆ

หลงเซียววางแก้วกาแฟลงจากนั้นก็เปิดเอกสารอีกชุด ออกอย่างใจเย็น “เธอก็ไปนัวเนียกับน้องชายสามีแบบนั้น ผมก็ให้โม่หรูเฟยไปเตือนเธอหน่อยสิ ทำไมถึงทำแบบนี้ ไม่ได้?”

จีตงหมิงอึ้งกับความคิดและการกระทำของบอสโดยที่พูด อะไรไม่ออก การกระทำแบบนี้ช่างยิ่งใหญ่จริงๆ

“เหอะๆ บอส บอสทำแบบนี้ มันโหดเหี้ยมเกินไปหรือ เปล่า คุณผู้หญิงยังได้รับบาดเจ็บอยู่ อีกอย่างยังเจ็บไม่ เบา ถ้าเกิดพวกเธอสองคนสู้กันขึ้นมา คุณผู้หญิงจะไม่ ได้ได้เปรียบอะไรเลยสักนิด” จี๊ดหมิงจึงกดไม่ได้ที่จะจับ กระบาลของตัวเองไว้

หลงเซียวจึงพูดขึ้นโดยที่ไม่สนใจอะไรใดๆ “มีปัญญาทำ ผิด ก็ต้องมีปัญญายอมรับกับผลที่ตามมา”

อีกอย่าง นิสัยของฉู่ลั่วหาน จะไปยอมให้ตัวเองเสียเปรียบได้ยังไง? เขาคงไม่เชื่อ

จี้ตงหมิงไม่กล้าพยักหน้า และรู้สึกใจไม่ดี “บอส ไม่งั้น เดี๋ยวผมลองโทรไปถามหน่อยไหมครับ อย่าให้พวกเธอ ตบกันเลย”

หลงเซียวจึงกวาดมองเขาด้วยความเลือดเย็น “นายจะตื่น เต้นไปทำไม?”

จี๊ตงหมิงจึงสุดลมหายใจเข้าลึกๆ “ไม่ใช่…คือว่า จะพูด ยังไงดี เธอก็คือภรรยาของบอสนะครับ นี่…

หลงเซียวจึงโยนเอกสารทิ้ง “ถ้าเธอจำได้ว่าตัวเองเป็น ภรรยาของฉัน ก็คงไม่…” เขารู้สึกหงุดหงิด แต่ก็ต้องหัด ห้ามใจไม่ให้ตัวเองใจร้อน แล้วพายมือขึ้นอย่างทนไม่ได้ “ออกไปเถอะ”

“ครับ บอส เดี๋ยวถามลองไปดูหน่อยดีกว่า”

หลายชั่วโมงผ่านไป…

“ข่าวที่ใหม่ล่าสุด มีข่าวซุบซิบมาว่าวันนี้ดารามีชื่อเสียง อย่างโม่หรูเฟยและผู้จัดการได้เข้าออกโรงแรมหรูแห่งหนึ่ง และถูกนักข่าวมากมายรุมล้อม ผู้จัดการของเธอ รู้สึกตื่นเต้นและใจร้อนกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น เพื่อที่จะ หยุดการรุมล้อมที่บ้าคลั่งของนักข่าว โม่หรูเฟยท้องหรอ? แล้วมันคือเรื่องจริงหรือเรื่องโกหก?”

“โม่หรูเฟยตั้งท้อง ผู้จัดการจึงรู้สึกหวาดระแวงขึ้นมา ทันที !”

“โม่หรูเฟยที่กำลังถ่ายทำละครเรื่องนี้ ครั้งนี้เธอกลับ ผิดนัดกับผู้กำกับ ดูๆแล้วเธอน่าจะท้องจริงๆ !”

“ท่านประธานของบริษัทMBKหลงเชียวก็ได้เลิกและคืนดี กันมาหลายครั้ง สุดท้ายโม่หรูเฟยก็ได้ขึ้นครองตำแหน่ง สักที! ถ้าวันนี้โม่หรูเฟยได้ท้องลูกของคุณชายใหญ่ตระกูล หลง และได้เข้าไปอยู่ในบ้านของตระกูลหลงจริงๆแล้ว หรอ?”

“โม่หรูเฟยตั้งครรภ์ และมีผลตรวจจากโรงพยาบาลแล้ว! ผู้รู้ได้แอบปล่อยข่าวออกมา ไม่กี่วันก่อน โม่หรูเฟยได้ไป ตรวจที่แผนกสูติเวชที่โรงพยาบาลกลางเมืองหลวงแล้ว เธอท้องจริงๆ!”

เวลาเดียวกัน ข่าวที่โม่หรูเฟยตั้งท้องได้ถูกปล่อยออกมาให้ทั่วทุกที่รู้ และตอนนี้มันได้กลายเป็นกระแสที่ดังที่สุด ที่สื่อโซเชียลได้ค้นหาข่าวๆนี้ และได้กลายเป็นกระแสที่ดัง ที่สุดในเวยปั่ว !

โม่หรูเฟยท้อง โม่หรูเฟยและหลงเซี่ยวได้พัฒนาความ สัมพันธ์แล้ว หลงเซี่ยวเลื่อนขั้นเป็นพ่อแล้ว

ข่าวลือนี้ได้กลายเป็นกำลังที่มีอิทธิพลอย่างมากที่มีผลก ระทบต่อสื่อโซเชียลว ในช่วงเวลาสั้นๆแค่ครึ่งชั่วโมง ชื่อ ของโม่หรูเฟยและหลงเชียวได้ถูกเสิร์ชในอินเตอร์เน็ตได้ ทะลุร้อยล้านครั้ง

“บอส เกิดเรื่องแล้วครับ! รีบเปิดคอมแล้วดูข่าวเร็ว!”

จ๊กตงหมิงพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงแหบพร่า เขาได้ผลักประตู ออฟฟิศของผู้บริหารออก และไม่สนใจสีหน้าของหลง เชียวที่ดูรังเกียจเขา จึงได้ตะโกนขึ้นด้วยเสียงดัง

หลงเซียวจึงได้มองเขาด้วยความเย็นชา “เกิดอะไรขึ้น?”

จี้ตงหมิงยังคงอยู่ที่เดิม เขาทั้งตื่นเต้นทั้งเคร่งเครียด และ ใจร้อนในเดียวกัน “บอสครับท่าน…ท่าน…ท่านดูเองเถอะครับ!”

เขาอยากบอกว่า ทำไมนายถึงทำความที่ต่ำทรามที่สุด ที่ผู้ชายคนธรรมดาทำกัน นายเป็นตั้งคุณชายใหญ่ตระกูล หลงนะ ! นายเป็นตั้งบอสหลงนะ!

หลงเซียวจึงเลื่อนเม้าท์อย่างอดทนไม่ได้ สายตาที่เอาแต่ ใจได้จับจ้องข่าวตรงจอคอมไว้ ก็เห็นรูปของโม่หรูเฟยที่ใส่ หน้ากากใบใหญ่ และหมวกปีกกว้าง และเติ้งเหวินเป้ยกำ ลังส่งเธอเข้าไปตรงประตูใหญ่ของโรงแรมอยู่

หัวข้อข่าวที่ทำให้เขาสะดุ้งตกใจ

“โม่หรูเฟยตั้งท้อง: วันที่จะแต่งงานเป็นสะใภ้ของตระกูล หลงก็ยิ่งใกล้ขึ้น!”

“เธอตั้งท้องลูกของหลงเซียว กลับไม่กล้าออกมายอมรับ โม่หรูเฟยยอมถูกข่มเหงเพราะความรักจริงๆ”

นิ้วมืออันเรียวยาวและผุดผ่องของหลงเซียวค่อยๆจับหน้า

ผากตัวเอง “ท้อง?”
เห็นเขาดูใจเย็น จตงหมิงแทบจะร้องไห้ “บอสครับ อย่า ทำตัวใจเย็นได้ไหม! ข้างล่างมีนักข่าวมาดักรอท่านอยู่! ท่าน….โอ้พระเจ้า! ตอนนี้ท่านกลายเป็นคนดังแล้ว! ให้ ตายเถอะ! บอส!”

นิ้วมืออันเรียวยาวของหลงเซียวเคาะโต๊ะเบาๆ จังหวะไม่ เร็วและไม่ช้า “ติดต่อโม่หรูเฟย”

“ไม่ใช่ว่าท่านจะไปเจอเธอใช่ไหม? ถ้าท่านไปเจอเธอ เรื่องที่เธอท้องก็จะกลายเป็นเรื่องจริง เรื่องที่ท่านเป็นพ่อ ของเด็กก็จะกลายเป็นเรื่องจริง!”

บอส ท่านอย่าทำให้ทุกอย่างมันวุ่นวายกว่าเดิมสิ!

หลงเซียวขมวดคิ้วขึ้น “ทำไม ไม่ยินดีที่ฉันได้กลายเป็น พ่อหรอ?”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ