ตอนที่ 460 ทันทีที่หลงเซียวปรากฏตัว สภาพารณ์ก็เปลี่ยนไปทันที

ตอนที่ 460 ทันทีที่หลงเซียวปรากฏตัว สภาพการณ์ก็เปลี่ยนไปทันที

ห้านาทีที่เกิดผลการแตกหัก ทั้งบริษัท MBK ตอนนี้ก็ถูกหลง เซียวจับกุมอยู่ในมือ

หากเขารักษาคำพูดปรากฏตัวทันที ความโมโหของพวกผู้ถือ หุ้นก็จะล่มสลายทันที จากนี้เป็นต้นไปอาจจะจะแลกโอกาสให้ บริษัท MBK ยิ่งก้าวหน้าอีกขั้นหนึ่ง

ตรงกันข้าม เพราะเหตุนี้เขาอาจจะเกิดผลเสียจากความเชื่อ ถือของผู้ถือหุ้นไป หลังจากผ่านอุปสรรคทั้งหมดแล้วถูกแขวน ชื่อที่เสียหายว่าพูดแล้วเสียคำพูด

ถึงเวลานั้นสิ่งที่รอบริษัท MBK จะเป็นอะไรล่ะ?

ตอนนี้เขาคิดไม่ได้ ไม่กล้าคิด

ในเวลาเดียวกัน หลงถึงก็มีความคิดยิ่งมั่นคงอันหนึ่ง หลง เซียวจะต้องจัดการออก วันหนึ่งเขาไม่ตาย เขาก็ถูกเขาบีบคอ ไว้อีกวันหนึ่ง
หลงจื่อผลักประตูรถออก รีบวิ่งไปที่นอกประตูรถของหลงถึง “พ่อ ตอนนี้คือสภาพอะไรกันแน่?”

“แกดูเองสิ! ตอนนี้เป็นสภาพอะไรกันแน่! พี่ชายใหญ่ที่ดีที่ เรียกตามปากตามเสียงของแก กำลังอวดอำนาจอยู่ล่ะ!”

สีหน้าหลงจื่อหันไปหันมาอย่างอึดอัด “พี่ชายใหญ่ไม่ใช่คน แบบนั้น”

“โง่เขลา! แกไม่รู้ว่าเขาเป็นคนแบบไหนกันแน่สักนิด เสี่ยวจื่อ ผมบอกกับแก ผมคือพ่อของแก ผมจะไม่ทำร้ายแกตลอดไป นอกจากผม คนอื่นๆแกก็ล้วนเชื่อง่ายๆไม่ได้!”

เขาจะต้องหาวิธีบอกความจริงกับเขา จะต้องหาโอกาสที่ เหมาะสมบอกทุกอย่างกับเขา!

ฝ่ามือของหลงจื่อแน่นแล้วแน่นอีก “ผมไปดูข้างหน้าสัก

หน่อย”

“หลงถึง ออกมา! มึงออกมา!”

“เต่าหดหัว! ออกมา! มึงออกมาหากู!!”

นอกหน้าต่างรถการโวยวายโมโหด่าคลื่นสูงกว่าคลื่น คำด่า ยิ่งมายิ่งไม่น่าฟัง หลงถึงเย็นชาเต็มใบหน้า “ผมเข้าไปด้วยกัน กับแก”
ทั้งสองลงจากรถ อยู่ภายใต้การสาดส่องของแสงอาทิตย์ใน เวลาเก้านาฬิกาตรง เงากายยืดยาวไปหลายเท่าตัว มือใหญ่ ของหลงถึงปล่อยออกแล้วกำแน่นอีก “เสี่ยวจื่อ ถ้าหากว่าพี่ ชายใหญ่ของแก………..

คำพูดของเขายังไม่ได้พูดออกจากปาก เสียงกรี๊ดที่แสบหูดัง ขึ้นมาอยู่ดีๆตึกระจายกลุ่มคนที่โวยวายวุ่นวายไร้ระเบียบแต่ เดิม

“หลงเซียว!! หลงเชียว!!”

หลงถิงกับหลงจื่อตื่นตะลึงเงยหน้าขึ้นพร้อมกันทันที ผ่าน หัวกลุ่มคนใหญ่ที่ดำปิ๊ดปี่สีดำด้าน Rolls-Royce คันหนึ่ง เอ้อระเหยลอยชายมาสาย

เงารถสีดำ แรงพลังแข็งแกร่ง สงบนิ่งจนไม่ร้อนรีบสักนิด เหมือนดั่งกษัตริย์ที่กวาดผ่านกองทัพเป็นพัน

ทุกครั้งที่ รถของหลงเซียว รถของเขา ป้ายทะเบียนรถของ เขา ขอให้เป็นคนในวงการสื่อมวลชนธุรกิจของเมืองหลวง ใคร ไม่รู้ล่ะ? จะ

“พี่ชายใหญ่! คือพี่ชายใหญ่มาแล้ว!”

หลงจื่อก้าวใหญ่ไปข้างหน้า ไม่ได้ยินเมื่อกี้หลงถึงพูดอะไร สักนิด ก็ไม่สนใจที่อยากรู้ว่าเขาต่อไปจะพูดอะไรเช่นกัน
หลงถึงมือพลาด ไม่ได้จับแขนของเขาไว้ ครั้งนี้เขาเลื่อนมือ ไป ในใจก็รู้คร่าวๆอยู่แล้ว ใจของหลงจื่อไม่ได้อยู่ที่เขา

“เป็นหลงเชียว! เป็นหลงเซียวจริงๆ!”

“คุณชายใหญ่หลงมาแล้ว! เร็วเข้า! เร็วเข้า!”

ร้องตะโกนอย่างตื่นเต้นดีอกดีใจตามกลุ่มคน Rolls-Royce หยุดลงมา ฝูงชนเหมือนคลื่นทะเลซัดไปข้างหน้า ทันทีนั้นก็ ล้อมรอบรถหลายสิบชั้น

หยังเซินหันหน้าพูดว่า “ท่านประธาน คนเยอะมากเกินไปแล้ว เกรงว่าจะไม่ปลอดภัย”

หลงเซียวค่อยๆ ติดกระดุมชุดสูท นาฬิกาPatek Philippeบน ข้อมือกะพริบแสงสีทอง เขาจัดแต่งชุดสูทเสร็จจึงไม่รีบไม่ร้อน พูดว่า “ปลอดภัยหรือ? สถานที่ที่ปลอดภัยก็ไม่จำเป็นต้องมีผม แล้ว”

พูดจบ เขาใช้หางตาเหลียวมองฝูงชนที่โวยวายหนึ่งที “ลงรถ เปิดประตู ”

หยังเซินจ้องมองคนที่เหมือนดั่งศพกลุ่มหนึ่งหมอบปิดอยู่กับ หน้าต่างรถข้างนอก ลูกกระเดือกขึ้นลงกลิ้งไปหลายครั้ง “ผม ลงไปดูก่อน ท่านประธานท่านนั่งอยู่นี่ก่อน รอคนรักษาความ ปลอดภัยเข้ามาจัดระเบียบก่อน”
คนมากมายขนาดนี้ ง่ายที่จะเกิดอุบัติเหตุเหยียบกัน คิดดู แล้วก็รู้สีกขนลุก

หยังเป็นผลักประตูรถหลายครั้งจนเปิดได้ ทันทีที่เปิดประตู ข้างนอกคืออากาศร้อนจัดที่ถูกฝูงชนเสียงดังลั่นยกขึ้น กลิ่น น้ำหอมของผู้หญิงกลิ่นเหงื่อเหม็นของผู้ชาย ความร้อนจาก การขับเคลื่อนของกล้องบันทึกภาพ ความรู้สึกช่างแทบจะ จริงๆเลย

“คุณหลง ท่านกลับมาในครั้งนี้ จะเป็นประธานของบริษัท MBK ต่อหรือไม่?

“คุณหลง หนึ่งเดือนที่ท่านจากไป ราคาตลาดของบริษัท MBK ระเหยไปใกล้จะสี่หมื่นล้านเป็นช่วงเวลาที่ตกต่ำที่สุด ของบริษัท MBK ตั้งแต่ก่อตั้งจนถึงวันนี้ ขอถามหน่อยว่าตัว ท่านเองคิดยังไงล่ะ?”

“ตอนนี้ความสัมพันธ์ท่านกับบริษัท MBK ติดมิดชิดอยู่ด้วย กันแล้ว นี่ก็หมายความว่า ต่อจากนี้ท่านจะอยู่บริษัท MBK เต็ม ตัวใช่หรือไม่ล่ะ?”

ทันทีนั้นที่ประตูรถเปิดออก คำถามของสื่อมวลชนทั้งหลาย พุ่งเข้าไปจากช่อง เสียงที่วุ่นวายเจี๊ยวจ๊าวปิดคลุมลานขนาด ใหญ่ไปหมด บรรยากาศที่เพิ่งสงบไปเมื่อกี้หลังผ่านไปสักพัก ความร้อนเพิ่มสูงอีกครั้ง

หยังเซ็นร่วมมือกับ รปภ.กระจายสื่อมวลชนที่เบียดกันอยู่นอกประตูรถ สิบกว่าคนร่วมแรงดันเปิดทางเดินคับแคบที่แคบ ยาวออกมาทางหนึ่ง เพียงอนุญาตให้แค่เปิดปิดประตูรถแป๊บ เดียวได้

หลงเซียวเงยหน้าขึ้น สายตามองผ่านกระจกต้านลมเห็นหลง ถึงที่อยู่ไม่ไกล ผ่านระยะห่างสั้นๆ เขาเห็นสีหน้าของหลงถึง จากโมโหกลายเป็นเขียวเทาอย่างชัดเจน

บัดนี้ชื่อของบริษัท MBK คือแขวนชื่อของใคร เกรงว่าเขารู้ตัว แล้ว

หยังเซินก้มตัวเปิดประตูรถออก รองเท้าหนังที่เงางามของ หลงเซียวก้าวออกมา ชุดสูทกางเกงขายาวที่ตรงเรียบเสริม เงากายเรียวยาวให้เด่น เหมือนดั่งลงมาจากฟ้าอย่างสูงส่งใส สะอาดงดงาม

หลงเซียวเพิ่งก้าวออกจากประตูรถ ทางเดินแสดงตัวที่หนา แน่นดั่งคลื่นทะเลทางนั้นขยายกว้างออกโดยอัตโนมัติ เขาแค่ ยืนอยู่อย่างไร้สีหน้าขนาดนี้ ก็เกิดแรงพลังที่แข็งแกร่งโดย อัตโนมัติ

ดวงตาที่เย็นสดใสเข้มลึกจ้องมองฝูงชนที่คลื่นโหมซัดสาด สายตาที่ใสเย็นกวาดผ่านหลายคนในนั้นอย่างใจไม่อยู่กับเนื้อ กับตัว ริมฝีปากบางๆงอขึ้นเล็กน้อยยังไม่ได้พูดก็ทำให้เสียง โวยวายที่อยู่รอบข้างเงียบสนิททันที

สื่อมวลชนกับหุ้นส่วนใหญ่หลายคนที่ใกล้กับหลงเซียวหุบปากลงไปอย่างตายสนิท

มือเรียวของหลงเซียวสอดเข้าไปในกระเป๋ากางเกง แขนเสื้อ ของเสื้อเชิ้ตที่ได้ผ่านการรีดแล้ว มีกระดุมเม็ดหนึ่งโผล่ออกมา สีสันแวววาว

“ทำไมไม่พูดไม่จาแล้วล่ะ?”

เสียงเข้ม าดังขึ้นอย่างไม่เบาไม่หนักอยู่ในฝูงชน มีความเย็น ชาเล็กน้อย ยังมีความหนาวเหน็บเล็กน้อย

สื่อมวลชนทั้งหลายต่างคนต่างก้มหัวลงไม่กล้าที่จะถามอีก คนที่โวยวายรุนแรงที่สุดเมื่อกี้ก็รีบเงียบไปเช่นกัน

หยังเซินสูดลมหายใจลึกๆหนึ่งที ทันทีที่ท่านประธานปรากฏ ตัว ความขุ่นมัวเมื่อกี้ล้วนถูกความใสสะอาดงดงามที่อยู่บน กายเขาเจือจางไปเลย ในที่สุดหลอดลมหายใจก็สบายขึ้น มากเลย!

“ป้ายชื่อของบริษัท MBK ต้นก๋าเนิดมีการรับรองคุณภาพมา หลายสิบปี หวังว่าตาปัญญาของทุกคนจะได้เห็นสิ่งมีค่า อย่า ถูกเรื่องที่ไม่เกี่ยวข้องกันกระทบต่อการพิจารณา”

หลงเซียวก้าวขายาวไป ชุดสูทArmaniสีน้ำเงินเข้มตัดเย็บ อย่างหล่อไม่มีอะไรเทียบได้ เขาเคลื่อนไหวย่างก้าวดึงอากาศ ที่อยู่รอบข้างล้วนหลั่งไหลอยู่
“มีคนไม่อยากหาเงินอยู่ในบริษัท MBK สามารถถอยออกใน ตอนนี้ ถ้าไม่งั้นผมก็จะจัดการคนที่ร้องตามลมเหล่านั้นด้วยมือ ตัวเองเช่นกัน จะไม่ให้เกิดความวุ่นวายเหมือนดั่งวันนี้อีก”

หลงเซียวเย็นชาเต็มใบหน้าตั้งแต่ต้นจนจบ เหมือนดั่งทุก อย่างในวันนี้ได้จี้ถึงขีดต่ำสุดของเขาแล้ว เขารู้สึกเกลียดชัง มาก!

ในเวลานี้ สื่อมวลชนของเฟิร์สไฟแนนซ์เมืองหลวงเอ่ยปาก อย่างระมัดระวังถามว่า “ขอถามคุณหลงว่า ท่านกลับมาใน ครั้งนี้ จะรับบริษัท MBK ต่อใช่หรือไม่?”

หลงเซียวเหลียวมองนักข่าวหญิงที่อบอุ่น สายตาเย็นชา ทำให้เธอตกใจจนถอยหลัง ไมโครโฟนที่อยู่ในมือเกือบจะตก

“คุณรู้สึกยังไงล่ะ?”

ถามกลับอย่างไม่มีสีสันอารมณ์สักนิด ถามจนนักข่าวหญิง พูดไม่ออกทันที

นักข่าวของสถานีโทรทัศน์เมืองหลวงก็รีบถามตามว่า “อย่าง งั้น คุณหลงกับคุณชายรองวันหลังจะแสดงบทบาทอะไรอยู่ใน การบริหารของบริษัท MBK หรือ?”

หลงเซียวงอริมฝีปากบางๆงอแล้วงออีก รอยยิ้มของเขายังไม่ทันปรากฏก็กลายเป็นเย็นชาแล้ว “คุณคือมาเฝ้าสังเกต การบริหารของบริษัท MBK หรือว่าเอาใจใส่เรื่องในบ้านของ ตระกูลหลงหรือ?”

นักข่าวกลืนน้ำลายแล้วกลืนน้ำลายอีก “แน่นอนคือ………..คือ เรื่องของการบริหารอยู่แล้ว ขอเชิญท่านตอบ”

หลงเซียว ฮิ ขึ้นมาเบาๆ “ตีเสือยังต้องมีพี่น้องในสายเลือด เดียวกัน หลักธรรมนี้หรือว่าคุณไม่รู้หรือ?”

เขาใช้ตีเสื้อยังต้องพี่น้องในสายเลือดเดียวกันประโยคหนึ่ง หุบเสียงที่สงสัยหลายคน คำถามต่อจากนี้ไปล้วนไม่มีคนกล้า ที่จะยุ่งเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องกันของทั้งสองอีก เลย

หลงเซียวได้รับการสัมภาษณ์แค่สิบนาทีเท่านั้น ก็ดำเนินการ อธิบายง่ายๆคร่าวๆที่เกี่ยวกับการคงอยู่ของบริษัท MBK เขา พูดประโยคต่างๆออกจากปากอย่างไม่หนักหนาอะไร คนที่จะ ฉวยโอกาสก่อเรื่องวุ่นวายในตอนที่บริษัท MBK สถานการณ์ ปั่นป่วน ล้วนถูกหุบปากจนดึงตาโตลิ้นพันกัน

หลังจากสิบนาที หลงเซียวถูกผู้บริหารระดับสูงสิบกว่าคน ประกบตัวเดินเข้าไปประตูหมุนของบริษัท MBK ตัดเสียง โวยวายที่เจี๊ยวจ๊าวข้างนอกไว้

จี้ตงหมิงก้าวเดินเร็วเหมือนดาวตกเข้ามาจากปากทางบันได ก้มตัวพูดว่า “เจ้านาย”
หลงเขียวพยักหน้า รู้ว่าเขาวางแผนเรียบร้อยแล้ว ยกข้อมือ ขึ้นจ้องมองนาฬิกาหนึ่งที “แจ้งกรรมการของบริษัท MBK หลัง จากหนึ่งชั่วโมงเรียกประชุมคณะกรรมการฉุกเฉิน”

“ได้ครับ เจ้านาย”

จี้ยงหมิงตอบได้เสียงหนึ่ง หมุนตัวขึ้นลิฟต์ที่อยู่ข้างๆ และ ทางนี้ หลง อวิ่งเข้ามาจากข้างนอกแล้ว

“พี่ชายใหญ่!”

หลงเซียวเดินไปถึงปากทางของลิฟต์ VIP แล้ว ประตูลิฟต์ เพิ่งเปิดออกเขาหมุนตัวมองไปยังหลงจื่อ “เป็นยังไงแล้วล่ะ?”

หลงจื่อตื่นเต้นดีอกดีใจจนรู้สึกมีความสุขเกินกว่าจะทนได้ อยากจะขึ้นไปกอดพี่ชายใหญ่ไว้จริงๆ แต่ว่ากลั้นไว้แล้ว “แฮ่ แฮ่ พี่ชายใหญ่ ผมก็รู้ว่าทันทีที่คุณปรากฏตัวย่อมจะพลิก เปลี่ยนสถานการณ์อย่างแน่นอน คนที่อยู่ข้างนอกเลิกรากันไป หมดแล้ว ผมเฝ้ารอกระดานปิดในวันนี้มาก!

ลักษณะหลงจื้อปีติอย่างยิ่ง ความรุนแรงตื่นเต้นดีอกดีใจ เหมือนดั่งตอนที่เขาเด็กๆได้รับของขวัญที่ชอบแบบนั้นอย่าง มาก ในใจหลงเซียวเต็มไปด้วยความอ่อนโยน รอยยิ้มของเขา บุกเข้าไปในใจของเขาโดยไม่ตั้งใจ เหมือนดั่งเมื่อวานปรากฏ ใหม่อีกครั้ง

แต่ว่าเสี่ยวจื่อ แกยังมองไม่ออกทั้งหมด
“ราคาหุ้นไม่ใช่ตกลงไปในวันเดียว แน่นอนไม่สามารถกลับ คืนมาในวันเดียวอยู่ดี แกร้อนใจเกินไป” แม้ว่าเขาคือตำหนิ แต่ เสียงอ่อนโยนมาก เหมือนดั่งพี่ชายทั่วไปกำลังสอนสั่งน้องชาย อยู่

หลงจื่อจับผมหมัดหนึ่งขึ้นมา ดีใจ เหอะๆ พูดว่า “ผมไม่สน สิ่งเหล่านี้ ยังไงก็ตามพี่ชายใหญ่คุณอยู่ จะไม่มีเรื่องอย่าง แน่นอน ผมเชื่อคุณ”

หลงเซียวพยักหน้า “ขึ้นไปเถอะ”

“ได้ครับ! ใช่แล้ว อีกสักครู่พ่อก็จะเข้ามา”

หางตาหลงเซียวเย็นแล้วเย็นอีกอย่างไม่ตั้งใจ “อืม”

หลังจากหนึ่งชั่วโมง หลงเซียวเรียกประชุมคณะกรรมการ เห็นการกอบกู้ที่มีประสิทธิภาพชัดเจนชุดหนึ่งแตกสลายความ สงสัยทั้งหมดของพวกกรรมการ

หลงเซียวทำการสรุปง่ายๆอย่างกระตือรือร้นเต็มไปด้วยพลัง “ราคาหุ้นของบริษัท MBK จะขึ้นภายในหนึ่งอาทิตย์ การสูญ เสียของหลายวันนี้ผมจะกอบกู้แปดสิบเปอร์เซ็นต์กลับมาใน สิบวันนี้ ยี่สิบเปอร์เซ็นต์ที่เหลือทุกคนได้แค่ถือว่าเป็นค่าเรียนรู้ แล้ว”

พูดถึงค่าเรียนรู้ พินิจพิเคราะห์หลงถึงโดยไม่รู้ตัว สายตาทั้ง สองชนกัน หลงเซียวยิ้มอย่างอ่อนน้อมถ่อมตนพูดว่า “พ่อรู้สึกว่า ค่าเรียนรู้นี้ใช้อย่างคุ้มค่าหรือไม่?”

คิดให้ดีๆ สูญเสียสิบกว่าพันล้านเล่นเกมกับผมสักอย่าง คุ้ม คาหรือไม่?

ใบหน้าของหลงถึงโมโหจนแดงระเรื่ออยู่ระหว่างการดำเนิน การประชุมคณะกรรมการแล้ว เขาเกลียดหลงเชียวล้วนได้ เห็นสถานการณ์ทุกอย่างอย่างชัดเจนหมดจด เขาเกลียด เขาแค่ใช้ประโยคหนึ่งก็ได้รับการเห็นด้วยฝ่ายเดียว เขายิ่ง เกลียดประกายบนกายของเขาปกคลุมคนทั้งหลายอย่าง ง่ายดาย!

“ไม่มีปัญญาเก็บคืนกลับมาหมดก็พูดตรงๆ!” หลงถึงพูด ประชดประชันเยาะเย้ย

หลงเชียวพยักหน้าพยักหน้าอย่างน้อมรับการสั่งสอนมาก เชื่อฟังมาก “ที่ท่านประธานกรรมการพูดไม่ผิด ผมไม่มีปัญญา เก็บเงินกลับมาหมดจริงๆ แต่ว่าผมสามารถสืบได้ว่าเงินก้อนนี้ ในที่สุดไปที่ไหนแล้ว ขอให้ท่านประธานกรรมการออกคำสั่ง ผมสามารถสืบให้ถึงที่สุด

เป็นใครที่อาศัยความวุ่นวายแอบวางหมาก ไม่เห็นเขาอยู่ใน สายตาหรือ?

สายตาที่เย็นชาใสเย็น ต่อกับสายตาที่เยือกเย็นขุ่นมัว สายตาที่สั้นๆชนกัน แผนการแก้ปัญหาที่ต้นตอแสดงขึ้นอยู่

กลางอากาศ
มือของหลงถึงหุบเข้าไปในทันที ความโมโหกับอับอายขาย หน้าทำให้อารมณ์ของเขาแทบจะควบคุมไม่ได้ “คำพูดนี้ของ แกหมายความว่าอะไรหรือ?”

“เหอะๆ” หลงเซียวหัวเราะสองเสียง ลุกขึ้นยืนจากเก้าอี้ โยน เอกสารทิ้งอยู่บนโต๊ะ “ทุกคนล้วนยุ่งมาก ไม่หน่วงถ่วงเวลา การหาเงินของทุกคน ผมไปช่วยหาเงินที่ทุกคนสูญเสียไป กลับคืนมา ก็เชิญทุกคนจำไว้เช่นกัน หาสิ่งที่สูญหายกลับคืน มาเรื่องที่เสียแรงเหนื่อยกายแบบนี้ ผมไม่ใช่จะมีอารมณ์ดีมา เข้าร่วมทุกครั้ง ต่อจากนี้ไป ยังหวังว่าทุกคนจะได้ดูแลรักษา กระเป๋าเงินของตนเองให้ดีๆ

เขาเอาหุ้นที่ตกอย่างรวดเร็วเปรียบเทียบเป็นสิ่งของสูญหาย อย่างง่ายดาย คือการดูถูกบริษัท MBK โดยตรง

แต่กลับไม่มีสักคนกล้าที่จะต่อต้านสักคำ

หลงเซียวสลับขายาวเดินออกจากออฟฟิศก่อน สิบกว่าคนที่ อยู่ข้างในจ้องมองกันอย่างไก่เห็นตีนงู งูเห็นนมไก่

กรรมการอาวุโสหลายคนจ้องมองหลงถึง “ท่านประธาน กรรมการ บริษัท MBK สูญเสียแม่ทัพแข็งแกร่งอย่างคุณชาย ใหญ่คนนี้ไม่ได้จริงๆ วันหลังเห็นแก่ส่วนรวมดีกว่าล่ะ”

“ถ้าหากว่าเกิดเรื่องแบบนี้อีกครั้ง ผลลัพธ์ยากที่จะคาดเดา จริงๆ”
“โซล……ครั้งนี้………”

หลงถึง ตุ้บตั้บ โยนเอกสารทิ้งลง “ดูแล้ว พวกคุณลืมประธาน กรรมการอย่างผมคนนี้ไปแล้ว มองให้ชัดเจน ประธาน กรรมการของบริษัท MBK ยังไม่ใช่เขา!”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ