ตอนที่ 360 อย่ามาไร้สาระ จะนัดหรือไม่นัด

ตอนที่ 360 อย่ามาไร้สาระ จะนัดหรือไม่นัด

ตามสถานที่และเวลาที่ตกลงกันไว้ ลั่วหานมาปรากฏตัวที่ ชั้นล่างของห้างสรรพสินค้าอย่างตรงเวลา

วันนี้เธอไม่เพียงขับรถPorscheที่ตกยุคมาหลายปี แถม ยังสวมชุดที่ไม่รู้ว่าวงการแฟชั่นถึงไปกี่ปี.

แถมยังสวมแว่นตาขนาดใหญ่ที่ปกปิดใบหน้าไปครึ่งหน้า แล้ว.

ลู่ซวงซวงพอใจกับการทำลายภาพลักษณ์ของลั่วหานทำ ลายเอง พอเห็นลั่วหานก็รีบวิ่งไปจับแขนของเธอไว้

“แฮร่แฮร่! เทพธิดา! ฉันรู้อยู่แล้วว่าเธอรักฉันที่สุด! สม แล้วที่เป็นรักจริง! พูดมาเลย อยากกินอะไร วันนี้ฉันเลี้ยง หมดเลย!”

ลั่วหานพยักหน้า จากนั้นสำรวจการแต่งตัวของเธอ ชุด ล่าสุดของ Chanel ใส่คู่กับรองเท้าส้นสูงสีเบจส้นสูง บ เซนติเมตรซึ่งใกล้เคียงกับความสูงของถั่วหานที่สวมรองเท้าส้นแบน

“โอเค ฉันอยากกินหม่านฮั่นฉวนสีได้ไหม? งานเลี้ยง เดียวกันกับพระพันปีฉือ ได้ไหม?”

กรามของลู่ซวงซวงแทบจะหลุด “คุณหญิง ถ้าเธออยาก กินพวกนี้ ก็ไปหาผู้ชายของเธอเลย อย่าสูบเลือดฉันเลย นะ! ถึงแม้ว่าฉันคนนี้จะไม่ขาดเงิน แต่ว่า พอคิดว่าเธอรวย แถมยังจะมาปล้นฉันอีก ในใจฉันก็รู้สึกว่ามันต่างกัน!

ลั่วหานเคาะหัวเธอ “พอแล้ว เธอเลี้ยงน้ำฉันก็พอ

“ไม่ไม่ เธอคือเทพธิดาหมายเลขหนึ่งของฉัน ฉันต้อง

แสดงความรักที่จริงจังให้กับเธอ!”

ทั้งสองคนซื้อของในห้างก่อน เวลาลู่ซวงซวงซื้อของมัก จะไม่แผน ซื้อไปซื้อมาก็ซื้อไปสิบกว่าถุง เสื้อผ้ารองเท้า ผลิตภัณฑ์ดูแลผิวและเครื่องประดับต่างๆเต็มมือ

พอหันไปมองฉู่ลั่วหานที่ถือแค่กระเป๋าเล็กๆ ลู่ซวงซวง ตกใจจนร้องออกมา “ไม่จริงใช่ไหม! เธอไม่ได้ซื้ออะไรเลย! เทพธิดา เธอเป็นคนรวย เป็นคนมีเงิน ทำไมเธอ ถึงไม่ซื้ออะไรเลย!”

ล้วหานก็ดูมาหลายร้าน มีบางร้านที่เสื้อผ้าโอเค แต่พอคิด ว่าในตู้เสื้อผ้าที่บ้านเต็ม ลั่วหานก็คิดว่าช่างมัน

ปกติตอนทํางานเธอก็ใส่เสื้อกาวน์ ถึงเสื้อผ้าจะสวยขนาด ไหนก็ไม่มีประโยชน์ เก็บไว้ที่บ้านก็ค่อนข้างลําบาก.

“ไม่ขาดแคลนเสื้อผ้า และเทพธิดาของเธอต้องใช้เสื้อผ้า มาจับคู่เหรอ?”

ลั่วหานหมุนรอบตัวเองและแม้ว่ารูปร่างที่สง่างามของเขา จะไม่ได้รับการสนับสนุนด้วยเสื้อผ้าที่สวยงาม แต่ก็ยังคง สง่างาม.

ลู่ซวงซวงไม่พอใจ “นี่ ! พระเจ้าเข้าข้างเธอมากเกินไป!ฮี! ไม่ได้ อาหารวันนี้เธอเลี้ยงฉัน!”

ลั่วหานริเริ่มหยิบถุงช็อปปิ้งสองสามถุงจากเธอและใส่ไว้ ในมือของเธอเอง “ตอนกลางคืนเธอนัดบอด เขาจะเลี้ยง อาหารเธอเอง ต้องการฉันอยู่เหรอ ? ”
ลู่ซวงซวงหัวเราะเบาๆ “เพราะว่านัดบอดไง ฉันต้องการ คนเลี้ยง, ตอนเวลานัดบอดฉันกินอย่างเดียวไม่ได้ ? ฉัน ต้องการสร้างภาพลักษณ์ของผู้หญิงที่อ่อนโยนและมี คุณธรรมผู้หญิงไม่สามารถโลภได้

“ได้! ลู่ซวงซวงเทพธิดาของฉัน คืนนี้ฉันรับผิดชอบชำระ บัญชี เธอรับผิดชอบเป็นคนอ่อนโยน คู่นัดบอดของเธอ ต้องตกหลุมรักเธอแน่!”

“ถูกต้อง!”

หลังจากช้อปปิ้งเสร็จก็เป็นเวลาหกโมงเย็น สถานที่ที่นัด บอดเป็นร้านอาหารที่อยู่ชั้นบนสุดของห้าง ร้านกาแฟอิตาลี ชื่อดังที่มีชื่อเสียงในเรื่องการออกเดตของคู่รัก

ลู่ซวงซวงตรวจดูเสื้อผ้าของเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า จากนั้นก็ ให้ลั่วหานตรวจสอบตั้งแต่หัวจรดเท้า

“เป็นยังไงบ้าง? สวยไหม?”

“สวย! ถ้าฉันเป็นผู้ชายฉันจะขอเธอแต่งงาน!
ลั่วหานใส่แว่นกันแดด แว่นกันแดดขนาดใหญ่ปกปิด ใบหน้าของเธอมีเพียงคางของเธอเท่านั้นที่เผยให้เห็น เพื่อให้ตัวเองเผยความเรียบง่ายสามร้อยหกสิบองศา ถั่วลั่วเธอสู้สุดใจเลย

เธอแต่งตัวแบบนี้ และเดินเข้าไปในร้านอาหารพร้อมกับ ซวงซวง.

ภายในร้านอาหาร มีเสียงเปียโนที่ไพเราะ มีชายหนุ่มรูป งามที่เล่นเปียโนในชุดสูทสีขาวที่กำลังมึนเมา

ทิวทัศน์ภายในนั้นชวนให้เคลิบเคลิ้มและสวยงามและ บรรยากาศโรแมนติกและอบอุ่น.

ลั่วหานและซวงซวงเดินเข้าไป ค้นหาคนนัดบอดที่โต๊ะ

“คนนั้นมีหน้าตายังไง? เคยเห็นรูปภาพเขาไหม?

ลู่ซวงซวงส่ายหน้า “พ่อของฉันบอกว่า รูปถ่ายส่วนใหญ่ หลอกลวงหมด และความประทับใจแรกจะได้รับผลกระทบ ดังนั้นจึงไม่ให้ฉันดู
“ฉันจะเป็นลม! แบบนี้ก็ได้เหรอ!”

ลู่ซวงซวงไป “เขาจะถือดอกกุหลาบมามันเป็นสัญญาณ พ่อบอกว่า วิธีการปรากฏตัวนี้ประสบความสำเร็จได้ง่าย กว่าและภาพยนตร์จะดำเนินการในลักษณะนี้

ลั่วหานพูดไม่ออก พ่อแม่ของลู่ซวงซวงเป็นห่วงแค่ไหน? แต่ทั้งสองมองไปรอบๆ ไม่มีใครถือดอกกุหลาบ

“ไม่ใช่ว่ามาสายนะ ? เวลานี้รถติดด้วย. รอบๆและพึมพำ “ลู่ซวงซวงมองไป

ลั่วหานเห็นเธอห่วงใยมาก คิดว่าอีกฝ่ายน่าจะเป็นผู้ชาย ที่ดีเขาพูดว่า “ไม่เป็นไร พวกเรานั่งก่อน พอคนมาค่อยไป หา.”

“อืม ทำได้แค่นี้ก่อน

ทั้งสองนั่งลงข้างหน้าต่างสนทนากัน
รถของหวาเทียนหยุดรับดอกกุหลาบสีแดงที่เตรียมมา จากนักบินและยืนยันสถานที่ตอนนี้เป็นเวลาหกโมงครึ่ง แล้ว.

หวาเทียนที่ไม่เคยคิดเรื่องนัดบอดมาก่อนค่อยๆเปิดประตู ในเวลานี้โทรศัพท์ดังขึ้น

หวาเทียนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา “คุณป้า. มีอะไรหรือเปล่า ครับ?”

“เสี่ยวเทียน เป็นยังไงบ้าง? เห็นผู้หญิงหรือยัง? ป้าได้ยิน มาว่าผู้หญิงคนนี้ไม่เลว มีพื้นฐานครอบครัวที่ดี บุคลิกก็ดี หน้าตาและนิสัยก็ดี นายต้องดีกับเธอหน่อยนะ

หวาเทียนพิงอยู่ที่ประตูรถ เขาไม่เต็มใจที่จะไป “คุณป้า ครับ ผมไม่อยากไปนัดบอด.”

“เฮ เป็นแบบนี้ได้ไง แม้ว่าพ่อแม่ของเธอจะจากไปแล้ว แต่ว่าเรื่องของเธอ…..เห้อ ไม่พูดเรื่องนี้ล่ะ เธอต้องดูแล มันให้ดี, ผู้หญิงคนนี้ไม่เลว อย่าลืมถ่ายรูปมาให้ป้านะ ป้าดู ว่าเธอเป็นอย่างไร
“อืม.”

หลังจากวางสาย หวาเทียนลูบคิ้วของเขาด้วยนิ้วมืออย่าง ไม่เต็มใจและเดินไปที่ร้านอาหาร

หวาเทียนซึ่งอยู่ในชุดสูทสีดำที่ดูดีและร่างสูงนั้นสะดุดตา อย่างไม่ต้องสงสัย

เมื่อเดินเข้าไปในประตูกระจกที่หมุนได้หวาเทียนค้นหา หญิงสาวที่ป้าของฉันอธิบาย…….

เขามองไม่เห็นจริงๆ

แต่——ตาก็หยุดกึก! หวาเทียนเห็นนั่งอยู่ที่หน้าต่างหัน หน้าไปทางเธอคุยกับหญิงสาวที่อยู่ตรงข้ามเธอ

หวาเทียน…… คนที่คุณป้าบอก คงจะไม่ใช่เธอหรอกมั้ง?

เป็นไปไม่ได้!

อย่าบอกนะ…….
หวาเทียนมองไปรอบๆร้านอาหาร ปัจจุบันมีคู่รักหลายคู่ เฉพาะในตำแหน่งนี้คือสองสาว

มันอาจจะตรงกันข้าม

หญิงสาวแต่งตัว…..เหมือนไม่ได้เดท ลู่ซวงซวงเห็นหวาเทียนในเวลาเดียวกัน. จากนั้น ลู่ซวงซวงดื่มกาแฟเข้าปาก แค่ก”พ่นออกมา หมด !

ถั่วลั่วชำเลืองมองเธอ “ดื่มโดนแมลงสาบเหรอ ? ”

ลู่ซวงซวงเช็ดริมฝีปาก “บ้า…..ไม่ใช่ ? ถั่วลั่ว เธออย่าหัน ไป ฉันจะพูดกับเธอ ฉันอาจจะยั่วยุพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่บางคน เธอลองเดาสิว่านัดบอดของฉันคือใคร ? เซี้ย หวาเทียน ! ”

“อะไรนะ?!”

ล้วหานตกใจ หวาเทียน บังเอิญไปหรือเปล่า
ลู่ซวงซวงกลืนน้ำลาย “ถั่วลั่ว ไม่ไหวไม่ไหว พวกเราถอย เถอะ ฉันไม่ถูกกับเขา

แน่ใจ?”

“อืม! แน่ใจ! พวกเราไปกันเถอะ.

พวกเขาสองคนถือกระเป๋าจำนวนมากกระเป๋าใบใหญ่และ กระเป๋าใบเล็กเป้าหมายนั้นชัดเจนเกินไป

ลั่วลั่วหยิบถุงช้อปปิ้งทั้งหมดไว้ในมือ “ฉันจะออกไปก่อน อีกสักพักเธอก็รีบออกมา.

ลู่ซวงซวงกัดฟัน พยักหน้า “ได้ เจอกันที่ลานจอดรถ.

ถั่วลั่วปลอมตัวเก่งเกินไป ตอนเดินผ่านหวาเทียนนั้นเขา จำเธอไม่ได้ ชนบทในระดับหนึ่ง..

เธอออกไปอย่างราบรื่น ลู่ซวงซวงพร้อมที่จะออกไป……

“คุณผู้หญิงคะ คุณจะเช็คบิลใช่ไหมคะ ? ทั้งหมดร้อยแปดสิบบาทค่ะ”

ลู่ซวงซวง “…………

เชื้ย ! ! !

จ่ายบิล? จ่ายบิล?!

เสียงมหัศจรรย์ทะลุหู!

หวาเทียนขมวดคิ้ว “คุณลู่ บังเอิญจัง.”

ลู่ซวงซวงหีหีหี “ไม่บังเอิญ ฉันพร้อมที่จะเช็คบิลแล้ว

หวาเทียนไม่ใช่เรื่องธรรมดา “ได้”

ลู่ซวงซวงเอื้อมมือไปแตะกระเป๋าสตางค์โง่ๆ

จบแล้วจบแล้ว กระเป๋าสตางค์กับโทรศัพท์ของเธออยู่ใน ถุงชอปปิ้ง พอรูดบัตรเสร็จก็ยัดลงไปเลย
ในตัวเธอไม่มีเงินสักบาท!

พนักงานยิ้มเล็กน้อย “คุณพี่คะ ที่นี่ของพวกเราสามารถ จ่ายเงินได้ รูดบัตรเครดิต Alipay WeChat หรือว่าAPPLE

ay.”

บ้าแกสิ !

เธอไม่สามารถจ่ายวิธีการชำระเงินขั้นต้นของเธอได้!

และลั่วหานอยู่ในรถแล้วในเวลานี้ เธออยากไปหาเธอ นั้น เท่ากับว่าเอาถั่วถั่วมาขาย ไปไม่ได้

แม่งเอ้ย !

หวาเทียนมีเวลาเฝ้าดูลู่ซวงซวงอย่างสงบเขาเล่นกับดอก กุหลาบสีแดงสดในมือ

ลู่ซวงซวงจะทำแล้ว ต้องทำให้ถึงที่สุด เลยมองขึ้นไปที่ หวาเทียนโดยมีแขนรอบตัวเขา “คือ นาย ใช่ นายนั้นแหละ คืนนี้นัดบอดของนายคือฉัน แม้ว่าฉันคนนี้จะดูถูกที่ จะอยู่กับนาย แต่ว่า วันนี้ฉันตัดสินใจเพื่อพ่อแม่และพูดคุย กับนาย

หวาเทียนเม้มมุมปากรอยยิ้มของเขาไม่ถึงจุดต่ำสุดของ ดวงตา โอ้ ? พูดแบบนี้ หรือเป็นเกียรติของฉัน?

แน่นอนว่า ! สู่ขวงซวงรู้สึกรำคาญ

เลิกคุยไร้สาระนัดกันเลยดีไหม? ! ”

ค่อนข้างกล้าหาญที่จะสู้ตาย

เนื่องจากคุณไม่มีเงินจ่าย ฉันควรช่วยคุณสักครั้ง นั่งสิ มื้อนี้ฉันเลี้ยงกินเสร็จแล้ว หวังว่าคุณลู่จะแจ้งให้พ่อแม่ของ คุณทราบอย่างชัดเจนว่าคุณและฉันไม่เหมาะสมกัน ท่าที ของหวาเทียนห่างเหินและไม่แยแส

ลู่ซวงซวงกัดฟันแล้วกัดฟันอีกครั้งตูดหยิ่ง! สวยแล้วจะ ทําไม ?

“เธอวางใจเถอะ คนทั้งโลกเขารู้ว่าพวกเราสองคนไม่เหมาะสม !

“ดีมาก!”

ลู่ซวงซวงนั่งลงที่เดิม หวังว่าคั่วถั่วที่ฉลาดจะรู้แล้วลั่วหา นกลับไปก่อน.

ลั่วลิ่วรออยู่ที่ลานจอดรถประมาณสิบกว่านาทีแล้วยัง ไม่เห็นลู่ซวงซวงออกมา ก็นำรถขับไปข้างหน้า มองผ่าน หน้าต่างกระจกเห็นลู่ซวงซวงกับหวาเทียนนั่งตรงข้ามกัน กินอาหารอยู่.

ถั่วลั่วยิ้มเม้มปาก จากนั้นก็ขับรถออกจากห้าง

รถที่ไม่ได้ขับมานาน ขับรถไปตามถนนที่คุ้นเคยเพื่อกลับ บ้าน.

ขับถึงครึ่งทาง จู่ๆรถก็หยุดลง

ล้วหานลองสตาร์ทเครื่องใหม่ แต่ก็ไม่ติด,

ลองสตาร์ทอีกครั้ง มันก็ยังไม่ติด!
รถเสีย

สมแล้วที่เป็นรถPorsche

ล้วหานมองไปรอบๆ ที่นี่ห่างจากวิลล่าประมาณสิบกว่า กิโล ที่ถนนคนไม่เยอะ รถก็ไม่เยอะ

ทำยังไงดี?

มือจับไว้ที่พวงมาลัย เธอเตรียมโทรให้คนมาซ่อม

และในเวลาเดียวกัน หลงเซียวก็โทรมา

หลงเซียวทำงานเสร็จพอกลับถึงบ้าน ก็เห็นว่าถั่วมั่วไม่อยู่ แต่เขาจำได้ว่าวันนี้เธอไม่เข้าเวร จึงโทรไปถามเธอ

“คุณภรรยา อยู่ไหน?

ลั่วหานมองที่ป้ายถนน “ฉันอยู่บนทางหลวง รถมันเสีย
เมื่อหลงเซียวฟังถึงนี่ ก็หันไปหยิบกุญแจรถ “นั่งรออยู่ที่ เดิม ห้ามไปไหน เดี๋ยวฉันรีบไป!”

“ไม่ต้อง…..ก็ได้?”

“ฟังนะ รออยู่ที่เดิม ฉันจะรีบไปรับเธอ”

หลงเซียวจะมารับเธอ?

ลั่วหานเขินจะตายแล้ว!

วันนี้เพื่อให้เข้ากับการแสดงของลู่ซวงซวง เสื้อผ้าที่เธอ สวมนั้น………

ยังคงสวมชุดสีเทาจากศตวรรษที่แล้วมันเป็นเรื่อง จริง…… เริ่มเมาเมื่อเขาเห็นมัน

ด้วยแรงบันดาลใจลั่วหานจึงนึกถึงเสื้อผ้าที่ลู่ซวงซวง ช้อปปิ้งในวันนี้!

เยี่ยมมาก!!
ต้องหาชุดเปลี่ยน!

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ